Rozporządzenie 2231/96 zmieniające załączniki I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX oraz XI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2231/96

z dnia 22 listopada 1996 r.

zmieniające załączniki I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX oraz XI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3030/93 z dnia 12 października 1993 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 941/96⁽²⁾, w szczególności jego art. 19 w związku z jego art. 17,

a także mając na uwadze, co następuje:

wprowadzono zmiany do Nomenklatury Scalonej, które stosowane są od dnia 1 stycznia 1996 r.;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r.⁽³⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanego ze Słowenią Protokołu w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 18 grudnia 1995 r.⁽⁴⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanego z Wietnamem porozumienia zmieniającego i odnawiającego porozumienie w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r.⁽⁵⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanych z Wietnamem dwóch porozumień w formie uzgodnionych protokołów w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r., przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanego z Marokiem porozumienia zmieniającego i odnawiającego porozumienie w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r.⁽⁶⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanych z Bułgarią, Chinami, Republiką Czeską, Słowacją i Uzbekistanem porozumień zmieniających oraz, gdzie sytuacja tego wymaga, odnawiających porozumienia i protokoły w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r., przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanego z Egiptem, Maltą i Tunezją porozumienia zmieniającego i odnawiającego uzgodnienia w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r.⁽⁷⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowane z Federacją Rosyjską porozumienie zmieniające i odnawiające porozumienie w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, decyzją z dnia 22 grudnia 1995 r.⁽⁸⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanego z Białorusią, Węgrami, Polską, Rumunią i Ukrainą porozumienia zmieniającego oraz, gdzie sytuacja tego wymaga, odnawiającego porozumienia i protokoły w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Rada, w dniu 22 grudnia 1995 r., przyjęła rozporządzenie (WE) nr 3060/95 w sprawie uzgodnień dotyczących przywozu niektórych wyrobów włókienniczych pochodzących z Tajwanu⁽⁹⁾;

uzgodnienia z Turcją w sprawie wyrobów włókienniczych i odzieżowych przestały istnieć w następstwie wejścia w życie unii celnej między Wspólnotą Europejską a Turcją w dniu 1 stycznia 1996 r.;

Rada, decyzją z dnia 26 lutego 1996 r.⁽¹⁰⁾, postanowiła zawrzeć porozumienia z Indiami i Pakistanem w zakresie dostępu do rynku;

Rada, decyzją z dnia 16 września 1996 r.⁽¹¹⁾, przyjęła stosowanie, na zasadzie tymczasowości, wynegocjowanych z Armenią, Azerbejdżanem, Gruzją, Kazachstanem, Kirgistanem, Mołdową, Tadżykistanem i Turkmenistanem porozumień zmieniających oraz, gdzie sytuacja tego wymaga, odnawiających porozumienia w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

w następstwie przystąpienia nowych członków do Światowej Organizacji Handlu (WTO) konieczna jest zmiana wykazu członków tej organizacji;

wszystkie powyżej wspomniane elementy powodują konieczność zmiany załączników I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX oraz XI do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 w celu uwzględnienia wprowadzonych zmian, mających zastosowane do przywozu do Wspólnoty niektórych wyrobów włókienniczych pochodzących z niektórych państw trzecich w rozumieniu art. 19 rozporządzenia (EWG) nr 3030/93;

wyżej wymienione porozumienia i uzgodnienia, zgodnie z warunkami decyzji Rady dotyczącej ich zawarcia lub ich tymczasowego stosowania, obowiązywały w różnych okresach przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia; art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 przewiduje, że wspomniane rozporządzenie i jego załączniki "w żaden sposób nie stanowi odstępstwa od przepisów umów dwustronnych, protokołów bądź porozumień w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi, które Wspólnota zawarła z państwami trzecimi wymienionymi w załączniku II, ani też przepisów ATC odnośnie do członków WTO wymienionych w załączniku XI, które w razie rozbieżności są rozstrzygające"; dlatego też nie jest bezwzględnie konieczne, aby niniejsze rozporządzenie obowiązywało ze skutkiem retroaktywnym;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Tekstylnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik II do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik III do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik IV do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik V do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik VI do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem VI do niniejszego rozporządzenia.

Skreśla się załącznik VIa i tabelę A do załącznika VIa do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93.

Załącznik VII do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem VII do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik VIII do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem VIII do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik IX do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem IX do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik XI do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zastępuje się załącznikiem X do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 listopada 1996 r.

	W imieniu Komisji
	Leon BRITTAN
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 275 z 8.11.1993, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 128 z 29.5.1996, str. 15.

⁽³⁾ Dz.U. L 41 z 19.2.1996, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 322 z 30.12.1995, str. 18.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 73 z 21.3.1996, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 81 z 30.3.1996, str. 310.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 81 z 30.3.1996, str. 406.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 81 z 30.3.1996, str. 264.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 326 z 30.12.1995, str. 25 oraz sprostowanie Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 34.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 153 z 27.6.1996, str. 47.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 263 z 16.10.1996, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

"ZAŁĄCZNIK II

Kraje wywozu określone w art. 1

Albania

Argentyna

Armenia

Azerbejdżan

Bangladesz

Białoruś

Brazylia

Bułgaria

Chiny

Republika Czeska

Egipt

Estonia

Gruzja

Hongkong

Węgry

Indie

Indonezja

Kazachstan

Kirgistan

Łotwa

Litwa

Makau

Malezja

Malta

Mołdowa

Mongolia

Maroko

Pakistan

Peru

Filipiny

Polska

Rumunia

Federacja Rosyjska

Singapur

Słowacja

Słowenia

Korea Południowa

Sri Lanka

Tajwan

Tadżykistan

Tajlandia

Tunezja

Turkmenistan

Ukraina

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Uzbekistan

Wietnam"

ZAŁĄCZNIK  III

"ZAŁĄCZNIK III

Określony w art. 1, 12 i 13

CZĘŚĆ I

Klasyfikacja

Artykuł 1

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych, określonych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia, jest oparta na Nomenklaturze Scalonej (CN).

Artykuł 2

Z inicjatywy Komisji lub Państwa Członkowskiego wydział nomenklatury taryfowej i statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, utworzony na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87⁽¹⁾, będzie zgodnie z przepisami wyżej wymienionego rozporządzenia niezwłocznie badał wszelkie sprawy związane z klasyfikacją wyrobów, określonych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia, w ramach Nomenklatury Scalonej (CN), w celu zaklasyfikowania ich we właściwych kategoriach.

Artykuł 3

Komisja informuje kraje dostawców o wszelkich zmianach Nomenklatury Scalonej (CN) z chwilą ich przyjęcia przez właściwe władze Wspólnoty.

Artykuł 4

Komisja informuje właściwe władze krajów dostawców o wszelkich decyzjach przyjętych w związku z obowiązującymi we Wspólnocie procedurami odnoszącymi się do klasyfikacji wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem w terminie najpóźniej jednego miesiąca od chwili ich przyjęcia. Komunikaty takie obejmują:

a) opisy danych wyrobów;

b) odnośną kategorię oraz kod Nomenklatury Scalonej (CN);

c) przyczyny, dla których podjęto daną decyzję.

Artykuł 5

1. W przypadku gdy decyzja, podjęta zgodnie procedurami wspólnotowymi, prowadzi do zmiany praktyki w zakresie klasyfikacji wyrobów lub zmiany kategorii jakiegokolwiek wyrobu objętego niniejszym rozporządzeniem, właściwe władze Państw Członkowskich obwieszczają ją na trzydzieści dni przed jej wejściem w życie, licząc od daty powiadomienia o niej przez Komisję.

2. Wyroby wysłane przed datą stosowania decyzji są klasyfikowane zgodnie z poprzednią praktyką w tym zakresie, pod warunkiem że wyroby te zostaną przywiezione w terminie 60 dni od tej daty.

Artykuł 6

W przypadku gdy decyzja podjęta zgodnie z procedurami wspólnotowymi, przewidzianymi w art. 5 niniejszego załącznika, dotyczy kategorii wyrobów objętych limitami ilościowymi, Komisja niezwłocznie podejmuje konsultacje zgodnie z przepisami art. 16 rozporządzenia w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie niezbędnych dostosowań w zakresie odpowiednich limitów ilościowych wymienionych w załączniku V.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla pozostałych przepisów w tym zakresie, w przypadku gdy klasyfikacja podana w dokumentacji niezbędnej dla przywozu wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem różni się od klasyfikacji ustalonej przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, do którego mają one być przywiezione, wyroby te są tymczasowo objęte ustaleniami dotyczącymi przywozu, które zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia są do nich przejściowo stosowane na podstawie klasyfikacji ustalonej przez wyżej wymienione władze.

2. Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach, określonych w ust. 1, ze szczególnym wskazaniem na:

- ilości wyrobów, których przypadki takie dotyczą,

- kategorię wymienioną w dokumentacji przywozowej oraz kategorię ustaloną przez właściwe władze,

- w przypadku gdy zostało wystawione pozwolenie na wywóz, jego numer oraz wymienioną w nim kategorię.

3. Właściwe władze Państw Członkowskich nie wystawiają nowych pozwoleń na przywóz na wyroby włókiennicze objęte wspólnotowymi limitami ilościowymi wymienionymi w załączniku V po ich przeklasyfikowaniu, zanim nie otrzymają z Komisji potwierdzenia, że kwoty mające zostać przywiezione są nadal dostępne zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 12.

4. Komisja powiadamia zainteresowane kraje dostawców o przypadkach określonych w niniejszym artykule.

Artykuł 8

W przypadkach określonych w art. 7 niniejszego załącznika, jak również w przypadkach o podobnym charakterze podniesionych przez właściwe władze krajów dostawców Komisja, w razie konieczności oraz zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 16 rozporządzenia, podejmuje konsultacje z zainteresowanym krajem dostawcą lub krajami dostawcami w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie ostatecznej klasyfikacji wyrobów, w przypadku których istnieją rozbieżności.

Artykuł 9

W przypadkach określonych w art. 8 Komisja może, w porozumieniu z właściwymi władzami importującego Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich oraz kraju dostawcy bądź krajów dostawców, ustalić ostateczną klasyfikację wyrobów, w przypadku których istnieją rozbieżności.

Artykuł 10

Jeżeli rozbieżności określone w art. 7 nie można usunąć zgodnie z art. 9, Komisja przyjmie, zgodnie z przepisami art. 10 rozporządzenia (EWG) 2658/87, środek ustalający klasyfikację wyrobów według Nomenklatury Scalonej.

CZĘŚĆ II

System podwójnej kontroli

(w zakresie przyznawania limitów ilościowych)

Artykuł 11

1. W odniesieniu do wszystkich dostaw wyrobów włókienniczych objętych limitami ilościowymi określonymi w załączniku V właściwe władze krajów dostawców wystawiają pozwolenia na wywóz do wysokości wymienionych limitów.

2. Importer przedstawia oryginał pozwolenia na wywóz do celów wystawienia pozwolenia na przywóz, określonego w art. 14.

Artykuł 12

1. Pozwolenie na wywóz wyrobów objętych limitami ilościowymi jest zgodne ze wzorem dołączonym do niniejszego załącznika i może zawierać tłumaczenie na inny język, a także stwierdza, między innymi, że dana ilość wyrobów została zaliczona na poczet limitu ilościowego ustalonego dla kategorii obejmującej dany wyrób.

2. W przypadku Hongkongu pozwolenie na wywóz jest zgodne ze wzorem dołączonym do niniejszego załącznika, opatrzonym wyrazem »Hongkong «.

3. Każde pozwolenie na wywóz dotyczy wyłącznie jednej z kategorii wyrobów wymienionych w załączniku V.

Artykuł 13

Wywożone wyroby będą zaliczane na poczet limitów ilościowych ustalonych na rok, w którym wyroby objęte pozwoleniami na wywóz zostały wysłane w rozumieniu art. 2 ust. 3 rozporządzenia.

Artykuł 14

1. O ile Komisja, na podstawie art. 12 rozporządzenia, potwierdzi, że w ramach danych limitów ilościowych możliwy jest przywóz wnioskowanych kwot, władze któregokolwiek z Państw Członkowskich wystawiają pozwolenie na przywóz w terminie pięciu dni roboczych od przedstawienia przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Importer musi przedstawić takie pozwolenie nie później niż do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym wysłano wyroby objęte pozwoleniem.

2. Pozwolenia na przywóz są ważne sześć miesięcy od daty ich wydania. Na uzasadniony wniosek importera właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą przedłużyć okres jego ważności na okres kolejnych trzech miesięcy. Takie przedłużenia są podawane do wiadomości Komisji. W wyjątkowych okolicznościach importer może wnioskować o drugie przedłużenie okresu ważności pozwolenia. Decyzje dotyczące takich wyjątkowych wniosków mogą być podejmowane wyłącznie zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 niniejszego rozporządzenia.

3. Pozwolenia na przywóz sporządzone na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w dodatku I do niniejszego załącznika są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

4. Deklaracje bądź wnioski składane przez importera do właściwych władz wymienionych w dodatku II do niniejszego załącznika w celu uzyskania pozwolenia na przywóz zawierają:

a) nazwiska (nazwy) importera oraz dokładny adres (włącznie z numerami telefonu i faksu oraz numerami w rejestrach właściwych władza krajowych, jeżeli są dostępne) oraz numer rejestracyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem podatku VAT;

b) nazwisko (nazwę) i dokładny adres zgłaszającego;

c) nazwisko (nazwę) i dokładny adres eksportera;

d) kraj pochodzenia wyrobów oraz kraj wysyłki;

e) opis wyrobów, obejmujący:

- ich oznaczenie handlowe,

- opis wyrobów oraz kod pozycji Nomenklatury Scalonej (CN);

f) właściwą kategorię oraz ilość wyrobów we właściwych jednostkach miary określonych w załączniku V dla danych wyrobów;

g) wartość wyrobów wskazaną w polu 12 pozwolenia na wywóz;

h) tam, gdzie to stosowne, daty płatności i dostawy oraz kopie konosamentu i umowy kupna;

i) datę i numer pozwolenia na wywóz;

j) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych, takie jak kody Taric;

k) datę i podpis importera.

5. Importerzy nie są zobowiązani do przywozu całkowitej ilości wyrobów objętych pozwoleniem na przywóz w jednej przesyłce.

Artykuł 15

Ważność pozwoleń na przywóz wystawianych przez władze Państw Członkowskich będzie uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz wystawianych przez właściwe władze krajów dostawców, na podstawie których wydano pozwolenia na przywóz, jak również ilości wyrobów określonych w tych pozwoleniach na wywóz.

Artykuł 16

Pozwolenia na przywóz lub równoważne dokumenty będą wystawiane przez właściwe władze Państw Członkowskich zgodnie z art. 2 ust. 2 bez dyskryminowania importerów ze Wspólnoty niezależnie od ich siedziby na obszarze Wspólnoty, bez uszczerbku dla zgodności z innymi warunkami wymaganymi przez obecnie obowiązujące przepisy.

Artykuł 17

1. Jeżeli Komisja stwierdzi, że łączna ilość wyrobów objętych pozwoleniami na wywóz wystawionymi przez kraj dostawcę dla danej kategorii za jakikolwiek rok umowny przekroczyła wysokość limitów ilościowych ustalonych dla tej kategorii, to władze właściwe w zakresie wystawiania pozwoleń w Państwach Członkowskich zostają niezwłocznie powiadomione o tym fakcie w celu zawieszenia wystawiania dalszych pozwoleń na przywóz bądź dokumentów przywozowych. W takim przypadku Komisja niezwłocznie inicjuje specjalną procedurę konsultacyjną przewidzianą w art. 16.

2. Właściwe władze Państw Członkowskich odmawiają wydawania pozwoleń na przywóz na wyroby pochodzące z kraju dostawcy, które są objęte pozwoleniami na wywóz wystawionymi zgodnie z przepisami niniejszego załącznika.

CZĘŚĆ III

System podwójnej kontroli

(wyrobów podlegających nadzorowi)

Artykuł 18

1. W odniesieniu do wszystkich wyrobów włókienniczych podlegających procedurom nadzoru w ramach systemu podwójnej kontroli właściwe władze krajów dostawców wymienionych w tabeli A wystawiają pozwolenia na wywóz bądź wywozowe dokumenty informacyjne.

2. W przypadku Egiptu pozwolenia na wywóz są wystawiane oraz opatrywane pieczęciami przez Fundusz Konsolidacji Wyrobów Włókienniczych Bawełnianych.

3. Importer przedkłada oryginał pozwolenia na wywóz do celów wystawienia pozwolenia na przywóz, określonego w art. 14.

Artykuł 19

1. Pozwolenie na wywóz jest zgodne ze wzorem dołączonym do niniejszego załącznika i może również zawierać tłumaczenie na język obcy.

2. Jednakże w przypadku Egiptu i Malty pozwolenie na wywóz jest zgodne z odpowiednimi wzorami dołączonymi do niniejszego załącznika.

3. Każde pozwolenie na wywóz będzie dotyczyć wyłącznie jednej kategorii wyrobów wymienionych w tabeli A.

Artykuł 20

Wywóz wyrobów jest rejestrowany i przypisany do roku, w którym wyroby te zostały wysłane.

Artykuł 21

1. Władze Państw Członkowskich wystawiają pozwolenia na przywóz w terminie pięciu dni roboczych od przedstawienia przez importera oryginału odnośnego pozwolenia na wywóz. Pozwolenie takie musi zostać przedstawione najpóźniej do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym wyroby objęte pozwoleniem zostały wysłane. Termin ten nie ma zastosowania w odniesieniu do Egiptu i Malty. Pozwolenia na przywóz, sporządzone na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w dodatku I do niniejszego załącznika, są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

2. Pozwolenia na przywóz ważne są przez okres sześciu miesięcy od daty ich wystawienia, przy czym możliwe jest ich przedłużenie o kolejne trzy miesiące.

3. Deklaracje bądź wnioski składane przez importera właściwym władzom wymienionym w dodatku II do niniejszego załącznika w celu uzyskania pozwolenia na przywóz zawierają:

a) nazwisko (nazwę) importera oraz dokładny adres (włącznie z numerami telefonu i faksu oraz numerami w rejestrach właściwych władz krajowych, jeżeli są dostępne) oraz numer rejestracyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem podatku VAT;

b) nazwisko (nazwę) i dokładny adres zgłaszającego;

c) nazwisko (nazwę) i dokładny adres eksportera;

d) kraj pochodzenia wyrobów oraz kraj wysyłki;

e) opis wyrobów, obejmujący:

- ich oznaczenie handlowe,

- opis wyrobów oraz kod pozycji Nomenklatury Scalonej (CN);

f) właściwą dla danych wyrobów kategorię oraz ilość wyrobów we właściwych jednostkach miary, wymienionych w tabeli A;

g) wartość wyrobów wskazaną w polu 12 pozwolenia na wywóz;

h) tam, gdzie to stosowne, terminy płatności i dostawy, jak również kopię konosamentu i umowy kupna;

i) datę i numer pozwolenia na wywóz;

j) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych, takie jak kody Taric;

k) datę i podpis importera.

4. Importerzy nie są zobowiązani do przywozu całkowitej ilości wyrobów objętych pozwoleniem przywozu w jednej przesyłce.

Artykuł 22

Ważność pozwoleń na przywóz wystawianych przez władze Państw Członkowskich jest uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz wystawianych przez właściwe władze krajów dostawców, na podstawie których wystawiono pozwolenia na przywóz.

Artykuł 23

Pozwolenia na przywóz są wystawiane bez dyskryminowania jakiegokolwiek importera ze Wspólnoty, niezależnie od ich siedziby na obszarze Wspólnoty, bez uszczerbku dla zgodności z innymi warunkami wymaganymi przez obecnie obowiązujące przepisy.

Artykuł 24

Właściwe władze Państwa Członkowskiego odmawiają wystawienia pozwolenia na przywóz dla pochodzących z kraju dostawcy wyrobów wymienionych w tabeli A nieposiadających pozwolenia na przywóz wystawionego zgodnie z przepisami niniejszego załącznika.

CZĘŚĆ IV

System pojedynczej kontroli

(wyrobów podlegających nadzorowi)

Artykuł 25

1. Wyroby włókiennicze przywożone z krajów dostawców wymienionych w tabeli B są objęte system pojedynczego nadzoru uprzedniego.

2. Dopuszczenie do swobodnego obrotu wyrobów określonych w ust. 1 następuje po przedstawieniu dokumentu nadzoru.

3. Właściwe władze Państw Członkowskich wystawiają dokumenty nadzoru w terminie najwyżej pięciu dni roboczych od daty złożenia wniosku przez importera.

4. Dokumenty nadzoru, sporządzone na formularzu zgodnym ze wzorem określonym w dodatku I do niniejszego załącznika, ważne są na całym obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Artykuł 26

Deklaracja lub wniosek składany przez importera do właściwych władz wymienionych w dodatku II do niniejszego załącznika w celu uzyskania dokumentu nadzoru zawiera:

a) nazwisko (nazwę) importera oraz dokładny adres (włącznie z numerami telefonu i faksu oraz numerami w rejestrach właściwych władz krajowych, jeżeli są dostępne) oraz numer rejestracyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem podatku VAT;

b) nazwisko (nazwę) i dokładny adres zgłaszającego;

c) nazwisko (nazwę) i dokładny adres eksportera;

d) kraj pochodzenia wyrobów oraz kraj wysyłki;

e) opis wyrobów obejmujący:

- ich przeznaczenie handlowe,

- opis wyrobów oraz kod pozycji Nomenklatury Scalonej (CN);

f) właściwą dla danych wyrobów kategorię oraz ilość wyrobów we właściwych jednostkach miary, wymienionych w tabeli B;

g) wartość wyrobów;

h) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych, takie jak kody Taric;

i) datę i podpis importera;

a deklaracji lub wnioskowi towarzyszy uwierzytelniony odpis konosamentu, akredytywy, umowy bądź jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego wskazującego na zamiar przedsiębiorstwa dokonania przywozu wyrobów.

CZĘŚĆ V

Nadzór a posteriori

Artykuł 27

Wyroby włókiennicze z krajów dostawców wymienionych w tabelach C i D są objęte systemem nadzoru statystycznego a posteriori. Po dopuszczeniu wyrobów do swobodnego obrotu właściwe władze Państw Członkowskich co miesiąc, w terminie jednego miesiąca od końca każdego miesiąca, powiadamiają Komisję o łącznej ilości wyrobów przywiezionych w danym miesiącu z podaniem kodu Nomenklatury Scalonej i jednostek miary, a także, tam, gdzie to stosowne, dodatkowych jednostek miary stosowanych przy danym kodzie. Dane dotyczące przywozu wyrobów są rozbijane zgodnie z obowiązującymi procedurami statystycznymi.

CZĘŚĆ VI

Przepisy wspólne

Artykuł 28

1. Pozwolenie na wywóz, określone w art. 11 i 19, oraz świadectwo pochodzenia mogą być wystawione w dodatkowych egzemplarzach należycie oznaczonych. Sporządza się je w języku angielskim, francuskim bądź hiszpańskim.

2. Jeżeli dokumenty, określone powyżej, są wypełniane ręcznie, zapisów należy dokonywać atramentem wielkimi literami.

3. Pozwolenia na wywóz bądź równoważne im dokumenty, jak również świadectwa pochodzenia są wystawiane na białym papierze do pisania o wymiarach 210 × 297 mm, niezawierającym mechanicznej masy⁽²⁾, o wadze nie mniejszej niż 25 g/m. Każda część dokumentu będzie zawierać w tle drukowany wzór giloszowy, pozwalający dostrzec każde fałszerstwo dokonane przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych⁽²⁾,⁽³⁾.

4. Właściwe władze we Wspólnocie akceptują wyłącznie oryginały dokumentów jako dokumenty ważne przy przywozie zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

5. Każde pozwolenie na wywóz bądź równoważny mu dokument, jak również świadectwo pochodzenia, są opatrzone znormalizowanym numerem seryjnym, drukowanym lub nie, na podstawie którego można je zidentyfikować⁽⁴⁾.

6. Numer taki składa się z następujących elementów⁽⁵⁾:

- dwóch liter identyfikujących kraj wywozu, zgodnie z poniższym wykazem:

- Albania = AL

- Argentyna = AR

- Armenia = AM

- Azerbejdżan = AZ

- Bangladesz = BD

- Białoruś = BY

- Brazylia = BR

- Bułgaria = BG

- Chiny = CN

- Republika Czeska = CZ

- Egipt = EG

- Estonia = EE

- Gruzja = GE

- Hongkong = HK

- Węgry = HU

- Indie = IN

- Indonezja = ID

- Kazachstan = KZ

- Kirgistan = KG

- Łotwa = LV

- Litwa = LT

- Makau = MO

- Malezja = MY

- Malta = MT

- Mołdowa = MD

- Mongolia = MN

- Pakistan = PK

- Peru = PE

- Filipiny = PH

- Polska = PL

- Rumunia = RO

- Federacja Rosyjska = RU

- Singapur = SG

- Słowacja = SK

- Słowenia = SI

- Korea Południowa = KR

- Sri Lanka = LK

- Tajwan = TW

- Tadżykistan = TJ

- Tajlandia = TH

- Turkmenistan = TM

- Ukraina = UA

- Zjednoczone Emiraty Arabskie = AETR

- Urugwaj = UY

- Uzbekistan = UZ

- Wietnam = VN

- dwóch liter identyfikujących Państwo Członkowskie przeznaczenia, zgodnie z poniższym wykazem:

- AT = Austria

- BL = Benelux

- DE = Republika Federalna Niemiec

- DK = Dania

- EL = Grecja

- ES = Hiszpania

- FI = Finlandia

- FR = Francja

- GB = Zjednoczone Królestwo

- IE = Irlandia

- IT = Włochy

- PT = Portugalia

- SE = Szwecja

- w przypadku wyrobów wymienionych w tabeli A do niniejszego załącznika - jednocyfrowego numeru oznaczającego rok kontyngentowy bądź też rok, w którym zarejestrowano wywóz wyrobów, odpowiadającego ostatniej cyfrze danego roku, np. »5« dla 1995 r.; w przypadku wyrobów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej wymienionych w dodatku C do załącznika V numer ten powinien brzmieć »1« dla 1995 r., »2« dla 1996 r., »3« dla 1997 r.,

- dwucyfrowego numeru identyfikacyjnego urzędu wystawiającego pozwolenie w kraju wywozu,

- pięciocyfrowego numeru rozpoczynającego się od 00001 i kończącego na 99999, przyznawanego konkretnemu Państwu Członkowskiemu przeznaczenia.

Artykuł 29

Pozwolenie na wywóz oraz świadectwo pochodzenia mogą zostać wydane po dokonaniu przesyłki wyrobów, do których się odnoszą. W takich przypadkach są one opatrzone potwierdzeniem »délivré a posteriori«, »issued retrospectively« bądź »expedido con posterioridad«.

Artykuł 30

W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia pozwolenia na wywóz, pozwolenia na przywóz lub świadectwa pochodzenia, eksporter może zwrócić się do właściwej władzy, która wystawiła dokument, o sporządzenie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych znajdujących się w jego posiadaniu. Duplikat pozwolenia lub świadectwa wystawiony w taki sposób jest opatrzony napisem »duplicata«, »duplicate« lub »duplicado«.

Duplikat nosi datę oryginału pozwolenia na wywóz lub świadectwa pochodzenia.

CZĘŚĆ VII

Wspólnotowe pozwolenie na przywóz - jednolity formularz

Artykuł 31

1. Formularze stosowane przez właściwe władze Państw Członkowskich wymienione w dodatku II do niniejszego załącznika w celu wystawienia pozwoleń na przywóz i dokumentów nadzoru, określonych w art. 14 ust. 1, art. 21 ust. 1 oraz art. 25 ust. 3, sporządzane są zgodnie ze wzorem określonym w dodatku I do niniejszego załącznika.

2. Formularze pozwolenia na przywóz i wyciągi z nich sporządzane są w dwóch egzemplarzach: jeden wystawiany dla wnioskodawcy oznaczony jest jako »Kopia dla posiadacza« i opatrzony numerem 1, drugi zatrzymywany przez władze wystawiające pozwolenie oznaczony jest jako »Kopia dla władz wystawiających« i opatrzony numerem 2. Do celów administracyjnych właściwe władze mogą dodać dodatkowe kopie do formularza 2.

3. Formularze drukowane są na białym papierze bez domieszki pulpy celulozowej otrzymanej w procesie mechanicznym, stosowanym do pisania i ważącym między 55 a 65 gramów na metr kwadratowy. Rozmiar formularzy wynosi 210 × 297 mm; odstęp pomiędzy wierszami wynosi 4,24 mm (jedna szósta cala); układ formularza jest dokładnie odwzorowywany. Obie strony kopii numer 1, która jest właściwym pozwoleniem, zostaną dodatkowo zadrukowane w tle czerwonym wzorem giloszowym, w celu ujawnienia fałszerstw za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

4. Za druk formularzy odpowiadają Państwa Członkowskie. Formularze mogą być również drukowane przez drukarnie wyznaczone przez Państwo Członkowskie, na terytorium, którego drukarnie posiadają siedziby. W tym ostatnim przypadku odniesienie do wyznaczenia przez Państwo Członkowskie musi znaleźć się na każdym formularzu. Każdy formularz opatrzony jest informacją o nazwie i adresie drukarni lub znakiem umożliwiającym jej zidentyfikowanie.

5. W momencie wystawiania pozwolenia na przywóz lub wyciągi otrzymują numer wystawienia, określany przez właściwe władze danego Państwa Członkowskiego. Numer pozwolenia na przywóz przekazywany jest Komisji drogą elektroniczną w ramach zintegrowanej sieci utworzonej na mocy art. 12.

6. Pozwolenia i wyciągi wypełniane są w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych Państwa Członkowskiego, w którym wystawiane jest pozwolenie.

7. W polu 10 właściwe władze wskazują właściwą kategorię włókienniczą.

8. Oznaczenia agencji wystawiających i władz debetujących stosowane są w formie pieczęci. Jednakże wytłoczony odcisk połączony z literami i cyframi uzyskanymi poprzez perforację lub nadruk na pozwoleniu może zastępować pieczęć organu wystawiającego. Władze wystawiające stosują wszelkie metody zabezpieczeń przed fałszerstwami, aby rejestrować przydzielone ilości w sposób uniemożliwiający wstawianie cyfr lub adnotacji (np. *ECU* 1 000*).

9. Na odwrocie kopii numer 1 i 2 umieszczona jest rubryka, do której organy celne po zakończeniu formalności przywozowych albo właściwe organy administracyjne podczas wystawiania wyciągu mogą wprowadzać ilości.

Jeśli miejsce pozostawione na debety na pozwoleniu lub wyciągu z niego jest niewystarczające, właściwe władze mogą dołączyć do niego jedną lub więcej dodatkowych stron zawierających rubryki odpowiadające rubrykom znajdującym się na odwrocie kopii numer 1 i 2 pozwolenia lub wyciągu. Władze debetujące umieszczają swoją pieczęć w taki sposób, aby połowa pieczęci znajdowała się na pozwoleniu lub wyciągu, a druga połowa na dodatkowej stronie. Jeżeli dodano więcej niż jedną stronę, następne pieczęcie umieszczane są w podobny sposób na dodatkowych stronach.

10. Wystawione pozwolenia na przywóz i wyciągi oraz dokonane wpisy i potwierdzenia przez władze jednego Państwa Członkowskiego powodują w każdym z pozostałych Państw Członkowskich takie same skutki prawne, jak dokumenty wystawione oraz wpisy i potwierdzenia dokonane przez władze tego Państwa Członkowskiego.

11. Właściwe władze zainteresowanych Państw Członkowskich mogą wymagać, jeśli jest to niezbędne, aby treść pozwoleń lub wyciągów została przetłumaczona na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

CZĘŚĆ VII

Przepisy przejściowe

Artykuł 32

1. Bez względu na przepisy zawarte w art. 31, w okresie przejściowym kończącym się nie później niż w dniu 31 grudnia 1995 r. i pod warunkiem że wnioskodawca nie poprosi w czasie składania wniosku o wydanie wspólnotowego pozwolenia na przywóz zgodnego ze wzorem zawartym w dodatku I, właściwe władze Państw Członkowskich są upoważnione do używania swoich własnych formularzy krajowych do wystawiania pozwoleń na przywóz i dokumentów nadzoru oraz wszelkich związanych z nimi odpisów zamiast formularzy określonych w art. 31.

2. Formularze takie zawierają dane, określone w polach 1-13 wzoru wspólnotowego pozwolenia na przywóz zawartego w dodatku I. Ich ważność obejmuje jedynie obszar Państwa Członkowskiego, w którym zostały wydane.

grafika

Dodatek I do załącznika III 

grafika

Dodatek II do załącznika III 

Lista de las autoridades nacionales competentes

Liste des autorités nationales compétentes

List of the national competent authorities

Liste der zuständigen Behörden der Mitgliedstaaten

Elenco delle competenti autoritŕ nazionali

Πίαχας των αζμόδιων εθνιχών αζχών

Lista das autoridades nacionais competentes

Lijst van bevoegde nationale instanties

Liste over kompetente nationale myndigheder

Lista över nationella behöriga myndigheter

Luettelo toimivaltaisista kansallisista viranomaisista

1. Belgique/ België

Ministère des affaires économiques/Ministerie van Economische Zaken

Administration des Relations Economiques/Bestuur Economische Betrekkingen

Service des Licences/Dienst Vergunningen

Rue Général Leman/Generaal Lemanstraat 60

B-1040 Bruxelles/Brussel

Tél.: [phone]

Télécopieur: (32 2) 230 83 22

2. Danmark

Erhvervsfremme Styrelsen

Søndergade 25

DK-8600 Silkeborg

Tlf.: (45) 87 20 40 60

Fax: [phone]

3. Deutschland

Bundesamt für Wirtschaft

Frankfurter Str. 29–31

D-65760 Eschborn

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

4. Ελλάόα

Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας

Γενική Γραμματεία Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων

Γενική Διεύθυνση Εξωτερικών Οικονομικών και Εμπορικών Σχέσεων

Δ/νση Διαδικασιών Εξωτερικού Εμπορίου

Μητροπόλεως 1

GR-10557 Αθήνα

Τηλ.: (301) 3230418/3228493

Τέλεφαξ: (301) 323 43 93

5. España

Ministerio de Economía y Hacienda

Dirección General de Comercio Exterior

Paeso de la Castellana no 162

E-28046 Madrid

Tel.: [phone] 48

Telefax: (34–1) 563 18 23/349 38 31

6. France

Ministère de l’industrie, des postes et télécommunications et du commerce Extérieur

Service des Biens de Consommation (SERBCO)

Mission Textile – Importations

3/5 rue Barbet de Jouy

F-75353 Paris 07 SP

Tél: [phone]

Fax: [phone]

Télex: 204472 SERBCO

7. Ireland

Department of Tourism and Trade

Licensing Unit

Kildare Street

IRL-Dublin 2

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

8. Italia

Ministero del Commercio con l’Estero

Direzione Generale delle Importazioni e delle Esportazioni

Viale America 341

I-00144 Roma

Tel.: [phone]

Fax: [phone] 22 35

Telex: 610083 - 610471/614478

9. Luxembourg

Ministère des affaires étrangéres

Office des licences

Boîte postale 113

L-2011 Luxembourg

Tél.: [phone]

Télécopieur: (352) 46 61 38

10. Nederland

Centrale Dienst voor In- en Uitvoer

Engelse Kamp 2

Postbus 30003

NL-9700 RD Groningen

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

11. Portugal

Ministério da Economía

Direcção-Geral do Comércio

Avenida da República 79

P-1000 Lisboa

Tel.: [phone] 30 02

Telecópiadora: (351–1) 793 22 10/796 37 23

Telex: 13418

12. United Kingdom

Department of Trade and Industry

Import Licencing Branch

Queensway House

West Precinct

UK- Billingham

TS23 2NF Cleveland

Tel.: [phone]; 36 43 34

Fax: [phone]

Telex: 58608

13. Österreich

Bundesministerium für wirtschaftliche Angelegenheiten

Grupe II A

Landstrasser Hauptstr. 55/57

A-1030 Wien

Tel.: [phone] 02361

Fax: [phone]

14. Sweden

National Board of Trade (Kommerskollegium)

Box 1209

S-11182 Stockholm

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

15. Suomi

Tullihallitus

PL 512

FIN-00101 Helsinki

Suomi

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1.

⁽²⁾ Wymóg ten nie jest obowiązkowy w przypadku Hongkongu.

⁽³⁾ Wymóg ten nie jest obowiązkowy w przypadku Egiptu i Malty.

⁽⁴⁾ W przypadku Hongkongu wymóg ten jest obowiązkowy jedynie w odniesieniu do pozwoleń na wywóz.

⁽⁵⁾ W przypadku Peru, Egiptu i Malty przepis ten wejdzie w życie w terminie późniejszym.

ZAŁĄCZNIK  IV

"ZAŁĄCZNIK IV

określony w art. 1

Współpraca administracyjna

Artykuł 1

Komisja dostarcza władzom Państw Członkowskich nazwy i adresy władz krajów dostawców właściwych w zakresie wystawiania świadectw pochodzenia i pozwoleń na wywóz, wraz z wzorami pieczęci stosowanych przez te organy.

Artykuł 2

W odniesieniu do wyrobów włókienniczych objętych limitami ilościowymi, określonymi w art. 2 rozporządzenia, bądź też objętych środkami nadzoru w ramach systemu podwójnej kontroli, określonymi w załączniku III, Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję w terminie pierwszych dziesięciu dni każdego miesiąca o łącznej ilości wyrobów, z podaniem właściwych jednostek miary, kraju pochodzenia oraz kategorii wyrobów, dla których w ciągu poprzedzającego miesiąca wystawiono pozwolenia na przywóz.

Artykuł 3

1. Legalizacja ponowna świadectw pochodzenia lub pozwoleń na wywóz jest prowadzona w sposób wyrywkowy lub też w przypadkach, gdy właściwe władze Wspólnoty mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności świadectwa pochodzenia bądź pozwolenia na wywóz albo co do ścisłości informacji dotyczących prawdziwego pochodzenia danych wyrobów.

W takich przypadkach właściwe władze Wspólnoty zwracają świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz bądź też ich kopie właściwym organom rządowym zainteresowanego kraju dostawcy z podaniem, tam, gdzie to zasadne, formalnych bądź merytorycznych przyczyn dochodzenia. W przypadku przedstawienia faktury jej oryginał lub kopia zostaną dołączone do świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz bądź też do ich kopii. Właściwe władze przesyłają także wszelkie otrzymane informacje sugerujące, że dane szczegółowe podane na wspomnianym świadectwie bądź pozwoleniu są nieścisłe.

2. Przepisy ust. 1 mają również zastosowanie w przypadku legalizacji ponownej deklaracji pochodzenia.

3. Najpóźniej w terminie trzech miesięcy wyniki legalizacji ponownej przeprowadzonej zgodnie z ust. 1 są przekazywane właściwym władzom Wspólnoty.

Przekazane informacje określają, czy kwestionowane świadectwo, pozwolenie bądź deklaracja dotyczą wyrobów faktycznie wywiezionych oraz czy wyroby te są przeznaczone do przywozu do Wspólnoty na podstawie niniejszego rozporządzenia. Właściwe władze Wspólnoty mogą również zażądać kopii wszystkich dokumentów niezbędnych dla pełnego ustalenia stanu faktycznego, w szczególności pochodzenia towarów⁽¹⁾.

4. Jeżeli wskutek takiej legalizacji ujawnione zostanie nadużycie bądź poważne nieprawidłowości w sposobie wykorzystania deklaracji pochodzenia, zainteresowane Państwo Członkowskie powiadamia o tym Komisję. Komisja przekazuje te informacje innym Państwom Członkowskim. Na wniosek Państwa Członkowskiego bądź też z inicjatywy Komisji Komitet ds. Pochodzenia bada w możliwie najszybszym terminie oraz zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 248 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92⁽²⁾, czy wskazane jest żądanie wystawienia świadectwa pochodzenia dotyczącego danych wyrobów oraz zainteresowanego kraju dostawcy.

Decyzja taka zostaje podjęta zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 249 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

5. Wyrywkowe zastosowanie procedury przewidzianej w niniejszym artykule nie stanowi przeszkody dla dopuszczenia danych wyrobów do użytku domowego.

Artykuł 4

1. Jeżeli procedura legalizacyjna przewidziana w art. 2 bądź też informacje uzyskane przez właściwe władze Wspólnoty wykażą, że przepisy niniejszego rozporządzenia są naruszane, wyżej wymienione władze żądają od zainteresowanego kraju dostawcy lub krajów dostawców przeprowadzenia właściwych dochodzeń lub dopilnowania, aby takie dochodzenia zostały przeprowadzone w zakresie czynności, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. Wyniki takich dochodzeń są przekazywane właściwym władzom Wspólnoty wraz z wszelkimi innymi informacjami pozostającymi w związku z daną sprawą, umożliwiającymi ustalenie prawdziwego pochodzenia wyrobów.

2. Na podstawie działań podjętych zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym załączniku właściwe władze Wspólnoty mogą wymienić z właściwymi organami rządowymi krajów dostawców wszelkie informacje uznane za pomocne w zapobieganiu naruszeniom przepisów niniejszego rozporządzenia.

3. W przypadku ustalenia, że przepisy niniejszego rozporządzenia zostały naruszone, Komisja, działając zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 rozporządzenia, może podjąć w porozumieniu z zainteresowanym krajem dostawcą bądź krajami dostawcami takie środki, jakie okażą się konieczne w celu zapobieżenia kolejnym naruszeniom.

Artykuł 5

Komisja koordynuje działania podejmowane przez właściwe władze Państw Członkowskich zgodnie z przepisami niniejszego załącznika. Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję oraz inne Państwa Członkowskie o działaniach, jakie zostały przez nie podjęte oraz o ich wynikach.

______

⁽¹⁾ Do celów ponownej legalizacji świadectw pochodzenia właściwe organy rządowe każdego kraju dostawcy przechowują ich kopie, jak również wszelkie dokumenty wywozowe związane z nimi, przez okres co najmniej dwóch lat.

⁽²⁾ Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1."

ZAŁĄCZNIK  V

"ZAŁĄCZNIK V

WSPÓLNOTOWE LIMITY ILOŚCIOWE

uzgodnione na lata 1995-1997

(Całkowity opis towarów zawiera załącznik I)

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

"ZAŁĄCZNIK VI

określony w art. 3

Chałupnictwo oraz wyroby rękodzieła ludowego

1. Zwolnienia określone w art. 3 w odniesieniu do wyrobów chałupniczych mają zastosowanie wyłącznie do następujących rodzajów wyrobów:

a) materiałów tkanych na krosnach ręcznych lub nożnych, przy czym są to tkaniny tradycyjnie wytwarzane przez branżę rękodzielniczą w każdym kraju dostawcy;

b) odzieży lub innych wyrobów włókienniczych tradycyjnie wytwarzanych przez branżę rękodzielniczą w każdym kraju dostawcy, wyprodukowanych w sposób ręczny z tkanin określonych powyżej oraz szytych wyłącznie ręcznie bez użycia maszyn. W przypadku Indii i Pakistanu zwolnienie ma zastosowanie do wyrobów chałupniczych wytwarzanych ręcznie z wyrobów określonych w lit. a);

c) tradycyjnych wyrobów rękodzieła ludowego każdego kraju dostawcy, wytwarzanych w sposób ręczny, wymienionych w załącznikach do danych dwustronnych porozumień bądź uzgodnień;

d) w przypadku Bangladeszu, Indonezji, Malezji, Sri Lanki oraz Tajlandii - tradycyjnych tkanin batikowych wyprodukowanych w sposób ręczny oraz wyrobów włókienniczych z takich tkanin batikowych szytych ręcznie bądź przy użyciu maszyny do szycia napędzanej nożnie lub ręcznie. Tkaniny batikowe definiuje się następująco:

tkaniny batikowe wyprodukowane w sposób ręczny są wytwarzane w tradycyjnym procesie, zgodnie z którym kolory i odcienie są nakładane na białą niebieloną tkaninę. Proces ten składa się z trzech etapów:

i) ręcznego nałożenia wosku na tkaninę;

ii) farbowania lub malowania (kolor jest nakładany poprzez tradycyjną metodę farbowania ręcznego lub też poprzez ręczne malowanie);

iii) usunięcie wosku poprzez wygotowanie tkaniny.

Te trzy etapy są przeprowadzane dla każdego koloru bądź odcienia nakładanego na tkaninę.

2. Zwolnienia są przyznawane wyłącznie w odniesieniu do wyrobów posiadających świadectwo zgodne ze wzorem stanowiącym dodatek do niniejszego załącznika, wystawione przez właściwe władze kraju dostawcy.

W przypadku Bangladeszu, Indonezji, Malezji, Sri Lanki oraz Tajlandii w polu 11 należy wpisać następującą informację:

»d) Traditional handicraft batik fabrics and textile articles made from such batik fabrics

oraz«

»d) Tissus artisanaux traditionnels 'batik' et articles textiles fabriqués à partir de tels tissus 'batik'.«

W przypadku Indii świadectwo nosi następujący tytuł:

»Certificate in regard to handloom fabrics, products of the cottage industry and traditional folklore products, issued in conformity with and under the conditions regulating trade in textile products with the European Economic Community«,»

Certificat relatif aux tissus tissés sur métier à main et aux produits faits avec ces tissus de fabrication artisanale et aux produits relevant du folklore traditionnel délivré en conformité avec et sous les conditions régissant les échanges de produits textiles avec la Communauté Européenne «;

natomiast w polu 11 lit. b) należy wpisać następującą informację:

»b) Hand-made cottage industry products made of the fabrics described under a)«,

oraz

»b) Produits de fabrication artisanale faits à la main avec les tissus décrits sous a)«

W przypadku Węgier i Wietnamu świadectwo dotyczące wyrobów określonych w lit. c) powyżej musi być opatrzone wyraźną pieczęcią z napisem »Rękodzieło ludowe«. W razie rozbieżności opinii między Wspólnotą a tymi państwami co do natury tych wyrobów w terminie jednego miesiąca przeprowadza się konsultacje w celu usunięcia rozbieżności.

Świadectwo określa podstawy, na jakich udziela się zwolnienia.

3. Gdyby przywóz jakiegokolwiek wyrobu objętego przepisami niniejszego załącznika osiągnął rozmiary mogące spowodować problemy we Wspólnocie, najszybciej jak to możliwe odbędą się konsultacje z krajami dostawcami mające na celu rozwiązanie zaistniałej sytuacji poprzez wprowadzenie limitów ilościowych bądź środków nadzoru, zgodnie z art. 10 i 13 niniejszego rozporządzenia.

Do wyrobów określonych w ust. 1 niniejszego Załącznika, przepisy części VI załącznika III stosuje się mutatis mutandis.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

"ZAŁĄCZNIK VII

określony w art. 5

Przepływ w ramach uszlachetniania biernego

Artykuł 1

Powrotny przywóz do Wspólnoty wyrobów włókienniczych wymienionych w kolumnie 2 tabeli załączonej do niniejszego załącznika, dokonywany zgodnie z obowiązującymi we Wspólnocie rozporządzeniami w sprawie uszlachetniania biernego, nie jest objęty limitami ilościowymi, określonymi w art. 2 niniejszego rozporządzenia, jeżeli wyroby te są przedmiotem szczególnych limitów ilościowych określonych w kolumnie 4 tabeli i zostały ponownie przywiezione po ich uszlachetnianiu w państwie trzecim wymienionym w kolumnie 1 dla każdego konkretnego limitu ilościowego.

Artykuł 2

Powrotny przywóz, nieobjęty przepisami niniejszego załącznika, może być przedmiotem szczególnych limitów ilościowych zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że wyroby te są objęte limitami ilościowymi ustanowionymi w art. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

1. Przeniesienie między kategoriami wyrobów oraz wcześniejsze wykorzystanie bądź prolongowanie części konkretnych limitów ilościowych z jednego roku na następny może mieć miejsce zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 niniejszego rozporządzenia.

2. Jednakże przeniesienia automatyczne zgodnie z ust. 1 mogą być przeprowadzone przy uwzględnieniu następujących ograniczeń:

- przeniesienie między kategoriami do wysokości 20% limitu ilościowego ustalonego dla docelowej kategorii przeniesienia, z wyjątkiem przywozu powrotnego z Bułgarii, Republiki Czeskiej, Węgier, Polski, Rumunii oraz Republiki Słowackiej, w których można przenieść do 25%,

- prolongowanie konkretnego limitu z jednego roku na rok następny do wysokości 10,5 % limitu ilościowego ustalonego na rok faktycznego wykorzystania, z wyjątkiem Bułgarii, Republiki Czeskiej, Węgier, Polski, Rumunii oraz Republiki Słowackiej, w których można prolongować do 13,5% limitu,

- wcześniejsze wykorzystanie konkretnego limitu ilościowego do wysokości 7,5% limitu ilościowego ustalonego na rok jej faktycznego wykorzystania.

3. W razie potrzeby dodatkowego przywozu można dostosować wielkość konkretnych limitów ilościowych zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 niniejszego rozporządzenia.

4. Komisja powiadamia państwo lub państwa trzecie o wszelkich środkach podjętych w zastosowaniu przepisów poprzednich ustępów.

Artykuł 4

1. Do celów stosowania art. 1 właściwe władze Państw Członkowskich, przed wystawieniem uprzedniego zezwolenia zgodnie ze stosownymi rozporządzeniami Wspólnoty w sprawie uszlachetniania biernego, powiadamiają Komisję o kwotach wniosków o zezwolenia, które otrzymały. Komisja przekazuje swoje potwierdzenie, że w ramach odpowiednich wspólnotowych limitów można dokonać powrotnego przywozu wnioskowanych kwot, zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami Wspólnoty w sprawie gospodarczego uszlachetniania biernego.

2. Wnioski zawarte w powiadomieniach przekazywanych Komisji są ważne jedynie wówczas, gdy w każdym przypadku wyraźnie określają:

a) państwo trzecie, w którym wyroby mają zostać poddane uszlachetnianiu;

b) kategorię danych wyrobów włókienniczych;

c) kwotę, która ma zostać ponownie przywieziona;

d) Państwo Członkowskie, w którym ponownie przywiezione wyroby mają zostać wprowadzone do swobodnego obrotu;

e) wskazanie, czy wnioski dotyczą:

i) osoby uprzednio korzystającej, która wnioskowała o kwoty zarezerwowane na mocy art. 3 ust. 4 lub zgodnie z art. 3 ust. 5 akapit piąty rozporządzenia Rady (WE) nr 3036/94⁽¹⁾; lub

ii) wnioskodawcy, na mocy art. 3 ust. 4 akapit trzeci lub na mocy art. 3 ust. 5 tego rozporządzenia.

3. W normalnym trybie powiadomienia, określone w poprzednich ustępach niniejszego artykułu, są przekazywane w formie elektronicznej w ramach zintegrowanej sieci utworzonej w tym celu, chyba że z przyczyn technicznych konieczne okaże jest czasowe użycie innych środków łączności.

4. O ile to możliwe, Komisja potwierdza właściwym władzom łączną kwotę wskazaną we wnioskach przekazanych dla każdej kategorii wyrobów oraz każdego zainteresowanego państwa trzeciego. Powiadomienia przekazywane przez Państwa Członkowskie, których nie można potwierdzić, ponieważ wnioskowane kwoty nie są już dostępne w ramach wspólnotowych limitów ilościowych, będą przechowywane przez Komisję w porządku chronologicznym, w jakim zostały otrzymane, oraz potwierdzane w tym samym porządku, gdy tylko będą dostępne kolejne kwoty na podstawie zasady elastyczności, ustanowionej w art. 3.

5. Właściwe władze, niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wszelkich kwotach niewykorzystanych w trakcie okresu ważności pozwolenia na przywóz, powiadamiają o powyższym Komisję. Takie niewykorzystane kwoty są automatycznie ponownie zaliczane do pozostałych kwot w ramach wspólnotowych limitów ilościowych, które nie są zarezerwowane na mocy art. 3 ust. 4 akapit pierwszy lub art. 3 ust. 5 akapit piąty rozporządzenia Rady (WE) nr 3036/94.

Kwoty, z których zrezygnowano na podstawie art. 3 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia Rady (WE) nr 3036/94, są automatycznie dodawane do kwot w ramach wspólnotowych kontyngentów, które nie są zarezerwowane na mocy art. 3 ust. 4 akapit pierwszy lub na mocy art. 3 ust. 5 akapit piąty tego rozporządzenia.

Powiadomienia o wszystkich takich kwotach, które opisano w poprzednich akapitach, są przekazywane Komisji zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.

Artykuł 5

Świadectwo pochodzenia jest wystawiane przez właściwe władze rządowe zainteresowanego kraju dostawcy zgodnie z obowiązującym prawodawstwem wspólnotowym i przepisami załącznika III w odniesieniu do wszystkich produktów objętych tym załącznikiem.

Artykuł 6

Właściwe władze Państw Członkowskich przekazują Komisji nazwy i adresy władz właściwych w zakresie wystawiania uprzednich pozwoleń na przywóz, określonych w art. 4, wraz ze wzorami odcisków pieczęci stosowanych przez te władze.

TABELA

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

"ZAŁĄCZNIK VIII

określony w art. 7

Przepisy dotyczące zasady elastyczności

Załączona tabela wskazuje dla każdego kraju dostawcy wymienionego w kolumnie 1 maksymalne kwoty, które kraj ten po uprzednim powiadomieniu Komisji może przenosić między odpowiednimi limitami ilościowymi wskazanymi w załączniku V, zgodnie z następującymi przepisami:

- wcześniejsze wykorzystanie limitu ilościowego dla danej kategorii ustalonej na następny rok kontyngentowy jest dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego ustalonego na rok bieżący, wskazanej w kolumnie 2; kwoty te są odliczane z odpowiadających im limitów ilościowych ustalonych na rok następny,

- prolongowanie kwoty niewykorzystanej w danym roku do odpowiadającego jej limitu ilościowego ustalonego na rok następny jest dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego ustalonego na rok jej faktycznego wykorzystania, wskazanej w kolumnie 3,

- przeniesienia z kategorii 1 do kategorii 2 i 3 są dopuszczalne do procentowej wysokości docelowego limitu ilościowego, wskazanej w kolumnie 4,

- przeniesienia między kategoriami 2 i 3 są dopuszczalne do procentowej wysokości docelowego limitu ilościowego, wskazanej w kolumnie 5,

- przeniesienia między kategoriami 4, 5, 6, 7 i 8 są dopuszczalne do procentowej wysokości docelowego limitu ilościowego, wskazanej w kolumnie 6,

- przeniesienia do którejkolwiek kategorii z grupy II lub III (oraz tam, gdzie to stosowne, grupy IV) z jakiejkolwiek kategorii zaliczonej do grupy I, II lub III są dopuszczalne do procentowej wysokości docelowego limitu ilościowego, wskazanej w kolumnie 7.

Kumulatywne stosowanie wyżej wymienionych przepisów dotyczących zasady elastyczności nie prowadzi do zwiększania żadnych wspólnotowych limitów ilościowych ustalonych na dany rok powyżej procentowej wartości wskazanej w kolumnie 8.

Załącznik I zawiera tabelę równoważności w odniesieniu do wyżej wymienionych przeniesień.

Dodatkowe warunki, możliwości przeniesień, jak również uwagi podano w kolumnie 9 tabeli.

grafika

ZAŁĄCZNIK  IX

"ZAŁĄCZNIK IX

określony w art. 10

Klauzule ochronne; progi wyjściowe koszyka

Kraj dostawca	Grupa I	Grupa II		Grupa III	Grupa IV		Grupa V
Tajwan	0,40%	2%		6%
Wietnam	0,20%	1%		3%	5%		5%
Chiny		5%		10%
Albania	1,25%	6,25%		12,50%	12,50%		12,50%
Mongolia	1 %	5%		10%	8%		8%
Łotwa	0,40%	2,40%		8%	8%		8%
Litwa
Rosja		1,20%		4%	4%
Ukraina		1,20%		4%	4%		4%
Białoruś
Armenia	0,35%	1,20%		4%	4%		4%
Azerbejdżan
Gruzja
Mołdawia
Kazachstan
Kirgistan
Tadżykistan
Turkmenistan
Uzbekistan
Chiny (dla wyrobów określonych w załączniku IB)			Dla wyrobów z jedwabiu			Dla pozostałych wyrobów
			25%			10%".

ZAŁĄCZNIK  X

"ZAŁĄCZNIK XI

Wykaz członków Światowej Organizacji Handlu

Antigua i Barbuda

Argentyna

Australia

Bahrajn

Bangladesz

Barbados

Belize

Benin

Boliwia

Botswana

Brazylia

Brunei

Burkina Faso

Burundi

Kamerun

Kanada

Republika Środkowoafrykańska

Chile

Kolumbia

Kostaryka

Wybrzeże Kości Słoniowej

Kuba

Cypr

Republika Czeska

Dżibuti

Dominika

Republika Dominikany

Ekwador

Egipt

Salwador

Fidżi

Gabon

Ghana

Grenada

Gwatemala

Gwinea

Gwinea Bissau

Gujana

Haiti

Honduras

Hongkong

Węgry

Islandia

Indie

Indonezja

Izrael

Jamajka

Japonia

Kenia

Kuwejt

Lesotho

Lichtenstein

Makau

Madagaskar

Malawi

Malezja

Malediwy

Mali

Malta

Mauretania

Mauritius

Meksyk

Maroko

Mozambik

Myanmar

Antyle Niderlandzkie

Namibia

Nowa Zelandia

Nikaragua

Nigeria

Norwegia

Pakistan

Paragwaj

Peru

Filipiny

Polska

Rumunia

Saint Kitts i Nevis

Saint Lucia

Saint Vincent i Grenadyny

Senegal

Sierra Leone

Singapur

Słowacja

Afryka Południowa

Korea Południowa

Sri Lanka

Surinam

Suazi

Szwajcaria

Tanzania

Tajlandia

Togo

Trynidad i Tobago

Tunezja

Turcja

Uganda

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Stany Zjednoczone

Urugwaj

Wenezuela

Zambia

Zimbabwe

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do państw wymienionych w niniejszym załączniku od dnia ich przystąpienia do Światowej Organizacji Handlu."

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1996.307.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 2231/96 zmieniające załączniki I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX oraz XI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich
• Data aktu: 22/11/1996
• Data ogłoszenia: 28/11/1996
• Data wejścia w życie: 29/11/1996, 01/05/2004