uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 42 i 43,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Obecnie, na skutek różnych zmian, sektor owoców i warzyw stanął wobec nowej sytuacji, do której muszą dostosować się producenci; uzasadniona jest w związku z tym reorientacja podstawowych zasad organizacji rynku w tym sektorze; w następstwie licznych zmian dokonanych w organizacji tego rynku od momentu przyjęcia jej po raz pierwszy dla jasności sytuacji należy przyjąć nowe rozporządzenie.
(2) Pożądane jest wprowadzenie do tego nowego rozporządzenia głównych przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 3285/83 z dnia 14 listopada 1983 r. ustanawiającego ogólne zasady w zakresie rozszerzenia niektórych zasad wydanych przez organizacje producentów w sektorze owoców i warzyw(4), rozporządzenia Rady (EWG) nr 1319/85 z dnia 23 maja 1985 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru nad stosowaniem zasad wspólnotowych dotyczących owoców i warzyw(5), rozporządzenia Rady (EWG) nr 2240/88 z dnia 19 lipca 1988 r. ustalającego w odniesieniu do brzoskwiń, cytryn i pomarańczy, zasad stosowania art. 16b rozporządzenia (EWG) nr 1035/72 w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw(6), rozporządzenia Rady (EWG) nr 1121/89 z dnia 27 kwietnia 1989 r. w sprawie wprowadzenia progu interwencji dla jabłek i kalafiorów(7) oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 1198/90 z dnia 7 maja 1990 r. ustanawiającego wspólnotowy rejestr upraw cytrusów(8); wobec powyższego rozporządzenia te powinny być uchylone.
(3) Klasyfikacja dokonywana w oparciu o wspólne obowiązujące normy dla owoców i warzyw wprowadzanych do obrotu wewnątrz Wspólnoty i wywożonych do państw trzecich stanowi wzorcowe ramy stanowiące zachętę do uczciwego handlu i przejrzystości rynku, a także eliminuje z rynku produkty, których jakość nie jest zadowalająca; zachowanie zgodności z tymi normami pomaga w ten sposób także w poprawie rentowności produkcji.
(4) Dla uproszczenia pożądane byłoby, w odniesieniu do owoców i warzyw mających stosunkowo duży wpływ na rynek, przyjęcie norm, które uwzględniają normy przyjęte przez Europejską Komisję Gospodarczą Narodów Zjednoczonych (EKGNZ); niezbędne jest ustalenie warunków, na jakich te międzynarodowe normy mogą być dostosowane do szczególnych wymagań Wspólnoty.
(5) Normalizacja nie może być w pełni skuteczna, chyba że jest stosowana, z zastrzeżeniem wyłączeń, na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu i od samego początku już w regionach, z których pochodzi produkcja; niemniej jednak dopuszcza się wyłączenia w przypadku pewnych działań, które mają bardzo marginalny lub szczególny charakter lub należą do działań początkowych w łańcuchu dystrybucji albo w przypadku produktów przeznaczonych do przetwarzania; należy także wziąć pod uwagę możliwość niedoborów i wyjątkowo dużej podaży na rynku; w celu zagwarantowania jakości wymaganej przez te normy właściciel produktu musi być odpowiedzialny za zgodność; zgodnie z wymogami konsumentów, w szczególności w odniesieniu do właściwości owoców i warzyw, należy podawać na etykietach pochodzenie produktu z uwzględnieniem ostatniego etapu sprzedaży detalicznej.
(6) Produkcja i wprowadzanie do obrotu owoców i warzyw powinny w pełni uwzględniać zagadnienia ochrony środowiska, w tym metody uprawy, gospodarkę odpadami i niszczenie produktów wycofanych z rynku, w szczególności pod kątem ochrony jakości wody, zachowania biologicznego zróżnicowania i dbałości o tereny wiejskie.
(7) Organizacje producentów stanowią podstawowy element organizacji wspólnego rynku, którego zdecentralizowane funkcjonowanie zapewniają na swoich szczeblach; wobec rosnącej koncentracji popytu grupowanie dostaw poprzez te organizacje stanowi jeszcze większą gospodarczą konieczność pod kątem wzmocnienia pozycji producentów na rynku; takie grupowanie musi być realizowane na bazie dobrowolności i musi wykazać się swoją przydatnością poprzez zakres i efektywność usług oferowanych przez organizacje producentów swoim członkom; nie jest kwestionowana dostawa produktów do branżowych organizacji producentów istniejących przez wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.
(8) Organizacja producentów nie może zostać uznana przez Państwo Członkowskie za zdolną do uczestnictwa w realizacji celów organizacji wspólnego rynku, chyba że jej statut narzuca jej i jej członkom pewne wymogi; grupy producentów pragnące uzyskać status organizacji producentów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem powinny mieć możliwość skorzystania z przywileju okresu przejściowego, w którym w zamian za pewne zobowiązania mogą uzyskać wsparcie finansowe ze strony swojego państwa i Wspólnoty.
(9) Okres przejściowy powinien przysługiwać organizacjom producentów już uznanych w ramach rozporządzenia (EWG) nr 1035/72(9), które to organizacje nie mogą spełnić bezzwłocznie wymagań niniejszego rozporządzenia odnośnie do uznania; organizacje takie muszą być w stanie wykazać się umiejętnością dokonania niezbędnych zmian.
(10) W celu przyznania organizacjom producentów większej odpowiedzialności za ich decyzje finansowe i w celu nakierowania środków publicznych dla nich przeznaczonych na spełnienie przyszłych wymogów należy ustalić warunki wykorzystania tych środków; wspólne finansowanie funduszy operacyjnych utworzonych przez organizacje producentów stanowi właściwe rozwiązanie.
(11) Utworzenie i właściwe funkcjonowanie funduszy operacyjnych wymaga przejęcia przez organizacje producentów nadzoru nad całością prowadzonej przez ich członków stosownej produkcji owoców i warzyw.
(12) W celu nadzorowania wydatków wspólnotowych pomoc przyznana organizacjom producentów, które tworzą fundusz operacyjny, powinna być ograniczona.
(13) W regionach, w których organizacja produkcji jest słaba, powinna istnieć możliwość zapewnienia dodatkowego wsparcia na szczeblu krajowym; w przypadku Państw Członkowskich, które pod względem struktur znajdują się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, wsparcie takie powinno być finansowane przez Wspólnotę za pośrednictwem Wspólnotowych Ram Wsparcia.
(14) W celu dalszego zwiększania wpływu organizacji producentów i ich stowarzyszeń oraz zapewnienia rynkowi takiej stabilności, jaka jest wymagana, Państwa Członkowskie powinny być upoważnione, pod pewnymi warunkami, do rozszerzania zasad, przyjętych przez organizacje lub ich stowarzyszenia danego regionu dla producentów będących ich członkami, w szczególności w odniesieniu do produkcji, wprowadzania do obrotu i ochrony środowiska, na wszystkich producentów nie będących członkami organizacji i funkcjonujących w ich regionie; w przypadku gdy wskazane zostanie właściwe uzasadnienie, koszty powstające przy rozszerzeniu zasad obciążają danych producentów ponieważ to oni czerpią korzyści z rozszerzenia.
(15) Organizacje międzybranżowe utworzone z inicjatywy indywidualnych lub już zrzeszonych podmiotów mogą, jeżeli należy do nich znaczna liczba członków różnych kategorii zawodowych sektora owoców i warzyw, wpływać na ich postawy, uwzględniając realne warunki rynkowe i ułatwiając działania handlowe, które będą miały korzystny wpływ na sprawozdawczość produkcyjną, to znaczy organizację produkcji, prezentację i wprowadzanie do obrotu produktów; ponieważ praca tych organizacji może przyczynić się ogólnie do realizacji celów art. 39 Traktatu, w szczególności założeń niniejszego rozporządzenia, powinna istnieć możliwość, gdy zostaną określone odpowiednie działania, zagwarantowania szczególnego uznania tym organizacjom, które są w stanie dostatecznie uzasadnić swoją reprezentatywność i prowadzenie praktycznej działalności w zakresie wyżej wymienionych celów; przepisy dotyczące rozszerzenia zasad przyjętych przez organizacje producentów i ich stowarzyszenia oraz udziału w kosztach wynikających z takiego rozszerzenia powinny również obejmować organizacje międzybranżowe, biorąc pod uwagę zbieżność celów.
(16) W celu stabilizacji cen wskazane jest, aby organizacje producentów były w stanie interweniować na rynku, w szczególności w drodze podejmowania decyzji o niewprowadzaniu do sprzedaży określonych ilości towaru w określonym czasie; zabrania się traktowania działań dotyczących wycofywania towaru z rynku jako alternatywnego sposobu zagospodarowania; dlatego finansowanie przez Wspólnotę wycofywania towaru powinno być ograniczone do pewnego ustalonego procentowego udziału produkcji, a rekompensaty wspólnotowe powinny być przyznawane na zmniejszonym poziomie, jakkolwiek należy umożliwić wykorzystanie funduszy operacyjnych w tym celu; dla uproszczenia rekompensata wspólnotowa powinna mieć charakter jednorazowej stawki ryczałtowej dla każdego produktu; w celu osiągnięcia porównywalnej redukcji dla wszystkich produktów wymagane są pewne zróżnicowania.
(17) Interwencja może być w pełni skuteczna tylko wówczas, jeśli produkty wycofane z rynku nie są ponownie wprowadzane normalnymi kanałami wprowadzania do obrotu; należy wyszczególnić różne alternatywne sposoby wykorzystania tych produktów, aby, o ile to tylko możliwe, uniknąć ich zniszczenia.
(18) Ten nowy sposób zagospodarowywania produktów wycofanych z rynku umożliwi natychmiastowe uchylenie obowiązujących przepisów w sprawie przekroczenia wartości progowych; jednakże rozsądne jest zachować na okres przejściowy zasadę leżącą u podstawy tych przepisów i upoważnić Komisję do podejmowania w razie potrzeby działań w oparciu o tę zasadę.
(19) Przez rozporządzenie (WE) nr 3290/94(10) Rada przyjęła dostosowania i regulacje przejściowe wymagane w sektorze rolnym w celu wykonania porozumień zawartych w kontekście wielostronnych negocjacji handlowych w ramach Rundy Urugwajskiej, w szczególności nowych porozumień handlowych z państwami trzecimi w sektorze owoców i warzyw; do niniejszego rozporządzenia wprowadzone zostały przepisy załącznika XIII do rozporządzenia (WE) nr 3290/94; jednakże w przypadkach przywozu do Wspólnoty produktów w celu przetwórstwa przemysłowego nie są one przeznaczone do sprzedaży konsygnacyjnej; dlatego weryfikacja ceny przywozowej może być przeprowadzana w oparciu o inne podstawy niż jednorazowa zryczałtowana stawka; odpowiednie przepisy powinny być w związku z tym stosownie uzupełnione.
(20) Zasady organizacji wspólnego rynku powinny być realizowane przez wszystkie podmioty, do których mają zastosowanie, w przeciwnym razie ich skutki ulegną zniekształceniu wraz ze wszystkimi konsekwencjami zarówno w odniesieniu do wykorzystania środków publicznych jak i wzajemnego oddziaływania konkurencji; należy utworzyć specjalną grupę inspektorów wspólnotowych dla tego sektora; zarówno z uwagi na budżet, jak i skuteczność jej działania, grupa ta powinna składać się z urzędników wspólnotowych i ewentualnie innego personelu; konieczne jest również wprowadzenie sankcji wspólnotowych w celu zapewnienia jednakowego stosowania nowych zasad na terenie całej Wspólnoty.
(21) Jednym z niezbędnych elementów właściwego zarządzania wspólną organizacją rynku jest dokładna znajomość rynku; dlatego należy podjąć odpowiednie środki.
(22) Przyznanie pewnej pomocy mogłoby mieć niekorzystny wpływ na funkcjonowanie jednolitego rynku; dlatego należy rozszerzyć przepisy Traktatu umożliwiające kontrolę nad przyznawaną pomocą przez Państwa Członkowskie i zakaz stosowania pomocy niezgodnej ze wspólnym rynkiem na sektor określony w niniejszym rozporządzeniu.
(23) Wspólna organizacja rynku w tym sektorze musi jednocześnie w odpowiedni sposób uwzględniać cele wymienione w art. 39 i 110 Traktatu.
(24) W celu ułatwienia wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia należy ustalić procedurę dotyczącą ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją za pośrednictwem komitetu zarządzającego.
(25) W celu rozwiązania szczególnie niekorzystnej sytuacji w sektorze orzechów laskowych należy przyznać pomoc ryczałtową w odniesieniu do orzechów laskowych zebranych w latach gospodarczych 1997/1998, 1998/1999 i 1999/2000,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 28 października 1996 r.
| W imieniu Rady | |
| I. YATES | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 52 z 21.2.1996, str. 1.
(2) Dz.U. C 96 z 1.4.1996, str. 269.
(3) Dz.U. C 82 z 19.3.1996, str. 21.
(4) Dz.U. L 325 z 22.11.1983, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 220/92 (Dz.U. L 24 z 1.2.1992, str. 7).
(5) Dz.U. L 137 z 27.5.1985, str. 39. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 404/93 (Dz.U. L 47 z 25.2.1993, str. 1).
(6) Dz.U. L 198 z 26.7.1988, str. 9. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1327/95 (Dz.U. L 128 z 13.6.1995, str. 8).
(7) Dz.U. L 118 z 29.4.1989, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1327/95 (Dz.U. L 128 z 13.6.1995, str. 8).
(8) Dz.U. L 119 z 11.5.1990, str. 59.
(9) Rozporządzenie (EWG) nr 1035/72 Rady z dnia 18 maja 1972 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (Dz.U. L 118 z 20.5.1972, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1363/95 (Dz.U. L 132 z 16.6.1995, str. 1).
(10) Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 105. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1193/96 (Dz.U. L 161 z 29.6.1996, str. 1).
ZAŁĄCZNIKI
- zmieniony przez pkt 1 i 2 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.96.297.1/1).
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 2520/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.346.41) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1998 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 718/2001 z dnia 10 kwietnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.100.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 kwietnia 2001 r.
- zmieniony przez art. 47 pkt 1 rozporządzenia nr 1182/2007 z dnia 26 września 2007 r. ustanawiającego przepisy szczegółowe dotyczące sektora owoców i warzyw, zmieniającego dyrektywy 2001/112/WE, 2001/113/WE i rozporządzenia (EWG) nr 827/68, (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96, (WE) nr 2826/2000, (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 318/2006 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2202/96 (Dz.U.UE.L.07.273.1) z dniem 1 stycznia 2008 r.
- skreślony przez art. 47 pkt 2 rozporządzenia nr 1182/2007 z dnia 26 września 2007 r. ustanawiającego przepisy szczegółowe dotyczące sektora owoców i warzyw, zmieniającego dyrektywy 2001/112/WE, 2001/113/WE i rozporządzenia (EWG) nr 827/68, (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96, (WE) nr 2826/2000, (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 318/2006 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2202/96 (Dz.U.UE.L.07.273.1) z dniem 1 stycznia 2008 r.
- skreślony przez art. 198 rozporządzenia nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") (Dz.U.UE.L.07.299.1) z dniem 1 stycznia 2008 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.
Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025
Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.
10.12.2025
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.1996.297.1 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 2200/96 w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw |
| Data aktu: | 28/10/1996 |
| Data ogłoszenia: | 21/11/1996 |
| Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 01/01/1997, 21/11/1996 |