Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lipca 2017 r. w sprawie norm europejskich dla XXI wieku (2016/2274(INI)).

1.

z zadowoleniem przyjmuje szeroko zakrojony pakiet normalizacyjny Komisji, który wraz z komunikatem dotyczącym norm ICT oraz wspólną inicjatywą dotyczącą normalizacji ma na celu zapewnienie spójności i prostoty systemu normalizacji europejskiej przez zachowanie jego sprawdzonych elementów, poprawienie niedoskonałości oraz osiągnięcie lepszej równowagi pomiędzy wymiarami europejskim, krajowym i międzynarodowym; podkreśla, że każdy przyszły przegląd systemu normalizacji europejskiej należy oprzeć na zaletach istniejącego systemu, które stanowią solidną bazę dla wprowadzania ulepszeń, a także unikać wszelkich radykalnych zmian, które mogą podważyć podstawowe wartości systemu;

2.

dostrzega specyfikę i znaczenie systemu normalizacji europejskiej z punktu widzenia wszystkich zainteresowanych stron, w tym przemysłu, MŚP, konsumentów i pracowników, oraz wzywa Komisję do zapewnienia, by europejski system nadal istniał i otrzymywał zasoby wystarczające do osiągnięcia celów rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, dzięki czemu zwiększa on interoperacyjność, pewność prawa i stosowanie odpowiednich zabezpieczeń z korzyścią dla przedsiębiorców i konsumentów oraz swobody przepływu technologii informacyjnych; wzywa Komisję do zagwarantowania zrównoważonego budżetu dla systemu normalizacji europejskiej podczas rewizji wieloletnich ram finansowych (WRF);

3.

przyjmuje z zadowoleniem działalność okrągłego stołu poświęconego znaczeniu rynkowemu norm (SMARRT) w ramach wspólnej inicjatywy dotyczącej normalizacji, co umożliwia dialog pomiędzy Komisją a branżą z zachowaniem pełnej przejrzystości programu działań komitetu ds. norm dla zainteresowanych stron;

4.

zauważa, że normy stanowią dobrowolne, oparte na zapotrzebowaniu rynkowym narzędzie zapewniające wymogi techniczne i wytyczne, których stosowanie może ułatwić przestrzeganie europejskiego prawodawstwa i strategii politycznych, jeśli opracowuje się je w sposób przejrzysty i angażujący szerokie grono podmiotów; podkreśla jednak, że norm nie można traktować na równi z przepisami UE, ponieważ ustawodawstwo i strategie polityczne dotyczące poziomu ochrony konsumentów, zdrowia, bezpieczeństwa, środowiska i danych oraz poziom włączenia społecznego pozostają w gestii prawodawcy;

5.

dostrzega znaczenie otwartych, znormalizowanych formatów dla wypełniania obowiązków rządów, administracji oraz instytucji europejskich w zakresie przejrzystości; wzywa państwa członkowskie do podejmowania prób stosowania wspólnych norm w odniesieniu do administracji cyfrowej, skupiając się w szczególności na organach sądowniczych i władzach lokalnych; podkreśla, że standardy otwarte są konieczne do dalszego rozwijania strategii politycznych dotyczących otwartych danych rządowych oraz inteligentnych miast, dlatego też dokumenty i dane muszą być publikowane w otwartych, znormalizowanych formatach, które mogą zostać łatwo wdrożone, ułatwiając ponowne wykorzystanie danych; podkreśla rolę zamówień publicznych i standardów otwartych w unikaniu uzależnienia od jednego dostawcy;

6.

wyraża stanowcze przekonanie, że otwarte dane mają nadal, szczególnie w sektorze transportu, zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia pełnych korzyści z jednolitego rynku cyfrowego, takich jak promowanie i rozwój transportu multimodalnego; podkreśla zatem, że niezbędna jest większa pewność prawa, głównie w odniesieniu do własności i odpowiedzialności; w związku z tym wzywa Komisję do niezwłocznego opublikowania planu działania dotyczącego opracowania norm mających na celu harmonizację danych na temat transportu i interfejsów programowania, które są finansowane ze środków publicznych, aby pobudzić innowacje związane z przetwarzaniem dużych ilości danych oraz świadczenie nowych usług transportowych;

7.

podkreśla, że obecny system akredytacji instytucji certyfikujących nie zawsze gwarantuje, że znajdujące się na rynku produkty i usługi dobrowolnie stosujące europejskie normy przestrzegają tych norm; ubolewa, że we wspólnej inicjatywie dotyczącej normalizacji i w rocznym programie prac Unii na rzecz normalizacji europejskiej nie poświęcono uwagi akredytacji instytucji certyfikujących i normom oraz wzywa Komisję do uwzględnienia tego aspektu podczas proponowania nowych inicjatyw;

8.

jest zdania, że standardy otwarte muszą bazować na otwartości procesu normalizacji i rozwoju oraz na dostępności norm wdrażania i stosowania, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012 i zasadami WTO; dostrzega wyrażony w planie działania w sprawie patentów koniecznych dla spełnienia normy zamiar Komisji polegający na doprecyzowaniu kwestii związanych z licencjonowaniem FRAND i patentów koniecznych dla spełnienia normy; zachęca Komisję, aby wraz z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi i środowiskami otwartego oprogramowania znalazła odpowiednie metody współpracy;

9.

podkreśla, że europejski system normalizacji musi pozytywnie wpływać na europejską innowacyjność, zwiększać konkurencyjność Unii, umacniać pozycję Europy w handlu międzynarodowym i sprzyjać dobrobytowi jej obywateli; uważa w związku z tym za istotne, aby Europa zachowała kluczową rolę w międzynarodowym systemie normalizacji i podkreśla znaczenie promocji norm europejskich na szczeblu globalnym podczas negocjowania umów handlowych z państwami trzecimi; podkreśla, że europejski system normalizacji może także odnieść korzyści z umów partnerskich zawieranych przez europejskie organizacje normalizacyjne z organizacjami normalizacyjnymi z państw trzecich, oraz stwierdza, że art. 13 i 14 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012 już przewiduje udział organizacji opracowujących normy w dziedzinie zamówień publicznych w branży ICT; zaleca, aby europejskie organizacje normalizacyjne rozważyły bliższą współpracę z krajowymi jednostkami normalizacyjnymi z państw trzecich, w tym ze stowarzyszonymi organami normalizacyjnymi, w przypadkach, gdzie istnieje możliwość zbieżności; zachęca Komisję, państwa członkowskie i europejskie organizacje normalizacyjne do dalszych prac nad tworzeniem globalnych norm i do zwracania uwagi na kontekst regionalny i znaczenie danej normy podczas angażowania się w prace normalizacyjne;

10.

podkreśla, że międzynarodowa współpraca w zakresie normalizacji pomaga zapewnić przejrzystość, efektywność i spójność oraz tworzy przyjazne pod względem konkurencji otoczenie dla sektora przemysłowego - dobrym przykładem, stworzonym dla sektora ICT, jest Światowe Forum na rzecz Harmonizacji Przepisów dotyczących Pojazdów w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE) (grupa robocza nr 29);

11.

podkreśla, że normy przyjmowane przez organizacje międzynarodowe opracowuje się zwykle poza zakresem stosowania rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, oraz zaleca, by europejskie organizacje normalizacyjne zatwierdzały je wyłącznie po przeprowadzeniu wewnętrznego procesu zatwierdzenia z uwzględnieniem przedstawicieli zainteresowanych stron, takich jak organizacje wymienione w załączniku III, w szczególności w odniesieniu do zharmonizowanych norm wspierających wdrażanie prawodawstwa europejskiego;

12.

jest zdania, że europejskie organizacje normalizacyjne powinny w każdych okolicznościach opracowywać angażujące szerokie grono podmiotów, zrównoważone i bezpieczne normy o wysokiej jakości, zapewniając przy tym sprawiedliwy dostęp wszystkim zainteresowanym stronom i ich równe traktowanie, ograniczając do minimum oddziaływanie na środowisko oraz gwarantując odpowiednią ochronę danych osobowych i prywatności;

13.

uważa, że współpraca Komisji i państw członkowskich z podmiotami przemysłowymi w UE w zasadniczy sposób ułatwia przyjmowanie globalnych norm noszących w definicji znamię europejskie oraz wdrażanie technologii 5G;

14.

wyraża ubolewanie, że różnice między normami krajowymi, na przykład w sektorze logistyki i transportu towarowego, nadal stanowią barierę dla rynku wewnętrznego, w związku z czym apeluje do Komisji i europejskich organizacji normalizacyjnych o opracowanie odpowiednich norm, aby harmonizować warunki na szczeblu krajowym - zawsze gdy zostanie to uznane za konieczne - w celu usunięcia wszelkich możliwych barier dla rynku wewnętrznego; w związku z tym podkreśla konieczność poszukiwania międzymodalnej harmonizacji norm;

15.

wskazuje ponadto, że oprócz zapobiegania rozdrobnieniu rynku normalizacja może przyczynić się znacząco do zmniejszenia obciążeń administracyjnych i kosztów transportu dla wszystkich przedsiębiorstw (np. dzięki e-dokumentom), a w szczególności dla MŚP, oraz może ułatwić właściwe egzekwowanie przepisów UE (np. dzięki cyfrowym tachografom lub elektronicznym systemom pobierania opłat);

16.

zauważa, że dzięki rozporządzeniu (UE) nr 1025/2012 zwiększyło się zaangażowanie szerokiego grona podmiotów w system normalizacji europejskiej, dzięki czemu MŚP, konsumenci, pracownicy i organizacje środowiskowe mogą aktywnie uczestniczyć w procesie normalizacji, oraz zachęca do podążania w tym kierunku, aby zapewnić wszystkim odpowiednią reprezentację i udział w systemie normalizacji, a co za tym idzie pełne korzyści z normalizacji; wzywa Komisję, europejskie organizacje normalizacyjne i krajowe jednostki normalizacyjne do znalezienia najlepszych metod osiągnięcia tego celu i sprostania wyzwaniom, takim jak brak świadomości problemu, przed którymi stoi dalszy rozwój;

17.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez ETSI na rzecz ułatwienia dostępu europejskim MŚP, a także długoterminową strategię instytutu na lata 2016-2021 ukierunkowaną w szczególności na współpracę międzysektorową;

18.

przyznaje, że zwiększyła się szybkość wydawania norm, oraz przypomina, jak ważne jest znalezienie odpowiedniej równowagi między koniecznością zapewnienia terminowego opracowywania norm, z jednej strony, i koniecznością zapewnienia ich wysokiej jakości, z drugiej strony;

19.

stoi na stanowisku, że - jako uzupełnienie istniejących najlepszych praktyk stosowanych przez środowiska normalizacyjne - zwiększenie świadomości publicznej w zakresie proponowanych norm, wczesne i odpowiednie uczestnictwo wszystkich zainteresowanych stron oraz poprawa jakości wniosków o normalizację mogą dodatkowo zwiększyć przejrzystość i rozliczalność systemu normalizacji;

20.

ponadto wzywa Komisję do zwrócenia uwagi na państwa kandydujące oraz zapewnienia im wsparcia w działaniach na rzecz dostosowania ich norm do norm europejskich w celu ograniczenia do minimum istniejących wąskich gardeł;

21.

z zadowoleniem przyjmuje komunikat w sprawie priorytetów w normalizacji ICT, w którym ustanowiono strategiczne podejście do normalizacji w odniesieniu do technologii ICT, niemniej wzywa Komisję, by wyraźnie określiła dostosowania między komunikatem a planem działań na rzecz normalizacji ICT, pakietem "Norm europejskich dla XXI wieku" i rocznym programem prac;

22.

odnotowuje, że niedawna konwergencja technologii i cyfryzacja społeczeństwa, przedsiębiorstw i usług publicznych skutkują rozmyciem tradycyjnego podziału na normalizację ogólną i normalizację ICT; uważa, że proces normalizacji ICT powinien być częścią europejskiej strategii cyfrowej mającej na celu osiągnięcie korzyści skali, wypracowanie oszczędności budżetowych oraz poprawę konkurencyjności i innowacyjności przedsiębiorstw europejskich, jak również zwiększenie międzysektorowej i transgranicznej interoperacyjności towarów i usług przez szybsze określenie, w sposób otwarty i konkurencyjny, dobrowolnych norm, które mogą zostać łatwo wdrożone przez MŚP;

23.

podkreśla potrzebę zacieśnienia współpracy w środowisku związanym z normalizacją ICT, zwłaszcza między europejskimi organizacjami normalizacyjnymi, oraz wzywa te organizacje do sporządzania wspólnych rocznych programów prac, w których wskazane będą przekrojowe obszary wspólnego zainteresowania;

24.

podkreśla, że otwarte, dobrowolne, angażujące szerokie grono podmiotów i ukierunkowane na osiągnięcie konsensusu procesy normalizacji są skuteczne jako siła napędowa dla innowacji, interoperacyjności i wdrożenia technologii, oraz przypomina o znaczeniu zapewnienia odpowiednich inwestycji i wiedzy fachowej w obszarze najnowocześniejszych technologii, a także o znaczeniu rozwijania tych technologii i wspierania MŚP;

25.

zwraca się do Komisji o zaapelowanie do europejskich organizacji normalizacyjnych, by zapewniły wkład w wysokiej jakości, interoperacyjne i otwarte standardy z myślą o unikaniu rozdrobnienia oraz zachęcały do ich powszechnego przyjmowania, oraz uznały istniejący ekosystem i zróżnicowane modele biznesowe wspierające rozwój technologii cyfrowych, co zapewni wkład w zrównoważenie społeczne, gospodarcze i środowiskowe łańcuchów wartości ICT oraz potwierdzi zaangażowanie na rzecz interesu publicznego, jakim jest zapewnianie prywatności i ochrona danych;

26.

podkreśla bezwzględną konieczność dostosowania polityki normalizacyjnej w zakresie ICT do ewolucji rynku i polityki, co pozwoli na osiągnięcie ważnych europejskich celów politycznych wymagających interoperacyjności, takich jak dostępność, bezpieczeństwo, e-przedsiębiorczość, e-administracja, e-zdrowie i transport; zaleca, aby Komisja i europejskie organizacje normalizacyjne priorytetowo traktowały normy w zakresie 5G, chmury obliczeniowej, internetu rzeczy, bezpieczeństwa danych i cyberbezpieczeństwa, a także dziedzin wertykalnych, takich jak "automatyczne i podłączone do sieci kierowanie pojazdami i inteligentne systemu transportu", "inteligentne miasta", "inteligentna energia", "zaawansowane technologie produkcyjne" czy "inteligentne środowisko życia";

27.

podkreśla, że należy stworzyć otwarty, interoperacyjny ekosystem ICT oparty na pięciu priorytetowych normach ICT, zachęcający do konkurencji w budowaniu wartości, co sprzyjałoby rozwojowi innowacji; uważa, że:

28.

przyznaje, że wydajne sieci łączności 5G w zasadniczy sposób zależą od wspólnych norm zapewniających interoperacyjność i bezpieczeństwo, lecz przypomina, że rozwój sieci o bardzo wysokiej przepustowości stanowi podstawę niezawodnej sieci 5G;

29.

zwraca uwagę, że powodzenie gospodarki opartej na danych zależy od szerszego ekosystemu ICT, w tym od wysoko wykwalifikowanych ekspertów oraz osób o odpowiednich umiejętnościach, dzięki czemu możliwe będzie wyeliminowanie przepaści cyfrowej i wykluczenia cyfrowego;

30.

zachęca Komisję do sporządzania statystyk w celu lepszej oceny skutków cyfryzacji i ICT dla sektorów transportu i turystyki;

31.

jest świadomy rosnącej liczby platform, grup, spotkań i kanałów komunikacji dotyczących norm ICT; wzywa Komisję do zracjonalizowania liczby platform i mechanizmów koordynacji służących normalizacji oraz włączenia organizacji normalizacyjnych w nowe inicjatywy w celu uniknięcia powielania wysiłków na rzecz zainteresowanych stron; podkreśla konieczność lepszej koordynacji norm ICT i priorytetów normalizacji między różnymi organizacjami i wzywa Komisję do szybkiego poinformowania zainteresowanych stron o etapie, na jakim znalazły się będące w toku inicjatywy dotyczące norm ICT;

32.

podkreśla, że cyfryzacja postępuje bardzo szybko i stanowi ważną siłę napędową gospodarki; podkreśla, że ważne jest, by przeprowadzić skuteczną cyfryzację branż pionowych, z korzyścią dla MŚP, a zwłaszcza dla konsumentów na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym, oraz że należy odpowiednio uwzględniać ich problemy w ramach międzynarodowej normalizacji ICT;

33.

popiera zamiar przeanalizowania przez Komisję inicjatyw takich jak zaufana etykieta internetu rzeczy i system certyfikacji, które mogą pomóc zwiększyć poziom prywatności i zapewnienia kompleksowego bezpieczeństwa urządzeń internetu rzeczy, dzięki mierzalnym i porównywalnym ocenom potencjalnego ryzyka związanego z obsługą i użytkowaniem urządzeń lub usług należących do internetu rzeczy; uważa, że należy je opracowywać zależnie od potrzeb i w razie gdy urządzenia internetu rzeczy mogą wywierać wpływ na ważną infrastrukturę na podstawie wymogów określonych w dyrektywie w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji, która powinna stanowić podstawę do określenia wymogów bezpieczeństwa; stwierdza, że każda tego typu etykieta powinna umożliwiać jej dostosowanie do przyszłych zmian technologicznych i uwzględniać, w stosownych przypadkach, normy globalne;

34.

wzywa Komisję do przyjęcia przewodniej roli w promowaniu wielojęzycznych norm międzysektorowych oraz do wspierania usług, które są rzetelne, bezpieczne i świadczone z poszanowaniem prywatności;

35.

popiera w związku z tym określenie konkretnych i mierzalnych minimalnych wymogów uwzględniających długoterminową zrównoważoność i solidność urządzeń i usług internetu rzeczy, jak również branżowych norm w zakresie bezpieczeństwa komputerowego i zrównoważoności; wykaz takich norm powinien przykładowo obejmować zobowiązanie do udostępniania aktualizacji przez określony minimalny okres od dnia zakupu oraz zobowiązanie producenta lub dostawcy do przekazania w określonym terminie aktualizacji w razie stwierdzenia i zgłoszenia podatności na dany problem; w tym celu Komisja powinna dokonać oceny możliwości samoregulacji branży, uwzględniając tempo, w jakim w sektorze ICT opracowywane są normy i technologie, oraz różnorodność modeli rozwojowych i biznesowych, w tym modeli opartych na otwartym oprogramowaniu, przedsiębiorstw typu startup oraz MŚP;

36.

odnotowuje obawy związane z bezpieczeństwem cybernetycznym i specyficzny charakter zagrożeń w sektorze transportu; wzywa Komisję, by uwzględniła tę specyfikę w oczekiwanych przed końcem 2017 r. zaleceniach w sprawie norm dotyczących bezpieczeństwa cybernetycznego, co stanowiłoby pierwszy krok w kierunku kompleksowej strategii w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego w sektorze transportu;

37.

stwierdza, że normalizacja ICT będzie korzystna dla rozwoju usług związanych z transportem i turystyką, a także multimodalnych rozwiązań w dziedzinie transportu; wzywa Komisję, aby wraz z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi przywiązywała większą wagę do tego rozwoju podczas wdrażania planu działań w sprawie priorytetów w normalizacji ICT, a w szczególności do zbadania potencjalnej roli normalizacji we wspieraniu zmian technologicznych i nowych modeli biznesowych pojawiających się w sektorze turystyki; wzywa Komisję do podjęcia pilnych działań promujących rozwój zintegrowanych systemów inteligentnej sprzedaży biletów i usług informacyjnych oraz nowych koncepcji mobilności, takich jak mobilność jako usługa;

38.

odnotowuje, że wraz z coraz bardziej powszechnym korzystaniem z internetu, bankowości internetowej, sieci społecznościowych i inicjatyw w zakresie e-zdrowia rosną obawy dotyczące bezpieczeństwa i prywatności oraz że normy ICT muszą odzwierciedlać zasady ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu danych;

39.

wzywa Komisję, aby cyfrowa integracja produkcji stała się jednym z priorytetów normalizacji ICT, oraz zachęca do opracowywania standardów otwartych w odniesieniu do protokołów komunikacji i formatów danych zapewniających cyfrową integrację sprzętu produkcyjnego, co zapewni pełną interoperacyjność między maszynami i urządzeniami;

40.

dostrzega, że istnieją pewne obawy - w szczególności w odniesieniu do ICT i patentów koniecznych dla spełnienia normy - oraz przyznaje, że solidna, sprawiedliwa i rozsądna polityka w zakresie praw własności intelektualnej zachęci do inwestycji i innowacji oraz ułatwi tworzenie jednolitego rynku cyfrowego i przyjmowanie nowych technologii, zwłaszcza jeśli chodzi o uruchamianie urządzeń w sieci 5G i w internecie rzeczy, gdyż są one w dużym stopniu zależne od normalizacji; podkreśla, że w przypadku patentów koniecznych dla spełnienia normy należy utrzymać zrównoważone ramy normalizacyjne i skuteczne praktyki licencyjne oparte na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach licencjonowania oraz uwzględniać uzasadnione obawy zarówno licencjodawców, jak i licencjobiorców w odniesieniu do patentów koniecznych dla spełnienia normy oraz zapewnić, by proces normalizacji odbywał się w równych warunkach działania, umożliwiających współpracę przedsiębiorstw różnej wielkości, w tym MŚP, w sposób przynoszący wzajemne korzyści; zachęca Komisję do wysiłków na rzecz zapewnienia interoperacyjności komponentów cyfrowych, którą można osiągnąć dzięki różnym metodom licencjonowania i modelom biznesowym;

41.

wzywa Komisję do niezwłocznego wyjaśnienia najważniejszych elementów sprawiedliwej, skutecznej i możliwej do wyegzekwowania metody licencjonowania opartej na zasadach FRAND, z uwzględnieniem interesów zarówno posiadaczy praw, jak i podmiotów wdrażających normy, które obejmują patenty konieczne dla spełnienia normy, godziwego zwrotu z inwestycji oraz szerokiego dostępu do technologii powstałych podczas zrównoważonego i otwartego procesu normalizacji; zwraca się do Komisji o uwzględnienie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-170/13 (Huawei vs ZTE), które zapewnia właściwą równowagę między posiadaczami patentów koniecznych dla spełnienia normy a podmiotami wdrażającymi normy, o rozwiązanie problemu naruszeń patentów i o zadbanie o skuteczny system rozstrzygania sporów; zachęca ponadto Komisję do udoskonalenia definicji informacji na temat zakresu patentu i odniesienia się do problemu asymetrii informacyjnej pomiędzy MŚP a dużymi przedsiębiorstwami, zwiększania przejrzystości deklaracji patentów koniecznych dla spełnienia normy, jak również do poprawy jakości informacji na temat stosunku patentów koniecznych dla spełnienia normy do produktów; jest zdania, że rekompensata dla podmiotów opracowujących patenty konieczne dla spełnienia normy powinna opierać się na sprawiedliwych, proporcjonalnych i niedyskryminujących warunkach oraz na przejrzystych, rozsądnych, przewidywalnych i zrównoważonych stawkach opłat licencyjnych, chyba że podmioty te zdecydują się na bezpłatne udostępnienie normy; stwierdza jednak, że istnieją różne modele biznesowe, takie jak bezpłatne udzielanie licencji lub stosowanie otwartego oprogramowania, w związku z czym w prawodawstwie i dyskusjach należy uznać prawa wszystkich sektorów rynku i posiadaczy praw własności intelektualnej do stosowania tych modeli;

42.

zauważa, że konieczne jest oparte na dowodach podejście do monitorowania oraz dalszy rozwój ram udzielania licencji, aby zapewnić dynamiczny ekosystem tworzący wartość dodaną i miejsca pracy;

43.

wzywa Komisję, aby dwa razy w roku publikowała sprawozdania dokumentujące rzeczywiste przypadki: a) nielicencjonowanego korzystania z patentów koniecznych dla spełnienia normy (tj. naruszeń) trwających co najmniej 18 miesięcy oraz b) problemów z dostępem do norm z powodu systematycznego nieprzestrzegania zobowiązań FRAND;

44.

wzywa Komisję do zakończenia rozmów na temat "postrzeganej potrzeby" utworzenia chmury do celów naukowych oraz podjęcia - w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi - natychmiastowych działań w sprawie europejskiej otwartej chmury do celów naukowych, która powinna sprawnie łączyć istniejące sieci, dane i wysoce wydajne systemy obliczeniowe oraz elektroniczne usługi infrastrukturalne w poszczególnych dziedzinach nauki, w ramach wspólnej polityki i wspólnych norm ICT;

45.

z zadowoleniem przyjmuje pakiet normalizacyjny Komisji "Normy europejskie dla XXI wieku" oraz jest zdania, że system normalizacji powinien być bardziej przejrzysty i otwarty oraz powinien bardziej angażować szerokie grono podmiotów, tak aby w pełni uwzględnić obawy obywateli, konsumentów i MŚP;

46.

ubolewa, że nie przeprowadzono z nim konsultacji przed przyjęciem pakietu, oraz wzywa instytucje Unii Europejskiej do dostosowania różnych inicjatyw do jednego, strategicznego i całościowego programu prac, tak aby uniknąć powielania działań i strategii politycznych; podkreśla, że właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może odegrać istotną rolę w kontroli publicznej zharmonizowanych norm opracowanych na zlecenie Komisji;

47.

wzywa do dalszego wzmocnienia, zapewnienia większej spójności i zwiększenia ścisłości rocznego programu prac Unii na rzecz normalizacji europejskiej;

48.

podkreśla, że następny roczny program prac Unii na rzecz normalizacji europejskiej musi w szczególności uwzględnić działania ukierunkowane na poprawę koordynacji między systemami norm ICT i spoza ICT, udoskonalenie zasad stosowanych przez różne krajowe organy normalizacyjne oraz zwiększenie zaangażowania europejskich organizacji normalizacyjnych dzięki zwróceniu większej uwagi na rolę zainteresowanych stron, o których mowa w art. 5;

49.

podkreśla znaczenie dialogu międzyinstytucjonalnego dla przygotowania rocznego programu prac Unii na rzecz normalizacji europejskiej oraz zachęca do podejmowania wysiłków mających na celu zaangażowanie, przed przyjęciem rocznego programu prac Unii na rzecz normalizacji europejskiej, wszystkich właściwych zainteresowanych stron w doroczne forum w dziedzinie normalizacji, aby omówić nowe obszary, istniejące wyzwania i konieczne udoskonalenia procesu normalizacji;

50.

zachęca państwa członkowskie do inwestowania w krajowe strategie normalizacyjne, które będą również stanowić pomoc i zachętę dla sektora publicznego, jednostek normalizacyjnych, zainteresowanych grup społecznych, MŚP oraz środowisk naukowych w zakresie opracowywania i wdrażania na szczeblu krajowym indywidualnych planów działań normalizacyjnych;

51.

z zadowoleniem przyjmuje wspólną inicjatywę dotyczącą normalizacji i zaleca, by Parlament także został zaproszony do udziału w niej i zapewnienia w nią wkładu, oraz podkreśla, że wszystkie zainteresowane strony, w tym instytucje UE, muszą przestrzegać zasad takich partnerstw publiczno-prywatnych; wzywa Komisję do przyjęcia przewodniej roli we wdrażaniu kluczowych działań i zaleceń wspólnej inicjatywy dotyczącej normalizacji oraz do przedłożenia Parlamentowi do końca 2017 r. sprawozdania na temat postępów w tym zakresie;

52.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie, podjęte w kontekście wspólnej inicjatywy dotyczącej normalizacji, do przeprowadzenia badania na temat gospodarczych i społecznych skutków norm i ich stosowania, w tym informacji o strategiach politycznych, ryzyku i wynikach pod kątem jakości życia, aspektów społecznych i dotyczących pracowników; zachęca Komisję, by oparła to badanie na danych ilościowych i jakościowych oraz by przeanalizowała zarówno modele biznesowe procesu normalizacji, jak i różne modele finansowe - uwzględniając przy tym szanse i wyzwania - na potrzeby zapewniania łatwego dostępu do norm zharmonizowanych;

53.

podkreśla, że normalizacja jest coraz częściej uznawana za ważny czynnik przyczyniający się do badań i rozwoju oraz że odgrywa ona istotną rolę w zmniejszaniu luki między badaniami a rynkiem, wspiera upowszechnianie i wykorzystywanie wyników badań oraz stwarza podstawę dla dalszych innowacji;

54.

zwraca się do Komisji o przyjęcie strategii politycznych, które wyeliminują zbędne bariery w sektorach innowacyjnych, z myślą o pobudzaniu inwestycji w badania i rozwój, oraz w ogólnounijną normalizację; zauważa, że branże pionowe powinny wypracować własny plan działania na rzecz normalizacji, oparty na procesach realizowanych przez daną branżę, które - jeśli będą usilnie zmierzać do osiągnięcia wspólnych norm - miałyby potencjał umożliwiający przekształcenie ich w normy ogólnoświatowe; uważa, że unijne jednostki normalizacyjne powinny odegrać szczególną rolę w tym procesie;

55.

zwraca się do stron wspólnej inicjatywy, aby zadbały o lepsze dostosowanie badań naukowych i innowacji do priorytetów ustalania norm;

56.

uważa, że wiedza otwarta i otwarte licencje to najlepsze instrumenty stymulowania innowacji i rozwoju technologii; zachęca instytucje badawcze otrzymujące fundusze unijne, aby korzystały z europejskich otwartych patentów i licencji, dzięki czemu odegrają większą rolę w ustanawianiu norm;

57.

popiera działania mające na celu poprawę synergii między środowiskami normalizacyjnymi i badawczymi oraz promowanie norm na wczesnym etapie projektów badawczych; zachęca krajowe jednostki normalizacyjne do promowania normalizacji w środowiskach badawczych i zajmujących się innowacjami, w tym wśród odpowiednich organizacji rządowych i agencji finansujących, oraz zaleca opracowanie rozdziału poświęconego normalizacji w ramach programu "Horyzont 2020";

58.

wzywa Komisję do zachęcania europejskich organizacji normalizacyjnych o zadbanie, by normy dotyczące usług odzwierciedlały zwiększoną serwicyzację gospodarki, i by opracowywano je z myślą o poprawie bezpieczeństwa i jakości usług oraz z myślą o nadaniu priorytetu obszarom przynoszącym największą szkodę konsumentom, z poszanowaniem istniejących krajowych wymogów regulacyjnych, w szczególności przepisów prawa pracy, porozumień zbiorowych i negocjacji zbiorowych; dostrzega ponadto, że normy dotyczące usług mają niejednokrotnie specyficzny charakter wynikający z uwarunkowań krajowych oraz że ich opracowywanie jest powiązane z potrzebami rynku, a także interesem konsumentów i interesem publicznym; podkreśla, że wprowadzenie europejskich norm dotyczących usług powinno wnosić wkład w funkcjonowanie wewnętrznego rynku usług oraz zwiększać przejrzystość, jakość i konkurencyjność oraz promować konkurencję, innowacyjność i ochronę konsumentów;

59.

podkreśla, że proces normalizacji w Europie musi obejmować normy zwiększające pozbawiony barier dostęp osób niepełnosprawnych i osób starszych do transportu i usług transportowych;

60.

jest zdania, że szybko zmieniający się świat i zwiększona złożoność techniczna prowadzą do znacznego wzrostu liczby norm i platform, które służą do opracowywania specyfikacji, które nie odpowiadają organizacjom normalizacyjnym uznawanym w rozporządzeniu (UE) nr 1025/2012, co oznacza konieczność większego zaangażowania MŚP i mikroprzedsiębiorstw; podkreśla znaczenie działań uzupełniających w celu poprawy dostępu MŚP do środków opracowywania i stosowania norm;

61.

podkreśla znaczenie, jakie ma łączenie platform i baz danych na szczeblu europejskim, umożliwiające poprawę interoperacyjności sieci i systemów;

62.

uważa, że normalizacja ICT oznacza nie tylko ustanawianie wymogów dotyczących produktów, ale również opracowywanie innowacyjnych technologii;

63.

podkreśla, że jednolite ustalenia (techniczne) przyczyniają się do zmniejszenia kosztów rozwoju, produkcji i certyfikacji oraz uniknięcia powielania pracy;

64.

podkreśla, że starzenie się społeczeństwa Europy wymaga systematycznego uwzględniania potrzeb osób starszych, osób niepełnosprawnych oraz innych słabszych członków społeczeństwa przy opracowywaniu norm, które są odpowiednim narzędziem tworzenia aktywnego i zdrowego społeczeństwa w Europie oraz zwiększania dostępności produktów i usług dla ludności;

65.

wskazuje, że innowacje w sektorach transportu i turystyki stwarzają ogromne możliwości oraz mają pozytywny wpływ zarówno na społeczeństwo, jak i na przedsiębiorstwa w UE, zwłaszcza MŚP i firmy typu startup, a ponadto podkreśla potrzebę rozwoju nowych norm - w miarę możliwości z zastosowaniem podejścia przekrojowego - i podtrzymania normalizacji w celu zapewnienia odpowiedniej realizacji inicjatyw UE w dziedzinie digitalizacji, takich jak współdziałające inteligentne systemy transportowe (C-ITS) oraz rozwój zastosowań transportowych w ramach unijnych systemów nawigacji satelitarnej (Galileo i EGNOS);

66.

z zadowoleniem przyjmuje rolę odgrywaną przez europejskie organizacje normalizacyjne, zachęca jednak do podejmowania dalszych inicjatyw, aby poprawić otwartość, dostępność i przejrzystość norm, oraz zaleca, by w swoich pracach organizacje te kierowały się interesem europejskim;

67.

uznaje, że zasada delegacji krajowej ma zasadnicze znaczenie dla europejskiego systemu, lecz ostrzega, że istnieją różnice pod względem zasobów, technicznej wiedzy fachowej i zaangażowania zainteresowanych stron na szczeblu krajowym, oraz zaleca, by uzupełniać prace delegacji krajowych;

68.

uznaje znaczenie terminowego wdrażania norm, a także podawania odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U.)w przypadku norm zharmonizowanych; zdaje sobie sprawę z coraz rzadszego przytaczania powoływanych norm w Dz.U. oraz wzywa Komisję do zbadania tego stanu rzeczy i zaradzenia jego przyczynom oraz zlikwidowania niepotrzebnych barier; zaleca w związku z tym szerszy udział ekspertów Komisji i "konsultantów nowego podejścia" w procesie normalizacji oraz wzywa Komisję do opracowania, wspólnie z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi wytycznych w zakresie oceny procesu normalizacji, tak aby pomóc poszczególnym departamentom Komisji, europejskim organizacjom normalizacyjnym i "konsultantom nowego podejścia" w dokonywaniu oceny norm w spójny sposób;

69.

powtarza, że przejrzyste i dostępne mechanizmy odwoławcze zwiększają zaufanie do europejskich organizacji normalizacyjnych oraz procesu ustanawiania norm;

70.

zachęca do wykorzystywania nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, takich jak opracowane przez CEN i CENELEC narzędzie e-uczenia się dla MŚP, w celu zwiększenia dostępności i przejrzystości procesu normalizacji; uważa, że stosowanie narzędzi cyfrowych może ułatwić zainteresowanym stronom udział w opracowywaniu norm oraz zapewnić informacje o planowanych, trwających i zakończonych pracach normalizacyjnych;

71.

wzywa Komisję do wzmocnienia synergii i koordynacji między instytucjami Unii Europejskiej, europejskimi organizacjami normalizacyjnymi, krajowymi organami normalizacyjnymi i wszystkimi właściwymi organizacjami zainteresowanych stron w ramach dorocznego forum w dziedzinie normalizacji, przy jednoczesnym uznaniu międzynarodowego kontekstu norm; dostrzega i popiera fakt, że zdecydowana większość norm jest opracowywana dobrowolnie w odpowiedzi na potrzeby rynku i konsumentów;

72.

wzywa do rygorystycznego stosowania rozporządzenia (UE) nr 1025/2012 w odniesieniu do uznawania organizacji, o których mowa w załączniku III, oraz publikacji sprawozdań zgodnie z art. 24 rozporządzenia;

73.

wzywa Komisję do pełnego zharmonizowania warunków dla organizacji, o których mowa w załączniku III, oraz usunięcia faktycznych przeszkód dla ich skutecznego zaangażowania w proces normalizacji;

74.

zaleca, aby status członka, prawa i obowiązki organizacji wymienionych w załączniku III, takie jak prawo do odwołania, uprawnienia konsultacyjne, prawo do wyrażenia opinii przed przyjęciem normy oraz dostępu do komitetów technicznych i grup roboczych, zostały poddane przeglądowi w europejskich organizacjach normalizacyjnych pod kątem spełniania wymogów rozporządzenia (UE) nr 1025/2012;

75.

wzywa europejskie organizacje normalizacyjne do zapewnienia, by porozumienie wiedeńskie między ISO i CEN oraz porozumienie frankfurckie między IEC i CENELEC nie utrudniały uczestnictwa w procesie normalizacji organizacjom, o których mowa w załączniku III, lub krajowym organom normalizacyjnym;

76.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do promowania, ułatwiania finansowania i przyspieszenia upowszechnienia niezbędnej infrastruktury, w tym dzięki modernizacji i adaptowaniu, na potrzeby przyjęcia przez rynek nowych technologii, dla których wsparciem będą normy europejskie (np. infrastruktura paliw alternatywnych), zgodnie z wymaganiami w dziedzinie bezpieczeństwa, zdrowia i środowiska; podkreśla, że inwestycje w infrastrukturę są inwestycjami długoterminowymi, dlatego też jej normalizacja powinna zapewnić maksymalną interoperacyjność oraz umożliwić przyszły rozwój technologiczny i jego zastosowanie;

77.

zwraca się do Komisji, by podjęła współpracę z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi oraz krajowymi jednostkami normalizacyjnymi w celu promowania łatwych w użyciu kontaktowych punktów dostępu do norm, które mogą zapewnić użytkownikom norm wsparcie i informacje na temat dostępnych norm i ich ogólnej specyfikacji oraz pomóc użytkownikom w znalezieniu norm najbardziej odpowiadających ich potrzebom, a także wytycznych co do ich stosowania; zaleca ponadto zorganizowanie na szczeblu krajowym i unijnym kampanii informacyjnych i edukacyjnych w celu promowania znaczenia norm oraz zachęca państwa członkowskie do włączenia do krajowych systemów kształcenia odpowiednich zawodowych kursów edukacyjnych dotyczących norm;

78.

zwraca się do Komisji o opracowanie działań polegających na śledzeniu rozwoju technologii, aby wskazać obszary dalszego rozwoju ICT, w których normalizacja może przynieść korzyści, o ułatwienie przepływu informacji i zapewnienia ich jawności niezbędnej do penetracji rynku oraz funkcjonowania tych technologii, a także o promowanie w związku z tym łatwo dostępnych i przyjaznych użytkownikom mechanizmów oceny za pośrednictwem internetu;

79.

zaleca, aby krajowe jednostki normalizacyjne zbadały, czy możliwe jest zapewnienie dostępu do norm w zakresie umożliwiającym użytkownikom norm dokonanie oceny istotności danej normy; zdecydowanie zaleca, aby krajowe jednostki normalizacyjne i europejskie organizacje normalizacyjne przy określaniu poziomu opłat za dostęp do norm uwzględniały potrzeby MŚP oraz niekomercyjnych zainteresowanych stron;

80.

wzywa Komisję do sporządzenia rejestru istniejących norm europejskich we wszystkich językach urzędowych UE, który będzie zawierał informacje na temat bieżących prac normalizacyjnych prowadzonych w europejskich organizacjach normalizacyjnych, istniejących zleceń normalizacji, postępów prac oraz decyzji zawierających formalne zastrzeżenia;

81.

wzywa Komisję, by monitorowała międzynarodowe procesy normalizacji w obszarze ICT oraz, w razie konieczności, wspierała uczestnictwo i koordynację europejskich zainteresowanych stron na stanowiskach kierowniczych w odpowiednich jednostkach normalizacyjnych oraz w projektach normalizacyjnych o strategicznym znaczeniu, tak aby promować europejski model regulacyjny i interesy europejskie; zachęca do wykorzystania wielostronnej platformy ds. normalizacji ICT w celu zbliżenia europejskich organizacji normalizacyjnych i międzynarodowych jednostek normalizacyjnych w dziedzinie ICT;

82.

zachęca do przyjęcia w UE referencyjnego modelu architektury oprogramowania dla przemysłu 4.0 w celu cyfryzacji europejskiego przemysłu;

83.

wzywa państwa członkowskie do stosowania norm europejskich ICT w procedurach udzielania zamówień publicznych w celu poprawy jakości usług publicznych oraz propagowania nowatorskich technologii; podkreśla jednak, że stosowanie norm nie powinno skutkować powstawaniem dodatkowych barier, w szczególności dla małych przedsiębiorstw pragnących uczestniczyć w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego;

84.

wzywa instytucje UE, rządy krajowe i europejskie organizacje normalizacyjne do opracowania wytycznych szkoleniowych dla podmiotów kształtujących politykę, aby pomóc im w poradzeniu sobie z niespójnościami wynikającymi ze stosowania odmiennych metod pracy w różnych wydziałach i instytucjach, a także do zapewnienia kultury normalizacji i zrozumienia, w jaki sposób działają procesy normalizacji i kiedy można je stosować;

85.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2018.334.2
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lipca 2017 r. w sprawie norm europejskich dla XXI wieku (2016/2274(INI)).
Data aktu:	04/07/2017
Data ogłoszenia:	19/09/2018

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lipca 2017 r. w sprawie norm europejskich dla XXI wieku (2016/2274(INI)).

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lipca 2017 r. w sprawie norm europejskich dla XXI wieku (2016/2274(INI))

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Dz.U.UE.C.2018.334.2