RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 202,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Partnerzy społeczni są włączeni w stosowanie skoordynowanej strategii zatrudnienia, ustanowionej przez Radę Europejską w Luksemburgu w dniach 20 i 21 listopada 1997 r. w ramach Stałego Komitetu ds. Zatrudnienia, ustanowionego decyzją Rady 70/532/EWG z dnia 14 grudnia 1970 r. ustanawiającą Stały Komitet ds. Zatrudnienia Wspólnot Europejskich(1).
(2) Rada Europejska w Kolonii w dniach 3 i 4 czerwca 1999 r. ustanowiła dialog makroekonomiczny z udziałem przedstawicieli Rady, Komisji, Europejskiego Banku Centralnego i partnerów społecznych.
(3) Rada Europejska w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. ustanowiła nowy cel strategiczny na następną dekadę i uzgodniła, że osiągnięcie tego celu wymaga ogólnej strategii zaprojektowanej, aby zintegrować reformy strukturalne, skoordynowaną Europejską Strategię Zatrudnienia, ochronę socjalną oraz polityki makroekonomiczne w kontekście koordynacji ogólnych polityk gospodarczych Państw Członkowskich. W swoim komunikacie "Europejski dialog społeczny, siła dla innowacji i zmiany", Komisja podkreśliła, że Trójstronny Szczyt Społeczny mógłby przyczynić się do debaty o tych sprawach.
(4) W swojej wspólnej uwadze do Rady Europejskiej z Laeken z dnia 14 i 15 grudnia 2001 r. partnerzy społeczni zaznaczyli, że Stały Komitet ds. Zatrudnienia nie doprowadził do takiej integracji uzgodnień i nie zaspokoił potrzeby spójności i synergii między różnymi procesami, w które byli włączeni. Dlatego partnerzy społeczni zaproponowali, żeby go znieść oraz że powinna być ustanowiona nowa forma trójstronnych konsultacji.
(5) W tej wspólnej uwadze partnerzy społeczni zaproponowali, aby sformalizować ich spotkania z troiką na poziomie szefów państw lub rządów i Komisji, które w kontekście procesu luksemburskiego od 1997 r. były organizowane w przeddzień posiedzeń Rad Europejskich. Od grudnia 2000 r., te posiedzenia były znane jako szczyty społeczne, a uczestniczą w nich przewodniczący Komisji oraz troika szefów państw lub rządów razem z ministrami pracy i spraw socjalnych oraz partnerzy społeczni, reprezentowani przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP), Europejskie Stowarzyszenie Rzemiosła, Małych i Średnich Przedsiębiorstw (UEAPME), Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), Eurocadres oraz Confédération européenne des cadres (CEC).
(6) Rada Europejska w Laeken uwzględniła chęć partnerów społecznych do rozwijania i poprawy koordynacji uzgadniania różnych aspektów Strategii Lizbońskiej. Uzgodniła, że taki szczyt społeczny mógłby w przyszłości być organizowany przed każdą Radą Europejską, obradującą w sesji wiosennej. To zostało zatwierdzone przez Radę Europejską w Barcelonie w dniach 15 i 16 marca 2002 r.
(7) Niniejsza decyzja nie narusza organizacji i działania dialogu społecznego w różnych Państwach Członkowskich.
(8) W kontekście rozszerzenia i rozwoju autonomicznego dialogu społecznego najważniejsze są najszersza możliwa reprezentatywność, jak również legitymacja i skuteczność konsultacji partnerów społecznych. W tym celu niezbędne jest wzięcie pod uwagę badania Komisji nad reprezentatywnością partnerów społecznych oraz zmienionego wykazu organizacji włączonych we wszystkie wymiary dialogu społecznego na poziomie europejskim, a ten wykaz powinien zostać uaktualniony,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 6 marca 2003 r.
|
W imieniu Rady |
|
D. REPPAS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 273 z 17.12.1970, str. 25. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 1999/207/WE (Dz.U. L 72 z 18.3.1999, str. 33).