(2005/C 231/08)
(Dz.U.UE C z dnia 20 września 2005 r.)
Komitet Regionów,
uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego - Europejska polityka sąsiedztwa - dokument strategiczny (COM(2004) 373 końcowy);
uwzględniając decyzję Komisji z dnia 13 maja 2004 r. o zasięgnięciu jego opinii w tej sprawie zgodnie z art. 265 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;
uwzględniając decyzję Prezydium z 15 czerwca 2004 r., powierzającą sporządzenie tej opinii Komisji ds. Stosunków Zewnętrznych;
uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie planów działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa (ENP) (COM(2004) 795 końcowy);
uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie w ramach Rady Stowarzyszenia ustanowionej Układem Eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE-Jordania (COM (2004) 796 końcowy);
uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Wspólnota Europejska w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego Przejściowym Układem Stowarzyszeniowym w sprawie wymiany handlowej i współpracy w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE-Autonomia Palestyńska (COM (2004) 789 końcowy);
uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie w Radzie Stowarzyszenia ustanowionej przez Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE/Tunezja (COM (2004) 792 końcowy);
uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie mają przyjąć Wspólnoty i ich Państwa Członkowskie w ramach Rady Współpracy ustanowionej Umową o Partnerstwie i Współpracy ustanawiającą partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Ukrainą z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE-Ukraina (COM (2004) 791 końcowy);
uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie mają przyjąć Wspólnoty i ich Państwa Członkowskie w Radzie Stowarzyszenia ustanowionej przez Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE - Izrael (COM (2004) 790 końcowy);
uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie mają przyjąć Wspólnoty Europejskie i ich Państwa Członkowskie w ramach Rady Współpracy ustanowionej Umową o Partnerstwie i Współpracy ustanawiającą partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Mołdowy z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE-Mołdowa (COM (2004) 787 końcowy);
uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego: Budowanie wspólnej przyszłości; wyzwania dla polityki i środki budżetowe rozszerzonej Unii na lata 2007-2013 (COM(2004) 101 końcowy;
uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przepisów ogólnych ustanawiających europejski instrument na rzecz sąsiedztwa i partnerstwa, COM(2004) 628 końcowy;
uwzględniając komunikat Komisji "Podstawy nowego instrumentu na rzecz sąsiedztwa", COM(2003) 393 końcowy;
uwzględniając raport Parlamentu Europejskiego "Szersza Europa - sąsiedztwo: nowe ramy stosunków z naszymi wschodnimi i południowymi sąsiadami" (COM(2003) 104 - 2003/2018(INI));
uwzględniając swoją opinię w sprawie komunikatu Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego "Szersza Europa - sąsiedztwo: nowe ramy stosunków z naszymi wschodnimi i południowymi sąsiadami" (CdR 175/2003 fin)(1);
uwzględniając swoją opinię perspektywiczną w sprawie "Partnerstwo Europejsko-Śródziemnomorskie a władze lokalne i regionalne: potrzeba koordynacji i odrębnego instrumentu na rzecz współpracy zdecentralizowanej" (CdR 327/2003 fin)(2);
uwzględniając swoją opinię w sprawie "Samorząd lokalny i regionalny w Rosji a rozwój współpracy UERosja" (CdR 105/2004); uwzględniając swoją opinię w sprawie "Wymiar północny - drugi plan działania 2004-2006" (CdR 102/2003 fin)(3);
uwzględniając swój projekt opinii w sprawie komunikatu Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego: Budowanie wspólnej przyszłości; wyzwania dla polityki i środki budżetowe rozszerzonej Unii na lata 2007-2013 (CdR 162/2004 rev. 3) - sprawozdawca: radny Sir Albert Bore, Rada Miasta Birmingham (UK, PES);
uwzględniając swój projekt opinii (CdR 336/2004 rev 1) przyjęty dnia 7 lutego 2005 r. przez Komisję ds. Stosunków Zewnętrznych (sprawozdawca: Lord Paul HANNINGFIELD, Rada Hrabstwa Essex (UK/EPP));
a także mając na uwadze, co następuje:
1) w świetle europejskiej polityki sąsiedztwa KR powinien obecnie starać się - w granicach swych zasobów i zadań instytucjonalnych - rozszerzać swą działalność w zakresie stosunków zewnętrznych poza kraje obecnie przystępujące, m.in. o kraje wymienione w ENP;
2) w swych kontaktach zagranicznych winien skupiać się na jednostkach samorządu lokalnego i regionalnego obecnych krajów kandydujących;
3) KR powinien także nadać wysoki priorytet w ramach ENP dialogowi i współpracy ze wszystkimi krajami graniczącymi z UE od północy, wschodu i południa;
na 59. sesji plenarnej w dniach 13-14 kwietnia 2005 r. (posiedzenie z dnia 14 kwietnia 2005 r.) przyjął następującą opinię:
1. Stanowisko Komitetu Regionów
1.1 Ogólne uwagi o europejskiej polityce sąsiedztwa
Komitet Regionów
1.1.1 przyjmuje z zadowoleniem ważny i potrzebny dokument Komisji Europejskiej, stwarzający rzeczywistą i prawdziwą szansę na określenie i polepszenie stosunków między Unią Europejską a krajami sąsiadującymi;
1.1.2 przyznaje, że - biorąc pod uwagę niedawne rozszerzenie Unii Europejskiej oraz związane z nim zmiany jej zewnętrznych granic - polityka ta jest dokonanym w dobrym momencie i mile widzianym krokiem naprzód, który ma na celu podzielenie się korzyściami płynącymi z rozszerzenia UE z krajami sąsiadującymi poprzez wzmacnianie stabilności, bezpieczeństwa i ogólnego dobra wszystkich zainteresowanych stron;
1.1.3 zgadza się, że europejska polityka sąsiedztwa dostarcza środków, które umożliwią zacieśnienie stosunków między Unią Europejską a krajami sąsiadującymi oraz zapobiegną powstaniu między nimi nowych podziałów;
1.1.4 podkreśla, że europejska polityka sąsiedztwa, jakkolwiek zapewnia poprawę stosunków między UE a krajami sąsiadującymi, pozostaje jednocześnie oddzielona od samego procesu rozszerzenia i w takim kontekście powinna być ona postrzegana;
1.1.5 podkreśla istotne znaczenie władz lokalnych i regionalnych w tym procesie i z niepokojem zauważa brak jakichkolwiek znaczących wzmianek o władzach regionalnych i lokalnych oraz ich roli w zakresie tej polityki;
1.1.6 zgadza się, że polityka ta zachęcać będzie kraje sąsiadujące do uczestnictwa w różnych działaniach UE, poprzez wzmożoną współpracę w zakresie polityki, bezpieczeństwa, gospodarki i kultury;
1.1.7 uważa, że europejska polityka sąsiedztwa ma na celu wspieranie wysiłków na rzecz osiągnięcia większego poszanowania dla lepiej egzekwowanych praw człowieka, społeczeństwa obywatelskiego oraz tworzenie dobrych praktyk sprawowania rządów w tych krajach;
1.1.8 w związku z tym, z zadowoleniem odnosi się do ostatnich wydarzeń politycznych na Ukrainie i w Gruzji. Europejska polityka sąsiedztwa musi aktywnie wspierać postępy czynione przez te państwa w kierunku osiągnięcia większej demokracji i gospodarki rynkowej;
1.1.9 zgadza się, że europejska polityka sąsiedztwa ma na celu polepszenie stosunków handlowych i sytuacji gospodarczej między UE a krajami sąsiadującymi;
1.1.10 przyznaje, że europejska polityka sąsiedztwa ma istotne znaczenie dla wspierania ściślejszej współpracy między państwami objętymi tą polityką a UE w zakresie zwalczania terroryzmu, nielegalnej imigracji i przestępczości transgranicznej, takiej jak handel narkotykami i handel ludźmi;
1.1.11 wspiera wysiłki podejmowane w państwach objętych ENP, zamieszkiwanych przez różne mniejszości etniczne, mające na celu znalezienie nowatorskich rozwiązań sprzyjających współistnieniu różnych grup etnicznych i przestrzeganiu powszechnie uznawanych podstawowych zasad.
1.2 Lokalny i regionalny wymiar europejskiej polityki sąsiedztwa
Komitet Regionów
1.2.1 podkreśla, że władze lokalne i regionalne w państwach objętych ENP muszą odgrywać większą rolę w procesie demokratyzacji i decentralizacji;
1.2.2 podkreśla, że - zgodnie z zasadą pomocniczości, jedną z głównych zasad Unii, pozwalającą na wybranie najbardziej odpowiedniego szczebla zarządzania - władze lokalne i regionalne odgrywają w tym kontekście kluczową i wyjątkową rolę, zapewniając trwałe i właściwie ukierunkowane relacje;
1.2.3 dostrzega skuteczność podejścia typu "dół-góra" w zakresie wspierania procesu demokratyzacji;
1.2.4 dodaje, że w praktyce władze lokalne i regionalne służą jako dobra szkoła demokracji dla obywateli, dlatego też są ważnym ogniwem, zapewniającym dobrze funkcjonujące mechanizmy demokracji;
1.2.5 podkreśla znaczenie rozwijania i umacniania samorządu lokalnego poprzez współpracę transgraniczną, jak również znaczenie większego wykorzystania wymiany i dzielenia się wiedzą z istniejącymi euroregionami jako sposobu osiągnięcia celów wyznaczonych w planie działania dla każdego z państw;
1.2.6 dostrzega trudności, jakich doświadczają władze lokalne i regionalne państw określonych w ENP w zakresie podejmowania niezbędnych kroków w celu dostosowania istniejących w nich struktur administracyjnych do struktur europejskich;
1.2.7 wyraża chęć podzielenia się z państwami wymienionymi w ENP doświadczeniami nabytymi przez członków w wyniku ich kontaktów z władzami lokalnymi i regionalnymi państw kandydujących podczas procesu rozszerzenia;
1.2.8 uważa, że władze regionalne i lokalne stanowią najwłaściwszy szczebel zdecentralizowanej współpracy z krajami partnerskimi;
1.2.9 przypomina, że władze lokalne i regionalne mogą zaoferować tym krajom swoje doświadczenie w następujących dziedzinach:
a. planowanie regionalne i przestrzenne;
b. planowanie przestrzenne miast;
c. rolnictwo, rybołówstwo i rozwój obszarów wiejskich,
d. ochrona środowiska, zarządzanie zasobami i obrona cywilna;
e. podregionalny wymiar polityki transportowej i energetycznej;
f. polityka wspierania małych i średnich przedsiębiorstw;
g. polityka wspierania zatrudnienia;
h. inicjatywy w zakresie kultury i sportu;
i. polityka ochrony i wspierania dziedzictwa kulturowego;
j. polityka na rzecz zbliżenia społecznego;
k. edukacja i szkolenia;
l. zdrowie i opieka społeczna;
m. kontrola przepływu imigrantów, polityka w zakresie przyjmowania i integracji imigrantów;
n. mieszkalnictwo;
o. środki bezpieczeństwa.
p. zamówienia publiczne;
1.2.10 przypomina, że istnieją możliwości działania, podejmowanego przez władze lokalne i regionalne, które uzupełni i przekroczy tradycyjne granice współpracy na centralnym szczeblu władzy. To właśnie na tym szczeblu proponowana przez Komisję ENP może być w pełni skuteczna;
1.2.11 wskazuje na fakt, że praktyki w zakresie zdecentralizowanej współpracy, które rozwinęły się w ostatnich latach, podkreślały odpowiedzialność spoczywającą na władzach regionalnych i lokalnych w zakresie pełnionej przez nie roli katalizatora nowych procesów współpracy.
1.3 Zasięg geograficzny
Komitet Regionów
1.3.1 dostrzega fakt, że kraje objęte ENP są zróżnicowane pod względem stopnia rozwoju gospodarczego, społecznego i politycznego, a ponadto znajdują się w innym położeniu, jeśli chodzi o ich relacje z UE;
1.3.2 uważa, iż silne regionalne i lokalne instytucje wybierane przez naród i odpowiedzialne przed nim są konieczne w prawdziwie demokratycznych społeczeństwach i oczekuje na wejście w życie w 2006 r. ustawodawstwa federalnego dotyczącego zakresu uprawnień i działania rosyjskich samorządów lokalnych i regionalnych oraz spodziewa się, że będzie to krok w kierunku nawiązania potencjalnej współpracy pomiędzy zdecentralizowanymi władzami w UE i Rosji, szczególnie poprzez bardziej przejrzysty podział kompetencji w dziedzinie współpracy transgranicznej;
1.3.3 jest zaniepokojony faktem, że w ENP nie zamieszczono wyraźnej wzmianki o bieżących problemach dotyczących Obwodu Kaliningradzkiego, chociaż przyznaje, że zagadnieniu temu poświęcono odpowiednią uwagę w innych dokumentach i w pracy Komisji;
1.3.4 z zadowoleniem przyjmuje decyzję objęcia europejską polityką sąsiedztwa krajów Kaukazu Południowego - Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji;
1.3.5 z zadowoleniem przyjmuje ponadto zobowiązanie UE do "podjęcia wiarygodnych, konkretnych i stałych wysiłków reformatorskich, zwłaszcza w zakresie wyżej wymienionych obszarów priorytetowych, za pośrednictwem dodatkowych środków pomocowych"(4).
1.4 Plany działania
Komitet Regionów
1.4.1 popiera ideę całościowego planu działania uzgodnionego wspólnie przez kraje partnerskie i UE jako najskuteczniejszą metodę osiągnięcia celów europejskiej polityki sąsiedztwa;
1.4.2 zgadza się, że o ambicji i tempie rozwoju relacji UE z każdym z krajów partnerskich decydować będzie stopień jego zaangażowania we wspólne wartości, jak również chęć i zdolność wdrożenia priorytetów uzgodnionych w ramach planu działania;
1.4.3 podkreśla istotne znaczenie silnego skoncentrowania się na zmniejszeniu ubóstwa oraz znaczenie zwalczania korupcji, opisanej jako "znacząca przeszkoda na drodze reform w wielu krajach objętych ENP";
1.4.4 jest przekonany, że korzystne byłoby umieszczenie w każdym planie działania szczególnego działu, poświęconego roli władzy lokalnej i regionalnej w kraju partnerskim, wyznaczenie jasnych celów w zakresie roli władz lokalnych w danym kraju partnerskim, jak również metod, za pośrednictwem których kraj partnerski zamierza decentralizować władze i wzmacniać szczebel lokalny i regionalny. Zagadnienie to powinno zostać zasygnalizowane Komisji w celu umieszczenia takiego zapisu w kolejnych planach działania;
1.4.5 jest przekonany, że jego członkowie mają do odegrania ważną rolę w zakresie analizy i dyskusji nad środkami finansowymi, przeznaczonymi dla każdego z krajów partnerskich, zwłaszcza w świetle deklaracji zamieszczonej w opracowaniu strategicznym w sprawie ENP: "Komisja zaproponowała znaczące zwiększenie funduszy istniejących lub funduszy, które mają je zastąpić w ramach nowych perspektyw finansowych, mając na uwadze pierwszeństwo zagwarantowane ENP przez UE". Nowy uproszczony mechanizm finansowania, który ma zostać przyjęty w 2007 r., dodatkowo czyni taką analizę i debatę zadaniem priorytetowym.
1.5 Europejski instrument na rzecz sąsiedztwa
Komitet Regionów
1.5.1 z zadowoleniem przyjmuje propozycję nowego, uproszczonego systemu finansowania w postaci europejskiego instrumentu na rzecz sąsiedztwa;
1.5.2 uważa, że Komisja musi przede wszystkim dostarczyć więcej informacji i szczegółów technicznych dotyczących praktycznego działania instrumentu i tego, w jaki sposób będzie on zarządzany i kontrolowany.
2. Zalecenia Komitetu Regionów
Komitet Regionów
2.1 uważa, że wykorzystanie doświadczenia członków Komitetu może przyczynić się do rozwoju demokracji na szczeblu lokalnym i regionalnym, co jest warunkiem koniecznym stabilności politycznej w krajach, o których mowa;
2.2 zaleca, aby Komitet opracował odpowiednie mechanizmy zachęcające do bezpośredniego dialogu i przekazywania informacji w celu pokonania trudności stojących przed władzami lokalnymi i regionalnymi w tych krajach w ramach ENP;
2.3 zaleca, by kraje, które podejmują reformy niezbędne dla wprowadzenia ich na drogę ku demokracji oraz wolnym i uczciwym wyborom, mogły w pełni korzystać z ENP;
2.4 zaleca, aby europejska polityka sąsiedztwa oferowała perspektywę nowych umów kontraktowych z krajami partnerskimi, które to umowy mogłyby przyjąć formę europejskich umów o sąsiedztwie. Ich zakres przedmiotowy byłby określony z uwzględnieniem postępów w kierunku osiągnięcia celów przedstawionych w planach działania;
2.5 sugeruje, aby plany działania były monitorowane przy użyciu istniejących struktur w ramach różnych układów o partnerstwie i współpracy/stowarzyszeniu i aby towarzyszyły im formalne sprawozdania z postępów, sporządzane w okresie od dwóch do pięciu lat po przyjęciu planów działania;
2.6 zaleca Komisji Europejskiej, by członkowie Komitetu Regionów, podobnie jak w poprzednim procesie rozszerzenia, odgrywali wiodącą rolę w ocenie realizacji planów działania, skupiając się głównie na posunięciach zmierzających do zwiększenia zakresu kompetencji i modernizacji władz lokalnych i regionalnych;
2.7 zaleca zamieszczenie w następnej transzy planów działania dla każdego kraju sąsiadującego specjalnej części poświęconej roli samorządu lokalnego i regionalnego w danym kraju partnerskim; w części tej wskazać należałoby jasne cele dotyczące zarówno roli samorządu lokalnego i regionalnego, jak i sposobu, w jaki dany kraj partnerski zamierza przekazać te uprawnienia samorządom, w tym jasny i przejrzysty kalendarz realizacji tego celu;
2.8 uważa, że każdy plan działania winien stanowić "wspólną własność" obu stron, a zawarte w nim priorytety winny opierać się na jasnych i wiarygodnych bodźcach ekonomicznych, sprzyjających zmianom na lepsze, przyczyniając się w ten sposób do lepszego ukierunkowania pomocy technicznej;
2.9 jest przekonany, że istnieje pilna i zasadnicza potrzeba poprawy i modernizacji struktur władz lokalnych i regionalnych, w krajach określonych w ENP, w tym radykalnej poprawy w odniesieniu do kwestii sprawiedliwych i wolnych wyborów, poszanowania wartości demokratycznych i wolności politycznych na szczeblu lokalnym i zaleca, aby Komisja zainicjowała specjalny program, będący częścią planu działania dla każdego kraju sąsiadującego, zmierzający do realizacji tego celu (por. załącznik 1);
2.10 zaleca poważne rozważenie w ramach nowego, uproszczonego systemu finansowania, jaki stanowi europejski instrument na rzecz sąsiedztwa, ustanowienia odrębnego instrumentu finansowego dostosowanego do potrzeb współpracy zdecentralizowanej, z możliwością wykorzystania go przez samorządy lokalne i regionalne na cele modernizacji i reformowania sposobu ich funkcjonowania w krajach sąsiadujących;
2.11 zaleca, aby Komisja Europejska dała Komitetowi i jego członkom możliwość odgrywania wiodącej i aktywnej roli w ocenie i dyskusji nad instrumentami na rzecz europejskiego sąsiedztwa;
2.12 zaleca, w celu usprawnienia tego procesu, aby w roku 2006 odbyła się konferencja, która byłaby okazją do spotkania przedstawicieli władz lokalnych i regionalnych ze wszystkich państw, tak jak to przewiduje ENP, z możliwością zorganizowania czterech odrębnych konferencji zajmujących się kolejno regionem Morza Śródziemnego, regionem Morza Bałtyckiego oraz państwami Europy Wschodniej i państwami Bliskiego Wschodu.
Bruksela, 14 kwietnia 2005 r.
Przewodniczący | |
Komitetu Regionów | |
Peter STRAUB |
______
(1) Dz.U. C 23 z 27.01.2004, str. .36.
(2) Dz.U. C 121 z 30.04.2004, str. 18-25.
(3) Dz.U. C 23 z 27.01.2004, str. 27.
(4) Europejska polityka sąsiedztwa - opracowanie strategiczne, 12.05.2004 r., str. 11.
Ustawa reformuje system wydawania wizy krajowej dla studentów oraz system wydawania zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach. Zgodnie z regulacją, każdy cudzoziemiec – obywatel państwa trzeciego, który chce rozpocząć studia w Polsce - będzie musiał podczas rekrutacji przedstawić dokument poświadczający znajomość języka, w którym odbywa się kształcenie, co najmniej na poziomie B2.
10.05.2025Osoba ubiegająca się o pracę będzie musiała otrzymać informację o wysokości wynagrodzenia, ale także innych świadczeniach związanych z pracą - zarówno tych pieniężnych, jak i niepieniężnych. Ogłoszenie o naborze i nazwy stanowisk mają być neutralne pod względem płci, a sam proces rekrutacyjny - przebiegać w sposób niedyskryminujący - zdecydował w piątek Sejm uchwalając nowelizację Kodeksu pracy. Teraz ustawa trafi do Senatu.
09.05.2025Prezydent Andrzej Duda zawetował we wtorek ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Uchwalona przez Parlament zmiana, która miała wejść w życie 1 stycznia 2026 roku, miała kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie miało skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców.
06.05.2025Minister finansów zaniecha poboru podatku dochodowego od nagród przyznawanych w 2025 roku powstańcom warszawskim oraz ich małżonkom. Zgodnie z przygotowanym przez resort projektem rozporządzenia, zwolnienie dotyczy nagród przyznawanych przez radę miasta Warszawy od 1 stycznia do końca grudnia tego roku.
06.05.2025W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2005.231.58 |
Rodzaj: | Opinia |
Tytuł: | Opinia w sprawie komunikatu Komisji - Europejska polityka sąsiedztwa - dokument strategiczny. |
Data aktu: | 14/04/2005 |
Data ogłoszenia: | 20/09/2005 |