(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2634)(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(2010/259/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 5 maja 2010 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym(1), w szczególności jego art. 17,
uwzględniając wniosek Republiki Francuskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 28 listopada 2007 r. Republika Francuska wystąpiła, zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1781/2006, o odstępstwo dotyczące przekazów pieniężnych pomiędzy Księstwem Monako a Republiką Francuską.
(2) Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 przekazy pieniężne pomiędzy Księstwem Monako a Republiką Francuską są od dnia 4 grudnia 2007 r. traktowane tymczasowo jak przekazy pieniężne w obrębie Republiki Francuskiej.
(3) Podczas posiedzenia Komitetu ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu, jakie odbyło się w dniu 17 grudnia 2009 r., państwa członkowskie zostały poinformowane, że Komisja uznała, iż dysponuje wszystkimi informacjami koniecznymi do rozpatrzenia wniosku Republiki Francuskiej.
(4) Księstwo Monako nie stanowi części terytorium Wspólnoty, określonego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, niemniej zawarło ono układ monetarny ze Wspólnotą Europejską reprezentowaną przez Republikę Francuską. Na mocy porozumienia z dnia 26 grudnia 2001 r. Księstwo Monako ma prawo używania euro jako swojej oficjalnej waluty oraz przyznania banknotom i monetom euro statusu prawnego środka płatniczego. W związku z tym Księstwo Monako spełnia kryterium zawarte w art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1781/2006.
(5) Dostawcy usług płatniczych w Księstwie Monako uczestniczą bezpośrednio w systemach płatności i rozrachunków w Republice Francuskiej, takich jak CORE albo Target2-Banque de France lub ESES France (Euro Settlement for Euronext-zone Securities). W związku z tym dostawcy ci spełniają kryterium zawarte w art. 17 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1781/2006.
(6) Księstwo Monako włączyło do swojego porządku prawnego przepisy odpowiadające przepisom rozporządzenia (WE) nr 1781/2006, w szczególności w drodze rozporządzenia (ordonnance souveraine) nr 1630 z dnia 30 kwietnia 2008 r. zmieniającej rozporządzenie nr 631 z dnia 10 sierpnia 2006 r. w sprawie uczestnictwa instytucji finansowych w walce z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu.
(7) Dzięki rozporządzeniom nr 1674 oraz 1675 z dnia 10 czerwca 2008 r. w sprawie zamrożenia aktywów, w szczególności w ramach walki z finansowaniem terroryzmu, wdrożono w Księstwie Monako właściwe środki umożliwiające nakładanie sankcji finansowych na osoby fizyczne lub prawne wymienione w odpowiednich wykazach Narodów Zjednoczonych lub Unii Europejskiej.
(8) Ustawa nr 1362 z dnia 3 sierpnia 2009 r. w sprawie walki z praniem pieniędzy, finansowaniem terroryzmu i korupcją (Loi no 1362 du 3 août 2009 relative à la lutte contre le blanchiment de capitaux, le financement du terrorisme et la corruption) uchyla i zastępuje ustawę nr 1162 z dnia 7 lipca 1993 r. w sprawie udziału instytucji finansowych w walce z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Ten nowy akt prawny, wraz z rozporządzeniem nr 2318 z dnia 3 sierpnia 2009 r., usuwa niedociągnięcia stwierdzone w 2008 r. przez Komitet Ekspertów Rady Europy ds. Oceny Środków Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu (MONEYVAL) w sprawozdaniu przygotowanym w ramach trzeciej rundy wzajemnej oceny w odniesieniu do Księstwa Monako; gwarantuje to posiadanie przez Księstwo Monako systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy równoważnego z systemem istniejącym na terytorium francuskim, jeśli chodzi o przekazy pieniężne.
(9) Księstwo Monako przyjęło zatem takie same zasady jak te, które zostały ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1781/2006, i wymaga ich stosowania od dostawców usług płatniczych podlegających jego jurysdykcji, w związku z tym spełnia kryterium zawarte w art. 17 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia.
(10) Właściwe jest zatem udzielenie Republice Francuskiej odstępstwa, w sprawie którego złożyła wniosek.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 4 maja 2010 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Michel BARNIER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1.
