Decyzja 95/420/WE

DECYZJA KOMISJI
z dnia 19 lipca 1995 r.
zmieniająca decyzję 82/43/EWG w sprawie utworzenia Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn
(95/420/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

ciągła poprawa warunków życia i pracy oraz harmonijny rozwój gospodarki stanowią cele Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej;

szefowie państw i rządów, spotykając się w ramach Rady Europejskiej w dniach 10 i 11 grudnia 1994 r., podkreślili, że równość szans dla kobiet i mężczyzn, w połączeniu z walką przeciwko bezrobociu, jest kluczowym zadaniem Unii Europejskiej i Państw Członkowskich;

równość kobiet i mężczyzn jest niezbędnym składnikiem ludzkiej godności i demokracji oraz stanowi fundamentalną zasadę prawa wspólnotowego, jak również konstytucji i praw Państw Członkowskich, a także międzynarodowych i europejskich konwencji;

zastosowanie w praktyce zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn musi być wsparte usprawnioną współpracą oraz wymianą poglądów i doświadczeń pomiędzy instytucjami mającymi specjalne obowiązki w Państwach Członkowskich w zakresie promowania równych szans, partnerami społecznymi i Komisją;

całkowite wprowadzenie w życie sześciu dyrektyw, dwóch zaleceń i dziewięciu uchwał przyjętych przez Radę w dziedzinie równych szans (1) może zostać znacząco przyśpieszone w wyniku wsparcia przez krajowe organy posiadające w swojej dyspozycji sieć ośrodków informacji specjalistycznej;

przygotowanie, wprowadzenie w życie i kontrolowanie działań Wspólnoty wspierających równość szans wymaga ścisłej współpracy z wyspecjalizowanymi organami Państw Członkowskich i partnerami społecznymi, wymagającej ram instytucjonalnych, w celu regularnych konsultacji z tymi jednostkami;

Komitet Doradczy ds. Równych Szans dla Kobiet i Mężczyzn, powołany przez Komisję decyzją 82/43/EWG z dnia 9 grudnia 1981 r. (2), miał znaczący udział w działaniach w tej dziedzinie, szczególnie przez stopniowe wspieranie programu działań Wspólnoty, przez wydawanie opinii i współpracę z Komisją na partnerskich zasadach;

skład i zakres uprawnień Komitetu należy dostosować do obecnych wymogów oraz przyszłego rozwoju w celu promowania równych szans, co podkreśla komunikat Komisji z dnia 19 lipca 1995 r., proponujący nowy średniookresowy plan działania w tym zakresie; konieczne jest w związku z tym wprowadzenie zmian do decyzji 82/43/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W decyzji 82/43/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1. Artykuł 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 2

1. Komitet wspiera Komisję w formułowaniu i wprowadzaniu w życie działań Wspólnoty mających na celu promowanie równych szans kobiet i mężczyzn oraz wspomaga trwałą wymianę doświadczeń, projektów działań i praktyk między Państwami Członkowskimi a różnymi zaangażowanymi jednostkami.

2. Aby osiągnąć cele wymienione w ust. 1, Komitet:

a) wspiera Komisję w rozwijaniu instrumentów kontroli, oceny i rozpowszechnianiu informacji o rezultatach środków podjętych na poziomie wspólnotowym, w celu promowania równych szans;

b) przyczynia się do wprowadzenia w życie programów działań Wspólnoty w tym zakresie, przede wszystkim poprzez analizowanie wyników i sugerowanie poprawy przedsięwziętych środków;

c) przyczynia się, poprzez wydawanie opinii, do przygotowania corocznego raportu Komisji na temat postępów poczynionych w kierunku osiągnięcia równych szans dla kobiet i mężczyzn;

d) zachęca do wymiany informacji na temat środków podjętych na wszystkich poziomach w celu promowania równych szans i w miarę potrzeb przedstawia propozycje podejmowania możliwych działań uzupełniających;

e) wydaje opinie lub przedkłada Komisji raporty, na jej wniosek bądź z własnej inicjatywy, w każdej sprawie mającej związek z promowaniem równych szans we Wspólnocie.

3. Procedury przekazywania opinii i raportów Komitetu są określane w porozumieniu z Komisją. Mogą zostać opublikowane jako załącznik do corocznego raportu Komisji na temat równych szans kobiet i mężczyzn.

Artykuł 3

1. Komitet składa się z 40 członków, w tym:

a) po jednym przedstawicielu z ministerstw lub instytucji rządowych każdego Państwa Członkowskiego, odpowiedzialnych za promowanie równych szans; przedstawiciele są powoływani przez rządy każdego z Państw Członkowskich;

b) po jednym przedstawicielu każdego Państwa Członkowskiego z państwowych komitetów lub instytucji utworzonych na podstawie decyzji publicznej, mających szczególną odpowiedzialność w zakresie równości szans kobiet i mężczyzn w poszczególnych sektorach. W przypadku gdy istnieje kilka komitetów lub instytucji zajmujących się tymi sprawami w Państwie Członkowskim, Komisja określa, która instytucja, przez swoje cele, strukturę, reprezentatywność i stopień niezależności, ma najodpowiedniejsze kwalifikacje, aby być reprezentowana w Komitecie. Każde państwo nieposiadające takich komitetów jest reprezentowane przez członków instytucji uważanych przez Komisje za pełniące obowiązki analogiczne; przedstawiciele są powoływani przez Komisję, działającą na podstawie wniosku odpowiedniego komitetu państwowego lub instytucji;

c) - pięciu członków reprezentujących organizacje pracodawców na poziomie Wspólnoty,

- pięciu członków reprezentujących organizacje pracowników na poziomie Wspólnoty.

Przedstawiciele są powoływani przez Komisję, działającą na wniosek partnerów społecznych na poziomie Wspólnoty.

2. Dwóch reprezentantów Europejskiego Lobby Kobiet uczestniczy w spotkaniach jako obserwatorzy.

3. Przedstawiciele organizacji międzynarodowych i zawodowych oraz inne zrzeszenia przedstawiające właściwie umotywowane wnioski do Komisji mogą otrzymać status obserwatorów.".

2. Artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

Komitet wybiera spośród swoich członków przewodniczącego na jednoroczną kadencję. Wyboru dokonuje się większością dwóch trzecich głosów obecnych członków; jednakże wymagane jest oddanie, co najmniej połowy wszystkich możliwych głosów.

Tą samą większością głosów i na takich samych warunkach wybiera się dwóch wiceprzewodniczących. Przewodniczący i wiceprzewodniczący pochodzą z różnych Państw Członkowskich. Wiceprzewodniczący są zobowiązani do zastąpienia przewodniczącego, gdy ten jest nieobecny. Stanowią oni Biuro Komitetu, które zbiera się przed każdym spotkaniem Komitetu.

Komisja organizuje prace Komitetu w ścisłej współpracy z przewodniczącym. Projekt porządku spotkań Komitetu jest ustalany przez Komisję w porozumieniu z przewodniczącym. Sekretariat Komitetu jest powoływany przez Wydział Równości Szans Komisji. Protokoły z posiedzeń są sporządzane przez Komisję i przedstawiane Komitetowi do zatwierdzenia.".

3. W art. 8 dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

"3. Jeden lub więcej członków Komitetu mogą uczestniczyć jako obserwatorzy w pracach innych komitetów doradczych Komisji, stosownie informując o tym Komitet.".

4. Artykuły 10 i 11 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 10

Posiedzenia Komitetu zwołuje Komisja i odbywają się one w jej siedzibie. Posiedzenia Komitetu odbywają się co najmniej dwa razy w roku.

Artykuł 11

Obrady Komitetu dotyczą opinii, o które wnosi Komisja lub opinii, które Komitet wydaje z własnej inicjatywy. Sesje Komitetu nie kończą się głosowaniem.

Komisja, wnosząc o opinię Komitetu, może wyznaczyć termin, w jakim opinia ma zostać wydana.

Poglądy wyrażone przez różne grupy reprezentowane w Komitecie są odnotowywane w protokołach, które są przekazywane Komisji.

W przypadku, gdy wymagana opinia została uzgodniona jednomyślnie przez Komitet, przedstawia on projekt wspólnych konkluzji, który jest załączany do protokołu.".

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 lipca 1995 r.
W imieniu Komisji
Pádraig FLYNN
Członek Komisji

______

(1) Dyrektywa Rady 75/117/EWG z dnia 10 lutego 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet (Dz.U. L 45 z 19.2.1975, str. 19);

Dyrektywa Rady 76/207/EWG z dnia 9 lutego 1976 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy (Dz.U. L 39 z 14.2.1976, str. 40);

Dyrektywa Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego(Dz.U. L 6 z 10.1.1979, str. 24);

Dyrektywa Rady 86/613/EWG z dnia 11 grudnia 1986 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn pracujących na własny rachunek, w tym w rolnictwie, oraz w sprawie ochrony kobiet pracujących na własny rachunek w okresie ciąży i macierzyństwa (Dz.U. L 359 z 19.12.1986, str. 56);

Dyrektywa Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły i pracownic karmiących piersią (Dz.U. L 348 z 28.11.1992, str. 1);

Rezolucja Rady z dnia 12 lipca 1982 r. dotycząca popierania równych szans dla kobiet (Dz.U. C 186 z 21.7.1982, str. 3);

Rezolucja Rady z dnia 7 lipca 1984 r. w sprawie zwalczania bezrobocia wśród kobiet (Dz.U. C 161 z 21.06.1984, str. 4);

Rezolucja Rady i ministrów oświaty, którzy spotkali się w ramach Rady dnia 3 czerwca 1985 r., aby przedyskutować program zapewniający równość szans dziewczętom i chłopcom w zakresie edukacji (Dz.U. C 166 z 5.7.1985, str. 1);

Druga rezolucja Rady z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie zapewnienia kobietom równych szans Dz.U. C 203 z 12.8.1986, str. 2);

Rezolucja Rady z dnia 16 grudnia 1988 r. dotycząca powrotu kobiet do czynnego życia zawodowego (Dz.U. C 333 z 28.12.1988, str. 1);

Rezolucja Rady z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie ochrony godności kobiet i mężczyzn w miejscu pracy (Dz.U C 157 z 27.6.1990, str. 3);

Rezolucja Rady z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie trzeciego średniookresowego programu Wspólnoty dotyczącego równego traktowania kobiet i mężczyzn (1991-1995) (Dz.U. C 142 z 31.5.1991, str. 1);

Rezolucja Rady z dnia 22 czerwca 1994 r. w sprawie równości szans kobiet i mężczyzn w ramach programów Europejskich Funduszy Strukturalnych (Dz.U. C 231 z 20.8.1994, str. 1);

Rezolucja Rady z dnia 27 marca 1995 r. w sprawie zrównoważonego uczestnictwa kobiet i mężczyzn w podejmowaniu decyzji (Dz.U. L 168 z 04.7.1995, str. 3);

Zalecenie Rady z dnia 13 grudnia 1984 r. dotyczące pozytywnej promocji na rzecz kobiet (84/635/EWG) (Dz.U. L 331 z 19.12.1984, str. 34);

Zalecenie Rady z dnia 31 marca 1992 r. dotyczące opieki nad dzieckiem (92/241/EWG) (Dz.U. L 123 z 8.5.1992 str. 16).

(2) Dz.U. L 20 z 28.1.1982, str. 35.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024