Decyzja 98/235/WE w sprawie komitetów doradczych zajmujących się sprawami objętymi wspólną polityką rolną

DECYZJA KOMISJI

z dnia 11 marca 1998 r.

w sprawie komitetów doradczych zajmujących się sprawami objętymi wspólną polityką rolną

(98/235/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 24 marca 1998 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja powinna starać się o uzyskanie opinii sektorów gospodarczych i konsumentów w sprawach wynikających z funkcjonowania różnych wspólnych organizacji rynków i innych dziedzin objętych wspólną polityką rolną;

wszystkie sektory gospodarcze, które są bezpośrednio włączone w funkcjonowanie organizacji rynkowych i na które wpływają decyzje dotyczące polityki rolnej włącznie z konsumentami, powinny mieć okazję do uczestniczenia w przygotowywaniu opinii, o które wnioskuje Komisja;

odpowiednie federacje gospodarcze oraz grupy konsumentów w Państwach Członkowskich utworzyły organizacje na szczeblu Unii Europejskiej, które są w związku z tym właściwe do ich reprezentowania we wszystkich Państwach Członkowskich;

od 1962 r. utworzono różne doradcze komitety rolne na mocy różnych decyzji Komisji⁽¹⁾;

po reformie wspólnej polityki rolnej z 1992 r. niezbędne okazało się połączenie niektórych komitetów i zapewnienie utworzenia nowych;

opracowanie na temat funkcjonowania komitetów doradczych wykazało, że istnieje możliwość dalszych udoskonaleń; dlatego też dostosowane powinny zostać różne procedury i definicje, podział miejsc między reprezentowane grupy oraz zasady przedłużenia działalności komitetów;

przepisy odnoszące się do doradczych komitetów rolniczych były wielokrotnie zmieniane, są zawarte w 27 różnych instrumentach; dlatego obecnie trudno je stosować, więc należy skonsolidować je w jednej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Ustanawia się następujące komitety doradcze pod auspicjami Komisji:

– Komitet Doradczy ds. Wspólnej Polityki Rolnej,

– Komitet Doradczy ds. Roślin Uprawnych,

– Komitet Doradczy ds. Roślin Nieprzeznaczonych do Spożycia i Roślin Włóknistych,

– Komitet Doradczy ds. Produktów Zwierzęcych,

– Komitet Doradczy ds. Owoców, Warzyw i Kwiatów,

– Komitet Doradczy ds. Produktów Specjalistycznych,

– Komitet Doradczy ds. Leśnictwa i Korka,

– Komitet Doradczy ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Produktów Rolnych,

– Komitet Doradczy ds. Rozwoju Wsi,

– Komitet Doradczy ds. Rolnictwa i Środowiska Naturalnego.

2. Komisja może się konsultować z powyższymi komitetami we wszystkich sprawach dotyczących wspólnej polityki rolnej oraz polityki rozwoju wsi i ich wprowadzaniu w życie, w szczególności w sprawach dotyczących wspólnych organizacji rynku i środków, które Komisja ma podjąć w tym kontekście.

3. Przewodniczący każdego komitetu może zaproponować z własnej inicjatywy lub na wniosek jakiejkolwiek reprezentowanej w nim grupy interesów, aby Komisja zasięgnęła opinii jego komitetu w jakiejkolwiek sprawie podlegającej kompetencji tego komitetu.

Artykuł  2

Komitety składają się z przedstawicieli następujących społeczno-ekonomicznych grup interesów: producenci rolni, spółdzielnie rolnicze, przemysł rolno-spożywczy, handel produktami rolnymi i środkami spożywczymi, robotnicy rolni i pracownicy przemysłu spożywczego oraz konsumenci. W specjalnych przypadkach można wyznaczyć przedstawicieli innych grup interesów. Skład komitetów jest określony w załącznikach do niniejszej decyzji.

Artykuł  3

Komitety składają się maksymalnie z 40 członków w zależności od wielkości danego sektora oprócz Komitetu Doradczego ds. Wspólnej Polityki Rolnej i Komitetu Doradczego ds. Rozwoju Wsi, które liczą 60 członków. Liczba miejsc i ich przydział różnym organizacjom europejskim określonym w art. 4 ust. 1 jest określona dla każdego komitetu w załącznikach do niniejszej decyzji.

Artykuł  4

1. Członkowie komitetów są mianowani przez Komisję na podstawie wniosku organizacji społeczno-ekonomicznych ustanowionych na poziomie wspólnotowym i wymienionych w rejestrze grup interesów Komisji. Muszą być to organizacje społeczno-ekonomiczne, które są najbardziej reprezentatywne dla interesów określonych w art. 2, a ich działalność musi być związana ze wspólną polityką rolną, wspólną organizacją rynku lub inną wymienioną dziedziną.

2. Na zaproszenie Komisji organizacje społeczno-ekonomiczne wysuwają trzech kandydatów różnych narodowości na każde miejsce. Ich propozycje uwzględniają różne interesy, które są reprezentowane w ich sektorze.

3. Członkowie komitetów są mianowani na pięć lat. Ich mandat może zostać przedłużony. Członkowie nie otrzymują wynagrodzenia za pełnienie swoich funkcji.

Po wygaśnięciu kadencji członkowie komitetów pozostają na swym stanowisku, dopóki nie zostaną zastąpieni lub ich mandat nie zostanie przedłużony. W przypadku rezygnacji lub śmierci członka, lub jeśli instytucja, która wyznaczyła członka domaga się jego usunięcia, członek ten zostaje zastąpiony zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 1.

4. Lista członków komitetów ogłaszana jest przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria C po każdej zmianie członków.

Artykuł  5

1. Pod auspicjami komitetu można utworzyć jedną lub wiele stałych grup lub grup roboczych. W skład stałych grup wchodzą przedstawiciele branży handlowej lub biegli mianowani przez Komisję na wniosek zainteresowanych organizacji społeczno-ekonomicznych. Zajmują się oni regularnie sprawami dotyczącymi konkretnego sektora.

2. Na wniosek komitetu doradczego skład grup interesów społeczno-ekonomicznych reprezentowanych w stałej grupie może być zmieniony przez Komisję.

3. Na wniosek komitetu doradczego można powołać grupę biegłych. Grupy te składają się z biegłych w danej dziedzinie mianowanych przez Komisję po konsultacji z zainteresowanymi organizacjami społeczno-ekonomicznymi.

4. Członek grupy, który nie może brać udziału w spotkaniu, może zostać zastąpiony. Organizacja społeczno-ekonomiczna, której członek jest przedstawicielem, może zaproponować zastępcę w sekretariacie grupy.

Artykuł  6

1. Po konsultacji z Komisją każdy komitet wybiera przewodniczącego spośród swoich członków. Przewodniczący zostaje wybrany w pierwszym głosowaniu większością dwóch trzecich głosów oddanych przez obecnych członków, a w następnych głosowaniach zwykłą większością głosów obecnych członków.

W przypadku równej liczby głosów Komisja wyznacza tymczasowego przewodniczącego.

Komitet może zezwolić na zmianę przewodniczącego po upływie połowy kadencji.

2. Każdy komitet wybiera dwóch wiceprzewodniczących. Wiceprzewodniczący wybierani są spośród przedstawicieli organizacji społeczno-ekonomicznych, do których nie należy przewodniczący. Są oni wybierani zgonie z procedurą przewidzianą w ust. 1.

Każdy komitet może, zgodnie z tą samą procedurą, wybrać organ wykonawczy składający się z przewodniczącego i przedstawiciela każdej organizacji społeczno-ekonomicznej reprezentowanej w komitecie.

Organ wykonawczy komitetu przygotowuje i organizuje jego pracę. Jeden z jego członków (sprawozdawca) sporządza protokół podsumowujący po każdym spotkaniu komitetu.

3. Stałe grupy wybierają przewodniczącego i wiceprzewodniczącego spośród swoich członków zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 1. Przewodniczący i wiceprzewodniczący nie mogą być członkami tej samej organizacji społeczno-ekonomicznej. Przewodniczący grup przygotowuje podsumowanie i sprawozdanie na temat swej pracy na następne spotkanie właściwego komitetu doradczego.

Artykuł  7

1. W spotkaniach komitetów mogą uczestniczyć jedynie członkowie komitetu lub ich zastępcy, przedstawiciele Komisji i osoby zaproszone zgodnie z ust. 3, 4 i 6.

2. W spotkaniach grup mogą uczestniczyć jedynie członkowie grup i ich zastępcy, przewodniczący danego komitetu oraz osoby zaproszone zgodnie z ust. 4 i 6.

3. Jeśli członek komitetu nie może uczestniczyć w spotkaniu, organizacja lub organizacje, którym przyznano to miejsce, mogą wyznaczyć zastępcę, który musi zostać wybrany z listy sporządzonej w porozumieniu między Komisją a tą organizacją lub tymi organizacjami. Lista zawiera szereg nazwisk odpowiadających ogólnej liczbie członków reprezentujących organizację lub organizacje, lecz nie może przekraczać dziesięciu osób.

W przypadku wyznaczenia zastępcy sekretariat komitetu musi zostać o tym powiadomiony co najmniej trzy dni robocze przed spotkaniem.

4. Na wniosek organizacji, której przydzielono jedno lub więcej miejsc w komitecie lub grupie, przewodniczący komitetu lub grupy może w uzgodnieniu z pracownikami Komisji zaprosić sekretarza generalnego tej organizacji do wzięcia udziału w spotkaniu jako obserwator.

Jednakże jeśli sekretarz generalny organizacji nie może uczestniczyć w spotkaniu, może przyznać swoje miejsce obserwatora innej osobie przez niego wyznaczonej.

5. Obserwatorzy nie mają prawa zabierania głosu. Mogą jednak być o to poproszeni przez przewodniczącego w porozumieniu z Komisją.

6. Na wniosek organizacji, której przydzielono jedno lub więcej miejsc, oraz w przypadku gdy tematy porządku obrad mają bardzo techniczny charakter, przewodniczący komitetu lub grupy może w porozumieniu z Komisją zaprosić jednego lub więcej biegłych do wzięcia udziału w obradach komitetu lub grupy.

Komisja może z własnej inicjatywy zaprosić jakąkolwiek osobę odpowiednio dobrze wykwalifikowaną w jednej spośród dziedzin z porządku obrad do wzięcia udziału w dyskusjach komitetu lub stałej grupy jako biegły. Jednakże biegli biorą udział tylko w dyskusji na ten temat, w sprawie którego zostali zaproszeni.

Artykuł  8

W porozumieniu z Komisją każdy komitet lub stała grupa mogą tworzyć grupy robocze w celu ułatwienia ich pracy.

Artykuł  9

1. Każdy komitet i grupa są zwoływane przez Komisję i obradują zazwyczaj w głównych biurach Komisji. Spotkania organu wykonawczego zwoływane są przez przewodniczącego w porozumieniu z Komisją.

2. Przedstawiciele właściwych departamentów Komisji mogą brać udział w spotkaniach każdego komitetu, organu wykonawczego i grupy.

3. Komisja zapewnia obsługę sekretariatu dla komitetu, organów wykonawczych i grup.

Artykuł  10

Przewodniczący powiadamia Komisję o punktach, które zostaną włączone do porządku obrad komitetu 12 dni roboczych przed spotkaniem komitetu. Komisja przesyła porządek obrad członkom osiem dni roboczych przed spotkaniem, najlepiej drogą elektroniczną.

Artykuł  11

1. Komitety omawiają sprawy przedłożone przez Komisję do opiniowania. Nie przeprowadza się głosowania na koniec dyskusji. Wnioskując o opinię komitetu, Komisja może ustalić termin, w którym opinia ma zostać wydana.

Jeśli komitet osiągnie jednomyślne porozumienie co do opinii, formułuje wspólne wnioski i dołącza je do sprawozdania. Komisja przekazuje Radzie wynik dyskusji komitetu, jeśli taka będzie propozycja komitetu.

2. W sprawozdaniu przekazywanym Komisji należy zamieścić opinie wyrażane przez organizacje społeczno-ekonomiczne reprezentowane w komitecie.

Artykuł  12

Bez uszczerbku dla art. 214 Traktatu, jeśli Komisja wskazuje, że opinia, o którą wnioskowano, lub podniesione kwestie dotyczą spraw o charakterze poufnym, członkowie komitetów i grup im podlegających oraz inni uczestnicy spotkań mają obowiązek nieujawniania informacji, o których się dowiedzieli w trakcie prac komitetu lub grupy. W takich przypadkach jedynie członkowie wymienionego komitetu lub wymienionej grupy, lub ich zastępcy biorą udział w spotkaniach.

Artykuł  13

Decyzje Komisji 81/195/EWG, od 87/70/EWG do 87/93/EWG, 89/567/EWG i 90/351/EWG niniejszym tracą moc.

Artykuł  14

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 kwietnia 1998 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 marca 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ - Decyzje Komisji od 87/70/EWG do 87/93/EWG z dnia 7 stycznia 1987 r. (Dz.U. L 45 z 14.2.1987, str. 1-68).

- Decyzja Komisji 89/567/EWG z dnia 20 października 1989 r. (Dz.U. L 309 z 26.10.1989, str. 39).

- Decyzja Komisji 81/195/EWG z dnia 16 marca 1981 r. (Dz.U. L 88 z 2.4.1981, str. 42).

- Decyzja Komisji 90/351/EWG z dnia 29 czerwca 1990 r. (Dz.U. L 172 z 5.7.1990, str. 33).

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

KOMITET DORADCZY DS. WSPÓLNEJ POLITYKI ROLNEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

KOMITET DORADCZY DS. ROŚLIN UPRAWNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

KOMITET DORADCZY DS. ROŚLIN NIEPRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA I ROŚLIN WŁÓKNISTYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

KOMITET DORADCZY DS. PRODUKTÓW ZWIERZĘCYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

KOMITET DORADCZY DS. OWOCÓW, WARZYW I KWIATÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

KOMITET DORADCZY DS. PRODUKTÓW SPECJALISTYCZNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

KOMITET DORADCZY DS. LEŚNICTWA I KORKA

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

KOMITET DORADCZY DS. ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA PRODUKTÓW ROLNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  IX

KOMITET DORADCZY DS. ROZWOJU WSI

grafika

ZAŁĄCZNIK  X

KOMITET DORADCZY DS. ROLNICTWA I ŚRODOWISKA NATURALNEGO

grafika

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.88.59
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 98/235/WE w sprawie komitetów doradczych zajmujących się sprawami objętymi wspólną polityką rolną
• Data aktu: 11/03/1998
• Data ogłoszenia: 24/03/1998
• Data wejścia w życie: 01/04/1998