Sprostowanie do Stabilisation and Association Agreement between the European Communities and their Member States, of the one part, and the Republic of Croatia, of the other part.

Sprostowanie do Stabilisation and Association Agreement between the European Communities and their Member States, of the one part, and the Republic of Croatia, of the other part

(Niniejszy tekst uchyla i zastępuje tekst opublikowany w Dzienniku Urzędowym L 26 z dnia 28 stycznia 2005 r., str. 3)

(Dz.U.UE L z dnia 19 września 2005 r.)

"UKŁAD O STABILIZACJI I STOWARZYSZENIU

między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony⁽¹⁾

KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz Traktatu o Unii Europejskiej,

zwane dalej "Państwami Członkowskimi", oraz WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ,

zwane dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz REPUBLIKA CHORWACJI, zwana dalej "Chorwacją",

z drugiej strony,

ZWAŻYWSZY NA silne więzy łączące Strony i wyznawane przez nie wspólne wartości, ich pragnienie wzmocnienia tych więzów i stworzenia ścisłych i trwałych stosunków, opartych na zasadach wzajemności i na wzajemnych interesach, które powinny pozwolić Chorwacji na dalsze umacnianie i poszerzanie stosunków ze Wspólnotą,

ZWAŻYWSZY NA znaczenie niniejszego Układu, w ramach procesu stabilizacji i stowarzyszenia z państwami Europy Południowo-Wschodniej, dla stworzenia i konsolidacji stabilnego, opartego na współpracy porządku europejskiego, którego Unia Europejska jest filarem, jak również w ramach Paktu na rzecz Stabilności,

ZWAŻYWSZY NA zobowiązanie Stron do wniesienia wkładu wszelkimi środkami do politycznej, gospodarczej i instytucjonalnej stabilizacji w Chorwacji, a także w regionie, poprzez rozwój społeczeństwa obywatelskiego i demokratyzacji, rozwój instytucjonalny i reformę administracji publicznej, wzmocnioną współpracę handlową i gospodarczą, szeroko zakrojoną współpracę, w tym współpracę w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, oraz poprzez wzmocnienie narodowego i regionalnego bezpieczeństwa,

ZWAŻYWSZY NA zobowiązanie Stron do zwiększenia wolności politycznych i gospodarczych, leżących u podstaw niniejszego Układu, jak również ich zobowiązanie do poszanowania praw człowieka i państwa prawnego, w tym praw osób należących do mniejszości narodowych oraz zasad demokratycznych, poprzez system wielopartyjny oraz wolne i uczciwe wybory,

ZWAŻYWSZY, że Chorwacja potwierdza swoje zaangażowanie w kwestię prawa powrotu wszystkich uchodźców i osób wysiedlonych oraz w kwestię ochrony ich praw pokrewnych,

ZWAŻYWSZY NA zaangażowanie Stron w pełną realizację wszystkich zasad i postanowień Karty NZ, OBWE, w szczególności tych zawartych w Akcie Końcowym z Helsinek, dokumentach końcowych z Konferencji w Madrycie i w Wiedniu, Karcie Paryskiej Nowej Europy oraz w Pakcie na rzecz Stabilności w Europie Południowo-Wschodniej, jak również zaangażowanie w wypełnianie zobowiązań podjętych na podstawie porozumień Dayton/Paryż oraz Erdut celem przyczynienia się do stabilności regionalnej i współpracy między państwami regionu,

MAJĄC NA UWADZE przywiązanie Stron do zasad gospodarki wolnorynkowej oraz gotowość Wspólnoty do wniesienia wkładu w reformy gospodarcze w Chorwacji,

MAJĄC NA UWADZE przywiązanie Stron do wolnego handlu, zgodnie z prawami i obowiązkami wynikającymi z WTO,

PRAGNĄC stworzenia stałego dialogu politycznego na temat dwustronnych i międzynarodowych zagadnień stanowiących przedmiot wzajemnego zainteresowania, w tym aspektów regionalnych, przy jednoczesnym uwzględnieniu Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej,

PRZEKONANE, że Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu stworzy między nimi nowy klimat dla stosunków gospodarczych, a przede wszystkim dla rozwoju handlu i inwestycji, czynników zasadniczych w gospodarczej restrukturyzacji i modernizacji,

MAJĄC NA UWADZE zobowiązanie Chorwacji do zbliżenia swojego ustawodawstwa w istotnych sektorach do prawodawstwa Wspólnoty,

BIORĄC POD UWAGĘ wolę Wspólnoty zapewnienia zdecydowanego wsparcia przy wdrażaniu reform i odbudowie, a także wolę wykorzystania, w ramach działań podejmowanych ze względu na to przedsięwzięcie, wszelkich dostępnych instrumentów współpracy oraz technicznej, finansowej i gospodarczej pomocy o charakterze kompleksowym, indykatywnym i wieloletnim,

POTWIERDZAJĄC, że postanowienia niniejszego Układu, które wchodzą w zakres części III, tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wiążą Zjednoczone Królestwo i Irlandię jako odrębne Umawiające się Strony, a nie jako część Wspólnoty Europejskiej, do czasu kiedy Zjednoczone Królestwo lub Irlandia (zależnie od okoliczności) powiadomi Chorwację, że została związana Układem jako część Wspólnoty Europejskiej, zgodnie z Protokołem dotyczącym stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej, i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. To samo stosuje się do Danii, zgodnie z Protokołem dotyczącym stanowiska Danii, załączonym do tych Traktatów,

PRZYPOMINAJĄC szczyt w Zagrzebiu, podczas którego wezwano do dalszego umacniania stosunków między państwami włączonymi w proces stabilizacji i stowarzyszenia a Unią Europejską, jak również do pogłębionej współpracy regionalnej,

PRZYPOMINAJĄC gotowość Unii Europejskiej do włączenia Chorwacji w jak najszerszym zakresie w najważniejsze polityczne i gospodarcze procesy zachodzące w Europie oraz status Chorwacji jako potencjalnego kandydata do członkostwa w UE na podstawie Traktatu o Unii Europejskiej, jak również spełnienie kryteriów określonych przez Radę Europejską w czerwcu 1993 r., pod warunkiem pomyślnego wprowadzenia w życie niniejszego Układu, szczególnie w zakresie współpracy regionalnej,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

1. Niniejszym ustanawia się stowarzyszenie między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Chorwacją, z drugiej strony.

2. Stowarzyszenie to ma następujące cele:

– zapewnienie odpowiednich ram dialogu politycznego umożliwiającego Stronom rozwój wzajemnych ścisłych stosunków politycznych,

– wspieranie wysiłków Chorwacji zmierzających do rozwoju jej współpracy gospodarczej i międzynarodowej, także poprzez zbliżenie jej ustawodawstwa do prawodawstwa Wspólnoty,

– wspieranie wysiłków Chorwacji zmierzających do zakończenia procesu przechodzenia na system gospodarki rynkowej, działanie na rzecz harmonijnych stosunków gospodarczych oraz stopniowe rozwijanie strefy wolnego handlu między Wspólnotą a Chorwacją,

– sprzyjanie współpracy regionalnej we wszystkich dziedzinach objętych niniejszym Układem.

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  2

Przestrzeganie zasad demokratycznych i praw człowieka, które zostały ogłoszone w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i określone w Akcie Końcowym z Helsinek oraz w Karcie Paryskiej Nowej Europy, przestrzeganie zasad prawa międzynarodowego i państwa prawnego, jak również zasad gospodarki rynkowej, które znalazły odzwierciedlenie w dokumencie z Konferencji bońskiej KBWE nt. współpracy gospodarczej, tworzą podstawy polityki wewnętrznej oraz zewnętrznej Stron i stanowią istotne elementy niniejszego Układu.

Artykuł  3

Pokój międzynarodowy i regionalny oraz stabilizacja i rozwój stosunków dobrosąsiedzkich mają zasadnicze znaczenie dla procesu stabilizacji i stowarzyszenia, o którym mowa w konkluzjach Rady Unii Europejskiej z dnia 21 czerwca 1999 r. Zawarcie i wprowadzenie w życie niniejszego Układu odbywa się na podstawie konkluzji Rady Unii Europejskiej z dnia 29 kwietnia 1997 r. i na podstawie poszczególnych osiągnięć Chorwacji.

Artykuł  4

Chorwacja zobowiązuje się do kontynuowania i wspierania współpracy oraz dobrosąsiedzkich stosunków z innymi państwami w regionie, w tym właściwego poziomu wzajemnych ustępstw dotyczących przepływu osób, towarów, kapitału i usług, a także rozwoju projektów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania, w szczególności tych odnoszących się do powrotu uchodźców oraz walki ze zorganizowaną przestępczością, korupcją, praniem pieniędzy, nielegalną migracją i nielegalnym handlem. Zobowiązanie to stanowi podstawowy czynnik w rozwijaniu stosunków i współpracy między Stronami, a tym samym pozytywnie wpływa na stabilność w regionie.

Artykuł  5

1. Stowarzyszenie jest wdrażane w życie stopniowo, a jego całkowita realizacja nastąpi najpóźniej w terminie sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia utworzona na mocy artykułu 110 dokonuje systematycznego przeglądu odnoszącego się do stosowania niniejszego Układu oraz przeprowadzenia przez Chorwację reform prawnych, administracyjnych, instytucjonalnych i gospodarczych w świetle treści preambuły oraz zgodnie z zasadami ogólnymi ustanowionymi w niniejszym Układzie.

Artykuł  6

Niniejszy Układ jest całkowicie zgodny z odpowiednimi przepisami WTO, w szczególności z artykułem XXIV GATT z 1994 r. oraz artykułem V GATS.

TYTUŁ  II

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł  7

Dialog polityczny między Stronami ustanawiany jest w kontekście niniejszego Układu. Towarzyszy on zbliżeniu między Unią Europejską a Chorwacją i umacnia je oraz przyczynia się do stworzenia ścisłych więzów opartych na solidarności oraz nowych form współpracy między Stronami.

Dialog polityczny ma przede wszystkim sprzyjać:

– pełnej integracji Chorwacji ze wspólnotą demokratycznych narodów i stopniowemu zbliżaniu się do Unii Europejskiej,

– coraz większemu zbliżeniu stanowisk Stron w sprawach międzynarodowych, w stosownych przypadkach także poprzez wymianę informacji, a w szczególności w sprawach, które mogą mieć istotne dla Stron znaczenie,

– współpracy regionalnej oraz rozwojowi dobrosąsiedzkich stosunków,

– wspólnym poglądom w sprawach bezpieczeństwa i stabilności w Europie, w tym współpracy w dziedzinach objętych Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej.

Artykuł  8

1. Dialog polityczny jest prowadzony w ramach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, która jest zasadniczo odpowiedzialna za wszelkie sprawy, z którymi Strony zechcą się do niej zgłosić.

2. Na wniosek Stron, dialog polityczny może również przyjąć następujące formy:

– w razie konieczności spotkania wyższych rangą urzędników reprezentujących Chorwację, z jednej strony i Prezydencję Rady Unii Europejskiej oraz Komisję, z drugiej strony,

– pełne wykorzystanie wszystkich kanałów dyplomatycznych między Stronami, w tym odpowiednich kontaktów w państwach trzecich, oraz na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych, OBWE, Rady Europy i na innych międzynarodowych forach,

– wszelkie inne środki, które wniosłyby pożyteczny wkład w umocnienie, rozwijanie i pogłębianie tego dialogu.

Artykuł  9

Dialog polityczny na poziomie parlamentarnym odbywa się w ramach Komitetu Parlamentarnego ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, utworzonego na mocy artykułu 116.

Artykuł  10

Dialog polityczny może odbywać się w ramach wielostronnych, jak również jako dialog regionalny obejmujący inne państwa regionu.

TYTUŁ  III

WSPÓŁPRACA REGIONALNA

Artykuł  11

Zgodnie ze swoim zaangażowaniem na rzecz pokoju i stabilności oraz rozwoju dobrosąsiedzkich stosunków, Chorwacja będzie aktywnie wspierać współpracę regionalną. Wspólnota będzie także wspierać projekty o wymiarze regionalnym lub transgranicznym poprzez swoje programy pomocy technicznej.

Za każdym razem, kiedy Chorwacja zaplanuje pogłębienie swojej współpracy z jednym z państw wymienionych w artykułach 12-14, informuje ona o tym Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie oraz przeprowadza z nimi konsultacje, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tytule X.

Artykuł  12

Współpraca z innymi państwami, które podpisały Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu

Po podpisaniu niniejszego Układu Chorwacja rozpoczyna negocjacje z państwem lub państwami, które już podpisały Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu, ze względu na zawarcie dwustronnych konwencji w sprawie współpracy regionalnej, których celem będzie rozszerzenie zakresu współpracy między zainteresowanymi państwami.

Głównymi elementami tych konwencji będą:

– dialog polityczny;

– ustanowienie strefy wolnego handlu między Stronami, zgodnie z odpowiednimi przepisami WTO,

– wzajemne ustępstwa dotyczące przepływu pracowników, zakładania przedsiębiorstw, świadczenia usług, bieżących płatności oraz przepływu kapitału, a także innych polityk odnoszących się do przepływu osób na poziomie równoważnym w stosunku do tego, który przewidziano w niniejszym Układzie,

– postanowienia dotyczące współpracy w innych dziedzinach, zarówno tych objętych, jak i nieobjętych niniejszym Układem, a w szczególności w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.

W konwencjach tych znajdą się postanowienia dotyczące utworzenia w stosownych przypadkach niezbędnych mechanizmów instytucjonalnych.

Konwencje te będą zawierane w terminie dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Gotowość Chorwacji do zawarcia tych konwencji będzie stanowiła warunek dalszego rozwoju stosunków między Chorwacją a Unią Europejską.

Artykuł  13

Współpraca z innymi państwami, których dotyczy proces stabilizacji i stowarzyszenia

Chorwacja podejmuje współpracę regionalną z innymi państwami, których dotyczy proces stabilizacji i stowarzyszenia, w niektórych lub we wszystkich dziedzinach współpracy objętych niniejszym Układem, a w szczególności w dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania. Współpraca taka powinna być zgodna z zasadami i celami niniejszego Układu.

Artykuł  14

Współpraca z państwami kandydującymi do UE

Chorwacja może rozwijać współpracę i zawrzeć konwencję o współpracy regionalnej z każdym państwem kandydującym do UE w każdej dziedzinie współpracy objętej niniejszym Układem. Celem takiej konwencji powinno być stopniowe dostosowywanie stosunków dwustronnych między Chorwacją a tym państwem do odpowiednich obszarów stosunków między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi a tym państwem.

TYTUŁ  IV

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Artykuł  15

1. Wspólnota i Chorwacja będą stopniowo wprowadzać strefę wolnego handlu w okresie trwającym maksimum sześć lat, poczynając od daty wejścia niniejszego Układu w życie, zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu i stosownie do postanowień GATT z 1994 r. oraz WTO. Czyniąc to, uwzględniają szczególne wymagania przewidziane poniżej.

2. Do klasyfikacji towarów w handlu między obiema Stronami stosowana jest Scalona Nomenklatura towarowa.

3. Dla każdego produktu podstawową stawką celną, do której stosowane będą kolejne obniżki zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu, jest stawka celna faktycznie stosowana erga omnes w dniu poprzedzającym datę podpisania niniejszego Układu lub stawka ustalona w WTO na 2002 r., jeśli ta ostatnia jest niższa.

4. Jeżeli po podpisaniu niniejszego Układu wprowadzona zostanie jakakolwiek obniżka stawek celnych na zasadzie erga omnes, a szczególnie wynikająca z uzgodnień taryfowych dokonanych w ramach WTO, takie obniżone stawki zastępują z dniem ich wprowadzenia podstawową stawkę celną, o której mowa w ustępie 3.

5. Wspólnota i Chorwacja powiadamiają się wzajemnie o swoich odpowiednich podstawowych stawkach celnych.

ROZDZIAŁ  I

PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

Artykuł  16

1. Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Chorwacji, wymienionych w Działach 25-97 Nomenklatury Scalonej, z wyjątkiem produktów wymienionych w załączniku I § I ppkt ii) Porozumienia w sprawie rolnictwa (GATT z 1994 r.).

2. Postanowień artykułów 17 i 18 nie stosuje się ani do wyrobów włókienniczych, ani do produktów stalowych z Działu 72 Nomenklatury Scalonej, stosownie do artykułów 22 i 23.

3. Handel między Stronami produktami podlegającymi Traktatowi ustanawiającemu Europejską Wspólnotę Energii Atomowej jest prowadzony zgodnie z postanowieniami tego Traktatu.

Artykuł  17

1. Cła przywozowe obowiązujące we Wspólnocie na produkty pochodzące z Chorwacji zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Ograniczenia ilościowe przywozu na teren Wspólnoty oraz środki o skutku równoważnym odnoszące się do produktów pochodzących z Chorwacji zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  18

1. Cła przywozowe obowiązujące w Chorwacji na towary pochodzące ze Wspólnoty, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Cła przywozowe obowiązujące w Chorwacji na towary pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku I, będą stopniowo obniżane, zgodnie z następującym harmonogramem:

– z dniem wejścia w życie niniejszego Układu każda stawka celna zostaje obniżona do 60 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2003 r. każda stawka celna zostaje obniżona do 30 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2004 r. pozostałe cła zostają zniesione.

3. Cła przywozowe obowiązujące w Chorwacji na towary pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku II, będą stopniowo obniżane i znoszone, zgodnie z następującym harmonogramem:

– z dniem wejścia w życie niniejszego Układu każda stawka celna zostaje obniżona do 70 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2003 r. każda stawka celna zostaje obniżona do 50 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2004 r. każda stawka celna zostaje obniżona do 40 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2005 r. każda stawka celna zostaje obniżona do 30 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2006 r. każda stawka celna zostaje obniżona do 15 % stawki podstawowej,

– z dniem 1 stycznia 2007 r. pozostałe cła zostają zniesione.

4. Ograniczenia ilościowe przywozu na teren Chorwacji odnoszące się do towarów pochodzących ze Wspólnoty oraz środki o skutku równoważnym zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  19

Wspólnota i Chorwacja z dniem wejścia w życie niniejszego Układu znoszą w wymianie handlowej między sobą wszelkie opłaty o skutku równoważnym do ceł przywozowych.

Artykuł  20

1. Wspólnota i Chorwacja z dniem wejścia w życie niniejszego Układu znoszą wszelkie cła wywozowe oraz opłaty o skutku równoważnym.

2. Wspólnota i Chorwacja znoszą między sobą wszelkie ograniczenia ilościowe wywozu oraz środki o skutku równoważnym z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  21

Chorwacja deklaruje gotowość do obniżenia swoich ceł w wymianie handlowej ze Wspólnotą szybciej niż jest to przewidziane w artykule 18, jeżeli jej ogólna sytuacja gospodarcza oraz sytuacja danego sektora gospodarki będą na to pozwalały.

Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia formułuje w tym celu zalecenia.

Artykuł  22

Protokół 1 ustanawia uzgodnienia mające zastosowanie do określonych w nim wyrobów włókienniczych.

Artykuł  23

Protokół 2 ustanawia uzgodnienia mające zastosowanie do określonych w nim produktów stalowych z Działu 72 Nomenklatury Scalonej.

ROZDZIAŁ  II

ROLNICTWO I RYBOŁÓWSTWO

Artykuł  24

Definicja

1. Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do handlu produktami rolnymi i rybołówstwa pochodzącymi ze Wspólnoty i z Chorwacji.

2. Termin "produkty rolne i rybołówstwa" odnosi się do produktów wymienionych w Działach 1-24 Nomenklatury Scalonej oraz produktów wymienionych w załączniku I §I ppkt ii) Porozumienia w sprawie rolnictwa (GATT 1994).

3. Definicja ta obejmuje ryby i produkty rybołówstwa ujęte w Dziale 3, w pozycjach 1604 i 1605 oraz podpunktach 0511 91, 2301 20 i ex 1902 20 ("makarony nadziewane zawierające więcej niż 20 % masy ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych").

Artykuł  25

Protokół 3 ustanawia uzgodnienia handlowe dla przetworzonych produktów rolnych, które są w nim wymienione.

Artykuł  26

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Wspólnota znosi wszelkie ograniczenia ilościowe przywozu oraz środki o skutku równoważnym w odniesieniu do produktów rolnych i produktów rybołówstwa pochodzących z Chorwacji.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja znosi wszelkie ograniczenia ilościowe przywozu oraz środki o skutku równoważnym w odniesieniu do produktów rolnych i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty.

Artykuł  27

Produkty rolne

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Wspólnota znosi cła przywozowe i opłaty o skutku równoważnym odnoszące się do produktów rolnych pochodzących z Chorwacji, innych niż te wymienione w pozycjach nr 0102, 0201, 0202 i 2204 Nomenklatury Scalonej.

W odniesieniu do produktów objętych Działami 7 i 8 Nomenklatury Scalonej, dla których Wspólna Taryfa Celna przewiduje stosowanie stawek celnych ad valorem oraz szczególnej stawki celnej, zniesienie ma zastosowanie tylko do stawki celnej ad valorem.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Wspólnota ustala stosowane na terenie Wspólnoty cła przywozowe na produkty z młodej wołowiny, określone w załączniku III i pochodzące z Chorwacji, na poziomie 20 % stawki celnej ad valorem i na poziomie 20 % szczególnej stawki celnej zgodnie ze Wspólną Taryfą Celną Wspólnot Europejskich, w ramach limitu rocznego kontyngentu taryfowego w wysokości 9 400 ton wyrażonego w masie tuszy.

3. a) Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja:

i) znosi cła przywozowe na niektóre produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku IVa;

ii) znosi cła przywozowe na niektóre produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku IVb, w ramach limitu kontyngentów taryfowych wskazanych dla każdego produktu w tym załączniku. Kontyngenty taryfowe będą zwiększane każdego roku o ilość wskazaną dla każdego produktu w tym załączniku.

b) Po pierwszym roku od wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja:

i) znosi cła przywozowe na niektóre produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku IVc.

c) Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja:

i) znosi stopniowo cła przywozowe na niektóre produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku IVd, w ramach limitu kontyngentów taryfowych i zgodnie z harmonogramem wskazanym dla każdego produktu w tym załączniku;

ii) obniża stopniowo cła przywozowe na niektóre produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku IVe, do 50 % cła w ramach klauzuli największego uprzywilejowania (KNU), zgodnie z harmonogramem wskazanym dla każdego produktu w tym załączniku.

iii) obniża stopniowo cła przywozowe na niektóre produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty, wymienione w załączniku IVf, do 50 % cła w ramach klauzuli największego uprzywilejowania (KNU), w granicach kontyngentów taryfowych, zgodnie z harmonogramem wskazanym dla każdego produktu w tym załączniku.

4. Uzgodnienia handlowe, które będą stosowane w odniesieniu do win i wyrobów spirytusowych, zostaną sformułowane w Protokole dodatkowym dotyczącym win i wyrobów spirytusowych.

Artykuł  28

Produkty rybołówstwa

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Wspólnota znosi całkowicie cła na ryby i produkty rybołówstwa pochodzące z Chorwacji, które nie są wymienione w załączniku Va. Produkty wymienione w załączniku Va podlegają ustanowionym w nim postanowieniom.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja znosi wszystkie opłaty mające skutek równoważny do ceł i znosi całkowicie cła na ryby i produkty rybołówstwa pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej, które nie są wymienione w załączniku Vb. Produkty wymienione w załączniku Vb podlegają ustanowionym w nim postanowieniom.

Artykuł  29

Uwzględniając wielkość handlu między Stronami produktami rolnymi i rybołówstwa, ich szczególną wrażliwość, zasady wspólnych polityk Wspólnoty oraz polityk Chorwacji w zakresie rolnictwa i rybołówstwa, rolę rolnictwa i rybołówstwa w gospodarce Chorwacji oraz konsekwencje wielostronnych negocjacji handlowych w ramach WTO, Wspólnota i Chorwacja zbadają na forum Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, najpóźniej do dnia 1 lipca 2006 r., możliwości udzielania sobie, w sposób uporządkowany i na zasadzie odpowiedniej wzajemności, kolejnych koncesji na poszczególne produkty ze względu na wprowadzanie w życie dalszej liberalizacji handlu produktami rolnymi i rybołówstwa.

Artykuł  30

Postanowienia niniejszego rozdziału nie mają żadnego wpływu na jednostronne stosowanie korzystniejszych środków przez jedną lub drugą Stronę.

Artykuł  31

Nie naruszając innych postanowień niniejszego Układu, a w szczególności artykułu 38, z uwagi na szczególną wrażliwość rynku rolnego i rybnego, jeżeli przywóz produktów pochodzących z jednej ze Stron, które podlegają koncesjom przyznanym na mocy artykułów 25, 27 i 28, powoduje poważne zakłócenia na rynkach lub w wewnętrznych mechanizmach regulacyjnych u drugiej Strony, obydwie Strony podejmą niezwłocznie konsultacje w celu znalezienia odpowiedniego rozwiązania. Oczekując na rozwiązanie, zainteresowana Strona może podjąć właściwe środki, które uważa za niezbędne.

ROZDZIAŁ  III

POSTANOWIENIA WSPÓLNE

Artykuł  32

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do handlu wszystkimi produktami między Stronami, o ile niniejszy rozdział lub protokoły 1, 2 i 3 nie stanowią inaczej.

Artykuł  33

Zasada status quo

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu żadne nowe cła przywozowe bądź wywozowe lub opłaty o skutku równoważnym nie są wprowadzane w handlu między Wspólnotą i Chorwacją, a te, które już obowiązują, nie są podwyższane.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu żadne nowe ograniczenia ilościowe przywozu lub wywozu lub środki o skutku równoważnym nie są wprowadzane w handlu między Wspólnotą i Chorwacją, a te, które już istnieją, nie są zaostrzone.

3. Bez uszczerbku dla koncesji przyznanych na mocy artykułu 26, postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie ograniczają w żaden sposób prowadzenia odpowiednich polityk rolnych Chorwacji i Wspólnoty lub podejmowania jakichkolwiek środków w ramach tych polityk, z zastrzeżeniem, że nie naruszają one systemu przywozu przewidzianego w załącznikach III, IVa, IVb, IVc, IVd, IVe, IVf oraz Va i Vb.

Artykuł  34

Zakaz dyskryminacji podatkowej

1. Strony powstrzymują się od wprowadzania jakichkolwiek wewnętrznych środków lub praktyk podatkowych, powodujących bezpośrednio lub pośrednio dyskryminację między produktami jednej Strony i podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium drugiej Strony, a jeśli takie istnieją - znoszą je.

2. Produkty wywożone na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotów wewnętrznych podatków pośrednich w kwocie wyższej od podatków pośrednich, jakie zostały na nie nałożone.

Artykuł  35

Postanowienia dotyczące zniesienia ceł przywozowych stosuje się do ceł o charakterze podatkowym.

Artykuł  36

Unie celne, strefy wolnego handlu, uzgodnienia transgraniczne

1. Niniejszy Układ nie wyklucza utrzymania lub utworzenia unii celnych, stref wolnego handlu lub uzgodnień dotyczących handlu przygranicznego, w takim zakresie, w jakim nie zmieniają one uzgodnień handlowych przewidzianych w niniejszym Układzie.

2. Podczas okresów przejściowych, wymienionych w artykule 18, postanowienia niniejszego Układu nie mają wpływu na wprowadzenie w życie szczególnych ustaleń preferencyjnych regulujących przepływ towarów, dokonanych albo w porozumieniach granicznych zawartych uprzednio między jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi a Socjalistyczną Federalną Republiką Jugosławii, oraz przejetych w ramach sukcesji przez Chorwację, lub wynikających z umów dwustronnych, wymienionych w tytule III, zawartych przez Chorwację w celu promowania handlu regionalnego.

3. W ramach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia między Stronami prowadzone są konsultacje dotyczące umów wymienionych w ustępie 1 i 2 niniejszego artykułu, a tam gdzie jest to wymagane, również w innych ważnych sprawach związanych z odpowiednimi politykami handlowymi w stosunku do państw trzecich. W szczególności w przypadku przystąpienia państwa trzeciego do Wspólnoty takie konsultacje mają miejsce w celu zapewnienia, że wzajemne interesy Wspólnoty i Chorwacji określone w niniejszym Układzie będą uwzględniane.

Artykuł  37

Dumping

1. Jeśli jedna ze Stron stwierdzi wystąpienie dumpingu w handlu z drugą Stroną w rozumieniu artykułu VI GATT z 1994 r., może ona podjąć odpowiednie środki przeciwko takiej praktyce zgodnie z Porozumieniem o stosowaniu artykułu VI GATT z 1994 r. oraz własnym wewnętrznym ustawodawstwem w danej dziedzinie.

2. W odniesieniu do ustępu 1 niniejszego artykułu, Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia zostanie poinformowana o przypadku dumpingu, gdy tylko organy Strony przywożącej rozpoczną postępowanie. W przypadku gdy nie zostanie położony kres dumpingowi w rozumieniu artykułu VI Porozumienia GATT z 1994 r. lub nieosiągnięcia w ciągu 30 dni od przekazania sprawy do Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jakiegokolwiek innego korzystnego rozstrzygnięcia, Strona przywożąca może podjąć odpowiednie środki.

Artykuł  38

Ogólna klauzula ochronna

1. W przypadku gdy jakikolwiek produkt jednej Strony jest przywożony na terytorium drugiej Strony w takich zwiększonych ilościach oraz na takich warunkach, które powodują lub grożą spowodowaniem:

– poważnej szkody przemysłowi wewnętrznemu wytwarzającemu produkty podobne lub bezpośrednio konkurencyjne na terytorium Strony przywożącej,

lub

– poważnych zakłóceń w jakimkolwiek sektorze gospodarki lub trudności mogących wywołać poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej w regionie Strony przywożącej,

Strona przywożąca może podjąć odpowiednie środki zgodnie z warunkami i procedurami ustanowionymi w niniejszym artykule.

2. Wspólnota i Chorwacja stosują wzajemnie wobec siebie środki ochronne jedynie zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu. Takie środki nie wykraczają poza środki niezbędne do naprawienia powstałych trudności oraz powinny zazwyczaj polegać na zawieszeniu dalszej obniżki wszelkich odpowiednich stawek celnych, przewidzianych niniejszym Układem w przypadku danego produktu lub podwyżce stawki celnej na dany produkt. Takie środki powinny zawierać jasne elementy prowadzące stopniowo do ich zniesienia najpóźniej pod koniec ustalonego okresu. Nie można podejmować środków na okres dłuższy niż rok. W bardzo wyjątkowych okolicznościach środki mogą być podejmowane najwyżej na okres do trzech lat. Żaden środek ochronny nie może być stosowany w odniesieniu do przywozu produktu, który wcześniej podlegał takiemu środkowi, przez okres co najmniej trzech lat od wygaśnięcia środka.

3. W przypadkach określonych w niniejszym artykule przed podjęciem środków w nim przewidzianych lub tak szybko, jak będzie to możliwe, w przypadkach, do których zastosowanie ma ustęp 4 litera b), Wspólnota lub Chorwacja, zależnie od okoliczności, przekazuje Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia wszelkie odpowiednie informacje w celu znalezienia rozwiązania, które jest możliwe do przyjęcia przez obie Strony.

4. W celu wprowadzenia powyższych ustępów w życie stosuje się następujące postanowienia:

a) trudności wynikające z sytuacji, o których mowa w niniejszym artykule, przekazuje się do zbadania przez Radę ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, która może podjąć wszelkie decyzje niezbędne do usunięcia takich trudności.

Jeżeli Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia lub Strona wywożąca nie podejmą decyzji w sprawie usunięcia trudności lub nie zostanie osiągnięte inne zadowalające rozstrzygnięcie w ciągu 30 dni od przekazania sprawy Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, Strona przywożąca może przyjąć odpowiednie środki w celu rozwiązania problemu zgodnie z niniejszym artykułem. Przy wyborze środków ochronnych, należy przyznać pierwszeństwo środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie uzgodnień ustanowionych niniejszym Układem;

b) w przypadku gdy wyjątkowe i krytyczne okoliczności wymagające natychmiastowego działania uniemożliwiają uprzednie przekazanie informacji lub zbadanie spawy, w zależności od okoliczności, zainteresowana Strona może, w sytuacjach określonych w niniejszym artykule, zastosować środki ostrożności niezbędne dla zaradzenia sytuacji oraz powiadamia o tym niezwłocznie drugą Stronę.

5. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jest niezwłocznie powiadamiana o podjęciu środków ochronnych. Środki te stanowią przedmiot regularnych konsultacji w ramach tego organu, w szczególności w celu ustalenia harmonogramu ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

6. W przypadku gdy Wspólnota lub Chorwacja poddaje przywóz produktów mogących powodować trudności określone w niniejszym artykule procedurze administracyjnej, której celem jest szybkie dostarczanie informacji dotyczących tendencji w przepływie handlowym, powiadamia o tym drugą Stronę.

Artykuł  39

Klauzula o niedoborach

1. Jeśli przestrzeganie postanowień niniejszego tytułu powoduje:

a) krytyczny niedobór lub groźbę niedoboru środków spożywczych lub innych produktów mających podstawowe znaczenie dla Strony wywożącej;

lub

b) ponowny wywóz do państwa trzeciego produktu, który dla Strony wywożącej stanowi przedmiot wywozowych ograniczeń ilościowych, wywozowych stawek celnych lub opłat o skutku równoważnym, i w przypadku gdy określone powyżej sytuacje powodują lub mogą spowodować poważne trudności dla Strony wywożącej,

Strona ta może podjąć właściwe środki na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w niniejszym artykule.

2. Przy wyborze środków należy przyznać pierwszenstwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie postanowień niniejszego Układu. Takie środki nie mogą być stosowane w sposób, który stanowiłby arbitralną lub nieuzasadnioną dyskryminacją w sytuacjach, kiedy istnieją takie same warunki, lub który stanowiłby ukryte ograniczenia w handlu. Środki te znosi się w przypadku, gdy okoliczności nie uzasadniają ich dalszego utrzymywania.

3. Przed podjęciem środków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu lub tak szybko, jak tylko jest to możliwe, w przypadkach, do których stosuje się ustęp 4 niniejszego artykułu, Wspólnota lub Chorwacja, w zależności od okoliczności, przekazuje Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia wszystkie odpowiednie informacje w celu znalezienia rozwiązania, które jest możliwe do przyjęcia przez Strony. Strony w ramach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia mogą uzgadniać wszelkie środki niezbędne do usunięcia trudności. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia w ciągu 30 dni od przekazania sprawy Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia Strona wywożąca może wobec wywozu danego produktu zastosować środki na mocy niniejszego artykułu.

4. W przypadku gdy wyjątkowe i krytyczne okoliczności wymagające natychmiastowego działania uniemożliwiają, w zależności od okoliczności, wcześniejsze powiadomienie lub zbadanie sprawy, Wspólnota lub Chorwacja, w zależności od tego, której ze Stron to dotyczy, może zastosować środki ostrożności niezbędne dla zaradzenia sytuacji i powiadamia o tym niezwłocznie drugą Stronę.

5. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jest niezwłocznie powiadamiana o wszelkich środkach stosowanych na mocy niniejszego artykułu. Środki te stanowią przedmiot regularnych konsultacji w ramach tego organu, szczególnie w celu ustalenia harmonogramu ich znoszenia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

Artykuł  40

Monopole państwowe

Chorwacja stopniowo dostosuje wszelkie monopole państwowe o charakterze handlowym w celu zapewnienia, że do końca czwartego roku następującego po wejściu w życie niniejszego Układu, zniesiona zostanie dyskryminacja między obywatelami Państw Członkowskich i obywatelami Chorwacji dotyczącej warunków, na jakich nabywane i sprzedawane są towary. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jest powiadamiana o środkach przyjętych dla urzeczywistnienia tego celu.

Artykuł  41

Protokół 4 ustanawia reguły pochodzenia w celu zastosowania preferencji taryfowych przewidzianych w niniejszym Układzie.

Artykuł  42

Dopuszczalne ograniczenia

Niniejszy Układ nie stanowi przeszkody w stosowaniu zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub tranzytowych, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, bądź ochrony własności przemysłowej i handlowej lub przepisów odnoszącymi się do złota i srebra. Zakazy te i ograniczenia nie powinny jednak stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami.

Artykuł  43

Obie Strony zgadzają się współpracować w celu zmniejszenia możliwości wystąpienia oszustw w stosowaniu postanowień handlowych niniejszego Układu. Nie naruszając innych postanowień niniejszego Układu, a w szczególności artykułów 31, 38 i 89 oraz Protokołu nr 4, jeżeli jedna ze Stron stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody oszustwa, takie jak znaczne zwiększenie handlu produktami przez jedną Stronę w stosunku do drugiej Strony, ponad poziom odzwierciedlający warunki gospodarcze, takie jak normalna produkcja oraz zdolności wywozowe, lub niezdolność do zapewnienia współpracy administracyjnej wymaganej dla weryfikacji dowodu pochodzenia przez drugą Stronę, obie Strony podejmą niezwłocznie konsultacje w celu znalezienia odpowiedniego rozwiązania. W oczekiwaniu na rozwiązanie zainteresowana Strona może podjąć właściwe środki, które uzna za niezbędne. Przy wyborze środków priorytet powinny posiadać te środki, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie ustaleń określonych w niniejszym Układzie.

Artykuł  44

Stosowanie niniejszego Układu nie stanowi uszczerbku dla stosowania przepisów prawa Wspólnoty w stosunku do Wysp Kanaryjskich.

TYTUŁ  V

PRZEPŁYW PRACOWNIKÓW, ZAKŁADANIE PRZEDSIĘBIORSTW, ŚWIADCZENIE USŁUG, KAPITAŁ

ROZDZIAŁ  I

PRZEPŁYW PRACOWNIKÓW

Artykuł  45

1. Z zastrzeżeniem warunków i uregulowań stosowanych w każdym Państwie Członkowskim:

– traktowanie przyznane pracownikom, którzy są obywatelami Chorwacji oraz którzy są legalnie zatrudnieni na terytorium Państwa Członkowskiego, wolne jest od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo w odniesieniu do warunków pracy, wynagrodzenia lub zwolnienia, w porównaniu z obywatelami tego państwa,

– małżonkowie i dzieci pracownika legalnie zatrudnionego na terytorium Państwa Członkowskiego, legalnie przebywający na terytorium Państwa Członkowskiego, z wyłączeniem pracowników sezonowych oraz pracowników objętych porozumieniami dwustronnymi, w rozumieniu artykułu 46, o ile powyższe porozumienia nie przewidują inaczej, mają dostęp do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego w czasie okresu legalnego zatrudnienia danego pracownika.

2. Chorwacja, z zastrzeżeniem warunków i zasad istniejących w tym państwie, przyznaje traktowanie określone w ustępu 1 w odniesieniu do pracowników będących obywatelami Państwa Członkowskiego, zatrudnionych legalnie na jej terytorium, jak również w odniesieniu do ich małżonków i dzieci przebywających legalnie na jej terytorium.

Artykuł  46

1. Biorąc pod uwagę sytuację na rynku pracy w Państwach Członkowskich, z uwzględnieniem ich ustawodawstwa oraz zgodnie z zasadami obowiązującymi w Państwach Członkowskich w dziedzinie mobilności pracowników:

– istniejące ułatwienia w odniesieniu do dostępu do zatrudnienia chorwackich pracowników przyznane przez Państwa Członkowskie na mocy umów dwustronnych powinny być utrzymane i, jeżeli to możliwe, rozszerzone,

– inne Państwa Członkowskie zbadają możliwość zawarcia podobnych porozumień.

2. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia dokona analizy możliwości przyznania innych ulepszeń, w tym ułatwienia dostępu do kształcenia zawodowego, zgodnie z zasadami i procedurami obowiązującymi w Państwach Członkowskich oraz biorąc pod uwagę sytuację na rynku pracy w Państwach Członkowskich i we Wspólnocie.

Artykuł  47

1. W celu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego dla pracowników posiadających obywatelstwo chorwackie, legalnie zatrudnionych na terytorium Państwa Członkowskiego, oraz dla członków ich rodzin legalnie zamieszkałych na terytorium takiego państwa, zostaną określone odpowiednie zasady. W tym celu decyzja Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, która nie powinna naruszać jakichkolwiek praw lub zobowiązań wynikających z porozumień dwustronnych, jeśli te ostatnie przewidują bardziej korzystne traktowanie, powinna zawierać następujące postanowienia:

– wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub zamieszkania zakończone przez takich pracowników w różnych Państwach Członkowskich dodaje się do siebie do celów świadczeń rentowych i emerytalnych z tytułu wieku, inwalidztwa i śmierci oraz do celów opieki medycznej dla takich pracowników oraz członków ich rodzin,

– wszelkie renty lub emerytury z tytułu wieku, śmierci, wypadków w miejscu pracy lub chorób zawodowych, lub wynikającego z nich inwalidztwa, z wyjątkiem świadczeń nieskładkowych, powinny być swobodnie przenoszone według stawki stosowanej na mocy prawa Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich będących dłużnikami,

– pracownicy, o których mowa, otrzymują dodatki rodzinne dla członków ich rodzin, jak określono powyżej.

2. Chorwacja przyznaje pracownikom będącym obywatelami Państw Członkowskich, którzy są legalnie zatrudnieni na jej terytorium, oraz członkom ich rodzin legalnie przebywającym na jej terytorium, traktowanie podobne do określonego w tiret drugim i trzecim ustępu 1.

ROZDZIAŁ  II

ZAKŁADANIE PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł  48

Do celów niniejszego Układu:

a) "spółka wspólnotowa" lub "spółka chorwacka" oznacza odpowiednio spółkę utworzoną zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego lub Chorwacji i posiadającą statutową siedzibę, zarząd lub główne przedsiębiorstwo odpowiednio na terytorium Wspólnoty lub Chorwacji. jednakże jeżeli spółka założona zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego lub Chorwacji ma jedynie swoją siedzibę statutową odpowiednio na terytorium Wspólnoty lub Chorwacji, spółka ta jest odpowiednio uważana za spółkę wspólnotową lub chorwacką, jeżeli jej działalność wykazuje rzeczywiste i ciągłe związki z gospodarką odpowiednio jednego z Państw Członkowskich lub Chorwacji;

b) "filia" spółki oznacza spółkę, która jest faktycznie kontrolowana przez pierwszą spółkę;

c) "oddział" spółki oznacza jednostkę nie posiadającą osobowości prawnej, która ma cechy ciągłości jako część podmiotu macierzystego, posiada zarząd oraz jest materialnie wyposażona do negocjowania spraw handlowych ze stronami trzecimi w taki sposób, że te strony trzecie, mimo iż wiedzą o tym, że, o ile to konieczne, będzie istniało powiązanie prawne z podmiotem dominującym, którego siedziba znajduje się za granicą, nie muszą bezpośrednio prowadzić transakcji z podmiotem macierzystym, lecz mogą je zawierać w miejscu funkcjonowania oddziału;

d) "zakładanie przedsiębiorstw" oznacza:

i) w odniesieniu do obywateli - prawo podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz tworzenia i zarządzania przedsiębiorstwami, w szczególności spółkami, które faktycznie kontrolują. Prowadzenie działalnosci na własny rachunek oraz zarządzanie przedsiębiorstwami przez obywateli nie obejmują poszukiwania lub podejmowania zatrudnienia na rynku pracy lub przyznawania prawa dostępu do rynku pracy innej Stronie. Postanowień niniejszego rozdziału nie stosuje się do tych osób, które nie pracują wyłącznie na własny rachunek;

ii) w przypadku spółek wspólnotowych lub chorwackich prawo do podejmowania działalności gospodarczej poprzez tworzenie filii i oddziałów odpowiednio w Chorwacji i Wspólnocie;

e) "działalność" oznacza prowadzenie działalności gospodarczej;

f) "działalność gospodarcza" obejmuje w zasadzie działalność o charakterze przemysłowym, handlowym i zawodowym oraz działalność rzemieślniczą;

g) "obywatel Wspólnoty" i "obywatel Chorwacji" oznacza odpowiednio osobę fizyczną, która jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich lub Chorwacji;

h) w odniesieniu do międzynarodowego transportu morskiego, w tym do międzymodalnego transportu obejmującego odcinek morski, obywatele Państw Członkowskich lub Chorwacji prowadzący działalność gospodarczą poza terytorium Wspólnoty lub Chorwacji oraz spółki transportowe mające siedziby poza terytorium Wspólnoty lub Chorwacji i kontrolowane przez obywateli Państwa Członkowskiego lub Chorwacji są również beneficjentami postanowień niniejszego rozdziału oraz rozdziału III, jeżeli ich statki są zarejestrowane odpowiednio w tym Państwie Członkowskim lub w Chorwacji, zgodnie z odpowiednim ustawodawstwem tych państw;

i) "usługi finansowe" oznaczają działalność opisaną w załączniku VI. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może poszerzyć lub zmienić zakres tego załącznika.

Artykuł  49

1. Chorwacja ułatwia spółkom i obywatelom wspólnoty prowadzenie działalności na swoim terytorium. W tym celu przyznaje wraz z wejściem w życie niniejszego Układu:

i) w odniesieniu do zakładania spółek wspólnotowych traktowanie nie mniej korzystne niż przyznane własnym spółkom lub jakimkolwiek spółkom państwa trzeciego, zależnie od tego, które traktowanie jest lepsze;

oraz

ii) w odniesieniu do działalności filii i oddziałów spółek wspólnotowych w Chorwacji, po ich utworzeniu, traktowanie nie mniej korzystne niż to przyznane własnym spółkom i oddziałom lub jakimkolwiek filiom i oddziałom jakiejkolwiek spółki państwa trzeciego, zależnie od tego, które traktowanie jest lepsze.

2. Strony nie przyjmują jakichkolwiek nowych przepisów lub środków, które wprowadzałyby dyskryminację odnośnie podejmowania działalności przez spółki wspólnotowe lub chorwackie na ich terytoriach lub w odniesieniu do ich działalności, po ich utworzeniu, w porównaniu z ich własnymi spółkami.

3. Wspólnota i jej Państwa Członkowskie przyznają, wraz z wejściem w życie niniejszego Układu:

i) w odniesieniu do zakładania spółek chorwackich - traktowanie nie mniej korzystne niż przyznane przez Państwo Członkowskie własnym spółkom lub jakiejkolwiek spółce państwa trzeciego, zależnie od tego, które traktowanie jest korzystniejsze;

ii) w odniesieniu do działalności filii i oddziałów spółek chorwackich utworzonych na ich terytorium, traktowanie nie mniej korzystne niż to przyznane przez Państwa Członkowskie własnym spółkom i oddziałom lub jakimkolwiek filiom i oddziałom jakiejkolwiek spółki państwa trzeciego utworzonej na ich terytorium, zależnie od tego, które traktowanie jest lepsze.

4. Cztery lata po wejściu w życie niniejszego Układu Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia ustali możliwość rozszerzenia powyższych postanowień na zakładanie przedsiębiorstw przez obywateli obydwu Stron niniejszego Układu w celu prowadzenia działalności na własny rachunek.

5. Nie naruszając postanowień niniejszego artykułu:

a) filie i oddziały spółek wspólnotowych korzystają, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, z prawa do korzystania oraz wynajmowania nieruchomości w Chorwacji;

b) filie spółek wspólnotowych mają również prawo do nabywania i korzystania z praw własności w odniesieniu do nieruchomości, tak jak spółki chorwackie, oraz w odniesieniu do dóbr publicznych/dóbr wspólnych, takie same prawa jak spółki chorwackie, w przypadkach gdy te prawa są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, dla której zostały ustanowione, z wyjątkiem zasobów naturalnych, gruntów rolnych, lasów i obszarów leśnych. Po upływie czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia ustali możliwości rozszerzenia tych praw zgodnie z niniejszym ustępem na wyłączone sektory;

c) po upływie czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia przeanalizuje możliwość rozszerzenia praw zgodnie z literą b), w tym praw w wyłączonych sektorach, na oddziały spółek wspólnotowych.

Artykuł  50

1. Z zastrzeżeniem przepisów artykułu 49, z wyjątkiem usług finansowych określonych w załączniku VI, każda ze Stron może regulować, na swym własnym terytorium, ustanawianie i prowadzenie działalności przez ich spółki i obywateli, w zakresie, w jakim uregulowania takie nie dyskryminują spółek i obywateli drugiej Strony w porównaniu z jej własnymi spółkami i obywatelami.

2. W odniesieniu do usług finansowych, nie naruszając jakichkolwiek innych postanowień niniejszego Układu, Stronie nie zabrania się podejmowania środków w celach ostrożnościowych, w tym środków służących ochronie inwestorów, depozytariuszy, posiadaczy polis lub osób, wobec których dostawcy usług finansowych mają zobowiązania powiernicze lub w celu zapewnienia integralności i stabilności systemu finansowego. Takie środki nie są wykorzystywane w celu unikania wykonania zobowiązań Strony na mocy niniejszego Układu.

3. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane jako wymagające od Strony ujawnienia informacji dotyczących spraw i rachunków klientów indywidualnych lub jakichkolwiek poufnych lub majątkowych informacji znajdujących się w posiadaniu podmiotów publicznych.

Artykuł  51

1. Postanowień niniejszego rozdziału nie stosuje się do usług transportu lotniczego, usług żeglugi śródlądowej oraz usług kabotażu morskiego.

2. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może przyjąć zalecenia dotyczące udoskonalenia podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w dziedzinach objętych ustępem 1.

Artykuł  52

1. Postanowienia artykułów 49 i 50 nie wykluczają zastosowania przez Stronę szczególnych przepisów dotyczących podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej na jej terytorium przez oddziały spółek drugiej Strony niezarejestrowanych na terytorium pierwszej Strony, które są uzasadnione różnicami prawnymi lub technicznymi między takimi oddziałami w porównaniu z oddziałami spółek zarejestrowanych na jej terytorium, lub w odniesieniu do usług finansowych, w celach ostrożnościowych.

2. Różnica w traktowaniu nie może wykraczać poza to, co jest ściśle niezbędne w wyniku takich różnic prawnych lub technicznych lub, w przypadku usług finansowych - w celach ostrożnościowych.

Artykuł  53

W celu ułatwienia obywatelom Wspólnoty i obywatelom Chorwacji podejmowania i prowadzenia działalności w zawodach regulowanych, odpowiednio w Chorwacji i we Wspólnocie, Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia bada, jakie kroki należy podjąć w celu wzajemnego uznawania kwalifikacji. Może ona w tym celu podjąć wszelkie niezbędne środki.

Artykuł  54

1. Spółka wspólnotowa lub spółka chorwacka założona odpowiednio na terytorium Chorwacji lub Wspólnoty ma prawo do zatrudnienia sama lub poprzez jedną ze swoich filii lub oddziałów, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem państwa przyjmującego, odpowiednio na terytorium Chorwacji i Wspólnoty, pracowników, którzy są odpowiednio obywatelami Państw Członkowskich Wspólnoty i Chorwacji, pod warunkiem że tacy pracownicy są kluczowym personelem określonym w ustępie 2 oraz że są oni zatrudnieni wyłącznie przez spółki, filie lub oddziały. Pozwolenia na pobyt i pracę takich pracowników są wydawane wyłącznie na okres zatrudnienia.

2. Personel kluczowy wyżej wymienionych spółek, dalej zwanych "organizacjami", to "pracownicy oddelegowani w ramach przedsiębiorstwa", zgodnie z definicją zawartą w literze c) niniejszego ustępu w poniższych kategoriach, pod warunkiem że organizacja jest osobą prawną oraz że dane osoby zostały przez nią zatrudnione lub są w niej wspólnikami (innymi niż wspólnicy większościowi) przez co najmniej rok bezpośrednio poprzedzający takie oddelegowanie:

a) osoby pracujące w organizacji na wyższych stanowiskach, które zajmują się głównie zarządzaniem przedsiębiorstwem, znajdujące się pod ogólnym nadzorem lub otrzymujące wskazówki głównie od zarządu lub akcjonariuszy przedsiębiorstwa lub ich odpowiedników, w tym osoby:

– kierujące utworzeniem departamentu przedsiębiorstwa lub pododdziału przedsiębiorstwa,

– nadzorujące i kontrolujące pracę innych pracowników sprawujących funkcje nadzorcze, merytoryczne lub kierownicze,

– posiadające osobiste uprawnienia do dokonywania naboru i zwalniania lub zalecania naboru, zwalniania lub podejmowania innych czynności kadrowych;

b) osoby pracujące w organizacji, które posiadają specjalistyczną wiedzę konieczną do pracy w przedsiębiorstwie, wiedzę dotyczącą sprzętu badawczego, techniki lub zarządzania. Ocena takiej wiedzy może odzwierciedlać, oprócz wiedzy specyficznej dla danego przedsiębiorstwa, wysoki poziom kwalifikacji odnoszących się do rodzaju pracy lub działalności handlowej wymagających specyficznej wiedzy technicznej, w tym członkostwa w akredytowanej grupie zawodowej;

c) "pracownik oddelegowany w ramach przedsiębiorstwa" oznacza osobę fizyczną pracującą w organizacji na terytorium Strony oraz czasowo przeniesioną dla prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium innej Strony; dana organizacja musi posiadać podstawowe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Strony, a przeniesienie powinno odbywać się do przedsiębiorstwa (oddziału, filii) danej organizacji, prowadzącej faktycznie podobną działalność gospodarczą na terytorium drugiej Strony.

3. Zezwala się na wjazd i czasowy pobyt na terytorium Wspólnoty lub Chorwacji odpowiednio obywateli Wspólnoty lub Chorwacji, w przypadku gdy przedstawicielami tych spółek są osoby pracujące na wyższych stanowiskach, jak zostało to zdefiniowane powyżej w ustępie 2 litera a), w ramach spółki i są odpowiedzialne za założenie wspólnotowej filii lub oddziału spółki chorwackiej lub chorwackiej filii lub oddziału spółki wspólnotowej odpowiednio w Państwie Członkowskim lub w Chorwacji, gdy:

– przedstawiciele ci nie są zaangażowani w prowadzenie bezpośredniej sprzedaży lub świadczenie usług,

oraz

– spółka posiada główne przedsiębiosrtwo odpowiednio poza terytorium Wspólnoty lub Chorwacji i nie ma innych przedstawicieli, biura, oddziału lub filii odpowiednio w tym Państwie Członkowskim lub w Chorwacji.

Artykuł  55

W ciągu pierwszych trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja może, na zasadzie przejściowej, wprowadzić środki stanowiące odstępstwo od postanowień niniejszego rozdziału w odniesieniu do zakładania spółek wspólnotowych oraz obywateli Wspólnoty w ramach niektórych gałęzi gospodarki, które:

– podlegają restrukturyzacji lub napotykają poważne trudności, szczególnie w przypadku, gdy wiążą się one z poważnymi problemami społecznymi w Chorwacji,

lub

– stoją wobec problemu zniesienia lub drastycznego ograniczenia całkowitego udziału w rynku chorwackich spółek lub chorwackich obywateli w danym sektorze lub przemyśle w Chorwacji,

lub

– są nowo powstającymi gałęziami przemysłu w Chorwacji.

Takie środki:

i) przestają być stosowane przynajmniej po upływie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu;

ii) są rozsądne i niezbędne w celu zaradzenia sytuacji;

oraz

iii) nie wprowadzają dyskryminacji w odniesieniu do działalności spółek wspólnotowych lub obywateli już prowadzących działalność w Chorwacji w czasie wprowadzania danych środków, w porównaniu z chorwackimi spółkami i obywatelami.

Przy planowaniu oraz stosowaniu takich środków Chorwacja przyznaje traktowanie preferencyjne, o ile to możliwe, spółkom i obywatelom Wspólnoty, jak również w żadnym wypadku traktowanie to nie jest mniej korzystne niż traktowanie przyznane spółkom lub obywatelom z jakiegokolwiek państwa trzeciego. Przed wprowadzeniem w życie tych środków Chorwacja zasięga opinii Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia i nie wprowadza ich w życie przed upływem jednego miesiąca od dnia powiadomienia Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia o określonych środkach, jakie ma wprowadzić Chorwacja, z wyjątkiem sytuacji, gdy groźba nieodwracalnych szkód wymaga podjęcia pilnych środków; w takim wypadku Chorwacja zasięga opinii Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia niezwłocznie po ich przyjęciu.

Po upływie trzeciego roku następującego po wejściu w życie niniejszego Układu Chorwacja może wprowadzić lub utrzymać takie środki jedynie na podstawie upoważnienia Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz na warunkach przez nią określonych.

ROZDZIAŁ  III

ŚWIADCZENIE USŁUG

Artykuł  56

1. Strony zobowiązują się zgodnie z poniższymi postanowieniami do podejmowania niezbędnych kroków w celu stopniowego zezwolenia na świadczenie usług przez spółki lub obywateli Wspólnoty lub Chorwacji, których siedziba znajduje się na terytorium Strony innej niż ta, w której znajduje się osoba, dla której przeznaczona jest usługa.

2. Jednocześnie z procesem liberalizacji określonym w ustępie 1, Strony zezwalają na czasowy przepływ osób fizycznych świadczących usługi lub osób, które są zatrudnione przez usługodawcę jako pracownicy kluczowi, jak określono w artykule 54, włączając w to osoby fizyczne będące przedstawicielami spółki lub obywatela Wspólnoty lub Chorwacji i starające się o prawo czasowego wjazdu w celu negocjacji sprzedaży usług lub zawarcia umów dotyczących sprzedaży usług tego usługodawcy, w przypadku gdy ci przedstawiciele nie będą zaangażowani w dokonywanie bezpośredniej sprzedaży usług dla ogółu społeczeństwa ani nie będą osobiście świadczyć usług.

3. Od czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia podejmuje środki niezbędne w celu stopniowego wprowadzenia w życie postanowień ustępu 1. Uwzględnia się postęp osiągnięty przez Strony w dziedzinie zbliżania ustawodawstwa.

Artykuł  57

1. Strony nie podejmują żadnych środków lub działań, które mogłyby sprawić, że warunki świadczenia usług przez obywateli lub spółki Wspólnoty i Chorwacji, mające siedzibę na terytorium Strony innej niż ta, w której znajduje się osoba, dla której są przeznaczone usługi są bardziej restrykcyjne w porównaniu z sytuacją istniejąca w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Jeżeli jedna Strona uważa, że środki wprowadzone przez drugą Stronę od dnia wejścia w życie niniejszego Układu prowadzą do sytuacji w znaczącym stopniu bardziej restrykcyjnej w odniesieniu do świadczenia usług w porównaniu z sytuacją, jaka miała miejsce w dniu wejścia w życie niniejszego Układu, Strona ta może zażądać od drugiej Strony przeprowadzenia konsultacji.

Artykuł  58

W odniesieniu do świadczenia usług transportowych między Wspólnotą a Chorwacją stosuje się następujące postanowienia:

1) w odniesieniu do transportu lądowego, protokół 6 ustanawia zasady mające zastosowanie do stosunków między Stronami w celu zapewnienia, w szczególności, nieograniczonego tranzytowego ruchu drogowego w Chorwacji i na całym terytorium Wspólnoty, skuteczne stosowanie zasad niedyskryminacji i stopniowej harmonizacji ustawodawstwa Chorwacji dotyczącego transportu z prawodawstwem Wspólnoty;

2) w odniesieniu do międzynarodowego transportu morskiego, Strony zobowiązują się skutecznie stosować zasadę nieograniczonego dostępu do rynku i ruchu, opartego na zasadach handlowych.

a) Powyższe postanowienie pozostaje bez uszczerbku dla praw i zobowiązań wynikających z Kodeksu postępowania Narodów Zjednoczonych dla Konferencji Linii Żeglugowych, stosowanego przez jedną lub drugą Stronę niniejszego Układu. Linie nienależące do konferencji będą miały prawo do konkurencji z liniami konferencji, o ile będą przestrzegać zasad uczciwej konkurencji w oparciu o zasady handlowe.

b) Strony potwierdzają swoje przywiązanie do warunków swobodnej konkurencji, jako niezbędnej cechy handlu stałymi i płynnymi towarami masowymi;

3) stosując zasady określone w ustępie 2, Strony:

a) nie wprowadzają w przyszłych umowach dwustronnych z państwami trzecimi klauzul o podziale ładunku, chyba że zaistnieją wyjątkowe okoliczności, w których przedsiębiorstwa żeglugi liniowej jednej lub drugiej Strony niniejszego Układu nie miałyby skutecznej możliwości starania się o udział w handlu do i z danego państwa trzeciego;

b) zakazują w przyszłych umowach dwustronnych wprowadzania klauzul o podziale ładunku w przypadku handlu stałymi i płynnymi towarami masowymi;

c) znoszą, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, wszelkie środki jednostronne, przeszkody administracyjne, techniczne i inne, które mogłyby wywierać skutek ograniczający lub dyskryminacyjny w stosunku do swobodnego świadczenia usług w międzynarodowym transporcie morskim;

d) każda Strona przyznaje, między innymi, nie mniej korzystne warunki dla statków, które są eksploatowane przez obywateli lub spółki drugiej Strony, niż warunki przyznane dla własnych statków Strony w odniesieniu do dostępu do portów otwartych dla międzynarodowego handlu, korzystania z infrastruktury i pomocniczych usług morskich portów, jak również związanych z tym stawek i opłat oraz udogodnień celnych, przyznawania miejsc postoju w porcie, a także korzystania z urządzeń załadowczych i wyładowczych;

4) w celu zapewnienia skoordynowanego rozwoju i stopniowej liberalizacji transportu między Stronami, dostosowanego do ich wzajemnych potrzeb handlowych, warunki wzajemnego dostępu do rynku transportu lotniczego są przedmiotem szczególnych umów transportowych, które są negocjowane przez Strony po wejściu w życie niniejszego Układu;

5) przed zawarciem umów określonych w ustępie 4, Strony nie podejmują żadnych środków lub działań, które są bardziej restrykcyjne lub dyskryminacyjne w porównaniu z sytuacją istniejącą w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie niniejszego Układu;

6) Chorwacja dostosowuje swoje ustawodawstwo, w tym przepisy administracyjne, techniczne i inne, do aktualnie istniejącego prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie transportu lotniczego i drogowego w zakresie, w jakim służy to celom liberalizacji i wzajemnego dostępu do rynków Stron oraz ułatwia przepływ osób i rzeczy;

7) jednocześnie z ogólnym postępem w osiąganiu celów niniejszego rozdziału, Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia bada sposoby tworzenia warunków niezbędnych dla poprawy swobody świadczenia lotniczych i śródlądowych usług transportowych.

ROZDZIAŁ  IV

PŁATNOŚCI BIEŻĄCE I PRZEPŁYW KAPITAŁU

Artykuł  59

Strony zobowiązują się zezwolić na dokonywanie wszelkich płatności i transferów w bieżącym bilansie płatniczym między Wspólnotą a Chorwacją we w pełni wymienialnej walucie, zgodnie z postanowieniami artykułu VIII statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

Artykuł  60

1. W odniesieniu do transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Strony zapewnią swobodny przepływ kapitału związanego z inwestycjami bezpośrednimi dokonywanymi w spółkach powstałych zgodnie z ustawodawstwem kraju lokalizacji inwestycji, oraz inwestycji dokonywanych zgodnie z postanowieniami rozdziału II tytułu V, jak również likwidację lub repatriację tych inwestycji oraz wszelkiego wynikającego z nich zysku.

2. W odniesieniu do transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, Strony zapewniają swobodny przepływ kapitału w zakresie kredytów dotyczących transakcji handlowych lub świadczenia usług, w których uczestniczy rezydent jednej ze Stron, oraz w zakresie pożyczek i kredytów z terminem płatności dłuższym niż jeden rok.

Od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja, poprzez pełne i celowe wykorzystanie jej istniejących procedur, zezwala obywatelom Państw Członkowskich Unii Europejskiej na nabywanie nieruchomości w Chorwacji z wyjątkiem obszarów i kwestii wymienionych w załączniku VII. W ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego układu Chorwacja stopniowo dostosuje swoje ustawodawstwo dotyczące nabywania nieruchomości w Chorwacji przez obywateli Państw Członkowskich Unii Europejskiej w celu zapewnienia takiego samego traktowania w porównaniu z obywatelami Chorwacji. Na koniec czwartego roku po wejściu w życie niniejszego Układu Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia zbada uregulowania dotyczące rozszerzenia tych praw na obszary i kwestie wymienione w załączniku VII.

Strony zapewniają również, od czwartego roku po wejściu w życie niniejszego Układu, swobodny przepływ kapitału dotyczącego lokat portfelowych oraz pożyczek finansowych i kredytów z terminem płatności krótszym niż jeden rok.

3. Bez uszczerbku dla ustępu 1, Strony nie wprowadzają żadnych nowych ograniczeń w zakresie przepływu kapitału oraz płatności bieżących między rezydentami Wspólnoty i Chorwacji oraz nie zaostrzają obowiązujących uregulowań.

4. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 59 oraz niniejszego artykułu, jeżeli w wyjątkowych okolicznościach przepływ kapitału między Wspólnotą a Chorwacją spowoduje lub zagrozi spowodowaniem poważnych trudności w funkcjonowaniu polityki kursu wymiany walut lub polityki walutowej we Wspólnocie lub w Chorwacji, odpowiednio Wspólnota i Chorwacja mogą podjąć środki ochronne w odniesieniu do przepływu kapitału między Wspólnotą a Chorwacją przez okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeżeli takie środki są ściśle niezbędne.

5. Nic w powyższych postanowieniach nie ma na celu ograniczania praw podmiotów gospodarczych Stron do korzystania z bardziej korzystnego traktowania, które może być przewidziane we wszelkich istniejących dwustronnych lub wielostronnych umowach międzynarodowych, w których uczestniczą Strony niniejszego Układu.

6. Strony konsultują się wzajemnie w związku z ułatwieniem przepływu kapitału między Wspólnotą a Chorwacją w celu wspierania celów niniejszego Układu.

Artykuł  61

1. Podczas pierwszych czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Strony podejmują środki umożliwiające tworzenie warunków niezbędnych w celu dalszego stopniowego stosowania zasad wspólnotowych dotyczących swobodnego przepływu kapitału.

2. Na koniec czwartego roku po wejściu w życie niniejszego Układu Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia określi sposoby pełnego zastosowania zasad wspólnotowych dotyczących przepływu kapitału.

ROZDZIAŁ  V

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  62

1. Postanowienia niniejszego tytułu stosuje się z uwzględnieniem ograniczeń uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego.

2. Nie stosuje się ich do działalności, która na terytorium jakiejkolwiek ze Stron jest związana, choćby przejściowo, z wykonywaniem władzy publicznej.

Artykuł  63

Do celów niniejszego tytułu, żadne z postanowień niniejszego Układu nie uniemożliwia Stronom stosowania ich przepisów ustawowych i wykonawczych w zakresie wjazdu i pobytu, zatrudnienia, warunków pracy, osiedlania się osób fizycznych oraz świadczenia usług, pod warunkiem że czyniąc to, nie stosują ich w sposób unieważniający lub naruszajacy korzyści wynikłe dla którejkolwiek ze Stron zgodnie ze szczególnymi postanowieniami niniejszego Układu. Niniejsze postanowienie stosuje się bez uszczerbku dla artykułu 62.

Artykuł  64

Spółki, które są kontrolowane oraz należą wyłącznie do wspólnej własności spółek lub obywateli Chorwacji oraz spółek lub obywateli Wspólnoty, są również objęte postanowieniami niniejszego tytułu.

Artykuł  65

1. Klauzula najwyższego uprzywilejowania przyznana zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu nie ma zastosowania do korzyści podatkowych, jakie Strony zapewniają lub zapewnią w przyszłości na podstawie porozumień mających na celu unikanie podwójnego opodatkowania lub innych porozumień podatkowych.

2. Żadne z postanowień niniejszego tytułu nie jest interpretowane jako zapobiegające przyjęciu lub wykonaniu przez Strony jakiegokolwiek środka mającego na celu zapobieżenie unikaniu lub uchylaniu się od podatku zgodnie z postanowieniami podatkowymi porozumień w zakresie unikania podwójnego opodatkowania oraz innych porozumień podatkowych lub wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego.

3. Żadne z postanowień niniejszego tytułu nie jest interpretowane jako zapobiegające stosowaniu przez Państwa Członkowskie lub Chorwację odpowiednich przepisów ich ustawodawstwa podatkowego, w zakresie rozróżniania między podatnikami, którzy nie są w identycznej sytuacji, w szczególności gdy chodzi o ich miejsce zamieszkania.

Artykuł  66

1. Strony dążą, o ile to możliwe, do uniknięcia nakładania środków ograniczających, włączając środki w zakresie przywozu, do celów bilansu płatniczego. Strona przyjmująca takie środki przedstawia możliwie najszybciej drugiej Stronie harmonogram ich usunięcia.

2. W przypadku gdy jedno lub więcej Państw Członkowskich lub Chorwacja napotka poważne trudności w zrównoważeniu bilansu płatniczego lub zaistnieje bezpośrednie ryzyko ich napotkania, Wspólnota lub Chorwacja, w zależności od przypadku, może, zgodnie z warunkami ustalonymi w Porozumieniu WTO, przyjąć środki ograniczające, łącznie ze środkami odnoszącymi się do przywozu, na określony okres i które wykraczają poza to co jest absolutnie niezbędne w celu zaradzenia trudnościom bilansu płatniczego. Wspólnota lub Chorwacja, w zależności od przypadku, niezwłocznie powiadamia o tym drugą Stronę.

3. Wszelkie środki ograniczające nie mają zastosowania do transferów związanych z inwestycjami, a w szczególności z repatriacją sum zainwestowanych lub ponownie zainwestowanych lub jakichkolwiek dochodów z nich wynikających.

Artykuł  67

Postanowienia niniejszego tytułu będą stopniowo dostosowywane, w szczególności w świetle wymogów wynikających z artykułu V Układu Ogólnego w sprawie Handlu Usługami (GATS).

Artykuł  68

Postanowienia niniejszego Układu pozostają bez uszczerbku dla stosowania przez którąkolwiek ze Stron jakichkolwiek środków niezbędnych w celu zapobieżenia obejściu jej środków dotyczących dostępu państw trzecich do ich rynku za pomocą postanowień niniejszego Układu.

TYTUŁ  VI

ZBLIŻENIE USTAWODAWSTW, EGZEKWOWANIE PRAWA I ZASADY KONKURENCJI

Artykuł  69

1. Strony uznają znaczenie zbliżenia obowiązujących przepisów prawnych Chorwacji do przepisów Wspólnoty. Chorwacja dąży do zapewnienia, aby jej obowiązujące i przyszłe przepisy prawne były stopniowo dostosowywane do dorobku Wspólnoty.

2. Zbliżanie to rozpocznie się w dniu podpisania niniejszego Układu i zostanie stopniowo rozszerzone na wszystkie nowe elementy dorobku Wspólnoty, o których mowa w niniejszym Układzie do końca okresu określonego w artykule 5 niniejszego Układu. W szczególności we wczesnym etapie będzie on dotyczyć podstawowych elementów dorobku prawnego w zakresie rynku wewnętrznego, jak również innych obszarów związanych z handlem, zgodnie z programem, który zostanie uzgodniony między Komisją Wspólnot Europejskich a Chorwacją. Chorwacja określi również, w porozumieniu z Komisją Wspólnot Europejskich, sposoby monitorowania zbliżania ustawodawstwa oraz działania, jakie zostaną podjęte w celu egzekwowania prawa.

Artykuł  70

Konkurencja i inne postanowienia gospodarcze

1. Poniższe działania uznaje się za niezgodne ze sprawnym funkcjonowaniem Układu, w zakresie, w jakim może wpływać na handel między Wspólnotą i Chorwacją:

i) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje zwiazków przedsiębiorstw i praktyki uzgodnione między przedsiębiorstwami, których celem lub skutkiem jest zapobieganie, ograniczanie lub zakłócanie konkurencji;

ii) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na całym terytorium Wspólnoty lub Chorwacji lub na ich znacznej części;

iii) jakakolwiek pomoc państwowa, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji przez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub niektórym produktom.

2. Wszelkie praktyki sprzeczne z niniejszym artykułem oceniane są na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania zasad konkurencji mających zastosowanie we Wspólnocie, w szczególności wynikających z artykułów 81, 82, 86 i 87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i dokumentów wyjaśniających przyjętych przez instytucje wspólnotowe.

3. Strony zapewniają, żeby funkcjonalnie niezależnemu organowi publicznemu powierzone zostały kompetencje niezbędne do pełnego zastosowania ustępu 1 podpunkty i) i ii) niniejszego artykułu, wobec przedsiębiorstw prywatnych i publicznych oraz przedsiębiorstw, którym zostały przyznane prawa specjalne.

4. Chorwacja tworzy funkcjonalnie niezależny organ publiczny, któremu powierzone są uprawnienia niezbędne do pełnego zastosowania ustępu 1 podpunkt iii), w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Organ ten jest, między innymi, uprawniony do udzielania zezwoleń na stosowanie programów pomocy państwa i pomocy indywidualnej, zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, oraz do zarządzania zwrotu pomocy państwa przyznanej niezgodnie z prawem.

5. Każda ze Stron zapewnia przejrzystość w obszarze pomocy państwa, między innymi dostarczając drugiej Stronie regularne sprawozdania roczne lub podobny instrument, zgodnie z metodologią i prezentacją przeglądów wspólnotowych na temat pomocy państwa. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona przekazuje informacje na temat szczególnych przypadków indywidualnej pomocy publicznej.

6. Chorwacja sporządza pełny spis systemów pomocy powołanych do życia przed utworzeniem organu określonego w ustępie 4 i dostosowuje takie systemy pomocy zgodnie z kryteriami określonymi w ustępie 2 niniejszego artykułu w terminie nie dłuższym niż cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

7. a) Do celów stosowania postanowień ustępu 1 podpunkt iii), Strony uzgadniają, że w ciągu pierwszych czterech lat następujących po wejściu w życie niniejszego Układu wszelka pomoc publiczna przyznana przez Chorwację jest oceniana z uwzględnieniem faktu, że Chorwacja uważana jest za taki sam obszar, jak obszary Wspólnoty opisane w artykule 87 ustępie 3 litera a) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

b) W ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Chorwacja przedkłada Komisji Wspólnot Europejskich dane o swoim PKB na jednego mieszkańca, zharmonizowane na poziomie NUTS II. Organ określony w ustępie 4 i Komisja Wspólnot Europejskich dokonują następnie wspólnej oceny uprawnień regionów Chorwacji oraz maksymalnej intensywności pomocy dla nich w celu sporządzenia regionalnej mapy pomocy na podstawie odpowiednich wytycznych wspólnotowych.

8. W odniesieniu do produktów, o których mowa w rozdziale II tytułu IV:

– nie stosuje się ustępu 1 podpunkt iii),

– wszelkie praktyki niezgodne z ustępem 1 podpunkt i) zostaną ocenione zgodnie z kryteriami ustanowionymi przez Wspólnotę na podstawie artykułów 36 i 37 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz szczególnymi aktami prawnymi Wspólnoty przyjętymi na ich podstawie.

9. Jeśli jedna ze Stron uważa, że szczególna praktyka jest niezgodna z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, może przyjąć właściwe środki po konsultacji w ramach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia lub po upływie trzydziestu dni roboczych od zwrócenia się z wnioskiem o taką konsultację.

Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie narusza ani nie wpływa w jakikolwiek sposób na podjęcie przez Strony środków antydumpingowych lub wyrównawczych, zgodnie z odpowiednimi artykułami GATT z 1994 roku i Porozumienia WTO w sprawie subwencji i środków wyrównawczych, lub z właściwym ustawodawstwem wewnętrznym.

Artykuł  71

Własność intelektualna, przemysłowa i handlowa

1. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu oraz załącznika VIII Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do zapewnienia odpowiedniej i skutecznej ochrony oraz egzekwowania praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. Chorwacja podejmuje środki niezbędne do zapewnienia, nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu, ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, na poziomie porównywalnym do poziomu istniejącego we Wspólnocie, włącznie ze skutecznymi środkami wykonania tych praw.

3. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może podjąć decyzję o zobowiązaniu Chorwacji do przystąpienia do określonych wielostronnych konwencji w tym zakresie.

4. W przypadku zaistnienia problemów w dziedzinie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej wpływających negatywnie na warunki handlowe są one niezwłocznie przekazywane na wniosek jednej ze Stron Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia w celu znalezienia rozwiązań zadowalających obie Strony.

Artykuł  72

Kontrakty publiczne

1. Strony uznają, że pożądane jest otwarcie przetargów na kontrakty publiczne na zasadach niedyskryminacji oraz wzajemności, szczególnie w kontekście WTO.

2. Spółkom chorwackim, zarówno tym z siedzibą we Wspólnocie, jak i poza nią, przyznaje się dostęp do procedur przetargów publicznych we Wspólnocie zgodnie ze wspólnotowymi normami w zakresie zamówień publicznych, na zasadach nie mniej korzystnych niż te przyznane spółkom wspólnotowym od wejścia w życie niniejszego Układu.

Wyżej wymienione postanowienia stosuje się również do kontraktów w sektorze użyteczności publicznej, po przyjęciu przez rząd Chorwacji ustawodawstwa wprowadzającego reguły wspólnotowe w tej dziedzinie. Wspólnota okresowo bada, czy Chorwacja rzeczywiście wprowadziła takie ustawodawstwo.

Spółkom wspólnotowym z siedzibą poza Chorwacją przyznaje się dostęp do procedur udzielania zamówień w Chorwacji zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych, na zasadach nie mniej korzystnych niż te przyznane spółkom chorwackim, najpóźniej po upływie pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Spółki Wspólnoty założone w Chorwacji, zgodnie z postanowieniami rozdziału II tytułu V, po wejściu w życie niniejszego Układu będą mieć dostęp do procedur udzielania zamówień na zasadach nie mniej korzystnych niż te przyznane spółkom Chorwacji.

Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia bada okresowo możliwość przyznania dostępu przez Chorwację do procedur przetargowych w Chorwacji dla wszystkich spółek wspólnotowych.

3. W odniesieniu do zakładania przedsiębiorstw i prowadzenia działalności, świadczenia usług między Wspólnotą a Chorwacją, jak również do zatrudnienia i przepływu siły roboczej, powiązanych z realizacją zamówień publicznych, stosuje się postanowienia artykułów 45-68.

Artykuł  73

Standaryzacja, metrologia, akredytacja i ocena zgodności

1. Chorwacja podejmuje niezbędne środki w celu stopniowego osiągnięcia zgodności ze wspólnotowymi uregulowaniami technicznymi i europejskimi procedurami standaryzacji, metrologii, akredytacji i oceny zgodności.

2. W tym celu Strony na wczesnym etapie rozpoczynają:

– popieranie wykorzystania wspólnotowych przepisów technicznych oraz europejskich norm, testów i procedur oceny zgodności,

– zawieranie, tam gdzie właściwe, Protokołów w sprawie Europejskiej Oceny Zgodności,

– sprzyjanie rozwojowi infrastruktury jakości: standaryzacji, metrologii, akredytacji i oceny zgodności,

– wspieranie udziału Chorwacji w pracach wyspecjalizowanych organizacji europejskich, w szczególności CEN, CENELEC, ETSI, EA, WELMEC, EUROMET.

Artykuł  74

Ochrona konsumentów

Strony będą współpracować w celu dostosowania norm dotyczących ochrony konsumentów w Chorwacji do tych we Wspólnocie. Efektywna ochrona konsumentów jest niezbędna w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania gospodarki rynkowej, a ochrona ta będzie zależeć od rozwoju infrastruktury administracyjnej w celu zapewnienia nadzoru rynku oraz egzekwowania prawa w tej dziedzinie.

W tym celu oraz mając na uwadze wspólne interesy, Strony będą wspierać i zapewnią:

– harmonizację ustawodawstwa i dostosowania ochrony konsumentów w Chorwacji do przepisów obowiązujących we Wspólnocie,

– politykę aktywnej ochrony konsumentów obejmującą zwiększenie zakresu dostępnych informacji oraz rozwój niezależnych organizacji,

– efektywną ochronę prawną konsumentów w celu udoskonalenia jakości towarów konsumenckich i utrzymania odpowiednich norm bezpieczeństwa.

TYTUŁ  VII

WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE

WPROWADZENIE

Artykuł  75

Wzmocnienie instytucji i państwo prawne

We współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości oraz spraw wewnętrznych Strony będą przywiązywać szczególną wagę do wzmocnienia instytucji na wszystkich poziomach we wszystkich dziedzinach administracji, a szczególnie w ramach egzekwowania prawa i mechanizmów wymiaru sprawiedliwości.

Współpraca w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości będzie się koncentrować w szczególności na niezawisłości sądownictwa, poprawie jego skuteczności oraz szkoleniu prawników.

WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE PRZEPŁYWU OSÓB

Artykuł  76

Wizy, kontrola graniczna, azyl i migracja

1. Strony współpracują w dziedzinie wiz, kontroli granicznej, azylu i migracji oraz stworzą ramy dla współpracy, włączając współpracę na poziomie regionalnym w powyższych dziedzinach.

2. Współpraca w sprawach, o których mowa w ustępie 1, opiera się na wzajemnych konsultacjach oraz ścisłej koordynacji między Stronami oraz powinna obejmować pomoc techniczną oraz administracyjną dla:

– wymiany informacji na temat prawodawstwa i praktyki,

– projektowania prawodawstwa,

– wzmocnienia efektywności instytucji,

– szkolenia personelu,

– zabezpieczenia dokumentów podróży i wykrywania fałszywych dokumentów.

3. Współpraca będzie się koncentrować w szczególności:

– w dziedzinie azylu - na rozwijaniu i wdrażaniu ustawodawstwa krajowego w celu sprostania standardom Konwencji genewskiej z 1951 r. oraz Protokołu z Nowego Jorku z 1967 r., a tym samym na zapewnieniu poszanowania zasady niestosowania ukrytej readmisji,

– w dziedzinie legalnej migracji, na zasadach i prawach dotyczących przyjmowania oraz statusu osób dopuszczonych. W odniesieniu do migracji Strony zgadzają się na sprawiedliwe traktowanie obywateli innych państw, którzy legalnie zamieszkują na ich terytoriach, oraz na wspieranie polityki integracyjnej mającej na celu przyznanie im praw i obowiązków porównywalnych z prawami i obowiązkami ich obywateli.

Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może zalecić dodatkowe obszary współpracy na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł  77

Zapobieganie i kontrola nielegalnej imigracji; readmisja

1. Strony zgadzają się współpracować w celu zapobieżenia i kontroli nielegalnej imigracji. W tym celu:

– Chorwacja zgadza się przyjąć ponownie wszelkich swoich obywateli przebywających nielegalnie na terytorium Państwa Członkowskiego, na wniosek tego ostatniego oraz bez dalszych formalności,

– oraz każde Państwo Członkowskie Unii Europejskiej zgadza się przyjąć ponownie wszelkich swoich obywateli przebywających nielegalnie na terytorium Chorwacji, na wniosek tej ostatniej oraz bez dalszych formalności; Państwa Członkowskie Unii Europejskiej oraz Chorwacja wyposażą swoich obywateli w odpowiednie dokumenty tożsamości oraz udzielą im ułatwień administracyjnych niezbędnych dla tych celów.

2. Strony zgadzają się zawrzeć, na wniosek, porozumienie między Chorwacją a Wspólnotą Europejską regulujące szczegółowe obowiązki Chorwacji oraz Państw Członkowskich Unii Europejskiej, dotyczące readmisji, włączając obowiązek ponownego przyjęcia obywateli innych państw i bezpaństwowców.

3. Do czasu zawarcia porozumienia ze Wspólnotą, o którym mowa w ustępie 2, Chorwacja zgadza się zawrzeć, na wniosek Państwa Członkowskiego, porozumienia dwustronne z poszczególnymi Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej regulujące szczegółowe obowiązki w zakresie readmisji między Chorwacją a danym Państwem Członkowskim, obejmujące obowiązek ponownego przyjęcia obywateli innych państw i bezpaństwowców.

4. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia bada, jakie inne wspólne działania mogą zostać podjęte w celu zapobieżenia i kontroli nielegalnej imigracji, w tym handlu ludźmi.

WSPÓŁPRACA W ZAKRESIE PRANIA PIENIĘDZY I NIELEGALNYCH NARKOTYKÓW

Artykuł  78

Pranie pieniędzy

1. Strony zgadzają się, że istnieje potrzeba dołożenia wszelkich starań oraz współpracy w celu zapobieżenia wykorzystywania ich systemów finansowych do prania pieniędzy pochodzących z przestępstw, a w szczególności przestępstw narkotykowych.

2. Współpraca w tej dziedzinie może obejmować pomoc administracyjną i techniczną w celu rozwoju wdrażania przepisów oraz efektywnego funkcjonowania odpowiednich norm i mechanizmów służących zwalczaniu prania pieniędzy, odpowiadających tym przyjętym przez Wspólnotę oraz fora międzynarodowe w tej dziedzinie.

Artykuł  79

Współpraca w zwalczaniu nielegalnych narkotyków

1. W ramach swoich odpowiednich uprawnień i kompetencji Strony współpracują w celu zapewnienia zrównoważonego i zintegrowanego podejścia do kontroli narkotyków. Polityki i działania dotyczące kontroli narkotyków będą mieć na celu zmniejszenie podaży, handlu oraz popytu na nielegalne narkotyki, jak również bardziej efektywną kontrolę prekursorów.

2. Strony uzgadniają niezbędne metody współpracy dla osiągnięcia tych celów. Działania mogą opierać się na wzajemnie uzgodnionych zasadach zgodnie ze strategią antynarkotykową UE.

Współpraca między Stronami polega na pomocy technicznej i administracyjnej, w szczególności w następujących dziedzinach:

– projektowanie krajowego ustawodawstwa i polityk,

– tworzenie instytucji i ośrodków informacji,

– szkolenie personelu,

– badania dotyczących narkotyków,

– oraz zapobieganie wyodrębnianiu prekursorów wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania narkotyków.

Strony mogą uzgodnić dodanie innych dziedzin.

WSPÓŁPRACA W SPRAWACH KARNYCH

Artykuł  80

Zapobieganie oraz zwalczanie przestępczości i innej nielegalnej działalności

1. Strony zgadzają się współpracować w dziedzinie zwalczania i zapobiegania działalności przestępczej i nielegalnej, zorganizowanej lub nie, takiej jak:

– handel ludźmi,

– nielegalna działalność gospodarcza, a w szczególności korupcja, podrabianie walut, nielegalne transakcje wyrobami, takimi jak odpady przemysłowe, materiały radioaktywne i transakcje w zakresie wyrobów nielegalnych i podrobionych,

– nielegalny handel środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi,

– przemyt,

– nielegalny handel bronią,

– terroryzm.

Współpraca w wyżej wymienionych dziedzinach będzie przedmiotem konsultacji oraz ścisłej koordynacji między Stronami.

2. Pomoc techniczna i administracyjna w tej dziedzinie może obejmować:

– projektowanie ustawodawstwa krajowego w dziedzinie prawa karnego,

– wzmacnianie skuteczności instytucji odpowiedzialnych za zwalczanie i zapobieganie przestępczości,

– szkolenie personelu i rozwijanie infrastruktury dochodzeniowej,

– formułowanie środków w celu zapobiegania przestępczości.

TYTUŁ  VIII

POLITYKI WSPÓŁPRACY

Artykuł  81

1. Wspólnota i Chorwacja ustanawiają ścisłą współpracę w celu wniesienia wkładu do rozwoju i zwiększenia potencjału Chorwacji. Taka współpraca wzmacnia istniejące więzy gospodarcze na możliwie najszerszej płaszczyźnie, z korzyścią dla obydwu Stron.

2. Polityki i inne środki zostaną zaprojektowane w taki sposób, aby spowodować gospodarczy i społeczny rozwój Chorwacji. Polityki te powinny zapewnić pełne uwzględnienie od samego początku elementów dotyczących ochrony środowiska oraz ich powiązanie z wymogami harmonijnego rozwoju społecznego.

3. Polityki współpracy są zintegrowane z regionalnymi ramami współpracy. Szczególną uwagę należy poświęcić środkom, które mogą sprzyjać współpracy między Chorwacją a sąsiadującymi z nią państwami, włączając Państwa Członkowskie, wpływając tym samym korzystnie na stabilność regionalną. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może określić priorytety między politykami współpracy opisanymi powyżej oraz w ich ramach.

Artykuł  82

Polityka gospodarcza

1. Wspólnota i Chorwacja ułatwiają proces reform gospodarczych poprzez współpracę w celu polepszenia zrozumienia podstaw swoich gospodarek oraz wdrażania polityki gospodarczej w gospodarkach rynkowych.

2. W tym celu Wspólnota i Chorwacja współpracują, aby:

– wymieniać informacje na temat osiągnięć i perspektyw makroekonomicznych oraz strategii rozwoju,

– wspólnie analizować zagadnienia gospodarcze będące przedmiotem wzajemnego zainteresowania, włączając w to formułowanie polityki gospodarczej i instrumentów dotyczących służących jej wdrażaniu,

– promować szerszą współpracę w celu przyśpieszenia napływu know-how oraz odostępu do nowych technologii.

3. Na wniosek władz Chorwacji Wspólnota może udzielić pomocy mającej na celu wsparcie wysiłków Chorwacji w kierunku stopniowego zbliżania jej polityk do polityk Unii Gospodarczej i Walutowej. Współpraca w tej dziedzinie będzie obejmować nieformalną wymianę informacji dotyczących zasad i funkcjonowania Unii Gospodarczej i Walutowej oraz Europejskiego Systemu Banków Centralnych.

Artykuł  83

Współpraca w zakresie statystyki

1. Współpraca w dziedzinie statystyki będzie mieć na celu rozwijanie efektywnego i zrównoważonego systemu statystycznego zdolnego do zapewnienia w odpowiednim czasie rzetelnych, obiektywnych i dokładnych danych niezbędnych do planowania i kontrolowania procesu transformacji i reform w Chorwacji. Powinna ona umożliwić lepsze sprostanie przez Centralny Urząd Statystyczny Chorwacji potrzebom jego klientów, zarówno administracji publicznej, jak i przedsiębiorców prywatnych. System statystyczny respektuje podstawowe zasady statystyki wydawane przez Organizację Narodów Zjednoczonych oraz przepisy europejskiego prawa statystycznego, jak również ewolucję w kierunku przyjęcia wspólnotowego dorobku prawnego.

2. W tym celu Strony mogą współpracować w szczególności w celu:

– wspierania rozwoju efektywnej służby statystycznej w Chorwacji opartej na odpowiednich ramach instytucjonalnych,

– dążenia do harmonizacji z międzynarodowymi i europejskimi normami oraz klasyfikacjami w celu umożliwienia przystosowania krajowego systemu statystycznego do dorobku Wspólnoty w dziedzinie statystyki,

– zapewnienia podmiotom gospodarczym sektora prywatnego i publicznego oraz społeczności badawczej odpowiednich danych społeczno-ekonomicznych,

– zapewnienia danych potrzebnych do utrzymania i kontrolowania reform gospodarczych,

– zapewnienia poufności poszczególnych danych,

– stopniowe zwiększanie ilości danych gromadzonych i przekazywanych do europejskiego systemu statystycznego.

3. Współpraca w tej dziedzinie obejmuje, w szczególności, wymianę informacji na temat metod, przekazywanie know-how oraz szkolenie.

Artykuł  84

Bankowość, ubezpieczenia i inne usługi finansowe

1. Strony współpracują w celu ustanowienia i rozwoju odpowiednich ram sprzyjających rozwojowi sektora bankowego, ubezpieczeń i usług finansowych w Chorwacji.

Współpraca koncentruje się na:

– przyjęciu wspólnego systemu księgowości, zgodnego z normami europejskimi,

– wzmacnianiu i restrukturyzacji bankowości, ubezpieczeń oraz innych sektorów finansowych,

– polepszeniu nadzoru i regulacji bankowości i innych usług finansowych,

– wymianie informacji, szczególnie w odniesieniu do projektowanego ustawodawstwa,

– przygotowywaniu tłumaczeń i glosariuszy terminologicznych.

2. Strony będą współpracować w celu rozwijania efektywnych systemów audytu w Chorwacji, zgodnych ze zharmonizowanymi metodami i procedurami wspólnotowymi.

Współpraca koncentruje się na:

– pomocy technicznej na rzecz Państwowego Urzędu Audytorów w Chorwacji,

– tworzeniu jednostek audytu wewnętrznego w urzędach państwowych,

– wymianie informacji w zakresie systemów audytu,

– standaryzacji dokumentacji audytu,

– szkoleniu oraz czynnościach doradczych.

Artykuł  85

Popieranie i ochrona inwestycji

1. Współpraca między Stronami będzie mieć na celu ustanowienie korzystnego klimatu dla inwestycji prywatnych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych.

2. W szczególności celami współpracy są:

– w przypadku Chorwacji - udoskonalenie ram prawnych, które wspierają i chronią inwestycje,

– zawieranie, w miarę potrzeby, dwustronnych porozumień z Państwami Członkowskimi dotyczących popierania i ochrony inwestycji,

– poprawa ochrony inwestycji.

Artykuł  86

Współpraca w zakresie przemysłu

1. Współpraca ma na celu promowanie modernizacji i restrukturyzacji przemysłu oraz poszczególnych sektorów w Chorwacji, jak również współpracy przemysłowej między podmiotami gospodarczymi obydwu stron, ze szczególnym celem polegającym na umocnieniu sektora prywatnego na warunkach zapewniających ochronę środowiska.

2. Inicjatywy w ramach współpracy przemysłowej będą odzwierciedlać priorytety określone przez obydwie Strony. Będą one uwzględniać aspekty regionalne rozwoju przemysłowego, popieranie ponadnarodowych inicjatyw partnerskich, tam gdzie to stosowne. Inicjatywy powinny mieć na celu w szczególności ustanowienie odpowiednich ram dla przedsiębiorstw, poprawę zarządzania i know-how oraz promowanie rynków, przejrzystości rynku i środowiska gospodarczego. Specjalna uwaga musi zostać poświęcona ustanowieniu w Chorwacji skutecznych działań wspierających wywóz.

Artykuł  87

Małe i średnie przedsiębiorstwa

Strony mają na celu rozwijanie i umacnianie małych i średnich przedsiębiorstw sektora prywatnego (MSP), tworzenie nowych przedsiębiorstw w dziedzinach oferujących potencjał rozwojowy oraz współpracę między MSP we Wspólnocie i Chorwacji.

Artykuł  88

Turystyka

1. Współpraca między Stronami w dziedzinie turystyki będzie mieć na celu ułatwienie i popieranie turystyki i sprzedaży turystyki poprzez transfer know-how, udział Chorwacji w ważnych europejskich organizacjach turystycznych oraz badanie możliwości wspólnych działań.

2. Współpraca obejmuje w szczególności:

– wymianę informacji dotyczących głównych kwestii w zakresie wspólnych interesów, które mają wpływ na sektor turystyki oraz transfer know-how,

– popieranie rozwoju infrastruktury sprzyjającej inwestycjom w sektorze turystyki;

– badanie regionalnych projektów turystycznych.

Artykuł  89

Cła

1. Strony współpracują w celu zagwarantowania przestrzegania wszystkich przepisów przewidzianych do przyjęcia w dziedzinie handlu oraz osiągnięcia zbliżenia systemu celnego Chorwacji ze wspólnotowym, umożliwiając tym samym stworzenie warunków dla wdrożenia środków liberalizacyjnych planowanych zgodnie z niniejszym Układem.

2. Współpraca obejmuje w szczególności:

– możliwość powiązania między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Chorwacji, jak również przyjęcie i stosowanie Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (SAD),

– usprawnienie i uproszczenie procedury kontroli celnej oraz formalności w odniesieniu do przewozu rzeczy,

– rozwijanie infrastruktury transgranicznej między Stronami,

– przygotowanie wsparcia współpracy celnej dla wprowadzenia nowoczesnych systemów informacji celnej,

– wymianę informacji, w tym informacji na temat metod dochodzeniowych,

– przyjęcie przez Chorwację Nomenklatury Scalonej,

– szkolenie urzędników celnych.

3. Bez uszczerbku dla dalszej współpracy przewidzianej niniejszym Układem, a w szczególności w artykułach 77, 78 i 80, wzajemna pomoc między organami administracyjnymi właściwymi w sprawach celnych Stron jest realizowana zgodnie z postanowieniami Protokołu nr 5.

Artykuł  90

Podatki

Strony ustanowią współpracę w dziedzinie opodatkowania, w tym środki mające na celu dalsze reformowanie systemu podatkowego, modernizację służb podatkowych w dążeniu do zapewnienia efektywności ściągania podatków oraz zwalczania oszustw podatkowych.

Artykuł  91

Współpraca w dziedzinie społecznej

1. W zakresie zatrudnienia współpraca między Stronami koncentruje się głównie na udoskonaleniu służb pośrednictwa pracy oraz doradztwa personalnego, zapewnianiu środków wsparcia oraz promowaniu rozwoju lokalnego w celu wsparcia restrukturyzacji sektora przemysłowego i rynku pracy. Obejmuje ona również środki, takie jak studia, delegacje służbowe ekspertów oraz działalność informacyjną i szkoleniową.

2. W zakresie zabezpieczenia społecznego współpraca między Stronami będzie mieć na celu dostosowanie systemu zabezpieczenia społecznego Chorwacji do nowych wymogów ekonomicznych i społecznych, szczególnie poprzez zapewnienie usług ekspertów oraz organizowanie działalności informacyjnej i szkoleniowej.

3. Współpraca między Stronami będzie obejmować dostosowanie ustawodawstwa Chorwacji w zakresie warunków pracy oraz równych szans dla kobiet i mężczyzn.

4. Strony będą rozwijać wzajemną współpracę w celu podniesienia poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, przyjmując jako punkt odniesienia poziom ochrony istniejący we Wspólnocie.

Artykuł  92

Rolnictwo i sektor rolno-przemysłowy

Współpraca w tej dziedzinie będzie mieć na celu modernizację i restrukturyzację rolnictwa i sektora rolno-przemysłowego spójnego z zasadami i normami Wspólnoty oraz sektora gospodarki wodnej, rozwój obszarów wiejskich, stopniową harmonizację przepisów weterynaryjnych i fitosanitarnych z normami wspólnotowymi oraz rozwój leśnictwa w Chorwacji.

Artykuł  93

Rybołówstwo

Wspólnota i Chorwacja zbadają możliwość określenia obszarów wspólnego zainteresowania w sektorze rybołówstwa, które ze względu na swój charakter powinny być wzajemnie korzystne.

Artykuł  94

Edukacja i szkolenia

1. Strony będą współpracować w celu podniesienia poziomu ogólnej edukacji oraz kwalifikacji zawodowych w Chorwacji.

2. Program Tempus przyczyni się do wzmacniania współpracy między Stronami w dziedzinie edukacji i szkolenia, promowania demokracji, państwa prawnego oraz reform gospodarczych.

3. Europejska Fundacja Kształcenia również wniesie wkład do udoskonalania struktur szkoleniowych i działalności w Chorwacji.

Artykuł  95

Współpraca kulturalna

Strony zobowiązują się do wspierania współpracy kulturalnej. Współpraca ta służy między innymi podniesieniu wzajemnego zrozumienia i szacunku między jednostkami, społecznościami i ludźmi.

Artykuł  96

Informacja i łączność

Wspólnota i Chorwacja podejmą środki niezbędne dla stymulowania wzajemnej wymiany informacji. Priorytetowo zostaną potraktowane programy mające na celu zapewnienie społeczeństwu podstawowych informacji o Wspólnocie, a społecznościom zawodowym w Chorwacji bardziej wyspecjalizowanych informacji.

Artykuł  97

Współpraca w dziedzinie audiowizualnej

1. Strony współpracują w celu promocji przemysłu audiowizualnego w Europie oraz zachęcają do współpracy w dziedzinach kina i telewizji.

2. Chorwacja dostosuje swoje polityki w zakresie regulacji treści transgranicznego nadawania programów, zwracając szczególną uwagę na sprawy dotyczące nabywania praw własności intelektualnej do programów oraz nadawania drogą satelitarną lub kablową, do regulacji Wspólnoty oraz zharmonizuje swoje prawodawstwo z dorobkiem Wspólnoty.

Artykuł  98

Infrastruktura łączności elektronicznej i związane z tym usługi

1. Strony będą pogłębiać współpracę w dziedzinie infrastruktur łączności elektronicznej, w tym klasycznych sieci telekomunikacyjnych oraz odpowiednich sieci audiowizualnych i związanych z tym usług, w celu ostatecznego dostosowania przez Chorwację do wspólnotowego dorobku prawnego od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Wyżej wymieniona współpraca będzie się koncentrować na następujących priorytetowych dziedzinach:

– rozwój polityki,

– aspekty prawne i regulacyjne,

– rozwój instytucjonalny wymagany do celów zliberalizowanego środowiska,

– modernizacja infrastruktury elektronicznej Chorwacji oraz jej integracja z sieciami europejskimi i światowymi, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji na poziomie regionalnym,

– współpraca międzynarodowa,

– współpraca w ramach struktur europejskich, w szczególności tych zaangażowanych w standaryzację,

– koordynowanie stanowisk w organizacjach i forach międzynarodowych.

Artykuł  99

Społeczeństwo informacyjne

Strony wzmocnią współpracę w celu dalszego rozwijania społeczeństwa informacyjnego w Chorwacji. Do ogólnych celów należeć będzie przygotowanie całego społeczeństwa do ery cyfrowej, przyciągnięcie inwestycji oraz interoperacyjności sieci i usług.

Władze Chorwacji, z pomocą Wspólnoty, dokonają dokładnego przeglądu wszelkich zobowiązań politycznych podjętych w ramach Unii Europejskiej w celu dostosowania swoich polityk do tych obowiązujących w Unii.

Władze Chorwacji ustanowią plan przyjęcia ustawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego.

Artykuł  100

Transport

1. Niezależnie od postanowień artykułu 58 niniejszego Układu, Strony rozwijają i pogłębiają współpracę w dziedzinie transportu w celu umożliwienia Chorwacji:

– restrukturyzacji i modernizacji transportu i związanej z nim infrastruktury,

– udoskonalenia przepływu osób i rzeczy oraz dostępu do rynku transportu poprzez usuwanie przeszkód natury administracyjnej, technicznej i innych,

– osiągnięcia norm operacyjnych porównywalnych do norm wspólnotowych,

– rozwoju systemu transportowego zgodnego i dostosowanego do systemu wspólnotowego,

– podniesienia ochrony środowiska w kontekście transportu, zmniejszenia jego szkodliwych skutków i zanieczyszczenia.

2. Priorytetowymi działaniami współpracy są:

– rozwój infrastruktury drogowej, kolejowej, lotniczej, żeglugi śródlądowej i portowej oraz innych ważnych dróg będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, jak również połączeń transeuropejskich i paneuropejskich,

– zarządzanie kolejami i portami lotniczymi, w tym współpraca między właściwymi organami krajowymi,

– transport drogowy, w tym podatki i opłaty drogowe oraz aspekty społeczne i środowiskowe,

– transport kombinowany kolejowy i drogowy,

– harmonizacja międzynarodowych statystyk transportowych,

– modernizacja transportowego wyposażenia technicznego zgodnie z normami wspólnotowymi, oraz pomoc w uzyskaniu środków finansowych dla tego celu, szczególnie w odniesieniu do transportu drogowo-kolejowego, multimodalnego i przeładunku,

– promocję wspólnych programów technologicznych i badawczych,

– przyjęcie skoordynowanych polityk transportowych, zgodnych z tymi stosowanymi we Wspólnocie.

Artykuł  101

Energia

1. Współpraca będzie odzwierciedlać zasady gospodarki rynkowej oraz Traktatu w sprawie Europejskiej Karty Energetycznej i będzie rozwijana ze względu na stopniową integrację rynków energetycznych Europy.

2. Współpraca obejmuje w szczególności:

– formułowanie i planowanie polityki energetycznej, w tym modernizację infrastruktury, doskonalenie i dywersyfikacje dostaw oraz polepszanie dostępu do rynku energii, w tym ułatwienia w tranzycie, przesyle i dystrybucji oraz odnowę połączeń międzysystemowych między sieciami elektroenergetycznymi o regionalnym znaczeniu w państwach sąsiadujących,

– zarządzanie i szkolenie w sektorze energetycznym oraz transfer technologii i know-how,

– promowanie oszczędności energii, efektywności energetycznej, energii odnawialnej oraz badanie wpływu produkcji i zużycia energii na środowisko,

– formułowanie warunków ramowych dla restrukturyzacji spółek energetycznych i współpracy między przedsiębiorstwami w tym sektorze,

– opracowywanie ram regulacyjnych w dziedzinie energii, zgodnych z dorobkiem Wspólnoty.

Artykuł  102

Bezpieczeństwo jądrowe

1. Strony współpracują w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i zabezpieczeń. Współpraca może objąć następujące zagadnienia:

– doskonalenie chorwackich przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących bezpieczeństwa jądrowego oraz wzmocnienie organów nadzoru i ich zasobów,

– ochrona przed promieniowaniem, w tym monitorowanie poziomu napromieniowania środowiska,

– gospodarka odpadami promieniotwórczymi oraz tam, gdzie to odpowiednie, zamykanie obiektów jądrowych,

– zachęcanie wspierania porozumień między Państwami Członkowskimi UE lub Euratomu oraz Chorwacją w zakresie wczesnego powiadamiania oraz wymiany informacji w przypadkach awarii jądrowych oraz dotyczących przygotowania na wypadki, jak również transgranicznych badań sejsmicznych oraz ogólnych kwestii bezpieczeństwa jądrowego, jeżeli jest to właściwe,

– problemy związane z cyklem paliwowym,

– zabezpieczenia materiałów jądrowych,

– wzmacnianie nadzoru i kontroli transportu materiałów wrażliwych na zanieczyszczenie promieniotwórcze,

– odpowiedzialność jądrowa stron trzecich.

Artykuł  103

Środowisko

1. Strony rozwijają i zacieśniają wzajemną współpracę w zakresie podstawowego zadania, jakim jest zwalczanie degradacji środowiska, w celu promowania równowagi ekologicznej.

2. Współpraca może się koncentrować na następujących priorytetach:

– jakość wody, włącznie z oczyszczaniem ścieków, szczególnie w przypadku transgranicznych cieków wodnych,

– zwalczanie zanieczyszczenia powietrza i wody (wraz z wodą pitną) o charakterze lokalnym, regionalnym i transgranicznym,

– skuteczne monitorowanie poziomów zanieczyszczenia i emisji,

– rozwój strategii, szczególnie w odniesieniu do zagadnień o wymiarze globalnym i związanych z klimatem,

– wydajna, zrównoważona i czysta produkcja oraz stosowanie energii,

– klasyfikacja i bezpieczne obchodzenie się z chemikaliami,

– bezpieczeństwo zakładów przemysłowych,

– zmniejszenie ilości odpadów, odzyskiwanie oraz bezpieczna utylizacja odpadów oraz wdrażanie Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych (Bazylea 1989 r.),

– wpływ rolnictwa na środowisko naturalne; erozja gleb oraz zanieczyszczanie rolnymi środkami chemicznymi, ochrona flory i fauny, włącznie z lasami oraz zachowanie różnorodności biologicznej,

– planowanie miast i wsi, w tym budownictwo i planowanie miejskie,

– stosowanie instrumentów gospodarczych i fiskalnych w celu poprawy środowiska,

– wykonywanie oceny oddziaływania na środowisko oraz strategicznych ocen środowiskowych,

– ciągłe zbliżaniu przepisów ustawowych i wykonawczych do norm wspólnotowych,

– międzynarodowe konwencje w dziedzinie środowiska, których Wspólnota jest stroną,

– współpraca na poziomie regionalnym i międzynarodowym,

– edukacja i informacje dotyczące kwestii środowiskowych oraz stały rozwój.

3. W dziedzinie ochrony przed klęskami żywiołowymi Strony współpracują w celu zapewnienia ochrony ludności, zwierząt i majątku oraz środowiska przed katastrofami spowodowanymi przez człowieka. W tym celu współpraca może obejmować następujące dziedziny:

– wymianę wyników naukowych i badawczych projektów rozwojowych,

– wzajemne monitorowanie, wczesne powiadamianie i systemy ostrzegania na temat zagrożeń, katastrof i ich konsekwencji,

– systemy ćwiczeń ratowniczych i naprawczych w przypadku katastrof,

– wymianę doświadczeń w dziedzinie rehabilitacji i odbudowy po katastrofach.

Artykuł  104

Współpraca w dziedzinie badań i rozwoju technologicznego

1. Strony zachęcają do współpracy dwustronnej w dziedzinie cywilnych badań naukowych i rozwoju technologicznego (BRT) na zasadach wzajemnych korzyści oraz biorąc pod uwagę dostępność środków, odpowiedni dostęp do programów, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniego poziomu efektywnej ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej (IPR).

2. Współpraca ta obejmuje:

– wymianę informacji naukowych i technicznych oraz organizowanie wspólnych konferencji naukowych,

– wspólną działalność w dziedzinie BRT,

– działalność szkoleniową oraz programy wymiany naukowców, badaczy i techników zaangażowanych w BRT z obydwu stron.

3. Powyższa współpraca będzie realizowana zgodnie ze szczegółowymi ustaleniami, które zostaną wynegocjowane i zawarte zgodnie z procedurami przyjętymi przez każdą Stronę i które ustanawiają między innymi odpowiednie postanowienia dotyczące IPR.

Artykuł  105

Rozwój regionalny i lokalny

Strony będą pogłębiać współpracę w dziedzinie rozwoju regionalnego w celu wniesienia wkładu do rozwoju gospodarczego oraz zmniejszenia nierównowagi regionalnej.

Szczególnej uwagi będzie się udzielać współpracy transgranicznej, transnarodowej i międzyregionalnej. W tym celu mogą zostać realizowane wymiana informacji i ekspertów.

TYTUŁ  IX

WSPÓŁPRACA FINANSOWA

Artykuł  106

Dla osiągnięcia celów niniejszego Układu oraz zgodnie z artykułem 3, 107 i 109 Chorwacja może otrzymywać pomoc finansową od Wspólnoty w postaci dotacji i pożyczek, włączając pożyczki z Europejskiego Banku Inwestycyjnego.

Artykuł  107

Pomoc finansowa w postaci dotacji objęta jest środkami operacyjnymi, o których mowa w odpowiednim rozporządzeniu Rady w ramach wieloletnich ram indykatywnych ustanowionych przez Wspólnotę po konsultacjach z Chorwacją.

Ogólne cele pomocy, w postaci rozwoju instytucjonalnego i inwestycji, stanowią wkład w reformy demokratyczne, gospodarcze i instytucjonalne w Chorwacji, zgodnie z procesem stabilizacji i stowarzyszenia. Pomoc finansowa może obejmować wszystkie dziedziny harmonizacji ustawodawstwa i polityk współpracy objętych niniejszym Układem, włączając wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne. Należy uwzględnić pełną realizację projektów infrastrukturalnych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania określonych w Protokole nr 6.

Artykuł  108

Na wniosek Chorwacji oraz w przypadku szczególnej potrzeby Wspólnota może zbadać w porozumieniu z międzynarodowymi instytucjami finansowymi możliwość przyznania na wyjątkowych zasadach pomocy makrofinansowej, z uwzględnieniem szczególnych warunków oraz biorąc pod uwagę dostępność wszystkich zasobów finansowych.

Artykuł  109

W celu optymalnego wykorzystania dostępnych zasobów Strony zapewnią, aby pomoc ze strony Wspólnoty pozostawała w ścisłej koordynacji ze środkami pomocowymi z innych źródeł, takich jak Państwa Członkowskie, inne państwa oraz międzynarodowe instytucje finansowe.

W tym celu Strony będą regularnie wymieniać informacje na temat wszystkich źródeł pomocy.

TYTUŁ  X

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  110

Tworzy się niniejszym Radę ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, która nadzoruje stosowanie i wprowadzanie w życie niniejszego Układu. Będzie się ona spotykać na odpowiednim poziomie w regularnych odstępach oraz w razie potrzeby. Rada bada wszelkie istotne kwestie wynikłe w ramach stosowania Układu oraz wszelkie inne zagadnienia dwustronne lub międzynarodowe będące przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł  111

1. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia składa się z członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Wspólnot Europejskich, z jednej strony, oraz z członków rządu Chorwacji, z drugiej strony.

2. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia przyjmuje swój regulamin.

3. Członkowie Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia mogą być reprezentowani zgodnie z warunkami ustanowionymi w regulaminie.

4. Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia przewodniczą przemiennie przedstawiciel Wspólnoty Europejskiej oraz przedstawiciel Chorwacji, zgodnie z postanowieniami zawartymi w regulaminie.

5. W sprawach, które go dotyczą Europejski Bank Inwestycyjny bierze udział w pracach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia w charakterze obserwatora.

Artykuł  112

Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, dla osiągnięcia celów określonych w niniejszym Układzie, ma prawo do podejmowania decyzji w ramach Układu w przypadkach, o których w nim mowa.

Podjęte decyzje są wiążące dla Stron, które podejmują środki niezbędne dla ich realizacji. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może również wydawać odpowiednie zalecenia. Podejmuje ona decyzje i przyjmuje zalecenia w drodze porozumienia między Stronami.

Artykuł  113

Każda Strona może przekazać Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jakikolwiek spór odnoszący się do stosowania lub interpretacji niniejszego Układu. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może rozstrzygnąć spór w drodze wiążącej decyzji.

Artykuł  114

1. Przy wykonywaniu swoich obowiązków Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jest wspomagana przez Komitet ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, składający się z przedstawicieli Rady Unii Europejskiej oraz przedstawicieli Komisji Wspólnot Europejskich, z jednej strony, i przedstawicieli Chorwacji, z drugiej strony.

2. W swoim regulaminie Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia określa obowiązki Komitetu ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, do których należy przygotowanie posiedzeń Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz określa sposób funkcjonowania Komitetu.

3. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może delegować Komitetowi ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia jakiekolwiek ze swoich uprawnień. W takim przypadku Komitet ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia podejmuje swoje decyzje zgodnie z warunkami określonymi w artykule 112.

Artykuł  115

Komitet ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może tworzyć podkomitety.

Artykuł  116

Niniejszym ustanawia się Komitet Parlamentarny ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia. Stanowi on forum spotkań i wymiany poglądów członków Parlamentu Chorwacji i Parlamentu Europejskiego. Komitet zbiera się w odstępach czasu, które sam ustala.

Komitet Parlamentarny ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia składa się z członków Parlamentu Europejskiego, z jednej strony, oraz z członków Parlamentu Chorwacji, z drugiej strony.

Komitet Parlamentarny ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia uchwala swój regulamin.

Komitetowi Parlamentarnemu ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia przewodniczy kolejno Parlament Europejski oraz Parlament Chorwacji, zgodnie z przepisami ustanowionymi w jego regulaminie.

Artykuł  117

W ramach niniejszego Układu każda Strona zobowiązuje się do zapewnienia, aby osoby fizyczne i prawne drugiej Strony miały dostęp wolny od dyskryminacji, w stosunku do jej własnych obywateli, do właściwych sądów i organów administracyjnych Stron w celu obrony swoich indywidualnych praw i praw majątkowych.

Artykuł  118

Żadne z postanowień niniejszego Układu nie uniemożliwia którejkolwiek ze Stron podejmowania jakichkolwiek środków:

a) jakie uzna za niezbędne w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji, niezgodnemu ze swoimi podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) które odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojennymi lub do badań, rozwoju lub produkcji niezbędnych dla celów obronnych, pod warunkiem że takie środki nie naruszają warunków konkurencji w odniesieniu do produktów, które nie są specjalnie przeznaczone do celów wojskowych;

c) jakie uzna za niezbędne dla swojego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zakłóceń wewnętrznych wpływających negatywnie na utrzymanie prawa i porządku, w czasie wojny lub poważnych napięć międzynarodowych stanowiących groźbę wojny lub w celu wykonania zobowiązań, przyjętych przez nie w celu utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

Artykuł  119

1. W dziedzinach objętych niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczególnych postanowień w nim zawartych:

– uzgodnienia stosowane przez Chorwację w odniesieniu do Wspólnoty nie powodują jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, spółkami lub innymi przedsiębiorstwami,

– uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w stosunku do Chorwacji nie powodują jakiejkolwiek dyskryminacji między chorwackimi obywatelami, spółkami lub innymi przedsiębiorstwami.

2. Postanowienia ustępu 1 nie stanowią uszczerbku dla prawa Stron do stosowania odpowiednich postanowień swojego ustawodawstwa podatkowego w stosunku do podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji, gdy chodzi o ich miejsce zamieszkania.

Artykuł  120

1. Strony podejmują wszelkie ogólne lub szczegółowe środki wymagane dla wykonania ich zobowiązań wynikających z niniejszego Układu. Dołożą one wszelkich starań, aby cele określone w niniejszym Układzie zostały osiągnięte.

2. Jeżeli któraś ze Stron uzna, że druga Strona nie wykonała zobowiązań wynikających z niniejszego Układu, może ona podjąć odpowiednie środki. Przed ich podjęciem, z wyjątkiem przypadków szczególnej pilności, przekazuje Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia wszelkie stosowne informacje niezbędne dla dokonania dokładnej analizy sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Strony.

3. Przy wyborze środków pierwszeństwo należy przyznać tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu. Powyższe środki są niezwłocznie notyfikowane Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz są przedmiotem konsultacji w ramach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, jeśli druga Strona tego zażąda.

Artykuł  121

Strony zgadzają się konsultować się niezwłocznie odpowiednimi kanałami na wniosek którejkolwiek ze Stron celem omówienia wszelkich spraw dotyczących interpretacji lub wykonania niniejszego Układu oraz innych stosownych aspektów dotyczących stosunków między Stronami.

Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie wpływają na postanowienia artykułów 31, 38, 39 i 43 i nie stanowią dla nich uszczerbku.

Artykuł  122

Aż do momentu osiągnięcia równych praw dla jednostek i podmiotów gospodarczych, niniejszy Układ nie narusza praw zagwarantowanych im na mocy obowiązujących porozumień wiążących jedno lub więcej Państw Członkowskich, z jednej strony oraz Chorwację, z drugiej strony.

Artykuł  123

Protokoły 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz załączniki I-VIII stanowią integralną część niniejszego Układu.

Artykuł  124

Niniejszy Układ jest zawarty na czas nieograniczony.

Każda Strona może wypowiedzieć niniejszy Układ notyfikując ten zamiar drugiej Stronie. Niniejszy Układ przestaje obowiązywać sześć miesięcy po dniu takiego powiadomienia.

Artykuł  125

Do celów niniejszego Układu pojęcie "Strony" oznacza Wspólnotę lub jej Państwa Członkowskie lub Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi uprawnieniami, z jednej strony, oraz Chorwację, z drugiej strony.

Artykuł  126

Niniejszy Układ stosuje się z jednej strony do terytoriów, na których obowiązują Traktaty ustanawiające Europejską Wspólnotę Gospodarczą, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej na warunkach określonych w tych Traktatach, oraz do terytorium Chorwacji, z drugiej strony.

Artykuł  127

Depozytariuszem niniejszego Układu jest Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  128

Niniejszy Układ sporządzony jest w dwóch egzemplarzach w każdym z języków urzędowych Stron, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

Artykuł  129

Niniejszy Układ podlega przyjęciu przez Strony, zgodnie z ich własnymi procedurami.

Niniejszy Układ wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony poinformują się wzajemnie o tym, że procedury, o których mowa w pierwszym akapicie, zostały ukończone.

Artykuł  130

Umowa przejściowa

W przypadku gdyby przed zakończeniem procedur niezbędnych dla wejścia w życie niniejszego Układu postanowienia niektórych jego części, a w szczególności postanowienia dotyczące swobodnego przepływu towarów, jak również postanowienia dotyczące transportu stały się skuteczne w wyniku Umowy przejściowej między Wspólnotą a Chorwacją, Strony zgadzają się, aby w takich okolicznościach dla celów tytułu IV, artykułów 70 i 71 niniejszego Układu oraz jego Protokołów 1-5, a także odpowiednich postanowień jego Protokołu 6 pojęcie "data wejścia w życie niniejszego Układu" oznaczało datę wejścia w życie Umowy przejściowej w odniesieniu do zobowiązań zawartych w wyżej wymienionych postanowieniach.

______

⁽¹⁾ W dniu 26 kwietnia 2005 r. Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia UE–Chorwacja zatwierdziła polską wersję językową Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony (patrz: przypis 4, Dz.U. L 26 z 28.1.2005, str. 1).

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA WSPÓLNOTOWE PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

CHORWACKIE KONCESJE TARYFOWE DLA WSPÓLNOTOWYCH PRODUKTÓW PRZEMYSŁOWYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

DEFINICJA PRODUKTÓW Z MŁODEJ WOŁOWINY

(określonych w artykule 27 ustęp 2)

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, opis towarów ma jedynie znaczenia orientacyjne, a preferencje określone w ramach niniejszego załącznika, z wykorzystaniem kodów CN. Jeżeli przed kodem CN znajduje się »ex«, preferencje przyznawane są przy łącznym zastosowaniu kodu CN i odpowiedniego opisu.

Kod CN	Poddział TARIC	Wyszczególnienie
		Bydło żywe:
		- Pozostałe:
		- - Gatunki domowe:
		- - - O masie powyżej 300 kg:
		- - - - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy się nie ocieliło):
ex 0102 90 51		- - - - - Rzeźne:
	10	- - - - - - Nie mające jeszcze żadnego stałego uzębienia i których masa jest co najmniej równa 320 kg, ale nie większa niż 470 kg(1)
ex 0102 90 59		- - - - - Pozostałe:
	11	- - - - - - Nie mające jeszcze żadnego stałego uzębienia i których masa jest co najmniej równa 320 kg, ale nie większa niż 470 kg(1)
	21
	31
	91
		- - - - Pozostałe:
ex 0102 90 71		- - - - - Rzeźne:
	10	- - - - - - Byki i woły nie mające jeszcze żadnego stałego uzębienia i których masa jest co najmniej równa 350 kg, ale nie większa niż 500 kg(1)
ex 0102 90 79		- - - - - Pozostałe:
	21	- - - - - - Byki i woły nie mające jeszcze żadnego stałego uzębienia i których masa jest co najmniej równa 350 kg, ale nie większa od 500 kg(1)
	91
		Mięso wołowe świeże lub chłodzone:
ex 0201 10 00		- Tusze i półtusze:
	91	- - Tusze o masie co najmniej 180 kg, ale nie większej niż 300 kg, i półtusze o masie co najmniej 90 kg, ale nie większej niż 150 kg, o niewielkiej zawartości chrząstek (w szczególności tkanki chrzęstnej spojenia łonowego i kręgów), których mięso jest koloru jasno różowego, a tłuszcz o bardzo delikatnej strukturze, koloru od białego do jasnożółtego(1)
		- Pozostałe kawałki mięsa z kośćmi:
ex 0201 20 20		- - Ćwierci »kompensowane«:
	91	- - Ćwierci »kompensowane« o masie co najmniej 90 kg, ale nie większej niż 150 kg, o niewielkiej zawartości chrząstek (w szczególności tkanki chrzęstnej spojenia łonowego i kręgów), których mięso jest koloru jasno różowego, a tłuszcz o bardzo delikatnej strukturze, koloru od białego do jasnożółtego(1)
ex 0201 20 30		- - Ćwierci przednie nierozdzielone lub rozdzielone:
	91	- - - Ćwierci przednie rozdzielone o masie co najmniej 45 kg, ale nie większej niż 75 kg, o niewielkiej zawartości chrząstek (w szczególności tkanki chrzęstnej kręgów), których mięso jest koloru jasno różowego, a tłuszcz o bardzo delikatnej strukturze, koloru od białego do jasnożółtego(1)
ex 0201 20 50		- - Ćwierci przednie nierozdzielone lub rozdzielone:
	91	- - - Ćwierci przednie rozdzielone o masie co najmniej 45 kg, ale nie większej niż 75 kg (co najmniej 38 kg, ale nie więcej niż 68 kg w przypadku kawałków »Pistola«), o niewielkiej zawartości chrząstek (w szczególności tkanki szczególności tkanki chrzęstnej kręgów), których mięso jest koloru jasno różowego, a tłuszcz o bardzo delikatnej strukturze, koloru od białego do jasnożółtego(1)
(1) Wpis w tej podpozycji podlega warunkom ustanowionym w odpowiednich postanowieniach wspólnotowych.

ZAŁĄCZNIK  IVa

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA PRODUKTY ROLNE

(zwolnienie od cła nieograniczonych ilości z dniem wejścia w życie Umowy)

[określone w artykule 27 ustęp 3 litera a) podpunkt i)]

Chorwacki kod taryfowy	Wyszczególnienie
0105 19 12	- - - Kaczęta
0105 19 22	- - - Gęsięta
0105 19 3	- - - Perliczki
0106 00 7	- - - Roje pszczół i królowe matki
0205 00	Mięso z koni, osłów, mułów i osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone
0407 00	Jaja ptasie, w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane:
0407 00 59	- - - Jaja kacze, pozostałe
0410 00	Jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone
0504 00	Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone
0604	Liście, gałęzie i inne części roślin, bez kwiatów lub pąków kwiatowych, oraz trawy, mchy i porosty, odpowiednie na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób spreparowane
0801	Orzechy kokosowe, orzechy brazylijskie i orzechy nerkowca, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane
0803 00	Banany, włącznie z plantanami, świeże lub suszone
0804 10	- Daktyle
0804 30	- Ananasy
0805 30	- Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum) i limy (Citrus aurantifolia)
0805 40	- Grejpfruty
0805 90	- Pozostałe
0806 20	- Suszone
0807 20	- Papaje
0814 00	Skórki owoców cytrusowych i melonów (włącznie z arbuzami), świeże, mrożone, suszone lub zakonserwowane tymczasowo w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących
0901 1	- Kawa, niepalona
0902	Herbata, nawet aromatyzowana
0904	Pieprz z rodzaju Piper; suszone lub rozgniatane lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta
0905 00	Wanilia
0906	Cynamon i kwiaty cynamonowca
0907 00	Goździki (całe owoce, kwiaty i szypułki)
0908	Gałka muszkatołowa, kwiat muszkatołowy i kardamony
0909	Nasiona anyżku, badianu, kopru, kolendry, kminu i kminku; jagody jałowca
0910	Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i pozostałe przyprawy korzenne
1001 10	- Pszenica durum
1002 00 1	- - - Żyto z przeznaczeniem do siewu
1003 00 1	- - - Jęczmień z przeznaczeniem do siewu
1004 00 1	- - - Owies zwyczajny z przeznaczeniem do siewu
1005 10	- Nasiona kukurydzy
1006	Ryż
1007 00	Ziarno sorgo
1008	Nasiona gryki, prosa i mozgi kanaryjskiej; pozostałe zboża
1106	Mąka, mączka i proszek z suszonych roślin strączkowych objętych pozycją 0713, z sago, korzeni lub bulw objętych pozycją 0714 lub produktów objętych działem 8
1108	Skrobie; inulina
1109 00	Gluten pszenny, nawet suszony
1210	Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina
1211	Rośliny i ich części (włącznie z nasionami i owocami), w rodzaju stosowanych głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, nawet krojone, kruszone lub proszkowane
1212 10	- Chleb świętojański, włącznie z nasionami
1212 30	- Pestki i jądra pestek moreli, brzoskwiń (włącznie z nektarynkami) i śliwek
1212 99	- - Pozostałe
1213 00	Słoma i plewy zbóż, niepreparowane, nawet siekane, mielone, prasowane lub w formie granulek
1214 1301	Brukiew, buraki pastewne, korzenie pastewne, siano, lucerna, koniczyna, esparceta, kapusta pastewna, łubin, wyka i podobne produkty pastewne, nawet granulowane Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy)
1302 1501 00 1	Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze, nawet modyfikowane, pochodzące z produktów roślinnych - - - Tłuszcz wieprzowy do zastosowań technicznych (nienadający się do spożycia przez ludzi)
1501 00 3	- - - Tłuszcz z drobiu do zastosowań technicznych
1501 00 4	- - - Jadalny tłuszcz z drobiu
1501 00 9	- - - Pozostałe
1502 00	Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji 1503
1503 00	Stearyna smalcowa, olej smalcowy, oleostearyna, oleina i olej łojowy, nieemulgowane lub niezmieszane lub nieprzygotowane inaczej
1504	Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie
1516 10	- Tłuszcze i oleje zwierzęce i ich frakcje
1702 1	- Laktoza i syrop laktozowy
1702 60	- Pozostała fruktoza i syrop fruktozowy, zawierające w stanie suchym więcej niż 50 % masy fruktozy
1703 10	- Melasy trzcinowe
2003 20	- Trufle
2009 11	- - Sok pomarańczowy, mrożony:
2009 19 1	- - - Sok pomarańczowy, skoncentrowany
2009 20 1	- - - Sok grejpfrutowy, skoncentrowany
2009 30 1	- - - Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu cytrusowego, skoncentrowany
2009 40 1	- - Sok ananasowy, skoncentrowany
2009 70 1	- - - Sok jabłkowy, skoncentrowany
2009 80 1	- - - Sok marchwiowy, skoncentrowany
2009 80 2	- - - Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu lub z dowolnego warzywa, skoncentrowany
2009 90 1	- - Mieszanki soków, skoncentrowane
2301	Mąki, mączki i granulki z mięsa lub podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nienadające się do spożycia przez ludzi; skwarki
2302 10	- Kukurydziane
2302 20	- Ryżowe
2302 40	- Z pozostałych zbóż
2303 10	- Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości
2305 00	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych
2306 70	- Z ziaren kukurydzy
2307 00	Osad winny z drożdży i kamień winny
2308	Roślinne materiały i odpady roślinne, pozostałości roślinne i produkty uboczne, nawet w postaci granulek, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone
2309 10	- Karma dla psów lub kotów, pakowana do sprzedaży detalicznej

ZAŁĄCZNIK  IVb

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA PRODUKTY ROLNE

(zwolnienie od cła w granicach kontyngentu z dniem wejścia w życie Umowy)

[określone w artykule 27 ustęp 3 litera a) (ii)]

Chorwacki kod taryfowy	Wyszczególnienie	Kontyngent taryfowy (w tonach)	Coroczne podwyższenie kontyngentu (w tonach)
0204	Mięso baranie lub kozie, świeże, chłodzone lub mrożone	100	5
0207	Mięso i jadalne podroby z drobiu objętego pozycją 0105, świeże, chłodzone lub mrożone	550	30
0805 10	Pomarańcze	25.000	1 250
0809 10	Morele	1 000	50
0810 10	Truskawki i poziomki	200	10
1002 00 9	Żyto	500	100
1206 00 9	Nasiona słonecznika, nawet łamane	100	5
1507	Olej sojowy i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie	200	10
2004 90	Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne	100	5
2009 80 9	Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu lub z dowolnego warzywa	300	15

ZAŁĄCZNIK  IVc

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA PRODUKTY ROLNE

(zwolnienie od cła nieograniczonych ilości rok po wejściu w życie Umowy)

[określone w artykule 27 ustęp 3 litera b) podpunkt i)]

Chorwacki kod taryfowy	Wyszczególnienie
0206	Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone
0208	Pozostałe mięso i podroby jadalne, świeże, chłodzone lub mrożone
0407 00 69	- - - Jaja gęsie, pozostałe
0407 00 9	- - - Pozostałe jaja
0714	Maniok, maranta, salep, karczochy jerozolimskie, słodkie ziemniaki i podobne korzenie i bulwy o dużej zawartości skrobi i inuliny, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, nawet w plastrach, nawet w postaci granulek; rdzeń sagowca
0802	Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane
0811	Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego
0812	Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
0813	Owoce suszone, inne niż te objęte pozycjami 0801-0806; mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem
1209	Nasiona, owoce i zarodniki, w rodzaju stosowanych do siewu
1603 00	Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych
2003 10	- Grzyby
2005 60	- Szparagi
2007 91	- - Owoce cytrusowe
2008 19	- - Pozostałe, włączając mieszanki
2008 20	- Ananasy
2008 30	- Owoce cytrusowe
2008 80	- Truskawki i poziomki
2008 99 1	- - - Z bananów i orzecha kokosowego
2303 20	- Wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady z produkcji cukru
2303 30	- Pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane
2304 00	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego
2306 40	- Z nasion rzepaku lub rzepiku

ZAŁĄCZNIK  IVd

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA PRODUKTY ROLNE

(stopniowe znoszenie ceł KNU w granicach kontyngentów)

[określone w artykule 27 ustęp 3 litera c) podpunkt i)]

Cła na towary wymienione w niniejszym załączniku obniża się i znosi zgodnie z następującym harmonogramem:

– z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostaje obniżona do 80 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2003 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 60 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2004 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 40 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2005 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 20 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2006 roku pozostałe cła zostają zniesione.

Chorwacki kod taryfowy	Wyszczególnienie	Kontyngent taryfowy (w tonach)	Coroczne podwyższenie kontyngentu (w tonach)
0103 9	Trzoda chlewna żywa	500	25
0210	Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mąki i mączki z mięsa lub podrobów	300	15
0401	Mleko i śmietana, niezagęszczone ani niezawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego	3.000	150
0402	Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego	14.000	700
0405 10	Masło	200	10
0702	Pomidory, świeże lub chłodzone	7.500	375
0703 20	Czosnek	1 000	50
0805 20	- - Mandarynki (włącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe	2.400	120
0806 10	Winogrona stołowe	8.000	400
1509	Oliwa z oliwek	350	20
1602 41 do 1602 49	Przetworzona lub konserwowana wieprzowina	300	15
1701	Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej	5.700	285
2002	Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego	4.800	240
2009 19 9	- - Sok pomarańczowy: pozostałe	1.800	90

ZAŁĄCZNIK  IVe

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA PRODUKTY ROLNE

(stopniowa redukcja ceł KNU bez ograniczeń ilościowych)

[określone w artykule 27 ustęp 3 litera c) podpunkt ii)]

Cła na towary wymienione w niniejszym załączniku obniża się zgodnie z następującym harmonogramem:

– z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostaje obniżona do 90 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2003 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 80 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2004 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 70 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2005 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 60 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2006 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 50 % stawki podstawowej.

Chorwacki kod taryfowy	Wyszczególnienie
0104	Owce i kozy, żywe
0105	Drób domowy żywy to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki
0105 12	- - Indyki
0105 92	- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nieprzekraczającej 2 000 g
0105 92 2	- - - Pozostałe
0209	Tłuszcz wieprzowy bez chudego mięsa oraz tłuszcz drobiowy, niewytapiane lub inaczej wyekstrahowane, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone
0404	Serwatka, nawet zagęszczona, lub zawierająca dodatek cukru albo innego środka słodzącego; produkty składające się ze składników naturalnego mleka, nawet zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone
0407 00	Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane:
0407 00 4	- - - Jaja indycze
0601	Bulwy, korzenie bulwiaste, cebulki, łodygi podziemne i kłącza w stanie uśpienia roślin, wegetacji lub kwitnienia; rośliny cykorii i jej korzenie inne niż objęte pozycją 1212
0602	Pozostałe rośliny żywe (włącznie z ich korzeniami), sadzonki i zrazy; grzybnia
0603	Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane
0708	Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone
0710	Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone
0711	Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
0712	Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone
0713	Suszone warzywa strączkowe, łuskane, nawet bez skórki albo dzielone
0901	Kawa, nawet palona lub bezkofeinowa; łupinki i łuski kawy; substytuty kawy zawierające kawę naturalną w każdej proporcji:
0901 2	- - Kawa, palona
1003 00	Jęczmień:
1003 00 2	- - - Browarniczy
1004 00	Owies:
1004 00 9	- - - Pozostały
1005	Kukurydza (ziarna):
1005 90	- Pozostały
1104	Ziarna zbóż obrobione w inny sposób (na przykład łuszczone, miażdżone, płatkowane, perełkowane, śrutowane lub krojone), z wyjątkiem ryżu objętego pozycją 1006; zarodki zbóż całe, miażdżone, płatkowane lub mielone
1105	Mąka, mączka, proszek, płatki i granulki ziemniaczane
1702 30	- Glukoza i syrop glukozowy niezawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20 % fruktozy w masie
1702 40 2005	- Glukoza i syrop glukozowy, zawierające w stanie suchym co najmniej 20 %, ale mniej niż 50 % masy fruktozy Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006:
2005 40	- Groszek (Pisum sativum)
2005 51	- - Fasola łuskana
2008	Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone:
2008 50	- Morele
2008 70	- Brzoskwinie
2009	Soki owocowe (włączając moszcz winogronowy) i soki warzywne niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej:
2009 40	- Sok ananasowy:
2009 40 9	- - - Pozostałe
2009 60	- Sok z winogron (włączając moszcz winogronowy)
2206 2302	Pozostałe napoje fermentowane (na przykład jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane:
2302 30	- Pszenne
2306	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż te objęte pozycją 2304 lub 2305
2306 90 2309	- Pozostałe Produkty używane do karmienia zwierząt:
2309 90	- Pozostałe

ZAŁĄCZNIK  IVf

CHORWACKIE KONCESJE CELNE NA PRODUKTY ROLNE

(stopniowa redukcja ceł KNU w granicach kontyngentów)

[określone w artykule 27 ustęp 3 litera c) podpunkt iii)]

Cła na towary wymienione w niniejszym załączniku obniża się zgodnie z następującym harmonogramem:

– z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostaje obniżona do 90 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2003 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 80 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2004 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 70 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2005 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 60 % stawki podstawowej,

– dnia 1 stycznia 2006 roku każda stawka celna zostaje obniżona do 50 % stawki podstawowej.

Chorwacki kod taryfowy	Wyszczególnienie	Kontyngent taryfowy (w tonach)	Coroczne podwyższenie (w tonach)
0102 90	Bydło żywe	200	10
0202	Mięso wołowe mrożone	3.000	150
0203	Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone	7.300	365
0406	Sery i twarogi	2.000	100
0701	Ziemniaki, świeże lub chłodzone	12.000	600
0703 10	Cebula i szalotka	10.000	500
0703 90	Pory i inne warzywa cebulowe
0807 1	- Melony (włącznie z arbuzami)	5.500	275
0808 10	Jabłka, świeże	5.400	300
1101	Mąka pszenna i żytnio-pszenna	900	45
1103	Kasze, grysiki i granulki zbożowe	7.800	390
1107	Słód, nawet palony	15.000	750
1601 00	Kiełbasy i podobne produkty	1.800	90
1602 10 do 1602 39 1602 50 do 1602 90	Przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew, z wyłączeniem wieprzowych	500	30
2401	Tytoń nieprzetworzony; odpady tytoniowe	200	10

ZAŁĄCZNIK  Va

PRODUKTY OKREŚLONE W ARTYKULE 28 USTĘP 1

Przywóz do Wspólnoty Europejskiej niżej wymienionych produktów pochodzących z Chorwacji jest przedmiotem następujących koncesji:

Kod CN	Wyszczególnienie	Rok pierwszy (stawka celna %)	Rok drugi (stawka celna %)	Rok trzeci i kolejne lata (stawka celna %)
0301 91 10	Pstrąg i troć (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster): żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 30 t - 0 % Ponad KT: 90 % stawki KNU	KT: 30 t - 0 % Ponad KT: 80 % stawki KNU	KT: 30 t - 0 % Ponad KT: 70 % stawki KNU
0301 91 90
0302 11 10
0302 11 90
0303 21 10
0303 21 90
0304 10 11
ex 0304 10 19
ex 0304 10 91
0304 20 11
ex 0304 20 19
ex 0304 90 10
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
0305 49 45
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90
0301 93 00	Karpie: żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 210 t - 0 % Ponad KT: 90 % stawki KNU	KT: 210 t - 0 % Ponad KT: 80 % stawki KNU	KT: 210 t - 0 % Ponad KT: 70 % stawki KNU
0302 69 11
0303 79 11
ex 0304 10 19
ex 0304 10 91
ex 0304 20 19
ex 0304 90 10
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
ex 0305 49 80
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90
ex 0301 99 90	Kielec (właściwy) i morlesz (Dentex dentex i Pagellus spp.): żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 35 t - 0 % Ponad KT: 80 % stawki KNU	KT: 35 t - 0 % Ponad KT: 55 % stawki KNU	KT: 35 t - 0 % Ponad KT: 30 % stawki KNU
0302 69 61
0303 79 71
ex 0304 10 38
ex 0304 10 98
ex 0304 20 95
ex 0304 90 97
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
ex 0305 49 80
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90
ex 0301 99 90	Labraks (Dicentrarchus labrax): żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 550 t - 0 % Ponad KT: 80 % stawki KNU	KT: 550 t - 0 % Ponad KT: 55 % stawki KNU	KT: 550 t - 0 % Ponad KT: 30 % stawki KNU
0302 69 94
ex 0303 77 00
ex 0304 10 38
ex 0304 10 98
ex 0304 20 95
ex 0304 90 97
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
ex 0305 49 80
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90

Kod CN	Wyszczególnienie	Roczna wielkość kontygentu	Stawka celna
1604 13 11	Przetworzonie lub konserwowane sardynki	180 t	6 %
1604 13 19
ex 1604 20 50
1604 16 00	Przetworzone lub konserwowane sardele	40 t	12,5 %
1604 20 40

Po przekroczeniu salda kontyngentu stosuje się pełną stawkę celną KNU.

Cła na wszystkie produkty z pozycji 1604 HS, z wyjątkiem przetworzonych i konserwowanych sardynek i sardeli, obniża się zgodnie z podanym poniżej harmonogramem, do następujących poziomów:

Rok	Rok pierwszy (stawka celna %)	Rok pierwszy (stawka celna %)	Rok trzeci (stawka celna %)	Rok czwarty i kolejne lata (stawka celna %)
Stawka celna	80 % stawki KNU	70 % stawki KNU	60 % stawki KNU	50 % stawki KNU

ZAŁĄCZNIK  Vb

PRODUKTY OKREŚLONE W ARTYKULE 28 USTĘP 2

Przywóz do Chorwacji niżej wymienionych produktów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej jest przedmiotem następujących koncesji:

Kod CN	Wyszczególnienie	Rok pierwszy (stawka celna %)	Rok drugi (stawka celna %)	Rok trzeci i kolejne lata (stawka celna %)
0301 91 10	Pstrąg i troć (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster): żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 25 t -0 % Ponad KT: 90 % stawki KNU	KT: 25 t - 0 % Ponad KT: 80 % stawki KNU	KT: 25 t - 0 % Ponad KT: 70 % stawki KNU
0301 91 90
0302 11 10
0302 11 90
0303 21 10
0303 21 90
0304 10 11
ex 0304 10 19
ex 0304 10 91
0304 20 11
ex 0304 20 19
ex 0304 90 10
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
0305 49 45
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90
0301 93 00	Karpie: żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 30 t - 0 % Ponad KT: 90 % stawki KNU	KT: 30 t - 0 % Ponad KT: 80 % stawki KNU	KT: 30 t - 0 % Ponad KT: 70 % stawki KNU
0302 69 11
0303 79 11
ex 0304 10 19
ex 0304 10 91
ex 0304 20 19
ex 0304 90 10
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
ex 0305 49 80
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90
ex 0301 99 90	Kielec (właściwy) i morlesz (Dentex dentex i Pagellus spp.): żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 35 t - 0 % Poza KT: 80 % stawki KNU	KT: 35 t - 0 % Poza KT: 55 % stawki KNU	KT: 35 t - 0 % Poza KT: 30 % stawki KNU
0302 69 61
0303 79 71
ex 0304 10 38
ex 0304 10 98
ex 0304 20 95
ex 0304 90 97
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
ex 0305 49 80
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90
ex 0301 99 90	Labraks (Dicentrarchus labrax): żywe; świeże lub chłodzone; mrożone; suszone, solone lub w solance; wędzone; filety i pozostałe rybie mięso; mąka, mączka lub granulki, nadające się do spożycia przez ludzi	KT: 60 t - 0 % Poza KT: 80 % stawki KNU	KT: 60 t - 0 % Poza KT: 55 % stawki KNU	KT: 60 t - 0 % Poza KT: 30 % stawki KNU
0302 69 94
ex 0303 77 00
ex 0304 10 38
ex 0304 10 98
ex 0304 20 95
ex 0304 90 97
ex 0305 10 00
ex 0305 30 90
ex 0305 49 80
ex 0305 59 90
ex 0305 69 90

Kod CN	Wyszczególnienie	Roczna wielkość kontyngentu	Stawka celna
1604 13 11	Przetworzone lub konserwowane sardynki	70 t	12,5 %
1604 13 19
ex 1604 20 50
1604 16 00	Przetworzone lub konserwowane sardele	25 t	10,5 %
1604 20 40

Po przekroczeniu salda kontyngentu stosuje się pełną stawkę celną KNU.

Cła na wszystkie produkty z pozycji 1604 HS, z wyjątkiem przetworzonych i konserwowanych sardynek i sardeli, obniża się zgodnie z podanym poniżej harmonogramem do następujących poziomów:

Rok	Rok pierwszy (stawka celna %)	Rok pierwszy (stawka celna %)	Rok trzeci (stawka celna %)	Rok czwarty i kolejne lata (stawka celna %)
Stawka celna	80 % stawki KNU	70 % stawki KNU	60 % stawki KNU	50 % stawki KNU

ZAŁĄCZNIK  VI

DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA

(określona w artykule 50)

I. Usługi finansowe: definicje

Usługa finansowa oznacza jakąkolwiek usługę natury finansowej oferowaną przez dostawcę usług finansowych Strony.

Usługi finasowe obejmują następujące działania:

A. Wszystkie usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniem:

1) ubezpieczenie bezpośrednie (w tym koasekuracja):

i) ubezpieczenia na życie;

ii) ubezpieczenia nieobejmujące ubezpieczenia na życie;

2) reasekuracja i retrocesja;

3) pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak domy maklerskie i agencje;

4) usługi pomocnicze w stosunku do ubezpieczeń, takie jak doradztwo, usługi aktuarialne, ocena ryzyka i usługi związane z zaspokajaniem roszczeń.

B. Bankowość i inne usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń):

1) przyjmowanie depozytów i innych podlegających spłacie środków pochodzących od obywateli;

2) kredytowanie wszelkiego rodzaju, w tym, między inymi, kredyty konsumenckie, kredyty hipoteczne, faktoring i finansowanie transakcji handlowych;

3) leasing finansowy;

4) wszystkie płatności i usługi związane z przesyłaniem pieniędzy w tym karty kredytowe, rozliczeniowe i debetowe, czeki podróżne i trata bankowa;

5) gwarancje i zobowiązania;

6) transakcje kupna-sprzedaży na rachunku własnym lub rachunku klientów dokonywane czy to na rynku walutowym, czy nieregulowanym:

a) instrumenty rynku pieniężnego (czeki, weksle, certyfikaty depozytowe itd.);

b) wymiana walutowa;

c) instrumenty pochodne, w tym, ale nie tylko, kontrakty typu future i opcje;

d) instrumenty kursów wymiany i stóp procentowych, w tym produkty takie, jak swapy i FRA (forward rate agreements) itd.;

e) zbywalne papiery wartościowe;

f) inne instrumenty negocjowalne i aktywa finansowe, w tym złoto lub srebro w sztabach;

7) udział w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym gwarantowanie rozprowadzenia nowej emisji papierów wartościowych i znajdowanie nabywców nowej emisji w charakterze pośrednika (czy to na forum publicznym czy prywatnie) i świadczenie usług związanych z takimi emisjami;

8) pośrednictwo pieniężne;

9) zarządzanie aktywami, takie jak zarządzanie środkami pieniężnymi i portfelem, wszystkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, zarządzanie funduszami emerytalnymi, usługi powiernicze, depozytowe oraz usługi w zakresie funduszy powierniczych;

10) usługi rozrachunkowe i kliringowe dotyczące aktywów finansowych, w tym papiery wartościowe, produkty pochodne i inne instrumenty negocjowalne;

11) udzielanie i przekazywanie informacji finansowych, dostarczanie oprogramowania służącego przetwarzaniu danych finansowych oraz podobnego oprogramowania przez dostawców innych usług finansowych;

12) usługi w zakresie doradztwa, pośrednictwa i inne pomocnicze usługi finasowe dotyczące wszystkich działań wymienionych powyżej w punktach od 1 do 11, w tym badanie zdolności kredytowej i analiza kredytowa, badania i doradztwo w zakresie inwestycji i portfela, doradztwo w zakresie nabywania oraz restrukturyzacji i opracowywania strategii przedsiębiorstw.

Następujące działania są wyłączone z definicji usług finansowych:

a) działania prowadzone przez banki centralne lub jakiekolwiek inne instytucje publiczne w ramach realizacji polityki pieniężnej oraz polityki w zakresie kursów wymiany;

b) działania prowadzone przez banki centralne oraz rządowe agencje i departamenty lub instytucje publiczne na rachunek lub z gwarancją rządu, z wyjątkiem tych sytuacji, gdy działania te mogą być prowadzone przez dostawców usług finansowych w konkurencji z takimi podmiotami publicznymi;

c) działania stanowiące część obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych lub powszechnych funduszy emerytalnych, z wyjątkiem tych sytuacji, gdy działania te mogą być prowadzone przez dostawców usług finansowych w konkurencji z takimi podmiotami publicznymi.

ZAŁĄCZNIK  VII

NABYWAMIE NIERUCHOMOŚCI PRZEZ OBYWATELI UE

Wykaz wyjatków określonych w artykule 60 ustęp 2

Wyłączone sektory

– Grunty rolne zgodnie z definicją zawartą w Ustawie o gruntach rolnych [Narodne Novine (Dziennik Urzędowy) nr 54/94, tekst ujednolicony, 48/95, 10/98 i 105/99].

– Obszary chronione zgodnie z Ustawą o ochronie środowiska [Narodne Novine (Dziennik Urzędowy) nr 30/94].

ZAŁĄCZNIK  VIII

WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA, PRZEMYSŁOWA I HANDLOWA

(określona w artykule 71)

1. Strony potwierdzają wagę, jaką przywiązują do przestrzegania zobowiązań wynikających z następujących wielostronnych konwencji:

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i organizacji nadawczych (Rzym, 1961 rok),

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Układu o współpracy patentowej (Waszyngton, 1970 rok, zmieniony w 1979 roku i w 1984 roku),

– Konwencji o ochronie producentów fonogramów przed nieupoważnionym powielaniem ich fonogramów (Genewa, 1971 rok),

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971 rok),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 rok, zmienione w 1979 roku),

– Traktatu WIPO o prawie autorskim (Genewa, 1996 rok),

– Traktatu WIPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach (Genewa, 1996 rok).

2. Od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy i zgodnie z Porozumieniem TRIPS, w zakresie uznawania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, Strony będą udzielać spółkom i obywatelom drugiej ze Stron nie mniej korzystnej ochrony niż ta, której udzielają jakiemukolwiek państwu trzeciemu na mocy umowy dwustronnej.

PROTOKÓŁ 1

dotyczący wyrobów włókienniczych i odzieżowych

Artykuł  1

Niniejszy protokół stosuje się do wyrobów włókienniczych i odzieżowych (zwanych dalej »wyrobami włókienniczymi«) wymienionych w sekcji XI (Działy 50-63) Nomenklatury Scalonej.

Artykuł  2

1. Wyroby włókiennicze z sekcji XI (Działy 50-63) Nomenklatury Scalonej pochodzące z Chorwacji w rozumieniu protokołu 4 niniejszego Układu z dniem wejścia w życie niniejszego Układu zostają zwolnione w przywozie do Wspólnoty z należności celnych.

2. Cła stosowane w bezpośrednim przywozie do Chorwacji wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI (Działy 50-63) Nomenklatury Scalonej i pochodzących ze Wspólnoty w rozumieniu protokołu 4 niniejszego Układu zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, z wyłączeniem produktów wymienionych w załącznikach I i II do niniejszego protokołu, w odniesieniu do których stawki celne będą obniżane stopniowo, jak to zostało w nich przewidziane.

3. Z zastrzeżeniem niniejszego protokołu, postanowienia niniejszego Układu, w szczególności artykułów 19 i 20, mają zastosowanie do handlu wyrobami włókienniczymi między Stronami.

Artykuł  3

Uzgodnienia dotyczące podwójnej kontroli i inne sprawy związane z wywozem do Wspólnoty pochodzących z Chorwacji wyrobów włókienniczych i wywozem do Chorwacji wyrobów włókienniczych pochodzących ze Wspólnoty określone są w Umowie między Wspólnotą Europejską a Republiką Chorwacką w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi, parafowaną dnia 8 listopada 2000 roku i stosowaną od dnia 1 stycznia 2001 roku.

Artykuł  4

Od dnia wejścia w życie niniejszego Układu nie można wprowadzać żadnych nowych ograniczeń ilościowych ani środków o skutku równoważnym, z wyjątkiem środków przewidzianych w niniejszym Układzie i jego protokołach.

ZAŁĄCZNIK  I

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

grafika

PROTOKÓŁ 2

dotyczący wyrobów stalowych

Artykuł  1

Niniejszy protokół stosuje się do produktów wymienionych w dziale 72 Wspólnej Taryfy Celnej. Stosuje się go również do innych wyrobów stalowych, które mogą w przyszłości, w ramach tego działu, pochodzić z Chorwacji.

Artykuł  2

Stosowane we Wspólnocie należności celne przywozowe na pochodzące z Chorwacji wyroby stalowe zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  3

1. Stosowane w Chorwacji należności celne przywozowe na pochodzące ze Wspólnoty wyroby stalowe, inne niż te wymienione w załączniku I, zostają zniesione z dniem wejścia w życie Układu.

2. Stosowane w Chorwacji należności celne przywozowe na pochodzące ze Wspólnoty wyroby stalowe wymienione w załączniku I znosi się stopniowo, zgodnie z następującym harmonogramem:

– z dniem wejścia w życie niniejszego Układu cła zostają obniżone do 65 % stawki bazowej

– dnia 1 stycznia 2003 roku cła zostają obniżone do 50 % podstawowej stawki celnej

– dnia 1 stycznia 2004 roku cła zostają obniżone do 35 % podstawowej stawki celnej

– dnia 1 stycznia 2005 roku cła zostają obniżone do 20 % podstawowej stawki celnej

– dnia 1 stycznia 2006 roku pozostałe cła zostają zniesione.

Artykuł  4

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu znosi się ograniczenia ilościowe oraz środki o skutku równoważnym obowiązujące przy przywozie do Wspólnoty wyrobów stalowych pochodzących z Chorwacji.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu znosi się ograniczenia ilościowe oraz środki o skutku równoważnym obowiązujące przy przywozie do Chorwacji wyrobów stalowych pochodzących ze Wspólnoty.

Artykuł  5

1. Z uwzględnieniem zasad określonych w artykule 70 niniejszego Układu, Strony widzą pilną potrzebę dołożenia przez każdą z nich starań zmierzających do zaradzenia trudnościom strukturalnym w ich sektorach stalowych, w celu zapewnienia konkurencyjności swojego przemysłu na poziomie światowym. W tym celu Chorwacja wprowadza w ciągu dwóch lat niezbędny program restrukturyzacji i rekonwersji swojego przemysłu stalowego, umożliwiającej temu sektorowi osiągnięcie progu rentowności na warunkach rynkowych. Wspólnota dostarcza Chorwacji, na jej prośbę, właściwych porad technicznych w celu osiągnięcia tego celu.

2. Poza zasadami określonymi w artykule 70 niniejszego Układu, każda praktyka niezgodna z niniejszym artykułem jest oceniana na podstawie szczególnych kryteriów wynikających z zastosowania wspólnotowych zasad pomocy państwowej, łącznie z prawem wtórnym, oraz wszystkich szczególnych reguł odnoszących się do kontroli pomocy państwowej mającej zastosowanie do sektora stalowego po wygaśnięciu Traktatu EWWiS.

3. Do celów stosowania postanowień artykułu 70 ustęp 1 podpunkt iii) niniejszego Układu w odniesieniu do wyrobów stalowych Wspólnota zgadza się, żeby w ciągu pięciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu Chorwacja mogła wyjątkowo przyznawać pomoc państwową na cele restrukturyzacji, pod warunkiem że:

– pomoc ta przyczyni się do osiągnięcia poziomu rentowności na normalnych warunkach rynkowych przez korzystające z niej przedsiębiorstwa, na warunkach rynkowych, na koniec okresu restrukturyzacji,

oraz

– wysokość i intensywność takiej pomocy będzie ściśle ograniczona do tego, co jest absolutnie niezbędne w celu odtworzenia takich zdolności do utrzymania się na rynku, i będzie stopniowo zmniejszana,

oraz

– program restrukturyzacji będzie związany z ogólnym planem racjonalizacji i ograniczenia zdolności produkcyjnych w Chorwacji.

4. Każda ze Stron zapewnia pełną przejrzystość przy wprowadzaniu w życie programu niezbędnej restrukturyzacji i rekonwersji, przez pełną i stałą wymianę informacji z drugą Stroną, dotyczących szczegółów planu restrukturyzacyjnego, ale także wysokości, intensywności i celu wszelkiej pomocy państwowej przyznanej na podstawie ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu.

5. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia monitoruje przestrzeganie wymagań określonych w powyższych ustępach 1-4.

6. Jeżeli jedna ze Stron uzna, że określona praktyka drugiej Strony jest niezgodna z warunkami niniejszego artykułu i jeżeli praktyka ta powoduje lub grozi spowodowaniem uszczerbku dla jej interesów lub znaczny uszczerbek dla jej przemysłu krajowego, może, po przeprowadzeniu konsultacji w ramach Grupy Kontaktowej określonej w artykule 7 lub po upływie trzydziestu dni roboczych od zwrócenia się o przeprowadzenia takich konsultacji, podjąć właściwe środki

Artykuł  6

Postanowienia artykułów 19, 20 i 21 Układu mają zastosowanie w handlu wyrobami stalowymi między Stronami.

Artykuł  7

Strony uzgadniają, że do celów stosowania i dokonywania oceny właściwego wprowadzania w życie niniejszego protokołu stworzona zostanie grupa kontaktowa, zgodnie z artykułem 115 niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  I

HS 6+	Wyszczególnienie
72.13	Sztaby i pręty, walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, lub żeliwne albo ze stali niestopowej:
7213.10	- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania:
7213.101	- - - O średnicy wynoszącej 8 mm lub większej, lecz nieprzekraczającej 14 mm:
7213.109	- - - Pozostałe
7213.9	- Pozostałe:
7213.91	- - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy mniejszej niż 14 mm:
7213.912	- - - Pozostałe, o średnicy wynoszącej 8 mm lub większej
72.14	Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej, nieobrobione więcej niż kute, walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane na gorąco, ale z włączeniem tych, które po walcowaniu zostały skręcone:
7214.20	- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania lub skręcone po walcowaniu:
7214.201	- - - O średnicy wynoszącej 8 mm lub większej, ale nieprzekraczającej 25 mm
7214.9	- Pozostałe:
7214.99	- - Pozostałe:
7214.991	- - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy wynoszącej 8 mm lub większej, ale nieprzekraczającej 25 mm 72.17 Drut z żeliwa lub ze stali niestopowej:
7217.10	- Niepokrywany ani niepowlekany, nawet polerowany:
7217.109	- - - Pozostałe

PROTOKÓŁ 3

dotyczący handlu między Wspólnotą a Chorwacją przetworzonymi produktami rolnymi

Artykuł  1

1. Do przetworzonych produktów rolnych Wspólnota i Chorwacja stosują odpowiednio cła wymienione w załączniku I i II, zgodnie z określonymi w nich warunkami, niezależnie od tego, czy przywóz jest ograniczony kontyngentami, czy też nie.

2. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia podejmuje decyzje w sprawie:

– rozszerzenia wykazu przetworzonych produktów rolnych, określonych w niniejszym protokole,

– zmian ceł określonych w załącznikach I i II,

– zwiększeniu lub zniesieniu kontyngentów taryfowych.

3. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może zastąpić cła ustalone w niniejszym protokole systemem ustalonym w oparciu o odpowiednie ceny rynkowe we Wspólnocie i Chorwacji produktów rolnych używanych obecnie do wytwarzania objętych niniejszym protokołem przetworzonych produktów rolnych.

Artykuł  2

Cła stosowane na podstawie artykułu 1 mogą zostać obniżone decyzją Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia:

– jeżeli, w handlu między Wspólnotą i Chorwacją, stawki stosowane do produktów podstawowych zostaną obniżone,

lub

– w odpowiedzi na obniżenia wynikające z wzajemnych koncesji odnoszących się do przetworzonych produktów rolnych.

Artykuł  3

Wspólnota i Chorwacja informują się wzajemnie o uzgodnieniach administracyjnych przyjętych dla produktów objętych niniejszym protokołem. Postanowienia te powinny zapewniać równe traktowanie wszystkich zainteresowanych stron i powinny być możliwie jak najprostsze i jak najbardziej elastyczne.

ZAŁĄCZNIK  I

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

grafika

PROTOKÓŁ 4

dotyczący definicji pojęcia »produktów pochodzących« i metod współpracy aministracyjnej

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) »wytwarzanie« oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetwarzania, łącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) »materiał« oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

c) »produkt« oznacza wytworzony produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) »towary« oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) »wartość celna« oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 roku (Porozumienie Światowej Organizacji Handlu w sprawie ustalania wartości celnej);

f) »cena ex works« oznacza cenę zapłaconą za produkt ex works producentowi we Wspólnocie lub w Chorwacji, w którego przedsiębiorstwie dokonano ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów, z wyłączeniem wszelkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w chwili wywozu produktu;

g) »wartość materiałów« oznacza wartość celną w momencie przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Chorwacji;

h) »wartość materiałów pochodzących« oznacza wartość takich materiałów w rozumieniu litery g) stosowanej odpowiednio;

i) »wartość dodana« oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną wszystkich użytych materiałów pochodzących z drugiej Umawiającej się Strony lub, jeżeli wartość celna nie jest znana lub nie można jej ustalić, pierwszą dającą się ustalić ceną za te materiały we Wspólnocie lub w Chorwacji;

j) »działy« i »pozycje« oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, określanego w niniejszym protokole »Zharmonizowanym Systemem« lub »HS«;

k) »klasyfikowany« odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnych pozycji;

l) »przesyłka« oznacza produkty, które są albo wysyłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takich dokumentów, jedną fakturą;

m) »terytoria« oznaczają terytoria łącznie z wodami terytorialnymi.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE«

Artykuł  2

Wymagania ogólne

1. Do celów wprowadzania w życie Układu następujące produkty są uważane za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu.

2. Do celów wprowadzenia w życie Układu, następujące produkty są uważane za pochodzące z Chorwacji:

a) produkty całkowicie uzyskane w Chorwacji w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane w Chorwacji zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Chorwacji w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu.

Artykuł  3

Kumulacja dwustronna we Wspólnocie

Materiały pochodzące z Chorwacji są uważane za materiały pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli są włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 7 ustęp 1 niniejszego protokołu.

Artykuł  4

Kumulacja dwustronna w Chorwacji

Materiały pochodzące ze Wspólnoty są uważane za materiały pochodzące Chorwacji, jeżeli są włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 7 ustęp 1 niniejszego protokołu.

Artykuł  5

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Chorwacji:

a) produkty mineralne wydobyte z leżącej na ich terytorium ziemi lub dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane w drodze przeprowadzanych tam polowań lub połowów;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Chorwacji przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków przetwórni wyłącznie z produktów określonych w literze f);

h) zebrane tam używane artykuły, nadające się tylko do odzysku surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku prowadzonej tam działalności wytwórczej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub z podglebia poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do eksploatacji tego dna morskiego lub podglebia;

k) towary wyprodukowane tam wyłącznie z produktów wymienionych w literach a)-j).

2. Określenia »ich statki« i »ich statki przetwórnie« w ustępie 1 litera f) i g) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni:

a) które są wpisane do rejestru statków lub zgłoszone w Państwie Członkowskim lub w Chorwacji;

b) które pływają pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Chorwacji;

c) które w przynajmniej 50 % są własnością obywateli Państw Członkowskich lub Chorwacji lub spółki z siedzibą mieszczącą się w jednym z tych państw, której zarządca lub zarządcy, przewodniczący zarządu lub rady nadzorczej oraz większość członków takich organów są obywatelami Państw Członkowskich lub Chorwacji i w których, ponadto, w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw, do ich instytucji publicznych lub obywateli tych państw;

d) których kapitan i oficerowie są obywatelami Państw Członkowskich lub Chorwacji;

i

e) których przynajmniej 75 % załogi jest obywatelami Państw Członkowskich lub Chorwacji.

Artykuł  6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1. Do celów stosowania artykułu 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy spełnione są warunki określone w wykazie załącznika II.

Powyższe warunki określają, dla wszystkich produktów objętych niniejszym Układem, obróbki lub przetworzenia, które muszą zostać dokonane na materiałach niepochodzących, użytych w procesie wytwarzania tych wyrobów, i odnoszą się tylko do takich materiałów. Wynika z tego, że jeśli produkt, który uzyskał status pochodzącego poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie dla tego rodzaju produktu, jest użyty do wytworzenia innego produktu, warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte przy jego wytworzeniu.

2. Nie naruszając ustępu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami wymienionymi w wykazie nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte, pod warunkiem że:

a) ich całkowita wartość nie przekracza 10 % ceny ex works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określony w wykazie jako wartość maksymalna materiałów niepochodzących nie został przekroczony przez zastosowanie postanowień niniejszego ustępu.

Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się poza przypadkami przewidzianymi w artykule 7.

Artykuł  7

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ustępu 2, następujące czynności są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, nawet jeśli spełnione zostały wymagania przewidziane w artykule 6:

a) czynności konserwujące mające na celu zapewnienie zachowania produktów w niezmienionym stanie podczas transportu i składowania;

b) rozłączanie i łączenie opakowań;

c) mycie, czyszczenie, odkurzanie, usuwanie tlenku, oleju, farby lub innych powłok;

d) prasowanie wyrobów włókienniczych;

e) proste czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie, częściowe lub całkowite bielenie, polerowanie, glazurowanie zbóż i ryżu;

g) czynności barwienia cukru lub formowania kostek cukru;

h) obieranie, drylowanie lub łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, zwykłe szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, segregowanie, dobieranie (łącznie z kompletowaniem zestawów towarów);

k) zwykłe umieszczanie w butelkach, puszkach, flakonach, workach, etui, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach itp.; oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowania znaków, etykiet, logo i innych podobnych oznaczeń wyróżniających;

m) zwykłe mieszanie produktów, nawet różnych rodzajów;

n) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktów na części;

o) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w literach a)-n);

p) ubój zwierząt.

2. Wszystkie operacje przeprowadzane we Wspólnocie albo w Chorwacji na danym produkcie powinny być traktowane łącznie do celów określenia, czy przetworzenie lub obróbka dokonana na produkcie mają być traktowane jako niewystarczające w rozumieniu ustępu 1.

Artykuł  8

Właściwa jednostka

1. Jednostką właściwą do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu jest określony produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla dokonania klasyfikacji przy użyciu nomenklatury Zharmonizowanego Systemu.

Wynika z tego, że:

a) jeśli produkt złożony z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest na warunkach Zharmonizowanego Systemu pod jedną pozycją, to całość ta stanowi jednostkę właściwą;

b) jeśli przesyłka składa się z szeregu identycznych produktów klasyfikowanych pod jedną pozycją Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie podczas stosowania postanowień niniejszego protokołu.

2. Jeśli przy zastosowaniu 5 reguły ogólnej Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie do celów określania pochodzenia.

Artykuł  9

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia wysyłane z częścią wyposażenia, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, są uważane za tworzące całość z daną częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy, w rozumieniu 3 reguły ogólnej Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie produkty składowe są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to ten zestaw jest jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość wyrobów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

W celu określenia, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących elementów, które mogły zostać użyte przy jego wytwarzaniu:

a) energii i paliwa;

b) instalacji i wyposażenia;

c) maszyn i narzędzi;

d) towarów, które nie wchodzą i które nie mają wchodzić w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMAGANIA TERYTORIALNE

Artykuł  12

Zasada terytorialności

1. Warunki określone w tytule II dotyczące nabywania statusu pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub w Chorwacji.

2. Jeśli towary pochodzące, wywiezione ze Wspólnoty lub z Chorwacji do innego kraju, są ponownie przywożone, to muszą być one uważane za niepochodzące, chyba że organom celnym w wystarczający sposób wykazane zostanie, że:

a) towary powracające są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione;

i

b) nie zostały one poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności konieczne do zachowania ich w niezmienionym stanie w tym kraju bądź podczas transportu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia towarów na warunkach określonych w tytule II nie ma wpływu obróbka lub przetwarzanie dokonane poza Wspólnotą lub Chorwacją na materiałach wywiezionych ze Wspólnoty lub Chorwacji, które są później powrotnie przywożone, pod warunkiem że:

a) przed wywozem materiały te zostały całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Chorwacji lub zostały poddane obróbce bądź przetworzeniu wykraczającemu poza wymienione w artykule 7 czynności niewystarczające;

i

b) można wykazać, zgodnie z wymaganiami organów celnych:

i) że powrotnie przywiezione towary powstały w wyniku obróbki lub przetworzenia materiałów wywiezionych;

i

ii) że całkowita wartość dodana uzyskana poza Wspólnotą lub Chorwacją z zastosowaniem postanowień niniejszego artykułu nie przekracza 10 % ceny ex works produktu gotowego, który ma nabyć status pochodzenia towarów.

4. Do celów ustępu 3, warunki wymienione w tytule II odnoszące się do nabywania statusu pochodzenia towarów nie mają zastosowania do obróbek lub przetworzeń dokonanych poza Wspólnotą lub Chorwacją. Jednakże jeżeli do ustalenia pochodzenia danego produktu gotowego znajduje zastosowanie, umieszczona w załączniku II, reguła określająca maksymalną wartość poszczególnych użytych materiałów niepochodzących, całkowita wartość użytych na terytorium danej Strony materiałów niepochodzących i całkowita wartość dodana nabyta poza Wspólnotą lub Chorwacją z zastosowaniem niniejszego artykułu razem nie mogą przekraczać podanej wartości procentowej.

5. Do celów stosowania postanowień ustępów 3 i 4, »całkowita wartość dodana« oznacza wszystkie koszty powstałe poza Wspólnotą lub Chorwacją, łącznie z wartością dodanych tam materiałów.

6. Postanowienia ustępów 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów, które nie spełniają warunków określonych w wykazie załącznika II i które mogą zostać uznane za wystarczająco obrobione lub przetworzone jedynie z zastosowaniem ogólnych wartości określonych w artykule 6 ustęp 2.

7. Postanowienia ustępów 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

8. Wszelka obróbka lub przetworzenie odpowiadające postanowieniom niniejszego artykułu i dokonywane poza Wspólnotą lub Chorwacją są wykonywane w ramach procedur uszlachetniania biernego lub podobnych uzgodnień.

Artykuł  13

Transport bezpośredni

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Układzie dotyczy tylko produktów spełniających wymagania niniejszego protokołu, przewożonych bezpośrednio między Wspólnotą a Chorwacją. Jednakże towary tworzące pojedynczą przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, gdzie mogą być przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod dozorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i że nie zostaną one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla utrzymania ich w niezmienionym stanie.

Transport produktów pochodzących rurociągami może odbywać się przez inne terytoria niż Wspólnoty lub Chorwacji.

2. Dowód, że warunki wymienione w ustępie 1 zostały łącznie spełnione, dostarczany jest poprzez przedstawienie właściwym organom celnym kraju przywozu:

a) jednolitego dokumentu przewozowego, obejmującego przewóz z kraju wywozu przez kraj tranzytu;

lub

b) świadectwa wydanego przez organy celne kraju tranzytu zawierającego:

i) dokładny opis produktów;

ii) datę rozładunku i ponownego załadunku produktów, również ze statku lub na statek, ze wskazaniem wykorzystanych statków lub innych środków transportu;

i

iii) poświadczenie warunków pozostawania produktów w kraju tranzytu;

lub

c) bądź w razie ich braku, jakichkolwiek dokumentów poświadczających.

Artykuł  14

Wystawy

1. Produkty pochodzące wysyłane w celu wystawienia w innym kraju niż kraje Wspólnoty lub Chorwacji korzystają w przywozie z postanowień Układu, pod warunkiem że zgodnie z wymogami organów celnych zostanie potwierdzone:

a) że eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub Chorwacji do kraju wystawy, gdzie je wystawił;

b) że eksporter ten sprzedał produkty lub przekazał je odbiorcy we Wspólnocie lub w Chorwacji;

c) że produkty zostały wysłane w trakcie wystawy lub bezpośrednio po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

i

d) że od chwili ich wysyłki w celu wystawienia produkty nie były użytkowane do innych celów niż pokaz na tej wystawie.

2. Dowód pochodzenia musi zostać wystawiony lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i należy go przedstawić w zwykły sposób właściwym organom celnym kraju przywozu. Musi na nim być umieszczona nazwa i adres wystawy. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, mogą zostać zażądane dodatkowe dokumenty potwierdzające warunki, na jakich były one wystawiane.

3. Ustęp 1 stosuje się do każdej wystawy, targów lub podobnej publicznej imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolniczym lub rzemieślniczym, nieorganizowanej w celach prywatnych w sklepach lub pomieszczeniach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza w celu sprzedaży produktów zagranicznych i w trakcie której dane produkty pozostają pod dozorem celnym.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH

Artykuł  15

Zakaz zwrotu lub zwolnienia z należności celnych

1. Materiały niepochodzące wykorzystane przy wytwarzaniu produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Chorwacji, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie korzystają we Wspólnocie lub w Chorwacji z jakiegokolwiek zwrotu lub zwolnienia z należności celnych.

2. Zakaz, określony w ustępie 1, znajduje zastosowanie do każdego uregulowania mającego na celu zwrot, umorzenie lub warunkowe zwolnienie, w całości lub części, z należności celnych lub opłat o skutku równoważnym obowiązujących we Wspólnocie lub w Chorwacji w odniesieniu do materiałów używanych przy wytwarzaniu, jeśli taki zwrot, umorzenie lub warunkowe zwolnienie stosuje się bezpośrednio lub pośrednio, gdy produkty wytworzone z tych materiałów są przedmiotem wywozu i nie są przeznaczone do użycia w kraju.

3. Eksporter produktów, na które wystawiony został dowód pochodzenia, ma obowiązek przedłożenia w każdym czasie, na żądanie organów celnych, wszystkich właściwych dokumentów potwierdzających, że nie otrzymał jakiegokolwiek zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych przy wytwarzaniu danych produktów i że wszystkie należności celne lub opłaty o skutku równoważnym zostały uiszczone.

4. Postanowienia ustępów 1-3 stosuje się również w odniesieniu do opakowań w rozumieniu artykułu 8 ustęp 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu artykułu 9 oraz produktów w zestawach w rozumieniu artykułu 10, w przypadku gdy przedmioty te nie są pochodzące.

5. Postanowienia ustępów 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów będących przedmiotem Układu. Ponadto nie stanowią one przeszkody dla stosowania systemu zwrotów wywozowych za produkty rolne, który jest stosowany w wywozie zgodnie z postanowieniami Układu.

6. Nie naruszając ustępu 1, Chorwacja może stosować uregulowania dotyczące zwrotu lub zwolnienia z należności celnych lub opłat o skutku równoważnym odnoszących się do materiałów użytych przy wytwarzaniu produktów pochodzących, z zastrzeżeniem następujących postanowień:

a) od produktów objętych działami 25-49 i 64-97 Zharmonizowanego Systemu pobierane jest cło według stawki wynoszącej 5 % lub niższej, jeśli taka obowiązuje w Chorwacji;

b) od produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu pobierane jest cło według stawki wynoszącej 10 % lub niższej, jeśli taka obowiązuje w Chorwacji.

7. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się od dnia 1 stycznia 2003 roku. Postanowienia ustępu 6 stosuje się do dnia 31 grudnia 2005 roku i mogą zostać sprawdzone za porozumieniem Stron.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  16

Wymagania ogólne

1. Produkty pochodzące ze Wspólnoty korzystają z postanowień Układu przy przywozie do Chorwacji, podobnie jak produkty pochodzące z Chorwacji przy przywozie do Wspólnoty, po przedłożeniu:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór przedstawiony jest w załączniku III;

lub

b) w przypadkach wymienionych w artykule 21 ustęp 1, deklaracji, której tekst przedstawiony jest w załączniku V, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy,

aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej »deklaracją na fakturze«).

2. Nie naruszając ustępu 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu, w przypadkach wymienionych w artykule 26, korzystają z Układu bez konieczności przedstawiania którychkolwiek z wymienionych wyżej dokumentów.

Artykuł  17

Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR.1

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiane jest przez właściwe organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek złożony przez eksportera lub na jego odpowiedzialność przez jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR.1 oraz formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku III. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzony został niniejszy Układ. Formularze wypełniane ręcznie powinny być wypełnione atramentem drukowanymi literami. Produkty powinny zostać opisane w przeznaczonym na to polu bez pozostawiania wolnych wierszy. Jeżeli pole nie jest całkowicie wypełnione, pod ostatnim wierszem opisu musi być narysowana pozioma linia, a niewykorzystane miejsce przekreślone.

3. Eksporter wnioskujący o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 jest zobowiązany do przedłożenia w każdej chwili, na żądanie właściwych organów celnych kraju wywozu, w którym zostało wystawione świadectwo wywozowe EUR.1, wszystkich dokumentów potwierdzających pochodzenie danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymagań przewidzianych w niniejszym protokole.

4. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego lub Chorwacji, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Chorwacji i spełniają pozostałe wymagania przewidziane w niniejszym protokole.

5. Organy celne wystawiając świadectwo przewozowe EUR.1 podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zweryfikowania pochodzenia produktów oraz spełnienia wszystkich pozostałych wymagań przewidzianych w niniejszym protokole. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera lub każdą innego rodzaju kontrolę, którą uznają za właściwą. Organy celne wystawiające świadectwa zapewniają także, że formularze określone w ustępie 2 są należycie wypełniane. W szczególności sprawdzają one, czy miejsce przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający wszelkie możliwości dokonania oszukańczych uzupełnień.

6. Data wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 jest umieszczana w polu 11 świadectwa.

7. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne i udostępniane eksporterowi od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia.

Artykuł  18

Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiane retrospektywnie

1. Bez względu na postanowienia artykułu 17 ustęp 7, świadectwo przewozowe EUR.1 może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po dokonaniu wywozu produktów, których dotyczy, jeżeli:

a) nie zostało wystawione w chwili wywozu w związku z pomyłką, nieumyślnym przeoczeniem lub zaistnieniem innych szczególnych okoliczności;

albo

b) wykazano, zgodnie z wymaganiami organów celnych, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało z przyczyn technicznych przyjęte przy przywozie.

2. W celu wprowadzenia w życie ustępu 1 eksporter musi wskazać w swym wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, oraz uzasadnić swój wniosek.

3. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 retrospektywnie jedynie po sprawdzeniu, że informacje przekazane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich aktach.

4. Wydane retrospektywnie świadectwa przewozowe EUR.1 muszą być opatrzone jedną z następujących adnotacji:

»EXPEDIDO A POSTERIORI«, »UDSTEDT EFTERFØOLGENDE«, »NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT«, »ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ«, »ISSUED RETROSPECTIVELY«, »DELIVRE A POSTERIORI«, »RILASCIATO A POSTERIORI«, »AFGEGEVEN A POSTERIORI«, »EMITIDO A POSTERIORI«, »ANNETTU JÄLKIKÄTEEN«, »UTFÄRDAT I EFTERHAND«, »NAKNADNO IZDANO«.

5. Adnotację określoną w ustępie 4 umieszcza się w polu »Uwagi« świadectwa przewozowego EUR.1.

Artykuł  19

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do organów celnych, które je wystawiły, o wydanie duplikatu w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w ich posiadaniu.

2. Wydany w ten sposób duplikat musi być opatrzony jedną z następujących adnotacji:

»DUPLICADO«, »DUPLIKAT«, »ANTIΓΡΑΦΟ«, »DUPLICATE«, »DUPLICATA «, »DUPLICATO«, »DUPLICAAT«, »SEGUNDA VIA«, »KAKSOISKAPPALE«.

3. Adnotację określoną w ustępie 2 umieszcza się w polu »Uwagi« duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Duplikat, który jest opatrzony datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje również od tej daty.

Artykuł  20

Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące znajdują się pod kontrolą jednego z urzędów celnych we Wspólnocie lub w Chorwacji, pierwotny dowód pochodzenia może zostać zastąpiony, do celów przesłania tych produktów lub niektórych z nich do innego miejsca we Wspólnocie lub w Chorwacji, jednym lub większą liczbą świadectw przewozowych EUR.1. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR.1 wydawane są przez urząd celny, pod kontrolą którego znajdują się towary.

Artykuł  21

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

1. Deklaracja na fakturze określona w artykule 16 ustęp 1 litera b) może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera, w rozumieniu artykułu 22;

lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6 000 ECU.

2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, w przypadku gdy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Chorwacji i spełniają pozostałe wymagania przewidziane w niniejszym protokole.

3. Eksporter, sporządzając deklarację na fakturze, ma obowiązek przedstawiania w każdej chwili, na żądanie organów celnych kraju wywozu, wszystkich właściwych dokumentów potwierdzających pochodzenie danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymagań przewidzianych w niniejszym protokole.

4. Eksporter sporządza deklarację na fakturze wpisując na maszynie, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, deklarację, której tekst znajduje się w załączniku IV, w jednej z wersji językowych użytych w tym załączniku, zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest sporządzona odręcznie, wówczas jest napisana atramentem i drukowanymi literami.

5. Deklaracje na fakturze są opatrzone własnoręcznym podpisem eksportera. Jednakże upoważniony eksporter, w rozumieniu artykułu 22, nie jest zobowiązany do podpisywania takich deklaracji, pod warunkiem że przedstawi organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie, w którym przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą wskazującą na niego deklarację na fakturze, tak jak gdyby była przez niego podpisana własnoręcznie.

6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty, których dotyczy, są wywożone lub po dokonaniu ich wywozu, pod warunkiem że zostanie ona przedstawiona w kraju przywozu nie później niż w ciągu dwóch lat od przywozu produktów, których dotyczy.

Artykuł  22

Upoważniony eksporter

1. Organy celne kraju wywozu mogą zezwolić każdemu eksporterowi (zwanemu dalej »upoważnionym eksporterem«), który często dokonuje wywozu produktów będących przedmiotem Układu, na sporządzanie deklaracji na fakturze niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie zezwolenie musi przedstawić, zgodnie z wymaganiami organów celnych, wszelkich gwarancji niezbędnych w celu zweryfikowania pochodzenia produktów, jak również spełnienia wszystkich innych wymagań niniejszego protokołu.

2. Organy celne mogą uzależnić nadanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia warunków, które będą uważać za właściwe.

3. Organy celne nadają upoważnionemu eksporterowi numer pozwolenia celnego, który jest umieszczany na deklaracji na fakturze.

4. Organy celne monitorują sposób wykorzystania pozwolenia przez upoważnionego eksportera.

5. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć pozwolenie. Czynią to w przypadku, gdy upoważniony eksporter nie daje już gwarancji określonych w ustępie 1, nie spełnia warunków określonych w ustępie 2 lub w wykorzystuje pozwolenie w nieprawidłowy sposób.

Artykuł  23

Termin ważności dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące, licząc od daty wystawienia w kraju wywozu, i w tym samym terminie musi być przedłożony organom celnym kraju przywozu.

2. Dowody pochodzenia przedłożone organom celnym kraju przywozu po upływie ostatecznego terminu przedstawienia, określonego w ustępie 1, mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, jeżeli niedotrzymanie ostatecznego terminu spowodowane jest zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.

3. W innych przypadkach spóźnionego przedstawienia organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem wyżej określonego ostatecznego terminu.

Artykuł  24

Przedkładanie dowodów pochodzenia

Dowody pochodzenia przedstawiane są organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami obowiązującymi w tym kraju. Organy te mogą zażądać przetłumaczenia dowodu pochodzenia, a ponadto załączenia do zgłoszenia przywozowego oświadczenie importera, stwierdzające, że produkty spełniają warunki wymagane do zastosowania Układu.

Artykuł  25

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach przewidzianych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane, w rozumieniu reguły ogólnej 2 a) Zharmonizowanego Systemu, należące do sekcji XVI i XVII lub klasyfikowane pod pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu, przywożone są partiami, organom celnym przedstawiany jest jeden dowód pochodzenia przy przywozie pierwszej partii.

Artykuł  26

Zwolnienie z obowiązku przedstawiania dowodu pochodzenia

1. Produkty przesyłane w małych paczkach przez osoby fizyczne do osób fizycznych lub stanowiące część bagażu osobistego podróżnych są dopuszczane jako produkty pochodzące bez konieczności przedkładania dowodu pochodzenia, pod warunkiem że chodzi o pozbawiony charakteru handlowego przywóz produktów, które zostaną zgłoszone jako spełniające wymagania niniejszego protokołu, i nie ma żadnych wątpliwości co do prawidłowości takiego oświadczenia. W przypadku produktów przesyłanych pocztą oświadczenie to może zostać złożone na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.

2. Za pozbawiony charakteru handlowego uważa się przywóz o charakterze okazjonalnym, odnoszący się wyłącznie do produktów przeznaczonych do użytku osobistego odbiorców lub podróżnych lub ich rodzin, a z rodzaju i ilości produktów wynika jednoznacznie, że nie są przeznaczone do wykorzystania w celach handlowych.

3. Ponadto całkowita wartość takich produktów nie przekracza 500 euro w odniesieniu do małych paczek i 1 200 euro w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  27

Zaświadczenia

Dokumentami określonymi w artykule 17 ustęp 3 i artykule 21 ustęp 3, wykorzystywanymi do ustalenia, czy produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Chorwacji i spełniają pozostałe wymagania niniejszego protokołu, mogą być w szczególności:

a) bezpośredni dowód procesów zastosowanych przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, zawarty na przykład w jego rachunkach lub wewnętrznej księgowości;

b) dokumenty potwierdzające pochodzenie użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Chorwacji, gdzie dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające fakt dokonania w Wspólnocie lub w Chorwacji obróbki lub przetworzenia materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Chorwacji, gdzie dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające pochodzenie użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Chorwacji zgodnie z niniejszym protokołem.

Artykuł  28

Przechowywanie dowodów pochodzenia, deklaracji dostawcy i dokumentów dowodowych

1. Eksporter występujący o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty określone w artykule 17 ustęp 3 przez okres co najmniej trzech lat.

2. Sporządzając deklarację na fakturze, eksporter przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze, jak również dokumenty określone w artykule 21 ustęp 3 przez okres co najmniej trzech lat.

3. Organy celne kraju wywozu, które wydają świadectwo przewozowe EUR.1, przechowują formularz wniosku określonego w artykule 17 ustęp 2 przez okres co najmniej trzech lat.

4. Organy celne kraju przywozu przechowują przedłożone im świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł  29

Niezgodności i pomyłki formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między deklaracjami umieszczonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu do celów przeprowadzenia formalności przy przywożeniu produktów nie czyni tego dowodu lub tej deklaracji nieważnymi, jeżeli zostanie należycie ustalone, że dokument ten odnosi się do przedstawianych produktów.

2. Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy maszynowe w dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeżeli błędy te nie wywołują wątpliwości odnoszących się do prawidłowości deklaracji złożonych w tym dokumencie.

Artykuł  30

Kwoty wyrażone w euro

1. Do celów stosowania postanowień artykułu 21 ustęp 1 litera b) i artykułu 26 ustęp 3, w przypadkach gdy produkty fakturowane są w walucie innej niż euro, kwoty wyrażone w walutach krajowych Państw Członkowskich lub Chorwacji równoważne kwotom wyrażonym w euro są ustalane corocznie przez każdy z tych krajów.

2. Przesyłka korzysta z postanowień artykułu 21 ustęp 1 litera b) lub artykułu 26 ustęp 3 przez odniesienie do waluty, w której sporządzona jest faktura, zgodnie z kwotą ustaloną przez Wspólnotę lub Chorwację.

3. Kwoty, jakie mają być stosowane w jakiejkolwiek walucie krajowej, są równowartością w tej walucie kwot wyrażonych w euro pierwszego dnia roboczego miesiąca października. Do dnia 15 października kwoty te przekazywane są do wiadomości Komisji Europejskiej i obowiązują od dnia 1 stycznia następnego roku. Komisja Wspólnot Europejskich powiadamia Chorwację o odnośnych kwotach.

4. Chorwacja może zaokrąglić w górę lub w dół kwoty wynikające z przeliczenia kwoty wyrażonej w euro na jej walutę krajową. Zaokrąglona kwota nie może różnić się o więcej niż 5 % od kwoty wynikającej z przeliczenia. Chorwacja może pozostawić bez zmian kwoty wyrażone w walucie krajowej równoważne wartościom wyrażonym w euro, jeżeli w chwili ich corocznej waloryzacji, przewidzianej w ustępie 3, przeliczenia przed jakimkolwiek zaokrąglaniem są wyższe o mniej niż 15 % równowartości wyrażonej w walucie krajowej. Równowartość w walucie krajowej może być pozostawiona bez zmian, jeżeli przeliczenie prowadzi do obniżenia wysokości równowartości.

5. Na wniosek Wspólnoty lub Chorwacji Komitet ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia dokonuje przeglądu kwot wyrażonych w euro. Dokonując przeglądu, Komitet ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia rozważa celowość zachowania skutków tych ograniczeń w rzeczywistych wartościach. W tym celu Komitet może podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

METODY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  31

Wzajemna pomoc

1. Organy celne Państw Członkowskich i Chorwacji przekazują sobie wzajemnie, za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich, wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych przy wystawianiu świadectw przewozowych EUR.1 oraz adresy organów celnych właściwych dla weryfikacji tych świadectw i deklaracji na fakturze.

2. W celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego protokołu Wspólnota i Chorwacja będą udzielać sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem właściwych administracji celnych, w kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze i prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł  32

Weryfikacja dowodu pochodzenia

1. Późniejsza kontrola dowodów pochodzenia przeprowadzana jest losowo lub w każdym przypadku gdy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości odnośnie do autentyczności takich dokumentów, pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymagań przewidzianych w niniejszym protokole.

2. Do celów wprowadzania w życie postanowień ustępu 1, organy celne kraju przywozu odsyłają świadectwo przewozowe EUR.1 oraz fakturę, jeżeli została przedstawiona, deklarację na fakturze lub kopie tych dokumentów organom celnym kraju wywozu, podając, gdy sytuacja tego wymaga, powody uzasadniające przeprowadzenie takiego badania. Na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji przekazywane są wszelkie dokumenty i uzyskane informacje, sugerujące, że informacje podane na dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe.

3. Weryfikację przeprowadzają organy celne kraju wywozu. W tym celu mają one prawo żądania przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzania kontroli ksiąg rachunkowych eksportera lub każdą inną kontrolę, którą uznają za właściwą.

4. Jeżeli organy celne kraju przywozu podejmą decyzję o zawieszeniu przyznania preferencyjnego traktowania w odniesieniu do danego produktu, to w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji proponują importerowi zwalnianie produktów, pod warunkiem podjęcia środków ostrożności, jakie uznają za niezbędne.

5. Organy celne wnioskujące o przeprowadzenie weryfikacji są informowane o wynikach weryfikacji tak szybko, jak jest to możliwe. Wyniki te muszą jednoznacznie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne, czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Chorwacji i czy spełniają pozostałe wymagania przewidziane w niniejszym protokole. W przypadku gdy zastosowane zostały postanowienia dotyczące kumulacji zgodnie z artykułami 3 i 4 niniejszego protokołu, i w powiązaniu z artykułem 17 ustęp 3, odpowiedź zawiera kopię (kopie) świadectw przewozowych lub deklaracji na fakturze, na których się opiera.

6. Jeśli w przypadkach uzasadnionych wątpliwości odpowiedź nie następuje w terminie 10 miesięcy od dnia wystąpienia z wnioskiem o przeprowadzenie weryfikacji lub gdy odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających dla stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, występujące z wnioskiem organy celne, poza wyjątkowymi okolicznościami, odmawiają przyznania preferencji.

Artykuł  33

Rozstrzyganie sporów

W przypadku gdy spory związane z procedurami weryfikacyjnymi, określonymi w artykule 32, nie mogą zostać rozstrzygnięte przez organy celne, które wystąpiły z wnioskiem o dokonanie weryfikacji, i organy celne odpowiedzialne za jej przeprowadzenie lub gdy pojawi się kwestia związana z interpretacją niniejszego protokołu, wówczas są one przedkładane Komitetowi ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia.

Spory zaistniałe między importerem a organami celnymi kraju przywozu są zawsze rozstrzygane zgodnie z ustawodawstwem tego kraju.

Artykuł  34

Kary

Kary nakładane są na każdą osobę, która w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub powoduje sporządzenie dokumentu, który zawiera nieprawidłowe informacje.

Artykuł  35

Strefy wolnocłowe

1. Wspólnota i Chorwacji podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby produkty sprzedawane na podstawie dowodu pochodzenia, korzystające podczas transportu ze strefy wolnocłowej znajdującej się na ich obszarze, nie zostały zastąpione innymi towarami lub nie zostały poddane obróbce innej niż zwyczajowe czynności mające na celu zapobieżenie ich pogorszeniu.

2. W drodze wyjątku od postanowień zawartych w ustępie 1, gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Chorwacji przywożone są do strefy wolnocłowej z dowodem pochodzenia i zostają poddane obróbce lub przetworzeniu, to jeżeli obróbka lub przetworzenie, którym poddano produkty, jest zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu, dane organy wystawiają na wniosek eksportera nowe świadectwo przewozowe EUR.1.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  36

Stosowanie protokołu

1. Użyty w artykule 2 termin »Wspólnota« nie obejmuje Ceuty i Melilli.

2. Przy przywozie do Ceuty i Melilli produkty pochodzące z Chorwacji korzystają w pełnym zakresie z takiej samej procedury celnej ja ta, która znajduje zastosowanie do produktów pochodzących z obszaru celnego Wspólnoty na mocy protokołu 2 Aktu Przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Chorwacja wyraża zgodę na stosowanie przy przywozie produktów objętych Układem i pochodzących z Ceuty i Melilli takiej samej procedury celnej, jak ta, która znajduje zastosowanie do produktów przywożonych i pochodzących ze Wspólnoty.

3. Do celów stosowania ustępu 2 w odniesieniu do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, niniejszy protokół stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem specjalnych warunków określonych w artykule 37.

Artykuł  37

Specjalne warunki

1. Pod warunkiem że były przewożone bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami artykułu 13, następujące produkty uważane są za:

1) pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty w całości uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wymienione produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu;

lub że

ii) produkty te pochodzą z Chorwacji lub ze Wspólnoty, w rozumieniu niniejszego protokołu, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 7 ustęp 1;

2) pochodzące z Chorwacji:

a) produkty w całości uzyskane w Chorwacji;

b) produkty uzyskane w Chorwacji, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wymienione produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu;

lub że

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, w rozumieniu niniejszego protokołu, pod warunkiem że poddane zostały obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 7 ustęp 1.

2. Ceuta i Melilla traktowane są jako jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel powinien umieścić »Chorwacja« i »Ceuta i Melilla« w polu 2 świadectwa przewozowego EUR.1 lub deklaracji na fakturze. Dodatkowo, w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, powinno to być wskazane w polu 4 świadectwa przewozowego EUR.1 lub w deklaracji na fakturze.

4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego protokołu w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  38

Zmiany w protokole

Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia może podejmować decyzje o zmianie postanowień niniejszego protokołu.

ZAŁĄCZNIK  I

UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1

W wykazie ujęte są, dla wszystkich produktów, warunki wymagane do tego, aby produkty te były uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, w rozumieniu artykułu 6 protokołu.

Uwaga 2

2.1. Dwie pierwsze kolumny wykazu opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna zawiera numer pozycji lub działu Zharmonizowanego Systemu, a druga opis towarów umieszczonych w systemie pod tą pozycją lub w tym dziale. Dla każdego wpisu umieszczonego w dwóch pierwszych kolumnach podana jest reguła wymieniona w kolumnach 3 lub 4.

Jeżeli, w pewnych wypadkach, wpis w pierwszej kolumnie poprzedzony jest oznaczeniem »ex«, oznacza to, że regułę podaną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się tylko do części pozycji opisanej w kolumnie 2.

2.2. Jeżeli w kolumnie 1 zgromadzona jest większa liczba pozycji lub też podany jest tam numer działu i w związku z tym produkty z kolumny 2 opisane są tam w sposób ogólny, odpowiednią regułę wymienioną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów, które w ramach Zharmonizowanego Systemu klasyfikowane są pod różnymi pozycjami danego działu lub pod pozycjami podanymi w kolumnie 1.

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów z tej samej pozycji, w każdym tiret zawarty jest opis odnoszący się do części pozycji będącej przedmiotem odpowiedniej reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4. W przypadku gdy dla każdego wpisu znajdującego się w dwóch pierwszych kolumnach określona została reguła w obu kolumnach 3 i 4, eksporter może wybrać jako alternatywę stosowanie reguły podanej w kolumnie 3 albo w kolumnie 4. Jeżeli w kolumnie 4 nie jest podana żadna reguła, stosuje się regułę podaną w kolumnie 3.

Uwaga 3

3.1. Postanowienia artykułu 6 protokołu dotyczące produktów, które nabyły charakter produktów pochodzących i które są używane do wytwarzania innych produktów, stosuje się bez względu na to, czy uzyskały ten status w fabryce, gdzie produkty te zostały użyte, czy też w innej fabryce na terenie Chorwacji lub Wspólnoty.

Przykład:

Silnik z pozycji 8407, dla którego reguła określa, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład, nie może przekraczać 40 % ceny ex works produktu, wytwarzany jest z »pozostałej stali stopowej wstępnie kutej« z pozycji ex 7224.

Jeżeli półwyrób został uzyskany w Chorwacji poprzez kucie wlewki niepochodzącej, to z zastosowaniem reguły podanej w wykazie dla produktów z pozycji ex 7224 uzyskał on już status produktu pochodzącego. Przy obliczaniu wartości silnika półwyrób ten może być więc traktowany jako produkt pochodzący, jeżeli został wyprodukowany w tej samej lub innej fabryce Chorwacji co silnik. Wartość wlewki niepochodzącej nie może być więc uwzględniana przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny stopień wymaganej obróbki lub przetworzenia; a więc dalej idące obróbka lub przetworzenie również nadaje status pochodzenia, i odwrotnie, przeprowadzenie obróbki lub przetworzenia w mniejszym stopniu nie nadaje statusu pochodzenia. Innymi słowy, jeżeli reguła przewiduje, że materiały niepochodzące będące na określonym etapie przetworzenia mogą zostać użyte, wykorzystanie tego rodzaju materiałów będących na mniej zaawansowanym etapie przetworzenia jest również dopuszczalne, podczas gdy nie jest dopuszczalne użycie takich materiałów znajdujących się na bardziej zaawansowanym etapie przetworzenia.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeżeli reguła stanowi, że dopuszczalne jest użycie »materiałów z każdej pozycji«, materiały z tej samej pozycji co produkt mogą zostać również użyte, jednakże z zastrzeżeniem wszelkich szczególnych ograniczeń, które mogą być zawarte w regule. Jednakże wyrażenie »wytworzenie z materiałów z każdej pozycji, włącznie z wytworzeniem z innych materiałów z pozycji ...« wiąże się z dopuszczeniem użycia jedynie materiałów klasyfikowanych pod tą samą pozycją co wytwarzany produkt, którego opis różni się od opisu produktu umieszczonego w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli podana w wykazie reguła określa, że produkt może zostać wytworzony z większej ilości materiałów, oznacza to, że można użyć jednego lub większej liczby tych materiałów. Nie wiąże się to z koniecznością użycia wszystkich materiałów.

Przykład:

Reguła mająca zastosowanie do tkanin z pozycji 5208-5212 określa, że można wykorzystywać włókna naturalne i że, między innymi, można wykorzystywać materiały chemiczne. Reguła ta nie oznacza, że włókna naturalne i materiały chemiczne muszą być wykorzystywane; można wykorzystywać jeden lub drugi rodzaj tych materiałów lub też obydwa.

3.5. Jeżeli zamieszczona w wykazie reguła stanowi, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie stanowi oczywistej przeszkody dla wykorzystania innych materiałów, które, ze względu na swoje cechy, nie mogą spełnić wymagań reguły (patrz również: uwaga 6.2 poniżej odnosząca się do materiałów włókienniczych).

Przykład:

Reguła dotycząca przetworów spożywczych z pozycji 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż lub ich pochodnych, nie zabrania w oczywisty sposób wykorzystania soli mineralnych, chemikaliów lub innych dodatków, które nie są produktami zbożowymi.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów, które, chociaż nie mogą być wytwarzane z określonych materiałów wymienionych w wykazie, to mogą być wytwarzane z tego samego rodzaju materiałów znajdujących się na wcześniejszym etapie produkcji.

Przykład:

W przypadku odzieży klasyfikowanej jako ex w dziale 62, wytwarzanej z materiałów nietkanych, jeżeli określono, że ten typ produktu może być uzyskany wyłącznie z przędzy niepochodzącej, to nie można wykorzystywać materiałów nietkanych, nawet jeżeli potwierdzono, że materiałów nietkanych nie można w normalny sposób uzyskać z przędzy. W takim przypadku materiałem, który należy wykorzystać, jest materiał znajdujący się na bezpośrednio wcześniejszym stadium obróbki przed stadium przędzy, to znaczy w stadium włókien.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła podaje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać wykorzystane, wartości tych nie można sumować. Wynika z tego, że maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższej z podanych wartości procentowych. W związku z tymi przepisami szczególne wartości procentowe, które mają zastosowanie do poszczególnych materiałów, nie mogą być przekraczane.

Uwaga 4

4.1. Określenie »włókna naturalne« jest używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne i syntetyczne. Ogranicza się ono do włókien we wszystkich stadiach, w jakich mogą występować przed przędzeniem, łącznie z odpadami, oraz, chyba że postanowiono inaczej, obejmuje włókna zgrzeblone, czesane lub w inny sposób przygotowane do przędzenia, ale nie przędzone.

4.2. Określenie »włókna naturalne« obejmuje włosie końskie z pozycji 0503, jedwab z pozycji 5002 i 5003, jak również włókna wełny, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji 5101-5105, włókna bawełny z pozycji 5201-5203 oraz pozostałe włókna pochodzenia roślinnego z pozycji 5301-5305.

4.3. Użyte w wykazie określenia »masa włókiennicza«, »materiały chemiczne« i »materiały przeznaczone do produkcji papieru« opisują materiały niesklasyfikowane w działach 50-63, które mogą być wykorzystywane do wytwarzania sztucznych, syntetycznych lub papierowych włókien lub przędzy.

4.4. Użyte w wykazie określenie »włókna chemiczne odcinkowe« obejmuje kabel z włókna ciągłego, włókna odcinkowe i odpady odcinkowych włókien chemicznych z pozycji 5501-5507.

Uwaga 5

5.1. W przypadku gdy dla danego produktu w wykazie dokonane jest odniesienie do niniejszej uwagi, warunki podane w kolumnie 3 nie mają zastosowania do wszelkich podstawowych materiałów włókienniczych, wykorzystywanych przy wytwarzaniu tego produktu i które łącznie stanowią w całości 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych (patrz również: uwagi 5.3 i 5.4 poniżej).

5.2. Jednakże tolerancja wspomniana w uwadze 5.1 może być zastosowana wyłącznie do wyrobów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub większej ilości podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

- jedwab,

- wełna,

- gruba sierść zwierzęca,

- cienka sierść zwierzęca,

- włosie końskie,

- bawełna,

- materiały służące do produkcji papieru i papier,

- len,

- konopie siewne,

- juta i inne włókna łykowe włókna przędne,

- sizal i inne włókna przędne z gatunku »Agava«,

- włókno kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna przędne,

- włókna chemiczne,

- włókna sztuczne,

- włókna przewodzące elektryczność,

- odcinkowe włókna chemiczne z polipropylenu,

- odcinkowe włókna chemiczne poliestru,

- odcinkowe włókna chemiczne z poliamidu,

- odcinkowe włókna chemiczne z poliakrylonitrylu,

- odcinkowe włókna chemiczne z poliamidu,

- odcinkowe włókna chemiczne z politetrafluoroetylenu,

- odcinkowe włókna chemiczne z polifenylenu sulfonowego,

- odcinkowe włókna chemiczne z polichlorku winylu,

- pozostałe odcinkowe włókna chemiczne,

- odcinkowe włókna chemiczne z wiskozy,

- pozostałe odcinkowe włókna sztuczne,

- podzielona na odcinki przędza poliuretanowa z elastycznymi odcinkami polieterów, żyłkowana lub nie,

- podzielona na odcinki przędza poliuretanowa z elastycznymi odcinkami poliestrów, żyłkowana lub nie,

- produkty z pozycji 5605 (przędza metalizowana) składające się z rdzenia z cienkiej taśmy aluminiowej lub błony z tworzywa sztucznego pokrytej lub nie proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, przy czym rdzeń ten wklejony jest za pomocą przezroczystego lub barwnego kleju między dwie błony z tworzywa sztucznego,

- pozostałe produkty z pozycji 5605.

Przykład:

Przędza z pozycji 5205 wykonana z włókien bawełny z pozycji 5203 i syntetycznych włókien odcinkowych z pozycji 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego niepochodzące syntetyczne włókna odcinkowe, które nie spełniają reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub masy włókienniczej), mogą być wykorzystywane do 10 % masy przędzy.

Przykład:

Tkanina wełniana z pozycji 5112, uzyskana z przędzy wełnianej z pozycji 5107 i przędzy z odcinkowych włókien syntetycznych z pozycji 5509, jest tkaniną mieszaną. Dlatego włókna syntetyczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub masy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z niezgrzebnych lub nieczesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia włókien naturalnych), lub ich mieszanka, mogą być wykorzystywane, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Tkanina rózgowa z pozycji 5802, uzyskana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205, i tkanina bawełniana z pozycji 5210 jest produktem mieszanym jedynie w przypadku, jeżeli sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną wykonaną z przędzy zaklasyfikowanej pod dwoma odrębnymi pozycjami lub jeżeli wykorzystywane przędze bawełniane same są mieszanką.

Przykład:

Jeżeli dana tkanina rózgowa wykonywana jest z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny syntetycznej z pozycji 5407, oczywiste jest, że wykorzystane rodzaje włókien są dwoma różnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i że rózgowa tkanina włókiennicza jest w związku z tym produktem mieszanym.

5.3. W przypadku produktów zawierających »podzieloną na odcinki przędzę poliuretanową z elastycznymi odcinkami poliestrów, żyłkowaną lub nie« tolerancja w odniesieniu do tej przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających »rdzeń z taśmy aluminiowej lub błony z tworzywa sztucznego, nawet pokrytej proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, przy czym rdzeń ten wklejony jest za pomocą przezroczystego lub barwnego kleju między dwie błony z tworzywa sztucznego«, tolerancja w odniesieniu do tego rdzenia wynosi 30 %.

Uwaga 6

6.1. W przypadku gdy wykaz zawiera odniesienie do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze, z wyjątkiem podszewek i fizeliny, które nie spełniają warunków reguły określonej w kolumnie 3 wykazu dla danego produktu gotowego, mogą być wykorzystywane, pod warunkiem że są zaklasyfikowane pod inną pozycją niż produkt, a ich wartość nie przekracza 8 % ceny ex works produktu.

6.2. Bez uszczerbku dla uwagi 6.3, materiały, które nie są klasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie wykorzystywane do produkcji wyrobów włókienniczych, które zawierają lub nie zawierają materiałów włókienniczych.

Przykład:

Jeżeli podana w wykazie reguła przewiduje dla określonego wyrobu włókienniczego, takiego jak spodnie, konieczność wykorzystania przędzy, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych, takich jak guziki, gdyż te ostatnie nie są klasyfikowane w działach 50-63. Z tego samego powodu nie ogranicza to stosowania zamków błyskawicznych, nawet jeżeli te ostatnie normalnie zawierają materiały włókiennicze.

6.3. W przypadku stosowania normy procentowej, przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących musi zostać uwzględniona wartość materiałów, które nie są klasyfikowane w działach 50-63.

Uwaga 7

7.1. »Procesami specyficznymi«, do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładne frakcjonowanie⁽¹⁾;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą następujące zabiegi: poddanie działaniu stężonego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika kwasu siarkowego, neutralizacja czynnikami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczanie naturalnie aktywnymi ziemiami, ziemią aktywowaną, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

i) izomeryzacja.

7.2. »Procesami specyficznymi«, do celów pozycji 2710, 2711 i 2712, są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania⁽¹⁾;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą następujące zabiegi: poddanie działaniu stężonego kwasu siarkowego, oleum bądź bezwodnika siarkowego, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczanie naturalnie aktywnymi ziemiami, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

ij) izomeryzacja;

k) odsiarczanie wodorem, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z pozycji ex 2710, dające redukcję przynajmniej 85 % zawartości siarki w obrabianych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) odparafinowywanie z zastosowaniem innego procesu niż filtrowanie, wyłącznie w odniesieniu do produktów z pozycji 2710;

m) poddawanie działaniu wodoru nie będące odsiarczaniem, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z pozycji ex 2710, w którym to procesie wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej przeprowadzanej pod ciśnieniem większym niż 20 barów i w temperaturze większej niż 250 °C przy użyciu katalizatora. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących z pozycji ex 2710, w szczególności w celu ulepszenia koloru lub stabilności (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwienie), nie będzie jednak uważane za proces specyficzny;

n) destylacja atmosferyczna, wyłącznie w odniesieniu do olejów napędowych z pozycji ex 2710, pod warunkiem że mniej niż 30 % tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy 300 °C, z zastosowaniem metody ASTM D 86;

o) poddawanie działaniu wyładowań elektrycznych snopiastych wysokiej częstotliwości, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje napędowe i oleje opałowe z pozycji ex 2710.

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste czynności, takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtracja, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki oraz wszelkiego rodzaju kombinacje tych czynności lub czynności podobnych, które nie nadają pochodzenia.

______

⁽¹⁾ Patrz: uzupełniająca uwaga wyjaśniająca 4 b) działu 27 Nomenklatury Scalonej.

ZAŁĄCZNIK  II

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR.1 I WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

1. Każde świadectwo ma wymiary 210 × 297 mm, z dopuszczalną tolerancją minus 5 mm lub plus 8 mm, jeśli chodzi o długość. Stosowany papier musi być papierem koloru białego, niezawierającym masy ściernej, klejonym do pisania i o minimalnej wadze 25 g/m2. Świadectwo posiada w tle giloszowany nadruk koloru zielonego, ujawniający każde fałszerstwo dokonane za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

2. Właściwe organy Stron mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania formularzy lub mogą zlecić ich wydruk zatwierdzonym przez nie drukarniom. W tym ostatnim przypadku na każdym formularzu musi zostać umieszczone odniesienie do takiego zatwierdzenia. Na każdym formularzu musi znajdować się nazwa i adres drukarni lub znak, za pomocą którego może ona być zidentyfikowana. Poza tym posiada także numer seryjny, wydrukowany lub nie, za pomocą którego może być zidentyfikowany.

grafika

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE

ZAŁĄCZNIK  IV

Deklaracja na fakturze

Deklaracja na fakturze, której tekst podany jest poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne powtarzanie tych przypisów.

Wersja angielska

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No ...⁽¹⁾) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ...⁽²⁾ preferential origin.

Wersja hiszpańska

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera n^o ...⁽¹⁾) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial ...⁽²⁾.

Wersja duńska

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument (toldmyndighedernes tilladelse nr. ...⁽¹⁾), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i ...⁽²⁾.

Wersja niemiecka

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr. ...⁽¹⁾) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anderes angegeben, präferenzbegünstigte ... Ursprungswaren sind⁽²⁾.

Wersja grecka

O εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το πρόνέ γγραφο (άδεια τελωνείου αριθ. ...⁽¹⁾) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμηοιακής καταγωγής ...⁽²⁾.

Wersja francuska

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douaniere n^o(1)) ... déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ...⁽²⁾.

Wersja włoska

L'esportatore delle merci conemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n^o ...⁽¹⁾) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di originale preferenziale ...⁽²⁾.

Wersja niderlandzka

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr ...⁽¹⁾), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële ... oorsprong zijn⁽²⁾.

Wersja portugalska

O abaixo assinado, exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira n^o. ...⁽¹⁾), declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial ...⁽²⁾.

Wersja fińska

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupan:o ...⁽¹⁾) ilmoittaa että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja ... alkuperätuotteita⁽²⁾.

Wersja szwedzka

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr. ...⁽¹⁾) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ... ursprung⁽²⁾.

Wersja chorwacka

Izvodnik proizvoda obuhvaenich ovom ispravom (carinsko ovlastenje br ...⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je to drukeije izrieito navedeno, ovi proizvodi ...⁽²⁾ preferencijalnog podrijetla

.........................................................⁽³⁾

(Miejscowość i data)

.........................................................⁽⁴⁾

(Podpis eksportera; dodatkowo czytelne nazwisko osoby podpisującej deklarację)

______

⁽¹⁾ Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer upoważnienia tego eksportera musi być umieszczony w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach są opuszczane lub miejsce pozostawia się niewypełnione.

⁽²⁾ Należy podać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja na fakturze dotyczy, w całości lub w części, produktów pochodzących z Ceuty i Mellili, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu skrót »CM«.

⁽³⁾ Te oznaczenia mogą być opuszczone, jeśli informacja na ten temat jest umieszczona na dokumencie.

⁽⁴⁾ W przypadkach, gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu powoduje również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska podpisującego.

PROTOKÓŁ 5

dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) »ustawodawstwo celne« oznacza wszelkie postanowienia prawne i administracyjne obowiązujące na terytoriach Umawiających się Stron i dotyczące przywozu, wywozu i tranzytu towarów oraz poddawanie ich wszelkim innym procedurom celnym, łącznie z zakazami, ograniczeniami i kontrolami;

b) »organ wnioskujący« oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez Umawiającą się Stronę i który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy na podstawie niniejszego protokołu;

c) »organ, do którego kierowany jest wniosek« oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez Umawiającą się Stronę i który otrzymuje wnioski o udzielanie pomocy na podstawie niniejszego protokołu;

d) »dane osobowe« oznaczają wszelkie informacje odnoszące się do zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej;

e) »działanie sprzeczne z ustawodawstwem celnym« oznacza każde naruszenie lub próbę naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  2

Zakres stosowania

1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy w sprawach pozostających w ich kompetencji, w sposób i na warunkach ustanowionych w niniejszym protokole, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności przez zapobieganie, prowadzenie dochodzeń i zwalczanie działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym.

2. Pomoc w sprawach celnych, przewidzianą w niniejszym protokole, stosuje się do wszystkich organów administracyjnych Umawiających się Stron, które są właściwe w zakresie stosowania niniejszego protokołu. Nie narusza to zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje to również informacji uzyskanych w wyniku uprawnionych działań przeprowadzonych na wniosek organów sądowych, chyba że na przekazanie takich informacji organy te wyrażą zgodę.

3. Niniejszy protokół nie obejmuje pomocy przy ściąganiu ceł, podatków lub kar pieniężnych.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek o pomoc, przekazuje mu wszystkie istotne informacje umożliwiające zapewnienie właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, łącznie z informacjami dotyczącymi odnotowanych lub planowanych działań, które są lub mogą być sprzeczne z ustawodawstwem celnym.

2. Na wniosek organu występującego organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje mu informacje:

a) czy towary wywiezione z terytorium jednej ze Stron zostały prawidłowo przywiezione na terytorium drugiej Strony, określając, we właściwym przypadku, procedurę celną zastosowaną do towarów;

b) czy towary przywiezione na terytorium jednej ze Stron zostały prawidłowo wywiezione z terytorium drugiej Strony, określając, we właściwym przypadku, procedurę celną zastosowaną wobec towarów.

3. Na wniosek organu występującego organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje w ramach obowiązujących go postanowień prawnych i administracyjnych niezbędne kroki w celu zapewnienia szczególnego nadzoru nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że prowadzą lub prowadziły działania sprzeczne z ustawodawstwem celnym;

b) miejscami, w których zapasy towarów są lub były gromadzone w taki sposób, że istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że towary te są przeznaczone do wykorzystania do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

c) towarami przewożonymi lub które mogą być przewożone w taki sposób, że istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że są one przeznaczone do wykorzystania do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

d) środkami transportu, które są lub mogą być wykorzystywane w taki sposób, że istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że są one przeznaczone do wykorzystania do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Umawiające się Strony udzielają sobie, z własnej inicjatywy i zgodnie z obowiązującymi je postanowieniami prawnymi i administracyjnymi, wzajemnej pomocy, jeżeli uznają, że jest to niezbędne dla właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności dostarczając posiadanych informacji dotyczących:

– działań, które są lub wydają się być sprzeczne z ustawodawstwem celnym i mogą zainteresować drugą Umawiającą się Stronę,

– nowych środków i metod wykorzystywanych przy działaniach sprzecznych z ustawodawstwem celnym,

– towarów będących przedmiotem działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym,

– osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczeń, że prowadzą lub prowadziły działania sprzeczne z ustawodawstwem celnym,

– środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczeń, że były, są lub mogą być wykorzystywane przy działaniach sprzecznych z ustawodawstwem celnym.

Artykuł  5

Dostarczanie/powiadamianie

Na prośbę organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie z obowiązującymi go postanowieniami prawnymi i administracyjnymi, podejmuje wszystkie niezbędne środki w celu:

– dostarczenia wszelkich dokumentów,

lub

– powiadamiania o wszelkich decyzjach,

pochodzących od organu wnioskującego i objętych zakresem stosowania niniejszego protokołu, skierowanych do adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na terytorium organu, do którego kierowany jest wniosek.

Wniosek o przekazanie dokumentów lub powiadamianie o decyzjach jest sporządzany na piśmie w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku dopuszczonym przez ten organ.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o udzielenie pomocy

1. Wnioski, stosownie do niniejszego protokołu, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków dołączane są dokumenty niezbędne do ich załatwienia. W nagłych przypadkach mogą być przyjmowane wnioski w formie ustnej, ale muszą one zostać niezwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski, zgodnie z ustępem 1, zawierają następujące informacje:

a) organ wnioskujący;

b) wnioskowane środki;

c) przedmiot i przyczyna wniosku;

d) postanowienia prawne i administracyjne oraz inne związane z tym instrumenty prawne;

e) na ile jest to możliwe, jak najdokładniejsze i jak najbardziej wyczerpujące wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych będących celem dochodzenia;

f) streszczenie istotnych elementów stanu faktycznego i już przeprowadzonych dochodzeń.

3. Wnioski przedkładane są w jednym z języków urzędowych organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku dopuszczonym przez ten organ. Wymóg ten nie ma zastosowania do dokumentów towarzyszącym wnioskom, zgodnie z ustępem 1.

4. Jeśli wniosek nie spełnia określonych powyżej wymagań formalnych, można zażądać jego skorygowania lub uzupełnienia, a w międzyczasie mogą być zarządzone środki zabezpieczające.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu załatwienia wniosku o pomoc organ, do którego kierowany jest wniosek, działa w granicach swoich uprawnień i dostępnych środków, tak jakby działał, realizując własne zadania lub na wniosek innych organów tej samej Umawiającej się Strony, przez dostarczanie posiadanych informacji lub przeprowadzanie właściwych dochodzeń lub doprowadzanie do ich przeprowadzenia. Niniejsze postanowienie dotyczy również wszystkich innych organów, którym przekazany został wniosek przez organ, do którego skierowano wniosek, w przypadku gdy on sam nie może działać.

2. Wnioski o pomoc załatwiane są zgodnie z postanowieniami prawnymi i administracyjnymi Umawiającej się Strony, do której zostały skierowane.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i na warunkach przez nią ustanowionych, otrzymać w biurach organu, do którego skierowano wniosek, lub innych zainteresowanych organów, zgodnie z ustępem 1, informacje o działaniach, które stanowią lub mogą stanowić naruszenie ustawodawstwa celnego, których organ wnioskujący potrzebuje do celów niniejszego protokołu.

4. Należycie upoważnieni urzędnicy jednej z Umawiających się Stron mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i na warunkach przez nią ustanowionych, uczestniczyć w dochodzeniach przeprowadzanych na terytorium tej drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  8

Forma przekazywanych informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje wyniki dochodzeń organowi wnioskującemu w formie pisemnej wraz z odnośnymi dokumentami, uwierzytelnionymi odpisami lub innymi pozycjami.

2. Informacje te mogą być przekazywane w formie elektronicznej.

3. Oryginały dokumentów przekazywane są jedynie na wniosek, w przypadkach gdy uwierzytelnione odpisy byłyby niewystarczające. Oryginały te są jak najszybciej zwracane.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Można odmówić udzielenia pomocy lub uzależnić jej udzielenie od spełnienia pewnych warunków lub wymagań, w przypadku gdy jedna ze Stron uzna, że pomoc na podstawie niniejszego protokołu:

a) może naruszyć suwerenność Chorwacji lub Państwa Członkowskiego, do którego skierowany został wniosek o udzielenie pomocy na podstawie niniejszego protokołu;

lub

b) zaszkodzić porządkowi publicznemu, bezpieczeństwu lub innym podstawowym interesom, w szczególności w przypadkach określonych w artykule 10 ustęp 2;

lub

c) może spowodować naruszenie tajemnicy przemysłowej, handlowej lub zawodowej.

2. Pomoc może zostać odroczona przez organ, do którego kierowany jest wniosek, ze względu na możliwość zakłócenia toczącego się dochodzenia, postępowania karnego lub pozostałych postępowań. W takim przypadku organ, do którego kierowany jest wniosek, zasięga opinii organu wnioskującego w celu ustalenia, czy można udzielić pomocy, z zastrzeżeniem przesłanek i warunków wymaganych przez organ, do którego kierowany jest wniosek.

3. W przypadku gdy organ wnioskujący zabiega o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został o to poproszony, powinien zwrócić w swoim wniosku uwagę na ten fakt. Decyzja w sprawie takiego wniosku należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

4. W przypadkach określonych w ustępach 1 i 2 decyzja organu, do którego kierowany jest wniosek, oraz jej przyczyny muszą być bezzwłocznie podane do wiadomości organu wnioskującego.

Artykuł  10

Wymiana informacji i poufność

1. Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie, stosownie do niniejszego protokołu, ma charakter poufny lub zastrzeżony, w zależności od postanowień obowiązujących w każdej z Umawiających się Stron. Informacja ta jest objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i korzysta z ochrony prawnej, jaką objęte są podobne informacje na podstawie obowiązujących postanowień prawnych tej Umawiającej się Strony, która ją otrzymała, oraz odpowiednich postanowień mających zastosowanie w stosunku do władz wspólnotowych.

2. Dane osobowe mogą być wymieniane tylko, jeśli Umawiająca się Strona zobowiązuje się chronić takie dane w sposób, co najmniej równoważny do tego, jaki stosuje w tym konkretnym przypadku dostarczająca Umawiająca się Strona. W tym celu Umawiające się Strony przekazują sobie wzajemnie informacje o ich obowiązujących postanowieniach, łącznie z postanowieniami prawa obowiązującego w Państwach Członkowskich Wspólnoty, o ile zajdzie taka potrzeba.

3. Wykorzystanie w postępowaniach sądowych lub administracyjnych wszczętych w związku z naruszeniami ustawodawstwa celnego informacji uzyskanych na podstawie niniejszego protokołu traktuje się jak wykorzystanie do celów niniejszego protokołu. Umawiające się Strony mogą przedstawiać jako dowód w swoich protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach oraz w postępowaniu sądowym i pismach kierowanych do sądów uzyskane informacje i dokumenty, z którymi zapoznały się zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Właściwy organ, który dostarczył tych informacji lub udostępnił dokumenty, jest powiadamiany o takim wykorzystaniu.

4. Uzyskane informacje wykorzystywane są wyłącznie do celów niniejszego protokołu. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron zamierza wykorzystać takie informacje do innych celów, musi wcześniej uzyskać na to zgodę organu, który dostarczył informacji. Takie wykorzystanie podlega wszelkim ograniczeniom ustanowionym przez ten organ.

Artykuł  11

Eksperci i świadkowie

Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek, może być upoważniony do występowania, w ramach udzielonego mu pełnomocnictwa, jako ekspert lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym protokołem, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione odpisy, które mogą być potrzebne w postępowaniu. Prośba o występowanie musi dokładnie określać, przed jakim organem sądowym lub administracyjnym ma występować urzędnik oraz w jakiej sprawie, w jakim charakterze i na jakiej podstawie będzie przesłuchiwany.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Umawiające się Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z realizacją niniejszego protokołu, z wyjątkiem niezbędnych kosztów świadków, ekspertów oraz tłumaczy, którzy nie są pracownikami służby publicznej.

Artykuł  13

Wprowadzenie w życie

1. Wprowadzenie w życie niniejszego protokołu powierza się z jednej strony organom celnym Chorwacji, a z drugiej strony właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich oraz właściwym organom celnym Państw Członkowskich. Decydują one o wszystkich praktycznych środkach i uzgodnieniach, niezbędnych do jego stosowania, z uwzględnieniem postanowień obowiązujących w dziedzinie ochrony danych. Mogą one zalecać właściwym organom zmiany, które ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego protokołu.

2. Umawiające się Strony konsultują i powiadamiają się wzajemnie i na bieżąco o szczegółowych zasadach wprowadzania w życie, które przyjęto zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  14

Inne umowy

1. Uwzględniając odpowiednie kompetencje Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich, postanowienia niniejszego protokołu:

– nie wpływają negatywnie na zobowiązania Umawiających się Stron wynikające z jakiejkolwiek innej umowy międzynarodowej lub konwencji,

– są uważane za uzupełniające w stosunku do umów o wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą być zawarte między poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Chorwacją,

i

– nie wpływają negatywnie na postanowienia wspólnotowe regulujące przekazywanie, między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich a organami celnymi Państw Członkowskich, wszelkich informacji uzyskanych na podstawie niniejszego protokołu, które mogłyby stanowić przedmiot zainteresowania Wspólnoty.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1, postanowienia niniejszego protokołu mają pierwszeństwo przed postanowieniami każdej umowy dwustronnej dotyczącej wzajemnej pomocy, która została lub może być zawarta między poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Chorwacją, w zakresie, w jakim postanowienia takiej umowy są lub mogą być niezgodne z postanowieniami niniejszego protokołu.

3. W odniesieniu do pytań dotyczących stosowania niniejszego protokołu Umawiające się Strony przeprowadzają konsultacje w celu rozwiązania sprawy w ramach Komitetu ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia ustanowionego na mocy artykułu 114 Układu i Stowarzyszeniu.

PROTOKÓŁ 6

dotyczący transportu lądowego

Artykuł  1

Cel

Celem niniejszego protokołu jest wspieranie współpracy pomiędzy Stronami w dziedzinie transportu lądowego, a w szczególności ruchu tranzytowego, i zapewnienie ze względu na ten cel skoordynowanego rozwoju transportu pomiędzy terytoriami Stron oraz przez te terytoria wskutek pełnego i współzależnego zastosowania wszystkich postanowień niniejszego Protokołu.

Artykuł  2

Zakres stosowania

1. Współpraca obejmuje transport lądowy, a w szczególności transport drogowy, kolejowy i kombinowany, z uwzględnieniem odpowiedniej infrastruktury.

2. W związku z tym zakres stosowania niniejszego Protokołu obejmuje w szczególności:

– infrastrukturę transportową na terytorium jednej lub drugiej Strony w stopniu niezbędnym dla osiągnięcia celu niniejszego protokołu,

– dostęp do rynku w dziedzinie transportu drogowego na zasadzie wzajemności,

– podstawowe wspierające środki prawne i administracyjne, w tym środki handlowe, podatkowe, społeczne i techniczne,

– współpracę w dziedzinie rozwijania systemu transportowego, który uwzględnia potrzeby środowiska naturalnego,

– systematyczną wymianę informacji na temat rozwoju polityk transportowych Stron, ze szczególnym uwzględnieniem infrastruktury transportowej.

3. Przepisy szczególne deklaracji zawartej w załączniku II regulują transport wodny.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu, stosuje się następujące definicje:

a) »wspólnotowy ruch tranzytowy« oznacza przewóz towarów tranzytem, dokonywany przez przewoźnika prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty, przez terytorium Chorwacji w drodze z lub do Państwa Członkowskiego Wspólnoty;

b) »chorwacki ruch tranzytowy« oznacza przewóz towarów tranzytem, dokonywany przez przewoźnika prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Chorwacji, z Chorwacji przez terytorium Wspólnoty do jednego z państw trzecich lub towarów z państwa trzeciego do Chorwacji;

c) »transport kombinowany« oznacza przewóz towarów, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub 20-stopowy kontener lub większy korzysta z drogi na początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku korzysta z usługi kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej oraz stanowi odcinek przewozu początkowego lub końcowego:

– pomiędzy punktem, gdzie towary są załadowywane i najbliższą odpowiednią kolejową stacją załadunkową dla ocinka początkowego oraz pomiędzy najbliższą odpowiednią kolejową stacją wyładunkową a punktem, gdzie towary są wyładowywane dla końcowego odcinka,

lub

– wewnątrz promienia nieprzekraczającego 150 km w linii prostej ze śródlądowego lub morskiego portu załadunku lub wyładunku.

INFRASTRUKTURA

Artykuł  4

Postanowienie ogólne

Umawiające się Strony niniejszym zgadzają się na przyjęcie wzajemnie skoordynowanych środków w celu rozwijania wielobranżowej sieci infrastruktury transportowej jako zasadniczego sposobu rozwiązywania problemów utrudniających przewóz towarów przez Chorwację, w szczególności wzdłuż paneuropejskich korytarzy V, VII, X oraz na adriatyckim/jońskim paneuropejskim obszarze transportowym łączącym się z korytarzem VIII.

Artykuł  5

Planowanie

Rozwój na terytorium chorwackim wielobranżowej regionalnej sieci transportowej, która służy potrzebom Chorwacji i regionu południowo-wschodniego, obejmującej główne szlaki drogowe i kolejowe, śródlądowe drogi wodne, porty środlądowe, porty, porty lotnicze oraz inne istotne części składowe sieci, stanowi przedmiot szczególnego zainteresowania Wspólnoty i Chorwacji. Sieć ta ma połączenia z regionalnymi, transeuropejskimi lub paneuropejskimi sieciami krajów sąsiadujących i współdziała z Transeuropejską Siecią Transportową Wspólnoty. Odpowiednie projekty i priorytety zostaną poddane ocenie zgodnie z metodami wykorzystywanymi w ramach Oceny Potrzeb Infrastruktury Transportowej (TINA), przy jednoczesnym uwzględnieniu wyników oceny TINA dokonanej w krajach sąsiadujących. Wyniki tej oceny powinny umożliwić wskazanie priorytetów w dziedzinie transportu, istotnych ze względu na przeznaczanie środków własnych Chorwacji oraz na wszelkie wspólnotowe współfinansowanie projektów w ramach tej sieci.

Artykuł  6

Aspekty finansowe

1. Wspólnota, zgodnie z artykułem 107 Układu, wnosi wkład finansowy na rzecz niezbędnych prac infrastrukturalnych, o których mowa w artykule 5. Ten wkład finansowy może przyjąć formę kredytu z Europejskiego Banku Inwestycyjnego i wszelką inną formę finansowania, która może zapewnić dalsze dodatkowe środki.

2. W celu przyspieszenia prac Komisja podejmie wysiłki w stopniu, w jakim będzie to możliwe, by zachęcić do korzystania z dodatkowych zasobów, takich jak inwestycje poszczególnych Państw Członkowskich na zasadach dwustronnych lub środki pochodzące z funduszy publicznych lub prywatnych.

TRANSPORT KOLEJOWY I KOMBINOWANY

Artykuł  7

Postanowienie ogólne

Strony przyjmują wzajemnie skoordynowane środki niezbędne dla rozwoju i upowszechniania transportu kolejowego i kombinowanego jako sposób zagwarantowania, że w przyszłości zasadnicza część ich transportu dwustronnego i tranzytowego przez Chorwację będzie się odbywać się w warunkach bardziej przyjaznych dla środowiska.

Artykuł  8

Aspekty szczególne dotyczące infrastruktury

W ramach modernizacji chorwackich kolei zostaną podjęte konieczne kroki w celu dostowania systemu do transportu kombinowanego, ze szczególnym uwzględnieniem rozbudowy lub budowy terminali oraz prześwitów i przepustowości tuneli, co wymaga znacznych inwestycji.

Artykuł  9

Działania wspierające

Strony podejmą wszelkie działania niezbędne dla wsparcia rozwoju transportu kombinowanego.

Celem takich działań jest:

– zachęcenie do korzystania z transportu kombinowanego przez użytkowników i konsygnantów,

– uczynienie transportu kombinowanego konkurencyjnym wobec transportu drogowego, w szczególności poprzez wsparcie finansowe Wspólnoty lub Chorwacji w kontekście ich stosownych przepisów prawnych,

– zachęcenie do korzystania na długich dystansach z transportu kombinowanego i upowszechnianie w szczególności nadwozi wymiennych, kontenerów oraz transportu pojazdów drogowych przez inny środek transportu bez kierowcy, ogólnie,

– zwiększenie prędkości oraz niezawodności transportu kombinowanego, a w szczególności:

– zwiększenie częstotliwości konwojów zgodnie z potrzebami konsygnantów i użytkowników,

– zmniejszenie czasu oczekiwania na terminalach i zwiększenie ich wydajności,

– usuwanie w odpowiedni sposób wszelkich przeszkód na trasach dojazdowych w celu ułatwienia dostępu do transportu kombinowanego,

– w razie konieczności harmonizowanie ciężarów, wymiarów i parametrów technicznych sprzętu specjalistycznego, w szczególności po to, aby zapewnić niezbędną zgodność prześwitów i aby podjąć skoordynowane działania w celu zamówienia i rozpoczęcia stosowania takiego sprzętu, jaki jest wymagany ze względu na natężnie ruchu,

– oraz podejmowanie wszelkich właściwych działań w ogóle.

Artykuł  10

Rola kolei

W związku z odpowiednimi kompetencjami państw i kolei Strony zalecają, aby ich koleje w odniesieniu zarówno do transportu pasażerskiego, jak i towarowego:

– pogłębiały współpracę, czy to dwustronną, wielostronną, czy też współpracę w ramach międzynarodowych organizacji kolejowych, we wszystkich dziedzinach, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy jakości i bezpieczeństwa usług transportowych,

– starały się wspólnie ustanowić system organizacji kolei w taki sposób, aby zachęcić konsygnantów do wysyłania towarów koleją, zamiast przy użyciu transportu drogowego, w szczególności w celach tranzytowych, na zasadach uczciwej konkurencji i pozostawiając użytkownikom w tej kwestii swobodę wyboru,

– przygotowały udział Chorwacji w Transeuropejskiej Sieci Towarowej, zgodnie z dorobkiem wspólnotowym dotyczącym rozwoju kolei.

TRANSPORT DROGOWY

Artykuł  11

Postanowienia ogólne

1. W kwestii wzajemnego dostępu do rynków transportowych Strony zgadzają się, aby bez uszczerbku dla ustępu 2, utrzymać początkowo procedurę wynikającą z umów dwustronnych lub innych istniejących konwencji międzynarodowych zawartych między każdym z Państw Członkowskich Wspólnoty a Chorwacją lub, w razie braku takich umów lub konwencji, procedurę wynikającą z faktycznej sytuacji w 1991 roku. Jednakże w oczekiwaniu na zawarcie umowy między Wspólnotą a Chorwacją w sprawie dostępu do rynku transportu drogowego, zgodnie z artykułem 12, oraz w sprawie opodatkowania w zakresie transportu drogowego, zgodnie z artykułem 13 ustęp 2, Chorwacja współpracuje z Państwami Członkowskimi Wspólnoty w celu wprowadzenia zmian do tych umów dwustronnych po to, aby dostosować je do niniejszego protokołu.

2. Strony niniejszym zgadzają się na całkowitą liberalizację dostępu do wspólnotowego ruchu tranzytowego przez Chorwację i chorwackiego ruchu tranzytowego przez Wspólnotę, ze skutkiem od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

3. W drodze odstępstwa od ustępu 1, w chorwackim ruchu tranzytowym przez Austrię obowiązywać będą następujące postanowienia:

a) do dnia 31 grudnia 2002 roku, wobec tranzytu chorwackiego utrzymana zostanie procedura identyczna z tą stosowaną między tymi państwami na podstawie umowy dwustronnej podpisanej dnia 6 czerwca 1995 roku. Najpóźniej do dnia 30 czerwca 2002 roku Strony dokonają przeglądu funkcjonowania procedury stosowanej między Austrią i Chorwacją w świetle zasady niedyskryminacji, którą należy stosować w odniesieniu do samochodów ciężarowych ze Wspólnoty Europejskiej i Chorwacji w tranzycie przez Austrię. W razie konieczności podjęte zostaną odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania zasady niedyskryminacji;

b) ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2003 r. stosowany będzie do dnia 31 grudnia 2003 r. system ekopunktów podobny do systemu ustanowionego w artykule 11 protokołu 9 do Aktu Przystąpienia Austrii do Unii Europejskiej z 1994 roku. Metoda dokonywania obliczeń, szczegółowe zasady i procedury dotyczące zarządzania i kontroli ekopunktów zostaną uzgodnione we właściwym czasie w drodze wymiany listów między Umawiającymi się Stronami, zgodnie z postanowieniami artykułów 11 i 14 wyżej wymienionego protokołu 9.

4. Jeżeli w wyniku liberalizacji, o której mowa w ustępie 2, ruch tranzytowy przewoźników wspólnotowych zwiększy się do tego stopnia, że spowoduje to lub zagrozi spowodowaniem poważnych szkód dla infrastruktury drogowej oraz/lub dla płynności ruchu wzdłuż osi, wymienionych w artykule 5, oraz jeżeli w tych samych okolicznościach pojawią się problemy na terytorium Wspólnoty w pobliżu granic chorwackich, sprawę tę przedkłada się Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, zgodnie z artykułem 113 Układu. Strony mogą przedłożyć propozycję wyjątkowych, tymczasowych, niedyskryminacyjnych środków, koniecznych ze względu na ograniczenie lub zmniejszenie takich szkód.

5. Jeżeli Wspólnota Europejska ustanowi przepisy mające na celu zmniejszenie zanieczyszczenia spowodowanego przez samochody ciężarowe zarejestrowane w Unii Europejskiej, takie same przepisy stosuje się do zarejestrowanych w Chorwacji samochodów ciężarowych, które będą przemieszczać się przez terytorium Wspólnoty. Rada ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia podejmuje decyzje w sprawie koniecznych procedur.

6. Strony powstrzymują się od podejmowania wszelkich jednostronnych działań mogących prowadzić do dyskryminacji między wspólnotowymi i chorwackimi przewoźnikami lub pojazdami. Każda z Umawiających się Stron podejmuje wszystkie niezbędne kroki w celu ułatwienia transportu drogowego na terytorium drugiej Umawiającej się Strony lub przez to terytorium.

Artykuł  12

Dostęp do rynku

Strony, traktując tę kwestię priorytetowo, zobowiązują się ze sobą współpracować, przy zachowaniu przez każdą z nich własnych przepisów wewnętrznych, w poszukiwaniu:

– kierunków działań, które sprzyjałyby rozwojowi systemu transportowego, który spełnia potrzeby Umawiających się Stron i który jest zgodny, z jednej strony, z wprowadzaniem wspólnotowego rynku wewnętrznego oraz z realizacją wspólnej polityki transportowej, z drugiej zaś - z polityką gospodarczą i transportową Chorwacji,

– ostatecznego systemu regulującego dostęp w przyszłości do rynku transportu drogowego Umawiających się Stron na zasadach wzajemności.

Artykuł  13

Podatki, opłaty za przejazd i inne opłaty

1. Strony uznają, że opodatkowanie pojazdów drogowych, opłaty za przejazd i inne opłaty po obu stronach nie mogą być dyskryminacyjne.

2. Strony rozpoczną możliwie najszybciej negocjacje, mając na względzie osiągnięcie porozumienia w sprawie opodatkowania w zakresie transportu drogowego na podstawie przepisów przyjętych w tej kwestii przez Wspólnotę. Celem tego porozumienia jest w szczególności zapewnienie swobodnego przepływu ruchu transgranicznego, aby stopniowo eliminować różnice między stosowanymi przez Strony systemami opodatkowania w zakresie transportu drogowego oraz aby usuwać zakłócenia konkurencji wynikające z tych różnic.

3. Do czasu zakończenia negocjacji, o których mowa w ustępie 2, Strony będą eliminować dyskryminację między przewoźnikami Wspólnoty lub Chorwacji przy nakładaniu podatków i opłat za poruszanie się samochodów ciężarowych i/lub ich posiadanie, a także przy nakładaniu podatków i opłat od operacji przewozowych na terytorium Stron. Chorwacja zobowiązuje się, na wniosek, powiadomić Komisję Wspólnot Europejskich o wysokości stosowanych przez nią podatków, opłat za przejazd i innych opłat, jak również o sposobie ich naliczania.

4. Do czasu zawarcia porozumienia, o którym mowa w ustępie 2 oraz w artykule 12, wszelkie zmiany zaproponowane po wejściu w życie niniejszego Układu dotyczące opłat fiskalnych, opłat za przejazd i innych opłat, w tym systemów ich pobierania, które mogą być stosowane w odniesieniu do wspólnotowego ruchu tranzytowego przez terytorium Chorwacji, będą podlegały uprzednio procedurze konsultacji.

Artykuł  14

Ciężary i wymiary

1. Chorwacja uznaje, że pojazdy drogowe spełniające normy wspólnotowe dotyczące ciężarów i wymiarów mogą się w związku z tym poruszać swobodnie i bez przeszkód na trasach objętych artykułem 5. W terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego Układu na pojazdy drogowe niespełniające istniejących chorwackich norm mogą być nakładane specjalne, niedyskryminacyjne opłaty, które odzwierciedlają szkody powstałe w wyniku dodatkowego nacisku na oś.

2. Chorwacja dokłada starań, aby swoje istniejące przepisy i normy dotyczące budowy dróg zharmonizować z prawodawstwem obowiązującym we Wspólnocie do końca piątego roku od wejścia w życie niniejszego Układu oraz podejmuje wszelkie wysiłki, aby poprawić stan istniejących tras objętych artykułem 5, stosownie do tych nowych przepisów i norm w zaproponowanym terminie, zgodnie ze swoimi możliwościami finansowymi.

Artykuł  15

Środowisko

1. Aby chronić środowisko, Strony dokładają starań, aby wprowadzić normy dotyczące emisji gazowych i pyłowych oraz poziomów hałasu w odniesieniu do samochodów ciężarowych, zapewniające wysoki poziom ochrony.

2. Aby zapewnić przemysłowi klarowne informacje i aby wspierać skoordynowane badania, programowanie i produkcję, należy w tej dziedzinie unikać szczególnych norm krajowych.

Pojazdy, które spełniają normy ustanowione na mocy międzynarodowych porozumień odnoszących się również do środowiska naturalnego, mogą poruszać się bez dalszych ograniczeń po terytorium należącym do Stron.

3. Do celów wprowadzenia nowych norm Strony współpracują ze sobą, aby osiągnąć wyżej wymienione cele.

Artykuł  16

Aspekty społeczne

1. Chorwacja harmonizuje z normami wspólnotowymi swoje ustawodawstwo dotyczące szkoleń pracowników transportu drogowego, w szczególności w odniesieniu do przewozu niebezpiecznych towarów.

2. Chorwacja, jako Umawiająca się Strona Umowy Europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (ERTA), będzie wraz ze Wspólnotą koordynować w najszerszym możliwym zakresie swoje polityki dotyczące czasu prowadzenia pojazdu, przerwy i okresy odpoczynku kierowców oraz skład załogi w związku z przyszłym rozwojem ustawodawstwa społecznego w tej dziedzinie.

3. Strony współpracują w zakresie wprowadzania w życie i stosowania ustawodawstwa społecznego w dziedzinie transportu drogowego.

4. Strony zapewniają równoważność swoich odpowiednich aktów prawnych regulujących dopuszczanie do wykonywania zawodu operatora przewozów drogowych, mając na uwadze zasadę wzajemnego uznawania.

Artykuł  17

Przepisy dotyczące ruchu

1. Strony zbierają swoje doświadczenia i podejmują starania, aby zharmonizować ustawodawstwo w taki sposób, aby ułatwić przepływ ruchu w okresach szczytu (podczas weekendów, świąt państwowych, sezonu turystycznego).

2. Strony ogólnie wspierają wprowadzenie, rozwój i skoordynowanie systemu informacji o ruchu drogowym.

3. Strony dokładają starań, aby zharmonizować swoje ustawodawstwo dotyczące przewozu łatwo psujących się towarów, zwierząt żywych i substancji niebezpiecznych.

4. Strony podejmują starania, aby zharmonizować pomoc techniczną dla kierowców, rozpowszechnianie podstawowych informacji na temat ruchu drogowego oraz innych kwestii istotnych dla turystów, jak również informacji o służbach ratunkowych, w tym o pogotowiu ratunkowym.

UPROSZCZENIE FORMALNOŚCI

Artykuł  18

Uproszczenie formalności

1. Strony zgadzają się na uproszczenie zarówno dwustronnego, jak i tranzytowego przepływu towarów w transporcie kolejowym i drogowym.

2. Strony zgadzają się rozpocząć negocjacje w celu zawarcia umowy w sprawie uproszczenia kontroli i formalności dotyczących przewozu towarów.

3. Strony zgadzają się, aby w niezbędnym zakresie podejmować wspólne działania w celu przyjęcia dodatkowych środków upraszczających, jak również zachęcać do ich przyjęcia.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  19

Rozszerzenie zakresu stosowania

Jeżeli jedna ze Stron na podstawie doświadczeń ze stosowania niniejszego protokołu dochodzi do wniosku, że inne środki nieobjęte zakresem protokołu leżą w interesie skoordynowanej europejskiej polityki transportu, a w szczególności mogą pomóc rozwiązać problem ruchu tranzytowego, wówczas zgłasza ona drugiej Stronie odpowiednie sugestie.

Artykuł  20

Wprowadzenie w życie

1. Współpraca między Stronami odbywa się w ramach specjalnego podkomitetu, który zostanie ustanowiony zgodnie z artykułem 115 Układu.

2. Podkomitet ten w szczególności:

a) sporządza plany dotyczące współpracy w dziedzinie transportu kolejowego i kombinowanego, badań w zakresie transportu i środowiska;

b) poddaje analizie stosowanie decyzji zawartych w niniejszym protokole i formułuje zalecenia dla Komitetu ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, dotyczące odpowiednich rozwiązań wszelkich możliwych problemów, które mogą się pojawić;

c) po dwóch latach od wejścia w życie Układu dokonuje oceny sytuacji w zakresie poprawy infrastruktury i implikacji wynikających ze swobodnego tranzytu;

d) koordynuje monitorowanie, prognozowanie i inne prace statystyczne dotyczące transportu międzynarodowego, w szczególności ruchu tranzytowego.

Artykuł  21

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszego protokołu.

ZAŁĄCZNIK  I

WSPÓLNA DEKLARACJA

1. Wspólnota i Chorwacja odnotowują, że poziomy emisji gazowych i hałasu obecnie akceptowane we Wspólnocie do celów homologacji typu samochodów ciężarowych od dnia 1 stycznia 2001 r.⁽¹⁾ są następujące:

Wartości graniczne przy badaniach ESC i ELR:

		Masa tlenku węgla	Masa węglowodorów	Masa tlenków azotu	Masa pyłów	Zadymienie spalin
		(CO) g/kWh	(HC) g/kWh	(NOx) g/kWh	(PT) g/kWh	m-1
Wiersz A	Euro III	2,1	0,66	5,0	0,10 0,13(a)	0,8
(a) Dla silników o pojemności skokowej poniżej 0,75 dm3 na cylinder i mocy znamionowej powyżej 3 000 min-1.

Wartości graniczne przy badaniu ETC

		Masa tlenku węgla	Masa węglowodorów niemetanowych	Masa metanu	Masa tlenków azotu	Masa pyłów
		(CO) g/kWh	(NMHC) g/kWh	(CH4)(b) g/kWh	(NOx) g/kWh	(PT)(c) g/kWh
Wiersz A	Euro III	5,45	0,78	1,6	5,0	0,16 0,21(a)
(a) Dla silników o pojemności skokowej poniżej 0,75 dm3 na cylinder i mocy znamionowej powyżej 3 000 min-1.
(b) Tylko dla silników napędzanych gazem ziemnym.
(c) Nie dotyczy silników napędzanych gazem.

2. W przyszłości Wspólnota i Chorwacja dołożą starań, aby zmniejszyć emisje pojazdów silnikowych poprzez stosowanie nowoczesnej technologii kontroli emisji pojazdów w połączeniu ze stosowaniem paliwa silnikowego wyższej jakości.

______

⁽¹⁾Dyrektywa 1999/96/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. (Dz.U. L 44 z 16.2.2000, str. 1).

ZAŁĄCZNIK  II

DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 2

Chorwacja wyraziła zaintersowanie możliwie najszybszym rozpoczęciem negocjacji na temat przyszłej współpracy w dziedzinie transportu wodnego.

Wspólnota z uwagą odnotowała zainteresowanie wyrażone przez Chorwację.

AKT KOŃCOWY 

Pełnomocnicy:

KRÓLESTWA BELGII,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI AUSTRII,

REPUBLIKI PORTUGALII,

REPUBLIKI FINLANDII,

KRÓLESTWA SZWECJI,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz Traktatu o Unii Europejskiej,

zwanych dalej »Państwami Członkowskimi«, oraz pełnomocnicy

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI oraz EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ,

zwanych dalej »Wspólnotą«,

z jednej strony, a

pełnomocnicy REPUBLIKI CHORWACJI,

z drugiej strony,

zebrani w Luksemburgu dnia dwudziestego dziewiatego października dwa tysiące pierwszego roku w celu złożenia podpisów pod Układem o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony, zwanym dalej »Układem«;

PRZYJMUJĄ NASTĘPUJĄCE TEKSTY:

Układ, jego załączniki I-VIII, a mianowicie:

Załącznik I: Chorwackie koncesje celne na wspólnotowe produkty przemysłowe określone w artykule 18 ustęp 2

Załącznik II: Chorwackie koncesje celne na wspólnotowe produkty przemysłowe określone w artykule 18 ustęp 3

Załącznik III: Definicja produktów z młodej wołowiny określonych w artykule 27 ustęp 2

Załącznik IVa: Chorwackie koncesje celne na produkty rolne (zwolnienie z cła nieograniczonych ilości z dniem wejścia w życie Układu) określone w artykule 27 ustęp 3 litera a) podpunkt i)

Załącznik IVb: Chorwackie koncesje celne na produkty rolne (zwolnienie z cła w granicach kontyngentu z dniem wejścia w życie Układu) określone w artykule 27 ustęp 3 litera a) podpunkt ii)

Załącznik IVc: Chorwackie koncesje celne na produkty rolne (zwolnienie z cła nieograniczonych ilości rok po wejściu w życie Układu) określone w artykule 27 ustęp 3 litera b) podpunkt i)

Załącznik IVd: Chorwackie koncesje celne na produkty rolne (stopniowe znoszenie ceł KNU w granicach kontyngentów) określone w artykule 27 ustęp 3 litera c) podpunkt i)

Załącznik IVe: Chorwackie koncesje celne na produkty rolne (stopniowe obniżanie ceł KNU bez ograniczeń ilościowych) określone w artykule 27 ustęp 3 litera c) podpunkt ii)

Załącznik IVf: Chorwackie koncesje celne na produkty rolne (stopniowe obniżanie ceł KNU w granicach kontyngentów) określone w artykule 27 ustęp 3 litera c) podpunkt iii)

Załącznik Va: Produkty określone w artykule 28 ustęp 1

Załącznik Vb: Produkty określone w artykule 28 ustęp 2

Załącznik VI: Działalność gospodarcza: »Usługi finansowe« określone w artykule 50

Załącznik VII: Nabywanie nieruchomości - Wykaz wyjątków określonych w artykule 60 ustęp 2

Załącznik VIII: Prawa własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej określone w artykule 71

oraz następujące protokoły:

Protokół 1 dotyczący wyrobów włókienniczych i odzieżowych

Protokół 2 dotyczący wyrobów stalowych

Protokół 3 dotyczący handlu między Wspólnotą a Chorwacją przetworzonymi produktami rolnymi

Protokół 4 dotyczący definicji pojęcia »produktów pochodzących« i metod współpracy administracyjnej

Protokół 5 dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Protokół 6 dotyczący transportu lądowego

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz pełnomocnicy Republiki Chorwacji przyjęli także następujące deklaracje wyszczególnione poniżej i załączone do niniejszego Aktu końcowego:

Wspólna deklaracja dotycząca artykułów 21 i 29 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 41 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 45 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 46 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 58 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 60 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 71 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 120 Układu

Wspólna deklaracja dotycząca Księstwa Andory

Wspólna deklaracja dotycząca Republiki San Marino

Pełnomocnicy Republiki Chorwacji przyjęli do wiadomości jednostronną deklarację Wspólnoty i jej Państw Członkowskich dotyczącą artykułu 30 Układu, załączoną do niniejszego Aktu końcowego:

Sporządzono w Luksemurgu, dnia 29 października 2001 r.

WSPÓLNE DEKLARACJE

Wspólna deklaracja dotycząca artykułów 21 i 29

Strony oświadczają, że wprowadzając w życie postanowienia artykułów 21 i 29, zbadają w ramach Rady ds. Stabilizacji Stowarzyszenia wpływ wszelkich umów preferencyjnych zawieranych przez Chorwację z państwami trzecimi (z wyłączeniem krajów objętych procesem stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej i innych krajów sąsiadujących niebędących członkami Unii Europejskiej). Badanie to umożliwi dostosowanie chorwackich koncesji dla Wspólnoty Europejskiej, w przypadku gdy okaże się, że Chorwacja udziela tym krajom koncesji znacznie korzystniejszych.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 41

1. Wspólnota zgłasza gotowość zbadania w ramach Rady ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia kwestii udziału Chorwacji w kumulacji diagonalnej reguł pochodzenia, gdy tylko zostaną określone warunki gospodarcze, handlowe i inne istotne warunki dotyczące przyznawania kumulacji diagonalnej.

2. Mając to na względzie, Chorwacja zgłasza gotowość rozpoczęcia, możliwie najszybciej, negocjacji w celu rozpoczęcia współpracy gospodarczej i handlowej w celu utworzenia strefy wolnego handlu, w szczególności z innymi krajami objętymi procesem stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 45

Pojęcie »dzieci« jest rozumiane zgodnie z ustawodawstwem krajowym danego państwa przyjmującego.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 46

Pojęcie »członkowie rodziny« jest rozumiane zgodnie z ustawodawstwem krajowym danego państwa przyjmującego.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 58

Strony wyrażają zainteresowanie możliwie szybkim rozpoczęciem rozmów dotyczących przyszłej współpracy w dziedzinie transportu powietrznego.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 60

Strony postanawiają, że postanowienia określone w artykule 60 nie powinny być interpretowane w sposób uniemożliwiający stosowanie proporcjonalnych i niedyskryminujących ograniczeń w odniesieniu do nabywania nieruchomości w ogólnym interesie lub w inny sposób mający wpływ na zasady Stron dotyczące systemu własności nieruchomości, z wyjątkiem przypadków jasno określonych w tym artykule.

Wnioskuje się, że nabywanie nieruchomości w Państwach Członkowskich Unii Europejskiej przez obywateli chorwackich jest dozwolone zgodnie z obowiązującym prawem wspólnotowym, z zastrzeżeniem szczególnych wyjątków w nim zawartych, oraz odbywa się zgodnie z odpowiednim ustawodawstwem krajowym Państw Członkowskich Unii Europejskiej.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 71

Strony postanawiają, że do celów niniejszego Układu własność intelektualna, przemysłowa i handlowa obejmuje, w szczególności, prawa autorskie, łącznie z prawami autorskimi do programów komputerowych i prawa pokrewne, prawa dotyczące baz danych, patentów, wzornictwa przemysłowego, znaków towarowych i usługowych, topografii układów scalonych, oznaczeń geograficznych, łącznie z nazwą pochodzenia oraz ochronę przed nieuczciwą konkurencją określoną w artykule 10a Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej, a także ochronę nieujawnionych informacji dotyczących know-how.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 120

a) Do celów interpretacji i praktycznego stosowania Układu Strony postanawiają, że szczególnie pilne przypadki określone w artykule 120 Układu oznaczają przypadki istotnego naruszenia Układu przez jedną ze Stron. Istotne naruszenie Układu oznacza

– wypowiedzenie Układu, niedopuszczalne zgodnie z zasadami ogólnymi prawa międzynarodowego,

– naruszenie istotnych elementów Układu określonych w artykule 2.

b) Strony postanawiają, że »właściwe środki« określone w artykule 120 są środkami podejmowanymi zgodnie z prawem międzynarodowym. Jeżeli jedna ze Stron w szczególnie pilnym przypadku podejmie środek na podstawie artykułu 120, druga Strona może wszcząć procedurę rozstrzygania sporów.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA PROTOKOŁU 4

Wspólna Deklaracja dotycząca Księstwa Andory

1. Produkty pochodzące z Księstwa Andory objęte działami 25-97 Zharmonizowanego Systemu są uznawane przez Chorwację za produkty pochodzące ze Wspólnoty, w rozumieniu niniejszego Układu.

2. Protokół 4 stosuje się mutatis mutandis w celu określenia statusu pochodzenia wyżej wspomnianych produktów.

Wspólna deklaracja dotycząca Republiki San Marino

1. Produkty pochodzące z Republiki San Marino są uznawane przez Chorwację za produkty pochodzące ze Wspólnoty, w rozumieniu niniejszego Układu.

2. Protokół 4 stosuje się mutatis mutandis w celu określenia statusu pochodzenia wyżej wspomnianych produktów.

JEDNOSTRONNA DEKLARACJA

Deklaracja Wspólnoty i jej Państw Członkowskich

Zważywszy, że Wspólnota Europejska przyznała krajom uczestniczącymi lub powiązanym z procesem stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej, łącznie z Chorwacją, wyjątkowe środki handlowe na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2000, Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie oświadczają, że:

– na podstawie artykułu 30 niniejszego Układu, poza umownymi koncesjami handlowymi oferowanymi przez Wspólnotę w niniejszym Układzie, obowiązują korzystniejsze jednostronne autonomiczne środki handlowe, przez okres obowiązywania rozporządzenia (WE) nr 2007/2000,

– w szczególności, dla produktów objętych działami 7 i 8 Nomenklatury Scalonej, dla których Wspólna Taryfa Celna przewiduje stosowanie należności celnych ad valorem i ceł specjalnych, redukcja dotyczy również specjalnej stawki celnej, na zasadzie odstępstwa od odpowiedniego postanowienia artykułu 27 ustęp 1.«

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2005.243.49
• Rodzaj: Sprostowanie
• Tytuł: Sprostowanie do Stabilisation and Association Agreement between the European Communities and their Member States, of the one part, and the Republic of Croatia, of the other part.
• Data aktu: 19/09/2005
• Data ogłoszenia: 19/09/2005
• Data wejścia w życie: 01/02/2005