Wyciąg z decyzji w sprawie Glitnir banki hf. na mocy dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych(2011/C 22/03)
(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2011 r.)
Orzeczeniem sądu okręgowego w Reykjavíku wydanym w dniu 22 listopada 2010 r. Glitnir banki hf., nr rej. 550500-3530, Sóltún 26, Reykjavík ("bank") objęto postępowaniem likwidacyjnym zgodnym z zasadami ogólnymi zawartymi w rozdziale XII, sekcja B ustawy nr 161/2002, z zastrzeżeniem przepisu przejściowego V, pkt 3 i 4 tejże ustawy i ze skutkami prawnymi, jakie wynikają z pkt 2 tego przepisu przejściowego, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych art. 2 ustawy nr 132/2010. Dnia 8 października 2008 r. islandzki Urząd Nadzoru Finansowego przejął uprawnienia zgromadzenia akcjonariuszy i wyznaczył komitet ds. reorganizacji kryzysowej banku. Na mocy przepisów ustawy nr 129/2008 w powiązaniu z ustawą nr 21/1991, decyzją sądu okręgowego z dnia 24 listopada 2008 r. bank uzyskał moratorium na spłatę długów. Moratorium to zostało trzykrotnie przedłużone, ostatnio dnia 13 sierpnia 2010 r., a ostatecznie wygasło z dniem 24 listopada 2010 r. Dalsze przedłużanie jego ważności byłoby niezgodne z prawem.
Charakter i przedmiot moratorium na spłatę długów udzielonego przedsiębiorstwu finansowemu zmieniono ustawą nr 44/2009, która weszła w życie dnia 22 kwietnia 2009 r. Zgodnie z pkt 2 przepisu przejściowego II ustawy nr 44/2009 (przepisu przejściowego V ustawy nr 161/2002), przepisy ustępu pierwszego art. 101, jak również art. 102, 103 i 103a ustawy nr 161/2002, zmienione, odpowiednio, ustępem pierwszym art. 5 oraz art. 6-8 ustawy nr 44/2009, mają zastosowanie w przypadku moratorium w taki sam sposób, jak w przypadku postawienia banku w stan likwidacji decyzją sądu z dniem wejścia w życie tej ustawy. Wspomniany przepis przejściowy stanowi jednak, że jak długo jest to uprawnione, należy traktować takie postępowanie likwidacyjne jako moratorium. Jak stanowi ponadto ustawa nr 44/2009, z chwilą wygaśnięcia takiego moratorium przedsiębiorstwo winno być automatycznie i bez potrzeby specjalnego orzeczenia sądu uznane za objęte postępowaniem likwidacyjnym zgodnym z zasadami ogólnymi. Zarząd likwidacyjny banku został powołany orzeczeniem sądu okręgowego w Reykjavíku z dnia 12 maja 2009 r.
Wystosowano zaproszenie do wnoszenia roszczeń przez wierzycieli, określając termin wnoszenia roszczeń - upłynął on w dniu 26 listopada 2009 r. Niezależnie od zaproszenia, w ogłoszeniu tym przypomina się o ściśle obowiązujących terminach. W sprawie wniesionych roszczeń odbyły się trzy spotkania, a kolejne zaplanowano na dzień 14 kwietnia 2011 r. Na tym spotkaniu ma być zakończone przedstawianie decyzji zarządu likwidacyjnego w sprawie uznania ważności roszczeń w stosunku do banku.
Ustawa nr 132/2010, która weszła w życie w dniu 17 listopada 2010 r., wprowadza następujące zmiany w ustawie nr 161/2002: do czasu wygaśnięcia moratorium udzielonego przedsiębiorstwu jego komitet ds. reorganizacji kryzysowej oraz zarząd likwidacyjny mogą wspólnie zażądać postawienia go, orzeczeniem sądu, w stan likwidacji zgodnie z zasadami ogólnymi, pod warunkiem, że sąd potwierdzi spełnienie istotnych wymogów art. 101 ust. 2 pkt 3 tej ustawy. W przypadku gdy sąd podejmie taką decyzję, skutki kroków podejmowanych od czasu wejścia w życie ustawy nr 44/2009 a w trakcie obowiązywania udzielonego przedsiębiorstwu moratorium pozostają w mocy.
Komitet ds. reorganizacji kryzysowej oraz zarząd likwidacyjny banku wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, a sąd wydał na podstawie ustawy zmienionej ustawą nr 132/2010 stosowne orzeczenie w dniu 22 listopada 2010 r. Sąd stwierdził, że określone w ustawie warunki postawienia banku w stan likwidacji orzeczeniem sądu zostały spełnione.
Aktywa banku wynoszą około 783 mld ISK (na podstawie aktualnych szacunków kwot do odzyskania oraz kursu wymiany korony islandzkiej z dnia 30 września 2010 r.), przy sumie należności sięgającej w przybliżeniu 2 838 mld ISK. Zdaniem sądu bank jest tym samym niewypłacalny, a jego trudności płatnicze najprawdopodobniej nie mają charakteru przejściowego; por. art. 101 ust. 2 pkt 3 ustawy nr 161/2002.
Sąd potwierdza ponadto w swym orzeczeniu, że w świetle przepisów ustawy skutki kroków podjętych od czasu wejścia w życie ustawy nr 44/2009 a w trakcie obowiązywania udzielonego przedsiębiorstwu moratorium pozostają w mocy, co oznacza na przykład utrzymanie w mocy ustanowienia komitetu ds. reorganizacji kryzysowej banku oraz jego zarządu likwidacyjnego; odnosi się to również do wszelkich środków podjętych na mocy przepisów art. 101-103 oraz 103a ustawy nr 161/2002 - zob. pkt 2 przepisu
przejściowego V tejże ustawy. Orzeczenie sądu potwierdza również dalsze traktowanie daty wejścia w życie ustawy nr 44/2009, tj. dnia 22 kwietnia 2009 r., jako daty odniesienia na potrzeby ustalania hierarchii roszczeń oraz do celu wszelkich innych skutków prawnych, które są określane na podstawie daty orzeczenia o postawieniu w stan likwidacji.
Reykjavík dnia 30 listopada 2010 r.
Zarząd likwidacyjny Glitnir banki hf.
Steinunn H. GUÐBJARTSDÓTTIR, pełnomocnik Sądu Najwyższego
Páll EIRÍKSSON, pełnomocnik Sądu Okręgowego
Komitet ds. reorganizacji kryzysowej Glitnir banki hf.
Árni TÓMASSON
Heimir HARALDSSON
Thórdís BJARNADÓTTIR, pełnomocnik Sądu Najwyższego
