RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 99,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
zgodnie z szóstą dyrektywą Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (4), transakcje dotyczące złota podlegają z zasady opodatkowaniu, chociaż na podstawie przejściowego odstępstwa przewidzianego w art. 28 ust. 3 łącznie z pkt 26 załącznika F do wymienionej dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą kontynuować zwalnianie z podatku transakcji dotyczących złota innego niż złoto przeznaczone do użytku przemysłowego; zastosowanie przez niektóre Państwa Członkowskie tego przejściowego odstępstwa jest przyczyną pewnych zakłóceń konkurencji;
złoto nie tylko służy jako wsad do produkcji, lecz również jest nabywane do celów inwestycyjnych; stosowanie zwykłych przepisów podatkowych stanowi główną przeszkodę w wykorzystywaniu go do celów inwestycji finansowych, co uzasadnia stosowanie specjalnego programu podatkowego dla złota inwestycyjnego; taki program powinien również zwiększać konkurencyjność wspólnotowego rynku złota;
dostawy złota do celów inwestycyjnych mają podobny charakter do innych inwestycji finansowych często zwolnionych z podatku zgodnie z obecnymi przepisami szóstej dyrektywy, a zatem zwolnienie z podatku wydaje się najbardziej odpowiednim sposobem potraktowania złota inwestycyjnego;
definicja złota inwestycyjnego powinna obejmować tylko postacie i kategorie wagowe złota o bardzo dużej próbie, będącego przedmiotem obrotu na rynkach kruszców i złotych monet, których wartość głównie odzwierciedla cenę złota; w przypadku złotych monet, z powodów przejrzystości, należy sporządzać roczny wykaz monet spełniających wymagania kwalifikacyjne zapewniające bezpieczeństwo podmiotom prowadzącym obrót tymi monetami; bezpieczeństwo prawne podmiotów gospodarczych wymaga, aby monety umieszczone na tym wykazie były uważane za spełniające kryteria zwolnienia z podatku wynikające z niniejszej dyrektywy na cały rok, na który obowiązuje ten wykaz; taki wykaz nie narusza poszczególnych przypadków zwolnienia z podatku monet, włącznie z nowo wybitymi monetami, które nie są umieszczone w wykazie, lecz spełniają kryteria określone w niniejszej dyrektywie;
zważywszy, iż zwolnienie podatkowe w zasadzie nie zezwala na odliczenie podatku naliczonego, przy czym podatek od wartości złota może zostać naliczony od poprzednich operacji, należy dopuścić odliczenie takiego podatku naliczonego w celu zagwarantowania zalet specjalnego programu oraz uniknięcia zakłócenia konkurencji w odniesieniu do przywożonego złota inwestycyjnego;
możliwość wykorzystywania złota zarówno do celów przemysłowych jak i inwestycyjnych wymaga umożliwienia podmiotom gospodarczym wyboru zwykłego opodatkowania w przypadku gdy ich działalność polega albo na produkcji złota inwestycyjnego albo przetwarzaniu dowolnego rodzaju złota na złoto inwestycyjne, lub na obrocie hurtowym tym złotem, kiedy w ramach swojej zwykłej działalności dostarczają złoto do celów przemysłowych;
podwójne wykorzystywanie złota może stwarzać nowe możliwości oszustw podatkowych i uchylania się od zobowiązań podatkowych, które wymagają podjęcia skutecznych środków kontroli przez Państwa Członkowskie; pożądany jest zatem wspólny standard minimalnych obowiązków w zakresie rachunkowości i dokumentacji, która ma być prowadzona przez podmioty gospodarcze, chociaż w przypadku gdy informacje te już istnieją na podstawie innych przepisów wspólnotowych, Państwo Członkowskie może uznać te wymagania za spełnione;
doświadczenie pokazało, iż w odniesieniu do większości dostaw złota powyżej pewnej próby, stosowanie mechanizmu "odwrotnego obciążenia" może pomóc w zapobieganiu oszustwom podatkowym przy jednoczesnym zmniejszeniu obciążenia finansowego dla tej operacji; uzasadnione jest zezwolenie Państwom Członkowskim na stosowanie tego mechanizmu; w przypadku przywozu złota, art. 23 szóstej dyrektywy w podobny sposób dopuszcza niepłacenie podatku w chwili przywozu pod warunkiem że fakt ten jest wyszczególniony w deklaracji zgodnie z art. 22 ust. 4 tej dyrektywy;
transakcje przeprowadzone na rynku kruszców regulowanym przez Państwo Członkowskie wymagają dalszego uproszczenia odnośnie do ich opodatkowania ze względu na ogromną liczbę i szybkość tych operacji; zezwala się Państwom Członkowskim na odstąpienie od specjalnego programu, zawieszenie poboru podatku oraz pominięcie wymagań ewidencyjnych;
z tego względu, iż nowy program podatkowy zastąpi istniejące przepisy zgodne z art. 12 ust. 3 lit. e) i pkt 26 załącznika F do szóstej dyrektywy, przepisy te należy uchylić,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 12 października 1998 r.
|
W imieniu Rady |
|
R. EDLINGER |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 302 z 19.11.1992, str. 9.
(2) Dz.U. C 91 z 28.3.1994, str. 91.
(3) Dz.U. C 161 z 14.6.1993, str. 25.
(4) Dz.U. L 145 z 13.5.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/95/WE (Dz.U. L 338 z 28.12.1996, str. 89).