Nowa Zelandia-Wspólnota Europejska. Umowa dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych. Bruksela.2006.06.21.

UMOWA
między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

z jednej strony, oraz

NOWA ZELANDIA,

z drugiej strony,

(zwane dalej "Umawiającymi się Stronami"),

STWIERDZAJĄC, że zostały zawarte dwustronne umowy dotyczące usług lotniczych między kilkoma państwami członkowskimi Wspólnoty Europejskiej a Nową Zelandią, zawierające postanowienia, które zostały uznane za sprzeczne z prawem Wspólnoty Europejskiej,

STWIERDZAJĄC, że Wspólnota Europejska ma wyłączną kompetencję w zakresie szeregu aspektów, które mogą zostać włączone do dwustronnych umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi Wspólnoty Europejskiej a państwami trzecimi,

STWIERDZAJĄC, że na mocy prawa Wspólnoty Europejskiej wspólnotowi przewoźnicy lotniczy ustanowieni w państwie członkowskim mają prawo do niedyskryminacyjnego dostępu do tras lotniczych między tym państwem członkowskim a państwami trzecimi,

UWZGLĘDNIAJĄC umowy między Wspólnotą Europejską a określonymi państwami trzecimi, przewidujące dla obywateli tych państw trzecich możliwość nabywania prawa własności przewoźników lotniczych licencjonowanych zgodnie z prawem Wspólnoty Europejskiej,

UZNAJĄC, że postanowienia dwustronnych umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi Wspólnoty Europejskiej a Nową Zelandią, które zostały uznane za sprzeczne z prawem Wspólnoty Europejskiej, muszą zostać doprowadzone do pełnej z nim zgodności w celu ustanowienia solidnej podstawy prawnej dla usług lotniczych między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią, a także w celu zachowania kontynuacji takich usług lotniczych,

STWIERDZAJĄC, że w ramach niniejszej umowy celem Wspólnoty Europejskiej nie jest zwiększenie ogólnej wielkości przewozów lotniczych między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią, ani naruszenie równowagi między wspólnotowymi przewoźnikami lotniczymi a przewoźnikami lotniczymi z Nowej Zelandii, ani zmiana odnoszących się do praw przewozowych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych dotyczących usług lotniczych,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Postanowienia ogólne

1.
Do celów niniejszej Umowy "państwa członkowskie" oznaczają państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej; "Umawiająca się Strona" oznacza Umawiającą się Stronę niniejszej Umowy; "Strona" oznacza Umawiającą się Stronę odpowiedniej dwustronnej umowy dotyczącej usług lotniczych; "przewoźnik lotniczy" oznacza również przedsiębiorstwo lotnicze; "terytorium Wspólnoty Europejskiej" oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.
2.
Zawarte w każdej z umów wymienionych w załączniku I odniesienia do obywateli państwa członkowskiego będącego stroną takiej umowy są rozumiane jako odniesienia do obywateli państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej.
3.
Zawarte w każdej z umów wymienionych w załączniku I odniesienia do przewoźników lotniczych lub przedsiębiorstw lotniczych z państwa członkowskiego będącego stroną takiej umowy są rozumiane jako odniesienia do przewoźników lotniczych lub przedsiębiorstw lotniczych wyznaczonych przez to państwo członkowskie.
Artykuł  2

Wyznaczenie, upoważnienie i cofnięcie

1.
Postanowienia ust. 3 i 4 niniejszego artykułu zastępują odpowiednie postanowienia artykułów wymienionych odpowiednio w załączniku II lit. a) i b) w odniesieniu do, odpowiednio, wyznaczenia przez dane państwo członkowskie przewoźnika lotniczego, upoważnień i zezwoleń udzielonych mu przez Nową Zelandię oraz odmowy, cofnięcia, zawieszenia lub ograniczenia upoważnień lub zezwoleń udzielonych przewoźnikowi lotniczemu.
2.
Postanowienia ust. 3 i 4 niniejszego artykułu zastępują odpowiednie postanowienia artykułów wymienionych odpowiednio w załączniku II lit. a) i b) do niniejszej Umowy w odniesieniu do, odpowiednio, wyznaczenia przewoźnika lotniczego przez Nową Zelandię, upoważnień oraz zezwoleń udzielonych mu przez dane państwo członkowskie oraz odmowy, cofnięcia, zawieszenia lub ograniczenia upoważnień lub zezwoleń udzielonych przewoźnikowi lotniczemu.
3.
Po otrzymaniu takiego wyznaczenia i wniosków od wyznaczonego(-ych) przewoźnika(-ów) lotniczego(-ych) w wymaganej formie i w sposób wymagany dla zezwoleń eksploatacyjnych oraz dla zezwoleń technicznych, druga strona wydaje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, właściwe upoważnienia i zezwolenia w najkrótszym przewidzianym przez procedury terminie, pod warunkiem że:

a) w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez państwo członkowskie:

i) przewoźnik lotniczy jest ustanowiony, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, na terytorium wyznaczającego państwa członkowskiego i posiada ważną licencję na prowadzenie działalności wydaną przez państwo pzłonkowskie zgodnie z prawem Wspólnoty Europejskiej; i

ii) państwo członkowskie odpowiedzialne za wydanie certyfikatu przewoźnika lotniczego sprawuje i utrzymuje skuteczną kontrolę regulacyjną nad przewoźnikiem lotniczym, a właściwa władza lotnicza jest wyraźnie określona w wyznaczeniu; i

iii) przewoźnik lotniczy ma główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium państwa członkowskiego, które wydało mu licencję na prowadzenie działalności; i

iv) przewoźnik lotniczy jest własnością, bezpośrednio lub poprzez udział większościowy, i pozostaje pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub obywateli państw członkowskich lub innych państw wymienionych w załączniku III lub obywateli tych innych państw;

b) w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez Nową Zelandię:

i) Nowa Zelandia sprawuje i utrzymuje skuteczną kontrolę regulacyjną nad przewoźnikiem lotniczym; oraz

ii) przewoźnik lotniczy ma główne miejsce prowadzenia działalności i siedzibę w Nowej Zelandii.

4.
Każda ze stron może odmówić, cofnąć, zawiesić lub ograniczyć zezwolenie eksploatacyjne lub zezwolenia techniczne wydane przewoźnikowi lotniczemu wyznaczonemu przez drugą stronę, jeżeli:

a) w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez państwo członkowskie:

i) przewoźnik lotniczy nie jest ustanowiony, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, na terytorium wyznaczającego państwa członkowskiego lub nie posiada ważnej licencji na prowadzenie działalności wydanej przez państwo członkowskie zgodnie z prawem Wspólnoty Europejskiej; lub

ii) państwo członkowskie odpowiedzialne za wydanie certyfikatu przewoźnika lotniczego nie sprawuje ani nie utrzymuje skutecznej kontroli regulacyjnej nad przewoźnikiem lotniczym, a właściwa władza lotnicza nie jest wyraźnie określona w wyznaczeniu; lub

iii) przewoźnik lotniczy nie ma głównego miejsca prowadzenia działalności na terytorium państwa członkowskiego, które wydało mu licencję na prowadzenie działalności; lub

iv) przewoźnik lotniczy nie stanowi własności, bezpośrednio lub poprzez udział większościowy, i nie pozostaje pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub obywateli państw członkowskich lub innych państw wymienionych w załączniku III lub obywateli tych innych państw; lub

v) przewoźnik lotniczy otrzymał już zezwolenie eksploatacyjne zgodnie z dwustronną umową między Nową Zelandią a innym państwem członkowskim, a Nowa Zelandia może wykazać, że wykonywanie praw przewozowych zgodnie z niniejszą Umową na trasie, która zawiera punkt znajdujący się na terytorium tego innego państwa członkowskiego, stanowiłoby obejście ograniczeń praw przewozowych nałożonych przez tą inną umowę; lub

vi) wyznaczony przewoźnik lotniczy posiada certyfikat przewoźnika lotniczego wydany przez państwo członkowskie i nie istnieje dwustronna umowa dotycząca usług lotniczych między Nową Zelandią a tym państwem członkowskim, a to państwo członkowskie odmawia praw przewozowych przewoźnikowi lotniczemu wyznaczonemu przez Nową Zelandię;

b) w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez Nową Zelandię:

i) Nowa Zelandia nie utrzymuje skutecznej kontroli regulacyjnej nad przewoźnikiem lotniczym; lub

ii) przewoźnik nie ma głównego miejsca prowadzenia działalności i siedziby w Nowej Zelandii.

5.
Wykonując swoje prawa na mocy ust. 4, i bez uszczerbku dla jej praw wynikających z ust. 4 lit. a) pkt v) i vi) niniejszego artykułu, Nowa Zelandia nie stosuje dyskryminacji między przewoźnikami lotniczymi z państw członkowskich ze względu na ich narodowość.
Artykuł  3

Prawa dotyczące kontroli regulacyjnej

1.
Postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu uzupełniają artykuły wymienione w załączniku II lit. c).
2.
Jeżeli państwo członkowskie wyznaczyło przewoźnika lotniczego, nad którym kontrolę regulacyjną sprawuje i utrzymuje inne państwo członkowskie, prawa Nowej Zelandii wynikające z postanowień dotyczących bezpieczeństwa, zawartych w umowie między państwem członkowskim, które wyznaczyło danego przewoźnika lotniczego, a Nową Zelandią, mają w równym stopniu zastosowanie w stosunku do przyjmowania, wykonywania lub utrzymywania norm bezpieczeństwa przez to inne państwo członkowskie oraz do zezwolenia eksploatacyjnego tego przewoźnika lotniczego.
Artykuł  4

Opodatkowanie paliwa lotniczego

1.
Postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu uzupełniają odpowiednie postanowienia artykułów wymienionych w załączniku II lit. d).
2.
Nie naruszając jakiegokolwiek innego postanowienia stanowiącego inaczej, żadne z postanowień każdej z umów wymienionych w załączniku II lit. d) nie uniemożliwia państwu członkowskiemu nakładania, na zasadzie niedyskryminacyjnej, podatków, należności, ceł, opłat lub obciążeń na paliwo dostarczane na jego terytorium w celu użycia przez statek powietrzny wyznaczonego przewoźnika lotniczego z państwa członkowskiego lub Nowej Zelandii, operującego między dwoma punktami na odpowiednich terytoriach Umawiających się Stron.
Artykuł  5

Taryfy

1.
Postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu uzupełniają artykuły wymienione w załączniku II lit. e).
2.
Taryfy pobierane przez przewoźnika(-ów) lotniczego(-ych) wyznaczonego(-ych) przez Nową Zelandię zgodnie z umową wymienioną w załączniku I zawierającą postanowienie wymienione w załączniku II lit. e) za przewóz w całości wewnątrz Wspólnoty Europejskiej podlegają prawu Wspólnoty Europejskiej. Prawo Wspólnoty Europejskiej jest stosowane na zasadzie niedyskryminacyjnej.
3.
Taryfy pobierane przez przewoźnika(-ów) lotniczego(-ych) wyznaczonego(-ych) przez państwa członkowskie zgodnie z umową wymienioną w załączniku I zawierającą postanowienie wymienione w załączniku II lit. e) za przewóz w całości wewnątrz Nowej Zelandii podlegają prawu Nowej Zelandii. Prawo Nowej Zelandii jest stosowane na zasadzie niedyskryminacyjnej.
Artykuł  6

Załączniki do Umowy

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł  7

Zmiany lub poprawki

Zmiany lub poprawki do niniejszej Umowy mogą zostać dokonane przez Umawiające się Strony w każdym czasie za ich obopólną zgodą.

Artykuł  8

Wejście w życie

1.
Niniejsza Umowa wchodzi w życie po dokonaniu przez Umawiające się Strony wzajemnej pisemnej notyfikacji zakończenia ich wewnętrznych procedur niezbędnych do jej wejścia w życie.
2.
Nie naruszając ust. 1, Umawiające się Strony zgadzają się na tymczasowe stosowanie niniejszej Umowy od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony dokonały wzajemnej notyfikacji zakończenia niezbędnych w tym celu procedur.
3.
Umowy oraz inne ustalenia między państwami członkowskimi a Nową Zelandią, które w dniu podpisania niniejszej Umowy nie weszły jeszcze w życie i nie są tymczasowo stosowane, są wymienione w załączniku I lit. b). Niniejszą Umowę stosuje się do wszystkich takich umów i ustaleń z dniem ich wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania.
Artykuł  9

Wygaśnięcie

1.
W przypadku wygaśnięcia umowy wymienionej w załączniku I wygasają jednocześnie wszystkie postanowienia niniejszej Umowy odwołujące się do danej umowy wymienionej w załączniku I.
2.
W przypadku wygaśnięcia wszystkich umów wymienionych w załączniku I wygasa jednocześnie niniejsza Umowa.
W DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, złożyli podpisy pod niniejszą umową.

Sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w Brukseli, w dniu dwudziestego pierwszego czerwca dwa tysiące szóstego roku w językach: angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim. W razie rozbieżności między wersjami językowymi pierwszeństwo ma wersja angielska.

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

Az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Za Európske spoločenstvo

Za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

För Europeiska gemenskapen

(podpis pominięto)

Por Nueva Zelanda

Za Nový Zéland

For New Zealand

Für Neuseeland

Uus-Meremaa nimel

Για τη Νέα Ζηλανδíα

For New Zealand

Pour la Nouvelle-Zélande

Per la Nuova Zelanda

Jaunzēlandes vārdā

Naujosios Zelandijos vardu

Új-Zéland részéről

Għan-New Zealand

Voor Nieuw-Zeeland

W imieniu Nowej Zelandii

Pela Nova Zelândia

Za Nový Zéland

Za Novo Zelandijo

Uuden-Seelannin puolesta

För Nya Zeeland

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wykaz umów, o których mowa w art. 1 niniejszej Umowy

a) Umowy dotyczące usług lotniczych między Nową Zelandią a państwami członkowskimi Wspólnoty Europejskiej, które w dniu podpisania niniejszej Umowy były zawarte, podpisane lub tymczasowo stosowane

– Umowa o transporcie lotniczym między Rządem Federalnym Austrii a Rządem Nowej Zelandii, podpisana w Wiedniu dnia 14 marca 2002 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Austria"),

– Umowa między Rządem Królestwa Belgii a Rządem Nowej Zelandii dotycząca usług lotniczych, podpisana w Wellington dnia 4 czerwca 1999 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Belgia"),

– Umowa między Królestwem Danii a Nową Zelandią dotycząca usług lotniczych, podpisana w Wellington dnia 7 lutego 2001 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Dania"),

uzupełniona Umową o współpracy między państwami skandynawskimi w zakresie skandynawskiego systemu linii lotniczych (SAS - Scandinavian Airlines System) podpisaną w Wellington dnia 7 lutego 2001 r.,

– Umowa między Rządem Republiki Francuskiej a Rządem Nowej Zelandii dotycząca usług lotniczych, podpisana w Paryżu dnia 9 listopada 1967 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Francja"), ostatnio zmieniona wymianą pism z dnia 9 sierpnia 1971 r.,

– Umowa między Republiką Federalną Niemiec a Nową Zelandią dotycząca transportu lotniczego, podpisana w Bonn dnia 2 listopada 1987 r., ze zmianami (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Niemcy"),

– Umowa między Rządem Irlandii a Rządem Nowej Zelandii dotycząca usług lotniczych, sporządzona w Dublinie dnia 27 maja 1999 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Irlandia"),

– Umowa między Rządem Nowej Zelandii a Rządem Republiki Włoskiej dotycząca usług lotniczych, podpisana w Rzymie we wrześniu 2001 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Włochy"),

– Umowa między Rządem Wielkiego Księstwa Luksemburga a Rządem Nowej Zelandii dotycząca usług lotniczych, sporządzona w Wellington dnia 2 listopada 1992 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Luksemburg"),

– projekt Umowy między Rządem Nowej Zelandii a Rządem Królestwa Niderlandów dotyczącej usług lotniczych pomiędzy i poza ich terytoriami załączony do protokołu ustaleń podpisanego w Hadze dnia 11 maja 1999 r. (zwany dalej "projektem umowy Nowa Zelandia-Niderlandy"),

– Umowa między Królestwem Hiszpanii a Nową Zelandią dotycząca transportu lotniczego, sporządzona w Madrycie dnia 6 maja 2002 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Hiszpania"),

– Umowa między Królestwem Szwecji a Nową Zelandią dotycząca usług lotniczych, sporządzona w Wellington dnia 7 lutego 2001 r. (zwana dalej "umową Nowa Zelandia-Szwecja"),

uzupełniona Umową o współpracy między państwami skandynawskimi w zakresie skandynawskiego systemu linii lotniczych (SAS - Scandinavian Airlines System) podpisaną w Wellington dnia 7 lutego 2001 r.

b) Umowy dotyczące usług lotniczych i inne ustalenia parafowane lub podpisane między Nową Zelandią a państwami członkowskimi Wspólnoty Europejskiej, które w dniu podpisania niniejszej Umowy nie weszły jeszcze w życie ani nie były tymczasowo stosowane.

ZAŁĄCZNIK  II

Wykaz artykułów zawartych w umowach wymienionych w załączniku I, o których mowa w art. 2-5 niniejszej Umowy

a) Wyznaczenie przez państwo członkowskie:

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Austria,

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Belgia,

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Dania,

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Niemcy(*),

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Irlandia(*),

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Włochy(*),

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Luksemburg(*),

– artykuł 4 projektu umowy Nowa Zelandia-Niderlandy(*),

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Hiszpania,

– artykuł 3 umowy Nowa Zelandia-Szwecja.

b) Odmowa, cofnięcie, zawieszenie lub ograniczenie upoważnień lub zezwoleń:

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Austria,

– artykuł 5 umowy Nowa Zelandia-Belgia,

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Dania,

– artykuł 8 umowy Nowa Zelandia-Francja(*),

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Niemcy(*),

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Irlandia(*),

– artykuł 5 umowy Nowa Zelandia-Włochy(*),

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Luksemburg(*),

– artykuł 5 projektu umowy Nowa Zelandia-Niderlandy(*),

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Hiszpania,

– artykuł 4 umowy Nowa Zelandia-Szwecja.

c) Kontrola regulacyjna:

– artykuł 6 umowy Nowa Zelandia-Austria,

– artykuł 7 umowy Nowa Zelandia-Belgia,

– artykuł 13 umowy Nowa Zelandia-Dania,

– artykuł 11a umowy Nowa Zelandia-Niemcy,

– artykuł 6 umowy Nowa Zelandia-Irlandia,

– artykuł 11 umowy Nowa Zelandia-Włochy,

– artykuł 6 umowy Nowa Zelandia-Luksemburg,

– artykuł 12 projektu umowy Nowa Zelandia-Niderlandy,

– artykuł 11 umowy Nowa Zelandia-Hiszpania,

– artykuł 13 umowy Nowa Zelandia-Szwecja.

d) Opodatkowanie paliwa lotniczego:

– artykuł 7 umowy Nowa Zelandia-Austria,

– artykuł 10 umowy Nowa Zelandia-Belgia,

– artykuł 5 umowy Nowa Zelandia-Dania,

– artykuł 6 umowy Nowa Zelandia-Francja,

– artykuł 6 umowy Nowa Zelandia-Niemcy,

– artykuł 9 umowy Nowa Zelandia-Irlandia,

– artykuł 6 umowy Nowa Zelandia-Włochy,

– artykuł 8 umowy Nowa Zelandia-Luksemburg,

– artykuł 10 projektu umowy Nowa Zelandia-Niderlandy,

– artykuł 5 umowy Nowa Zelandia-Hiszpania,

– artykuł 5 umowy Nowa Zelandia-Szwecja.

e) Taryfy za przewóz wewnątrz Wspólnoty Europejskiej:

– artykuł 11 umowy Nowa Zelandia-Austria,

– artykuł 13 umowy Nowa Zelandia-Belgia,

– artykuł 9 umowy Nowa Zelandia-Dania,

– artykuł 10 umowy Nowa Zelandia-Francja,

– artykuł 10 umowy Nowa Zelandia-Niemcy,

– artykuł 12 umowy Nowa Zelandia-Irlandia,

– artykuł 8 umowy Nowa Zelandia-Włochy,

– artykuł 10 umowy Nowa Zelandia-Luksemburg,

– artykuł 6 projektu umowy Nowa Zelandia-Niderlandy,

– artykuł 7 umowy Nowa Zelandia-Hiszpania,

– artykuł 9 umowy Nowa Zelandia-Szwecja.

______

(*) Artykuł 2 ust. 2 niniejszej Umowy nie stosuje się do tych postanowień.

ZAŁĄCZNIK  III

Wykaz innych państw, o których mowa w art. 2 niniejszej Umowy

a) Republika Islandii (na mocy Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym);

b) Księstwo Liechtensteinu (na mocy Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym);

c) Królestwo Norwegii (na mocy Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym);

d) Konfederacja Szwajcarska (na mocy Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego).

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024