RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 42 i 43,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
na mocy art. 42 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do której należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi oraz, odpowiednio, postanowienia, które są zawarte poniżej, będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce;
wnioski przedłożone przez Komisję, dotyczące stworzenia i wdrażania wspólnej polityki rolnej, pokazują, że niektóre reguły konkurencji muszą bezzwłocznie być stosowane do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w celu wyeliminowania praktyk sprzecznych z zasadami wspólnego rynku i szkodliwych dla osiągnięcia celów określonych w art. 39 Traktatu, jak również w celu zapewnienia podstaw dla utworzenia w przyszłości systemu konkurencji dostosowanego do rozwoju wspólnej polityki rolnej;
reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 85 Traktatu oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej, muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej;
szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 39 Traktatu;
w celu zarówno uniknięcia narażenia rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak również zagwarantowania pewności prawa a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich akapitach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 85 Traktatu;
w celu umożliwienia uwzględnienia szczegółowych przepisów Traktatu dotyczących rolnictwa, zwłaszcza tych zawartych w jego art. 39, Komisja musi, w kwestii dumpingu, dokonać oceny wszystkich przyczyn zaskarżonych praktyk, w szczególności poziomu cen, po jakich produkty z innych źródeł są sprowadzane na odnośny rynek; Komisja musi, w świetle tej oceny, wydać zalecenia i upoważnić do podjęcia środków ochronnych przewidzianych w art. 91 ust. 1 Traktatu;
w celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag Państwom Członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 4 kwietnia 1962 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. COUVE DE MURVILLE |
|
Przewodniczący |
