P9_TA(2021)0132Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 27 kwietnia 2021 r. w sprawie projektu rozporządzenia Komisji zmieniającego załączniki II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości aklonifenu, akrynatryny, Bacillus pumilus QST 2808, chlorantraniliprolu, etyrymolu, lufenuronu, pentiopiradu, pikloramu i Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 w określonych produktach lub na ich powierzchni (D070113/03 - 2021/2590(RPS))
(2021/C 506/04)
(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2021 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając projekt rozporządzenia Komisji zmieniającego załączniki II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości aklonifenu, akrynatryny, Bacillus pumilus QST 2808, chlorantraniliprolu, etyrymolu, lufenuronu, pentiopiradu, pikloramu i Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 w określonych produktach lub na ich powierzchni (D070113/03,
- uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG 1 , w szczególności jego art. 5 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 lit. a),
- uwzględniając opinię wydaną dnia 4 grudnia 2020 r. przez Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów 2 ,
- uwzględniając uzasadnioną opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z 15 lipca 2020 r. opublikowaną 18 sierpnia 2020 r. 3 ,
- uwzględniając uzasadnioną opinię EFSA z 18 listopada 2016 r. opublikowaną 5 stycznia 2017 r. 4 ,
- uwzględniając sprawozdanie naukowe zatwierdzone przez EFSA 30 września 2008 r. opublikowane 22 czerwca 2009 r. 5 ,
- uwzględniając art. 5a ust. 3 lit. b) decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 6 ,
- uwzględniając art. 112 ust. 2 i 3 oraz art. 112 ust. 4 lit. c) Regulaminu,
- uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,
A. mając na uwadze, że lufenuron jest pestycydem benzylomocznikowym, który hamuje wytwarzanie chityny u owadów i jest stosowany jako pestycyd i fungicyd; mając na uwadze, że zatwierdzenie lufenuronu w Unii wygasło 31 grudnia 2019 r. i że nie złożono wniosku o odnowienie na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 7 ; mając na uwadze, że lufenuron nie jest już zatwierdzony do stosowania w Unii, lecz jest wywożony jako pestycyd rolno-spożywczy; mając na uwadze, że zgodnie z badaniem przeprowadzonym przez Niemiecką Agencję Środowiska 8 lufenuron spełnia kryteria dotyczące substancji trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i toksycznych, które określono w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 9 ;
B. mając na uwadze, że w art. 191 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) uznano zasadę ostrożności za jedną z podstawowych zasad Unii;
C. mając na uwadze, że art. 168 ust. 1 TFUE stanowi, iż przy "określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Unii zapewnia się wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego";
D. mając na uwadze, że celem dyrektywy 2009/128/WE jest osiągnięcie zrównoważonego stosowania pestycydów w Unii przez zmniejszenie zagrożenia związanego ze stosowaniem pestycydów i jego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko poprzez propagowanie rozwiązań alternatywnych;
E. mając na uwadze, że w Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych oraz na posiedzeniu Komitetu ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych w 2012 r. 10 uznano, że lufenuron z dużym prawdopodobieństwem spełnia wszystkie kryteria dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych;
F. mając na uwadze, że zgodnie z komunikatem z 20 maja 2020 r. zatytułowanym "Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego" 11 Komisja wspiera "globalną transformację w kierunku zrównoważonych systemów rolno-spożywczych" nie tylko w Unii, ale i poza jej granicami, a także "uwzględni aspekty środowiskowe podczas oceny wniosków o tolerancje importowe dotyczących substancji używanych jako pestycydy, które nie są już zatwierdzone w UE, z poszanowaniem norm i zobowiązań w ramach WTO";
G. mając na uwadze, że projekt rozporządzenia Komisji przedstawiono po złożeniu wniosku w sprawie tolerancji importowych w odniesieniu do lufenuronu stosowanego w Brazylii na powierzchni grejpfrutów i trzciny cukrowej; we wniosku stwierdzono, że podniesienie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) jest konieczne, aby uniknąć pozataryfowych barier handlowych w przywozie tych roślin uprawnych;
H. mając na uwadze, że projekt rozporządzenia Komisji budzi obawy co do bezpieczeństwa lufenuronu wynikające z zasady ostrożności, z uwagi na luki w danych o wpływie lufenuronu na zdrowie publiczne i środowisko;
I. mając na uwadze, że w opinii z 15 lipca 2020 r. EFSA stwierdza: "Zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Syngenta Crop Protection AG złożyła wniosek do właściwego organu krajowego w Portugalii (oceniające państwo członkowskie) o ustalenie tolerancji importowych dla substancji czynnej lufenuron w różnych uprawach i produktach pochodzenia zwierzęcego na podstawie dozwolonych zastosowań lufenuronu w Brazylii, Chile i Maroku. Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Portugalia sporządziła sprawozdanie oceniające, które przedłożono Komisji Europejskiej i przekazano Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) 24 maja 2019 r."; mając na
uwadze, że oceniające państwo członkowskie zaproponowało podniesienie NDP dla lufenuronu w grejpfrutach (x30) i trzcinie cukrowej (x2) z Brazylii, a także podniesienie NDP dla lufenuronu w produktach pochodzenia zwierzęcego;
J. mając na uwadze, że we wnioskach sformułowanych w opinii z 15 lipca 2020 r. EFSA uzasadnia podniesienie NDP tylko potrzebą zastosowania się do brazylijskich wartości normatywnych i nie uwzględnia długotrwałego skumulowanego wpływu lufenuronu na toksyczność reprodukcyjną, neurotoksyczność rozwojową i jego potencjału immunotoksycznego w następstwie długotrwałego spożycia;
1. sprzeciwia się przyjęciu projektu rozporządzenia Komisji;
2. uważa, że projekt rozporządzenia Komisji jest niezgodny z celem i treścią rozporządzenia (WE) nr 396/2005;
3. uważa, że projekt rozporządzenia Komisji przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005; zauważa, że motyw 5 tego rozporządzenia stanowi, że NDP należy ustalać na najniższym osiągalnym poziomie w celu ochrony wrażliwych grup, takich jak dzieci i płody ludzkie;
4. zauważa, że zgodnie z projektem rozporządzenia Komisji NDP lufenuronu wzrosłyby z 0,01 mg/kg do 0,30 mg/kg w przypadku grejpfrutów i z 0,01 mg/kg do 0,02 mg/kg w przypadku trzciny cukrowej;
5. zauważa, że w niedawnym sprawozdaniu naukowym stwierdzono, iż lufenuron może wywoływać skutki teratogenne i zmiany histopatologiczne wątroby i nerek u szczurów, co sugeruje możliwe zagrożenie dla kobiet w ciąży i dla płodu 12 ;
6. zauważa, że narażenie na środki owadobójcze powoduje zmiany biochemiczne, w tym stres oksydacyjny, i że narażenie matek na zanieczyszczenia chemiczne w środowisku sklasyfikowano niedawno jako drugą najczęstszą przyczynę umieralności niemowląt w krajach rozwijających się 13
7. podkreśla, że dane na temat międzypokoleniowych skutków narażenia na pestycydy są niedostateczne oraz że rzadko bada się skutki narażenia na pestycydy w okresie ciąży; podkreśla, że coraz więcej dowodów wskazuje na rolę powtarzanego narażenia podczas wczesnych stadiów życia;
8. sugeruje, że NDP lufenuronu należy utrzymać na najniższym poziomie oznaczalności;
9. uważa, że decyzji o zwiększeniu NDP dla lufenuronu nie można uzasadnić, ponieważ brak wystarczających dowodów na to, że ryzyko dla kobiet w ciąży i dla płodu oraz dla bezpieczeństwa żywności jest dopuszczalne;
10. wzywa Komisję do wycofania projektu rozporządzenia oraz do przedłożenia komisji właściwej nowego projektu, z poszanowaniem zasady ostrożności;
11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
