(96/184/WPZiB)(Dz.U.UE L z dnia 7 marca 1996 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. J.2,
uwzględniając rezolucję nr 1021 przyjętą dnia 22 listopada 1995 r. przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych,
a także mając na uwadze, co następuje:
Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie w dniu 5 lipca 1991 r. zdecydowały o nałożeniu embarga na broń i sprzęt wojskowy, które dotyczy całej Jugosławii,
OKREŚLA NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:
1. Mając na uwadze ustanowienie pokoju i stabilizację sytuacji ludności regionu byłej Jugosławii, w szczególności biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowym oddziałom wojskowym oraz personelowi cywilnemu rozmieszczonym w Bośni i Hercegowinie oraz Chorwacji podczas wdrażania porozumienia pokojowego, Unia Europejska uważa, że państwa wywożące będą musiały wykazać się powściągliwością nawet po zniesieniu embarga ONZ na broń dla państw byłej Jugosławii zgodnie z rezolucją nr 1021 Rady Bezpieczeństwa ONZ.
2. Rada Unii Europejskiej w związku z tym postanawia, że:
i) 1 w okresie zwiększania sił SFOR, a także innych działań, włączając IPTF, utrzymuje się embargo UE na broń, amunicję i sprzęt wojskowy(1) w stosunku do Bośni i Hercegowiny.
W zakres tego embarga nie wchodzi sprzęt niezbędny do rozminowywania oraz przekazywanie broni małokalibrowej siłom policyjnym w Bośni i Hercegowinie. Poszczególne państwa informują Radę o tego rodzaju transferach;
ii) 2 Z zastrzeżeniem przepisów rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1021(1995) i 1244(1999), wnioski o pozwolenia na wywóz do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Chorwacji i Federalnej Republiki Jugosławii jest rozpatrywany dla każdego przypadku oddzielnie.
Niniejszy przepis zostaje przyjęty przy założeniu, że Państwa Członkowskie ściśle zastosują Kodeks Postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni z dnia 8 czerwca 1998 r. Wezmą one również pod uwagę cele polityki Unii Europejskiej w tym regionie zasadniczo skierowane na załagodzenie sporów i stabilizację w regionie, włączając konieczność kontrolowania uzbrojenia i zmniejszenia go do możliwie najniższego poziomu, a także środki budujące zaufanie.
iii) Unia Europejska dołoży starań, aby zachęcić inne państwa do przyjęcia podobnej polityki powściągliwości.
3. 3 Niniejsze wspólne stanowisko zostanie rozpatrzone ponownie po zakończeniu zwiększania sił SFOR.
4. Niniejsze wspólne stanowisko wchodzi w życie z dniem 13 marca 1996 r.
5. Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym.
Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lutego 1996 r.
|
W imieniu Rady |
|
S. AGNELLI |
|
Przewodniczący |
______
(1) W zakres wymienionego powyżej embarga wchodzi broń przeznaczona do zabijania oraz amunicja do niej, platformy do transportu broni oraz inne platformy, wyposażenie pomocnicze wymienione w wykazie embarga WE z dnia 8 i 9 lipca 1991 r. Embargo obejmuje również części zamienne, naprawy, transfer technologii wojskowej i umowy zawarte przed jego nałożeniem.
