Sprawozdanie na mocy art. 28 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 980/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych.

Sprawozdanie Komisji na mocy art. 28 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 980/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych

(2008/C 66/01)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2008 r.)

1. WPROWADZENIE

1.1. Informacje ogólne

Plan Ogólnych Preferencji Taryfowych (GSP) Unii Europejskiej (UE) jest najstarszym i najkorzystniejszym systemem preferencji spośród wszystkich systemów wprowadzonych w krajach rozwiniętych, ułatwiającym wymianę handlową 178 krajom rozwijającym się. Jego celem jest pomoc krajom rozwijającym się w walce z ubóstwem, a także wspieranie zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów poprzez pomoc w uzyskiwaniu przychodów w drodze integracji z handlem międzynarodowym dzięki zapewnieniu lepszego dostępu do unijnego rynku.

Osiągnięciu tych celów ma sprzyjać całkowicie bezcłowy dostęp dla produktów lub obniżanie stawek taryfowych na towary wywożone na jednolity rynek.

Na okres od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2008 r. odnowiony plan przewiduje trzy rodzaje rozwiązań dla beneficjentów: po pierwsze rozwiązanie ogólne, po drugie rozwiązanie szczególne odnoszące się do zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów, a po trzecie - rozwiązanie dla krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC), tzw. inicjatywę "wszystko oprócz broni" (EBA).

Unijny system GSP⁽¹⁾ jest wprowadzany w dziesięcioletnich cyklach, co zapewnia mu większą ciągłość i stabilność. W 2004 r. przyjęto ostatnie wytyczne na lata 2006-2015⁽²⁾.

W ramach rozwiązania ogólnego, które obejmuje około 6.400 produktów z około 10 tys. unijnych pozycji taryfowych, produkty niewrażliwe (nieco ponad 3.200, co stanowi trochę ponad połowę produktów objętych tym rozwiązaniem) uzyskały bezcłowy dostęp, natomiast produkty wrażliwe (nieco mniej niż 3.200 pozycji taryfowych, obejmujących produkty rolne, tekstylia, artykuły odzieżowe, odzież, dywany i obuwie) korzystają ze stawek taryfowych obniżonych o 3,5 punktu procentowego względem stawki celnej ad valorem stosowanej w stosunku do krajów objętych klauzulą najwyższego uprzywilejowania (KNU) oraz ze stawek ceł specyficznych obniżonych o 30 % (poza kilkoma wyjątkami)⁽³⁾. W przypadku tekstyliów i odzieży stawka celna jest obniżona o 20 % w stosunku do stawki celnej KNU ad valorem⁽⁴⁾.

Rozwiązanie odnoszące się do zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów (GSP+) pozwala na bezcłowe wprowadzanie na rynek unijny wszystkich towarów objętych ogólnym systemem GSP⁽⁵⁾. System GSP+ obejmuje obecnie 15 krajów: cztery kraje należące do Wspólnoty Andyjskiej (Boliwię, Ekwador, Kolumbię i Peru), siedem krajów Ameryki Środkowej (Gwatemalę, Honduras, Kostarykę, Nikaraguę, Panamę, Salwador i Wenezuelę), dwa kraje Europy Wschodniej (Gruzję i Republika Mołdawii) oraz dwa kraje azjatyckie (Mongolię i Sri Lankę).

Poprzednie rozporządzenie GSP przewidywało szczególne rozwiązanie dla krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC), w ramach którego te kraje cieszyły się praktycznie takimi samymi przywilejami, jakie zostały określone porozumieniem z Lomé dla krajów AKP. W lutym 2001 r⁽⁶⁾. wprowadzono inicjatywę EBA, rozszerzającą zakres produktów objętych tym szczególnym rozwiązaniem poprzez wprowadzenie 926 nowych pozycji taryfowych⁽⁷⁾. Obecnie EBA zapewnia 50 krajom najsłabiej rozwiniętym (LDC) bezcłowy dostęp do rynku unijnego dla wszystkich produktów oprócz broni i amunicji oraz 41 pozycji taryfowych dla produktów rolnych, głównie ryżu i cukru, które zostaną zliberalizowane w 2009 r.

Aby osiągnąć cel, którym jest skoncentrowanie systemu GSP na tych krajach, które najbardziej tego potrzebują, najbardziej konkurencyjne sektory produktów wytwarzanych przez niektórych beneficjentów podlegają "mechanizmowi gradacji". Ze względu na ich dużą konkurencyjność, dalsze korzystanie z taryf preferencyjnych jest bezzasadne - obowiązują zatem dla nich taryfy WTO KNU. Wykluczenie z programu GSP na podstawie "gradacji" oznacza, że plan pomógł skutecznie włączyć dany kraj i rodzaj produktów do handlu międzynarodowego dzięki osiągnięciu konkurencyjności.

Zgodnie z art. 28 rozporządzenia Rady (WE) nr 980/2005, Komitet ds. Ogólnych Preferencji Taryfowych jest zwoływany w celu zbadania:

"skutków planu na podstawie sprawozdania Komisji obejmującego okres od 1 stycznia 2006 r. Sprawozdanie to obejmuje wszystkie rozwiązania preferencyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2, i zostaje ono przedstawione we właściwym terminie w celu wykorzystania w dyskusji nad następnym rozporządzeniem".

W ramach niniejszego sprawozdania zbadano wszystkie trzy rozwiązania GSP w okresie trzech lat od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2006 r., chociaż szczególną uwagę poświęcono latom 2005 i 2006, w których wszedł w życie nowy plan GSP.

1.2. Metodyka i terminologia

Niektóre kraje korzystające z preferencji w ramach planu GSP mogą również korzystać z innych preferencyjnych rozwiązań, takich jak umowa z Kotonu czy dwustronna umowa o wolnym handlu (FTA). Ponieważ dane statystyczne dotyczące przywozu nie zawsze przedstawiają jasne informacje o charakterze preferencji, które zostały faktycznie zastosowane dla poszczególnych przywozów, ważne byłoby przeanalizowanie ogólnego poziomu wykorzystania preferencji. Ponieważ zasięg i zakres zastosowania preferencji przewidzianych w umowie z Kotonu lub w dwustronnych umowach FTA jest szerszy niż w przypadku ogólnego rozwiązania GSP, kraje stosujące te rozwiązania, tzn. rozwiązania przewidziane w umowie z Kotonu, nie miały przechodzić na rozwiązania GSP. Poziom wykorzystania GSP może być zatem zaniżony.

W ramach niniejszego sprawozdania zbadano przywóz na warunkach preferencyjnych ze 107 krajów-beneficjentów⁽⁸⁾, tj.

- 42 krajów korzystających z rozwiązania ogólnego,

- 50 krajów najsłabiej rozwiniętych,

- 15 krajów korzystających ze szczególnego rozwiązania odnoszącego się do zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów.

Łączna wielkość przywozu z tych krajów wynosi 90 %.

W celu dokonania analizy zakresu stosowania tych porozumień, w sprawozdaniu uwzględniono wyłącznie lata 2005 i 2006, ponieważ informacje dostarczone do 2004 r. byłyby nieadekwatne.

Średni margines preferencyjny obliczono w sposób teoretyczny, dodając do siebie marginesy preferencyjne, z których korzystają poszczególne pozycje taryfowe w ramach poszczególnych rozwiązań i dzieląc otrzymany całkowity margines preferencyjny przez liczbę pozycji taryfowych objętych danym rozwiązaniem. Stosując tę metodykę, staraliśmy się wyeliminować wszelkie możliwe zniekształcenia wynikające z wprowadzenia wielkości obrotów handlowych. Wielkość obrotów handlowych faktycznie mogłaby zniekształcić wynik na korzyść rozwiązania, któremu odpowiada najwięcej pozycji taryfowych lub największe obroty handlowe w poszczególnych pozycjach taryfowych.

Ponadto przy obliczaniu średniego marginesu preferencyjnego nawiązano wyłącznie do zastosowanych stawek taryfowych, nie przeliczono opłat za poszczególne produkty na ekwiwalenty taryfowe.

Przywóz kwalifikujący się do objęcia systemem GSP: przywóz produktów, dla których kraj pochodzenia jest uprawniony do objęcia systemem GSP.

Przywóz preferencyjny: przywóz produktów, dla których faktycznie wnioskowano o objęcie systemem GSP.

Poziom wykorzystania: stosunek wielkości przywozu preferencyjnego do wielkości przywozu kwalifikującego się do objęcia systemem GSP. Obrazuje udział przywozu, dla którego faktycznie zwrócono się o preferencje taryfowe w łącznej wielkości przywozu, dla której dostępne są takie preferencje.

"Utrata" wpływów: potencjalna utrata przychodów UE z tytułu ceł ze względu na zastosowanie preferencji, przy jednoczesnym założeniu, że obroty handlowe pozostałyby na tym samym poziomie, gdyby nie zastosowano preferencji.

Margines preferencyjny: różnica pomiędzy taryfą KNU a taryfą preferencyjną wyrażona w punktach procentowych. Przykład: preferencje taryfowe w wysokości 30 % od stawki cła KNU wynoszącej 10 % dają margines preferencyjny wynoszący 3 punkty procentowe i taryfę preferencyjną wynoszącą 7 %.

Table X

Example for country X, fish products

(Euro Mio)
Product	MFN Tariff	SPG Tariff	Preferential Margin	Eligible Imports	Loss of Income
03056980	12	0	12	1,80	0,22
03061310	12	3,6	8,4	0,09	0,01
03061350	12	3,6	8,4	225,52	18,94
03061380	12	3,6	8,4	16,17	1,36
03061110	12,5	0	12,5	0,71	0,09
03061190	12,5	0	12,5	0,37	0,05
Total			10,37	244,66	20,66
10,37 = sum (preferential margins)/number of product lines.

Wszystkie dane statystyczne uzyskano od EUROSTAT-u.

2. ANALIZA ZMIAN PRZYWOZU PREFERENCYJNEGO

Z uwagi na fakt, że nowy system obowiązuje dopiero od 1 stycznia 2006 r.⁽⁹⁾, a kraje-beneficjenci mogły nie skorzystać z nowych instrumentów w pełnym zakresie, nie można jeszcze wyciągnąć ostatecznych wniosków.

W dniu 1 stycznia 2006 r., wraz z wejściem w życie nowego systemu GSP, do wykazu produktów objętych GSP wprowadzono około 250 nowych produktów istotnych dla krajów rozwijających się, głównie ryb, przetworzonych owoców i warzyw. Ponadto utrzymano istniejące marginesy preferencyjne (obecnie 3,5 punkta procentowego dla produktów wrażliwych i 100 % dla produktów niewrażliwych).

Wielkość przywozu tych nowo wprowadzonych do GSP produktów wzrosła w 2006 r. o 19 % (3,9 mld EUR). Wzrost wielkości przywozu preferencyjnego był jeszcze wyraźniejszy (niemal się potroił), co wskazuje na to, że produkty wprowadzone do programu GSP mają istotne znaczenie dla działalności eksportowej krajów rozwijających się. Przywóz preferencyjny stanowiły głównie produkty rybne.

Table 1

All GSP countries: New GSP products

(Mio Euro, %)
	2004	2005	2004-2005	2006	2005-2006	2004-2006
Total imports	2.742	3.300	20 %	3.938	19 %	44 %
Eligible imports	652	835	28 %	3.881	364 %	495 %
Preferential imports	352	486	38 %	1.268	161 %	260 %
Utilisation rate	54 %	58 %	8%	33 %	- 44 %	- 39 %
Statistical calculations include all 178 GSP countries.

Z nowych preferencji skorzystały kraje z Azji i z Ameryki Południowej małej i średniej wielkości (na przykład: Wietnam, Filipiny, Sri Lanka, Malediwy, Ekwador, Kolumbia i Salwador).

Gdyby w całkowitej wielkości przywozu w ramach GSP w latach 2005 i 2006 nie uwzględnić przywozu dokonanego przez największych eksporterów do UE objętych systemem GSP⁽¹⁰⁾, wartość przywozu dokonanego przez pozostałych 164 mniejszych eksporterów wzrosłaby o 6 %, sięgając 10,6 mld EUR.

Table 2

GSP Countries without 14 biggest economies

(Mio Euro, %)
	2004	2005	2004-2005	2006	2005-2006	2004-2006
Total imports	148.476	192.008	29 %	219.476	14 %	48 %
Eligible imports	34.361	34.721	1%	42.766	23 %	24 %
Preferential imports	7.403	10.063	36 %	10.671	6%	44 %
Utilisation rate	22 %	29 %	35 %	25 %	- 14 %	16 %
Statistical calculations include 164 GSP countries.

Co więcej, w pierwszym roku funkcjonowania nowego systemu odnotowano największy wzrost wielkości przywozu z mniejszych gospodarek i najsłabiej rozwiniętych krajów. Wśród 50 krajów uzyskujących najlepsze wyniki jedynie cztery należą do tzw. większych gospodarek. Dwadzieścia sześć małych gospodarek znajdujących się w tej grupie zwiększyło przywóz do UE w ramach systemu GSP o ponad 100 %. Preferencyjny przywóz do UE z pozostałych większych gospodarek zwiększył się o mniej niż 30 % (Indie 14 %, Brazylia 26 %) lub nawet uległ zmniejszeniu (Chiny - 67 %, Republika Południowej Afryki - 36 %, Rosja - 35 %)⁽¹¹⁾.

Szczególnie w przypadku materiałów i artykułów włókienniczych (sekcja XI nomenklatury scalonej) - sektora, w którym na podstawie "gradacji" zlokalizowano największego konkurenta dla systemu GSP na rynku unijnym (Chiny) - największy wzrost przywozu odnotowano dla małych gospodarek, takich jak Fidżi, Haiti, Tunezja, Niger, Afganistan i Sri Lanka (w wartościach względnych, a nie bezwzględnych)⁽¹²⁾.

2.1. Rozwiązanie ogólne

2.1.1. Zakres rozwiązania ogólnego

W 2006 r. rozwiązanie ogólne obejmuje 6.379 pozycji taryfowych, z których 3.206 korzysta ze stuprocentowych preferencji, natomiast 3.173 ze stawki celnej, która została obniżona w stosunku do taryfy KNU. W porównaniu ze wcześniejszym rozwiązaniem, nowe rozwiązanie ogólne z 2006 r. wprowadziło 217 dodatkowych pozycji taryfowych, z których 16 korzysta z dodatkowych stuprocentowych preferencji (11 produktów przemysłowych i 5 produktów rolnych), a 201 korzysta z obniżonej stawki celnej w stosunku do taryfy KNU.

Liczba pozycji taryfowych opisanych w tabeli 3 jako "nieobjęte systemem GSP" odzwierciedla różnicę pomiędzy łączną liczbą pozycji taryfowych korzystających z preferencji w ramach ogólnego rozwiązania GSP (w 2006 r. 6.379 pozycji), a liczbą pozycji taryfowych podlegających ocleniu w ramach systemu KNU. Sektor rolnictwa pozostaje sektorem o największej liczbie niezliberalizowanych pozycji taryfowych.

Table 3

Coverage in terms of number of lines by sectors of the general arrangement

	GSP 2006				GSP 2005				GSP 2005-2006
Sector	No lines	0(1)	<> 0(2)	not in GSP	No lines	0	<> 0	not in GSP	No lines	0	<> 0	not in GSP
Agricultural	1.172	103	1.069	762	950	98	852	995	222	5	217	- 233
Textiles	1.169	0	1.169	7	1.172	0	1.172	7	-3	0	-3	0
Industrial	4.038	3.103	935	132	4.040	3.092	948	122	-2	11	- 13	10
Total	6.379	3.206	3.173	901	6.162	3.190	2.972	1.124	217	16	201	- 223
(1) 0: Products that enjoy 100 % preference thus enter the EU Market Duty free.
(2) <> 0: Dutable products. Products which benefit from a reduction from the MFN tariff but do not enter the EU Market duty free.

Pierwszym wnioskiem, jaki można wyciągnąć z tej analizy, jest to, że rozwiązanie ogólne uległo poprawie, ponieważ nie tylko uwzględnia nowe pozycje taryfowe, ale i rozszerza zakres preferencyjnego traktowania.

2.1.2. Poziom wykorzystania rozwiązania ogólnego

Średni poziom wykorzystania rozwiązania ogólnego pozostał dość stabilny i wynosi około 50 %, przy czym w latach uwzględnionych w analizie odnotowano wzrost w przypadku produktów przemysłowych i tekstylnych oraz spadek w przypadku produktów rolnych. Niemniej jednak to właśnie w sektorze rolnictwa odnotowano najwyższy poziom wykorzystania, a także najszybsze tempo wzrostu przywozu preferencyjnego (76 %).

Jeżeli porównamy poziom wykorzystania rozwiązania ogólnego ze średnim poziomem wykorzystania wszystkich trzech rozwiązań, zauważymy, że roczny poziom wykorzystania rozwiązania ogólnego znajduje się poniżej średniego poziomu wykorzystania wszystkich trzech rozwiązań.

Porównanie to nie obrazuje jednak wyników w poszczególnych sektorach. Poziom wykorzystania porozumienia w sektorach rolnictwa i przemysłu był wyższy niż średni poziom wykorzystania wszystkich trzech porozumień. Gorsze wyniki w sektorze tekstyliów przeważyły nad najlepszymi wynikami dwóch pozostałych sektorów.

Poziomy wykorzystania dla poszczególnych krajów przedstawiono w załączniku IV.

Table 4

Development of preferential imports as well as their share in eligible imports, i.e. the utilisation rate of preferences available under the general arrangement

(Mio Euro, %)
	2004 value	2005 value	2004-2005 growth	2006 value	2005-2006 growth	2004-2006 growth
Total imports	407.460	519.689	28 %	608.304	17 %	49 %
Eligible imports	75.003	72.051	-4%	85.338	18 %	14 %
Preferential imports	35.386	39.443	11 %	42.430	8%	20 %
Utilisation rate	47 %	55 %	17 %	50 %	-9%	6%
Utilisation rate (average)	53 %	58 %	8%	58 %	1%	9%
Agricultural products (total)	31.625	34.312	8%	37.560	9%	19 %
Eligible imports	6.966	8.375	20 %	13.205	58 %	90 %
Preferential imports	4.022	4.677	16 %	7.096	52 %	76 %
Utilisation rate	58 %	56 %	-3%	54 %	-4%	-7%
Utilisation rate (average)	54 %	52 %	-3%	53 %	3%	-1%
Textile products (total)	34.503	40.611	18 %	45.072	11 %	31 %
Eligible imports	19.021	14.945	- 21 %	19.131	28 %	1%
Preferential imports	7.795	7.354	-6%	8.393	14 %	8%
Utilisation rate	41 %	49 %	20 %	44 %	- 10 %	7%
Utilisation rate (average)	46 %	53 %	15 %	54 %	1%	17 %
Industrial products (total)	341.332	444.766	30 %	525.672	18 %	54 %
Eligible imports	49.016	48.731	-1%	53.002	9%	8%
Preferential imports	23.569	27.412	16 %	26.941	-2%	14 %
Utilisation rate	48 %	56 %	17 %	51 %	-9%	6%
Utilisation rate (average)	47 %	49 %	5%	46 %	-6%	-1%

2.1.3. Wykluczenie z rozwiązania ogólnego na podstawie "gradacji"

Nowo wprowadzone postanowienia o wykluczeniu z udziału w systemie GSP na podstawie "gradacji" niezaprzeczalnie spełniają cel "mechanizmu gradacji" w ramach GSP⁽¹³⁾. Dziewięć krajów korzystających z GSP (spośród 178) zostało wykluczonych na podstawie "gradacji" z konkretnych sekcji produktów⁽¹⁴⁾. Kraje wykluczone z systemu GSP na podstawie "gradacji" to kraje o większych gospodarkach⁽¹⁵⁾, w przypadku których preferencyjny przywóz w ramach GSP wzrósł z 1,3 mld EUR do ponad 9,6 mld EUR w 2006 r. Pomimo wykluczenia na podstawie "gradacji" niektórych produktów pochodzących ze wspomnianych wcześniej krajów korzystających z systemu GSP, nie odnotowano niekorzystnego wpływu na poziom przywozu tych produktów do UE. W większości przypadków całkowita wielkość przywozu tych produktów z krajów, które zostały wykluczone z systemu GSP na podstawie "gradacji" wzrosła w porównaniu z 2005 r. (wzrost sięgał od 3 % do 51 %) (patrz załącznik III). Do nielicznych wyjątków należał sektor urządzeń transportowych w przypadku Chin oraz sektor gotowych artykułów spożywczych w przypadku Brazylii, gdzie wielkość przywozu zmniejszyła się odpowiednio o 5 % i 8 % (tabele 5 i 6).

Table 5

China S-XVII - Transport equipment

(Mio Euro, %)
	2004	2005	2004-2005	2006	2005-2006	2004-2006
Total imports	1.988	3.566	79 %	3.400	-5%	71 %
Eligible imports	1.436	2.053	43 %
Preferential imports	1.080	1.550	44 %		Graduated
Utilisation rate	75 %	76 %	0%

Table 6

Brazil S-IV - Prepared foodstuffs

(Mio Euro, %)
	2004	2005	2004-2005	2006	2005-2006	2004-2006
Total imports	3.815.278	3.725.793	-2%	3.418.128	-8%	- 10 %
Eligible imports	138	2	- 99 %
Preferential imports	138	2	- 99 %		Graduated
Utilisation rate	100 %	100 %	0%

Ponadto 5 krajów objętych "mechanizmem gradacji" zdążyło już zdywersyfikować przywóz towarów w ramach GSP do UE. W latach 2005-2006 wielkość przywozu preferencyjnego w ramach GSP z tych krajów wzrosła (wzrosty sięgały od 14 % do 45 %) (patrz załącznik II).

Odnośnie do wykluczenia na podstawie "gradacji" można zatem stwierdzić, że dane handlowe za 2006 r. (pierwszy rok funkcjonowania systemu) dowodzą, że główne cele "mechanizmu gradacji" zostały osiągnięte. Faktycznie, wielkość wywozu z krajów objętych "mechanizmem gradacji" w tych sektorach, z których zostały wykluczone nadal rośnie, a ponad połowa wykluczonych krajów z powodzeniem zdywersyfikowała przywóz w ramach GSP na rynek unijny.

2.2. Rozwiązanie szczególne GSP+

2.2.1. Zakres rozwiązania GSP+

Na 2006 r. rozwiązanie GSP+ obejmuje 6.454 pozycje taryfowe, z których wszystkie z wyjątkiem 21 korzystają ze stuprocentowych preferencji. W porównaniu z rozwiązaniem ogólnym, plan GSP+ zawiera 75 dodatkowych pozycji taryfowych korzystających z preferencyjnego traktowania. Preferencyjne pozycje taryfowe zastosowane w GSP+ były już objęte wcześniejszymi ustaleniami dotyczącymi zwalczania narkotyków. Ponadto systemem GSP+ objęto 22 nowe pozycje taryfowe i zastosowano w nim stuprocentowe preferencje taryfowe dla 188 nowych pozycji (171 z sektora rolnictwa, 20 z sektora przemysłu, natomiast z sektora tekstylnego usunięto 3 pozycje taryfowe).

Liczba pozycji taryfowych opisanych jako "nieobjęte systemem GSP" odzwierciedla różnicę pomiędzy łączną liczbą pozycji taryfowych korzystających z preferencji w ramach rozwiązania GSP+ (w 2006 r. 6.454 pozycje), a liczbą pozycji taryfowych podlegających ocleniu w ramach systemu KNU (7.280). Również w tym przypadku najwięcej niezliberalizowanych pozycji taryfowych dotyczy sektora rolnictwa, chociaż jest ich mniej niż w ramach rozwiązania ogólnego (700).

Table 7

Coverage in terms of number of lines by sectors of the GSP+ arrangement

	GSP+ 2006				GSP+ 2005				GSP+ 2005-2006
Sector	No lines	0	<> 0	Not in GSP	No lines	0	<> 0	Not in GSP	No lines	0	<> 0	Not in GSP
Agricultural	1.234	1.213	21	700	1.229	1.042	87	716	5	171	- 66	- 16
Textiles	1.169	1.169	0	7	1.172	1.172	0	7	-3	-3	0	0
Industrial	4.051	4.051	0	119	4.031	4.031	0	131	20	20	0	- 12
Total	6.454	6.433	21	826	6.432	6.245	87	854	22	188	- 66	- 28

Ogólnie rzecz biorąc, rozwiązanie GSP+ okazuje się lepsze nie tylko pod względem liczby pozycji taryfowych (w związku z ustaleniami dotyczącymi zwalczania narkotyków), ale przede wszystkim pod względem liczby pozycji taryfowych korzystających ze stuprocentowych preferencji.

2.2.2. Poziom wykorzystania rozwiązania GSP+

Poziom wykorzystania GSP+ (ponad 70 %) jest znacznie wyższy, niż poziom wykorzystania rozwiązania ogólnego (nieco ponad 50 %). Jest to związane głównie z atrakcyjniejszymi marginesami preferencyjnymi dostępnymi w ramach planu GSP+. Ponadto istotną różnicę w poziomach wykorzystania tych dwóch rozwiązań można również wytłumaczyć faktem, że kraje objęte rozwiązaniem GSP+ nie korzystały z żadnych innych programów preferencyjnych w ramach swoich stosunków handlowych z UE.

Porównanie poziomu wykorzystania GSP+ ze średnim poziomem wykorzystania całego programu pozwala stwierdzić, że rozwiązanie GSP+ wypada zdecydowanie powyżej przeciętnej, szczególnie w sektorze rolnictwa, i że w rzeczywistości funkcjonuje najlepiej spośród wszystkich trzech rozwiązań.

Jeżeli chodzi o wzrost poziomu wykorzystania, łączny poziom wykorzystania wzrósł w ciągu trzech rozpatrywanych lat o 8 %, o 1 % mniej niż średni poziom wykorzystania wszystkich trzech rozwiązań. W sektorze tekstylnym odnotowano największy wzrost, który z nawiązką skompensował nieznaczne zahamowanie tempa wzrostu poziomu wykorzystania w przypadku produktów przemysłowych i rolnych.

Analizy statystyczne wielkości przywozu w ramach GSP+ potwierdzają, że wielkość przywozu preferencyjnego w ramach GSP+ wzrosła w latach 2005-2006 o 15 %. Ponadto wielkość przywozu preferencyjnego do krajów UE w ramach GSP+ z 12 spośród 15 krajów korzystających z tego rozwiązania wzrosła średnio o 28,5 %, dzięki czemu 9 z 15 krajów korzystających z rozwiązania GSP+ awansowało w rankingu największych eksporterów do UE objętych programem GSP (przede wszystkim Republika Mołdawii - 36 %, Nikaragua - 30 % i Boliwia - 47 %) (patrz załącznik II).

Poziomy wykorzystania dla poszczególnych krajów korzystających z rozwiązania GSP+ przedstawiono w załączniku IV.

Table 8

Development of preferential imports as well as their share in eligible imports, i.e. the utilisation rate of preferences available for beneficiaries of the GSP+ arrangement

(Mio Euro, %)
	2004 value	2005 value	2004-2005 growth	2006 value	2005-2006 growth	2004-2006 growth
All products
Total imports	15.342	17.969	17 %	22.444	25 %	46 %
Eligible imports	3.788	5.151	36 %	5.720	11 %	51 %
Preferential imports	2.696	3.831	42 %	4.401	15 %	63 %
Utilisation rate	71 %	74 %	4%	77 %	4%	8%
Utilisation rate (average)	53 %	58 %	8%	58 %	1%	9%
Agricultural products (total)	5.348	6.404	20 %	7.092	11 %	33 %
Eligible imports	1.715	2.648	54 %	3.010	14 %	76 %
Preferential imports	1.522	2.267	49 %	2.644	17 %	74 %
Utilisation rate	89 %	86 %	-3%	88 %	2%	-1%
Utilisation rate (average)	54 %	52 %	-3%	53 %	3%	-1%
Textile products (total)	1.186	1.215	2%	1.475	21 %	24 %
Eligible imports	1.057	1.142	8%	1.378	21 %	30 %
Preferential imports	426	551	29 %	825	50 %	94 %
Utilisation rate	40 %	48 %	20 %	60 %	25 %	50 %
Utilisation rate (average)	46 %	53 %	15 %	54 %	1%	17 %
Industrial products (total)	8.807	10.349	18 %	10.877	5%	24 %
Eligible imports	1.015	1.360	34 %	1.332	-2%	31 %
Preferential imports	747	1.011	35 %	931	-8%	25 %
Utilisation rate	74 %	74 %	0%	70 %	-5%	-5%
Utilisation rate (average)	47 %	49 %	5%	46 %	-6%	-1%

Najważniejszym wnioskiem jest to, że wzrost wielkości przywozu preferencyjnego był dodatni we wszystkich sektorach oprócz przemysłu, a w rzeczywistości w 2006 r. wielkość przywozu wzrastała szybciej niż wielkość przywozów kwalifikujących się do objęcia programem, co zwiększyło i tak wysoki poziom wykorzystania programu.

2.2.3. Wykluczenie z rozwiązania GSP+ na podstawie "gradacji"

W latach, w których funkcjonowało to rozwiązanie, żaden kraj nie został wykluczony na podstawie "gradacji".

2.3. Inicjatywa "wszystko oprócz broni"

2.3.1. Zakres rozwiązania dla krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC)

Na rok 2006 rozwiązanie EBA obejmuje 7.216 pozycji taryfowych, z których wszystkie korzystają ze stuprocentowych preferencji. W porównaniu z rozwiązaniem GSP+, to rozwiązanie zawiera 762 dodatkowych pozycji taryfowych korzystających z bezcłowego traktowania. To rozwiązanie uległo jedynie nieznacznym zmianom ze względu na wykreślenie pewnych pozycji taryfowych z nomenklatury scalonej.

Liczba pozycji taryfowych opisanych jako "nieobjęte rozwiązaniem EBA" odzwierciedla różnicę pomiędzy łączną liczbą pozycji taryfowych korzystających z preferencji w ramach rozwiązania EBA (w 2006 r. 7.216 pozycji) a liczbą pozycji taryfowych podlegających ocleniu w ramach systemu KNU (7.280). Wyjątkami wyłączonymi z tego programu są "broń" i amunicja (23 przemysłowych pozycji taryfowych) oraz 41 produktów rolnych, głównie cukier i ryż.

Table 9

Coverage in terms of number of lines by sectors of the arrangement for the LDCs

	EBA 2006				EBA 2005				EBA 2006-2005
Sector	No lines	0	<> 0	Not in EBA	No lines	0	<> 0	Not in EBA	No lines	0	<> 0	Not in EBA
Agricultural	1.893	1.893	0	41	1.904	1.904	0	41	- 11	11	0	0
Textiles	1.176	1.176	0	0	1.179	1.179	0	0	-3	-3	0	0
Industrial	4.147	4.147	0	23	4.138	4.138	0	24	9	9	0	-1
Total	7.216	7.216	0	64	7.221	7.221	0	65	-5	-5	0	-1

Rozwiązanie EBA jest zatem najbardziej preferencyjnym spośród trzech rozwiązań funkcjonujących w ramach programu GSP, zarówno pod względem liczby pozycji taryfowych korzystających z preferencyjnego traktowania, jak i "kwoty" zastosowanych preferencji, ponieważ w ramach tego rozwiązania wszystkie produkty są wprowadzane na rynek unijny bez cła i bez zastosowania kontyngentów.

2.3.2. Poziom wykorzystania rozwiązania EBA

Poziom wykorzystania inicjatywy EBA jest najniższy spośród wszystkich rozwiązań preferencyjnych GSP (wynosi średnio 44 %), co wskazuje na to, że istnieją jeszcze możliwości poprawy. Rzeczywiście - porównanie poziomu wykorzystania rozwiązania dla krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC) ze średnim poziomem wykorzystania całego programu pozwala stwierdzić, że rozwiązanie EBA wypadło w trzech rozpatrywanych latach poniżej przeciętnej. Roczny poziom wykorzystania w sektorze tekstylnym był jednak znacznie powyżej średniej, dowodząc dobrego funkcjonowania tego sektora w ramach rozwiązania EBA.

W każdym razie wygląda na to, że nowy program przyczynił się do pozytywnych rezultatów, gdyż poziom wykorzystania w 2006 r. wykazuje największy wzrost w porównaniu z pozostałymi dwoma rozwiązaniami (patrz tabele 4 i 8).

Jeżeli przyjrzeć się ogólnemu wykorzystaniu preferencji unijnych przez kraje najsłabiej rozwinięte (LDC), korzystają one z dwóch rozwiązań preferencyjnych dotyczących dostępu do unijnego rynku. Jednym z nich jest rozwiązanie EBA wprowadzone w ramach GSP, a drugim jest umowa z Kotonu. Rozwiązanie EBA jest bardziej korzystne, ale dla wielu produktów przywożonych do UE z krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC) preferencje są takie same. Ponieważ krajom najsłabiej rozwiniętym (LDC) przyznano znaczne preferencje w ramach konwencji z Lomé, poprzedzających umowę z Kotonu, których historia sięga połowy lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, a rozwiązanie EBA wprowadzono dopiero w 2001 r., kraje najsłabiej rozwinięte (LDC) kwalifikujące się do objęcia obydwoma programami w wielu przypadkach nadal korzystają z preferencji przewidzianych w umowie z Kotonu. To może wyjaśniać, dlaczego łączne wykorzystanie preferencji unijnych przez kraje najsłabiej rozwinięte (LDC) wynosi 70 %, czyli o wiele więcej, niż w przypadku, gdy pod uwagę brany jest wyłącznie poziom wykorzystania rozwiązania EBA (48 %).

Table 10

Development of preferential imports as well as their share in eligible imports, i.e. the utilisation rate of preferences available for LDCs

(Mio Euro, %)
	2004 value	2005 value	2004-2005 growth	2006 value	2005-2006 growth	2004-2006 growth
All products
Total imports	14.037	16.451	17 %	17.126	4%	22 %
Eligible imports	7.400	7.570	2%	9.274	23 %	25 %
Preferential imports	3.138	3.303	5%	4.449	35 %	42 %
Utilisation rate	42 %	44 %	5%	48 %	9%	14 %
Utilisation rate (average)	53 %	58 %	8%	58 %	1%	9%
Agricultural products (total)	2.129	2.478	16 %	2.503	1%	18 %
Eligible imports	1.389	1.574	13 %	1.653	5%	19 %
Preferential imports	194	224	15 %	290	29 %	49 %
Utilisation rate	14 %	14 %	0%	18 %	29 %	29 %
Utilisation rate (average)	54 %	52 %	-3%	53 %	3%	-1%
Textile products (total)	5.321	4.913	-8%	6.141	25 %	15 %
Eligible imports	4.771	4.554	-5%	5.771	27 %	21 %
Preferential imports	2.719	2.833	4%	3.816	35 %	40 %
Utilisation rate	57 %	62 %	9%	66 %	6%	16 %
Utilisation rate (average)	46 %	53 %	15 %	54 %	1%	17 %
Industrial products (total)	6.586	9.058	38 %	8.481	-6%	29 %
Eligible imports	1.239	1.441	16 %	1.849	28 %	49 %
Preferential imports	225	245	9%	341	39 %	52 %
Utilisation rate	18 %	17 %	-6%	18 %	6%	0%
Utilisation rate (average)	47 %	49 %	5%	46 %	-6%	-1%

Najważniejszy wniosek jest taki, iż pomimo wciąż niskich poziomów wykorzystania, rozwiązanie EBA wykazuje najszybsze tempo wzrostu. Wielkość przywozu preferencyjnego w 2006 r. rosła szybciej niż w poprzednich latach, co zaowocowało wyższym poziomem wykorzystania. Dotyczy to szczególnie sektora rolnictwa.

2.3.3. Wykluczenie z rozwiązania EBA na podstawie "gradacji"

Ponieważ zasady wykluczenia na podstawie "gradacji" nie obejmują krajów LDC, żaden z krajów korzystających z tego specjalnego wsparcia nie został wykluczony w żadnym z sektorów.

3. MARGINESY PREFERENCYJNE W RAMACH GSP

Jak wykazano w treści sprawozdania, rozwiązanie EBA jest najkorzystniejsze pod względem zapewnianych beneficjentom preferencji. Średni margines preferencyjny dla tego rozwiązania jest również najwyższy (8,37 %), tuż za nim plasuje się średni margines preferencyjny dla rozwiązania GSP+ (8,36 %), natomiast najniższy jest średni margines preferencyjny dla rozwiązania ogólnego (3,21 %).

Zgodnie z logiką, największe różnice pomiędzy latami 2005 a 2006 dotyczą sektora rolnictwa, na który nowy system wywarł największy wpływ: 222 nowe pozycje taryfowe w ramach rozwiązania ogólnego (5 bezcłowych i 217 korzystających z obniżenia taryfy celnej w stosunku do taryfy KNU), tylko 5 nowych pozycji taryfowych w ramach rozwiązania GSP+, jednak zwiększyła się liczba pozycji taryfowych korzystających z bezcłowego dostępu do rynku unijnego (171).

W poniższej tabeli przedstawiono średni margines preferencyjny dla poszczególnych rozwiązań w latach 2005 i 2006 dla sektora rolnictwa, tekstylnego i przemysłowego. Oczywiście najwyższym marginesem preferencyjnym charakteryzuje się rozwiązanie EBA, tuż za nim plasuje się rozwiązanie GSP+, natomiast rozwiązanie ogólne korzysta z najniższego marginesu preferencyjnego.

Table 11

Average preferential margin (percentage points)

(%)
Average preferential margin	2005			2006
	GSP	GSP+	EBA	GSP	GSP+	EBA
Total	3,28	7,85	8,00	3,21	8,36	8,37
Agriculture	4,61	10,81	11,25	4,38	12,35	12,37
Textiles	1,67	8,34	8,34	1,67	8,33	8,33
Industrial	3,56	4,40	4,40	3,58	4,40	4,40

4. WPŁYW NA BUDŻET WSPÓLNOTY

Trudno jest oszacować wpływ na budżet Wspólnoty. Nie ma wątpliwości, że bez preferencji pewna część wywozu preferencyjnego nie doszłaby do skutku. Jeżeli nawet część towarów nadal byłaby wysyłana na rynek unijny, obroty handlowe byłyby niższe ze względu na wyższą cenę podyktowaną stawką taryfową. Nie można zatem oszacować "utraty" przychodów z tytułu ceł w wyniku zastosowania preferencji handlowych mnożąc margines preferencyjny ważony wielkością obrotów handlowych⁽¹⁶⁾ przez wielkość obrotów handlowych. Ponadto trudno jest obliczyć pośrednie koszty ponoszone przez konsumentów i importerów lub handel wewnątrzwspólnotowy w UE.

W związku z powyższym, w celu zobrazowania wielkości przywozu, w tabeli 12 przedstawiono wielkość przywozu preferencyjnego w ramach rozwiązania ogólnego, GSP+ i EBA oraz związane z nimi marginesy preferencyjne ważone wielkością obrotów handlowych. W wyniku przemnożenia tych dwóch zmiennych otrzymujemy wielkość odpowiadającą potencjalnej utracie przychodów z tytułu ceł, jakie uzyskano by w przypadku, gdyby cały przywóz był objęty taryfą KNU. Wielkość ta sięga około 2 mld EUR i można ją odnieść do łącznych przychodów UE z tytułu ceł, które w 2006 r. wyniosły około 14 mld EUR⁽¹⁷⁾.

Table 12

Loss of income for the EU budget resulting from granting tariff preferences to imports under the general arrangement

(Mio Euro, %)
	2004 value	2005 value	2004-2005 growth	2006 value	2005-2006 growth	2004-2006 growth
Preferential imports	34.821	37.521	8%	42.276	13 %	21 %
Average preferential margin	3,12 %	3,18 %	2%	3,20 %	1%	3%
Loss of income	1.086,4	1.193,2	10 %	1.352,8	13 %	25 %

Obydwa parametry, zarówno wielkość przywozu preferencyjnego, jak i wysokość marginesu preferencyjnego, przyczyniły się do szybszego tempa utraty przychodów przez budżet Wspólnoty.

Table 13

Loss of income for the EU budget resulting from granting tariff preferences to imports from beneficiary countries of the GSP+ regime

(Mio Euro, %)
	2004 value	2005 value	2004-2005 growth	2006 value	2005-2006 growth	2004-2006 growth
Preferential imports	2.590	3.273	26 %	4.347	33 %	68 %
Average preferential margin	6,09 %	6,31 %	4%	7,22 %	14 %	19 %
Loss of income	157,7	206,5	31 %	313,9	52 %	99 %

Zarówno wielkość przywozu preferencyjnego, jak i wysokość marginesu preferencyjnego wzrosły w ciągu trzech rozpatrywanych lat, przyczyniając się do większej utraty przychodów. Wpływ rozwiązania GSP+ na budżet unijny, choć jest najmniejszy w wartościach bezwzględnych, rośnie zdecydowanie szybciej niż wpływ pozostałych rozwiązań GSP.

Table 14

Loss of income for the EU budget resulting from granting tariff preferences to imports from LDCs

(Mio Euro, %)
	2004 value	2005 value	2004-2005 growth	2006 value	2005-2006 growth	2004-2006 growth
Preferential imports	3.133	3.288	5%	4.393	34 %	40 %
Average preferential margin	7,32 %	6,99 %	-5%	6,99 %	0%	-5%
Loss of income	229,3	229,8	0,2 %	307,1	34 %	34 %

Rosnące straty budżetu wspólnotowego są spowodowane głównie wzrostem wielkości przywozu preferencyjnego.

5. WNIOSEK

Celem niniejszego sprawozdania jest ocena funkcjonowania trzech rozwiązań przewidzianych w ramach systemu GSP dla krajów rozwijających się.

Zgodnie z wymogami art. 28.3 rozporządzenia (WE) nr 980/2005, Komisja musi, na podstawie sprawozdania, zbadać skutki zastosowania systemu, uwzględniając wszystkie rozwiązania preferencyjne w okresie od 1 stycznia 2006 r.

Głównym wnioskiem wynikającym z tej oceny jest to, że nowe rozporządzenie wprowadziło program, który jest lepszy pod względem liczby produktów korzystających z preferencji, liczby krajów mogących uczestniczyć w tym programie oraz kwoty preferencji do wykorzystania.

Najnowsze dane statystyczne dowodzą, że koncepcja GSP wprowadzona w 2006 r. dobrze sprawdza się w praktyce, ponieważ wartość przywozu preferencyjnego w ramach rozwiązania ogólnego wzrosła w ciągu ostatniego roku o 8 %, pomimo tego, iż kraje rozwijające się muszą się dostosować do potrzeb nowego programu.

Ponadto okazało się, że program GSP skutecznie wspiera przywóz towarów do UE z krajów, które najbardziej tego potrzebują, ponieważ wywóz w ramach GSP z krajów najsłabiej rozwiniętych oraz z krajów korzystających z rozwiązania GSP+ wzrósł w 2006 r. odpowiednio o 35 % i 15 %. Co więcej, zwiększył się również poziom wykorzystania tych programów.

Ponadto nowo wprowadzone postanowienia w sprawie "gradacji" niezaprzeczalnie spełniają cel mechanizmu gradacji w ramach GSP, gdyż nie odnotowano niekorzystnego wpływu na wielkość przywozu do UE wykluczonych produktów z wykluczonych krajów.

Istnieją jednak jeszcze możliwości poprawy, ponieważ szczególnie w przypadku krajów najsłabiej rozwiniętych, poziom wykorzystania nadal jest niski, pomimo szybkiego wzrostu; w przypadku rozwiązania ogólnego, poziom wykorzystania zmniejszył się w latach 2005-2006 we wszystkich sektorach, choć w latach 2004-2006 wykazał trzyprocentowy wzrost. W nadchodzących latach należy uważnie śledzić te zmiany.

Wyniki ogólnej analizy systemu GSP za trzy minione lata, a w szczególności za 2006 r., są zatem różne. Z uwagi na fakt, że nowy system obowiązuje dopiero od 1 stycznia 2006 r., a kraje z niego korzystające mogły nie skorzystać z nowych instrumentów w pełnym zakresie, nie można jeszcze wyciągnąć ostatecznych wniosków, a w nadchodzących latach konieczna może być jeszcze dalsza analiza.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie (WE) nr 980/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. wprowadzające plan ogólnych preferencji taryfowych (Dz.U. L 169 z 30.6.2005).

⁽²⁾ Komunikat z dnia 7 lipca 2004 r. [COM(2004) 461, Dz.U. C 242 z 29.9.2004].

⁽³⁾ Taryfy są zawieszane, jeżeli w wyniku preferencyjnego traktowania cła (ad valorem) wynoszą 1 % lub mniej bądź cła specyficzne wynoszą 2 EUR lub mniej.

⁽⁴⁾ Dotyczy to głównie produktów z rozdziałów 50-63 nomenklatury scalonej.

⁽⁵⁾ Aby kwalifikować się do programu, beneficjenci muszą spełnić szereg kryteriów, w szczególności muszą to być kraje wrażliwe (patrz poniżej), skutecznie przestrzegające kluczowych konwencji międzynarodowych dotyczących podstawo wych praw człowieka i prawa pracy, a także zasad ochrony środowiska i dobrych rządów. W rozumieniu rozporządzenia GSP, wrażliwość oznacza, że pięć największych sekcji przywozu objętego systemem GSP na rynek Wspólnoty stanowi więcej niż 75 % wartości przywozu objętego systemem GSP. Przywóz na rynek Wspólnoty z tego kraju objęty systemem GSP musi również stanowić mniej niż 1 % wartości całości wspólnotowego przywozu objętego systemem GSP [uwzględniane jest również kryterium Banku Światowego - patrz art. 9 ust. 3 rozporządzenia GSP].

⁽⁶⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 416/2001 z dnia 28 lutego 2001 r.

⁽⁷⁾ Program EBA nie doprowadził jednak do natychmiastowej liberalizacji przywozu cukru, ryżu i bananów. Dotyczyło to łącznie 43 pozycji taryfowych, dla których EBA przewiduje kontyngenty bezcłowe. Tych pozycji taryfowych nie uwzględniono w podanej liczbie 926 pozycji.

⁽⁸⁾ Te kraje wymieniono w załączniku I.

⁽⁹⁾ Rozwiązanie motywacyjne GSP+ wprowadzono w drodze wyjątku w trybie przyspieszonym, dzięki czemu weszło tym czasowo w życie w dn. 1 lipca 2005 r.

⁽¹⁰⁾ Kraje, których przywóz do UE w ramach GSP przekracza 1 mld EUR, należące do większych gospodarek: Indie, Brazylia, Bangladesz, Tajlandia, Wietnam, Indonezja, Pakistan, Malezja, Arabia Saudyjska, Ukraina, Chiny, Argentyna, Rosja, Republika Południowej Afryki.

⁽¹¹⁾ Patrz załącznik II.

⁽¹²⁾ Patrz załącznik III.

⁽¹³⁾ Tak jak przewidziano w komunikacie z dnia 7.7.2004 [COM(2004) 461, Dz.U. C 242 z 29.9.2004].

⁽¹⁴⁾ Kryteria stopniowania przewidziane w art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 980/2005.

⁽¹⁵⁾ Brazylia, Chiny, Algieria, Indonezja, Indie, Malezja, Rosja, Tajlandia i Republika Południowej Afryki.

⁽¹⁶⁾Margines preferencyjny ważony wielkością obrotów handlowych: średnia marginesów preferencyjnych dla listy produktów ważona wielkością przywozu poszczególnych produktów.

⁽¹⁷⁾ Należy pamiętać o tym, że państwa członkowskie zachowują dla siebie 25 % z tytułu kosztów poboru, zatem wpływ finansowy na budżet Wspólnoty wynosi tylko 75 % pobranych kwot. Łączna strata odzwierciedlona w budżecie będzie zatem wynosić około 1,5 mld EUR.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ANNEX  I

BENEFICIARY COUNTRIES UNDER ALL GSP ARRANGEMENTS

grafika

ANNEX  II

VARIATION OF PREFERENTIAL IMPORTS OF THE GSP

grafika

ANNEX  III

COUNTRIES/SECTORS GRADUATED FROM THE GENERAL ARRANGEMENT

grafika

ANNEX  IV

GSP — STATISTICS FOR ALL BENEFICIARY COUNTRIES

grafika

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2008.66.1
• Rodzaj: Zawiadomienie
• Tytuł: Sprawozdanie na mocy art. 28 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 980/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych.
• Data aktu: 11/03/2008
• Data ogłoszenia: 11/03/2008