Dyrektywa 96/74/WE w sprawie nazewnictwa produktów włókienniczych

DYREKTYWA 96/74/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 16 grudnia 1996 r.
w sprawie nazewnictwa wyrobów włókienniczych 1

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2);

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189b Traktatu(3),

a także mają na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady nr 71/307/EWG, z dnia 26 lipca 1971 r., w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących nazewnictwa wyrobów włókienniczych(4) była kilkakrotnie merytorycznie zmieniana; dla jasności i ze względów praktycznych, należy wymienioną dyrektywę ujednolicić.

(2) Gdyby przepisy Państw Członkowskich dotyczące nazewnictwa, składu i etykietowania wyrobów włókienniczych miały różnić się między sobą w poszczególnych Państwach Członkowskich, stwarzałoby to przeszkodę dla funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(3) 2 Przeszkody te można usunąć, o ile wprowadzenie na rynek Wspólnoty wyrobów włókienniczych uzależnione będzie od jednolitych zasad; konieczne jest zatem zharmonizowanie nazewnictwa włókien tekstylnych oraz danych szczegółowych umieszczanych na etykietach, oznakowaniach lub dokumentach towarzyszących wyrobom włókienniczym w różnych stadiach ich produkcji, przetwarzania i dystrybucji; pojęcie włókna tekstylnego powinno objąć również taśmy, lub rurki o widocznej szerokości nie przekraczającej 5 milimetrów, które wycina się z arkuszy wytwarzanych poprzez wytłaczanie polimerów wymienionych w załączniku I pozycja 19-38 oraz pozycja 41 i które są następnie podłużnie ciągnione.

(4) 3 Należy również ustanowić przepisy w odniesieniu do niektórych wyrobów, które nie są zrobione wyłącznie z wyrobów włókienniczych, ale których zawartość włókiennicza stanowi istotną część wyrobu lub do której specjalną uwagę przykładają producent, przetwórca lub handlowiec; w załączniku II pozycja 30 nie trzeba wyróżniać, różnych typów włókna poliamidowego lub nylonu, których liczby umowne, muszą zostać w związku z tym ujednolicone.

(5) Dopuszczalne odchylenie w stosunku do "pozostałych włókien", już ustanowione dla samych wyrobów, powinno również być stosowane do wyrobów składających się z mieszanek.

(6) O realizacji celów, źródłem, których są podstawowe w tej dziedzinie przepisy krajowe, oznakowywanie powinno być obowiązkowe.

(7) 4 Dla wyrobów, których skład w momencie produkcji jest trudny, z powodów technicznych, do określenia, wszelkie włókna znane w tym momencie, można wymienić na etykiecie, pod warunkiem że wchodzą w skład wyrobu gotowego.

(8) W celu uniknięcia rozbieżności przy stosowaniu przepisów, jakie miały miejsce w związku z tym we Wspólnocie, stosowne wydaje się dokładne określenie metod etykietowania niektórych wyrobów włókienniczych składających się z dwóch lub więcej części składowych, jak również części składowych wyrobów włókienniczych, których nie ma potrzeby brać pod uwagę w celach etykietowania i przeprowadzania analizy.

(9) 5 Wystawienie do sprzedaży wyrobów włókienniczych uzależnione jest wyłącznie od spełnienia obowiązku zbiorczego etykietowania, i wyrobów sprzedawanych na metry lub w kuponach, należy dokonywać w taki sposób, aby konsument mógł w pełni zaznajomić się z informacjami umieszczonymi na ogólnym całym opakowaniu lub na zwoju; do Państw Członkowskich należy określenie środków, które należy w tym celu przyjąć.

(10) Użycie pewnych określeń lub nazw cieszących się szczególnym prestiżem wśród użytkowników i konsumentów powinno być poddane pewnym warunkom.

(11) Konieczne było ustanowienie metod pobierania próbek i przeprowadzania analiz materiałów włókienniczych; jednakże tymczasowe utrzymywanie w mocy metod krajowych nie stanowi przeszkody dla stosowania jednolitych reguł.

(12) 6 Załącznik II do niniejszej dyrektywy, wymieniający dopuszczalne udziały, które mają być stosowane w odniesieniu do bezwodnej masy każdego włókna przy określaniu w drodze analizy składu włókien w wyrobach włókienniczych, przewiduje pod pozycjami 1, 2 i 3 dwie różne liczby umowne służące do obliczania składu włókien zgrzebionych lub czesanych zawierających wełnę i/lub sierść zwierzęcą; laboratoria nie zawsze mogą odróżnić czy wyrób jest zgrzebiony czy czesany wobec czego wyniki kontroli zgodności wyrobów włókienniczych przeprowadzanych we Wspólnocie mogą być ze sobą sprzeczne; w przypadku zaistnienia wątpliwości, zezwala się laboratoriom na stosowanie jednolitej liczby umownej.

(13) Nie jest pożądane ujednolicenie w odrębnej dyrektywie w sprawie wyrobów włókienniczych, wszystkich przepisów, które się do nich stosuje.

(14) 7 W załącznikach III i IV, ze względu na wyjątkowy charakter pozycji w nich określonych, należy objąć również inne wyroby wolne od obowiązku etykietowania; w szczególności wyrobów jednorazowego użytku lub wyrobów, dla których wymaga się jedynie etykietowania zbiorczego.

(15) 8 Przepisy niezbędne do określenia i przystosowania w związku z postępem technicznym metod przeprowadzania analiz stanowią środki wykonawcze o ściśle technicznym charakterze; w związku z tym konieczne jest stosowanie się do tych środków oraz do środków w celu przyjęcia, w związku z postępem technicznym, załączników I i II do niniejszej dyrektywy, procedurą komitetu, już ustawionej w art. 6 dyrektywy 96/73/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r., w sprawie niektórych metod analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych(5).

(16) Przepisy ustanowione w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. dyrektyw odnoszących się do nazewnictwa i etykietowania wyrobów włókienniczych.

(17) Niniejsza dyrektywa nie może zmieniać zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących terminów transpozycji dyrektyw określonych w części B załącznika V,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1 9

Wyroby włókiennicze mogą zostać wprowadzone do obrotu we Wspólnocie zarówno przed przetworzeniem albo podczas przemysłowego przetworzenia lub w trakcie wszelkich stadiów dystrybucji, jedynie w przypadku, gdy takie wyroby są zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2 10
1.
Do celów niniejszej dyrektywy za wyroby włókiennicze uważa się, wszystkie wyroby w stanie surowym, półobrobionym, obrobionym, półwytworzonym, wytworzonym, półwykończonym lub wykończonym, które składają się wyłącznie z włókien tekstylnych, niezależnie od zastosowanego procesu ich mieszania lub łączenia.
2.
Do celów niniejszej dyrektywy "włókno tekstylne" oznacza:

– element charakteryzujący się elastycznością, delikatnością i wysokim wskaźnikiem długości w stosunku do maksymalnego wymiaru poprzecznego, które umożliwiają jego zastosowanie w wyrobach włókienniczych,

– elastyczne taśmy lub rurki o widocznej szerokości nieprzekraczającej 5 mm, włączając taśmy wycięte z szerszych taśm lub błon wytworzonych z substancji służących do produkcji włókien wymienionych w załączniku I pod pozycjami 19-41 i które można zastosować we włókiennictwie; widoczna szerokość jest szerokością zwiniętej, spłaszczonej, ściśniętej lub skręconej taśmy lub rurki bądź w przypadku gdy szerokość nie jest jednolita, jest to jej średnia szerokość.

3.
Traktuje się jako wyroby włókiennicze i podlegają przepisom niniejszej dyrektywy:

– wyroby składające się, w co najmniej 80 % masy z włókien tekstylnych,

– pokrycia mebli, parasoli i osłon przeciwsłonecznych, których tekstylne części składowe stanowią co najmniej 80 % ich masy; podobnie, tekstylne części składowe wielowarstwowych pokryć podłogowych, materacy i sprzętu kempingowego jak również ocieplających podszewek obuwia, rękawic, rękawiczek, pod warunkiem że takie części lub podszewki stanowią co najmniej 80 % masy całego wyrobu,

– materiały włókiennicze wchodzące w skład innych wyrobów, których stanowią integralną część w przypadku gdy określony jest ich skład.

Artykuł  3
1.
Nazwy i opisy włókien określonych w art. 2 wymienione są w załączniku I.
2.
Użycie nazw wymienionych w tabeli w załączniku I jest zastrzeżone dla włókien, których charakter jest określony w tej samej pozycji tabeli.
3.
Żadnej z tych nazw nie można używać do wszelkich pozostałych włókien. Dotyczy to użycia ich w formie samej nazwy lub jej rdzenia bądź też użycia w formie przymiotnikowej, niezależnie od używanego języka.
4. 11
Wyrazu "jedwab" nie można używać do określenia formy lub szczególnego wyglądu ciągłej przędzy we włóknach tekstylnych.
Artykuł  4
1.
Żaden wyrób włókienniczy nie może być określony jako "100 %", "czysty" lub "całkowity", chyba że składa się on w całości z takiego samego włókna; żadne podobne wyrażenie nie może być użyte.
2. 12
Dopuszcza się zawartość innych włókien do wielkości 2 % masy wyrobu włókienniczego, jeżeli uzasadnione jest to względami natury technicznej i włókna te nie są dodawane rutynowo. Dla wyrobów włókienniczych poddanych procesowi zgrzeblania procentowa zawartość innych włókien może być zwiększona do 5 %.
Artykuł  5
1. 13
Wyrób wełniany może być określony jako:

– "lana virgen" lub "lana de esquilado",

– "ren, ny uld",

– "Schurwolle",

– "παρθενο μαλλι",

– "fleece wool" lub "virgin wool",

– "laine vierge" lub "laine de tonte",

– "lana vergine" lub "lana di tosa",

– "scheerwol",

– "lã virgem",

– "uusi villa",

– "ren ull",

– "střižní vlna",

– "uus vill",

– "élőgyapjú",

– "pirmlietojuma vilna" lub "cirptā vilna",

– "natūralioji vilna",

– "élőgyapjú",

– "suf verġni",

– "żywa wełna",

– "runska volna",

– "strižná vlna",

– "необработена вълна",

– "lână virgină"

tylko jeżeli składa się wyłącznie z włókna, które wcześniej nie wchodziło w skład wyrobu gotowego i nie zostało poddane zabiegom przędzenia i/lub filcowania, innym niż zabiegi niezbędne do wytworzenia wyrobu, ani nie zostały uszkodzone w wyniku obróbki lub używania.

2.
W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, wymienione tam nazwy mogą zostać użyte w celu opisania wełny zawartej w mieszance włókien, jeżeli:

a) cała wełna zawarta w mieszance spełnia wymogi określone w ust. 1;

b) ilość tej wełny w całkowitej masie mieszanki wynosi nie mniej niż 25 %;

c) w przypadku mieszanki gręplowanej, wełna wymieszana jest tylko z jednym innego rodzaju włóknem.

W przypadku określonym w niniejszym akapicie, musi być podany pełny skład procentowy mieszanki.

3. 14
Z powodów natury technicznej nierozłącznie związanych w procesem produkcyjnym, dopuszcza się 0,3 % zawartość włóknistych zanieczyszczeń w wyrobach, określonych w ust. 1 i 2, włączając wyroby wełniane poddane procesowi zgrzeblania.
Artykuł  6 15
1.
Wyrób włókienniczy składający się dwóch lub większej liczby włókien, z których jedno stanowi co najmniej 85 % całkowitej masy tego wyrobu, określany jest:

– nazwą tego włókna i jego procentową zawartością w całkowitej masie, lub

– nazwą tego włókna ze wskazaniem "co najmniej 85 %", lub

– poprzez podanie pełnego składu procentowego wyrobu.

2.
Wyrób włókienniczy składający się z dwóch lub większej liczby włókien, z których żadne nie stanowi 85 % całkowitej masy tego wyrobu, określany jest nazwą i zawartością procentową, co najmniej dwóch głównych włókien, których zawartość procentowa jest największa, po której wymienia się nazwy pozostałych włókien, które wchodzą w skład wyrobu, w porządku malejącym według masy, podając lub też nie ich zawartość procentową. Jednakże:

a) włókna, z których każde stanowi mniej niż 10 % składu wyrobu mogą zostać określone wyrażeniem "inne włókna" oraz ich całkowitą zawartością procentową;

b) w przypadku gdy wymieniona zostałaby nazwa włókna, którego zawartość w wyrobie jest mniejsza od 10 %, podać należy pełny skład procentowy wyrobu.

3.
Wyroby zawierające osnowę z czystej bawełny i wątek z czystego lnu, w których zawartość procentowa lnu nie przekracza 40 % całkowitej masy niezagruntowanej tkaniny, mogą zostać nazwane "mieszanka bawełna len", po którym należy obowiązkowo umieścić określenie składu "osnowa - czysta bawełna, wątek - czysty len"
4.
W przypadku wyrobów włókienniczych przeznaczonych dla ostatecznego konsumenta, w składzie procentowym, określonym w ust. 1, 2, 3 i 5:

a) dopuszcza się ilość obcych włókien do 2 % całkowitej masy wyrobu włókienniczego, jeżeli uzasadnione jest to względami natury technicznej i włókna te nie są dodawane rutynowo. Dla wyrobów włókienniczych uzyskanych metodą zgrzeblania odchylenie to może wynosić 5 % i nie ma wpływu na odchylenie określone w art. 5 ust. 3;

b) między zawartością procentową wymienionych na etykiecie włókien i zawartością procentową określoną w wyniku przeprowadzonej analizy dopuszcza się 3 % procentową tolerancję produkcyjną w stosunku do całkowitej masy włókien wymienionych na etykiecie; tolerancję taką stosuje się również do włókien, które, zgodnie z ust. 2, wymienione zostały w porządku malejącym według masy, bez podania zawartości procentowej. Tolerancję taką stosuje się również do art. 5 ust. 2 lit. b).

W trakcie przeprowadzania analizy tolerancję tę oblicza się oddzielnie; całkowita masa, jaka powinna być wzięta pod uwagę przy obliczaniu odchylenia, określonego w lit. b) jest masą włókien w wyrobie gotowym, z wyjątkiem obcych włókien, których obecność została stwierdzona z zastosowaniem tolerancji, określonej w lit. a).

Dodawanie tolerancji, określonych w lit. a) i b) dopuszcza się jedynie w przypadku gdy obce włókna, których obecność mogła zostać stwierdzona w wyniku przeprowadzonej analizy, stosując tolerancję, określoną w lit. a), okażą się włóknami o takiej samej charakterystyce chemicznej jak jedno lub większa liczba włókien wymienionych na etykiecie.

W przypadku szczególnych wyrobów, których technologia produkcji wymaga większej tolerancji od wartości podanych lit. a) i b), przy kontroli zgodności wyrobów na podstawie art. 13 ust. 1, większa tolerancja może zostać dopuszczona jedynie w drodze wyjątku i po dostarczeniu przez producenta odpowiedniego uzasadnienia. Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

5.
W przypadku wszystkich wyrobów, których skład w momencie produkcji jest trudny do określenia można używać określeń "włókna mieszane" lub "nieokreślony skład surowcowy".
Artykuł  7 16

Bez uszczerbku dla tolerancji ustanowionych w art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 3 i art. 6 ust. 4, widoczne i dające się oddzielić włókna, przeznaczone wyłącznie do celów dekoracyjnych i których zawartość nie przekracza 7 % masy wyrobu gotowego, jak również włókna (np. metalowe) włączone w celu uzyskania efektu antystatycznego i których zawartość nie przekracza 2 % masy wyrobu gotowego, nie potrzebują być wymieniane w składzie procentowym wyrobu, jak przewidziano w art. 4 i 6. W przypadku wyrobów określonych w art. 6 ust. 3 takie zawartości procentowe należy obliczać nie w stosunku do masy materiału, ale oddzielnie w stosunku do masy wątka i masy osnowy.

Artykuł  8 17
1.
Wyroby włókiennicze, w rozumieniu niniejszej dyrektywy, są etykietowane lub oznakowane w każdym przypadku, gdy wprowadzane są na rynek w celach produkcyjnych lub handlowych; etykietowanie lub oznakowanie może zostać zastąpione lub uzupełnione towarzyszącymi wyrobom dokumentami handlowymi, jeżeli wyroby te nie są oferowane do sprzedaży bezpośrednio ostatecznemu konsumentowi lub, gdy dostarcza się je realizując zamówienie Państwa bądź innej osoby prawnej prawa publicznego lub, w Państwach Członkowskich, które nie znają tego pojęcia, jednostkom równorzędnym.
2.
a) Nazwy, opisy i dane szczegółowe dotyczące zawartości włókien tekstylnych, określone w art. 3-6 oraz w załączniku I, muszą być wyraźnie określone w dokumentach handlowych. Obowiązek ten wyklucza w szczególności możliwość umieszczania skrótów w umowach, na fakturach lub rachunkach sprzedaży; jednakże dopuszcza się możliwość zastosowania kodu kreskowego, pod warunkiem że znaczenie kodu jest wyjaśnione na tym samym dokumencie.

b) Nazwy, opisy i dane szczegółowe dotyczące zawartości włókien tekstylnych, o których mowa w art. 3-6 oraz w załączniku I, podawane są wyraźnym, czytelnym i jednolitym drukiem, gdy wyroby włókiennicze są oferowane do sprzedaży lub są sprzedawane konsumentom, w szczególności w katalogach, prospektach, na opakowaniach, na etykietach i na innych oznakowaniach wyrobu.

Dane szczegółowe i informacje inne niż te, które przewiduje niniejsza dyrektywa są wyraźnie oddzielone. Przepis ten nie ma zastosowania do znaków towarowych lub fabrycznych przedsiębiorstw, które mogą być podane bezpośrednio przy objaśnieniach przewidzianych niniejszą dyrektywą.

Jednakże jeżeli przy oferowaniu do sprzedaży lub przy samej sprzedaży konsumentom w przypadku określonym w akapicie pierwszym na wyrobie włókienniczym podano znak towarowy lub nazwę przedsiębiorstwa zawierające, w formie samej nazwy lub w formie przymiotnikowej bądź też rdzenia nazwy, jedną z nazw wymienionych w załączniku I lub nazwę mogącą się z taką nazwą mylić, bezpośrednio obok tego znaku towarowego lub nazwy przedsiębiorstwa muszą zostać umieszczone czytelnym i wyraźnym drukiem nazwy, opisy i dane szczegółowe dotyczące zawartości włókien tekstylnych, określone w art. 3-6 i w załączniku I.

c) Państwa Członkowskie mogą żądać, aby na ich obszarze, przy oferowaniu do sprzedaży i samej sprzedaży ostatecznemu konsumentowi, etykiety lub oznakowanie, wymagane przez niniejszy artykuł sporządzone było w ich językach narodowych.

W przypadku szpulek, cewek, pasemek, motków i wszystkich innych małych jednostek nici do szycia, cerowania lub haftowania, państwa członkowskie mogą korzystać z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym tylko w przypadku etykietowania zbiorczego opakowań lub wystaw. Bez uszczerbku dla przypadków określonych w pozycji 18 załącznika IV, pojedyncze jednostki mogą być etykietowane w jakimkolwiek z języków Wspólnoty.

d) Państwa Członkowskie nie mogą zakazać używania opisów lub danych szczegółowych opisujących cechy charakterystyczne wyrobów, innych niż te, określone w art. 3, 4 i 5, które są zgodne z ich uczciwymi praktykami handlowymi.

Artykuł  9 18
1.
Każdy wyrób włókienniczy składający się z dwóch lub większej liczby części składowych o różnej zawartości włókien posiada etykietę, na której podana jest zawartość włókien w każdej z części. Takie etykietowanie, z wyjątkiem głównych podszewek, nie jest obowiązkowe w przypadku części, które stanowią mniej niż 30 % całkowitej masy wyrobu.
2.
Dwa lub większa liczba wyrobów włókienniczych o takiej samej zawartości włókien, które tworzą zwykle jedną całość, mogą być oznakowane jedną etykietą.
3.
Bez uszczerbku dla przepisów art. 12:

a) skład włókien w wymienionych poniżej artykułach gorseciarskich określany jest poprzez podanie składu całego wyrobu lub, łącznie bądź oddzielnie, składu wymienionych poniżej części:

– dla biustonoszy: materiału zewnętrznego i wewnętrznego miseczek i tylnej części,

– dla gorsetów: przednich, tylnych i bocznych wkładek usztywniających,

– dla półgorsetów: materiału zewnętrznego i wewnętrznego miseczek, przedniej i tylnej wkładki usztywniającej oraz wkładek bocznych.

Skład włókien w artykułach gorseciarskich innych niż te określone w pierwszym akapicie, określany jest poprzez podanie składu całego wyrobu lub, łącznie bądź oddzielnie, składu poszczególnych części tych artykułów, takie etykietowanie nie jest obowiązkowe dla części, które stanowią mniej niż 10 % całkowitej masy wyrobu.

Poszczególne części wymienionych artykułów gorseciarskich należy oddzielnie etykietować w taki sposób, aby ostateczny konsument mógł bez trudności zrozumieć, do której części wyrobu odnoszą się objaśnienia umieszczone na etykiecie;

b) skład włókien w wyrobach włókienniczych drukowanych metodą wytrawiania podawany jest dla całego wyrobu i może zostać określony poprzez podanie oddzielnie składu materiału podstawowego i składu części po wytrawieniu. Elementy te muszą być wymienione z nazwy;

c) skład włókien w haftowanych wyrobach włókienniczych podawany jest dla całego wyrobu i może zostać określony poprzez podanie oddzielnie składu materiału podstawowego i składu nici haftu. Elementy te muszą być wymienione z nazwy; jeżeli części haftowane zajmują poniżej 10 % powierzchni wyrobu, wystarczy podać skład materiału podstawowego;

d) skład nici składających się z rdzenia i oplotu zbudowanych z różnych włókien, które jako takie przedstawia się konsumentom, określany jest dla całego wyrobu i może zostać określony poprzez podanie oddzielnie składu rdzenia i składu oplotu. Elementy te muszą być wymienione z nazwy;

e) skład włókien w aksamitnych i pluszowych wyrobach włókienniczych, lub wyrobach przypominających aksamit lub plusz, określany jest dla całego wyrobu i może zostać określony, o ile wyroby te składają się z oddzielnego spodu i warstwy użytkowej o różnej zawartości włókien, oddzielnie dla tych dwóch elementów, przy czym włókna wchodzące w skład tych dwóch części muszą być wymienione z nazwy;

f) skład wykładzin podłogowych i dywanów, których podłoże i warstwa użytkowa składają się z różnych włókien może zostać określony jedynie dla warstwy użytkowej, a włókna wchodzące w skład warstwy uzytkowej muszą być wymienione z nazwy.

Artykuł  10 19
1.
W drodze odstępstwa od przepisów art. 8 i 9:

a) w stosunku do wyrobów włókienniczych wymienionych w załączniku III i które występują w jednym ze stadiów określonych w art. 2 ust. 1 państwa członkowskie nie mogą wymagać żadnego etykietowania lub oznakowania z nazwą i objaśnieniem składu. Jednakże jeżeli wyroby te mają etykietę lub znak określający nazwę, skład lub znak towarowy bądź nazwę przedsiębiorstwa zawierające, w formie samej nazwy lub w formie przymiotnikowej bądź też rdzenia nazwy, jedną z nazw wymienionych w załączniku I lub nazwę mogącą się z taką nazwą mylić, stosuje się przepisy art. 8 i 9.

b) wyroby włókiennicze wymienione w załączniku IV, jeżeli są to wyroby tego samego typu i o takim samym składzie, mogą zostać wystawione na sprzedaż razem, pod etykietą zbiorczą zawierającą dane szczegółowe dotyczące składu i przewidziane niniejszą dyrektywą;

c) etykiety określające skład wyrobów włókienniczych, które sprzedaje się na metry, mogą zostać umieszczone wyłącznie na egzemplarzach lub zwojach wystawionych do sprzedaży.

2.
Państwa Członkowskie podejmują wszelkie potrzebne środki, aby wyroby określone w ust. 1 lit. b) i c), zostały wystawione na sprzedaż w taki sposób, aby ostateczny konsument mógł w pełni poznać skład tych wyrobów.
Artykuł  11

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że wszelkie informacje dostarczone w związku z wprowadzeniem na rynek wyrobów włókienniczych, nie mogą być pomylone z nazwami i danymi szczegółowymi przewidzianymi niniejszą dyrektywą.

Artykuł  12 20

Do celów stosowania art. 8 ust. 1 i innych przepisów niniejszej dyrektywy odnoszących się do etykietowania wyrobów włókienniczych, zawartość procentową włókien określona w art. 4, 5 i 6, określa się nie uwzględniając następujących elementów:

1. dla wszystkich wyrobów włókienniczych: części niewłóknistych, krajek, etykiet i emblematów, lamówek i ozdób nie stanowiących integralnej części wyrobu, guzików i klamerek pokrytych materiałem włókienniczym, dodatków, dekoracji, nieelastycznych wstążek, elastycznych nici i taśm dołączonych w szczególnych i ograniczonych miejscach wyrobu oraz, pod pewnymi warunkami określonymi w art. 7, widocznych i usuwalnych włókien ozdobnych oraz włókien antystatycznych;

2. a) dla wykładzin podłogowych i dywanów: wszystkich elementów innych niż powierzchnia użytkowa;

b) dla tkanin tapicerskich; osnów i wątków łączących i wypełniających niebędących częścią powierzchni użytkowej;

dla zasłon i firan; osnów i wątków łączących i wypełniających nie będących częścią prawej strony materiału;

c) dla innych wyrobów włókienniczych: podłoża, usztywnień i wzmocnień, międzypodszewek i tkanin usztywniających, nici do szycia i łączenia, o ile nie zastępują wątka i/lub osnowy materiału, wypełnień niespełniających funkcji izolującej i, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, podszewek.

Do celów niniejszego przepisu:

– nie są uważane za podłoża do usunięcia materiały wewnętrzne wyrobów włókienniczych takie, które stanowią podłoże powierzchni użytkowej, w szczególności koców i tkanin dwuwarstwowych oraz wyrobów aksamitnych lub pluszowych, i podobne materiały,

– za usztywnienia i wzmocnienia uważa się przędzę lub materiały dołączone w szczególnych i ograniczonych miejscach wyrobów włókienniczych w celu ich wzmocnienia lub nadania im sztywności lub ich pogrubienia;

3. substancji tłuszczowych, spoin, wypełnień, klejów, środków impregnujących, wyrobów służących do barwienia i drukowania oraz innych wyrobów służących do przetwarzania materiałów włókienniczych. W przypadku braku przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że elementy te nie występują w ilości, która może wprowadzić konsumenta w błąd.

Artykuł  13
1.
Kontrole zgodności wyrobów włókienniczych z objaśnieniami składu przewidzianymi w niniejszej dyrektywie przeprowadza się z zastosowaniem metod analizy określonych w dyrektywach określonych w ust. 2.

W tym celu, zawartość procentowa włókien przewidziana w art. 4, 5 i 6 określana jest po wyeliminowaniu elementów określonych w art. 12 ust. 1, 2 i 3, poprzez zastosowanie w stosunku do bezwodnej masy każdego włókna, właściwego dopuszczalnego udziału, który jest ustanowiony w załączniku II.

2. 21
Szczególne dyrektywy określą metody pobierania próbek i analiz, które mają być stosowane w państwach członkowskich w celu określenia składu surowcowego wyrobów określonych w niniejszej dyrektywie.
Artykuł  14
1.
Państwa Członkowskie nie mogą, ze względów związanych z nazewnictwem i objaśnieniami składu, zakazać ani stwarzać przeszkód we wprowadzaniu do obrotu materiałów włókienniczych, jeżeli są one zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy.
2.
Przepisy niniejszej dyrektywy nie stanowią przeszkody dla stosowania przepisów obowiązujących w każdym Państwie Członkowskim, dotyczących ochrony własności przemysłowej i handlowej, informacji na temat pochodzenia, właściwych oznaczeń pochodzenia i zapobiegania nieuczciwej konkurencji.
Artykuł  15

Przepisy niniejszej dyrektywy nie mają zastosowania do wyrobów włókienniczych, które:

1. są przeznaczone na wywóz do państw trzecich;

2. 22 są wprowadzane do państw członkowskich, pod kontrolą celną, do celów tranzytu;

3. są przywożone z państw trzecich w celu uszlachetnienia czynnego;

4. 23 są powierzane do obróbki pracownikom nakładczym lub niezależnym przedsiębiorstwom wykonującym pracę na zlecenie, bez odpłatnego przenoszenia ich własności.

Artykuł  16
1.
Dodatki do załącznika I jak również dodatki i zmiany do załącznika II do niniejszej dyrektywy, które są niezbędne w celu przystosowania tych załączników do postępu technicznego przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6 dyrektywy nr 96/73/WE.
2. 24
Zgodnie z wymienioną procedurą określane są również nowe metody przeprowadzania analizy ilościowej dwuskładnikowych i trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, inne niż te określone w dyrektywie nr 96/73/WE i dyrektywie Rady nr 93/44/EWG z dnia 26 lutego 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do analizy ilościowej mieszanek trójskładnikowych włókien tekstylnych(6).
3.
Komitet określony w art. 5 dyrektywy nr 96/73/WE, zwany jest "Komitetem ds. Dyrektyw Odnoszących się do Nazewnictwa i Etykietowania Wyrobów Włókienniczych".
Artykuł  17

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  18

Dyrektywa wymieniona w części A załącznika V traci moc, bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących terminów transpozycji wymienionych w części B załącznika V.

Odniesienia do dyrektywy, która utraciła moc uważa się za odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku VI.

Artykuł  19

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1996 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
K. HÄNSCH I. YATES
Przewodniczący Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 96 z 6.4.1996, str. 1.

(2) Dz.U. C 195 z 18.7.1994, str. 9.

(3)Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 15 lutego 1995 r. (Dz.U. C 56 z 6.3.1995, str. 53), Wspólne stanowisko Rady z dnia 26 lutego 1996 r. (Dz.U. C 196 z 6.7.1996, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 1996 r. (Dz.U. C 198 z 8.7.1996, str. 25). Decyzja Rady z dnia 7 października 1996 r.

(4) Dz.U. L 185 z 16.8.1971, str. 16. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą nr 87/140/EWG (Dz.U. L 56 z 26.2.1987, str. 24).

(5) Dz.U. L 32 z 3.2.1997, str. 1.

(6) Dz.U. L 83 z 30.3.1973, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I 25

TABELA WŁÓKIEN TEKSTYLNYCH

Pozycje Nazwa Opis włókien
1 wełna(1) włókno z runa owczego (Ovis aries)
2 alpaga, lama, wielbłąd, kaszmir, moher, angora, wigonia, jak, guanako,cashgora, bóbr, wydra, po których następuje nazwa "wełna" lub "sierść"(1) sierść następujących zwierząt: alpaki, lamy, wielbłąda, kozy kaszmirowej, kozy angorskiej, królika angorskiego, wigonii, jaka, guanako, koza cashgora (krzyżówka kozy kaszmirskiej z kozą angorską) bobra, wydry
3 sierść lub włosie z podaniem lub bez gatunku zwierzęcia (np. sierść bydlęca, sierść kozia, końskie włosie) sierść różnych gatunków zwierząt, innych niż wymienione pod pozycjami 1 i 2
4 jedwab włókno pochodzące wyłącznie od jedwabników
5 bawełna włókno pochodzące z nasion bawełny (Gossypium)
6 kapok włókno pochodzące z wnętrza owocu kapoka (Ceiba pentandra)
7 len włókno pochodzące z łyka lnu (Linum usitatissimum)
8 konopie włókno pochodzące z łyka konopii (Cannabis sativa)
9 juta włókna pochodzące z łyka Corchorus olitorius i Corchorus capsularis. Do celów niniejszej dyrektywy włókna łykowe pochodzące z następujących gatunków traktuje się jak jutę: Hibiscus cannabinus, Hibiscus sabdariffa, Abutilon avicennae, Urena lobata, Urena sinuata
10 abaka (manila) włókna pochodzące z pochwy liściowej Musa textilis
11 alfa włókno pochodzące z liścia Stipa tenacissima
12 włókno kokosowe (kokos) włókno pochodzące z owocu Cocos nucifera
13 żarnowiec włókno pochodzące z łyka Cytisus scoparius i/lub Spartium junceum
14 ramia włókno pochodzące z łyka Boehmeria nivea i Boehmeria tenacissima
15 sizal włókno pochodzące z liści Agave sisalana
16 sunn włókno pochodzące z łyka Crotalaria juncea
17 heneken włókno pochodzące z łyka Agave Fourcroydes
18 maguey włókno pochodzące z łyka Agave Cantala
19 acetat włókno octanu celulozy, w którym jest 74-92 % acetylowanych grup hydroksylowych
20 alginat włókno uzyskane z soli metalicznych kwasu alginowego
21 włókno miedziowe (jedwab miedziowy) regenerowane włókno celulozowe uzyskiwane z zastosowaniem roztworu amonakalno-miedziowego
22 modal Włókno celulozy regenerowanej otrzymane w procesie modyfikowania wiskozy posiadające wysoką wytrzymałość na łamliwość oraz wysoki współczynnik wilgotności. Wytrzymałość na łamliwość (BC) w stanie uwarunkowanym oraz wytrzymałość (BM) wymagana do wydłużenia o 5 % w stanie wilgotnym wynoszą:

gdzie T oznacza średnią gęstość liniową w decyteksie

23 włókno białkowe(1) włókna uzyskane z naturalnych substancji białkowych zregenerowanych i stabilizowanych działaniem czynników chemicznych
24 triacetat włókno acetylocelulozowe, w którym co najmniej 92 % grup hydroksylowych jest acetylowanych
25 wiskoza zregenerowane zregenerowane włókna celulozowe uzyskane poprzez działanie wiskozy na włókno ciągłe i włókno odcinkowe
26 akryl włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w osnowie, co najmniej 85 % masy deseniu akrylonitrylowego
27 włókno chlorowe włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w osnowie ponad 50 % masy deseniu chlorowanego monomeru winylu lub chlorowanego winylidenu
28 włókno fluorowe włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych uzyskanych z fluorowęglowych monomerów alifatycznych
29 modakryl włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w osnowie ponad 50-85 % masy deseniu akrylonitrylowego
30 poliamid lub nylon Włókno zbudowane z syntetycznych makrocząsteczek liniowych posiadających w łańcuchu powtarzające się ogniwa amidowe, z których co najmniej 85 % połączone jest z alifatycznymi lub cykloalifatycznymi jednostkami
31 Aramid Włókno zbudowane z syntetycznych makrocząsteczek liniowych, w których skład wchodzą grupy okresowe połączone ogniwami amidowymi lub imidowymi, z których co najmniej 85 % połączone jest bezpośrednio z dwoma pierścieniami aromatycznymi oraz z pewną liczbą ogniw imidowych, jeśli te ostatnie występują, nieprzekraczającą liczby ogniw amidowych
32 Poliamid Włókno zbudowane z syntetycznych makrocząsteczek liniowych posiadających w łańcuchu powtarzające się jednostki imidowe
33 Liocel(2) Włókno celulozy regenerowanej otrzymane przez rozpuszczenie oraz proces przędzenia w organicznym rozpuszczalniku bez wytworzenia pochodnych
33a Polilaktyd Włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w łańcuchu co najmniej 85 % (w masie) jednostek estru kwasu mlekowego otrzymanych z cukru naturalnego, których temperatura topnienia wynosi co najmniej 135 °C
34 poliester włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w osnowie, co najmniej 85 % masy estru diolu i kwasu tereftalowego
35 polietylen włókno zbudowane z nasyconych makrocząsteczek liniowych niezastąpionych węglowodorów alifatycznych
36 polipropylen włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych nasyconych węglowodorami alifatycznymi, w których jeden węgiel na dwa posiada łańcuch boczny z metylu, z dyspozycji izotaktycznej, i bez późniejszych zastąpień
37 polikarbamid włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w osnowie repetycję funkcjonalnej grupy mocznikowej (NH-CO-NH)
38 poliuretan włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych zawierających w osnowie repetycję funkcjonalnej grupy uretanowej
39 winylal włókno zbudowane z makrocząsteczek liniowych, w których osnowa składa się z alkoholu poliwinylowego o różnym stopniu octanizacji
40 triwinylal włókno zbudowane z terpolimeru akrylonitrylowego, chlorowanego monomeru winylowego i trzeciego monomeru winylowego, z których zawartość każdego nie przekracza 50 % całkowitej masy
41 elastodien włókno elastomerowe składające się z poliizopropenu naturalnego lub syntetycznego bądź z jednego lub większej ilości polimeryzowanych dienów z większą liczbą monomerów winylowych lub też bez nich, które, rozciągnięte siłą ciągnienia, aż do osiągnięcia trzykrotnej długości jego długości początkowej, szybko w istocie swojej powraca do tej długości, gdy przestaje być rozciągane
42 elastan włókno elastomerowe składające się, w co najmniej 85 % masy z poliuretanu metamerycznego, które, rozciągnięte siłą ciągnienia, aż do osiągnięcia trzykrotnej długości jego długości początkowej, szybko w istocie swojej powraca do tej długości, gdy przestaje być rozciągane
43 włókno szklane włókno zrobione ze szkła
44 nazwa zgodna z materiałem, z którego składają się włókna, np. metal (metaliczny, metalizowany), azbest, papier, po którym następuje lub nie wyraz "przędza" lub "włókno" włókna uzyskane z różnorodnych lub nowych materiałów niewymienionych wyżej
45 elastomultiester Włókno powstałe w wyniku interakcji dwóch lub więcej odmiennych chemicznie makrocząsteczek liniowych w dwóch lub więcej odmiennych fazach (z których żadna nie przekracza 85 % masy), zawierające grupy estrowe jako główne grupy funkcyjne (co najmniej 85 %), które to włókno, po odpowiedniej obróbce, po rozciągnięciu do półtora raza w stosunku do swojej pierwotnej długości i po odjęciu naprężenia, natychmiast powraca do swojej długości początkowej
46 Elastoolefina Włókno utworzone w co najmniej 95 % swojej masy z częściowo usieciowanych makrocząsteczek zbudowanych z etylenu i co najmniej jednej innej olefiny. Włókno to rozciągnięte do półtora raza swej długości początkowej po odjęciu naprężenia samoistnie wraca natychmiast do swej długości początkowej
(1) Nazwa "wełna" zamieszczona pod pozycją 1 może być również stosowana w celu nazwania mieszanki włókien pochodzących z runa owczego i sierści zwierzęcej wymienionych pod pozycją 2 w trzeciej kolumnie. Przepis ten ma zastosowanie do wyrobów włókienniczych, określonych w art. 4 i 5, jak również wyrobów określonych w art. 6, o ile te ostatnie składają się częściowo z włókien wymienionych pod pozycjami 1 i 2.
(2) Zrozumiałe jest, że "rozpuszczalnik organiczny" oznacza w zasadzie mieszaninę organicznych substancji chemicznych i wody.

ZAŁĄCZNIK  II 26

DOPUSZCZALNE UDZIAŁY SŁUŻĄCE DO OBLICZANIA MASY WŁÓKIEN W WYROBACH WŁÓKIENNICZYCH

Pozycje włókien Włókna Zawartość procentowa
1-2 Wełna i sierść zwierzęca:
włókna czesane 18,25
włókna zgrzeblone 17,00(1)
3 Sierść:
włókna czesane 18,25
włókna zgrzeblone 17,00(1)
Włosie:
włókna czesane 16,00
włókna zgrzeblone 15,00
4 Jedwab 11,00
5 Bawełna:
włókna zwykłe 8,50
włókna merceryzowane 10,50
6 Kapok 10,90
7 Len 12,00
8 Konopie 12,00
9 Juta 17,00
10 Abaka 14,00
11 Alfa 14,00
12 Kokos 13,00
13 Żarnowiec 14,00
14 Ramia (włókno bielone) 8,50
15 Sizal 14,00
16 Sunn 12,00
17 Heneken 14,00
18 Maguey 14,00
19 Acetat 9,00
20 Alginat 20,00
21 Włókno miedziowe 13,00
22 Modal 13,00
23 Włókno białkowe 17,00
24 Triacetat 7,00
25 Wiskoza 13,00
26 Akryl 2,00
27 Włókno chlorowe 2,00
28 Włókno fluorowe 0,00
29 Modakryl 2,00
30 Poliamid lub nylon
włókno odcinkowe 6,25
włókno ciągłe 5,75
Pozycje włókien
Włókna Zawartość procentowa
31 Aramid 8,00
32 Poliamid 3,50
33 Liocel 13,00
33a Polilaktyd 1,50
34 Poliester
włókno odcinkowe 1,50
włókno ciągłe 1,50
35 Polietylen 1,50
36 Polipropylen 2,00
37 Polikarbamid 2,00
38 Poliuretan
włókno odcinkowe 3,50
włókno ciągłe 3,00
39 Winylal 5,00
40 Triwinylal 3,00
41 Elastodien 1,00
42 Elastan 1,50
43 Włókno szklane
o średnim przekroju ponad 5μm 2,00
o średnim przekroju równym lub mniejszym od 5 μm 3,00
44 Włókno metaliczne 2,00
Włókno metalizowane 2,00
Azbest 2,00
Przędza papierowa 13,75
45 Elastomultiester 1,50
46 Elastoolefina 1,50
(1) Liczba umowna 17 % ma zastosowanie w przypadku gdy nie można upewnić się czy wyrób włókienniczy zawierający wełnę i/lub włosie jest wyrobem czesanym czy zgrzeblonym.

ZAŁĄCZNIK  III 27

WYROBY, KTÓRE NIE PODLEGAJĄ OBOWIĄZKOWEMU ETYKIETOWANIU LUB ZNAKOWANIU

[artykuł 10 ust. 1 lit. a)]

1. Opaski wzmacniające rękawy

2. Paski do zegarków z materiałów tekstylnych

3. Etykiety i emblematy

4. Uchwyty wyściełane materiałem włókienniczym i uchwyty z materiałów włókienniczych

5. Watowane pokrowce na dzbanki do kawy

6 Watowane pokrowce na dzbanki do herbaty

7. Rękawy ochronne

8. Mufki inne niż pluszowe

9. Sztuczne kwiaty

10. Poduszeczki na szpilki

11. Płótna malarskie

12. Wyroby włókiennicze służące jako wzmocnienia i usztywniacze

13. Filc

14. Używane konfekcjonowane wyroby włókiennicze, w przypadku gdy zostały one wyraźnie zgłoszone jako takie

15. Getry

16. Opakowania inne niż nowe i jako takie sprzedawane

17. Kapelusze z filcu

18. Miękkie pojemniki bez podłoża, wyroby siodlarskie, z materiałów tekstylnych

19. Teksylne artykuły podróżne

20. Haftowane ręcznie gobeliny, wykończone lub do wykończenia, oraz materiały służące do ich wyrobu, włącznie z przędzą do haftowania, sprzedawane bez kanwy i specjalnie przygotowane do wykorzystania w gobelinach

21. Zamki błyskawiczne

22. Guziki i sprzączki pokryte materiałem włókienniczym

23. Oprawy książkowe z materiałów tekstylnych

24. Zabawki

25. Tekstylne części butów, z wyjątkiem wkładek ocieplających

26. Serwetki składające się z większej liczby części składowych i których powierzchnia jest mniejsza lub równa 500 cm2

27. Rękawice kuchenne i ściereczki

28. Nakrycia na jajko

29. Kosmetyczki

30. Woreczki na tytoń z materiałów włókienniczych

31. Etui na okulary, papierosy i cygara, zapalniczki i grzebienie z materiałów włókienniczych

32. Sportowe artykuły ochronne, z wyjątkiem rękawic

33. Saszetki na przybory toaletowe

34. Saszetki na przybory do czyszczenia butów

35. Artykuły pogrzebowe

36. Wyroby jednorazowego użytku z wyjątkiem waty

Do celów niniejszej dyrektywy, za artykuły jednorazowego użytku uważa się artykuły tekstylne przeznaczone do użycia jednorazowego lub w ograniczonym terminie i których normalne używanie wyklucza późniejsze ich użycie do tych samych lub podobnych celów

37. Artykuły tekstylne podlegające przepisom Farmakopei Europejskiej i z adnotacją związaną z tymi przepisami, bandaże do wielokrotnego użytku medycznego i ortopedycznego oraz ogólnie tekstylne artykuły ortopedyczne

38. Artykuły tekstylne, włączając w to sznury, liny i sznurki (z zastrzeżeniem załącznika IV pozycja 12), normalnie przeznaczone:

a) do instrumentalnego użytku w produkcji i przetwarzaniu towarów;

b) do zainstalowania w maszynach, instalacjach (grzewczych, klimatyzacyjnych, oświetleniowych itp.), sprzęcie gospodarstwa domowego i innym, pojazdach i innych środkach transportu, lub do ich funkcjonowania, utrzymywania lub wyposażenia, z wyjątkiem plandek i akcesoriów z materiałów włókienniczych przeznaczonych dla pojazdów silnikowych, sprzedawanych oddzielnie

39. Artykuły tekstylne do ochrony i bezpieczeństwa, takie jak pasy bezpieczeństwa, spadochrony, kamizelki ratunkowe, rękawy ewakuacyjne, urządzenia przeciwpożarowe, kamizelki kuloodporne, specjalne ubrania ochronne (np. chroniące przed ogniem, czynnikami chemicznymi lub innego rodzaju zagrożeniem bezpieczeństwa)

40. Konstrukcje nośne pneumatyczne (np. hale sportowe, stoiska wystawowe, obiekty magazynowe), pod warunkiem dostarczenia danych szczegółowych dotyczących parametrów i specyfikacje techniczne tych artykułów

41. Żagle

42. Ubiory dla zwierząt

43. Flagi i transparenty

ZAŁĄCZNIK  IV 28

WYROBY, DLA KTÓRYCH WYMAGANE JEST JEDYNIE ETYKIETOWANIE ZBIORCZE LUB ZNAKOWANIE

[artykuł 10 ust. 1 lit. b)]

1. Ścierki do podłogi

2. Ścierki do czyszczenia

3. Lamówki i ozdoby

4. Wyroby pasmanteryjne

5. Pasy

6. Szelki

7. Podwiązki i opaski elastyczne

8. Sznurowadła

9. Wstążki

10. Taśmy elastyczne

11. Nowe opakowania sprzedawane jako takie

12. Sznurek pakowy i szpagat rolniczy; liny, sznury i sznurki inne niż te objęte pod pozycją 38 w załączniku III(1)

13. Serwety

14. Chustki do nosa

15. Siatki na włosy i koki

16. Krawaty i muchy dla dzieci

17. Śliniaczki; rękawice do mycia i flanelki do twarzy

18. Nici do szycia, cerowania i haftowania, oferowane do sprzedaży detalicznej w niewielkich ilościach jednostkowych i których masa netto nie przekracza 1 g

19. Taśmy do firanek, zasłon i żaluzji

______

(1) Dla wyrobów objętych tą pozycją oraz sprzedawanych jako pocięte na długość, etykieta zbiorcza jest tą, która jest umieszczona na zwoju. Liny i sznury objęte tą pozycją, obejmują te używane w alpinizmie i sportach wodnych.

ZAŁĄCZNIK  V

CZĘŚĆ  A

WYKAZ DYREKTYW, KTÓRE STRACIŁY MOC

(określone w art. 18)

dyrektywa Rady 71/307/EWG (Dz.U. L 185 z 16.8.1971, str.16) i jej kolejne zmiany:

dyrektywa Rady 75/36/EWG (Dz.U. L 14 z 20.1.1975, str. 15).

dyrektywa Rady 83/623/EWG (Dz.U. L 353 z 15.12.1983, str. 8).

dyrektywa Komisji 87/140/EWG (Dz.U. L 56 z 26.2.1987, str. 24).

CZĘŚĆ  B

TERMINY TRANSPOZYCJI

Dyrektywa Terminy
Dopuszczenia do handlu wyrobów zgodnych z niniejszą dyrektywą Zakazania handlu wyrobami niezgodnymi z niniejszą dyrektywą
71/307/EWG 29 stycznia 1973 r. 29 stycznia 1975 r.
75/36/EWG
83/623/EWG 29 listopada 1985 r. 29 maja 1987 r.
87/140/EWG 1 września 1988 r.

ZAŁĄCZNIK  VI

TABELA KORELACJI

Niniejsza dyrektywa Dyrektywa nr 71/307/EWG
artykuł 1 artykuł1
artykuł 2 artykuł2
artykuł 3 artykuł3
artykuł 4 artykuł4
artykuł 5 artykuł5
artykuł 6 artykuł6
artykuł 7 artykuł7
artykuł 8 artykuł8
artykuł 9 artykuł9
artykuł 10 artykuł 10
artykuł 11 artykuł 11
artykuł 12 artykuł 12
artykuł 13 artykuł 13
artykuł 14 artykuł 14
artykuł 15 artykuł 15
artykuł 16 artykuł 15 lit. a)
artykuł 17 artykuł 16 ust. 3
artykuł 18 -
artykuł 19 artykuł 17
załącznik I, pozycja 1 załącznik I, pozycja 1
załącznik I, pozycja 2 załącznik I, pozycja 2
załącznik I, pozycja 3 załącznik I, pozycja 3
załącznik I, pozycja 4 załącznik I, pozycja 4
załącznik I, pozycja 5 załącznik I, pozycja 5
załącznik I, pozycja 6 załącznik I, pozycja 6
załącznik I, pozycja 7 załącznik I, pozycja 7
załącznik I, pozycja 8 załącznik I, pozycja 8
załącznik I, pozycja 9 załącznik I, pozycja 9
załącznik I, pozycja 10 załącznik I, pozycja 10
załącznik I, pozycja 11 załącznik I, pozycja 11
załącznik I, pozycja 12 załącznik I, pozycja 12
załącznik I, pozycja 13 załącznik I, pozycja 13
załącznik I, pozycja 14 załącznik I, pozycja 15
załącznik I, pozycja 15 załącznik I, pozycja 16
załącznik I, pozycja 16 załącznik I, pozycja 16 lit. a)
załącznik I, pozycja 17 załącznik I, pozycja 16 lit. b)
załącznik I, pozycja 18 załącznik I, pozycja 16 lit. c)
załącznik I, pozycja 19 załącznik I, pozycja 17
załącznik I, pozycja 20 załącznik I, pozycja 18
załącznik I, pozycja 21 załącznik I, pozycja 19
załącznik I, pozycja 22 załącznik I, pozycja 20
załącznik I, pozycja 23 załącznik I, pozycja 21
załącznik I, pozycja 24 załącznik I, pozycja 22
załącznik I, pozycja 25 załącznik I, pozycja 23
załącznik I, pozycja 26 załącznik I, pozycja 24
załącznik I, pozycja 27 załącznik I, pozycja 25
załącznik I, pozycja 28 załącznik I, pozycja 26
załącznik I, pozycja 29 załącznik I, pozycja 27
załącznik I, pozycja 30 załącznik I, pozycja 28
załącznik I, pozycja 31 załącznik I, pozycja 29
załącznik I, pozycja 32 załącznik I, pozycja 30
załącznik I, pozycja 33 załącznik I, pozycja 31
załącznik I, pozycja 34 załącznik I, pozycja 32
załącznik I, pozycja 35 załącznik I, pozycja 33
załącznik I, pozycja 36 załącznik I, pozycja 34
załącznik I, pozycja 37 załącznik I, pozycja 35
załącznik I, pozycja 38 załącznik I, pozycja 36
załącznik I, pozycja 39 załącznik I, pozycja 37
załącznik I, pozycja 40 załącznik I, pozycja 38
załącznik I, pozycja 41 załącznik I, pozycja 39
załącznik II, pozycje 1 i 2 załącznik II, pozycje 1 i 2
załącznik II, pozycja 3 załącznik II, pozycja 3
załącznik II, pozycja 4 załącznik II, pozycja 4
załącznik II, pozycja 5 załącznik II, pozycja 5
załącznik II, pozycja 6 załącznik II, pozycja 6
załącznik II, pozycja 7 załącznik II, pozycja 7
załącznik II, pozycja 8 załącznik II, pozycja 8
załącznik II, pozycja 9 załącznik II, pozycja 9
załącznik II, pozycja 10 załącznik II, pozycja 10
załącznik II, pozycja 11 załącznik II, pozycja 11
załącznik II, pozycja 12 załącznik II, pozycja 12
załącznik II, pozycja 13 załącznik II, pozycja 13
załącznik II, pozycja 14 załącznik II, pozycja 15
załącznik II, pozycja 15 załącznik II, pozycja 16
załącznik II, pozycja 16 załącznik II, pozycja 16 lit. a)
załącznik II, pozycja 17 załącznik II, pozycja 16 lit. b)
załącznik II, pozycja 18 załącznik II, pozycja 16 lit. c)
załącznik II, pozycja 19 załącznik II, pozycja 17
załącznik II, pozycja 20 załącznik II, pozycja 18
załącznik II, pozycja 21 załącznik II, pozycja 19
załącznik II, pozycja 22 załącznik II, pozycja 20
załącznik II, pozycja 23 załącznik II, pozycja 21
załącznik II, pozycja 24 załącznik II, pozycja 22
załącznik II, pozycja 25 załącznik II, pozycja 23
załącznik II, pozycja 26 załącznik II, pozycja 24
załącznik II, pozycja 27 załącznik II, pozycja 25
załącznik II, pozycja 28 załącznik II, pozycja 26
załącznik II, pozycja 29 załącznik II, pozycja 27
załącznik II, pozycja 30 załącznik II, pozycja 28
załącznik II, pozycja 31 załącznik II, pozycja 29
załącznik II, pozycja 32 załącznik II, pozycja 30
załącznik II, pozycja 33 załącznik II, pozycja 31
załącznik II, pozycja 34 załącznik II, pozycja 32
załącznik II, pozycja 35 załącznik II, pozycja 33
załącznik II, pozycja 36 załącznik II, pozycja 34
załącznik II, pozycja 37 załącznik II, pozycja 35
załącznik II, pozycja 38 załącznik II, pozycja 36
załącznik II, pozycja 39 załącznik II, pozycja 37
załącznik II, pozycja 40 załącznik II, pozycja 38
załącznik II, pozycja 41 załącznik II, pozycja 39
załącznik III, pozycja 1 załącznik III, pozycja 1
załącznik III, pozycja 2 załącznik III, pozycja 2
załącznik III, pozycja 3 załącznik III, pozycja 3
załącznik III, pozycja 4 załącznik III, pozycja 4
załącznik III, pozycja 5 załącznik III, pozycja 5
załącznik III, pozycja 6 załącznik III, pozycja 6
załącznik III, pozycja 7 załącznik III, pozycja 7
załącznik III, pozycja 8 załącznik III, pozycja 8
załącznik III, pozycja 9 załącznik III, pozycja 9
załącznik III, pozycja 10 załącznik III, pozycja 10
załącznik III, pozycja 11 załącznik III, pozycja 11
załącznik III, pozycja 12 załącznik III, pozycja 12
załącznik III, pozycja 13 załącznik III, pozycja 13
załącznik III, pozycja 14 załącznik III, pozycja 14
załącznik III, pozycja 15 załącznik III, pozycja 15
załącznik III, pozycja 16 załącznik III, pozycja 17
załącznik III, pozycja 17 załącznik III, pozycja 18
załącznik III, pozycja 18 załącznik III, pozycja 19
załącznik III, pozycja 19 załącznik III, pozycja 20
załącznik III, pozycja 20 załącznik III, pozycja 21
załącznik III, pozycja 21 załącznik III, pozycja 22
załącznik III, pozycja 22 załącznik III, pozycja 23
załącznik III, pozycja 23 załącznik III, pozycja 24
załącznik III, pozycja 24 załącznik III, pozycja 25
załącznik III, pozycja 25 załącznik III, pozycja 26
załącznik III, pozycja 26 załącznik III, pozycja 27
załącznik III, pozycja 27 załącznik III, pozycja 28
załącznik III, pozycja 28 załącznik III, pozycja 29
załącznik III, pozycja 29 załącznik III, pozycja 30
załącznik III, pozycja 30 załącznik III, pozycja 31
załącznik III, pozycja 31 załącznik III, pozycja 32
załącznik III, pozycja 32 załącznik III, pozycja 33
załącznik III, pozycja 33 załącznik III, pozycja 34
załącznik III, pozycja 34 załącznik III, pozycja 35
załącznik III, pozycja 35 załącznik III, pozycja 36
załącznik III, pozycja 36 załącznik III, pozycja 37
załącznik III, pozycja 37 załącznik III, pozycja 38
załącznik III, pozycja 38 załącznik III, pozycja 39
załącznik III, pozycja 39 załącznik III, pozycja 40
załącznik III, pozycja 40 załącznik III, pozycja 41
załącznik III, pozycja 41 załącznik III, pozycja 42
załącznik III, pozycja 42 załącznik III, pozycja 43
załącznik III, pozycja 43 załącznik III, pozycja 44
załącznik IV załącznik IV
załącznik V -
załącznik VI -
1 Tytuł zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
2 Motyw 3 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
3 Motyw 4 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
4 Motyw 7 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
5 Motyw 9 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
6 Motyw 12 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
7 Motyw 14 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
8 Motyw 15 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
9 Art. 1 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
10 Art. 2 zmieniony przez pkt 1 i 2 oraz 4-6 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
11 Art. 3 ust. 4 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
12 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez pkt 7 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
13 Art. 5 ust. 1:

- zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Rady nr 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.81) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r.

14 Art. 5 ust. 3 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
15 Art. 6 zmieniony przez pkt 1 oraz 8-11 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
16 Art. 7 zmieniony przez pkt 12 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
17 Art. 8 zmieniony przez pkt 1 i 2 oraz 13-16 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
18 Art. 9 zmieniony przez pkt 1 oraz 17-21 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
19 Art. 10 zmieniony przez pkt 1 oraz 22 i 23 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
20 Art. 12 zmieniony przez pkt 1 oraz 24 i 25 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
21 Art. 13 ust. 2 zmieniony przez pkt 26 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
22 Art. 15 pkt 2 zmieniony przez pkt 27 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
23 Art. 15 pkt 4 zmieniony przez pkt 28 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
24 Art. 16 ust. 2 zmieniony przez pkt 29 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
25 Załącznik I:

- zmieniony przez pkt 30-62 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).

-zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 97/37/WE z dnia 19 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.169.74) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 17 lipca 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2004/34/WE z dnia 23 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.89.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 15 kwietnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2006/3/WE z dnia 9 stycznia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.5.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2007/3/WE z dnia 2 lutego 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.28.12) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 lutego 2007 r.

26 Załącznik II:

-zmieniony przez sprostowanie z dnia 13 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.105.67).

- zmieniony przez pkt 63-83 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).

- zmieniony przez art. 2 dyrektywy Komisji nr 97/37/WE z dnia 19 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.169.74) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 17 lipca 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2004/34/WE z dnia 23 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.89.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 15 kwietnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2006/3/WE z dnia 9 stycznia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.5.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2007/3/WE z dnia 2 lutego 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.28.12) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 lutego 2007 r.

27 Załącznik III zmieniony przez pkt 84 i 85 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).
28 Załącznik IV zmieniony przez pkt 86-88 sprostowania z dnia 14 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.212.22).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024