Dyrektywa 75/410/EWG przenośnikowych

DYREKTYWA RADY

z dnia 24 czerwca 1975 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wag

przenośnikowych

(75/410/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 14 lipca 1975 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarcza, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

w Państwach Członkowskich zarówno budowa, jak i metody kontroli wag przenośnikowych, zainstalowanych w przenośnikach taśmowych, są przedmiotem obowiązkowych przepisów, które różnią się między jednym a drugim Państwem Członkowskim i wskutek tego stanowią przeszkodę w handlu tymi przyrządami; ze względu na to niezbędnym staje się zbliżenie tych przepisów;

dyrektywa Rady 71/316/EWG⁽³⁾ z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej, zmieniona Aktem Przystąpienia⁽⁴⁾, ustanawia procedury zatwierdzenia typu oraz procedury pierwotnej legalizacji EWG; konieczne jest więc określenie wymagań technicznych, jakie muszą spełniać wagi przenośnikowe, zarówno pod względem budowy, jak i działania, w celu umożliwienia ich swobodnego przywozu, wprowadzania do obrotu i użytkowania, po uprzednim poddaniu stosownej kontroli i po opatrzeniu wymaganym znakami i cechami,

PRZYJMUJE NINIEJSZA DYREKTYW:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa dotyczy wag przenośnikowych zainstalowanych przenośnikach taśmowych. Takie przyrządy zostały zdefiniowane w Załączniku rozdział I sekcja 2.

Artykuł  2

Wagi przenośnikowe, które mogą posiadać cechy lub znaki EWG, opisane są w Załączniku.

Mogą one być przedmiotem zatwierdzenia typu EWG oraz poddawane pierwotnej legalizacji EWG.

Artykuł  3

Żadne z Państw Członkowskich nie może odmówić, zabronić lub ograniczyć wprowadzenia do obrotu lub wprowadzenia do użytkowania liczących wag przenośnikowych, zaopatrzonych w znak zatwierdzenia typu EWG i cechę pierwotnej legalizacji EWG.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu osiemnastu miesięcy od dnia notyfikacji i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 24 czerwca 1975 r.

	W imieniu Rady
	G. FITZGERALD
	Przewodniczący

_____

⁽¹⁾ Dz.U. C 2 z 9.1.1974. str. 63.

⁽²⁾ Dz.U. C 8 z 31.1.1974, str. 6.

⁽³⁾ Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 73 z 27.3.1972. str. 14.

ZAŁĄCZNIK 

Rozdział 1

DEFINICJE I TERMINOLOGIA

l. KLASYFIKACJA WAG W ZALEŻNOŚCI OD ICH SPOSOBU DZIAŁANIA

1.1. Wagi automatyczne

Wagi wykonujące wszystkie operacje ważenia bez udziału operatora i uruchamiające proces automatyczny, charakterystyczny dla wagi.

1.2. Wagi nieautomatyczne

Wagi, które wymagają interwencji operatora podczas procesu ważenia, szczególnie w celu umieszczenia i zdjęcia ładunków z nośni ładunku wagi oraz w celu określenia wyniku.

2. DEFINICJA

Wagi przenośnikowe są to wagi automatyczne, które określają masę produktu przenoszonego bez jej ciągłego podziału, przy czym ruch przenośnika taśmowego jest nieprzerwany.

Dla celów niniejszego załącznika te urządzenia ważące będą określane jako "wagi taśmowe".

3. TERMINOLOGIA

3.1. Ogólna

Na tyle, na ile nie są sprzeczne z pkt 2 i 3 niniejszego Załącznika, pkt l i 2 Załącznika do dyrektywy Rady 73/360/EWG⁽¹⁾ z dnia 19 listopada 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących nieautomatycznych przyrządów wagowych stosuje się do wag taśmowych będących przedmiotem niniejszej dyrektywy.

3.2. Klasyfikacja

3.2.1. Według metody sumowania:

3.2.1.1. Przez dodawanie:

wagi taśmowe, w których urządzenie sumujące wykonuje dodawanie kolejnych ładunków częściowych, przy czym każde z nich odpowiada danej odległości przebytej przez taśmę.

3.2.1.2. Przez całkowanie:

wagi taśmowe, których urządzenie sumujące wykonuje całkowanie względem czasu iloczynu obciążenia produktu na jednostkę długości i szybkości taśmy.

3.2.2. W odniesieniu do typu nośni ładunku

3.2.2.1. Z pomostem:

wagi taśmowe, w którym jedynie cześć taśmy przenośnika stanowi nośnię ładunku, zwaną "pomostem".

3.2.2.2. Z własnym przenośnikiem taśmowym:

wagi taśmowe, w którym cały przenośnik taśmowy tworzy nośnię ładunku.

3.3. Części składowe

3.3.1. Główne części składowe

3.3.1.1. Przenośnik taśmowy:

urządzenie przeznaczone do przenoszenia produktu za pomocą taśmy podpartej na rolkach obracających się wokół swych osi.

3.3.1.1.1. Rolki nośne:

rolki, z pomocą których taśma przenośnika taśmowego jest podtrzymywana na sztywnej ramie.

3.3.1.1.2. Rolki ważące:

rolki, z pomocą których taśma przenośnika taśmowego jest podtrzymywana na nośni ładunku urządzenia ważącego.

3.3.1.2. Zespół wagowy:

całość lub cześć wagi nieautomatycznej lub inne urządzenie dające informacje o masie zważonego ładunku.

3.3.1.3. Przetwornik ruchu taśmy:

urządzenie na taśmie przekazujące albo informacje odnoszące się do przemieszczenia określonej długości taśmy, albo informacje proporcjonalne do szybkości przesuwu taśmy.

3.3.1.3.1. Czujnik przemieszczenia taśmy:

cześć przetwornika ruchu taśmy na stałe umocowana na taśmie.

3.3.1.4. Urządzenie sumujące:

urządzenie dokonujące sumowania częściowych ładunków lub dokonujące całkowania iloczynu obciążenia produktem na jednostkę długości i szybkości przesuwu taśmy w oparciu o informacje uzyskane z zespołu wagowego i przetwornika ruchu taśmy.

3.3.1.5. Urządzenie wskazujące sumowanie:

urządzenie otrzymujące informacje z urządzenia sumującego i wskazujące masę przeniesionego ładunku.

3.3.1.5.1. Główne urządzenie wskazujące sumowanie (bez zerowania wskazań):

urządzenie wskazujące całkowitą masę wszystkich sumowanych ładunków.

3.3.1.5.2. Urządzenie wskazujące cząstkowe sumowanie (z zerowaniem wskazań):

urządzenie wskazujące masę sumowanych ładunków w ograniczonym czasie.

3.3.1.5.3. Dodatkowe urządzenie wskazujące sumowanie:

urządzenie wskazujące sumowanie z działką elementarną większą niż główne urządzenie wskazujące sumowanie i przeznaczone do wskazania całkowitej masy ładunku przeniesionego w ciągu długiego okresu działania. Te urządzenia mogą być zaopatrzone w urządzenie zerujące.

3.3.1.5.4. Kontrolne urządzenie wskazujące sumowanie:

urządzenie z mniejszą wartością działki elementarnej niż główne urządzenie wskazujące sumowanie, przeznaczone do celów kontrolnych.

3.3.1.6. Urządzenia zerujące:

urządzenia umożliwiające uzyskanie zerowej wartości sumowania podczas pełnej liczby obrotów pustego przenośnika;

urządzenie zerujące może być nieautomatyczne, półautomatyczne lub automatyczne.

3.3.1.6.1. Urządzenie wskazujące zerowe sumowanie (wskaźnik zera):

urządzenie wskazujące oddzielone od urządzenia wskazującego sumowanie, dołączone do urządzenia zerującego i umożliwiające sprawdzenie zerowania, gdy na taśmie nie ma ładunku.

3.3.1.6.2. Nieautomatyczne urządzenie zerujące:

urządzenie pozwalające na obserwowanie, zerowanie i kontrolę zerowania przez operatora.

3.3.1.6.3. Półautomatyczne urządzenie zerujące:

3.3.1.6.3.1. urządzenie pozwalające, poprzez sterowanie manualne, na automatyczne zerowanie wagi taśmowej, lub

3.3.1.6.3.2. urządzenie wskazujące, poprzez sterowanie manualne, wartość, o którą należy skorygować urządzenie zerujące.

3.3.1.6.4. Automatyczne urządzenie zerujące:

urządzenie pozwalające na wyzerowanie wagi taśmowej bez interwencji operatora, przy ruchu pustej taśmy.

3.3.2. Wyposażenie dodatkowe

3.3.2.1. Urządzenie wskazujące obciążenie chwilowe:

urządzenie wskazujące masę ładunku działającą na urządzenie ważące w dowolnym momencie.

3.3.2.2. Urządzenie wskazujące wydajność:

urządzenie wskazujące chwilową wydajność albo masę produktu przenoszoną w jednostce czasu, albo procent maksymalnej wydajności.

3.3.2.3. Urządzenia kontrolujące działanie:

urządzenia umożliwiające kontrolowanie pewnych czynności, przeznaczone w szczególności:

- albo do symulowania efektu stałego obciążenia przy pustej taśmie (urządzenie kontrolujące zerowanie z dodatkową masą),

- albo do porównywania dwóch całkowań obciążenia na jednostce długości w tych samych okresach,

- albo na wskazywanie, że zostało przekroczone maksymalne obciążenie lub maksymalna wydajność,

- albo w celu zwrócenia uwagi użytkownika na błędne działanie wagi taśmowej, a w szczególności jej elementów elektrycznych.

3.3.2.4. Urządzenie regulacji wydajności:

urządzenie przeznaczone do zapewnienia zaprogramowanej wydajności.

3.3.2.5. Urządzenie nastawne:

urządzenie umożliwiające zatrzymanie przenośnika, gdy sumowana masa osiągnęła zaprogramowaną wartość.

3.3.2.6. Symulator przemieszczenia:

pomocnicze urządzenie legalizacyjne, stosowane w testach wag taśmowych bez przenośnika i symulujące przemieszczenie taśmy.

4. CHARAKTERYSTYKI METROLOGICZNE

4.1. Wartość działki elementarnej sumowania

Wartość, wyrażona w jednostkach masy, równa:

- w przypadku ciągłego (analogowego) wskazywania - najmniejszej podziałce skali sumowanej masy (d_t),

- w przypadku nieciągłego (cyfrowego) wskazywania - różnicy pomiędzy dwoma następującymi po sobie wartościami sumowanej masy (d_td).

4.2. Wartość działki elementarnej (d_o) urządzenia wskazującego zerowe sumowanie (wskaźnik zerowania)

Wartość działki elementarnej (d_o) urządzenia wskazującego zerowe sumowanie, wyrażona w jednostkach masy, równa:

- w przypadku ciągłego (analogowego) wskazywania - najmniejszej działce skali urządzenia wskazującego zerowe sumowanie,

- w przypadku nieciągłego (cyfrowego) wskazywania - różnicy pomiędzy dwoma następującymi po sobie wartościami urządzenia wskazującego zerowe sumowanie.

4.3. Długość ważenia (L)

Odległość pomiędzy osiami rolek ważących na krańcach pomostu ważącego powiększona o połowy odległości pomiędzy osiami każdej z tych rolek i osiami najbliższych rolek nośnych taśm.

4.4. Cykl ważenia

Zestaw operacji odnoszących się do każdego sumowania ładunków częściowych, na końcu którego elementy urządzenia sumującego po raz pierwszy powróciły do swojego położenia początkowego lub stanu początkowego.

4.5. Maksymalne obciążenie (max) i minimalne obciążenie (min) zespołu wagowego

4.5.1. Obciążenie maksymalne

Maksymalny ładunek netto na taśmie przenośnika, który może zważyć zespół wagowy.

4.5.2. Obciążenie minimalne

Wartość netto ładunku, poniżej której wykorzystywanie wyników ważenia może powodować nadmierny błąd względny w wyniku sumowania.

4.5.3. Zakres ważenia zespołu wagowego

Przedział pomiędzy obciążeniem minimalnym i maksymalnym.

4.6. Maksymalna wydajność (Q_max) i minimalna wydajność (Q_min)

4.6.1. Maksymalna wydajność

Maksymalna wydajność to natężenie przepływu otrzymane przy maksymalnym obciążeniu zespołu wagowego i maksymalnej szybkości taśmy przenośnika.

4.6.2. Minimalna wydajność

Wartość wydajności, poniżej której wyniki ważenia mogą zawierać nadmierny błąd względny.

4.7. Średnia wydajność testu (Q_e)

Iloraz sumowanej masy (C) przez czas trwania testu t):

4.8. Minimalna masa sumowana

Minimalna sumowana masa produktu, poniżej której rezultat może być obarczony błędami większymi niż błędy maksymalne dopuszczalne dla dowolnej wydajności pomiędzy maksymalną i minimalną wydajnością.

4.9. Maksymalne obciążenie na jednostkę długości taśmy

Iloraz maksymalnego obciążenia zespołu wagowego przez długość ważenia:

ROZDZIAŁ  II

WYMAGANIA METROLOGICZNE

5. OKREŚLENIE KLAS DOKŁADNOŚCI

5.1. Klasy dokładności

Wagi taśmowe dzieli się na dwie klasy dokładności:

Klasę 1,

Klasę 2.

5.2. Klasyfikacja

Wagi taśmowe klasyfikuje się w oparciu o ich charakterystyki i własności metrologiczne.

5.2.1. Charakterystyka Klasy 1

5.2.1.1. Wartość działki elementarnej sumowania:

wartość działki elementarnej sumowania powinna być:

- mniejsza lub równa masy sumowanej w ciągu l godziny przy maksymalnej wydajności,

- większa lub równa tej masy.

5.2.1.2. Wartość działki elementarnej (do) urządzenia wskazującego zerowe sumowanie:

nie będąc większa niż wartość działki elementarnej sumowania:

- ciągła (analogowa) wartość działki elementarnej powinna być mniejsza lub równa masy sumowanej w ciągu l godziny przy maksymalnej wydajności,

- nieciągła (cyfrowa) wartość działki elementarnej powinna być mniejsza lub równa tej masy.

5.2.2. Charakterystyka Klasy 2

5.2.2.1. Wartość działki elementarnej sumowania:

- działki elementarnej sumowania powinna być: - mniejsza lub równa masy sumowanej w ciągu l godziny przy maksymalnej wydajności,

- większa lub równa tej masy.

5.2.2.2. Wartość działki elementarnej (do) urządzenia wskazującego zerowe sumowanie:

nie będąc większą niż wartość działki elementarnej sumowania:

- ciągła (analogowa) wartość działki elementarnej powinna być mniejsza lub równa masy sumowanej w ciągu l godziny przy maksymalnej wydajności,

- nieciągła (cyfrowa) wartość działki elementarnej powinna być mniejsza lub równa tej masy.

5.2.3. Formy działek elementarnych

Działki elementarne powinny być wyrażone w formie:

1 10ⁿ, 2 10ⁿ, 5 10ⁿ, przy czym n jest liczbą całkowitą ujemną lub dodatnią, lub zerem;

jednakże działka elementarna urządzenia wskazującego zerowe sumowanie i działka urządzenia kontrolnego nie muszą spełniać tego wymagania.

5.2.4. Wagi taśmowe wyposażone w urządzenie kontrolne zerowania, z dodatkowym obciążnikiem:

Warunki przedstawione w ppkt 5.2.1.2, 5,2.2.2 i 5.2.3 odnoszące się do urządzenia wskazującego zerowe sumowanie powinny być stosowane do urządzenia wskazującego wartość kontrolną.

5.2.5. Minimalna wydajność

Minimalna wydajność powinna być równa 20 % maksymalnej wydajności.

6. BŁĘDY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE

Po właściwym wyzerowaniu wagi taśmowej bez ładunku, błędy maksymalne dopuszczalne, dodatnie lub ujemne, powinny być równe wartościom wyszczególnionym poniżej, dla dowolnej masy sumowanej, większej lub równej minimalnej masie sumowanej.

6.1. Błędy maksymalne dopuszczalne przy pierwotnej legalizacji EWG

6.1.1. Klasa 1

0,5 % masy sumowanej dla każdej wydajności pomiędzy 20 i 100 % maksymalnej wydajności.

6.1.2. Klasa 2

l % masy sumowanej dla każdej wydajności pomiędzy 20 i 100 % maksymalnej wydajności.

6.2. Błędy maksymalne dopuszczalne w użytkowaniu

6.2.1. Klasa 1

1 % masy sumowanej dla każdej wydajności pomiędzy 20 i 100 % maksymalnej wydajności.

6.2.2. Klasa 2

2 % masy sumowanej dla każdej wydajności pomiędzy 20 i 100 % maksymalnej wydajności.

7. ZASTOSOWANIE BŁĘDÓW MAKSYMALNYCH DOPUSZCZALNYCH

7.1. Gdy urządzenie kontrolne sumowania pracuje w trybie nieciągłym (cyfrowym), błędy maksymalne dopuszczalne powinny być podwyższone o jedną działkę tego urządzenia.

7.2. Gdy waga taśmowa jest wyposażona w kilka urządzeń wskazujących sumowanie, błędy w wynikach dostarczonych przez każde z nich nie powinny przekroczyć błędów maksymalnych dopuszczalnych.

Dla danej masy sumowanej różnica między wynikami, rozpatrując je dwa do dwóch, powinna być mniejsza lub równa:

- jednej działce urządzenia wskazującego nieciągłego (cyfrowego), gdy wyniki są podawane przez dwa nieciągłe (cyfrowe) urządzenia,

- absolutnej wartości błędu maksymalnego dopuszczalnego, gdy wyniki są podawane przez dwa urządzenia wskazujące ciągłe (analogowe),

- większa z dwóch wartości:

- absolutnej wartości błędu maksymalnego dopuszczanego, lub

- działce urządzenia nieciągłego (cyfrowego),

gdy wyniki są podawane przez urządzenie wskazujące ciągłe (analogowe) i urządzenie wskazujące nieciągłe (cyfrowe).

7.3. Testy symulacyjne

7.3.1. Błędy maksymalne dopuszczalne, dodatnie lub ujemne, podczas testów symulacyjnych

7.3.1.1. Klasa 1

dla dowolnej wydajności pomiędzy 5 i 20 % maksymalnej wydajności:

0,07 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności podczas trwania testu:

dla dowolnej wydajności pomiędzy 20 a 100 % maksymalnej wydajności:

0,35 % masy sumowanej.

7.3.1.2. Klasa 2

dla dowolnej wydajności pomiędzy 5 i 20 % maksymalnej wydajności:

0,14 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności podczas trwania testu;

dla dowolnej wydajności pomiędzy 20 a 100 % maksymalnej wydajności:

0,7 % masy sumowanej.

7.3.2. Urządzenie symulujące przemieszczenie

Przy symulowaniu szybkości przemieszczenia wymaganej dla testów względny błąd symulacji nie może przekroczyć 20 % błędu maksymalnego dopuszczalnego dla masy sumowanej.

Błąd ten jest włączony do błędów maksymalnych dopuszczalnych.

7.3.3. Różnice między dwoma wynikami otrzymanymi w rezultacie zmian w symulowanej szybkości

Dla dowolnej zmiany w szybkości przemieszczenia odnoszącej się do zmiany nie większej niż ± 10 % w szybkości przesuwu taśmy przenośnika podanej przez producenta, zmiana błędu względnego wyników testów symulacyjnych nie powinna przekroczyć 20 % błędów maksymalnych dopuszczalnych określonych w ppkt 7.3.1.

7.3.4. Różnice między dwoma wynikami otrzymanymi w rezultacie zmiany punktu umieszczenia identycznego ładunku

Kiedy punkt umieszczenia takiego samego ładunku zostaje zmieniony w sposób zgodny z konstrukcją nośni ładunku, różnica pomiędzy dwoma wynikami nie powinna być większa niż bezwzględna wartość błędu maksymalnego dopuszczalnego.

7.3.5 Zerowanie

Dla dowolnego obciążenia w zakresie urządzenia zerującego, wyniki po wyzerowaniu wagi powinny być zawarte w błędach granicznych dopuszczalnych dla masy sumowanej.

7.3.6. Czynniki wpływające

7.3.6.1. Temperatura

Po wyzerowaniu, wagi taśmowe powinny spełniać wymagania dotyczące błędów maksymalnych dopuszczalnych przy praktycznie wszystkich stałych temperaturach w zakresie od - 10 °C do + 40 °C. Jednakże w specyficznych zastosowaniach wagi taśmowe mogą pracować w innych zakresach temperatur niż przedstawiono powyżej. W tych przypadkach przedział musi wynosić przynajmniej 30 °C i musi on być wskazany w oznaczeniach opisowych. Podczas testów uznaje się temperatury za praktycznie stałe, o ile zmiana nie wynosi więcej niż 5 °C/godz.

Przy zmianie o 10 °C i zakładając, że zmiana temperatury nie przekracza 5 °C/godz., wagi taśmowe powinny być takie, że ich wskazanie zera lub - w przypadku wag wyposażonych w urządzenie kontrolne wyzerowania z dodatkową masą - wartość kontrolna nie zmienia się więcej niż:

0,07 % dla Klasy l,

0,14 % dla Klasy 2

masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności w czasie trwania testu.

7.3.6.2. Wpływ zasilania elektrycznego:

wagi taśmowe powinny spełniać wymagania odnoszące się do błędów maksymalnych dopuszczalnych bez pośredniego wyzerowania, w granicach następujących zmian zasilania elektrycznego:

- od - l 5 % do + 10% nominalnego napięcia,

- od - 2 % do + 2 % nominalnej częstotliwości.

7.3.6.3. Inne czynniki wpływające:

wagi taśmowe, w normalnych warunkach używania, powinny spełniać wymagania dotyczące błędów maksymalnych dopuszczalnych, gdy są poddane działaniu czynników innych niż wymienionych w ppkt 7.3.6.1 i 7.3.6.2 wpływających na ich działanie, a wynikających z warunków zainstalowania (wibracje, warunki atmosferyczne itp.).

7.3.7. Charakterystyki metrologiczne

7.3.7.1. Powtarzalność:

różnica pomiędzy wynikami otrzymanymi dla tego samego obciążenia umieszczonego w tych samych warunkach na pomoście, rozpatrywana w parach, nie powinna być większa niż absolutna wartość błędu maksymalnego dopuszczalnego.

7.3.7.2. Pobudliwość urządzenia sumującego:

przy dowolnej wydajności mieszczącej się między minimalną a maksymalną wydajnością i przy dwóch obciążeniach różniących się między sobą o wartość równą błędowi maksymalnemu dopuszczalnemu dla tego obciążenia, różnica pomiędzy wynikami musi być co najmniej równa połowie obliczonej wartości odpowiadającej różnicy pomiędzy obciążeniami.

7.3.7.3. Pobudliwość urządzenia wskazującego stosowanego do zerowania:

w testach trwających trzy minuty powinna być uzyskiwana wyraźna różnica pomiędzy wynikami otrzymanymi bez obciążenia i z obciążeniem, umieszczonym lub zdjętym, równa poniższym wartościom procentowym obciążenia maksymalnego:

0,1 % dla Klasy 1,

0,2 % dla Klasy 2.

7.3.7.4. Stabilność zera:

7.3.7.4.1. Stabilność krótkoterminowa:

po pięciu testach 3-minutowego działania bez obciążenia różnica pomiędzy najniższym i najwyższym z otrzymanych wyników nie powinna przekroczyć poniższych wartości procentowych masy zsumowanej w ciągu jednej godziny przy maksymalnej wydajności:

0,0025 % dla Klasy l,

0,005 % dla Klasy 2.

7.3.7.4.2. Stabilność długoterminowa:

testy opisane w ppkt 7.3.7.4.1 powinny być powtórzone, a po trzech godzinach działania bez obciążenia w stałych warunkach testu i bez pośredniego zerowania:

- różnica pomiędzy najniższymi i najwyższymi wynikami nie powinna przekraczać granic określonych w ppkt 7.3.7.4.1,

- różnica pomiędzy najniższym i najwyższym z wszystkich wyników otrzymanych (patrz ppkt 7.3.7.4.1 i pierwszy akapit tego punktu) nie powinna być większa niż poniższe wartości procentowe masy sumowanej w ciągu jednej godziny przy maksymalnej wydajności:

0,0035 % dla Klasy l,

0,007 % dla Klasy 2.

7.3.7.5. Dodatkowe urządzenia wskazujące sumowanie:

dodatkowe urządzenia sumujące:

- nie powinny wpływać na działanie wag,

- powinny być skonstruowane w taki sposób, aby ich wyniki były prawidłowe.

7.3.7.6. Wagi taśmowe wyposażone w urządzenie kontrolne zerowania z dodatkową masą:

do wag taśmowych wyposażonych w urządzenie kontrolne zerowania z dodatkową masą, stosuje się postanowienia wykonywania testów z dodatkową masą określone w ppkt 7.3.7.3 i 7.3.7.4; maksymalne dopuszczalne odchylenia od wartości kontrolnej powinny być obliczane w odniesieniu do tych postanowień.

7.4. Testy w użytkowaniu

Błędy maksymalne dopuszczalne powinny być stosowane do każdej ilości produktu równej co najmniej minimalnej masie sumowanej.

7.4.1. Czujnik przemieszczenia

Zasadniczo nie powinien występować poślizg pomiędzy czujnikiem przemieszczenia i taśmą.

7.4.2. Stanowisko używane do testowania

Stanowisko używane do testów z użyciem produktu lub produktów, które będą ważone na wadze taśmowej (zwane dalej "testami materiałowymi"), musi pozwolić, by masa sumowana była skontrolowana z błędem nieprzekraczającym 20 % błędu maksymalnego dopuszczalnego.

7.4.3. Wartość minimalnej masy sumowanej

Minimalna masa sumowana powinna być co najmniej równa najwyższej z trzech poniższych wartości:

- masie otrzymanej przy maksymalnej wydajności w ciągu jednego obrotu taśmy,

- 2 % masy sumowanej w ciągu godziny przy maksymalnej wydajności lub 200 działkom sumowania dla Klasy l,

- l % masy sumowanej w ciągu godziny przy maksymalnej wydajności lub 100 działkom sumowania dla Klasy 2.

7.4.4. Charakterystyki metrologiczne

7.4.4.1. Różnice błędów względnych:

różnica pomiędzy błędami względnymi dla kilku wyników otrzymanych przy praktycznie identycznych wydajnościach i przy zbliżonych ilościach produktów w tych samych warunkach nie powinna przekraczać wartości bezwzględnej błędu maksymalnego dopuszczalnego.

7.4.4.2. Biedy maksymalne dopuszczalne kontroli zera:

po pełnej liczbie obrotów taśmy, wskaźnik zera nie powinien wskazać więcej niż poniższe wartości procentowe masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w czasie trwania testu:

0,1 % dla Klasy l,

0,2 % dla Klasy 2.

7.4.4.3. Pobudliwość urządzenia wskazującego stosowanego do zerowania:

dla licznych testów odpowiadających pełnej liczbie obrotów taśmy w czasie nieprzekraczającym trzech minut, powinna wystąpić wyraźna różnica pomiędzy wynikami uzyskanymi bez obciążenia oraz z obciążeniem umieszczonym lub zdjętym, równa poniższym wartościom procentowym obciążenia maksymalnego:

0,1 % dla Klasy l,

0,2 % dla Klasy 2.

7.4.4.4. Stabilność zera:

po pięciu testach odpowiadających pełnej liczbie obrotów taśmy w czasie jak najbardziej zbliżonym do trzech minut różnica pomiędzy najmniejszą i największą wartością otrzymaną nie powinna przekroczyć poniższych wartości procentowych masy sumowanej w ciągu godziny przy maksymalnej wydajności:

0,0035 % dla Klasy l,

0,007 % dla Klasy 2.

7.4.4.5. Wagi wyposażone w urządzenia kontrolne zera z dodatkową masą:

dla wag taśmowych wyposażonych w urządzenia kontrolne zera postanowienia określone w ppkt 7.4.4.2, 7.4.4.3 i 7.4.4.4 powinny także dotyczyć testów z dodatkową masą; maksymalne dopuszczalne wartości odchyleń zostaną obliczone w oparciu o te postanowienia;

wagi taśmowe wyposażone w urządzenia kontrolne zera z dodatkową masą odpowiadającą 20 % obciążenia maksymalnego zespołu wagowego powinny także spełniać postanowienia określone w ppkt 7.4.4.2 dotyczące kontroli zera.

7.5. Tabela podsumowująca główne wymagania metrologiczne

	Klasa 1	Klasa 2
Wartość działki elementarnej sumowania (dt lub dtd) (patrz ppkt 5.2)	lub	lub
Działka elementarna skali urządzenia wskazującego zerowe sumowanie (do) (patrz ppkt 5.2)	Wskazanie ciągłe Wskazanie nieciągłe i do ≤ dt lub dtd	Wskazanie ciągłe Wskazanie nieciągłe i do ≤ dt lub dtd
Błędy maksymalne dopuszczalne (testy materiałowe): - legalizacja pierwotna EWG (patrz ppkt 6.1) - w użytkowaniu (patrz ppkt 6.2)	0,5% C 1% C	1% C 2% C
Zastosowanie błędów maksymalnych dopuszczalnych (patrz pkt7) Testy symulacyjne (patrz ppkt 7.3)
Błędy maksymalne dopuszczalne (patrz ppkt 7.3.1) - dla - dla	0,07% Qmax t 0,35% C	0,14% Qmax t 0,7% C
Temperatura (patrz ppkt 7.3.6.1) Zmiana wskazań zera przy zmianie temperatury o 10oC	0,07% Qmax t	0,14% Qmax t
Pobudliwość urządzenia wskazującego stosowanego do zerowania (patrz ppkt 7.3.7.3)	Różnica pomiędzy wynikami testów otrzymanymi bez obciążenia i z obciążeniem:
	0,1% max	0,2% max
	musi być wyraźnie dostrzegalna
Stabilność zera (patrz ppkt 7.3.7.4.) - stabilność krótkoterminowa, - stabilność długoterminowa	Dla testów 3-minutowych
	Różnica ≤ 0,0025% Cmax Różnica ≤ 0,0035% Cmax	Różnica ≤ 0,005% Cmax Różnica ≤ 0,007% Cmax
Testy "w użytkowaniu" (patrz ppkt 7.4)
Wartość minimalnej masy sumowanej (patrz ppkt 7.4.3.)	≥ 1 obrót taśmy przy Qmax ≥ 200 dt lub dtd ≥ 1 % Cmax	≥ 2 % Cmax ≥ 1 obrót taśmy przy Qmax ≥ 100 dt lub dtd
Pobudliwość urządzenia wskazującego stosowanego do zerowania (patrz ppkt 7.4.4.3.)	Różnica pomiędzy wynikami testów otrzymanymi bez obciążenia i z obciążeniem:
	0,1% max.	0,2% max.
	musi być wyraźnie dostrzegalna
Stabilność zera (patrz ppkt 7.4.4.4.) - stabilność (krótkoterminowa)	Dla testów w czasie trwania zbliżonym do trzech minut i odpowiadających pełniej liczbie obrotów taśmy
	różnica ≤ 0,0035% Cmax	różnica ≤ 0,007% Cmax

C = masa sumowana

t = czas trwania testu w godzinach

C_max= masa sumowana w ciągu l godz. przy maksymalnej wydajności

ROZDZIAŁ  III

WYMAGANIA TECHNICZNE

8. BUDOWA

Wagi taśmowe składają się z:

- przenośnika taśmowego,

- zespołu wagowego,

- przetwornika ruchu taśmy,

- urządzenia sumującego,

- głównego urządzenia wskazującego sumowanie,

- urządzenia zerującego.

Urządzenie zerujące wag taśmowych powinno być wyposażone we wskaźnik zera, oddzielony od głównego urządzenia wskazującego sumowanie, lub w urządzenie kontrolne zera z dodatkową masą, gdy:

- główne urządzenie wskazujące sumowanie wskazuje jedynie wartości dodatnie, lub

- wartość działki elementarnej sumowania jest większa niż wartość działki elementarnej urządzenia wskazującego zerowe sumowanie określonego w ppkt 5.2.1.2 dla Klasy 1 oraz ppkt 5.2.2.2 dla Klasy 2.

8.1. Bezpieczeństwo działania

8.1.1. Brak właściwości ułatwiających nadużycia

Wagi taśmowe nie mogą charakteryzować się właściwościami ułatwiającymi nadużycia w czasie ich użytkowania.

8.1.2. Niemożliwość niewłaściwej regulacji lub przypadkowej awarii

Zarówno wagi taśmowe mechaniczne jak i elektromechaniczne muszą być tak zbudowane, aby żadna niewłaściwa regulacja lub przypadkowa awaria nie mogła mieć miejsca bez łatwego wykrycia ich efektów.

8.1.3. Ochrona sterowania wag taśmowych

Urządzenia sterujące wag taśmowych muszą być tak zaprojektowane, aby w warunkach normalnych nie mogły powrócić do stanu spoczynku w innych pozycjach niż w pozycjach zaprojektowanych, chyba że podczas manewrowania uniemożliwione jest wskazywanie lub drukowanie.

8.1.4. Urządzenia wskazujące sumowanie umieszczone odrębnie powinny być wyposażone w urządzenia opisane w ppkt 8.8.

8.2. Przenośnik taśmowy

8.2.1. Waga taśmowa z własnym przenośnikiem

Przenośnik powinien być zbudowany solidnie i musi stanowić konstrukcję trwałą. Gdy stosuje się rolki jako jedyne podparcie obciążenia na zespole wagowym, produkt powinien być umieszczany na bębnie obrotowym.

8.2.2. Waga taśmowa z pomostem

Rama nośna przenośnika powinna być zbudowana solidnie. W każdym przekroju długości przenośnik rolkowy powinien być tak zbudowany, aby taśma była stale wsparta na rolkach ważących w celu zapewnienia właściwego ważenia. Przenośnik powinien być zaopatrzony, o ile to konieczne, w urządzenie czyszczące taśmę, lecz działanie i położenie tego urządzenia nie może wpływać na wyniki.

8.2.3. Specjalne warunki instalacji

Wagi taśmowe musza być takie, aby instalacja toru rolkowego, budowa i zamocowanie taśmy oraz urządzenia podającego produkt nie powodowały jakichkolwiek błędów w wynikach.

8.2.3.1. Tor rolkowy:

musi być wyposażony, gdy jest to potrzebne, w efektywny system zabezpieczający przed korozją i zapychaniem się;

górna powierzchnia rolek tej samej grupy powinna praktycznie być w tej samej płaszczyźnie;

tor rolkowy powinien być taki, aby nie występowało zsuwanie się produktu.

8.2.3.2. Taśma przenośnika:

8.2.3.2.1. Masa na jednostkę długości taśmy przenośnika:

masa na jednostkę długości taśmy przenośnika powinna być praktycznie stała; połączenia nie mogą powodować jakichkolwiek zakłóceń w działaniu;

8.2.3.2.2. Szybkość i długość taśmy muszą być takie, aby kontrola zerowania mogła być przeprowadzona w czasie nieprzekraczającym trzech minut, jednakże:

jeżeli wymaganie to nie może być spełnione, waga taśmowa musi być wyposażona w pół-automatyczne lub automatyczne urządzenie zerujące.

8.2.3.2.3. Szybkość taśmy nie powinna zmieniać się o więcej niż 5 % szybkości, dla której waga taśmowa została zaprojektowana.

8.2.3.3. Długość ważenia:

wagi taśmowe powinny być skonstruowane w taki sposób, aby długość ważenia pozostawała niezmieniona w użytkowaniu,

musi być możliwe oplombowanie urządzeń regulujących długość ważenia.

8.2.3.4. Napięcie taśmy:

w danym punkcie na torze rolkowym napięcie taśmy powinno być praktycznie stałe,

napięcie powinno być takie, że w normalnych warunkach pracy nie występuje ślizganie między taśmą a bębnem napędowym.

8.2.3.5. Efekt produktu.

doprowadzenie produktu na podnośnik nie może mieć wpływu na wyniki.

8.3. Zespół wagowy

8.3.1. Ogólne

Zespół wagowy powinien być odpowiedni celowi. Powinien on być chroniony, gdy to konieczne, przed efektami przypadkowego obciążenia większego niż jego obciążenie maksymalne.

Projekt pomostu powinien być taki, aby nie istniało prawdopodobieństwo powstania błędu zależnego od sposobu ładowania.

8.3.2. Urządzenie równoważące obciążenie

Urządzenie równoważące obciążenie powinno działać w sposób ciągły od zera do wartości masy równej co najmniej obciążeniu maksymalnemu. Ważenie nie powinno rozpoczynać się nim zespół wagowy nie będzie działał w normalnych warunkach pracy.

8.4. Przetwornik ruchu

Projekt czujnika przemieszczenia (ppkt 3.3.1.3.1) powinien być taki, aby nie powstawała możliwość poślizgu, który mógłby wpływać na wyniki, niezależnie, czy taśma jest obciążona, czy nie.

Kiedy informacja jest nieciągła, powinna ona odpowiadać przemieszczeniu taśmy równemu lub mniejszemu niż długość ważenia.

Gdy informacja jest ciągła, nie może być zastępowana przez sygnał niezależny od taśmy przenośnika za wyjątkiem operacji sprawdzających lub regulujących.

8.5. Sumujące urządzenia wskazujące i drukujące

8.5.1. Jakość wskazań

Sumujące urządzenia wskazujące i drukujące powinny pozwalać na prawdziwe, proste i jednoznaczne odczytanie wyników poprzez proste zestawienie cyfr i powinny zawierać nazwę lub symbol odpowiedniej jednostki masy. Nie może być możliwe ustawienie na zero wskazań głównego urządzenia wskazującego sumowanie.

8.5.2. Wartość działki elementarnej wag taśmowych wyposażonych w kilka urządzeń wskazujących bądź drukujących sumowanie

Wartość działki elementarnej w urządzeniu lub urządzeniach ciągłego sumowania (analogowego) wagi taśmowej nie powinna więcej niż dwukrotnie przekraczać działki elementarnej urządzenia lub urządzeń sumowania nieciągłego (cyfrowego). Urządzenia sumowania nieciągłego (cyfrowego) wskazujące lub drukujące wagi taśmowej powinny mieć taką samą działkę elementarną.

8.5.3. Formy wyników nieciągłych (cyfrowych)

Wyniki dostarczane przez urządzenia wskazujące sumowania nieciągłego (cyfrowego) powinny być podane wyłącznie w formie szeregu cyfr.

8.5.4. Niezawodność

Wskazane wyniki nie mogą być zakłócone np. przez przypadkowe zatrzymanie taśmy lub awarię w zasilaniu energią elektryczną.

8.5.5. Zakres wskazań

Główne urządzenia wskazujące sumowanie powinny być takie, by pozwoliły odczytać wartość co najmniej równą ilości produktu zważonego w ciągu 10 godzin działania przy maksymalnej wydajności.

8.5.6. Dodatkowe urządzenia wskazujące sumowanie

Wartość działki elementarnej dodatkowego urządzenia wskazującego sumowanie powinna być co najmniej równa 10-krotności wartości działki elementarnej sumowania wskazanej na tabliczce znamionowej. Wymagania ppkt 5.2 nie obowiązują w przypadku tych urządzeń.

8.5.7. Włączanie urządzeń wskazujących sumowanie

Urządzenia sumujące wskazujące i drukujące, które pokazują jedynie wartości dodatnie, powinny być odłączane, gdy taśma przesuwa się bez obciążenia.

Włączanie i odłączanie urządzeń sumujących powinno być wykonywane przez samą wagę taśmową i być sterowane obciążeniem.

Urządzenia sumujące wskazujące i drukujące, które wskazują wartości dodatnie i ujemne powinny być włączone, gdy taśma przesuwa się bez obciążenia i powinny być zbudowane w taki sposób, by wibracje nie miały wpływu na wskazywane wyniki.

Kontrolne urządzenie wskazujące sumowanie powinno działać jedynie w trakcie testów.

8.5.8. Kontrolne urządzenie wskazujące sumowanie

Kiedy działka elementarna głównego urządzenia wskazującego sumowanie jest większa niż:

- 0,1 % minimalnej masy sumowanej dla Klasy 1,

- 0,2 % minimalnej masy sumowanej dla Klasy 2,

waga taśmowa powinna być wyposażona w oddzielne urządzenie wskazujące sumowanie, o działce elementarnej nieprzekraczającej wyżej wymienionych wartości procentowych.

8.6. Urządzenie zerujące

Musi istnieć możliwość zrównoważenia masy nieobciążonej taśmy działającej na pomost.

8.6.1. Nieautomatyczne urządzenie zerujące

Gdy urządzenie może być regulowane ręcznie, w sposób ciągły, efekt godzinowy jakiegokolwiek ruchu liniowego lub obrotowego ostatniego elementu sterującego o odpowiednio 10 mm lub połowę obrotu, nie powinien przekraczać:

- 0,1 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w ciągu l godziny dla Klasy l,

- 0,2 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w ciągu l godziny dla Klasy 2.

Gdy urządzenie może być regulowane ręcznie, w sposób nieciągły, efekt godzinowy odpowiadający działce elementarnej urządzenia kontrolnego, nie powinien przekraczać:

- 0,01 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w ciągu l godziny dla Klasy l,

- 0,02 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w ciągu l godziny dla Klasy 2.

Musi być łatwe do ustalenia, czy korekta, którą należy wprowadzić, jest dodatnia, czy ujemna.

8.6.2. Półautomatyczne lub automatyczne urządzenie zerujące

Urządzenia zerujące półautomatyczne lub automatyczne powinny być skonstruowane w taki sposób, aby:

- zerowanie następowało po pełnej liczbie obrotów taśmy,

- wskazane zostało zakończenie operacji,

- zostały wykazane granice regulacji.

Błąd regulacji tych urządzeń w ciągu jednej godziny działania nie powinien przekraczać:

- 0,1 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w ciągu l godziny dla Klasy l,

- 0,2 % masy sumowanej przy maksymalnej wydajności w ciągu l godziny dla Klasy 2.

Automatyczne urządzenia zerujące powinny być odłączane w trakcie testów.

8.6.3. Urządzenie sprawdzające zerowanie

Urządzenie sprawdzające zerowanie działa poprzez dodatkową masę umieszczoną albo na zespole wagowym, albo symulowaną elektrycznie.

Urządzenie powinno spełniać następujące wymagania:

- masa powinna być nakładana w sposób stały przez dostosowany do tego mechanizm,

- nakładanie masy powinno być możliwe jedynie wtedy, gdy taśma obraca się i nie jest obciążona,

- masa musi być zabezpieczona przed kurzem,

- operacja kontroli zera musi być zawsze przeprowadzana w ten sam sposób,

- operacja kontroli zera musi być automatycznie zatrzymywana po wykonaniu przez taśmę założonej liczby obrotów,

- w zakończeniu operacji kontroli zera musi być wskazana wartość kontrolna w oparciu o dodatkową masę i liczbę obrotów.

8.6.4. Wagi taśmowe wyposażone w urządzenie kontroli zera z dodatkową masą

Wagi taśmowe wyposażone w urządzenia wskazujące sumowanie, które wskazują jedynie wartości dodatnie, powinny być wyposażone w urządzenia kontroli zera, zgodnie z ppkt 8.6.3. Masa dodatkowa powinna wynosić 5 % obciążenia maksymalnego zespołu wagowego.

Wagi taśmowe wyposażone w urządzenia wskazujące sumowanie, które wskazują wartości dodatnie i ujemne, mogą być wyposażone w urządzenia kontroli zera, zgodnie z ppkt 8.6.3. Masa dodatkowa powinna wynosić 5 % lub 20 % obciążenia maksymalnego zespołu wagowego.

8.7. Urządzenie wskazujące sumowanie zerowe

Urządzenie wskazujące sumowanie zerowe w żadnym wypadku nie powinno być mylone z wynikami urządzenia wskazującego sumowanie.

8.8. Wskazania niedotrzymania wymagań dla obciążenia maksymalnego zespołu wagowego, lub maksymalnej albo minimalnej wydajności

Odpowiedni sygnał powinien być podawany, gdy wartości maksymalnej wydajności lub obciążenia maksymalnego zostały przekroczone lub gdy wartość minimalnej wydajności nie została osiągnięta.

8.9. Urządzenia dodatkowe

Urządzenia dodatkowe nie mogą wpływać na wyniki.

8.10. Cechowanie

Musi istnieć możliwość cechowania części składowych wag taśmowych, których usunięcie lub regulacja, mają wpływ na ich właściwości metrologiczne, zgodnie z warunkami ustalonymi dla zatwierdzenia typu EWG.

9. TABLICZKI ZNAMIONOWE I TABLICZKI LEGALIZACYJNE

Wagi taśmowe, o ile to konieczne, powinny być zaopatrzone w następujące oznaczenia w poniższej kolejności:

9.1. Obowiązkowe podstawowe oznaczenia wyrażone jasno w języku kraju przeznaczenia:

9.1.1. Identyfikacja producenta.

9.1.2. Identyfikacja importera (dla wag importowanych).

9.1.3. Określenie wagi taśmowej.

9.1.4. Typ i numer seryjny wagi taśmowej.

9.1.5. Określenie produktu lub produktów, które będą ważone.

9.1.6. Minimalna masa sumowana...... kg lub ton.

9.1.7. Liczba cykli na godzinę (dla wag taśmowych działających na zasadzie dodawania).

9.1.8. Napis: "Waga musi być zerowana nie rzadziej niż co 3 godziny. Testowanie zera musi trwać co najmniej...... obrotów". (Liczba obrotów w trakcie testowania zera zostanie ustalona przy zatwierdzaniu typu EWG w powiązaniu z ppkt 7.4.4.4).

9.2. Podstawowe oznaczenia wyrażone kodem

9.2.1. Obowiązkowe we wszystkich przypadkach

- znak zatwierdzenia typu EWG,

- wskazanie klasy dokładności w postaci lub ,

- działka elementarna przy ciągłym (analogowym) sumowaniu, w postaci d_t =,

- działka elementarna przy nieciągłym (cyfrowym) sumowaniu, w postaci d_td =,

- obciążenie maksymalne w postaci Max...,

- maksymalna wydajność w postaci Q_max ....

- minimalna wydajność w postaci Q_min ...,

- szybkość nominalna taśmy w postaci v =... m/s,

- długość ważenia w postaci L =... m,

- znaki identyfikacyjne na częściach wagi taśmowej niepołączonych bezpośrednio z głównym urządzeniem.

9.2.2. Obowiązkowe, gdy występują:

- działka elementarna urządzenia wskazującego zerowe sumowanie, w postaci d_o =,

- wartość kontrolna z maksymalnym możliwym odchyleniem podanym w ppkt 7.4.4.2 (dla wag taśmowych wyposażonych w urządzenie kontroli zera z dodatkową masą).

9.3. Dodatkowe oznaczenia

W zależności od szczegółowego przeznaczenia wagi taśmowej, jedno dodatkowe oznaczenie lub więcej mogą być wymagane przy zatwierdzeniu typu EWG przez służby metrologiczne wydające certyfikat.

9.4. Prezentacja oznaczeń opisowych

Oznaczenia opisowe powinny być nieusuwalne i mieć rozmiar, kształt i przejrzystość taką, aby umożliwić łatwe odczytanie w normalnych warunkach użytkowania wagi taśmowej.

Powinny być one zgrupowane w jednym, dobrze widocznym miejscu na wadze taśmowej, na płytce opisowej umieszczonej w pobliżu urządzenia wskazującego, lub umieszczone bezpośrednio na urządzeniu wskazującym.

Musi być możliwe cechowanie płytki z oznaczeniami.

9.5. Stemplowanie

Płytka z oznaczeniami może zawierać miejsce na stemplowanie. Jeśli nie posiada miejsca na stemplowanie w pobliżu, powinna być umieszczona dodatkowa płytka tylko do tego celu.

ROZDZIAŁ  IV

KONTROLA METROLOGICZNA

Zatwierdzenie typu EWG oraz pierwotna legalizacja EWG wag taśmowych powinny być wykonywane zgodnie z dyrektywą 71/316/EWG. Niektóre z jej wymagań podane są poniżej.

10. ZATWIERDZENIE TYPU EWG

10.1. Wystąpienie o zatwierdzenie

Wystąpienie o zatwierdzenie EWG powinno zawierać następującą informację, do której będą załączone następujące szczegółowe dokumenty:

10.1.1. Charakterystyki metrologiczne

10.1.1.1. Oznaczenia opisowe zgodnie ze specyfikacją w pkt 9.

10.1.1.2. Specjalna charakterystyka zespołu wagowego.

10.1.2. Dokumenty opisowe:

- plan lub rysunek całego urządzenia,

- plany, modele lub fotografie pokazujące szczegóły istotne z punktu widzenia metrologii,

- opis i rysunki schematów dokładnie pokazujące działanie wagi taśmowej.

10.2. Badanie związane z zatwierdzeniem typu EWG

10.2.1. Testy symulacyjne

Testy te powinny być dokonywane na wadze taśmowej, z przenośnikiem taśmowym lub bez, do którego waga powinna być dołączona.

Testy te powinny przede wszystkim umożliwić ocenę wpływu czynników wpływających na wagę taśmową w normalnych warunkach użytkowania (temperatury, napięcia, częstotliwości itp.). Każde z nich, w miarę potrzeb, powinno być zbadane odrębnie.

Wagi taśmowe muszą spełniać wymagania opisane w ppkt 7.3.

10.2.2. Testy w normalnych warunkach użytkowania

W zakres tych testów wchodzą testy materiałowe, które powinny być wykonywane z użyciem ilości produktu co najmniej równej minimalnej masie sumowanej, przy wydajności pomiędzy minimalną i maksymalną wydajnością.

Wagi taśmowe muszą spełniać wymagania opisane w ppkt 7.4.

11. PIERWOTNA LEGALIZACJA EWG

Pierwotna legalizacja EWG wag taśmowych powinna być przeprowadzona w dwóch etapach.

11.1. Pierwszy etap składa się z następujących działań:

- sprawdzenie, czy waga taśmowa jest zgodna z zatwierdzonym wzorem oraz badanie różnych elementów mechanizmu,

- testy sumowania za pomocą symulacji przemieszczenia, zgodne z wymaganiami ppkt 7.3.1, 7.3.3, 7.3.4, 7.3.5 i 7.3.7, z wyłączeniem ppkt 7.3.7.4.2.

Wagi taśmowe z zainstalowanym przenośnikiem taśmowym (ppkt 3.2.2.2) - testy powinny być przeprowadzone na kompletnym urządzeniu.

Wagi taśmowe wyposażone w pomost (ppkt 3.2.2.1) - testy powinny być przeprowadzone na wadze taśmowej bez przenośnika taśmowego, z użyciem urządzenia symulującego przemieszczenie.

Testy te muszą wskazać wynik sumowania, tzn. masę sumowaną i albo liczbę cykli, albo liczby odpowiadające długości taśmy, która teoretycznie przesunęła się.

11.2. Drugi etap powinien przebiegać następująco:

11.2.1. Testy w miejscu użytkowania

Musi być możliwe wykonanie testów w miejscu użytkowania w sposób rzetelny i łatwy przy użyciu produktu lub produktów, które będą ważone. Instalacja wag taśmowych powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby ich legalizacja mogła być przeprowadzona bez zakłócania ich normalnego działania.

Stanowisko testujące spełniające wymagania ppkt 7.4.2 musi być ciągle dostępne w pobliżu wagi taśmowej lub wagi legalizowane oraz magazynowanie i transport produktu powinny być tak zorganizowane, aby zapobiec jakiejkolwiek utracie produktu.

11.2.2. Sprawdzanie czujnika przemieszczenia

Jeżeli istnieją podstawy do przypuszczeń, że może wystąpić poślizg czujnika przemieszczenia, poślizg musi zostać zmierzony.

11.2.3. Sprawdzenie zerowania

Sprawdzenie to powinno być przeprowadzone w ciągu pełnej liczby obrotów taśmy zgodnie z warunkami określonymi w ppkt 7.4.4.2 i 7.4.4.5.

l1.2.4. Stabilność zera

Dla testów w miejscu użytkowania stabilności zera musi spełniać wymagania określone w ppkt 7.4.4.4.

Test wag wyposażonych w urządzenie kontrolne zera z dodatkową masą powinien być przeprowadzony przynajmniej pięciokrotnie. Zmierzone odchylenia od wartości kontrolnej nie powinny przekraczać wartości obliczonej przy zastosowaniu postanowień określonych w ppkt 7.4.4.4.

11.2.5. Testy materiałowe

Te testy powinny, w normalnych warunkach działania, dotyczyć przynajmniej dwóch wydajności pomiędzy minimalną i maksymalną wydajnością. Powinny one być przeprowadzone z użyciem ilości produktu co najmniej równej minimalnej masie sumowanej.

Sprawdzenie masy produktu powinno nastąpić przed jego przejściem przez wagę taśmową lub po.

ROZDZIAŁ  V

REKOMENDOWANE ZASADY PRAKTYCZNE

12. BUDOWA

Wagi taśmowe, które spełniają poniższe warunki, powinny być uznane jako spełniające warunki określone w odpowiednich punktach poprzednich rozdziałów.

12.1. Specjalne warunki instalacyjne

Wagi taśmowe muszą spełniać poniższe warunki instalacyjne:

12.1.1. Tor rolkowy

Górne powierzchnie tworzące rolek i zestawów rolek tworzących tor przenośnika powinny być równoległe w każdej grupie rolek. Rolki umieszczone w bezpośredniej bliskości bębnów końcowych nie muszą spełniać wymogów tej reguły. Nachylenie osi rolek zewnętrznych do osi rolek środkowych nie powinno być większe niż 20° dla Klasy 1 i 30° dla Klasy 2.

Nachylenie podłużnej sekcji prostej płaszczyzny górnych powierzchni tworzących rolek nie będzie większe niż 10 % dla Klasy l i 20 % dla Klasy 2 pod warunkiem, że produkt nie osuwa się.

W przypadku Klasy l rolki ważące i rolki nośne umieszczone bezpośrednio przed i za pomostem powinny być zamontowane na łożyskach kulkowych lub na innym zbliżonym typie łożysk; ugięcie tych rolek dla danego ładunku równego w przybliżeniu połowie obciążenia maksymalnego powinno być w granicach 0,3 mm, a błąd niewspółśrodkowości nie może przekroczyć 0,2 mm.

12.1.2. Taśma przenośnika

12.1.2.1. Złącza:

Taśma powinna składać się z jednej lub dwóch części, każda musi posiadać te samą charakterystykę; złącze lub złącza oraz kąt ostry pomiędzy złączem i krawędzią boczną taśmy nie powinien przekraczać 45°.

12.1.2.2. Długość

długość rozwiniętej taśmy nie powinna przekraczać krótszego wymiaru spomiędzy dwóch wartości:

- odległości przebytej przez dowolny punkt na taśmie podczas 1,5 minuty przy najniższej szybkości nominalnej,

- lub 100 m.

12.1.3. Działanie produktu

Pomost powinien być oddalony od urządzenia podającego o wielkość dwóch do pięciu odległości przebytej przez dowolny punkt na taśmie w czasie l sekundy przy najwyższej szybkości.

12.2. Przetwornik ruchu

Pomiar długości odpowiadający przemieszczeniu taśmy lub pomiar szybkości powinien być dokonany na wewnętrznej części taśmy.

W wagach działających na zasadzie całkowania musi być możliwe wyposażenie przetwornika ruchu w czujnik przemieszczenia umożliwiający liczenie liczby obrotów lub części obrotów taśmy.

12.3. Wskaźniki obciążenia chwilowego i wydajności

Części skali wskaźników obciążenia chwilowego i wydajności odpowiadające wartościom, które nie mieszczą się pomiędzy minimalną a maksymalną wydajnością, powinny być odróżnione od reszty skali.

Mogą być one zastąpione lub uzupełnione przez urządzenie rejestrujące pod warunkiem, że nie będzie ono wywierało wpływu na wyniki.

Jeżeli wskaźnik obciążenia chwilowego jest także wskaźnikiem wydajności, powinien na nim być umieszczony napis: "Wydajność przy szybkości taśmy ....... m/s".

12.4. Urządzenia wskazujące i drukujące sumowanie

Urządzenia wskazujące i drukujące sumowanie, które wskazują jedynie wartości dodatnie, powinny być włączane w momencie, gdy wydajność osiągnie 5 % maksymalnej wydajności.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 335 z 5.12.1973, str. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1975.183.25
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 75/410/EWG przenośnikowych
• Data aktu: 24/06/1975
• Data ogłoszenia: 14/07/1975
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 27/06/1975