Decyzja 50/2002/WE ustanawiająca program działań Wspólnoty wspierający współpracę między Państwami Członkowskimi w celu zwalczania wyłączenia społecznego

DECYZJA 50/2002/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 7 grudnia 2001 r.

ustanawiająca program działań Wspólnoty wspierający współpracę między Państwami Członkowskimi w celu zwalczania wyłączenia społecznego

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 137 ust. 2 akapity drugi i trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów⁽³⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu⁽⁴⁾, w świetle wspólnego projektu zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy w dniu 18 września 2001 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 2 Traktatu, Wspólnota przyjmuje, jako część swych zadań wspieranie wysokiego poziomu zatrudnienia, ochronę socjalną i podnoszenie standardu życia oraz jakości życia w całej Wspólnocie, jak również spójności gospodarczej i społecznej.

(2) Zgodnie z art. 136 Traktatu, Wspólnota i Państwa Członkowskie, uwzględniając podstawowe zasady polityczne, takie jak określone w Europejskiej Karcie Społecznej podpisanej w Turynie w dniu 18 października 1961 r., poprawionej Karcie Społecznej Rady Europy (1996), w szczególności jej art. 30 w sprawie prawa do ochrony przed ubóstwem i wyłączeniem społecznym i w 1989 r. Wspólnotową Kartę Socjalnych Praw Podstawowych Pracowników oraz uwzględniając również prawa i zasady uznane przez Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej⁽⁵⁾ wspólnie ogłoszoną przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w dniu 7 grudnia 2000 r., mają za cel zwalczanie wyłączenia społecznego.

(3) W swym zaleceniu 92/441/EWG⁽⁶⁾, Rada zaleca, by Państwa Członkowskie uznawały podstawowe prawo osoby do wystarczających środków i pomocy społecznej, tak by mogła żyć w sposób nie naruszający ludzkiej godności. W zaleceniu 92/442/EWG⁽⁷⁾, Rada zaleca, by Państwa Członkowskie zagwarantowały poziom środków niezbędny do zachowania ludzkiej godności. W swych konkluzjach z dnia 17 grudnia 1999 r.⁽⁸⁾, Rada zobowiązuje się do wspierania społecznej integracji, jako jednego z celów modernizacji i udoskonalenia systemów ochrony socjalnej.

(4) Parlament Europejski, Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów wywierają presję na Wspólnotę, by wzmocnić jej udział w wysiłkach Państw Członkowskich, zmierzających do zapobiegania i zwalczania wyłączenia społecznego.

(5) Komunikat Komisji z dnia 1 marca 2000 r., "Budowa Europy łączącej", opisuje wyzwanie, jakim jest społeczne wyłączenie i ubóstwo oraz odpowiedź na nie w istniejącej polityce Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz proponuje, by na tej podstawie nadać nowe tempo współpracy Unii Europejskiej w tym względzie.

(6) Rada Europejska obradująca w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. włączyła, jako istotną część ogólnej strategii Unii, wspieranie społecznej integracji dla osiągnięcia strategicznego celu na następną dekadę, budowania najbardziej konkurencyjnej w świecie gospodarki, opartej na szybko rozwijającej się wiedzy, zdolnej do trwałego wzrostu gospodarczego z coraz większą ilością coraz lepszych miejsc pracy i większą społeczną spójnością.

(7) Na tym samym spotkaniu Rada Europejska, stwierdzając, iż jest nie do zaakceptowania, aby znaczna ilość ludzi w Unii żyła poniżej granicy ubóstwa i w wyłączeniu społecznym, uznała za niezbędne podjęcie zdecydowanych kroków w celu zwalczania ubóstwa poprzez ustanowienie odpowiednich celów. Cele te zostały uzgodnione przez Radę Europejską obradującą w Nicei w dniach 7, 8 i 9 grudnia 2000 r.

(8) Rada Europejska obradująca w Lizbonie uznała następnie, iż społeczeństwo nowej wiedzy oferuje potencjał pozwalający zredukować społeczne wyłączenie zarówno poprzez tworzenie ekonomicznych warunków zwiększenia dobrobytu dzięki wyższemu poziomowi wzrostu i zatrudnienia, oraz otwarcie nowych sposobów udziału w społeczeństwie. Równocześnie pociąga ono za sobą ryzyko pogłębienia luki, między tymi, którzy mają dostęp do nowej wiedzy a tymi, którzy są wyłączeni. Oznacza to, iż polityka powinna być ukierunkowana na unikanie tego ryzyka i maksymalizację nowego potencjału, ponieważ najlepszym zabezpieczeniem przed wyłączeniem społecznym jest praca.

(9) Na tym samym spotkaniu Rada Europejska następnie uzgodniła, iż polityka zwalczania wyłączenia społecznego powinna opierać się na otwartej formule koordynacji łączącej krajowe plany działań ze wspólnotową inicjatywą współpracy.

(10) Inicjatywa Komisji, na którą składa się wniosek w sprawie wieloletniego programu działań zaplanowanego w celu wspierania współpracy między Państwami Członkowskimi powinna zmierzać do pogłębiania wiedzy, rozwijania wymiany informacji i najlepszych praktyk oraz oceny doświadczeń w celu zwiększenia efektywności i skuteczności polityki zwalczania wyłączenia społecznego.

(11) Sporządzenie zharmonizowanych przeglądów i analiz, przygotowanie wspólnie uzgodnionych jakościowych i ilościowych wskaźników, zapewni podstawę rozwoju otwartej metody koordynacji.

(12) Walka z wyłączeniem społecznym i ubóstwem wymaga ułatwienia udziału w zatrudnianiu jakościowym i dostępu dla wszystkich do środków, praw, towarów i usług.

(13) Środki w celu zwalczania wyłączenia społecznego powinny być ukierunkowane na wspieranie każdego w jego możliwościach utrzymania, poprzez pracę zarobkową lub w inny sposób, co umożliwi jego integrację ze społeczeństwem.

(14) Komitet Ochrony Socjalnej, ustanowiony decyzją Rady 2000/436/WE⁽⁹⁾ w celu zwiększenia współpracy między Państwami Członkowskimi w zakresie polityki ochrony socjalnej, przyczynia się do rozwoju i systematycznej kontynuacji działań dla usprawnienia ochrony socjalnej i wspierania społecznej integracji zgodnie z konkluzjami Prezydencji Rady Europejskiej ze spotkania w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. i w Feira w dniach 19 i 20 czerwca 2000 r.

(15) Wiele organizacji pozarządowych różnego szczebla (lokalne, regionalne, krajowe i europejskie) mają doświadczenie i specjalizują się w dziedzinie walki z wyłączeniem społecznym, a także w działaniach na poziomie europejskim, jako rzecznicy ludzi narażonych na wyłączenie społeczne. Władze lokalne i regionalne również mają doświadczenie i wiedzę w tym zakresie. Organizacje pozarządowe, partnerzy społeczni, władze lokalne i regionalne mogą więc przyczynić się do zrozumienia zróżnicowanych form i skutków wyłączenia społecznego na poziomie europejskim oraz do zapewnienia, by projekt i realizacja programu, a także kontynuacja działań uwzględniały doświadczenia ludzi narażonych na wyłączenie społeczne.

(16) Środki niezbędne do realizacji niniejszej decyzji powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽¹⁰⁾.

(17) Aby lepiej wykorzystać wartość dodaną działań Wspólnoty niezbędne jest, żeby Komisja, we współpracy z Państwami Członkowskimi, zapewniła na wszystkich poziomach, spójność i komplementarność działań podejmowanych w ramach niniejszej decyzji, jak również wszelkich innych stosownych instrumentów, polityki i działań Wspólnoty szczególnie tych w ramach funduszy strukturalnych.

(18) Szczególnej uwagi wymaga wyłączenie społeczne z uwzględnieniem przyszłego rozszerzenia Unii.

(19) Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Porozumienie EOG) przewiduje szerszą współpracę w zakresie zagadnień społecznych między Wspólnotą Europejską i Państwami Członkowskimi, z jednej strony, oraz państwami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) uczestniczących w Europejskim Obszarze Gospodarczym (Państwa EFTA/EOG), z drugiej strony. Należy ustanowić przepis umożliwiający uczestnictwo w tym programie ubiegających się o przyjęcie do Unii krajów Europy Środkowej i Wschodniej, zgodnie z warunkami ustanowionymi w układach europejskich, protokołach dodatkowych i decyzjach odpowiednich Rad Stowarzyszenia, oraz Cypru, Malty i Turcji, finansowane w oparciu o dodatkowo przyznane środki zgodnie z procedurami, które zostaną uzgodnione z tymi państwami.

(20) W wykonaniu niniejszego programu szczególnie szczególny udział stanowią dokonania innych organizacji międzynarodowych, w szczególności Organizacji Narodów Zjednoczonych, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Międzynarodowej Organizacji Pracy i Rady Europy.

(21) Niniejsza decyzja ustanawia, na cały okres trwania programu, ramy finansowe stanowiące dla władz budżetowych najważniejszy punkt odniesienia podczas corocznej procedury budżetowej, w rozumieniu pkt 33 Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej⁽¹¹⁾. Kwota ram finansowych proponowanych w programie jest zgodna z bieżącą perspektywą finansową.

(22) Płeć jest zasadniczą przekrojową kwestią, która ma wielki wpływ na skutki i przyczyny wyłączenia społecznego. Ponadto, na mocy art. 2 i 3 Traktatu, zniesienie nierówności i wspieranie równości między mężczyznami i kobietami, jest częścią zadań przydzielonych Wspólnocie i powinna być celem we wszystkich jej działaniach.

(23) Istotne jest monitorowanie i ocena realizacji programu celem upewnienia się, czy osiąga on zamierzone cele.

(24) Jako że cele proponowanych działań dotyczących udziału Wspólnoty w zwalczaniu wyłączenia społecznego nie mogą być osiągane przez Państwa Członkowskie w sposób wystarczający z przyczyn wymagających istnienia wielostronnych partnerstw, transnarodowej wymiany informacji i upowszechniania w skali całej Wspólnoty dobrej praktyki, a w związku z tym mogą być lepiej realizowane na poziomie Wspólnoty z uwagi na skalę i efekty proponowanych działań, Wspólnota może przyjąć środki zgodne z zasadą pomocniczości, jak określono w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, jak określono w tym artykule, niniejsza decyzja nie może wykraczać poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Ustanowienie programu

Program działań Wspólnoty wspierający współpracę między Państwami Członkowskimi w celu zwalczania wyłączenia społecznego, zwany dalej "programem", zostaje przyjęty na okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.

Artykuł  2

Zasady

1. Program jest częścią otwartej metody koordynacji między Państwami Członkowskimi w celu nadania zdecydowanego tempa procesowi usuwania wyłączenia społecznego i ubóstwa poprzez ustanowienie odpowiednich celów na poziomie Wspólnoty i poprzez wykonywanie krajowych planów działań.

2. Program i krajowe plany działań przyczyniają się do lepszego zrozumienia wyłączenia społecznego, do uwzględnienia zwalczania wyłączenia społecznego w polityce i środkach Państw Członkowskich i Wspólnoty, oraz rozwoju działań priorytetowych wybranych przez Państwa Członkowskie stosownie do ich konkretnej sytuacji.

3. W projektowaniu, wykonywaniu i kontynuacji działań zawartych w programie uwzględnia się doświadczenie Państw Członkowskich na wszystkich poziomach zaangażowania, oraz doświadczenia ludzi narażonych na wyłączenie społeczne i ubóstwo, jak również doświadczenie przedstawicieli pracodawców i pracowników, organizacji pozarządowych i zrzeszających woluntariuszy, organów zapewniających opiekę socjalną oraz wszystkich innych podmiotów zaangażowanych w walkę z wyłączeniem społecznym i ubóstwem.

Artykuł  3

Cele

W kontekście otwartej metody koordynacji wymienionej w art. 2 ust. 1, program wspiera współpracę, która umożliwia Wspólnocie i Państwom Członkowskim zwiększenie efektywności i skuteczności polityki zwalczania wyłączenia społecznego poprzez:

a) poprawę zrozumienia wyłączenia społecznego i ubóstwa za pomocą poszczególnych, porównywalnych wskaźników;

b) organizację wymiany w zakresie sposobu postępowania w ramach realizowanej polityki i wspieranie wzajemnego uczenia się między innymi w kontekście krajowych planów działań, za pomocą poszczególnych, porównywalnych wskaźników;

c) rozwijanie zdolności reagowania zainteresowanych stron na wyłączenie społeczne i ubóstwo oraz wspieranie nowatorskiego podejścia, w szczególności poprzez współpracę na poziomie Europy i poprzez wspieranie dialogu ze wszystkimi zaangażowanymi stronami, także na poziomie krajowym i regionalnym.

Artykuł  4

Działania Wspólnoty

1. W związku z osiąganiem celów określonych w art. 3, następujące działania Wspólnoty mogą być realizowane w ramach działań transnarodowych:

a) analizowanie cech charakterystycznych, przyczyn, przebiegu i tendencji wyłączenia społecznego, obejmujące gromadzenie danych statystycznych na temat różnych form wyłączenia społecznego w celu porównania tych danych, badania wskaźników ilościowych i jakościowych, rozwój wspólnych metodologii i badań tematycznych;

b) wymiana informacji i najlepszych praktyk sprzyjających rozwojowi ilościowych i jakościowych wskaźników, w oparciu o cele uzgodnione przez Parlament Europejski i Radę, ocena kryteriów i danych wyjściowych oraz monitorowanie, ocena i równorzędne przeglądy;

c) wspieranie dialogu między zaangażowanymi stronami i wspieranie tworzenia odpowiedniej współpracy na poziomie Europy między organizacjami aktywnymi w walce z ubóstwem i wyłączeniem społecznym, w szczególności między organizacjami pozarządowymi.

2. Uzgodnienia w zakresie realizacji działań Wspólnoty opisane w ust. 1 są wymienione w Załączniku.

Artykuł  5

Wykonanie i współpraca z Państwami Członkowskimi

1. Komisja jest:

a) zobowiązana zapewnić wykonanie działań Wspólnoty objętych programem;

b) prowadzić na poziomie całej Europy regularną wymianę poglądów przedstawicieli organizacji pozarządowych i partnerów społecznych na temat projektowania i wykonywania programu oraz kontynuacji działań oraz zapewnienia orientacji w prowadzonej polityce. W tym celu, Komisja udostępnia użyteczne informacje organizacjom pozarządowym i partnerom społecznym. Komisja informuje komitet powołany na podstawie art. 8 o tych poglądach;

c) wspierać aktywne partnerstwo i dialog między wszystkimi partnerami zaangażowanymi w realizację programu celem zbudowania zintegrowanego i skoordynowanego podejścia do walki z wyłączeniem społecznym i ubóstwem.

2. Komisja, we współpracy z Państwami Członkowskimi, podejmuje niezbędne kroki dla:

a) wspierania zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron w realizację programu;

b) zagwarantowania rozpowszechnienia wyników działań Wspólnoty, podjętych w ramach programu;

c) zapewnienia odpowiednich informacji, reklamy i kontynuacji działań w odniesieniu do działań Wspólnoty wspieranych przez program.

Artykuł  6

Finansowanie

1. 1 Ramy finansowe wykonania programu na okres wymieniony w art. 1 są ustalone na kwotę 85,04 mln EUR i obejmują wydatki techniczne i administracyjne.

2. Środki przyznawane rocznie, obejmujące te odnoszące się do zasobów ludzkich, są przydzielane przez władze budżetowe w granicach perspektywy finansowej.

Artykuł  7

Środki wykonawcze

1. Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji, a odnoszące się do spraw, o których mowa poniżej są podejmowane zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 8 ust. 2:

a) roczne wykonanie programu działań Wspólnoty i roczny plan pracy;

b) podział funduszy na poszczególne aspekty programu;

c) uzgodnienia w zakresie wyboru działań i organizacji wspieranych przez Wspólnotę;

d) kryteria oceny programu, zawierające te odnoszące się do efektywności pod względem kosztów i uzgodnienia w zakresie rozpowszechniania i przekazywania wyników.

2. Środki niezbędne do realizacji niniejszej decyzji a odnoszące się do wszystkich pozostałych spraw zostają podjęte zgodnie z procedurą doradczą wymienioną w art. 8 ust. 3.

Artykuł  8

Komitet

1. Komisja jest wspomagana przez komitet.

2. W przypadku gdy następuje odniesienie do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE określa się na dwa miesiące.

3. W przypadku gdy następuje odniesienie do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

4. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  9

Współpraca z innymi komitetami i powiązania z Komitetem Ochrony Socjalnej

1. Dla zapewnienia spójności i komplementarności programu z innymi środkami określonymi w art. 10, Komisja regularnie informuje komitet o innych działaniach Wspólnoty przyczyniających się do zwalczania wyłączenia społecznego. W stosownych przypadkach Komisja ustanawia regularną i zorganizowaną współpracę między tym komitetem a komitetami monitorującymi powołanymi do innych odpowiednich działań, instrumentów i polityk.

2. Komisja ustanawia niezbędne powiązania z Komitetem Ochrony Socjalnej w ramach działań Wspólnoty określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł  10

Spójność i komplementarność

1. Komisja, we współpracy z Państwami Członkowskimi, zapewnia pełną spójność z innymi odpowiednimi elementami polityki Wspólnoty, instrumentami i działaniami, w szczególności poprzez ustanowienie odpowiednich mechanizmów koordynacji działań w ramach tego programu z innymi odpowiednimi działaniami w zakresie badań, zatrudnienia, polityki gospodarczej, przemysłowej i polityki w zakresie przedsiębiorstw, niedyskryminacji, imigracji, równości kobiet i mężczyzn, ochrony socjalnej, wykształcenia, szkolenia i polityki w stosunku do młodzieży, zdrowia oraz w zakresie rozszerzenia i stosunków zewnętrznych Wspólnoty.

2. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie możliwe wysiłki dla zapewnienia spójności i komplementarności między działaniami prowadzonymi w ramach tego programu a tymi prowadzonymi na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym.

3. Komisja i Państwa Członkowskie zapewniają spójność i komplementarność działań podejmowanych w ramach tego programu i działań podejmowanych w zakresie zatrudnienia a także działań Wspólnoty w ramach funduszy strukturalnych, w szczególności w ramach wspólnotowej inicjatywy EQUAL.

Artykuł  11

Uczestnictwo państw EFTA/EOG, państw stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej, Cypru, Malty i Turcji

W programie mogą uczestniczyć:

– Państwa EFTA/EOG zgodnie z warunkami ustalonymi w Porozumieniu EOG,

– państwa stowarzyszone Europy Środkowej i Wschodniej zgodnie z warunkami ustalonymi w układach europejskich, protokołach dodatkowych i decyzjach odpowiednich Rad Stowarzyszenia,

– Cypr, Malta i Turcja, finansowane dodatkowymi środkami przyznanymi zgodnie z procedurami do uzgodnienia z każdym krajem.

Artykuł  12

Monitorowanie i ocena

1. Komisja regularnie monitoruje niniejszy program we współpracy z Państwami Członkowskimi zgodnie z procedurą określoną w art. 8 ust. 2.

2. Komisja w swych rocznych sprawozdaniach podsumowujących, przedkładanych Radzie Europejskiej obradującej podczas sesji wiosennej, składa sprawozdanie w sprawie ogólnej spójności elementów polityki ze społeczną spójnością wraz z postępem osiąganym w ramach niniejszego programu. Parlament Europejski w odpowiednim czasie przedstawia swoje stanowisko odnośnie do tych sprawozdań.

3. Program jest oceniany przez Komisję z pomocą niezależnych ekspertów na koniec trzeciego roku oraz na koniec realizacji programu. Ocena ta posłuży ustaleniu skuteczności, adekwatności i efektywności pod względem kosztów realizowanych działań w odniesieniu do celów określonych w art. 3. Posłuży również analizie oddziaływania programu jako całości. Ocena ta będzie podstawą sprawdzenia komplementarności działań w ramach programu w stosunku do innych odpowiednich działań, instrumentów i polityk Wspólnoty.

4. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Społecznemu - Ekonomiczno i Komitetowi Regionów końcowe sprawozdanie z realizacji programu do dnia 31 grudnia 2006 r.

Artykuł  13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 2001 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
N. FONTAINE	I. DURANT
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 337 E z 28.11.2000, str. 130 oraz Dz.U. C 96 E z 27.3.2001, str. 229.

⁽²⁾ Dz.U. C 14 z 16.1.2001, str. 69.

⁽³⁾ Dz.U. C 144 z 16.5.2001, str. 52.

⁽⁴⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2000 r. (Dz.U. C 223 z 8.8.2001, str. 284), wspólne stanowisko Rady z dnia 12 lutego 2001 r. (Dz.U. C 93 z 23.3.2001, str. 11) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 maja 2001 r. decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 listopada 2001 r. i decyzja Rady z dnia 21 listopada 2001 r.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 364 z 18.12.2000, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 245 z 26.8.1992, str. 46.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 245 z 26.8.1992, str. 49.

⁽⁸⁾ Dz.U. C 8 z 12.1.2000, str. 7.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 172 z 12.7.2000, str. 26.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽¹¹⁾ Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE REALIZACJI PROGRAMU

1. Aspekty działań

W związku z osiąganiem celów określonych w art. 3 i realizacją działań Wspólnoty określonych w art. 4, następujące działania mogą być stosowane w ramach transnarodowych:

Aspekt 1: Analizowanie cech charakterystycznych, przebiegu, przyczyn i tendencji wyłączenia społecznego

Celem poprawienia zrozumienia zjawiska wyłączenia społecznego działania te mogą być wspierane:

1.1. badaniami i spotkaniami na temat rozwoju wspólnych metodologii celem zmierzenia i zrozumienia społecznego wyłączenia i ubóstwa, ich zakresu, charakterystyki, przebiegu, przyczyn i tendencji, oraz w zakresie prac technicznych nad wskaźnikami;

1.2. zbieraniem, w Państwach Członkowskich i na poziomie Wspólnoty, oraz rozpowszechnianiem danych statystycznych na temat różnych typów społecznego wyłączenia celem skutecznego porównywania tych danych. Działanie to powinno wspierać współpracę między krajowymi urzędami statystycznymi i Komisją oraz służyć poprawie statystycznych źródeł odniesienia na poziomie Wspólnoty i ich udziału w analizie wyłączenia społecznego i ubóstwa;

1.3. promowanie innowacyjnego podejścia, rozwoju tematycznych studiów sprzyjających zrozumieniu wyłączenia społecznego, celem podjęcia zagadnień wspólnych z polityką rozwoju w Państwach Członkowskich, w tym pilnych spraw odnoszących się do społeczeństwa opartego na wiedzy.

Ważnym jest, by odzwierciedlić doświadczenia na przykładzie osób, które doświadczyły wyłączenia społecznego i ubóstwa, oraz wykorzystywały wszystkie odpowiednie źródła informacji na temat wyłączenia społecznego i ubóstwa, w tym te pochodzące z instytucji pozarządowych.

W analizowaniu wyłączenia społecznego i ubóstwa szczególna uwaga zostanie zwrócona na wielowymiarowość i zróżnicowane sytuacje grup społecznych nimi dotkniętych włączając w to ubóstwo dziecka, obszary geograficzne narażone na ryzyko wyłączenia społecznego.

Aspekt 2: Polityka, współpraca, wymiana informacji i najlepszych praktyk

W celu promowania polityki współpracy i wzajemnego uczenia się w kontekście krajowych planów działań, następujące transnarodowe działania mogą być wspierane:

2.1. transnarodowa wymiana ukierunkowana na przekazywanie informacji i dobrej praktyki oraz stymulowanie równorzędnych przeglądów za pomocą spotkań/warsztatów/seminariów na temat danych wyjściowych, polityki i praktyki, lub innych form wymiany takich jak wspólne rozwijanie strategii i wspólne rozpowszechnianie informacji, wizyty w terenie i wymiana personelu itd., organizowane z inicjatywy albo Państw Członkowskich i/lub innych czołowych podmiotów z aktywnym udziałem Państw Członkowskich, albo organizacji europejskich. Transnarodowa wymiana między krajowymi obserwatoriami lub podobnymi uznanymi organami również może być wspierana w ramach tego aspektu;

2.2. praca ekspertów i badania techniczne w powiązaniu z rozwijaniem wskaźników i danych wyjściowych, odnoszących się do społeczeństwa opartego na wiedzy;

2.3. sprawozdanie roczne na temat wyłączenia społecznego, które przedstawia stan prowadzonych działań, szczególnie krajowych planów działań w głównym nurcie polityki i w obszarach walki z ubóstwem i wyłączeniem społecznym.

Biorąc pod uwagę, że wyłączenie społeczne jest zjawiskiem wielowymiarowym, szczególną uwagę należy zwrócić na odpowiednie zmiany polityki w zakresie ochrony socjalnej, zatrudnienia, edukacji i kształcenia, zdrowia i polityki mieszkaniowej.

Aspekt 3: Uczestnictwo różnych podmiotów i wspieranie tworzenia współpracy na poziomie Europy

Celem wspierania dialogu z zainteresowanymi podmiotami, następujące działania mogą być wspierane:

3.1. podstawowe finansowanie współpracy europejskiej zaangażowanej w walkę z ubóstwem i wyłączeniem społecznym; podstawowe finansowanie jest ograniczone górnym limitem 90 % wydatków kwalifikujących się do wsparcia. Ten pułap może być osiągany tylko w wyjątkowych okolicznościach;

3.2. coroczna Konferencja Okrągłego Stołu Unii Europejskiej w sprawie wyłączenia społecznego. Konferencja jest organizowana w ścisłej współpracy z Prezydencją Rady Unii Europejskiej i przygotowana w drodze konsultacji ze wszystkimi podmiotami, których to dotyczy, między innymi partnerami społecznymi, przedstawicielami organizacji pozarządowych mającymi doświadczenie w tym względzie oraz przedstawicielami Parlamentu Europejskiego, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów.

2. Dostęp do programu

Zgodnie z warunkami i uzgodnieniami w zakresie wykonania wyszczególnionymi w niniejszym Załączniku, w niniejszym programie mogą uczestniczyć wszystkie publiczne i/lub prywatne organizacje, osoby lub instytucje zaangażowane w walkę z wyłączeniem społecznym, w szczególności:

a) Państwa Członkowskie;

b) władze lokalne i regionalne;

c) organy odpowiedzialne za zwalczanie wyłączenia społecznego;

d) partnerzy społeczni;

e) organy zapewniające ochronę socjalną;

f) organizacje pozarządowe;

g) uniwersytety i instytuty badawcze;

h) krajowe urzędy statystyczne;

i) media.

3. Uwagi ogólne

Program uwzględnia wyniki działań przygotowawczych oraz działań prowadzonych przy użyciu innych odpowiednich działań, instrumentów i polityk Wspólnoty.

W projektowaniu, realizacji, kontynuacji i ocenianiu działań objętych programem, uwzględnione zostaną doświadczenia ludzi narażonych na ubóstwo i wyłączenie społeczne, jak również partnerów społecznych, organizacji pozarządowych i innych organów zaangażowanych w walkę z wyłączeniem społecznym i ubóstwem.

We wszystkich swych działaniach, program będzie uwzględniał zasadę równości płci.

4. Metoda prezentowania wniosków o wsparcie

Aspekt 1: Środki w tym aspekcie będą wykonywane głównie poprzez wezwania do składania ofert. Do współpracy z krajowymi urzędami statystycznymi będą stosowane procedury Eurostat.

Aspekt 2: Środki w aspekcie 2.1 będą wykonywane głównie w odpowiedzi na coroczne wezwania do składania wniosków (niektóre spotkania/seminaria w sprawie polityki mogą być organizowane bezpośrednio przez Komisję). Wnioski będą musiały obejmować organy, podmioty i instytucje, co najmniej z trzech Państw Członkowskich i mogą być przedłożone Komisji albo przez Państwa Członkowskie i/lub inne czołowe podmioty z aktywnym udziałem Państw Członkowskich, albo poprzez organizacje europejskie. Aspekty 2.2 i 2.3 wymagają specjalnych wezwań do składania ofert.

Aspekt 3: Zgodnie z aspektem 3.1, wsparcie może być udzielone europejskim sieciom spełniającym kryteria ustanowione przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 8 ust. 2. Aspekt 3.2 może liczyć na wsparcie w odpowiedzi na wnioski Państw Członkowskich o przyznanie subsydiów.

5. Realizacja działań

Podejmowane działania mogą być finansowane poprzez kontrakty usługowe zawarte w drodze wezwania do składania ofert lub poprzez subsydia na wspólne finansowanie z innych źródeł. W ostatnim przypadku, poziom pomocy finansowej Komisji nie może, co do zasady, przekroczyć 80 % wydatków rzeczywiście poniesionych przez beneficjenta.

Przy realizacji programu Komisja może wymagać dodatkowych zasobów, w tym konsultacji ekspertów. Decyzje w zakresie tych wymagań będą podejmowane w kontekście prowadzonej przez Komisję oceny podziału środków.

W wykonaniu programu, Komisja może korzystać z pomocy technicznej i/lub administracyjnej (definicja, przygotowanie, zarządzanie, monitorowanie, audyt i kontrola), w interesie wspólnym Komisji i beneficjentów.

Komisja może również podejmować działania w zakresie informowania, publikacji i rozpowszechniania. Może też podejmować badania w zakresie oceny i organizować seminaria, warsztaty i inne spotkania ekspertów.

Podejmowane działania będą w pełni respektować zasady ochrony danych.

1 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 8 decyzji nr 786/2004/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.138.7) zmieniającej nin. decyzję z dniem 30 kwietnia 2004 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.10.1
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 50/2002/WE ustanawiająca program działań Wspólnoty wspierający współpracę między Państwami Członkowskimi w celu zwalczania wyłączenia społecznego
• Data aktu: 07/12/2001
• Data ogłoszenia: 12/01/2002
• Data wejścia w życie: 12/01/2002, 01/05/2004, 01/01/2002