a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące obowiązku podmiotów w zakresie rejestracji zakładów akwakultury oraz obowiązków w zakresie prowadzenia dokumentacji przez podmioty prowadzące zakłady akwakultury i przewoźników zwierząt wodnych. Ponadto rozporządzenie to przewiduje, że Komisja może ustanowić przepisy wykonawcze dotyczące rodzajów zakładów akwakultury, które mogą zostać zwolnione przez państwa członkowskie z wymagania rejestracji, ponieważ stwarzają one nieistotne ryzyko rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie lub nowo występujących chorób, a także przepisy wykonawcze dotyczące rodzajów zakładów akwakultury i przewoźników zwierząt wodnych, którzy mogą zostać zwolnieni przez państwa członkowskie z wymagania prowadzenia niektórych rodzajów dokumentacji. W związku z powyższym należy ustanowić takie przepisy niniejszym rozporządzeniem. Ponadto, ponieważ rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/691 2 przyjęto w ramach rozporządzenia (UE) 2016/429 i ustanowiono w nim przepisy dotyczące zwierząt wodnych, definicje ustanowione w tym rozporządzeniu delegowanym powinny mieć również zastosowanie do celów niniejszego rozporządzenia.
(2) Definicja "zakładu" określona w art. 4 pkt 27 rozporządzenia (UE) 2016/429 jest szeroka, podobnie jak definicja "akwakultury" określona w pkt 6 tego artykułu. Należy zatem skorzystać z uprawnienia przyznanego Komisji na mocy art. 175 ust. 2 tego rozporządzenia, aby umożliwić państwom członkowskim zwolnienie niektórych rodzajów zakładów akwakultury, które stwarzają nieistotne ryzyko, z wymagania rejestracji przez właściwy organ.
(3) Niektóre zakłady akwakultury, które są obiektami zamkniętymi lub które nie odprowadzają ścieków bezpośrednio do wód naturalnych, stwarzają niskie ryzyko zanieczyszczenia wód otwartych. Przy uwzględnieniu dodatkowych czynników, takich jak przemieszczanie zwierząt wodnych do zakładu akwakultury i z niego oraz gatunków, kategorii i liczby utrzymywanych tam zwierząt, niektóre z tych zakładów akwakultury można uznać za stwarzające nieistotne ryzyko rozprzestrzenienia się choroby, a zatem państwa członkowskie mogą je zwolnić z wymagania rejestracji.
(4) Ozdobne zwierzęta wodne są często utrzymywane jako zwierzęta domowe w pomieszczeniach, które nie są gospodarstwami domowymi. Takie pomieszczenia obejmuje definicja "zakładu" określona w art. 4 pkt 27 rozporządzenia (UE) 2016/429. Analogicznie pomieszczenia, w których zwierzęta akwakultury są utrzymywane w celach opieki zdrowotnej i innych podobnych celach, są objęte definicją "zakładu". Zwierzęta akwakultury często są również utrzymywane w restauracjach w oczekiwaniu na zakup w celu spożycia przez ludzi, a czasem także w stawach lub zbiornikach w gospodarstwach domowych z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi. Jeżeli takie zakłady akwakultury są obiektami zamkniętymi lub nie odprowadzają ścieków bezpośrednio do wód naturalnych i nie przemieszczają zwierząt akwakultury, stwarzają one nieistotne ryzyko, a zatem państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwolnienia ich z wymagania rejestracji.
(5) W niektórych przypadkach, w zależności od rodzaju danego zakładu akwakultury, należy również spełnić dodatkowe wymogi, aby ograniczyć ryzyko choroby i umożliwić zwolnienie z wymagania rejestracji. Na przykład sklepy detaliczne, które sprzedają gatunki ozdobne indywidualnym opiekunom zwierząt domowych, lub obiekty rekreacyjne bądź gospodarstwa domowe, w których zwierzęta akwakultury są utrzymywane na zewnątrz w stawach lub zbiornikach stanowiących ich ostateczne miejsce przeznaczenia, powinny być zaopatrywane bezpośrednio z zakładu akwakultury zatwierdzonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/429, aby państwa członkowskie mogły zostać zwolnione z wymagania rejestracji.
(6) Zakłady akwakultury składające się z sadzów lub innych struktur, w których wcześniej żyjące dziko zwierzęta wodne są tymczasowo utrzymywane w wodach naturalnych w tej samej jednostce epidemiologicznej, w której zostały złowione, w oczekiwaniu na zebranie do celów spożycia przez ludzi, również stwarzają nieistotne ryzyko wystąpienia choroby i mogą zostać zwolnione przez państwa członkowskie z wymogu rejestracji.
(7) Prowadzenie dokumentacji jest ważne dla identyfikowalności zwierząt akwakultury. W pewnych okolicznościach można jednak przyznać zwolnienia z wymagania prowadzenia takiej dokumentacji przez podmioty, jeżeli ryzyko związane z danym rodzajem zakładu akwakultury jest niskie. Zakłady zarejestrowane zgodnie z art. 173 rozporządzenia (UE) 2016/429, które nie przemieszczają zwierząt akwakultury do innych zakładów akwakultury ani nie uwalniają ich do środowiska naturalnego, stwarzają niższy poziom ryzyka niż zakłady, które muszą zostać zatwierdzone zgodnie z art. 176 lub 177 tego rozporządzenia. Takie zarejestrowane zakłady akwakultury mogą zatem zostać zwolnione przez państwa członkowskie z wymagania prowadzenia określonej dokumentacji.
(8) Przewoźnicy niektórych kategorii zwierząt wodnych, które są transportowane w sposób zgodny z zasadami bioasekuracji, również mogą zostać zwolnieni przez państwa członkowskie z wymagania prowadzenia określonej dokumentacji. W niniejszym rozporządzeniu należy określić kategorie zwierząt wodnych i szczegółowe warunki, w jakich muszą być przewożone, jak również rejestry, z których są zwolnione.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
