USA-Wspólnota Europejska. Uzgodniony protokół. Bruksela.1998.12.18.

UZGODNIONY PROTOKÓŁ

(Dz.U.UE L z dnia 7 sierpnia 1998 r.)

1. W trakcie negocjowania Porozumienia określonego w ustępie 8 poniżej, mającego na celu stworzenie wspólnych ram do określania i oceny postępu na rzecz stosowania bardziej humanitarnych pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek na zwierzęta, przedstawiciele Wspólnoty Europejskiej oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki uznają, że osiągnięto następujące porozumienie.

2. Wspólnota Europejska oraz Stany Zjednoczone Ameryki uznają, że normy załączone do niniejszych Ustaleń zapewniają takie wspólne ramy oraz stanowią podstawę do współpracy w sprawie dalszego rozwoju i wprowadzenia w życie norm przez właściwe władze obu Stron.

3. Stany Zjednoczone Ameryki, podkreślając, że poprzez zatwierdzenie nie zamierzają zmieniać podziału właściwości władz w Stanach Zjednoczonych w odniesieniu do uregulowania stosowania pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek, zatwierdzają załączone normy humanitarnego odłowu przy zastosowaniu pułapek na określone ssaki lądowe i wodno-lądowe jako zapewniające takie wspólne ramy do wprowadzenia w życie przez swoje właściwe władze.

4. Wspólnota Europejska oraz Stany Zjednoczone Ameryki zamierzają zachęcać i wspierać programy badawcze, rozwoju, monitorowania i szkoleniowe prowadzone przez ich odpowiednie władze w celu wspierania wykorzystania i zastosowania pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek mających na celu humanitarne traktowanie tych ssaków. Obie Strony uznają potrzebę ponownej oceny i uaktualniania norm załączonych do niniejszych Uzgodnień, zgodnie z nowymi informacjami i danymi technicznymi i naukowymi udostępnianymi w wyniku takich programów.

5. Wspólnota Europejska oraz Stany Zjednoczone Ameryki zamierzają w dalszym ciągu zachęcać swoje właściwe władze do monitorowania i sprawozdawania w odniesieniu do postępu we wprowadzaniu w życie norm załączonych do niniejszych Uzgodnień.

6. Wspólnota Europejska oraz Stany Zjednoczone Ameryki uznają, że żaden z postanowień niniejszych Uzgodnień nie narusza ich praw i obowiązków wynikających z Porozumienia z Marrakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu.

7. Wspólnota Europejska oraz Stany Zjednoczone Ameryki wyrażają swój zamiar odbywania wzajemnych konsultacji na wniosek któregokolwiek z nich we wszelkich sprawach dotyczących niniejszych Uzgodnień lub załączonych norm w celu poszukiwania rozwiązań akceptowanych przez wszystkie Strony.

8. W każdym przypadku gdy w załączonych normach stosuje się termin "Porozumienie" jest on rozumiany jako Porozumienie w sprawie norm humanitarnego odłowu przy zastosowaniu pułapek zawarte między Kanadą, Wspólnotą Europejską i Federacją Rosyjską.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 1997 roku w dwóch egzemplarzach w języku angielskim.

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

W imieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIK

NORMY HUMANITARNEGO ODŁOWU PRZY ZASTOSOWANIU PUŁAPEK NA OKREŚLONE SSAKI LĄDOWE I WODNO-LĄDOWE

CZĘŚĆ I: NORMY

1. CELE, ZASADY I OGÓLNE UWARUNKOWANIA NORM

1.1. Cele

Celem norm jest zapewnienie wystarczającego poziomu dobrostanu zwierząt schwytanych w pułapki oraz dalsza poprawa tego dobrostanu.

1.2. Zasady

1.2.1. Przy ocenie, czy dana metoda odłowu przy zastosowaniu pułapek jest humanitarna, należy oszacować dobrostan zwierząt schwytanych w pułapki.

1.2.2. Zasada podejmowania decyzji, czy dana metoda odłowu przy zastosowaniu pułapek jest humanitarna, polega na spełnieniu wymagań progowych określonych w punkcie 2 i 3.

1.2.3. Przy ustalaniu norm zakłada się, że pułapki musza być selektywne, skuteczne oraz zgodne z odpowiednimi wymaganiami bezpieczeństwa ludzi, obowiązującymi dla każdej ze Stron.

1.3. Ogólne uwarunkowania

1.3.1. Dobrostan zwierząt jest określany poprzez środki rozmiaru łatwości lub trudności w radzeniu sobie ze środowiskiem naturalnym oraz rozmiaru niemożliwości radzenia sobie ze środowiskiem naturalnym. Ponieważ zwierzęta różnią się od siebie co do metod stosowanych w próbach radzenia sobie ze środowiskiem naturalnym, przy szacowaniu ich dobrostanu należy wziąć pod uwagę wiele czynników.

Wskaźniki dobrostanu zwierząt schwytanych w pułapki obejmują fizjologię, rany i zachowanie. Ponieważ niektóre ze wskaźników nie były badane w odniesieniu do różnych gatunków, dalsze badania naukowe będą niezbędne w celu określenia progów w ramach tych norm, tak jak jest to właściwe.

Mimo iż dobrostan może różnić się dalece, termin "humanitarny" jest stosowany jedynie w odniesieniu do tych metod odłowu przy zastosowaniu pułapek, w których utrzymywany jest dobrostan danych zwierząt na odpowiednim poziomie, pomimo uznania, że w niektórych sytuacjach dotyczących pułapek uśmiercających będzie występował krótki okres czasu, w którym poziom dobrostanu może być niski.

1.3.2. Progi ustanowione w normach certyfikacji pułapek obejmują:

a) w odniesieniu do pułapek przytrzymujących: poziom wskaźników, poniżej którego dobrostan schwytanych zwierząt jest uznawany za niski; oraz

b) w odniesieniu do pułapek uśmiercających: okres do czasu utraty świadomości i wrażliwości oraz utrzymanie tego stanu do śmierci zwierzęcia.

1.3.3. Bez względu na to, że metody odłowu przy zastosowaniu pułapek muszą spełniać wymagania podpunktu 2.4 i 3.4, należy wziąć pod uwagę ciągłą poprawę projektu i zastawiania pułapek w szczególności w celu:

a) poprawy dobrostanu zwierząt schwytanych w pułapki przytrzymujące w okresie uwięzienia;

b) spowodowania szybkiej utraty świadomości i wrażliwości zwierząt schwytanych w pułapki uśmiercające, oraz

c) zminimalizowania schwytania zwierząt niebędących celem odłowu.

2. WYMAGANIA W ODNIESIENIU DO METOD ODŁOWU PRZY ZASTOSOWANIU PUŁAPEK PRZYTRZYMUJĄCYCH

2.1. Definicja

"Metody odłowu przy zastosowaniu pułapek przytrzymujących" oznaczają pułapki zaprojektowane i zastawione z zamiarem niezabijania schwytanych zwierząt, ale ograniczania ich ruchów do takiego stopnia, by człowiek mógł bezpośrednio wejść w kontakt z nimi.

2.2. Parametry

2.2.1. Przy dokonywaniu oceny, czy dana metoda odłowu przy zastosowaniu pułapki przytrzymującej spełnia te normy czy nie, należy oszacować dobrostan schwytanego zwierzęcia.

2.2.2. Parametry muszą obejmować wskaźniki zachowania i ran, wymienione w podpunkcie 2.3.1 i 2.3.2.

2.2.3. Musi zostać oszacowana siła reakcji na każdy z tych parametrów.

2.3. Wskaźniki

2.3.1. Wskaźniki zachowania uznawane za wskaźniki niskiego dobrostanu schwytanych zwierząt są następujące:

a) gryzienie samego siebie powodujące groźne rany (samookaleczenie);

b) zbyt duży brak ruchu oraz brak reakcji na bodźce zewnętrzne.

2.3.2. Rany uznane za wskaźniki niskiego dobrostanu uwięzionych zwierząt są następujące:

a) złamania;

b) zwichnięcie stawów okolicy kości nadgarstka lub stępu;

c) zerwanie ścięgna lub więzadła;

d) poważna abrazja okostnej;

e) poważny krwotok zewnętrzny lub krwotok w jamie wewnętrznej;

f) poważne uszkodzenie mięśni szkieletowych;

g) niedokrwienie kończyn;

h) złamanie zęba stałego odsłaniające komorę zębową;

i) uszkodzenia oczne, obejmujące okaleczenie rogówki;

j) uszkodzenie rdzenia kręgowego;

k) poważne uszkodzenie organu wewnętrznego;

l) uszkodzenie mięśnia sercowego;

m) amputacja;

n) śmierć.

2.4. Progi

Metoda odłowu przy zastosowaniu pułapki przytrzymującej spełniałaby normy, jeżeli:

a) liczba okazów tego samego docelowego gatunku, od których uzyskiwane są dane, wynosi przynajmniej 20; oraz

b) przynajmniej 80 % tych zwierząt nie wykazuje żadnych wskaźników wymienionych w podpunkcie 2.3.1 i 2.3.2.

3. WYMAGANIA W ODNIESIENIU DO METOD ODŁOWU PRZY ZASTOSOWANIU PUŁAPEK UŚMIERCAJĄCYCH

3.1. Definicja

"Metody odłowu przy zastosowaniu pułapek uśmiercających" oznaczają pułapki zaprojektowane i zastawione z zamiarem zabijania schwytanych zwierząt docelowego gatunku.

3.2. Parametry

3.2.1. Czas wystąpienia braku świadomości i niewrażliwości spowodowany techniką zabijania musi być określony, a utrzymanie tego stanu do śmierci musi być sprawdzone (tj. do chwili nieodwracalnego zatrzymania akcji serca).

3.2.2. Brak świadomości i brak wrażliwości musi być monitorowany poprzez sprawdzenie odruchów rogówkowego i powiekowego lub jakiegokolwiek zweryfikowanego naukowo wymiennego parametru⁽¹⁾.

3.3. Wskaźniki i okresy czasowe

Czas do utraty odruchów rogówkowych i powiekowych	Gatunki
45 sekund	Mustela erminea
120 sekund	Martes americana
	Martes zibellina
	Martes martes
300 sekund(1)	wszystkie pozostałe gatunki wymienione w podpunkcie 4.1.
(1) Komitet oszacuje czas w trakcie przeglądu trzyletniego, określonego w artykule 9 litera b), tam, gdzie dane uzasadniają takie działanie, niezbędny w odniesieniu do dostosowania wymagań czasowych indywidualnie dla każdego gatunku, w celu obniżenia czasu 300 sekund do 180 sekund oraz zdefiniowania rozsądnych ram czasowych do jego wprowadzenia w życie.

3.4. Progi

Metoda odłowu przy zastosowaniu pułapki uśmiercającej spełniałaby normy, jeżeli:

a) liczba okazów tego samego gatunku docelowego, od których uzyskiwane są dane, wynosi przynajmniej 12; oraz

b) przynajmniej 80 % tych zwierząt jest nieprzytomne i nie wykazuje wrażliwości przez określony czas i pozostaje w tym stanie aż do śmierci.

CZĘŚĆ II: WYKAZ GATUNKÓW I HARMONOGRAM WPROWADZANIA W ŻYCIE

4. WYKAZ GATUNKÓW, OKREŚLONYCH W ARTYKULE 3 POROZUMIENIA I HARMONOGRAM WPROWADZANIA W ŻYCIE

4.1. Wykaz gatunków

Normy mają zastosowanie do następujących gatunków:

Nazwa zwyczajowa:	Gatunek
Kojot	Canis latrans
Wilk	Canis lupus
Bóbr kanadyjski (północnoamerykański)	Castor canadensis
Bóbr europejski	Castor fiber
Ryś amerykański	Felis rufus
Wydra kanadyjska (północnoamerykańska)	Lutra canadensis
Wydra (europejska)	Lutra lutra
Ryś kanadyjski (północnoamerykański)	Lynx canadensis
Ryś (europejski)	Lynx lynx
Kuna amerykańska	Martes americana
Tumak	Martes pennanti
Soból	Martes zibellina
Kuna leśna	Martes martes
Borsuk (europejski)	Meles meles
Gronostaj	Mustela erminea
Jenot	Nyctereutes procyonoides
Piżmak	Ondatra zibethicus
Szop pracz	Procyon lotor
Borsuk amerykański (północnoamerykański)	Taxidea taxus

Dodatkowe gatunki będą włączane do wykazu w przyszłości, o ile będzie to właściwe.

4.2. Harmonogram wprowadzania w życie⁽²⁾

4.2.1. Metody odłowu przy zastosowaniu pułapek są testowane przez właściwe władze w celu wykazania ich zgodności z niniejszymi normami w terminie:

a) w odniesieniu do metod odłowu przy zastosowaniu pułapek przytrzymujących, od trzech do pięciu lat po wejściu w życie Umowy, w zależności od priorytetów testowania i dostępności pomocy do testowania; oraz

b) w odniesieniu do metod odłowu przy zastosowaniu pułapek uśmiercających, pięciu lat po wejściu w życie Umowy.

4.2.2. W ciągu trzech lat po zakończeniu okresów, określonych w podpunkcie 4.2.1, pułapki, niezgodne z niniejszymi normami są wycofywane z użycia przez właściwe władze obu Stron.

4.2.3. Bez względu na postanowienia podpunktu 4.2.2, gdy właściwy organ określa, że wyniki testowania pułapek nie wskazują na zgodność pułapek z normami w odniesieniu do konkretnych gatunków lub w szczególnych warunkach środowiskowych, właściwy organ może nadal zezwolić na zastosowanie pułapek na czas przejściowy niezbędny do przeprowadzenia badań nad zidentyfikowaniem pułapek zastępczych. W takich przypadkach należy wcześniej poinformować Komisję Europejską i Stany Zjednoczone o pułapkach, których stosowanie ma być dopuszczone na okres przejściowy oraz o statusie prowadzonych badań. W przypadkach gdy ma zastosowanie niniejszy ustęp w odniesieniu do odłowu przy zastosowaniu pułapek w Stanach Zjednoczonych, właściwe organy Stanów Zjednoczonych powinny przekazać takie informacje Rządowi Stanów Zjednoczonych w celu ich przekazania Wspólnocie Europejskiej.

4.2.4 Dodatkowo do podpunktu 4.2.3 oraz bez względu na postanowienia podpunktu 4.2.2 właściwy organ może przyznać odstępstwa w odniesieniu do indywidualnych przypadków, zgodnie z celami niniejszych norm dla:

a) interesu zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego;

b) ochrony własności publicznej lub prywatnej;

c) prowadzenia badań, edukacji i ochrony środowiska naturalnego, w tym zaludniania, ponownego wprowadzania gatunków, hodowli lub ochrony flory i fauny;

d) wykorzystania tradycyjnych drewnianych pułapek istotnych dla zachowania dziedzictwa kulturowego społeczności miejscowych.

W przypadku wprowadzania w życie niniejszego podpunktu Wspólnota Europejska lub Stany Zjednoczone powinny złożyć pisemne powiadomienie o takich odstępstwach z podaniem przyczyn i warunków. W przypadku Stanów Zjednoczonych właściwe organy powinny skierować takie powiadomienie do Rządu Stanów Zjednoczonych w celu przekazania go Wspólnocie Europejskiej wraz z podaniem przyczyn i warunków.

4.2.5. Konsultacje w sprawach, określonych w podpunkcie 4.2.3 i 4.2.4 powinny mieć miejsce zgodnie z ustępem 7 Uzgodnionego Protokołu, na wniosek bądź Wspólnoty Europejskiej, bądź Stanów Zjednoczonych Ameryki.

CZĘŚĆ III: WYTYCZNE

5. WYTYCZNE W ODNIESIENIU DO TESTOWANIA PUŁAPEK I BADAŃ DOTYCZĄCYCH STAŁEGO DOSKONALENIA METOD ODŁOWU PRZY ZASTOSOWANIU PUŁAPEK

W celu zapewnienia dokładności i rzetelności oraz w celu udowodnienia, że metody odłowu przy zastosowaniu pułapek spełniają wymagania, ustalone w normach, badania w zakresie testowania tych metod odłowu przy zastosowaniu pułapek powinny podążać za ogólnymi zasadami dobrych praktyk eksperymentalnych.

Mając na uwadze, że procedury testowania są ustanowione w ramach norm ISO, Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej oraz że takie procedury są odpowiednie w odniesieniu do oceny zgodności metod odłowu przy zastosowaniu pułapek z niektórymi wymaganiami niniejszych norm, procedury ISO stosuje się jako właściwe.

5.1. Ogólne wytyczne

5.1.1. Testy powinny być przeprowadzane zgodnie z wyczerpującymi protokołami badawczymi.

5.1.2. Funkcjonowanie mechanizmu blokującego pułapki powinno być przetestowane.

5.1.3. Testowanie pułapek w terenie otwartym powinno być prowadzone w szczególności w celu oceny selektywności.

5.1.4. Przytrzymujące pułapki powinny być testowane w terenie zamkniętym w szczególności w celu oceny parametrów zachowania oraz fizjologicznych. Pułapki uśmiercające powinny być testowane w terenie zamkniętym w szczególności w celu identyfikacji utraty przytomności.

5.1.5. W przypadku testów w terenie otwartym pułapki powinny być sprawdzane codziennie.

5.1.6. Skuteczność pułapek uśmiercających w pozbawianiu przytomności i zabijaniu zwierząt docelowych powinna być testowana na przytomnych, poruszających się zwierzętach, poprzez pomiary laboratoryjne lub w terenie zamkniętym oraz w terenie otwartym. Należy ocenić zdolność pułapki do uderzania w zwierzęta docelowe w żywotnych lokalizacjach.

5.1.7. W celu zapewnienia jak najskuteczniejszej oceny testowanych pułapek kolejność procedur testowania może być różna.

5.1.8. W normalnym zastosowaniu pułapki nie powinny wystawiać operatora na niepotrzebne ryzyko.

5.1.9. Jeżeli jest to właściwe, przy testowaniu pułapek należy sprawdzić szerszy zakres środków. Testy na otwartym terenie powinny obejmować analizę skutków odłowu przy zastosowaniu pułapek zarówno na gatunkach docelowych, jak i na gatunkach niebędących przedmiotem odłowu.

5.2. Sytuacja badawcza

5.2.1. Pułapka powinna być zastawiona i stosowana zgodnie z najlepszymi poradami w odniesieniu do jej zastosowania, dostarczonymi przez producenta lub inne podmioty.

5.2.2. Do testów w terenie zamkniętym należy zastosować ogrodzenie, które zapewnia odpowiednie środowisko naturalne dla swobodnego poruszania się, ukrywania i wykazywania jak najbardziej normalnego zachowania się gatunków docelowych. Powinno być możliwe zastawienie pułapek i monitorowanie schwytanych zwierząt. Pułapka powinna być zastawiona w taki sposób, by możliwe było nagrywanie obrazu i dźwięku całego wydarzenia schwytania zwierzęcia.

5.2.3. Do testów na terenie otwartym należy tak wybrać lokalizacje pułapek, by były one reprezentatywne dla miejsc, w których będą stosowane w praktyce. Ponieważ selekcyjność pułapek oraz wszelkie możliwe skutki przeciwnego działania pułapki na gatunkach niebędących docelowymi są istotnym powodem testowania na otwartym terenie, lokalizacje testowania na otwartym terenie mogą być wybierane w różnych środowiskach, gdzie możliwe jest napotkanie różnych gatunków nie będących docelowymi. Należy wykonywać zdjęcia każdej pułapki i jej zastawienia oraz ogólnego otoczenia. Numer identyfikacyjny pułapki powinien być częścią zapisu fotograficznego dokonywanego przed i po schwytaniu zwierzęcia.

5.3. Personel badawczy

5.3.1. Personel badawczy powinien być odpowiednio wykwalifikowany i przeszkolony.

5.3.2. Wśród personelu badawczego powinna znajdować się przynajmniej jedna osoba doświadczona w zakresie stosowania pułapek i zdolna do schwytania zwierząt podczas testów oraz przynajmniej jedna osoba doświadczona w zakresie każdej z metod oceny dobrostanu zwierząt w przypadku pułapek przytrzymujących oraz metod oceny utraty przytomności w przypadku pułapek uśmiercających. Na przykład oceny reakcji behawioralnej na schwytanie oraz braku reakcji powinna dokonywać osoba przeszkolona, która jest w stanie dostarczyć interpretacji takich danych.

5.4. Zwierzęta wykorzystywane w testowaniu pułapek

5.4.1. Zwierzęta wykorzystywane do testów na terenie zamkniętym powinny być w dobrej kondycji zdrowotnej oraz reprezentatywne dla tych zwierząt, które będą prawdopodobnie schwytane w warunkach naturalnych. Zwierzęta nie powinny mieć wcześniejszych doświadczeń w zakresie testowanej pułapki.

5.4.2. Przed testowaniem pułapek, zwierzęta powinny być trzymane w odpowiednich warunkach oraz zaopatrywane w pożywienie i wodę. Zwierzęta nie powinny być trzymane w sposób, który mógłby sam w sobie skutkować ich złym dobrostanem.

5.4.3. Zwierzęta powinny zaaklimatyzować się w terenie zamkniętym przed rozpoczęciem testowania.

5.5. Uwagi

5.5.1. Zachowanie

5.5.1.1. Uwagi dotyczące zachowania powinna sporządzać osoba przeszkolona w szczególności w zakresie wiedzy o etologii gatunku.

5.5.1.2. Awersja może być oceniana poprzez schwytanie zwierzęcia w łatwo rozpoznawalnej sytuacji, a następnie ponowne wystawienie go na pułapkę w odpowiedniej sytuacji i ocenę jego zachowania.

5.5.1.3. Należy zadbać o rozróżnienie reakcji na dodatkowe bodźce od reakcji na pułapkę lub sytuację.

5.5.2. Fizjologia

5.5.2.1. Niektórym zwierzętom należy przed testowaniem przymocować urządzenia do zapisu telemetrycznego (np. zapis tętna, zapis współczynnika oddechowego). Takie przymocowanie powinno mieć miejsce wystarczająco długo przed schwytaniem tak, by zwierzę wróciło do stanu normalnego po zakłóceniu spowodowanym przymocowaniem urządzenia.

5.5.2.2. Należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności w celu ograniczenia niewłaściwych lub nieobiektywnych spostrzeżeń i parametrów, w szczególności tych wynikających z zakłócenia spowodowanego przez człowieka podczas pobierania próbek.

5.5.2.3. Jeżeli pobierane są próbki biologiczne (np. krew, uryna, ślina), powinno to mieć miejsce w czasie odpowiednim do wydarzenia schwytania, a uwarunkowania parametru uzależnione od czasu powinny być oszacowane. Powinny być zbierane dane kontrolne pochodzące od zwierząt trzymanych w innym miejscu w dobrych warunkach dla różnych działań, dane bazowe przed zdarzeniem schwytania oraz pewne dane referencyjne po sytuacjach ekstremalnych (np. test wysiłkowy z hormonem adrenokortykotropowym).

5.5.2.4. Należy pobierać i przechowywać wszelkie próbki biologiczne zgodnie z najlepszym stanem wiedzy w celu zapewnienia dobrego przechowania przed analizą.

5.5.2.5. Stosowane metody analityczne powinny być ważne.

5.5.2.6. W przypadku pułapek uśmiercających, jeżeli przeprowadzane są badania neurologiczne z wykorzystaniem odruchów (takich jak bólowe i oczne) w powiązaniu z pomiarami EEG i/lub VER lub SER, powinny one być wykonywane przez eksperta w celu zapewnienia odpowiednich informacji dotyczących przytomności zwierzęcia lub skuteczności techniki zabijania.

5.5.2.7. Jeżeli zwierzęta pozostają nieprzytomne lub niewrażliwe na bodźce w czasie opisanym w protokole testowym, powinny one zostać zabite w humanitarny sposób.

5.5.3. Rany i patologia

5.5.3.1. Każde zwierzę poddawane testowi powinno być dokładnie przebadane w celu stwierdzenia wszelkich ran.

W celu potwierdzenia możliwych złamań przeprowadza się badanie radiograficzne.

5.5.3.2. Przeprowadza się dalsze szczegółowe badanie patologiczne martwych zwierząt. Badanie pośmiertne powinno być przeprowadzane zgodnie z przyjętymi praktykami badań weterynaryjnych przez doświadczonego weterynarza.

5.5.3.3. Jeżeli jest to niezbędne, dotknięte organy i/lub obszary powinny być przebadane makroskopowo i histologicznie.

5.6. Sprawozdanie

5.6.1. Sprawozdanie z badań powinno zawierać wszelkie odpowiednie informacje o celu doświadczenia, materiałach i metodach oraz rezultatach, w szczególności:

a) opis techniczny pułapki z wyszczególnieniem materiału konstrukcyjnego;

b) instrukcję zastosowania sporządzoną przez producenta;

c) opis sytuacji testowej;

d) warunki pogodowe, w szczególności temperaturę i głębokość śniegu;

e) personel testowy;

f) liczbę przetestowanych zwierząt i pułapek;

g) łączną liczbę schwytanych zwierząt docelowych i niebędących zwierzętami docelowymi w odniesieniu do każdego gatunku oraz odpowiednio ich częstość występowania, wyrażoną jako rzadko, powszechnie lub bardzo często występujące na danym obszarze;

h) selekcyjność;

i) szczegóły dotyczące wszelkich dowodów, że pułapka została uruchomiona a ranne zwierzę nie zostało schwytane;

j) uwagi o zachowaniu;

k) wartość każdego mierzonego parametru fizjologicznego oraz metodologie;

l) opis ran i badań pośmiertnych;

m) czas do utraty przytomności i wrażliwości, oraz

n) analizy statystyczne.

______

⁽¹⁾ W przypadku gdy niezbędne są dalsze testy dla ustalenia czy metody odłowu przy zastosowaniu pułapek spełniają normy można przeprowadzić dodatkowe pomiary encefalograficzne (EEG), badania wywołanych potencjałów wzrokowych (VER), and badania sygnałów słuchowych (SER).

⁽²⁾ Kompetencje w zakresie uregulowania pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek w Stanach Zjednocznoych w odniesieniu o określonych lądowych lub wodno-lądowych ssaków należą głównie do zakresu władz stanowych i plemiennych.

LIST UZUPEŁNIAJĄCY

Bruksela, dnia 18 grudnia 1997 roku

Szanowny...,

Jak Panu zapewne wiadomo, przedstawiciele Wspólnoty Europejskiej oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki podpisali w dniu dzisiejszym Uzgodniony Protokół dotyczący norm odłowu przy zastosowaniu pułapek. W poszanowaniu dla tego Uzgodnionego Protokołu mam zaszczyt poinformować Pana o tym, co następuje:

Jak zapisano w Uzgodnionym Protokole, uprawnienia w zakresie uregulowania pułapek oraz metod odłowu na ssaki lądowe i wodno-lądowe z zastosowaniem pułapek w Stanach Zjednoczonych należą głównie do władz stanowych i plemiennych. W wyniku dyskusji dotyczących tych kwestii przedstawiciele właściwych władz w Stanach Zjednoczonych poinformowali, że podjęli wzmożone wysiłki w celu zidentyfikowania bardziej humanitarnych pułapek i już rozpoczęto inicjatywę pięćdziesięciostanową, przy współpracy z agencjami federalnymi, mającą na celu rozwój najlepszych praktyk zarządzania (best management practices BMP) w odniesieniu do pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek.

Najlepsze praktyki zarządzania obejmują taką praktykę lub połączenie praktyk, które zidentyfikowano jako najskuteczniejsze i najlepiej dające się zastosować (z punktu widzenia technicznego, ekonomicznego i społecznego) środki pozwalające na zmniejszenie problemów lub zapobieganie problemom związanym z daną działalnością. Przedstawiciele właściwych władz w Stanach Zjednoczonych poinformowali, że BMP dla pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek zostaną oparte na najnowszych informacjach i danych technicznych i naukowych.

Przedstawiciele właściwych władz w Stanach Zjednoczonych poinformowali, że najlepsze praktyki zarządzania dla pułapek i metod odłowu przy zastosowaniu pułapek zostaną opracowane w oparciu o normy załączone do Uzgodnionego Protokołu. Z przyjemnością informuję Pana, że program, który podejmują właściwe władze USA, nie ogranicza się jedynie do dziewiętnastu gatunków wymienionych w normach załączonych do Uzgodnionego Protokołu, ale jest stosowany do kolejnych dziesięciu gatunków, na które poluje się w celach handlowych w Stanach Zjednoczonych. Te gatunki to: norka, lis, lis wirginijski, lis polarny, lis płowy, nutria, opos, skunks, kotofretka oraz rosomak. Jest to ważny krok naprzód poczyniony przez właściwe władze Stanów Zjednoczonych w kierunku poprawy dobrostanu zwierząt, krok, który, jak mniemamy, nie ma swojego odpowiednika w żadnym innym państwie lub w żadnym innym porozumieniu międzynarodowym.

Ponadto przedstawiciele właściwych władz w Stanach Zjednoczonych wskazali, że zgodnie ze standardami załączonymi do Uzgodnionego Protokołu w odniesieniu do Mustela ermina i Ondatra zibethicus wykorzystanie wszelkich potrzasków szczękowych w pułapkach przytrzymujących zostanie wykluczone w ciągu czterech lat od daty wejścia w życie Umowy w sprawie norm humanitarnego odłowu przy zastosowaniu pułapek zawartego między Kanadą, Wspólnotą Europejską i Federacją Rosyjską. Te dwa gatunki obejmują ponad 2,2 milionów zwierząt schwytanych każdego roku w Stanach Zjednoczonych i stanowią z reguły 50 % wszystkich schwytanych w tym kraju zwierząt wymienionych w normach.

W odniesieniu do odłowu przy zastosowaniu pułapek na inne gatunki wymienione w normach wyżej wspomniane władze poinformowały, że zgodnie z normami załączonymi do Uzgodnionego Protokołu, wykorzystanie stalowych potrzasków szczękowych w pułapkach przytrzymujących zostanie wykluczone w ciągu sześciu lat od daty wejścia w życie Porozumienia w sprawie norm humanitarnego odłowu przy zastosowaniu pułapek zawarte między Kanadą, Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską.

Ufam, że powyższe informacje w stopniu wystarczającym wyjaśniają sytuację w Stanach Zjednoczonych. Właściwe władze w Stanach Zjednoczonych uprzedzają i przyjmują z radością stałą współpracę w tym obszarze ze Wspólnotą Europejską i innymi zainteresowanymi Stronami.

Z poważaniem

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

	Donald B. KURSCH
	Chargé d'affaires a.i.

LIST UZUPEŁNIAJĄCY

Bruksela, dnia 18 grudnia 1997 roku

Szanowny Panie...,

Jak Pan wie, nasze delegacje niedawno zakończyły negocjacje w sprawie Uzgodnionego Protokołu w sprawie norm humanitarnego odłowu przy zastosowaniu pułapek. Piszę niniejszy list dla przypomnienia porozumienia, które osiągnęliśmy w odniesieniu do znaczenia i stosowania Uzgodnionego Protokołu i załączonych do niego norm.

Ustęp 6 Uzgodnionego Protokołu zapewnia, że "Stany Zjednoczone Ameryki oraz Wspólnota Europejska uznają, że żaden z postanowień niniejszych uzgodnień nie naruszają ich praw i obowiązków wynikających z Porozumienia z Marakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu". W trakcie wypracowywania tego zapisu zdecydowaliśmy, że nie konieczne jest dodanie na koniec tego ustępu wyrazów; "ani nie ogranicza żadnego z tych praw" oraz że żaden z rządów nie będzie powoływał się na takie wyłączenie w sporze lub postępowaniu, które mogłoby być związane z tym ustępem.

Jeżeli zgadza się Pan z powyższym oświadczeniem, byłbym niezwykle wdzięczny za pisemne potwierdzenie lub odpowiedź. Dziękuję za stałą uwagę poświęcaną tej sprawie.

Z poważaniem

grafika

	Donald B. KURSCH
	Chargé d'affaires a.i.

LIST UZUPEŁNIAJĄCY

Bruksela, dnia 18 grudnia 1997 roku

Szanowny Panie...,

Dziękuję za Pański list przypominający o porozumieniu, jakie osiągnęliśmy w odniesieniu do znaczenia i stosowania Uzgodnionego Protokołu i załączonych do niego norm.

W odpowiedzi chcielibyśmy potwierdzić, że w trakcie wypracowywania zapisu ustępu 6 Uzgodnionego Protokołu zadecydowaliśmy, że nie jest niezbędne dodanie na końcu tego ustępu wyrazów: "ani nie ogranicza żadnego z tych praw" oraz że żaden z rządów nie będzie powoływał się na takie wyłączenie w sporze lub postępowaniu, które mogłoby być związane z tym ustępem.

Z poważaniem,

grafika

	Johannes FRIEDRICH BESELER
	Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej do spraw Zewnętrznych Stosunków Gospodarczych Komisji Wspólnot Europejskich

Jean-Jacques KASEL
Stały Przedstawiciel Luksemburga,
Przewodniczący Komitetu
Stałych Przedstawicieli

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.219.26
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: USA-Wspólnota Europejska. Uzgodniony protokół. Bruksela.1998.12.18.
• Data aktu: 18/12/1997
• Data ogłoszenia: 07/08/1998
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 13/07/1998