Czy w przypadku wydanego przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych starosta na podstawie art. 71 ust. 5 ustawy o systemie oświaty wydaje na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) dziecka skierowanie do zespołowych zajęć rewalidacyjno-wychowawczych?
Zgodnie z art. 71 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, zapewnia mu odpowiednią formę kształcenia, uwzględniając rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego.
Jeżeli orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zaleca kształcenie dziecka odpowiednio w przedszkolu specjalnym albo w przedszkolu, szkole podstawowej lub gimnazjum, ogólnodostępnych lub integracyjnych, odpowiednią formę kształcenia, na wniosek rodziców, zapewnia jednostka samorządu terytorialnego właściwa ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, do której zadań własnych należy prowadzenie przedszkoli lub szkół.
Jeżeli powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nie prowadzi szkoły specjalnej lub ośrodka, odpowiednich ze względu na rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego, starosta tego powiatu kieruje dziecko do najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek. Starosta najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek nie może odmówić przyjęcia dziecka do szkoły lub ośrodka.
Orzeczenie zespołu orzekającego, działającego w poradni publicznej, obliguje właściwego starostę do zapewnienia dziecku "odpowiedniej formy kształcenia". Brak jest jednak w przepisach wyjaśnienia, jaka forma jest "odpowiednia". W braku możliwości zapewnienia odpowiedniej formy kształcenia - z powodu nieprowadzenia szkoły lub placówki danego typu i rodzaju w powiecie należy dziecko skierować do najbliższego powiatu, w którym szkoła taka lub ośrodek są prowadzone.
Objęcie kształceniem specjalnym w danej formie następuje na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) dziecka, którzy w tej sprawie powinni złożyć wniosek wraz z odpisem stosownego orzeczenia poradni publicznej.
Poprzez "zapewnienie" rozumie się ogół czynności organizatorskich, świadczenie administracyjne. Nie jest to zaś akt indywidualny z zakresu administracji publicznej. Przepis ten nie stanowi podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej i nie upoważnia organu administracji do załatwienia skierowania w tym trybie dziecka do określonej szkoły, przedszkola lub oddziału (specjalnego, integracyjnego).
W związku z powyższym należy przyjąć, iż organ ma obowiązek zapewnienia dziecku odpowiedniego kształcenia, jednakże nie nakłada na niego wprost obowiązku wydania skierowania.
Zgodnie z art. 71 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, zapewnia mu odpowiednią formę kształcenia, uwzględniając rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego.
Jeżeli orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zaleca kształcenie dziecka odpowiednio w przedszkolu specjalnym albo w przedszkolu, szkole podstawowej lub gimnazjum, ogólnodostępnych lub integracyjnych, odpowiednią formę kształcenia, na wniosek rodziców, zapewnia jednostka samorządu terytorialnego właściwa ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, do której zadań własnych należy prowadzenie przedszkoli lub szkół.
Jeżeli powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nie prowadzi szkoły specjalnej lub ośrodka, odpowiednich ze względu na rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego, starosta tego powiatu kieruje dziecko do najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek. Starosta najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek nie może odmówić przyjęcia dziecka do szkoły lub ośrodka.
Orzeczenie zespołu orzekającego, działającego w poradni publicznej, obliguje właściwego starostę do zapewnienia dziecku "odpowiedniej formy kształcenia". Brak jest jednak w przepisach wyjaśnienia, jaka forma jest "odpowiednia". W braku możliwości zapewnienia odpowiedniej formy kształcenia - z powodu nieprowadzenia szkoły lub placówki danego typu i rodzaju w powiecie należy dziecko skierować do najbliższego powiatu, w którym szkoła taka lub ośrodek są prowadzone.
Objęcie kształceniem specjalnym w danej formie następuje na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) dziecka, którzy w tej sprawie powinni złożyć wniosek wraz z odpisem stosownego orzeczenia poradni publicznej.
Poprzez "zapewnienie" rozumie się ogół czynności organizatorskich, świadczenie administracyjne. Nie jest to zaś akt indywidualny z zakresu administracji publicznej. Przepis ten nie stanowi podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej i nie upoważnia organu administracji do załatwienia skierowania w tym trybie dziecka do określonej szkoły, przedszkola lub oddziału (specjalnego, integracyjnego).
W związku z powyższym należy przyjąć, iż organ ma obowiązek zapewnienia dziecku odpowiedniego kształcenia, jednakże nie nakłada na niego wprost obowiązku wydania skierowania.