Język postępowania: litewski(2022/C 311/05)
(Dz.U.UE C z dnia 16 sierpnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Lietuvos Aukščiausiasis Teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: M.D.
Strona pozwana: "Tez Tour" UAB
Interwenient: "Fridmis" UAB
Pytania prejudycjalne
1) Czy dla uznania, że w miejscu docelowym podróży lub jego najbliższym sąsiedztwie występują nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności w rozumieniu art. 12 ust. 2 dyrektywy (UE) 2015/2302 1 , konieczne jest wydanie przez władze państwa wyjazdu lub państwa przeznaczenia urzędowego ostrzeżenia dotyczącego powstrzymania się od podróży, które nie są konieczne, lub uznanie kraju docelowego (i ewentualnie także kraju wyjazdu) za obszar ryzyka?
2) Czy przy ocenie kwestii tego, czy w chwili rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej w miejscu docelowym podroży lub jego najbliższym sąsiedztwie występują nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności, jak również tego, czy w znaczącym stopniu wpływają one na realizację imprezy turystycznej: (i) pod uwagę należy brać jedynie okoliczności obiektywne, mianowicie czy znaczący stopień wpływu na realizację imprezy turystycznej jest związany wyłącznie z obiektywnym brakiem możliwości realizacji takiej imprezy oraz czy należy go rozumieć w ten sposób, iż odnosi się on jedynie do przypadków, w których wykonanie umowy staje się jednocześnie faktycznie i prawnie niemożliwe, czy też odnosi się on również do przypadków, w których wykonanie umowy nie jest niemożliwe, lecz (w niniejszym przypadku z uwagi na uzasadnioną obawę przed zakażeniem się COVID-19) staje się skomplikowane lub gospodarczo nieefektywne (ze względu na bezpieczeństwo podróżnych, zagrożenie dla ich zdrowia lub życia, możliwość zrealizowania celów związanych z podróżą wakacyjną); (ii) znaczenie mają czynniki subiektywne, takie jak podróżowanie razem z dziećmi poniżej 14. roku życia, przynależność do grupy podwyższonego ryzyka ze względu na wiek lub stan zdrowia podróżnego itp.? Czy podróżny ma prawo do rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej, jeżeli wskutek pandemii i związanych z nią okoliczności przeciętny podróżny uważa, że podróż do miejsca docelowego i z powrotem staje się niebezpieczna, powoduje niedogodności dla podróżnego lub wywołuje u niego uzasadnioną obawę przed zagrożeniem dla zdrowia lub zakażeniem się niebezpiecznym wirusem?
3) Czy fakt, że w chwili rezerwacji podróży okoliczności, na które powołuje się podróżny, już zaistniały lub przynajmniej ich wystąpienie można było przewidzieć lub było ono prawdopodobne, wpływa w jakiś sposób na prawo do rozwiązania umowy bez ponoszenia opłaty za rozwiązanie (na przykład poprzez odmowę uznania tego prawa, poprzez zastosowanie surowszych kryteriów oceny negatywnego wpływu na realizację imprezy)? Czy przy stosowaniu kryterium racjonalnej przewidywalności w kontekście pandemii należy wziąć pod uwagę, że, niezależnie od tego, iż w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej WHO opublikowała już informację na temat rozprzestrzeniania się wirusa, przebieg i skutki pandemii były trudne do przewidzenia, nie istniały jasno określone środki zarządzania przypadkami zakażeń i ich kontroli ani też wystarczające dane o samej infekcji, zaś wzrost liczby zakażeń w okresie między rezerwacją podróży a rozwiązaniem umowy był ewidentny?
4) Czy przy ocenie kwestii tego, czy w chwili rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej w miejscu docelowym podróży lub jego najbliższym sąsiedztwie występują nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności, jak również tego, czy w znaczącym stopniu wpływają one na realizację imprezy turystycznej, pojęcie "miejsca docelowego lub jego najbliższego sąsiedztwa" obejmuje jedynie państwo przeznaczenia, czy też - mając na względzie charakter nieuniknionej i nadzwyczajnej okoliczności, to jest zaraźliwej infekcji wirusowej - również państwo wyjazdu oraz miejsca związane z odbywaniem podróży w obydwie strony (węzły przesiadkowe, określone środki transportu itp.)?
