Program kładzie szczególny nacisk na doskonalenie kompetencji wychowawczych nauczycieli i rodziców, a także budowanie klimatu współpracy oraz szacunku i zaufania do szkoły. Szkoła musi też wspierać rodzinę w jej funkcji wychowawczej. Jeden z ważniejszych elementów programu zakłada, że szkolne punkty konsultacyjne dla rodziców będą tworzone przede wszystkim poza dużymi miastami, blisko zamieszkania rodziców i uczniów. Będą pracować dwa razy w tygodniu, po 4 godziny, popołudniami i w soboty. Dzięki temu zwiększy się dostęp rodziców do psychologów i pedagogów, a to ułatwi rozwiązywanie problemów z dziećmi. Punkty konsultacyjne już działające będą nadal funkcjonować.
Jednym z priorytetów programu jest organizacja zajęć pozaszkolnych i pozalekcyjnych (sportowych, artystycznych, itp.), które będą adresowane do uczniów zdolnych lub mających trudności z nauką, a także pochodzących ze środowisk zaniedbanych i zagrożonych wykluczeniem społecznym. Te zajęcia miałyby prowadzić gminne lub miejskie domy kultury, ośrodki politechniczne, ogrody jordanowskie, itp. Przede wszystkim zajęcia sportowe powinny skutecznie przeciwdziałać agresji i patologiom wśród dzieci i młodzieży, a zwłaszcza narkomanii i alkoholizmowi. Zajęcia te, aby zainteresować dzieci, muszą być jednak organizowane w atrakcyjnej formie. Może to być np. uczestnictwo w szkolnym, międzyszkolnym i lokalnym współzawodnictwie sportowym.
Szkoła może oddziaływać wychowawczo przez kary, ale powinna równolegle uczyć wartości społecznych, alternatywnych zachowań i ważnych umiejętności życiowych. Zgodnie z tą ideą, nie będzie realizowany program „Zero tolerancji dla przemocy w szkole”, który przewidywał głównie restrykcje i kary za agresywne zachowania.







