RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 28,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
decyzją Rady 91/315/EWG(1) powstał program specjalny z uwagi na oddalenie i wyspiarski charakter Madery i Azorów (Poseima); w preambule programu uznaje się, że strefy wolnocłowe na Azorach i Maderze są podstawą dla rozwoju obu archipelagów i w tym celu ustanawia się szczególne środki mające ożywić tamtejszą działalność gospodarczą;
deklaracja 26 w sprawie najbardziej odległych regionów Wspólnoty, załączona do Aktu Końcowego Traktatu ustanawiającego Unię Europejską, zaleca szczególne środki dla rozwoju gospodarczego i społecznego tych regionów, jeżeli istnieje obiektywna potrzeba podjęcia takich środków;
sytuacja w sektorach produkcyjnych na tych archipelagach, opisana w sprawozdaniu Komisji w sprawie wdrażania programu Poseima (1992-1993), wymaga dodatkowych środków celnych;
rząd portugalski w liście z dnia 7 lutego 1994 r. wnioskował o obniżenie ceł na surowce przeznaczone do przetwarzania w strefie wolnocłowej na Maderze, a następnie dopuszczane do swobodnego obrotu na terytorium Wspólnoty jako produkty kompensacyjne;
strefy wolnocłowe na Maderze i Azorach są kluczowymi komponentami strategii rozwoju gospodarczego i społecznego obu regionów; wzrost działalności w tych strefach wolnocłowych będzie miał znaczący następstwa na rozwój tych archipelagów poprzez zróżnicowanie produkcji i tworzenie miejsc pracy;
z uwagi na gospodarcze i geograficzne podobieństwo między Maderą i Azorami należy zaproponować środki do stosowania w strefach wolnocłowych obu archipelagów;
Madera i Azory należą do najsłabiej rozwiniętych regionów Wspólnoty, ich produkt narodowy brutto na mieszkańca wynosi mniej niż połowa średniego produktu narodowego brutto na mieszkańca we Wspólnocie; bilans handlowy archipelagów wykazuje głęboki deficyt, między innymi z powodu braku produktów przeznaczonych na eksport; z tych powodów ich produkty napotykają na poważne trudności w zdobywaniu rynku Wspólnoty; ta przeszkoda wymaga zróżnicowania i podwyższenia jakości produkcji;
zaopatrywanie archipelagów w surowce prawdopodobnie doprowadzi do trwałego ożywienia działalności przetwórczej, a zatem spełni wszystkie te wymagania; w celu ułatwienia wprowadzania produktów takiej działalności przetwórczej na rynek wspólnotowy należy zapewnić uprzywilejowane traktowanie celne pod względem taryf dla surowców nierolniczych przywożonych na Maderę i Azory w celu przetwarzania; jednakże aby uniknąć działań, które przyniosłyby szkody zainteresowanym producentom Wspólnoty, przyznawanie takich preferencji celnych powinno podlegać szczególnym warunkom, mianowicie przetwarzanie odbywa się w strefach wolnocłowych oraz stanowi ono zasadniczą część przetwarzania towarów;
dopuszczenie towarów uprawnionych do uprzywilejowanego traktowania celnego powinno odbywać się zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego, dotyczącymi końcowego przeznaczenia towarów; ponadto reguły wspólnotowe dotyczące pochodzenia towarów są najwłaściwsze dla ustalenia wymaganego stopnia ich przetwarzania; reguły wspólnotowe stanowią, że towary nie mogą podlegać konsumpcji ani użyciu w strefach wolnocłowych;
przyznanie uprzywilejowanego traktowania celnego ma charakter czasowy związany z ożywieniem gospodarczym stref wolnocłowych Madery i Azorów; niemniej jednak ta ulga celna powinna być dostępna przez wystarczająco długi okres, umożliwiający podmiotom gospodarczym zaplanowanie swojej działalności i poczynienie stosownych inwestycji; ten cel można osiągnąć, jeśli wymienione środki będą miały zastosowanie przez co najmniej 10 lat;
przyznawanie uprzywilejowanego traktowania celnego powinno być rozważane osobno dla każdego produktu na podstawie wniosków składanych przez władze portugalskie; Komisja, wspomagana przez Komitet określony w art. 247 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92(1), powinna rozpatrzyć te wnioski i zagwarantować, że uprzywilejowane traktowanie celne nie jest przyznawane ze szkodą dla działalności w innych sektorach na obszarze archipelagów,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 22 stycznia 1996 r.
|
W imieniu Rady |
|
L. DINI |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 171 z 29.6.1991, str. 10.
(2)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1). Rozporządzenie zmienione Aktem Przystąpienia z 1994 r.
(3) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1762/95 (Dz.U. L 171 z 21.7.1995, str. 8).