a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) 2016/2031 stanowi podstawę przepisów Unii dotyczących środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin. Ponieważ w rozporządzeniu tym ustanowiono szereg nowych przepisów, uchyla ono ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2022 r. szereg aktów prawnych, które opierały się na poprzednich przepisach obowiązujących w tym sektorze.
(2) Jednym z tych uchylonych aktów jest dyrektywa Rady 69/464/EWG 2 , w której określono środki przeciwko Synchy- trium endobioticum (Schilbersky) Percival ("określony agrofag"), sprawcy raka ziemniaka.
(3) Ponadto od czasu przyjęcia tej dyrektywy dokonano nowych odkryć technicznych i naukowych dotyczących biologii i występowania określonego agrofaga, a także opracowano nowe metody badawcze służące do jego wykrywania i identyfikacji oraz zatwierdzono inne metody jego zwalczania i zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się.
(4) Należy zatem przyjąć nowe środki w odniesieniu do roślin Solanum tuberosum L., innych niż nasiona ("określone rośliny"), w celu zwalczenia określonego agrofaga w porażonych punktach produkcji w przypadku stwierdzenia jego występowania na terytorium Unii oraz zapobieżenia jego rozprzestrzenianiu się. Niektóre środki ustanowione w dyrektywie 69/464/EWG, w szczególności te dotyczące wykrywania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się określonego agrofaga, są jednak nadal odpowiednie i w związku z tym należy je przewidzieć.
(5) Właściwe organy powinny przeprowadzać coroczne, oparte na analizie ryzyka, kontrole występowania określonego agrofaga, co najmniej poprzez ocenę wizualną bulw w punktach produkcji, w których uprawia się lub przechowuje określone rośliny, w celu zapewnienia identyfikacji i zwalczania określonego agrofaga, jeśli zostanie stwierdzone jego występowanie.
(6) Właściwe jest, aby zasady dotyczące kontroli zawierały przepisy dotyczące pobierania próbek i przeprowadzania testów pod kątem występowania określonego agrofaga, zgodnie z najnowszymi osiągnięciami technicznymi i naukowymi. Przepisy dotyczące corocznych kontroli należy dostosować do planowanego wykorzystania określonych roślin w celu zapewnienia, aby oceny wizualne, pobieranie próbek i przeprowadzanie testów odbywały się w najbardziej odpowiednim czasie i w najbardziej odpowiednich warunkach dla każdej rośliny i jej wykorzystania.
(7) Punkty produkcji, w których stwierdzono porażenie określonym agrofagiem, powinny zostać urzędowo zarejestrowane, a zakażone rośliny należy urzędowo uznać za zakażone, aby zapewnić ich przejrzystą kontrolę i zastosowanie odpowiednich środków w celu zwalczenia określonego agrofaga i zapobieżenia jego rozprzestrzenianiu się.
(8) Należy zatem przyjąć środki dotyczące porażonych punktów produkcji i zakażonych roślin, aby zapewnić zwalczanie określonego agrofaga i zapobiec jego dalszemu rozprzestrzenianiu się. Środki te powinny obejmować ustanowienie obszarów wyznaczonych oraz odpowiednie środki w zakresie pobierania próbek, przeprowadzania testów i kontroli.
(9) Odmiany ziemniaka należy uznać za odporne na konkretny patotyp określonego agrofaga, jeśli spełnione są określone warunki. Przeprowadzanie testów pod kątem tej odporności powinno odbywać się zgodnie z najbardziej aktualnymi protokołami technicznymi. Uznanie to jest konieczne jako jeden ze środków wprowadzonych w celu zwalczenia określonego agrofaga na obszarach wyznaczonych.
(10) Środki wprowadzone w celu zwalczenia określonego agrofaga należy cofnąć, jeżeli obszary wyznaczone zostaną uznane za wolne od określonego agrofaga lub po upływie odpowiedniego okresu karencji, podczas którego nie uprawiano żadnych roślin żywicielskich. Jest to podejście adekwatne, biorąc pod uwagę znikome zagrożenie fitosanitarne związane z występowaniem określonego agrofaga na takich obszarach.
(11) Aby Komisja mogła zapewnić przegląd środków wprowadzanych przez państwa członkowskie w Unii, a państwa członkowskie mogły w razie potrzeby dostosować swoje odpowiednie środki, państwa członkowskie, do dnia 31 stycznia każdego roku, powinny przekazywać Komisji i pozostałym państwom członkowskim wykaz wszystkich nowych odmian ziemniaków, które w poprzednim roku na podstawie urzędowo przeprowadzonych testów zostały uznane za odporne na określone agrofagi.
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w celu zapewnienia jego stosowania możliwie jak najszybciej po uchyleniu dyrektywy 69/464/EWG.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.
2 Dyrektywa Rady 69/464/EWG z dnia 8 grudnia 1969 r. w sprawie zwalczania raka ziemniaczanego (Dz.U. L 323 z 24.12.1969, s. 1).
3 Pratt MA. (1976), "A wet-sieving and flotation technique for the detection of resting sporangia of Synchytrium endobioticum in soil", Annals of Applied Biology nr 82, s. 21-29.
4 van Leeuwen GCM., Wander JGN., Lamers J., Meffert JP., van den Boogert PHJF., Baayen RP. (2005), "Direct examination of soil for sporangia of Synchytrium endobioticum using chloroform, calcium chloride and zinc sulphate as extraction reagents", EPPO Bulletin nr 35, s. 25-31.
5 Wander JGN., van den Berg W., van den Boogert PHJF., Lamers JG., van Leeuwen GCM., Hendrickx G., Bonants P. (2007), "A novel technique using the Hendrickx centrifuge for extracting winter sporangia of Synchytrium endobioticum from soil", European Journal of Plant Pathology nr 119, s. 165-174.
6 Lévesque CA., de Jong SN., Ward LJ. i de Boer SH. (2001), "Molecular phylogeny and detection of Synchytrium endobioticum, the causal agent of potato wart", Canadian Journal of Plant Pathology nr 23, s. 200-201.
7 van den Boogert PHJF., van Gent-Pelzer MPE., Bonants PJM., de Boer SH., Wander JGN., Lévesque CA., van Leeuwen GCM., Baayen RP. (2005), "Development of PCR-based detection methods for the quarantine phytopathogen Synchytrium endobioticum, causal agent of potato wart disease", European Journal of Plant Pathology nr 113, s. 47-57.
8 van Gent-Pelzer MPE., Krijger M., Bonants PJM. (2010), "Improved real-time PCR assay for the detection of the quarantine potato pathogen, Synchytrium endobioticum, in zonal centrifuge extracts from soil and in plants", European Journal of Plant Pathology nr 126, s. 129-133.
9 Smith DS., Rocheleau H., Chapados JT., Abbott C., Ribero S., Redhead SA., Lévesque CA., De Boer SH. (2014), "Phylogeny of the genus Synchytrium and the development of TaqMan PCR assay for sensitive detection of Synchytrium endobioticum in soil", Phytopathology nr 104, s. 422-432.
10 Przetakiewicz J. (2015), "The Viability of Winter Sporangia of Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. from Poland.", American Journal of Potato Research nr 92, s. 704-708.
11 Spieckermann A., Kotthoff P. (1924), "Testing potatoes for wart resistance", Deutsche Landwirtschaftliche Presse nr 51, s. 114-115.
12 Potoček J., Krajíčková K., Klabzubová S., Krejcar Z., Hnízdil M., Novák F., Perlová V. (1991), "Identification of new Synchytrium endobio- ticum (Schilb.) Perc. pathotypes in Czech Republic", Ochrana Rostlin nr 27, s. 191-205.
13 Glynne MD. (1925), "Infection experiments with wart disease of potatoes. Synchytrium endobioticum", Annals of Applied Biology nr 12, s. 34-60.
14 Lemmerzahl J. (1930), "A new simplified method for inoculation of potato cultivars to test for wart resistance", Züchter nr 2, s. 288-297.
15 Noble M., Glynne MD. (1970), "Wart disease of potatoes", FAO Plant Protection Bulletin nr 18, s. 125-135.