KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE 1 , w szczególności jej art. 41 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Należy zapewnić, aby Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) i zainteresowane właściwe organy otrzymywały wszystkie informacje niezbędne do sprawowania nadzoru nad oddziałami firm z państw trzecich, a także zapewnić efektywne i sprawne przetwarzanie takich informacji. Informacje, o których mowa w art. 41 ust. 3 i 4 dyrektywy 2014/65/UE, należy zatem przekazywać w języku zwyczajowo używanym w sferze finansów międzynarodowych.
(2) W art. 39 ust. 2 dyrektywy 2014/65/UE ustanowiono wymóg stanowiący, że oddziały firm z państw trzecich, które zamierzają świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną na terytorium państwa członkowskiego, muszą uzyskać uprzednie zezwolenie właściwego organu tego państwa członkowskiego. Takie oddziały nie mogą świadczyć usług inwestycyjnych ani prowadzić działalności inwestycyjnej w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie, w którym uzyskały one stosowne zezwolenie. Komisja Europejska może jednak przyjąć decyzję w sprawie równoważności zgodnie z art. 47 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 2 stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze danego państwa trzeciego mające zastosowanie do firm inwestycyjnych są równoważne ramom prawnym i nadzorczym obowiązującym w Unii. W takim przypadku posiadające zezwolenie oddziały firm inwestycyjnych objętych zakresem takiej decyzji w sprawie równoważności podlegałyby w dalszym ciągu nadzorowi właściwego organu państwa członkowskiego, w którym mają swoją siedzibę, niezależnie od tego, czy świadczą usługi transgraniczne lub prowadzą działalność transgraniczną. Dlatego też należy zapewnić, aby format przekazywania informacji, o których mowa w art. 41 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE, był również odpowiedni do przekazywania informacji na temat usług transgranicznych świadczonych przez takie oddziały oraz prowadzonej przez nie działalności transgranicznej.
(3) Zgodnie z art. 41 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE oddziały firm z państw trzecich, które uzyskały zezwolenie zgodnie z art. 41 ust. 1 tej dyrektywy, są zobowiązane corocznie przekazywać właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym udzielono zezwolenia, informacje wymienione w przywołanym art. 41 ust. 3. Aby zharmonizować nie tylko format, ale również moment przekazania tych informacji, należy wyznaczyć terminy, w których wspomniane informacje mają zostać przekazane właściwym organom.
(4) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji przez ESMA.
(5) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne w zakresie projektu wykonawczych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o poradę do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 3 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).
4 Wszelkie informacje dotyczące świadczenia usług transgranicznych przez oddziały firm z państw trzecich uwzględniono w załączniku II.