P9_TA(2021)0029Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 stycznia 2021 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Wietnamie, w szczególności sprawy Pham Chi Dunga, Nguyen Tuong Thuya i Le Huu Minh Tuana, dziennikarzy zajmujących się prawami człowieka (2021/2507(RSP))
(2021/C 456/23)
(Dz.U.UE C z dnia 10 listopada 2021 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając wcześniejsze rezolucje o Wietnamie, w tym z 15 listopada 2018 r. w sprawie Wietnamu, w szczególności sytuacji więźniów politycznych 1 , z 14 grudnia 2017 r. w sprawie wolności słowa w Wietnamie, zwłaszcza sprawy Nguyen Van Hoa 2 , oraz z 9 czerwca 2016 r. w sprawie Wietnamu 3 ,
- uwzględniając rezolucje z 12 lutego 2020 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Socjalistyczną Republiką Wietnamu 4 oraz w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Socjalistyczną Republiką Wietnamu, z drugiej strony 5 ,
- uwzględniając Umowę ramową o wszechstronnym partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Socjalistyczną Republiką Wietnamu, z drugiej strony, podpisaną 27 czerwca 2012 r., która weszła w życie w październiku 2016 r. (UPiW),
- uwzględniając umowę o wolnym handlu między UE a Wietnamem (EVFTA),
- uwzględniając 10. dialog dotyczący praw człowieka między UE a Wietnamem, który odbył się 19 lutego 2020 r.,
- uwzględniając oświadczenie rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) z 6 stycznia 2021 r. w sprawie skazania trzech dziennikarzy (Pham Chi Dung, Nguyen Tuong Thuy i Le Huu Minh Tuan),
- uwzględniając oświadczenie delegatury Unii w Wietnamie na temat decyzji sądu apelacyjnego w mieście Ho Chi Minh ze stycznia 2021 r. o podtrzymaniu surowego wyroku w sprawie członków grupy Hien Phap,
- uwzględniając wspólne oświadczenie specjalnych sprawozdawców ONZ z 14 stycznia 2021 r. pt. "Wietnam: paraliżujący efekt aresztowań tuż przed kongresem partyjnym",
- uwzględniając komunikaty prasowe rzecznika wysokiej komisarz ONZ ds. praw człowieka z 8 stycznia 2021 r. na temat Wietnamu oraz oświadczenie wysokiej komisarz ONZ ds. praw człowieka z 3 czerwca 2020 r. pt. "Azja: Bachelet zaniepokojona tłumieniem wolności słowa podczas pandemii COVID-19",
- uwzględniając wspólne pisma dotyczące zarzutów przedstawicieli specjalnych procedur ONZ z 17 września 2020 r. w sprawie trzech dziennikarzy oraz z 22 stycznia 2020 r. w sprawie dwóch osób, w tym dziennikarza Pham Chi Dunga, a także odpowiedzi rządu wietnamskiego z 28 grudnia 2020 r. i z 18 marca 2020 r.,
- uwzględniając trzecie sprawozdanie okresowe nt. Wietnamu (CCPR/C/VNM/3) z 11 i 12 marca 2019 r. oraz uwagi podsumowujące Komisji Praw Człowieka ONZ z 29 sierpnia 2019 r.,
- uwzględniając wytyczne ONZ z 2011 r. dotyczące biznesu i praw człowieka,
- uwzględniając Wytyczne UE w sprawie obrońców praw człowieka,
- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR), do którego Wietnam przystąpił w 1982 r.,
- uwzględniając art. 144 ust. 5 i art. 132 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że 5 stycznia 2021 r. obrońcy praw człowieka i dziennikarze Pham Chi Dung, Nguyen Tuong Thuy i Le Huu Minh Tuan, członkowie Niezależnego Stowarzyszenia Dziennikarzy Wietnamu (IJAVN), zostali skazani na surowe wyroki więzienia, odpowiednio na 15, 11 i 11 lat, przez sąd ludowy miasta Ho Chi Minh, za czyny takie jak m. in. "sporządzanie, gromadzenie i upowszechnianie informacji, materiałów i artykułów atakujących państwo"; mając na uwadze, że w swoich doniesieniach piętnowali niegospodarność i korupcję władz, opisywali traktowanie obrońców praw człowieka przez władze wietnamskie i ruch prodemokratyczny w Wietnamie;
B. mając na uwadze, że władze wietnamskie nadal zamykają w więzieniach, zatrzymują, nękają i zastraszają obrońców praw człowieka, dziennikarzy, blogerów, prawników zajmujących się prawami człowieka i działaczy społeczeństwa obywatelskiego oraz związkowców; mając na uwadze, że obrońcy praw człowieka są skazywani na długie kary pozbawienia wolności za działalność na rzecz praw człowieka oraz za korzystanie w internecie lub poza nim z przysługującego im podstawowego prawa do wolności wypowiedzi; mając na uwadze, że Wietnam przetrzymuje obecnie w areszcie największą liczbę więźniów politycznych w Azji Południowo-Wschodniej, w tym 170 więźniów sumienia, z czego 69 wyłącznie za działalność w mediach społecznościowych; mając na uwadze, że większość więźniów politycznych jest przetrzymywana na podstawie niejasno sformułowanych przepisów o bezpieczeństwie narodowym, które są niezgodne z wietnamską konstytucją i międzynarodowymi traktatami dotyczącymi praw człowieka, takimi jak Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, którego Wietnam jest stroną;
C. mając na uwadze, że działacze polityczni i działacze na rzecz praw człowieka są przetrzymywani w ciężkich warunkach, odmawia im się m.in. dostępu do opieki medycznej, porad prawnych i kontaktów z rodziną oraz są często brutalnie traktowani, torturowani i poddawani innym formom złego traktowania; mając na uwadze, że ich często bardzo szybkie procesy nie spełniają podstawowych norm bezstronności, uczciwości i niezawisłości sądów; mając na uwadze, że zeznania są zwykle wymuszane i transmitowane w telewizji;
D. mając na uwadze, że Pham Chi Dung, niezależny dziennikarz prowadzący kampanię na rzecz ochrony środowiska, demokracji, wolności mediów, pluralizmu politycznego, praworządności i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, został arbitralnie zatrzymany w listopadzie 2019 r. pod zarzutem "współpracy z zagranicznymi mediami w celu dostarczania zafałszowanych informacji"; mając na uwadze, że zarzuty te przedstawiono po wysłaniu przez niego nagrania wideo do posłów do PE, w którym wzywał ich do odroczenia ratyfikacji EVFTA do czasu osiągnięcia postępów w zakresie praw człowieka w tym kraju; mając na uwadze, że Pham Chi Dung był już przetrzymywany przez sześć miesięcy w 2012 r. pod tymi samymi zarzutami;
E. mając na uwadze, że wkrótce po aresztowaniu Pham Chi Dunga władze zamknęły stronę internetową IJAVN; mając na uwadze, że Ngyuen Tuong Thuy został aresztowany we własnym mieszkaniu w Hanoi 23 maja 2020 r., a Le Huu Minh Tuan 12 czerwca 2020 r.; mając na uwadze, że wszyscy trzej obrońcy praw człowieka byli prześladowani i zastraszani przez wietnamskie władze przed ich arbitralnym aresztowaniem i skazaniem;
F. mając na uwadze, że według doniesień organizacji społeczeństwa obywatelskiego blisko 80 % więźniów sumienia w Wietnamie przebywa w więzieniu za działalność w mediach społecznościowych; mając na uwadze, że co najmniej dwie globalne platformy mediów społecznościowych zaczęły surowiej przestrzegać obowiązujących w Wietnamie ograniczeń wolności słowa i przepisów dotyczących cenzury, cenzurując pokojową krytykę państwa, rozszerzając blokadę geograficzną i usuwając "propagandę przeciw partii i państwu", co stanowi naruszenie uniwersalnych standardów, takich jak wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka oraz ich własne kodeksy postępowania;
G. mając na uwadze, że Wietnam znajduje się na 175. miejscu wśród 180 krajów w światowym rankingu wolności prasy z 2020 r. sporządzonym przez Reporterów bez Granic; mając na uwadze, że prawie wszystkie media w Wietnamie są własnością państwa i podlegają jego kontroli oraz że istnieje cenzura, w tym zagranicznych nadawców i publikacji; mając na uwadze, że rząd wietnamski nadal zakazuje działalności niezależnych lub prywatnych mediów i sprawuje ścisłą kontrolę nad stacjami radiowymi i telewizyjnymi oraz publikacjami drukowanymi; mając na uwadze, że w kwietniu 2016 r. Zgromadzenie Narodowe przyjęło ustawę medialną, która wyraźnie ogranicza wolność prasy w Wietnamie;
H. mając na uwadze, że 12 czerwca 2018 r. Zgromadzenie Narodowe Wietnamu przyjęło ustawę w sprawie cyberbezpieczeństwa w celu zaostrzenia kontroli w internecie i zobowiązania dostawców do usuwania postów uznawanych za "zagrażające" bezpieczeństwu narodowemu; mając na uwadze, że ustawa ta nakłada surowe ograniczenia na wolność wypowiedzi w internecie i poważnie ogranicza prawo do prywatności;
I. mając na uwadze, że prawo do wolności wypowiedzi jest zagwarantowane w konstytucji Wietnamu, Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych konwencjach międzynarodowych, do których Wietnam przystąpił, w tym w Międzynarodowym pakcie praw obywatelskich i politycznych; mając na uwadze, że w kontekście powszechnego okresowego przeglądu praw człowieka prowadzonego przez ONZ Wietnam przyjął zalecenia służące zagwarantowaniu wolności opinii i wypowiedzi oraz zniesieniu ograniczeń w tym zakresie;
J. mając na uwadze, że 1 stycznia 2018 r. weszła w życie pierwsza w historii Wietnamu ustawa o przekonaniach i religii, zobowiązująca wszystkie grupy wyznaniowe w kraju do rejestrowania się we właściwych organach i do informowania ich o prowadzonej działalności; mając na uwadze, że organy te mogą odmówić rejestracji lub ją utrudnić i zakazać działalności religijnej, uznanej arbitralnie za sprzeczną z "interesem narodowym", "porządkiem publicznym" lub "jednością narodową";
K. mając na uwadze, że kodeks karny Wietnamu zawiera represyjne przepisy, których nadużywa się, by zmuszać do milczenia, aresztować, zatrzymywać lub skazywać obrońców praw człowieka, dysydentów, prawników, działaczy związków zawodowych, grup wyznaniowych i organizacji pozarządowych, zwłaszcza wyrażających krytyczne poglądy pod adresem rządu wietnamskiego, lub by ograniczać ich działalność;
L. mając na uwadze, że w Wietnamie nadal wykonuje się karę śmierci, ale liczba egzekucji pozostaje nieznana, ponieważ władze wietnamskie uznają statystyki dotyczące tej kary za tajemnicę państwową;
M. mając na uwadze, że podstawą stosunków między UE a Wietnamem jest UPiW między UE a Wietnamem, której zasadniczym elementem są prawa człowieka i która przewiduje zawieszenie instrumentów współpracy dwustronnej, w tym dwustronnych preferencji handlowych, w razie poważnych i systematycznych naruszeń praw człowieka;
N. mając na uwadze, że w UPiW między UE a Wietnamem, a w szczególności w jej art. 1, 2 i 35, Wietnam zobowiązał się do współpracy z Unią Europejską w zakresie promowania i ochrony praw człowieka; mając na uwadze, że taka współpraca obejmuje wdrażanie aktów międzynarodowych dotyczących praw człowieka, takich jak Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, którego Wietnam jest stroną; mając na uwadze, że istnieje wyraźny związek między UPiW a FTA między UE a Wietnamem, w których obie strony zadeklarowały wypełnianie zobowiązań w zakresie praw człowieka; mając na uwadze, że klauzula praw człowieka zawarta w UPiW UE-Wietnam umożliwia zastosowanie odpowiednich środków w razie poważnych i systematycznych naruszeń praw człowieka;
O. mając na uwadze, że drugi wspólny komitet w ramach UPiW między UE a Wietnamem, który zebrał się online 15 grudnia 2020 r., dokonał przeglądu wniosków związanych ze współpracą w dziedzinie praw człowieka, w tym wdrożeniem Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, i zaakceptował zalecenia zawarte w powszechnym okresowym przeglądzie praw człowieka;
1. wzywa władze Wietnamu, aby natychmiast i bezwarunkowo uwolniły Pham Chi Dunga, Nguyen Tuong Thuya i Le Huu Minh Tuana oraz wszystkich innych dziennikarzy, obrońców praw człowieka i obrońców środowiska, związkowców i więźniów sumienia przetrzymywanych i skazanych tylko dlatego, że korzystali z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi, a także aby natychmiast wycofano wszelkie stawiane im zarzuty;
2. odnotowuje z oburzeniem i potępia nasilające się tłumienie sprzeciwu i narastające naruszenia praw człowieka w Wietnamie, w tym wyroki skazujące, zastraszanie polityczne, inwigilację, nękanie, nierzetelne procesy i zmuszanie do opuszczenia kraju oraz ataki, których doświadczają działacze polityczni, dziennikarze, blogerzy, dysydenci i obrońcy praw człowieka z powodu korzystania z przysługującej im wolności wypowiedzi i które stanowią oczywiste naruszenie międzynarodowych zobowiązań Wietnamu w dziedzinie praw człowieka;
3. wzywa władze wietnamskie, aby natychmiast zaprzestały innych form nękania, w tym nękania sądowego i zastraszania dziennikarzy, obrońców praw człowieka i obrońców środowiska, działaczy i wszystkich osób zaangażowanych w pokojowe korzystanie z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi i innych praw człowieka, zarówno w internecie, jak i poza nim;
4. wyraża głębokie zaniepokojenie przepełnieniem i złymi warunkami sanitarnymi w wietnamskich więzieniach, zwiększającymi ryzyko zakażenia COVID-19 i innymi chorobami; przypomina, że wysoka komisarz ONZ ds. praw człowieka wezwała do uwolnienia wszystkich osób przetrzymywanych bez dostatecznej podstawy prawnej, w tym więźniów politycznych i osób przetrzymywanych z powodu opozycyjnych poglądów; domaga się, aby do czasu ich uwolnienia władze wietnamskie w każdym przypadku zadbały o bezpieczeństwo fizyczne i dobrostan psychiczny wszystkich więźniów, wśród nich Pham Chi Dunga, Nguyen Tuong Thuya i Le Huu Minh Tuana, a także zadbały o to, aby traktowanie wszystkich innych więźniów politycznych było zgodne ze standardami międzynarodowymi; zaznacza, że prawo do kontaktu z prawnikami, personelem medycznym i członkami rodziny stanowi istotne zabezpieczenie przed torturami i złym traktowaniem;
5. wzywa władze wietnamskie, aby zniosły cenzurę niezależnych zarówno krajowych, jak i międzynarodowych serwisów informacyjnych, w tym IJAVN, usunęły ograniczenia dotyczące źródeł informacyjnych online i korzystania z internetu oraz zapewniły bezpieczne warunki i sprzyjające środowisko dziennikarzom zawodowym, dziennikarzom obywatelskim, blogerom i innym osobom, które publikują treści w internecie;
6. wyraża zaniepokojenie doniesieniami o udziale światowych sieci mediów społecznościowych w podejmowanych przez władze wietnamskie próbach ograniczenia wolności wypowiedzi i apeluje do światowych platform mediów społecznościowych, aby nie współuczestniczyły w cenzurze stosowanej obecnie w Wietnamie;
7. wzywa rząd Wietnamu, aby zniósł wszelkie ograniczenia wolności wyznania oraz położył kres nękaniu wspólnot religijnych;
8. apeluje do rządu Wietnamu o przegląd przepisów wietnamskiego kodeksu karnego, w szczególności art. 117, 118 i 331, które nadmiernie ograniczają prawo do wolności wypowiedzi oraz do pokojowego zgromadzania się i stowarzyszania się, a także o nowelizację ustawy o cyberbezpieczeństwie i dekretów 15/2020/ND-CP w sprawie sankcji za administracyjne naruszenia przepisów dotyczących usług pocztowych, telekomunikacji, częstotliwości radiowych, technologii informacyjnych i transakcji elektronicznych oraz 72/2013/ND-CP w sprawie zarządzania usługami internetowymi i treściami informacyjnymi online oraz ich świadczenia i korzystania z nich, w celu zapewnienia ich zgodności ze standardami międzynarodowymi; zaznacza w szczególności, że reforma kodeksu karnego jest również konieczna w celu zapewnienia skutecznego wdrożenia konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) nr 98 i 87, które Wietnam zobowiązał się ratyfikować;
9. wzywa Wietnam do przyspieszenia tempa ratyfikacji Konwencji MOP nr 87 dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych oraz do zapewnienia jej szybkiego wejścia w życie, a także do przedstawienia wiarygodnego harmonogramu wdrażania Konwencji MOP nr 105 dotyczącej zniesienia pracy przymusowej oraz Konwencji 98 dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych; wzywa władze wietnamskie do uznania niezależnych związków zawodowych oraz do ochrony wszystkich pracowników, zwłaszcza kobiet i dzieci, przed dyskryminacją, molestowaniem seksualnym, naruszeniami ustawowego progu godzin nadliczbowych oraz naruszeniami obowiązków w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia;
10. wzywa władze Wietnamu do wspierania wdrażania Wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka oraz wzywa przedsiębiorstwa mające siedzibę lub prowadzące działalność w UE do przestrzegania tych wytycznych, a także międzynarodowego i krajowego prawa dotyczącego praw człowieka;
11. wzywa władze wietnamskie do niezwłocznego wprowadzenia moratorium na stosowanie kary śmierci, co byłoby krokiem do zniesienia tej kary; wzywa do przeanalizowania wszystkich wyroków śmierci w celu zagwarantowania, że dane procesy odbyły się zgodnie z międzynarodowymi standardami, a także apeluje do Wietnamu o przystąpienie do Drugiego protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich, którego celem jest zniesienie kary śmierci;
12. podkreśla, że przestrzeganie praw człowieka stanowi najważniejszą podstawę dwustronnych stosunków między Wietnamem a UE oraz jest istotnym elementem umowy o partnerstwie i współpracy oraz umowy o wolnym handlu między UE a Wietnamem;
13. z zadowoleniem przyjmuje wzmocnione partnerstwo i dialog dotyczący praw człowieka między UE a Wietnamem, w szczególności ustanowienie wspólnej parlamentarnej grupy monitorującej ze Zgromadzeniem Narodowym Wietnamu w celu monitorowania wdrażania umowy o wolnym handlu między UE a Wietnamem oraz IPA, co mogłoby ułatwić dialog wykraczający poza handel; przypomina o znaczeniu dialogu na temat praw człowieka jako kluczowego instrumentu, który należy skutecznie wykorzystać, aby zachęcić Wietnam do wdrażania niezbędnych reform i pomóc mu w tym procesie; wzywa ESDZ, Komisję i Specjalnego Przedstawiciela UE ds. Praw Człowieka do wzmocnienia dialogu dotyczącego praw człowieka z Wietnamem na najwyższym szczeblu;
14. uznaje instytucjonalny i prawny związek między umową o wolnym handlu a umową o partnerstwie i współpracy między UE i Wietnamem, który to związek gwarantuje, że prawa człowieka są podstawą stosunków między UE a Wietnamem; wzywa strony do pełnego wykorzystania umów w celu poprawy sytuacji w zakresie praw człowieka w Wietnamie oraz podkreśla znaczenie konstruktywnego i skutecznego dialogu na temat praw człowieka między UE a Wietnamem; w związku ze skalą obecnych naruszeń praw człowieka przypomina rządowi Wietnamu, że umowa o partnerstwie i współpracy między UE a Wietnamem, która jest powiązana z umową o wolnym handlu, umożliwia podjęcie odpowiednich działań w przypadku poważnych naruszeń praw człowieka i zajęcie bardziej zdecydowanego stanowiska wobec rządu Wietnamu; z zadowoleniem przyjmuje możliwość poruszenia kwestii praw człowieka podczas posiedzeń wspólnej parlamentarnej grupy monitorującej ds. umowy o wolnym handlu między UE a Wietnamem z parlamentem wietnamskim, a także z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pierwsze takie spotkanie odbyło się w grudniu 2020 r.;
15. wzywa Komisję i ESDZ do szybkiego przeprowadzenia kompleksowej oceny wpływu na prawa człowieka w odniesieniu do tego, co umowa o wolnym handlu między UE a Wietnamem może oznaczać dla praw człowieka; Parlament zwrócił się o to w rezolucji w sprawie ratyfikacji umowy; wzywa do przyjęcia planu działania w celu skutecznego zaradzenia nasilającym się represjom w Wietnamie i nieprzestrzegania przez ten kraj zobowiązań w zakresie praw człowieka, a także wzywa Komisję i ESDZ do regularnego składania Parlamentowi sprawozdań z realizacji tego planu działania;
16. ponawia swój apel do UE i Wietnamu o ustanowienie niezależnego mechanizmu monitorowania praw człowieka oraz niezależnego mechanizmu rozpatrywania skarg, co zapewni zainteresowanym obywatelom i lokalnym zainteresowanym stronom skuteczne środki odwoławcze;
17. wyraża ubolewanie, że wewnętrzne grupy doradcze ds. umowy o wolnym handlu między UE a Wietnamem jeszcze nie działają, a także ponawia apel o szeroką i zrównoważoną reprezentację niezależnych, wolnych i zróżnicowanych organizacji społeczeństwa obywatelskiego w ramach tych grup, w tym niezależnych wietnamskich organizacji z sektora pracy i środowiska oraz obrońców praw człowieka; wzywa władze Wietnamu do powstrzymania się od wszelkiej nadmiernej ingerencji w skład i funkcjonowanie tego organu, a także do niestosowania gróźb ani odwetu wobec wybranych członków tego organu;
18. wzywa Wietnam do wydania stałego zaproszenia dla specjalnych ekspertów ONZ, w szczególności dla specjalnego sprawozdawcy ds. wolności opinii i wypowiedzi, a także dla specjalnego sprawozdawcy ds. sytuacji obrońców praw człowieka, jak również do umożliwienia im swobodnego i nieograniczonego dostępu do wszystkich stron, z którymi chcą się konsultować w ramach swoich podróży po Wietnamie;
19. wzywa wiceprzewodniczącego Komisji/ wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, ESDZ i Komisję do aktywnego wspierania dziennikarzy, grup społeczeństwa obywatelskiego i poszczególnych osób broniących praw człowieka w Wietnamie, m.in. apelując we wszystkich kontaktach z władzami wietnamskimi o uwolnienie dziennikarzy, obrońców praw człowieka i więźniów sumienia; wzywa delegaturę UE w Hanoi, aby udzielała wszelkiego odpowiedniego wsparcia uwięzionym obrońcom praw człowieka, w tym poprzez organizowanie odwiedzin w więzieniach, monitorowanie procesów i zapewnianie pomocy prawnej;
20. apeluje do delegatury UE o poruszenie spraw osób wymienionych w niniejszej rezolucji, podobnie jak uczyniły to organy i eksperci ONY, do których należą m.in. Tran Huynh Duy Thuc, Ho Duc Hoa, Tran Anh Kim, Le Thanh Tung, Phan Kim Khanh, Tran Hoang Phuc, Hoang Duc Binh, Bui Van Trung, Truong Minh Duc, Nguyen Trung Ton, Pham Van Troi, Nguyen Bac Truyen, Le Dinh Luong, Nguyen Van Tuc, Nguyen Trung Truc, Pham Van Diep, Nguyen Nang Tinh, Tran Duc Thach, Pham Doan Trang, Can Thi Theu, Trinh Ba Phuong, Trinh Ba Tu, Dinh Thi Thu Thuy, Nguyen Thi Ngoc Hanh, Ngo Van Dung, Le Quy Loc i Ho Dinh Cuong;
21. wzywa Radę do Spraw Zagranicznych UE do przedyskutowania sytuacji w zakresie praw człowieka w Wietnamie; apeluje do państw członkowskich, aby w sposób jednoznaczny dały wyraz swoim obawom dotyczącym pogarszającej się sytuacji w zakresie praw człowieka w Wietnamie i uczyniły to najlepiej przed 13. Narodowym Kongresem Komunistycznej Partii Wietnamu; zachęca UE i jej państwa członkowskie do zintensyfikowania międzynarodowych działań mających na celu promowanie - na szczeblu Rady Praw Człowieka ONZ - wspólnej inicjatywy we współpracy z partnerami o zbliżonych poglądach, zwłaszcza z nową administracją amerykańską, z myślą o doprowadzeniu do konkretnej poprawy sytuacji w zakresie praw człowieka w Wietnamie;
22. apeluje do UE o kontynuowanie działań mających na celu wprowadzenie skutecznego systemu kontroli eksportu, sprzedaży, unowocześniania i konserwacji wszelkich rodzajów sprzętu służącego zapewnianiu bezpieczeństwa, broni i produktów podwójnego zastosowania, w tym technologii monitorowania internetu, aby nie dopuścić do wykorzystywania takiego sprzętu przez państwa o budzącym zastrzeżenia bilansie w zakresie praw człowieka;
23. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, sekretarzowi generalnemu Stowarzyszenia Państw Azji Południowo-Wschodniej, rządowi i Zgromadzeniu Narodowemu Wietnamu oraz sekretarzowi generalnemu ONZ.
