Rozporządzenie 270/2002 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do materiałów określonego ryzyka oraz nadzoru epidemiologicznego dotyczącego przenośnych gąbczastych encefalopatii oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1326/2001 w odniesieniu do żywienia zwierząt i wprowadzania do obrotu owiec i kóz oraz produktów od nich pochodzących

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 270/2002

z dnia 14 lutego 2002 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do materiałów szczególnego ryzyka oraz nadzoru epidemiologicznego dotyczącego pasażowalnych encefalopatii gąbczastych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1326/2001 w odniesieniu do żywienia zwierząt i wprowadzania do obrotu owiec i kóz oraz produktów od nich pochodzących ¹

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1326/2001⁽²⁾, w szczególności jego art. 23, ²

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) ³ Szczegółowe zasady dotyczące monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSEs) u owiec oraz kóz zostały ustanowione w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(2) Zasady te powinny być ponownie poddane przeglądowi, tak, aby brały pod uwagę opinię Naukowego Komitetu Sterującego z dnia 18-19 października 2001 r. który zalecił pilne przeprowadzenie badań dotyczących występowania przypadków TSEs, stosując dostępne szybkie testy z zastosowaniem przykładowych statystycznych prób o dostatecznej ilości oraz wielkości.

(3) Naukowy Komitet Sterujący wskazał, w swojej opinii z dnia 29-30 listopada 2001 r. w sprawie wymogu przeprowadzenia statystycznie autorytatywnych badań odnoszących się do BSE/TSE, że dla danego Państwa Członkowskiego występowanie TSE u dorosłych owiec może wynosić odpowiednio w granicach 20-500 pozytywnych przypadków na 1 milion owiec. W Państwach Członkowskich o dużym pogłowiu owiec, wielkość próby wystarczająca do wykrycia występowania jednego pozytywnego przypadku na 20.000 zdrowych zwierząt rzeźnych na poziomie 95 % pewności jest największą wielkością, jaką można realnie uzyskać w tym momencie. Wielkość próby dla państw o małym pogłowiu owiec powinna być dopasowywana tak, aby brać pod uwagę praktyczną ilość odpowiednich zwierząt dostępnych do przeprowadzenia badań.

(4) Kryteria wieku dla określenia populacji do celów pobierania prób powinny być, ze względów praktycznych rozszerzone poprzez odniesienie do uzębienia. Państwa Członkowskie, które przyjęły inne metody pozwalające na określanie wieku zwierzęcia powinny uzyskać zgodę na kontynuowanie stosowania wieku 18 miesięcy.

(5) W opinii Naukowego Komitetu Sterującego z dnia 29-30 listopada 2001 r. zaleca się również, aby określony został genotyp białka prionowego wybranych losowo prób monitorowanych owiec. Wielkość podpróby dla państw o małym pogłowiu owiec powinna być dopasowywana tak, aby brać pod uwagę praktyczną ilość odpowiednich zwierząt dostępnych do przeprowadzenia badań.

(6) Finlandia i Austria potwierdziły, odpowiednio w dniach 7 i 13 grudnia 2001 r. wystąpienie u nich pierwszych przypadków gąbczastej encefalopatii bydła (BSE). Z tego względu nie jest właściwe, aby przyznać tym Państwom Członkowskim odstępstwa od wymogu monitorowania zdrowego bydła rzeźnego, usuwania kręgosłupa i przeprowadzania ostatecznych badań statystycznych.

(7) ⁴ W okresie przejściowym, szczegółowe zasady dotyczące usuwania i niszczenia wymienionych materiałów szczególnego ryzyka są ustanowione w załączniku XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 część A.

(8) W celu uniknięcia jakichkolwiek niepożądanych zakłóceń na rynku wewnętrznym, oraz biorąc pod uwagę opinie Naukowego Komitetu Sterującego określone na mocy decyzji Komisji 2001/233/WE⁽³⁾, tusze oraz części tusz bydła, które wciąż jeszcze zawierają kręgosłup powinny być zatwierdzane do celów handlowych między Państwami Członkowskimi oraz gdy są przywożone z państw trzecich. Powinny zostać ustanowione szczególne środki kontrolne w celu zapewnienia kontroli usuwania kręgosłupów w Państwach Członkowskich.

(9) Państwa Członkowskie powinny mieć również możliwość zezwolenia na usuwanie kręgosłupów w specjalnie uprawnionych sklepach rzeźniczych, monitorowanych i zarejestrowanych w tym celu.

(10) Naukowy Komitet Sterujący wskazał, w swojej opinii z dnia 29 czerwca 2001 r. w sprawie tkanki tłuszczowej związanej z przewodem pokarmowym bydła, owiec i kóz, że potencjalne źródło infekcji można było znaleźć u bydła w nerwach krezki oraz w węzłach chłonnych krezki znajdujących się blisko tętnicy krezkowej. Ponieważ przeprowadzenie kontroli usuwania tylko tej specyficznej okolicy jest mało prawdopodobne, dlatego cała krezka pochodząca od bydła powinna być uważana za SRM.

(11) ⁵ Konieczne jest wyjaśnienie zasad dotyczących usuwania materiałów szczególnego ryzyka, w szczególności tych, odnoszących się do barwienia takiego materiału.

(12) ⁶ Usuwanie materiałów szczególnego ryzyka z produktów przeznaczonych jako żywność i pasza jest najważniejszym środkiem ochrony zdrowia publicznego. Do czasu podjęcia decyzji dotyczących klasyfikacji w odniesieniu do państw trzecich, oraz jako środek ostrożności, właściwe jest utrzymanie minimalnych środków ochronnych, przewidzianych rozporządzeniem (WE) 999/2001 dotyczących przywozu ze wszystkich państw trzecich, które nie są uważane za wolne od BSE. Niektóre państwa trzecie, w stosunku, do których ocena ryzyka przeprowadzona przez Naukowy Komitet Sterujący wykazała, że ryzyko występowania BSE w krajowej trzodzie jest mało prawdopodobne, korzystają z odstępstwa od środków przejściowych. Konieczne jest wyjaśnienie warunków, na mocy których przywóz z tych zwolnionych państw jest dozwolony, w szczególności warunków odnoszących się do źródeł pochodzenia produktów przeznaczonych do przywozu.

(13) Naukowy Komitet Sterujący, w swojej opinii z dnia 29 czerwca 2001 r. w sprawie geograficznego ryzyka występowania BSE w niektórych państwach trzecich, stwierdził, że poza poprzednio ocenionymi państwami, wystąpienie BSE u krajowego bydła jest mało prawdopodobne w Panamie oraz Salwadorze. Z tego względu Panama oraz Salwador powinny być dodane do wykazu państw trzecich korzystających z odstępstwa w odniesieniu do całego przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego, żywego bydła, zarodków oraz komórek jajowych.

(14) W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 999/2001 należy odpowiednio zmienić.

(15) Doświadczenie wykazało, że konieczne jest wyjaśnienie środków mających zastosowanie do żywienia zwierząt, ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1326/2001, przy równoczesnym zachowaniu, w okresie przejściowym, zakazu ustanowionego decyzją Komisji 2000/766/WE⁽¹⁾. Powinno zostać również wyjaśnione, że przepisy tego rozporządzenia dotyczące wprowadzania do obrotu żywych owiec oraz kóz, ich nasienia, zarodków oraz komórek jajowych stosuje się podczas okresu przejściowego.

(16) W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 1326/2001 należy odpowiednio zmienić.

(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1) załącznik III zastępuje się załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

2) w załączniku XI wprowadza się następujące zmiany:

a) część A zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia;

b) w części B pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Szwecja może zadecydować o odstąpieniu od warunków określonych w pkt 1 tiret drugie, na odległych terenach o małym pogłowiu zwierzęcym.";

c) w części D pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Punkt 2 i 3 nie mają zastosowania do przywozu bydła urodzonego i nieprzerwanie hodowanego, oraz do przywozu zarodków i komórek jajowych pochodzących od takich zwierząt, z następujących państw:

Argentyna

Australia

Botswana

Brazylia

Chile

Kostaryka

Salwador

Namibia

Nowa Zelandia

Nikaragua

Panama

Paragwaj

Urugwaj

Singapur

Suazi."

Artykuł  2

1. W rozporządzeniu (WE) nr 1326/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1) ⁷ w art. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Artykuł 7 nie ma zastosowania do Państwa Członkowskiego do czasu wejścia w życie decyzji określającej status tego Państwa Członkowskiego pod względem BSE oraz do czasu skutecznego obowiązywania na terytorium tego Państwa Członkowskiego przepisów wspólnotowych dotyczących żywienia zwierząt w zakresie pasażowalnych encefalopatii gąbczastych. Załącznik XI sekcja C ma zastosowanie do tego Państwa Członkowskiego do czasu, gdy na jego terytorium będą miały zastosowanie przepisy art. 7.";

2) w załączniku I tiret drugie otrzymuje brzmienie:

"- Artykuł 15 ust. 1 dotyczący wprowadzania do obrotu żywego bydła, ich nasienia, zarodków i komórek jajowych."

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2002 r.

Jednakże przepisy określone w art. 1 ust. 2 lit. c) oraz w załączniku XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 rozdział A pkt 10, zmienione załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia, stosuje się od dnia 1 marca 2002 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2002 r.

	W imieniu Komisji
	David BYRNE
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 177 z 30.6.2001, str. 60.

⁽³⁾ Dz.U. L 84 z 23.3.2001, str. 59.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 306 z 7.12.2000, str. 32.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ⁸

"ZAŁĄCZNIK III

SYSTEM MONITOROWANIA

ROZDZIAŁ A

I. Monitorowanie bydła

1. Przepisy ogólne

Monitorowanie bydła przeprowadza się zgodnie z metodami laboratoryjnymi ustanowionymi w załączniku X rozdział C ppkt 3.1 lit. b).

2. Monitorowanie bydła ubitego z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi

2.1. Całe bydło w wieku powyżej 24 miesięcy:

- poddane specjalnemu ubojowi interwencyjnemu jak określono w art. 2 lit. n) dyrektywy Rady 64/433/EWG⁽¹⁾, lub

- ubite zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy 64/433/EWG rozdział VI pkt 28 lit. c), poddaje się badaniom na BSE.

2.2. Całe bydło w wieku powyżej 30 miesięcy przeznaczone do normalnego uboju z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi poddaje się badaniom na BSE.

2.3. Szwecja może, w drodze odstępstwa od ppkt 2.2, i w odniesieniu do bydła urodzonego, hodowanego i ubitego na jej obszarze, zdecydować się na badanie tylko prób losowych. Próba ta obejmuje, co najmniej 10.000 zwierząt rocznie.

3. Monitorowanie ubitych zwierząt nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi

Bydło w wieku powyżej 24 miesięcy, które padło lub zostało poddane ubojowi sanitarnemu, lecz które nie zostało:

- poddane ubojowi sanitarnemu w celu zniszczenia w zastosowaniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 716/96⁽²⁾,

- poddane ubojowi sanitarnemu w ramach zwalczania epidemii, takiej jak pryszczyca,

- ubite z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi,

losowo bada się na BSE.. Wielkość próby nie może być mniejsza niż wielkość próby podana w tabeli. Pobieranie prób musi być reprezentatywne dla każdego regionu oraz systematyczne.

Cała populacja powyżej wieku 24 miesięcy	Minimalna roczna wielkość prób do badań(*)
100 000950	950
200 0001550	1.550
300 0001890	1.890
400 0002110	2.110
500 0002250	2.250
600 0002360	2.360
700 0002440	2.440
800 0002500	2.500
900 0002550	2.550
1.000 002590	2.590
1.500 00030	3.000
2.000 003500	3.500
2.500 00040	4.000
3.000 004500	4.500
3.500 00050	5.000
4.000 005500	5.500
4.500 00060	6.000
5.000 006500	6.500
5.500 00070	7.000
6.000 007500	7.500
6.500 00080	8.000
7.000 008500	8.500
7.500 00090	9.000
8.000 009500	9.500
8.500 00010	10.000
9.000 0010500	10.500
9.500 000110	11000
10.000 0011500	11.500
10.500 000120	12.000
11.000 0012500	12.500
11.500 000130	13.000
12.000 0013500	13.500
(*) Wielkość próby została wyliczona w celu wykrycia z 95 % pewnością występowania 0,1 % w subpopulacji określonej w pkt 3, w oparciu o założenie, że udział tej subpopulacji w całkowitej wielkości populacji bydła w wieku powyżej 24 miesiące wynosi 1 %. W przypadku, gdy wielkość całej populacji bydła w wieku powyżej 24 miesięcy wynosi 1.500.000 lub więcej, wielkość próby została zwiększona o 500 na każde 500.000 zwierząt jako proporcjonalne dostosowanie, biorąc pod uwagę zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia ryzyka BSE w tej populacji.

4. Monitorowanie zwierząt zakupionych w celu uboju sanitarnego w zastosowaniu rozporządzenia (WE) nr 716/96

4.1. Wszystkie zwierzęta podlegające doraźnemu ubojowi lub u których w wyniku przeprowadzenia sekcji zwłok stwierdzono chorobę poddaje się badaniom na BSE.

4.2. Wszystkie zwierzęta urodzone między dniem 1 sierpnia 1996 r. a dniem 1 sierpnia 1997 r. poddaje się badaniom na BSE.

4.3. Próbę losową obejmującą co najmniej 50.000 zwierząt rocznie spośród zwierząt nie objętych ppkt 4.1 lub 4.2, poddaje się badaniom na BSE.

5. Monitorowanie innych zwierząt

Poza badaniami określonymi w pkt 2-4, Państwa Członkowskie mogą dobrowolnie zadecydować o przebadaniu na swoim terytorium innych gatunków bydła, w szczególności w przypadku gdy zwierzęta te pochodzą z państw, na terytorium których występuje lokalnie BSE, gdy były karmione paszą, która mogła być zakażona lub zostały urodzone lub pozyskane od matek zakażonych BSE.

6. Środki podejmowane w następstwie przeprowadzenia badań

6.1. W przypadku, gdy zwierzę ubite z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi jest badane na BSE, nie umieszcza się na tuszy z tego zwierzęcia znaku jakości zdrowotnej przewidzianego w załączniku I do dyrektywy 64/433/EWG rozdział XI do momentu otrzymania negatywnego wyniku na podstawie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.2. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od przepisów w ppkt 6.1 w przypadku gdy w rzeźniach funkcjonuje urzędowy system zapewniający, że żadna część badanego zwierzęcia mającego znak jakości zdrowotnej nie opuści rzeźni do momentu otrzymania negatywnego wyniku na podstawie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.3. Wszystkie części ciała zwierzęcia badanego na BSE, włącznie ze skórą, muszą pozostawać pod urzędową kontrolą do momentu otrzymania negatywnego wyniku na podstawie przeprowadzenia szybkiego testu, chyba że zostały zniszczone zgodnie z załącznikiem V pkt 3 lub 4.

6.4. Wszystkie części ciała zwierzęcia, włącznie ze skórą, w stosunku do którego uzyskano wynik pozytywny na podstawie przeprowadzenia szybkiego testu, podlegają zniszczeniu zgodnie z załącznikiem V pkt 3 lub 4, poza materiałem, który musi być zatrzymany w związku z prowadzonymi rejestrami określonymi w rozdziale B sekcja III.

6.5. W przypadku, gdy u zwierzęcia ubitego z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi wynik szybkiego testu jest pozytywny, wówczas, poza tuszą z wynikiem pozytywnym, przynajmniej tusza znajdująca się bezpośrednio przed tuszą z wynikiem pozytywnym i dwie tusze bezpośrednio następujące po tuszy z wynikiem pozytywnym na tej samej linii uboju, podlegają zniszczeniu zgodnie z ppkt 6.4.

6.6. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od przepisów ppkt 6.5 w przypadku gdy w rzeźni funkcjonuje urzędowy system zapobiegający zakażeniu między tuszami.

II. Monitorowanie owiec i kóz

1. Przepisy ogólne

Monitorowanie owiec i kóz przeprowadza się zgodnie z metodami laboratoryjnymi ustanowionymi w załączniku X rozdział C ppkt 3.2 lit. b).

2. Monitorowanie zwierząt ubitych z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi

Zwierzęta w wieku powyżej 18 miesięcy lub te, u których wyrżnęły się więcej niż dwa stałe siekacze i które zostały ubite z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi poddaje się badaniom zgodnie z wielkością próby wskazaną w tabeli. Wielkość próby jest reprezentatywna dla każdego regionu oraz sezonu. Dobór prób ustala się w taki sposób, aby uniknąć nadreprezentacji jakiejkolwiek grupy biorąc pod uwagę pochodzenie, gatunek, wiek, hodowlę, typ produkcji lub jakąkolwiek inną cechę. Wiek zwierząt określa się na podstawie uzębienia, wyraźnych oznak dojrzałości lub innych wiarogodnych informacji. Tam, gdzie jest to możliwe, unika się pobierania zbiorowych prób z tego samego stada.

Państwa Członkowskie	Minimalna roczna wielkość próby ubitych zwierząt(*)
Belgia	3.750
Dania	3.000
Niemcy	60.000
Grecja	60.000
Hiszpania	60.000
Francja	60.000
Irlandia	60.000
Włochy	60.000
Luksemburg	250
Niderlandy	39.000
Austria	8.200
Portugalia	22.500
Finlandia	1.900
Szwecja	5.250
Zjednoczone Królestwo	60.000
(*) Wielkość próby została wyliczona w celu wykrycia, z 95 % pewnością występowania 0,005 % u zwierząt poddanych ubojowi w Państwach Członkowskich, które poddają ubojowi dużą ilość dorosłych owiec. W tych Państwach Członkowskich, które poddają ubojowi mniejszą ilość dorosłych owiec, wielkość prób do badań jest obliczona jako 25 % szacunkowej lub zarejestrowanej ilości owiec przeznaczonych do uboju, poddanych ubojowi w 2000 r.

3. Monitorowanie zwierząt nie ubitych z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi

Zwierzęta w wieku powyżej 18 miesięcy lub, które posiadają więcej niż dwa wyrżnięte stałe siekacze i które padły lub zostały poddane ubojowi sanitarnemu, lecz które nie były:

- poddane ubojowi sanitarnemu w ramach zwalczania epidemii, takiej jak pryszczyca,

- ubite z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi,poddaje się badaniom zgodnie z wielkością próby wskazanej w tabeli. Wielkość próby jest reprezentatywna dla każdego regionu oraz sezonu. Dobór prób musi być ustalony w taki sposób, aby uniknąć nadreprezentacji jakiejkolwiek grupy biorąc pod uwagę pochodzenie, gatunek, wiek, hodowlę, typ produkcji lub jakąkolwiek inną cechę. Wiek zwierząt szacuje się na podstawie uzębienia, wyraźnych oznak dojrzałości lub innych wiarogodnych informacji. Tam, gdzie jest to możliwe, unika się pobierania zbiorowych prób z tego samego stada.

Państwa Członkowskie	Minimalna roczna wielkość prób zwierząt padłych(*)
Belgia	450
Dania	400
Niemcy	6.000
Grecja	6.000
Hiszpania	6.000
Francja	6.000
Irlandia	6.000
Włochy	6.000
Luksemburg	30
Niderlandy	5.000
Austria	1.100
Portugalia	6.000
Finlandia	250
Szwecja	800
Zjednoczone Królestwo	6.000
(*) Wielkość próby została wyliczona w celu wykrycia, z 95 % pewnością występowania 0,05 % u zwierząt padłych w Państwach Członkowskich o dużym pogłowiu owiec. W tych Państwach Członkowskich, w których ubój dotyczy mniejszego pogłowia owiec, wielkość próby wylicza się jako 50 % oszacowanej ilości zwierząt padłych (zakładana śmiertelność 1 %).

4. Monitorowanie innych zwierząt

Poza programowym monitorowaniem, określonym w pkt 2 i 3, Państwa Członkowskie mogą dobrowolnie zadecydować o przeprowadzaniu monitorowania innych zwierząt, w szczególności:

- zwierząt, od których pozyskuje się mleko,

- zwierząt pochodzących z państw, w których występuje TSE,

- zwierząt, które zostały nakarmione potencjalnie zakażoną paszą,

- zwierząt urodzonych lub pozyskanych od matek zakażonych TSE,

- zwierząt ze stad zakażonych TSE.

5. Środki podejmowane w następstwie przeprowadzenia badań owiec i kóz

Wszystkie części ciała zwierzęcia badanego, włącznie ze skórą, pozostają pod urzędową kontrolą do momentu otrzymania negatywnego wyniku uzyskanego na podstawie przeprowadzenia szybkiego testu, chyba że zostały zniszczone zgodnie z załącznikiem V pkt 3 lub 4.

Wszystkie części ciała zwierzęcia, włącznie ze skórą, u którego uzyskano wynik pozytywny na podstawie przeprowadzenia szybkiego testu podlegają zniszczeniu zgodnie z załącznikiem V pkt 3 lub 4, poza materiałem, który musi być zatrzymany w związku z prowadzonymi rejestrami określonymi w rozdziale B sekcja III.

6. Określanie genotypu

6.1. Genotyp białka prionowego określa się w przypadku każdego pozytywnego wyniku TSE u owcy. Przypadki TSE znalezione w opornych genotypach (owce o genotypie, który posiada alaninę na obu allelach kodonu 136, argininę na obu allelach kodonu 154 oraz argininę na obu allelach kodonu 171) niezwłocznie zgłasza się Komisji. Przypadki takie poddaje się, tam, gdzie jest to możliwe, typowaniu szczepu. W przypadku, gdy typowanie szczepu takich przypadków nie jest możliwe, stado pochodzenia oraz wszystkie inne stada, w którym dane zwierze przebywało poddaje się dokładnemu monitorowaniu w celu wykrycia innych przypadków TSE, tak, aby można było przeprowadzić typowanie szczepu.

6.2. Poza zwierzętami poddanymi określaniu genotypu na mocy przepisów ppkt 6.1, określa się genotyp białka prionowego w losowej podpróbie owiec badanych na mocy przepisów rozdziału A sekcja II pkt 2. Taka podpróba reprezentuje co najmniej 1 % całej próby w stosunku do każdego Państwa Członkowskiego i liczy nie mniej niż 100 zwierząt na dane Państwo Członkowskie. Państwo Członkowskie może, w drodze odstępstwa, wybrać w celu określenia genotypu, równoważną ilość żywych zwierząt w podobnym wieku.

ROZDZIAŁ B

I. Informacje przedstawiane przez Państwa Członkowskie w sprawozdaniach

1. Liczba podejrzanych przypadków na gatunek zwierząt objętych ograniczeniem przemieszczania zgodnie z art. 12 ust. 1.

2. Liczba podejrzanych przypadków na gatunek zwierząt podlegająca badaniu laboratoryjnemu zgodnie z art. 12 ust. 2 oraz wynik tego badania.

3. Ilość stad, w których zgłoszono podejrzane przypadki odnośnie do owiec i kóz i gdzie przeprowadzono badania na podstawie art. 12 ust. 1 i 2.

4. Szacunkowa wielkość każdej subpopulacji określona w rozdziale A sekcja I pkt 3 i 4.

5. Ilość bydła przebadanego w obrębie każdej subpopulacji, określona w rozdziale A sekcja I pkt 2-5, metoda doboru prób i wyniki badań.

6. Szacunkowa wielkość tych subpopulacji, określonych w rozdziale A sekcja II pkt 2 i 3, które zostały wybrane do prób.

7. Ilość owiec i kóz oraz stad badanych w obrębie każdej subpopulacji, określonych w rozdziale A sekcja II pkt 2-4, metoda doboru prób i wyniki badań.

8. Ilość, rozmieszczenie pod względem wieku oraz pod względem geograficznym pozytywnych przypadków BSE oraz trzęsawki owiec. Kraj pochodzenia, jeśli inny niż państwo sporządzające sprawozdanie, pozytywnych przypadków BSE oraz trzęsawki owiec. Ilość i geograficzne rozmieszczenie stad o otrzymanym wyniku pozytywnym na trzę-sawkę owiec. W sytuacji każdego przypadku BSE należy podać rok oraz, gdy jest to możliwe, miesiąc urodzenia.

9. Potwierdzone pozytywne przypadki TSE u zwierząt innych niż bydło, owce i kozy.

10. Genotyp, oraz tam, gdzie jest możliwe, ród każdego zwierzęcia objętego próbą w obrębie każdej subpopulacji określonej w rozdziale A część II ppkt 6.1 i 6.2

II. Informacje przedstawiane przez Komisję w podsumowaniu

Podsumowanie przedstawiane jest w formie tabeli, obejmując przynajmniej informacje określone w części I w stosunku do każdego Państwa Członkowskiego.

III. Rejestry

1. Właściwe władze zachowują, przez okres siedmiu lat, rejestry odnośnie do:

- ilości i rodzajów zwierząt objętych ograniczeniem przemieszczania określonym w art. 12 ust. 1,

- ilości oraz wyników dochodzeń klinicznych i epidemiologicznych, jak określono w art. 12 ust. 1,

- ilości oraz wyników badań laboratoryjnych, jak określono w art. 12 ust. 2,

- ilości, identyfikacji oraz pochodzenia zwierząt objętych próbą w ramach programów monitorowania, jak określono w rozdziale A oraz, tam, gdzie jest to możliwe, wieku, hodowli oraz informacji z wywiadu chorobowego,

- genotyp białka prionowego pozytywnych przypadków TSE u owiec.

2. Laboratorium przeprowadzające dochodzenia musi zachować, przez okres siedmiu lat, wszystkie rejestry dotyczące przeprowadzonych badań, w szczególności księgi prac laboratoryjnych, oraz, gdzie właściwe, bloki parafinowe i zdjęcia plam Westerna."

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 121 z 29.7.1964, str. 2012/64.

⁽²⁾ Dz.U. L 99 z 20.4.1996, str. 14.

ZAŁĄCZNIK  II ⁹

"ZAŁĄCZNIK XI

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE OKREŚLONE W ART. 22 I 23

A. Dotyczące materiału szczególnego ryzyka, mechanicznie odzyskanego mięsa oraz technik ubojowych

1. Materiał szczególnego ryzyka wskazany poniżej usuwa się i poddaje zniszczeniu zgodnie z pkt 5-8 oraz, jeśli dotyczy, pkt 11.

a) Następujące tkanki wykazuje się jako materiał szczególnego ryzyka:

i) czaszka, w tym mózgowie i gałki oczne, migdałki, kręgosłup, z wyłączeniem odcinka kręgowego ogona oraz wyrostków poprzecznych kręgu odcinka lędźwiowego, jednakże wraz ze zwojem nerwowym korzenia grzbietowego oraz rdzeń kręgowy u bydła w wieku powyżej 12 miesięcy oraz jelita od dwunastnicy do prostnicy oraz krezka u bydła bez względu na wiek zwierzęcia;

ii) czaszka, w tym mózgowie oraz gałki oczne, migdałki oraz rdzeń kręgowy owiec i kóz w wieku powyżej 12 miesięcy lub u których wyrzyna się stały siekacz w obrębie dziąsła, a także śledziona u owiec i kóz bez względu na wiek.

Wiek ustalony powyżej odnośnie do usunięcia kręgosłupa można dopasować w drodze zmiany niniejszego rozporządzenia biorąc pod uwagę statystyczne prawdopodobieństwo wystąpienia BSE w odpowiednich grupach wiekowych wśród populacji bydła we Wspólnocie, w oparciu o wyniki monitorowania BSE, jak ustanowiono w załączniku III rozdział A.I oraz rozdziale B pkt 1 niniejszego załącznika.

b) Poza materiałami szczególnego ryzyka, wymienionymi w lit. a), następujące tkanki należy uważać za materiały szczególnego ryzyka w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz w Portugalii, z wyłączeniem autonomicznego regionu Azorów:

cała głowa z wyłączeniem języka, w tym mózgowie, gałki oczne, nerw trójdzielny oraz migdałki; grasica, śledziona oraz rdzeń kręgowy u bydła w wieku powyżej sześciu miesięcy.

2. Na zasadzie odstępstwa od pkt 1 lit. a) i) zgodnie z procedurą określoną w art. 24 ust. 2 może być podjęta decyzja zezwalająca na wykorzystanie kręgosłupa i zwojów nerwowych korzenia grzbietowego pochodzących od bydła:

a) urodzonego, nieprzerwanie hodowanego i ubijanego w Państwach Członkowskich w stosunku do których w ocenie naukowej ustalono, że wystąpienie BSE u krajowego bydła jest bardzo mało prawdopodobne, lub mało prawdopodobne lecz nie wykluczone; lub

b) urodzonego po dniu wejścia w życie stosowania zakazu karmienia przeżuwaczy białkiem ssaków w Państwach Członkowskich, w których zgłoszono przypadki BSE wśród krajowych zwierząt lub w odniesieniu do których w ocenie naukowej ustalono, że wystąpienie BSE u krajowego bydła jest prawdopodobne.

Zjednoczone Królestwo, Portugalia i Szwecja mogą korzystać z tego odstępstwa na podstawie uprzednio złożonych i ocenionych dowodów. Inne Państwa Członkowskie mogą wystąpić z wnioskiem o przyznanie takiego odstępstwa, dostarczając Komisji wiarygodne dowody dotyczące lit. a) lub b), gdy dotyczy.

Państwa Członkowskie, korzystające z tego odstępstwa, poza wymogami ustanowionymi w załączniku III rozdział A sekcja I, zapewniają, że jeden z zatwierdzonych szybkich testów, wymienionych w załączniku X rozdział C pkt 4, stosuje się w przypadku wszystkich sztuk bydła w wieku powyżej 30 miesięcy, które:

a) padły w gospodarstwie lub podczas transportu, jednakże nie zostały poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi, z wyjątkiem padłych zwierząt w odległych obszarach o niskim zagęszczeniu pogłowia, w granicach terytoriów Państw Członkowskich, gdzie wystąpienie BSE jest mało prawdopodobne;

b) zostały poddane zwykłemu ubojowi w celu spożycia przez ludzi.

Niniejszego odstępstwa nie można przyznać w celu dopuszczenia wykorzystywania kręgosłupa i zwojów nerwowych korzenia grzbietowego, pochodzących od bydła w wieku powyżej 30 miesięcy ze Zjednoczonego Królestwa lub z Portugalii, z wyłączeniem autonomicznego regionu Azorów.

Eksperci Komisji mogą przeprowadzać kontrole na miejscu w celu dalszego zbadania przedstawionych dowodów zgodnie z art. 21.

3. Kości bydła, owiec i kóz nie są wykorzystywane do produkcji mięsa mechanicznie odzyskiwanego.

4. Uszkodzenia powłok czaszki po ogłuszeniu centralnej tkanki nerwowej za pomocą podłużnego instrumentu o kształcie pręta, wprowadzanego do jamy czaszki, nie dokonuje się w odniesieniu do bydła, owiec i kóz, których mięso jest przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierząt.

5. Materiał szczególnego ryzyka usuwa się w:

a) ubojniach;

b) zakładach rozbioru, w przypadku kręgosłupa bydła;

c) zakładów przetwórczych wysokiego ryzyka lub zabudowań określonych w art. 3 i 7 dyrektywy 90/667/EWG, pod nadzorem wyznaczonego przez właściwe władze przedstawiciela. Przedsiębiorstwa takie uzyskały odpowiednie w tym celu zatwierdzenie udzielone przez właściwe władze.

W przypadku, gdy materiały szczególnego ryzyka zwierząt padłych, które nie zostały poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi nie są usuwane, części ciała zawierające materiały szczególnego ryzyka lub całe ciało uznaje się za materiały szczególnego ryzyka. Jednakże, całe ciała zwierząt padłych mogą zostać wyłączone z wymogu barwienia ustanowionego w pkt 7.

6. Na zasadzie odstępstwa od pkt 5, Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję zezwalającą na:

a) pozyskiwanie mięsa policzków i języka z głów bydła, owiec i kóz w zakładach rozbioru zatwierdzonego w tym celu;

b) usuwanie rdzenia kręgowego w przypadku owiec i kóz w zakładach rozbioru zatwierdzonych w tym celu;

c) usuwanie kręgosłupa z tuszy lub części tuszy w sklepach rzeźniczych zatwierdzonych, monitorowanych i zarejestrowanych w tym celu.

7. Wszelki materiał szczególnego ryzyka są stemplowane lub, w miarę potrzeb, znakowane bezpośrednio przy usuwaniu, oraz poddane całkowitemu zniszczeniu:

a) poprzez spalenie bez przetworzenia wstępnego; lub

b) po przetworzeniu wstępnym:

i) zgodnie z systemami określonymi w rozdziałach I-IV, VI i VII Załącznika do decyzji 92/562/EWG:

- przez spalenie,

- przez współspalenie;

ii) co najmniej zgodnie z normami określonymi w załączniku I do decyzji 1999/534/WE, poprzez zakopanie w zatwierdzonym miejscu.

Materiał przetworzony wstępnie poddaje się ponownemu ostemplowaniu lub, w miarę potrzeb, ponownemu znakowaniu, jeśli stempel nie jest widoczna lub znak niewykrywalny.

8. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od przepisów pkt 5 i 7 w celu dopuszczenia spalania lub zakopania materiałów szczególnego ryzyka lub całych ciał bez wcześniejszego stemplowania lub, w stosownych przypadkach, bez oddzielania materiałów szczególnego ryzyka, w okolicznościach określonych w art. 3 ust. 2 dyrektywy 90/667/EWG oraz z zastosowaniem metod, które:

- wykluczają wszelkie ryzyko przenoszenia TSE, oraz

- są zatwierdzone i zweryfikowane przez właściwe władze.

9. Państwa Członkowskie mogą wysyłać materiały szczególnego ryzyka lub materiały pozyskanych przez ich przetworzenie do innych Państw Członkowskich w celu spalenia na warunkach określonych w art. 4 ust. 2 decyzji 97/735/WE, lub, w miarę potrzeb, zgodnie z pkt 11 lit. b).

Do niniejszego punktu, na wniosek Państwa Członkowskiego można wprowadzić zmiany zezwalające na wysyłanie materiałów szczególnego ryzyka lub materiałów pozyskanych przez ich przetworzenie do państw trzecich w celu spalenia, po przyjęciu zasad regulujących taki wywóz.

10. a) Niżej wymienione produkty pochodzenia zwierzęcego podlegają warunkom ustanowionym w lit. b) przy przywozie do Wspólnoty:

- materiał szczególnego ryzyka wymieniony w pkt 1 lit. a),

- świeże mięso: mięso określone w dyrektywie 64/433/EWG,

- mięso mielone i wyroby mięsne: mięso mielone i wyroby mięsne określone w dyrektywie 94/6 5/WE⁽¹⁾,

- produkty mięsne: produkty mięsne określone w dyrektywie 77/99/EEC⁽²⁾,

- inne produkty pochodzenia zwierzęcego; inne produkty pochodzenia zwierzęcego, jak określono w dyrektywie 77/99/EWG,

- wytopione tłuszcze jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- żelatyna jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- karma dla zwierząt domowych jak określone w dyrektywie 92/118/EWG,

- przetworzone białko zwierzęce określone w dyrektywie 92/118/EWG,

- kości i produkty kostne jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- surowce do produkcji pasz zwierzęcych jak określono w dyrektywie 92/118/EWG.

Każde odniesienie do produktów pochodzenia zwierzęcego oznacza produkty pochodzenia zwierzęcego wymienione w tym punkcie i nie dotyczy innych produktów pochodzenia zwierzęcego zawierających lub otrzymanych z tych produktów pochodzenia zwierzęcego.

b) Gdy do Wspólnoty przywozi się z państw trzecich lub regionów państw trzecich wyżej wymienione produkty pochodzenia zwierzęcego zawierające materiał bydlęcy, owczy lub kozi, wówczas świadectwom zdrowia towarzyszą deklaracje podpisane przez właściwe władze państwa produkcji, w brzmieniu:

»Ten produkt nie zawiera i nie pochodzi od:

ani⁽¹⁾

materiału szczególnego ryzyka, jak określono w załączniku XI do rozporządzenia (WE) 999/2001 sekcja A, wyprodukowanego po dniu 31 marca 2001 r., lub mechanicznie odzyskanego mięsa z kości bydła, owiec lub kóz wyprodukowanego po dniu 31 marca 2001 r. Po dniu 31 marca 2001 r. bydło, owce i kozy, z których pochodzi ten produkt nie zostały ubite po ogłuszeniu za pomocą gazu wstrzykiwanego do jamy czaszki lub poddane ubojowi sanitarnemu przy zastosowaniu tej samej metody lub ubite przez uszkodzenie powłok czaszki po ogłuszeniu centralnej tkanki nerwowej za pomocą podłużnego instrumentu w kształcie pręta, wprowadzonego do jamy czaszki.

Przy przywozie tusze, półtusze i ćwierćtusze mogą zawierać kręgosłup;

ani⁽¹⁾

materiału bydlęcego, owczego i koziego innego niż uzyskany od zwierząt urodzonych, nieprzerwanie hodowanych i ubitych w następujących państwach:

Argentyna

Australia

Botswana

Brazylia

Chile

Kostaryka

Salwador

Namibia

Nowa Zelandia

Nikaragua

Panama

Paragwaj

Urugwaj

Singapur

Suazi

______

⁽¹⁾ Usuń jedno z nich, jeśli nie dotyczy.«

11. Państwa Członkowskie przeprowadzają częste urzędowe inspekcje w celu sprawdzenia prawidłowego stosowania przepisów niniejszej sekcji oraz zapewniają, że podejmowane są środki mające na celu zapobieganie zakażeniu, w szczególności w ubojniach, zakładach rozbioru, zakładach utylizacji odpadów zwierzęcych, zakładach przetwórczych lub miejscach wysokiego ryzyka zatwierdzonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 7 dyrektywy 90/667/EWG, sklepach rzeźniczych zarejestrowanych zgodnie z pkt 6, składowiskach odpadów i innych urządzeniach przeznaczonych do przechowywania bądź spalania.

Państwa Członkowskie w szczególności ustanawiają system mający na celu zapewnianie i sprawdzania, czy:

a) materiały szczególnego ryzyka stosowane przy wytwarzaniu produktów, określone w art. 1 ust. 2, stosuje się wyłącznie w celach, w odniesieniu do których przyznano zezwolenie;

b) materiały szczególnego ryzyka, w szczególności w przypadkach gdy usunięcie odbywa się w przedsiębiorstwach lub pomieszczeniach innych niż ubojnie, są całkowicie odseparowane od pozostałych odpadów nie przeznaczonych do spalenia, są zbierane oddzielnie i usuwane zgodnie z pkt 1 oraz pkt 5-9. Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję zezwalającą na wysyłanie głów lub tusz zawierających materiały szczególnego ryzyka do innego Państwa Członkowskiego po wyrażeniu przez dane Państwo Członkowskie zgody na przyjęcie takich materiałów oraz po zatwierdzeniu szczególnych warunków stosowanych przy takim transporcie.

Jednakże tusze, półtusze i ćwierćtusze nie zawierające materiałów szczególnego ryzyka, z wyjątkiem kręgosłupa, w tym zwojów nerwowych korzenia grzbietowego, mogą być przywożone do Państwa Członkowskiego lub wysyłane do innego Państwa Członkowskiego bez wcześniejszej zgody tego ostatniego.

12. Wprowadza się system kontroli odnośnie do usuwania kręgosłupa jak określono w pkt 1, lit. a) i). System obejmuje co najmniej następujące środki:

a) tusze lub części tuszy, jak określono w dyrektywie 64/433/EWG, bydła oznacza się niebieskim paskiem na etykiecie określonej w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000, w przypadku gdy usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane;

b) specjalne oznaczenie ilości tusz bydlęcych lub części tusz, w stosunku do których wymagane jest usunięcie kręgosłupa, oraz tych, z których usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, dodaje się do dokumentu handlowego określonego w art. 3 ust. 1 sekcja A lit. f) ii) dyrektywy 64/433/EWG lub do dokumentu określonego w art. 1 ust. 2 decyzji Komisji 93/13/EWG⁽¹⁾, jeżeli dotyczy;

c) sklepy rzeźnicze zachowują, przez co najmniej okres jednego roku, dokumenty handlowe określone w lit. b)."

______

⁽¹⁾Dyrektywa Rady 94/65/WE z dnia 14 grudnia 1994 r. ustanawiająca wymagania dotyczące produkcji i wprowadzania na rynek mielonego mięsa oraz przetworów mięsnych (Dz.U. L 368 z 31.12.1994, str. 10).

⁽²⁾Dyrektywa Rady 77/99/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na wewnątrzwspólnotowy handel produktami mięsnymi (Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 85). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 97/76/WE (Dz.U. L 10 z 16.1.1998, str. 25).

⁽³⁾ Dz.U. L 9 z 15.1.1993, str. 33.

1 Tytuł zmieniony przez pkt 1 i 2 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

2 Umocowanie zmienione przez pkt 2 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

3 Motyw 1 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

4 Motyw 7 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

5 Motyw 11 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

6 Motyw 12 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

7 Art. 2 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

8 Załącznik I zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

9 Załącznik II zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.45.4/1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.45.4
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 270/2002 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do materiałów określonego ryzyka oraz nadzoru epidemiologicznego dotyczącego przenośnych gąbczastych encefalopatii oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1326/2001 w odniesieniu do żywienia zwierząt i wprowadzania do obrotu owiec i kóz oraz produktów od nich pochodzących
• Data aktu: 14/02/2002
• Data ogłoszenia: 15/02/2002
• Data wejścia w życie: 18/02/2002, 01/03/2002, 01/05/2004, 01/04/2002