a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zwiększenie przejrzystości prawa Unii jest jednym z zasadniczych elementów strategii lepszego stanowienia prawa wdrażanej przez instytucje Unii. W tym kontekście należy uchylić te akty, które nie służą już żadnym celom.
(2) Niektóre akty przyjęte w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, wchodzące w skład dorobku Schengen, stały się bezprzedmiotowe ze względu na swój tymczasowy charakter lub z uwagi na to, że ich treść została włączona do późniejszych aktów.
(3) Decyzja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (93) 14 2 miała na celu poprawę praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami jedynie w przypadku, gdy jedno z państw członkowskich odmówi współpracy. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie Konwencji o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej, ustanowionej na mocy aktu Rady 2000/C-197/01 3 , która przewiduje szerszą współpracę między państwami członkowskimi w obszarze pomocy prawnej w zakresie wszystkich przestępstw, a zatem także w zakresie handlu narkotykami.
(4) Deklaracja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (97) decl. 13, rev. 2 4 dotyczyła uprowadzenia małoletnich oraz bezprawnego zabrania małoletniego, przez jedno z rodziców, spod opieki osoby, której przyznano prawo pieczy nad dzieckiem. Deklaracja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 5 oraz decyzji wykonawczej Komisji 2013/115/UE 6 , które wprowadzają nowe zasady kontroli małoletnich podczas przekraczania granicy zewnętrznej oraz w związku z odpowiednią działalnością biur Sirene.
(5) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 52 7 przyjęto podręcznik Schengen dotyczący transgranicznej współpracy policji, mający pomóc państwom członkowskim w przeprowadzaniu operacji transgranicznych. Decyzja ta stała się nieaktualna po tym, jak treść podręcznika została uwzględniona w uaktualnionym katalogu zaleceń i wzorcowych rozwiązań co do właściwego stosowania dorobku Schengen i najlepszych praktyk w zakresie współpracy policyjnej, w podręczniku operacji transgranicznych oraz w kompendium na temat oficerów łącznikowych ds. ścigania przestępczości.
(6) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (99) 11, rev. 2 8 przyjęto porozumienie o współpracy w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń w ruchu drogowym. Porozumienie to zostało zawarte pomiędzy niektórymi państwami członkowskimi, a także z dwoma państwami trzecimi (Islandią i Norwegią). Nie jest to zatem część dorobku Schengen. Ponadto porozumienie to nie weszło nigdy w życie i żadne z państw członkowskich nie złożyło w myśl art. 20 ust. 3 tego porozumienia oświadczenia dotyczącego stosowania tego porozumienia w stosunkach między tymi państwami członkowskim, które je ratyfikowały. A zatem decyzja ta jest bezprzedmiotowa i powinna zostać uchylona.
(7) W decyzji Rady 2008/173/WSiSW 9 określono szczegółowy zakres, organizację, koordynację i procedury zatwierdzania dla niektórych testów na potrzeby dokonania oceny, czy system informacyjny Schengen drugiej generacji (SIS II) spełnia wymogi techniczne i funkcjonalne określone w instrumentach prawnych dotyczących SIS II. Decyzja ta przestała wywierać skutki prawne z chwilą, gdy SIS II rozpoczął funkcjonowanie w dniu 9 kwietnia 2013 r.
(8) Ze względu na pewność i jasność prawa powyższe nieaktualne decyzje i nieaktualną deklarację należy uchylić.
(9) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie uchylenie niektórych nieaktualnych aktów Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych wchodzących w skład dorobku Schengen, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(10) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego TUE i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, Dania, zgodnie z art. 4 tego protokołu, podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.
(11) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które mają zastosowane do Irlandii zgodnie z art. 5 ust. 1 załączonego do TUE i do TFUE Protokołu nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej oraz zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE 10 .
(12) W następstwie notyfikacji dokonanej przez Zjednoczone Królestwo w dniu 24 lipca 2013 r. zgodnie z art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie pierwsze Protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych, z dniem 1 grudnia 2014 r. nieaktualne decyzje i nieaktualna deklaracja, o których mowa powyżej, przestały obowiązywać Zjednoczone Królestwo na mocy art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie drugie tego protokołu. Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zatem w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związane ani go nie stosuje.
(13) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej oraz Republikę Islandii i Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 11 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji Rady 1999/437/WE 12 .
(14) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 13 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW 14 .
(15) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 15 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji 1999/ 437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE 16 ,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.Sporządzono w Strasburgu dnia 20 stycznia 2016 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
| M. SCHULZ |
A.G. KOENDERS |
| Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2015 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 14 grudnia 2015 r.
2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie poprawy praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami (SCH/Com-ex (93) 14) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 427).
3 Akt Rady z dnia 29 maja 2000 r. ustanawiający, zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej, Konwencję o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 197 z 12.7.2000, s. 1).
4 Deklaracja Komitetu Wykonawczego z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie uprowadzania małoletnich (SCH/Com-ex (97) decl. 13, rev. 2) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 436).
5 Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1).
6 Decyzja wykonawcza Komisji 2013/115/UE z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie przyjęcia podręcznika SIRENE i innych środków wykonawczych dla systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 71 z 14.3.2013, s. 1).
7 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podręcznika transgranicznej współpracy policji (SCH/Com-ex (98) 52) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 408).
8 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie Porozumienia o współpracy w postępowaniach przeciwko czynom naruszającym przepisy o ruchu drogowym (SCH/Com-ex (99) 11, rev. 2) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 428).
9 Decyzja Rady 2008/173/WSiSW z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 57 z 1.3.2008, s. 14).
10 Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
11 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
12 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
13 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
14 Decyzja Rady 2008/149/WSiSW z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 50).
15 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 3.
16 Decyzja Rady 2011/349/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się w szczególności do współpracy sądowej w sprawach karnych i współpracy policji (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 1).
