(COM(2021) 188 final)(2021/C 517/11)
(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2021 r.)
Sprawozdawca: Stefan BACK
Wniosek o wydanie opinii Komisja Europejska, 31.5.2021
Podstawa prawna Art. 304 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
Sekcja odpowiedzialna Sekcja ds. Unii Gospodarczej i Walutowej oraz Spójności Gospodarczej
i Społecznej
Data przyjęcia przez sekcję 8.9.2021
Data przyjęcia na sesji plenarnej 22.9.2021
Sesja plenarna nr 563
Wynik głosowania
(za/przeciw/wstrzymało się) 191/1/10 1. Wnioski i zalecenia
1.1. EKES z zadowoleniem przyjmuje pakiet dotyczący zrównoważonego finansowania i podkreśla potencjalną kluczową rolę rozporządzenia delegowanego Komisji ("rozporządzenie delegowane") 1 w tworzeniu jasnych, spójnych i kompleksowych ram, aby podkreślić ambitny rozwój bardziej ekologicznej gospodarki bez efektu "lock-in", przy zastosowaniu kryteriów technicznych jasno określających zielone inwestycje, które wniosą bezpośredni wkład w realizację europejskich celów klimatycznych i do których dostosować można praktyki zainteresowanych sektorów biznesowych i sektora finansowego.
1.2. EKES podkreśla pilną potrzebę podjęcia skutecznych środków mających na celu przeciwdziałanie zmianie klimatu i ograniczenie emisji, przewidzianych w unijnym prawie o klimacie i w świetle szóstego sprawozdania IPCC 2 (Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu). Z tego właśnie powodu konieczne jest wykorzystanie skutecznych, łatwych do zastosowania, innowacyjnych i wydajnych narzędzi, aby uzyskać szybkie i czytelne rezultaty. W tym duchu należy przeprowadzić ocenę rozporządzenia delegowanego.
1.3. EKES uznaje kluczową rolę rozporządzenia delegowanego w zapewnianiu przejrzystości poprzez jasne kryteria dotyczące zrównoważonego inwestowania, aby wesprzeć osoby chcące inwestować w takie projekty, a tym samym zarówno zapobiegać pseudoekologicznemu marketingowi, jak i szerzyć wiedzę na temat zrównoważonych projektów i przyciągać do nich inwestorów. Może więc ono doprowadzić do powstania sprawiedliwych i przejrzystych równych warunków działania w zakresie zielonego finansowania w UE.
1.4. Jasne i precyzyjne określenie kryteriów technicznych ustanowionych w rozporządzeniu delegowanym, które spełniają ambicje dotyczące gospodarki niskoemisyjnej dla Europy, jest zatem podstawowym warunkiem rozsądnego, realistycznego i możliwego do zaakceptowania zobowiązania bez ryzyka pseudoekologicznego marketingu. Z uwagi na centralną rolę, jaką rozporządzenie delegowane odgrywa w zapewnieniu wiarygodności systematyki - co ma kluczowe znaczenie dla sukcesu tego zasadniczo dobrowolnego systemu - zapewnienie takiego zobowiązania stanowi poważne wyzwanie.
1.5. EKES jest więc zdania, że działania gospodarcze i projekty określone jako "zrównoważone" w rozporządzeniu delegowanym muszą być atrakcyjne dla inwestorów w gospodarce realnej, oraz zakłada, że inwestorzy będą oczekiwać, że zrównoważony projekt będzie realistyczny, osiągalny, rozsądnie opłacalny i przewidywalny dla podmiotów na rynku. Innymi słowy muszą one być atrakcyjne bez stwarzania ryzyka pseudoekologicznego marketingu.
1.6. Ogólnie rzecz biorąc, wysokie ambicje w zakresie środków łagodzących zmianę klimatu lub obszerne wymogi informacyjne obejmujące prognozy długoterminowe dotyczące przystosowania się do zmiany klimatu mogą okazać się złożonym i kosztownym wyzwaniem, w szczególności dla MŚP w gospodarce rynkowej. Wywołało to również pytanie o szersze uznanie rozwiązań przejściowych jako ścieżki ekologicznej zapewniającej płynne przejście. Konieczne jest jednak zapobieganie efektom "lock-in".
1.7. EKES przyjmuje do wiadomości obawy podmiotów gospodarki realnej dotyczące negatywnego wpływu rozporządzenia delegowanego na możliwości finansowania oraz koszty. Komitet podkreśla zatem znaczenie odpowiedniego monitorowania przez organy nadzoru w celu zapobiegania zakłóceniom na rynkach finansowych, zwłaszcza w świetle rozszerzenia zakresu kryteriów systematyki, tak aby obejmowały one na przykład sprawozdawczość niefinansową i proponowaną unijną normę dotyczącą obligacji ekologicznych.
1.8. EKES zwraca również uwagę na ryzyko zbyt wysokich kosztów związanych z wdrażaniem kryteriów systematyki przewidzianych w rozporządzeniu delegowanym. Dlatego EKES podkreśla potrzebę opracowania zielonych ubezpieczeń dla MŚP w celu zmniejszenia ryzyka związanego z kosztami.
1.9. W rozporządzeniu delegowanym ustanowiono normy środowiskowe, które często są ambitniejsze niż te określone w unijnym prawodawstwie sektorowym. Biorąc pod uwagę potrzebę jasności i atrakcyjności wspomnianą wyżej, może to wywołać niejasną sytuację, w tym problemy finansowe podmiotów, które spełniają najwyższe normy środowiskowe na mocy unijnego prawodawstwa sektorowego. EKES zgadza się, że należy wykazać się dużą ambicją, jednak zalecałby - z praktycznych powodów i dla uniknięcia niejasności - by najwyższe normy środowiskowe określone w prawodawstwie UE na poziomie 1. (czyli prawodawstwie podstawowym) zastosować do systematyki. Ponadto wydaje się, że w rozporządzeniu delegowanym (akt prawny na poziomie 2.) zawarto pewne przepisy, które są niespójne, niejasne i niepoddane pełnej ocenie. W związku z tym, w połączeniu z powyższymi stwierdzeniami, zwłaszcza w punktach 1.5-1.10, EKES zastanawia się, czy rozporządzenie delegowane w obecnej formie, mimo szczytnego celu, odpowiada potrzebom. EKES zdecydowanie zaleca Komisji przedstawienie wniosków mających na celu zaostrzenie norm prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony środowiska.
1.10. EKES z zadowoleniem przyjąłby inicjatywy mające na celu ulepszenie systemu systematyki zgodnie z podanymi powyżej informacjami, aby poszerzyć jego zakres i ulepszyć go jako środek wspierania celów unijnej polityki klimatycznej poprzez skuteczne wdrażanie prawodawstwa UE w zakresie środowiska, oraz wzywa Komisję do podjęcia dalszych inicjatyw w tym kierunku. Komitet przyjmuje do wiadomości, że nadal otwarta pozostaje ważna kwestia unijnej systematyki dotyczącej działalności szkodliwej dla klimatu i środowiska. Należy pilnie zająć się tą kwestią.
2. Kontekst
2.1. W dniu 21 kwietnia 2021 r. Komisja Europejska opublikowała pakiet dotyczący zrównoważonego finansowania ("pakiet"), na który składają się:
- komunikat "Unijna systematyka dotycząca zrównoważonego rozwoju, sprawozdawczość przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju, preferencje w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz obowiązki powiernicze: ukierunkowanie finansowania na Europejski Zielony Ład" 3 ,
- rozporządzenie delegowane uzupełniające o techniczne kryteria kwalifikacji dwa z sześciu celów środowiskowych określonych w art. 10 i 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 4 ("rozporządzenie w sprawie systematyki"). Te kryteria posłużą określeniu warunków, na jakich określona działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmiany klimatu (art. 10), i określeniu warunków, na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w przystosowania się do zmiany klimatu (art. 11). a także kryteria służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza wyrządza poważne szkody celom środowiskowym (art. 17); rozporządzenie delegowane zostało formalnie przyjęte w dniu 4 czerwca 2021 r.,
- wniosek dotyczący nowej dyrektywy w sprawie sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju,
- zmienione akty delegowane na mocy dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID II) oraz dyrektywy w sprawie dystrybucji ubezpieczeń. Wprowadzają one zrównoważony rozwój jako część informacji, które należy przekazać klientom przed podjęciem decyzji inwestycyjnych.
- dalsze zmiany aktów delegowanych dotyczących obowiązków powierniczych oraz aktów delegowanych dotyczących zarządzania aktywami, ubezpieczenia, reasekuracji i inwestycji w celu uwzględnienia w wartości inwestycji ryzyk dla zrównoważonego rozwoju.
3. Uwagi ogólne
3.1. Zgodnie z komunikatem pakiet ma na celu zachęcenie sektora prywatnego do inwestowania w projekty na rzecz zrównoważonego rozwoju, zapewnienie znacznych zasobów finansowych niezbędnych do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej określonego w Zielonym Ładzie, wykraczających poza zasoby przeznaczone na pomoc gospodarce europejskiej w odbudowie po kryzysie związanym z pandemią COVID-19.
3.2. W komunikacie podkreślono znaczenie rozporządzenia delegowanego w ustanawianiu kryteriów określających ekologiczną działalność gospodarczą, która wnosi istotny wkład w realizację celów Zielonego Ładu.
3.3. EKES z zadowoleniem przyjmuje pakiet i podkreśla potencjalną kluczową rolę rozporządzenia delegowanego w tworzeniu jasnych, spójnych i kompleksowych ram, aby umożliwić ambitny rozwój bardziej ekologicznej gospodarki bez efektu "lock-in", przy zastosowaniu jasnych i przejrzystych kryteriów technicznych określających zielone inwestycje, które wniosą bezpośredni wkład w realizację europejskich celów klimatycznych i do których dostosować można praktyki zainteresowanych sektorów biznesowych i sektora finansowego.
3.4. EKES podkreśla pilną potrzebę podjęcia skutecznych środków mających na celu przeciwdziałanie zmianie klimatu i ograniczenie emisji, jak przewidziano w unijnym prawie o klimacie i w świetle szóstego sprawozdania IPCC 5 . Z tego właśnie powodu konieczne jest wykorzystanie skutecznych, łatwych do zastosowania, innowacyjnych i wydajnych narzędzi, aby uzyskać szybkie i czytelne rezultaty. W tym duchu należy przeprowadzić ocenę rozporządzenia delegowanego.
3.5. Jasne i precyzyjne określenie kryteriów technicznych ustanowionych w rozporządzeniu delegowanym, które spełniają ambicje dotyczące gospodarki niskoemisyjnej dla Europy, jest zatem podstawowym warunkiem rozsądnego, realistycznego i możliwego do zaakceptowania zobowiązania bez ryzyka pseudoekologicznego marketingu. Z uwagi na centralną rolę, jaką rozporządzenie delegowane odgrywa w zapewnieniu wiarygodności systematyki - co ma kluczowe znaczenie dla sukcesu tego zasadniczo dobrowolnego systemu - zapewnienie takiego zobowiązania stanowi poważne wyzwanie.
3.6. Jednak EKES z zadowoleniem przyjmuje ambicje wyrażone w rozporządzeniu delegowanym, aby ustanowić jednolity standard UE określający działania kwalifikujące się jako wnoszące istotny wkład w łagodzenie zmiany klimatu lub przystosowanie się do niej. Kryteria techniczne powinny wyznaczać jasne ramy, dzięki którym zielone inwestycje będą w stanie stworzyć równe szanse na rynkach finansowych i pozwolą uniknąć powstawania projektów związanych z pseudoekologicznym marketingiem. Istnieje różnica zdań co do zakresu i przydatności wariantów przejściowych. EKES jest zdania, że kryteria techniczne powinny dawać szersze możliwości uznania rozwiązań przejściowych za metodę umożliwiającą płynną transformację. Konieczne jest zapobieganie efektom "lock-in".
3.7. EKES przyjmuje do wiadomości twierdzenie zapisane w komunikacie, że rozporządzenie delegowane należy postrzegać jako "żywy" dokument, który z czasem będzie zmieniał się pod względem zakresu i poziomu.
3.8. EKES uznaje istotną rolę rozporządzenia delegowanego w zapewnianiu przejrzystości działań spełniających ustanowione kryteria i przyciągających inwestorów, którzy chcą inwestować w zrównoważone projekty. Stanowi ono zatem podstawę określania działalności gospodarczej jako zrównoważonej środowiskowo oraz stosowania obowiązkowych przepisów dotyczących przejrzystości i ujawniania ustanowionych w rozporządzeniu w sprawie systematyki. Może mieć ono zatem znaczenie przy podnoszeniu świadomości na temat zrównoważonych projektów i przyciąganiu do nich inwestorów, a także przy zapobieganiu pseudoekologicznemu marketingowi.
3.9. Rozporządzenie delegowane określa się jako narzędzie służące przejrzystości i stanowi ono część dobrowolnego systemu, tj. uczestnicy rynku nie mają obowiązku przestrzegania określonych w nim norm, a inwestorzy nie są zobowiązani do inwestowania w działania gospodarcze bądź projekty spełniające te normy.
3.10. Dlatego, jak już wspomniano, działania gospodarcze i projekty określane jako zrównoważone zgodnie z rozporządzeniem delegowanym muszą być jasne, aby być atrakcyjne dla inwestorów w gospodarce realnej. Istnieją również uzasadnione powody, by sądzić, że inwestorzy zainwestują w realistyczne, opłacalne i przewidywalne zrównoważone projekty ekologiczne. Oczekiwania co do opłacalności mogą się różnić i będą często niższe w sytuacjach, w których ma miejsce finansowanie przez banki spółdzielcze bądź lokalne lub regionalne bądź też w których odsetek wynosi 5-6 % zamiast 11-15 %, jak się powszechnie oczekuje. Większa opłacalność co do zasady przyciągnie duże przepływy kapitału, podczas gdy wybór banków spółdzielczych lub regionalnych może zazwyczaj dotyczyć projektów realizowanych na mniejszą skalę.
3.11. Kluczowe jest, aby kryteria określone w rozporządzeniu delegowanym, zgodnie z którymi działalność gospodarcza lub projekt kwalifikują się jako zrównoważone środowiskowo, były osiągalne przy zachowaniu rozsądnych kosztów, opłacalne i rozsądnie przewidywalne lub, innymi słowy, atrakcyjne komercyjnie. W tym kontekście należy jednak pamiętać, że zwłaszcza MŚP mogą często potrzebować wsparcia w radzeniu sobie z transformacją ekologiczną. Niemniej systematyka jako taka powinna ograniczać się do kryteriów technicznych.
3.12. Jeżeli systematyka nie spełnia kryteriów określonych w dwóch poprzednich akapitach, zakwestionowane mogą zostać perspektywy całego projektu. Dobrowolny system musi być atrakcyjny, aby doprowadzić do pożądanej transformacji.
3.13. Mając na uwadze kluczowe elementy opisane powyżej, wiele przepisów rozporządzenia delegowanego budzi wątpliwości. Ogólnie rzecz biorąc, wysokie ambicje w zakresie środków łagodzących zmianę klimatu lub obszerne wymogi informacyjne obejmujące prognozy długoterminowe dotyczące przystosowania się do zmiany klimatu mogą wydawać się zbyt trudne do osiągnięcia, zbyt złożone, kosztowne lub niewystarczająco opłacalne w gospodarce rynkowej, z wyjątkiem niewielkiej liczby bardzo dużych podmiotów, i z nieznacznym uwzględnieniem skutków praktycznych, w szczególności w odniesieniu do MŚP. Oznaczałoby to utratę szerokiej absorpcji, do której w sposób oczywisty się dąży, a jednocześnie spowodowałoby trudności finansowe dla tych przedsiębiorstw, które spełniają wymogi obowiązującego prawodawstwa UE w zakresie środowiska, ale nie spełniają postanowień rozporządzenia delegowanego. Dlatego EKES podkreśla potrzebę opracowania zielonych ubezpieczeń dla MŚP w celu zmniejszenia ryzyka związanego z kosztami. Kilka tego przykładów zostanie przedstawionych w sekcji "Uwagi szczegółowe".
3.14. Podmioty gospodarki realnej wyraziły obawy, że kryteria techniczne określone w rozporządzeniu delegowanym mogą prowadzić do trudności w finansowaniu działań niezgodnych z rozporządzeniem. EKES zgadza się, że takie ryzyko może wystąpić, biorąc pod uwagę, że zakres systematyki rozszerza się, aby służyć jako podstawa sprawozdawczości niefinansowej na mocy art. 8 rozporządzenia w sprawie systematyki, a także proponowanej unijnej normy dotyczącej obligacji ekologicznych 6 .
3.15. EKES podkreśla zatem znaczenie monitorowania przez organy nadzoru stosowania rozporządzenia delegowanego w celu uniknięcia dyskryminującego wpływu na możliwości kredytowe i koszty kredytu w odniesieniu do przedsiębiorstw, które nie spełniają kryteriów systematyki. Podmioty te powinny nadal być traktowane sprawiedliwie, gdy starają się przyciągnąć niezbędne środki finansowe.
3.16. W tym kontekście EKES odnosi się do eksperckiego raportu Rady Naukowej przy niemieckim Federalnym Ministerstwie Finansów, z którego wynika, że próba kierowania przepływem kapitału w gospodarce realnej jest bardzo trudna, wymagałaby dalekosiężnych, szczegółowych i bardzo kompletnych przepisów, a taka systematyka niesie ze sobą ryzyko dużej złożoności i nadmiernych kosztów biurokratycznych 7 .
3.17. Jedynymi obowiązkowymi elementami w pakiecie, w kontekście niniejszej opinii, są przepisy dotyczące przejrzystości określone w art. 4-7 rozporządzenia w sprawie systematyki i zmienione akty delegowane odnoszące się rynków instrumentów finansowych, dystrybucji ubezpieczeń i różnych obowiązków powierniczych, a ich celem jest podniesienie świadomości na temat możliwości i zagrożeń związanych ze zrównoważonymi inwestycjami oraz zapewnienie, aby klienci i potencjalni klienci byli wystarczająco poinformowani w tym zakresie.
3.18. Akty delegowane dotyczące rynku finansowego ogólnie wydają się dopasowane do zamierzonego celu, są więc odpowiednimi narzędziami do podnoszenia świadomości o zrównoważonych inwestycjach, a tym samym umożliwiają skierowanie bardzo potrzebnych zasobów na takie inwestycje.
3.19. W rozporządzeniu delegowanym ustanowiono normy środowiskowe, które często są ambitniejsze niż te określone w unijnym prawodawstwie sektorowym. Biorąc pod uwagę potrzebę jasności wspomnianą w punkcie 3.6, ten podwójny standard może wywołać niejasną sytuację, w tym problemy finansowe podmiotów, które spełniają najwyższe normy środowiskowe na mocy unijnego prawodawstwa sektorowego. EKES zgadza się, że należy wykazać się dużą ambicją, jednak zalecałby - z praktycznych powodów i dla uniknięcia niejasności - by stosować najwyższe normy środowiskowe określone w prawodawstwie UE na poziomie 1. również do celów systematyki, aby skutecznie wypełniać związany z nią obowiązek zapewniania przejrzystości produktów finansowych i zapobiegania pseudoekologicznemu marketingowi.
Przyczyny te, wraz ze stwierdzeniami zawartymi w pkt 3.6 i 3.13-3.16 powyżej, sprawiają, że EKES zastanawia się, czy rozporządzenie delegowane (akt prawny na poziomie 2) w obecnej formie, pomimo jego godnego pochwały celu, może w obecnej formie posłużyć zamierzonym celom 8 . EKES zdecydowanie zaleca Komisji przedstawienie wniosków mających na celu zaostrzenie norm prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony środowiska.
3.20. Powszechnie wiadomo, że ekologiczne produkty finansowe są atrakcyjne dla rynków finansowych. EKES zatem pochwala podstawowy cel systematyki, jakim jest zapewnianie przejrzystości, zapobieganie pseudoekologicznemu marketingowi i zwracanie uwagi na ekologiczne produkty finansowe, niemniej jednak ostrzega przed ryzykiem wystąpienia efektu niestabilnej bańki na rynkach finansowych.
3.21. Komitet z zadowoleniem przyjąłby inicjatywy mające na celu ulepszenie systemu systematyki zgodnie z podanymi powyżej informacjami, aby poszerzyć jego zakres i ulepszyć go jako istotny środek wspierania ustalonych celów unijnej polityki klimatycznej poprzez skuteczne wdrażanie prawodawstwa UE w zakresie środowiska, oraz wzywa Komisję do podjęcia dalszych inicjatyw w tym kierunku.
3.22. Komitet przyjmuje do wiadomości, że nadal otwarta pozostaje ważna kwestia unijnej systematyki dotyczącej działalności szkodliwej dla klimatu i środowiska. Należy pilnie zająć się tą kwestią.
4. Uwagi szczegółowe
Rozporządzenie delegowane
4.1. EKES podkreśla kluczową rolę energii ze źródeł odnawialnych w przechodzeniu na zrównoważony rozwój i zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia odpowiednich rozwiązań przejściowych, niezbędnych m.in. do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania logistycznych łańcuchów wartości, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na bezwzględną konieczność uniknięcia efektów "lock-in".
4.2. Z pkt 6.3 załącznika I do rozporządzenia delegowanego wynika, iż autobusy spełniające kryterium zerowej emisji z rury wydechowej zostaną zakwalifikowane jako zrównoważone tylko wtedy, kiedy będą funkcjonować w ruchu miejskim i podmiejskim, natomiast inne działania z wykorzystaniem autobusów kwalifikują się do tzw. działań przejściowych do dnia 31 grudnia 2025 r. jedynie wtedy, gdy spełniają wymogi najwyższej kategorii klasy EURO (EURO VI). W przeciwnym razie zastosowanie będzie miało kryterium zerowej emisji z rury wydechowej, ale z tekstu wynika, że kwalifikuje się ono jedynie jako działalność na rzecz przejścia podlegająca ponownej ocenie co najmniej co trzy lata, zgodnie z art. 19 rozporządzenia w sprawie systematyki. Wydaje się, że brakuje odniesień do norm określonych w dyrektywie w sprawie czystych ekologicznie pojazdów. Mając na względzie niepewność sytuacji po 31 grudnia 2025 r., kto odważy się zainwestować w przedsiębiorstwo autobusowe? Zaklasyfikowanie najwyższych wymogów środowiskowych w prawodawstwie UE - EURO VI - jako działalności na rzecz przejścia wydaje się dziwne i może być źródłem niejasności.
4.2.1. Ciężkie pojazdy użytkowe (kategorii N2 i N3) w usługach drogowego transportu towarowego (sekcja 6.6) kwalifikują się jako zrównoważone, jeśli kwalifikują się jako pojazdy bezemisyjne na mocy art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1242 9 o emisji nieprzekraczającej 1 g CO2/km lub, w przypadku pojazdów o masie powyżej 7,5 tony, "jeżeli z technicznego i gospodarczego punktu widzenia nie jest możliwe" osiągnięcie bezemisyjności, spełniają normy niskiej emisji zgodnie z art. 3 pkt 12 w ramach działalności na rzecz przejścia. W przypadku lekkich pojazdów użytkowych o maksymalnej masie całkowitej do 3,5 tony (N1) obowiązuje kryterium zerowej emisji z rury wydechowej. Wszystkie inne usługi drogowego transportu towarowego mają charakter przejściowy.
4.2.2. Sposób traktowania ciężkich pojazdów użytkowych jest przejawem pragmatycznego podejścia, które powinno być bardziej uwypuklone w rozporządzeniu delegowanym. Wydaje się, że wymóg zerowej emisji z rury wydechowej dla lekkich pojazdów użytkowych (N1) w sekcji 6.6 jest niespójny z sekcją 6.5 dotyczącą transportu motocyklami, samochodami osobowymi i lekkimi pojazdami użytkowymi - w której to sekcji zastosowanie mają łagodniejsze przepisy bez żadnego oczywistego powodu.
4.2.3. Podsumowując, różne traktowanie pojazdów drogowych w różnych rodzajach działalności wydaje się niespójne i zagmatwane; brakuje wyjaśnień dla bardzo zróżnicowanego podejścia w różnych kontekstach.
4.3. Powtarzający się przepis w sekcji 6 (Transport) załącznika 1 wyklucza pojazdy lub okręty przeznaczone do transportu paliw kopalnych, ponieważ dostępu do takich paliw nie należy ułatwiać. Zgodnie z motywem 35 "przydatność" tego wymogu można ocenić. Ustanowienie wymogu, gdy jego przydatność znajduje się pod znakiem zapytania, wydaje się wątpliwe. Ponadto wymóg jest niejasny. Pojazd często może przewozić zarówno paliwa kopalne, jak i alternatywne. Nie jest jasne, czy wymóg odnosi się do budowy czy użytkowania pojazdu lub okrętu, więc ani interpretacja, ani wpływ nie są jasne.
4.4. Dalsze przykłady można znaleźć w przepisach poświęconych analizie korzyści dla klimatu w pkt 1.1, 1.2 i 1.3 załącznika 1, które stanowią uzupełnienie np. planów zalesiania, planów odbudowy lasów i planów urządzenia lasów i które mają zastosowanie do małych gospodarstw o powierzchni poniżej 13 hektarów. Wymogi wydają się dość złożone, a odniesienie do dostępności narzędzi internetowych dostarczonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa prawdopodobnie nie będzie pocieszające dla drobnych właścicieli i wskazuje na niekorzystną sytuację mniejszych przedsiębiorstw spowodowaną odgórnym podejściem zastosowanym w rozporządzeniu delegowanym.
4.5. Z pewnością ochrona lasów, w tym naturalnych pochłaniaczy CO2, jest istotnym elementem unijnej polityki ochrony środowiska, ale obowiązki administracyjne muszą pozostać proporcjonalne do zasobów tych podmiotów, do których są skierowane. Zasady stosowane przez Radę Dobrej Gospodarki Leśnej są przykładem jasnych i rozsądnych zasad dotyczących eksploatacji lasów i zarządzania nimi 10 .
4.6. W odniesieniu do przystosowania się do zmiany klimatu można odnieść się do przepisów zawartych w pkt 1.3 załącznika 2 i dotyczących gospodarki leśnej oraz w pkt 6.3 dotyczącym drogowego transportu pasażerskiego miejskiego, podmiejskiego i międzymiastowego, w którym zawarto analizę skutków klimatycznych dużych inwestycji w okresie od 10 do 30 lat.
4.7. Zawarte w komunikacie stwierdzenie, że systematyka nie uznaje działalności, która poprawia obecne poziomy efektywności środowiskowej, lecz nie osiąga poziomu istotnego wkładu, jest sprzeczne z art. 10 ust. 2 rozporządzenia w sprawie systematyki. Dlatego też, jak już sugerowano, należy poświęcić więcej miejsca rozwiązaniom przejściowym.
| Bruksela, dnia 22 września 2021 r. |
|
|
Christa SCHWENG |
|
Przewodnicząca |
|
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego |
