(Służba publiczna - Urzędnicy - Artykuł 42c regulaminu pracowniczego - Skierowanie na urlop w interesie służby - Automatyczne przeniesienie na emeryturę - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Częściowa niedopuszczalność - Zakres zastosowania aktu prawnego - Uwzględnienie z urzędu - Wykładnia literalna, kontekstualna i celowościowa)Język postępowania: francuski
(2019/C 263/43)
(Dz.U.UE C z dnia 5 sierpnia 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: RV (przedstawiciele: początkowo J.N. Louis i N. de Montigny, następnie J.N. Louis, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Berscheid i D. Martin, pełnomocnicy)
Interwenientci popierający stronę pozwaną: Parlament Europejski (przedstawiciele: początkowo J. Steele i D. Nessaf, następnie J. Steele i M. Rantala, wreszcie J. Steele i C. González Argüelles, pełnomocnicy) oraz Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer i R. Meyer, pełnomocnicy)
Przedmiot
Oparte na art. 270 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 21 grudnia 2016 r. o skierowaniu skarżącego n a urlop w interesie służby na podstawie art. 42c Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i równocześnie o automatycznym przeniesieniu na emeryturę na podstawie akapitu piątego tego przepisu.
Sentencja