Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 22 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) - Zjednoczone Królestwo) - Barbara Mercredi przeciwko Richardowi Chaffe'owi(Sprawa C-497/10 PPU)(1)
(Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Sprawy małżeńskie oraz odpowiedzialność rodzicielska - Dzieci, których rodzice nie są małżeństwem - Pojęcie zwykłego pobytu niemowlęcia - Pojęcie prawa do pieczy)
(2011/C 55/30)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2011 r.)
Sąd krajowy
Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Barbara Mercredi
Strona pozwana: Richard Chaffe
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) - Wykładnia art. 8 i 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338, s. 1) - Pojęcie zwykłego pobytu - Dziecko urodzone w Zjednoczonym Królestwie z ojca będącego obywatelem brytyjskim oraz matki będącej obywatelką francuską, mające obywatelstwo matki, przy czym rodzice nie pozostają w związku małżeńskim - Dziecko zabrane na Reunion przez matkę - Zabranie zgodne z prawem w chwili, gdy nastąpiło, gdyż wówczas podmiotem odpowiedzialności rodzicielskiej wobec dziecka była matka - Późniejsze wnioski ojca o przyznanie mu władzy rodzicielskiej, ustalenie naprzemiennego pobytu dziecka u obojga rodziców oraz przyznanie prawa do osobistej styczności z dzieckiem złożone przed sądami brytyjskimi - Postanowienie High Court nakazujące powrót dziecka do Zjednoczonego Królestwa - Zaskarżenie tego postanowienia przez matkę na tej podstawie, że w chwili wszczęcia postępowania dziecko nie miało miejsca zwykłego pobytu w Zjednoczonym Królestwie
Sentencja
1) Pojęcie zwykłego pobytu w rozumieniu art. 8 i 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000, należy interpretować w ten sposób, że pobyt ten odpowiada miejscu, gdzie dziecko wykazuje pewną integrację ze środowiskiem społecznym i rodzinnym. W tym celu, gdy rozpatrywana jest sytuacja niemowlęcia przebywającego ze swoją matką dopiero od kilku dni w innym niż państwo jego zwykłego pobytu państwie członkowskim, do którego zostało ono przemieszczone, powinny w szczególności zostać wzięte pod uwagę czynniki takie jak, po pierwsze, długość, regularność, warunki oraz przyczyny pobytu w tym państwie członkowskim i przeniesienia się matki do tego państwa oraz, po drugie, w szczególności ze względu na wiek dziecka, pochodzenie geograficzne i rodzinne matki oraz stosunki rodzinne i społeczne zawiązane przez nią i przez dziecko w tym państwie członkowskim. Do sądu krajowego należy ustalenie zwykłego pobytu dziecka przy uwzględnieniu wszystkich istotnych okoliczności faktycznych danego przypadku.
W razie gdyby zastosowanie powyżej wymienionych kryteriów prowadziło w sprawie przed sądem krajowym do wniosku, że nie można ustalić zwykłego pobytu dziecka, ustalenia sądu mającego jurysdykcję należy dokonać na podstawie kryterium "obecności dziecka" w rozumieniu art. 13 rozporządzenia
2) Orzeczenia sądu państwa członkowskiego oddalające na mocy konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę wniosek o niezwłoczny powrót dziecka pod jurysdykcję sądu drugiego państwa członkowskiego i dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej wobec tego dziecka nie mają wpływu na orzeczenia, które mają być wydane w tym drugim państwie członkowskim we wszczętych wcześniej i nadal zawisłych postępowaniach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej.
______
(1) Dz.U. C 328 z 4.12.2010.
