Dyrektywa 93/37/EWG dotycząca koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane

DYREKTYWA RADY 93/37/EWG

z dnia 14 czerwca 1993 r.

dotycząca koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 57 ust. 2, art. 66 i 100a,

uwzględniając propozycję Komisji⁽¹⁾,

we współpracy z Parlamentem Europejskim⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze co następuje:

dyrektywa Rady 71/305/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. dotycząca koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane⁽⁴⁾ została zmieniona w znaczący sposób i w wielu sytuacjach, dla jasności i większej zrozumiałości, wspomniana dyrektywa powinna zostać skonsolidowana;

jednoczesne osiąganie swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług w stosunku do zamówień publicznych na roboty budowlane, udzielonych w Państwach Członkowskich w imieniu Państwa, lub jednostek samorządu terytorialnego lub innych podmiotów prawa publicznego, zakłada nie tylko zniesienie ograniczeń, ale także koordynację krajowych procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane;

taka koordynacja powinna uwzględniać w możliwie największym zakresie procedury i praktyki administracyjne obowiązujące w Państwie Członkowskim;

niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do pewnych zamówień na roboty budowlane w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji objętych dyrektywą 90/531/EWG;

w związku z rosnącym znaczeniem koncesji w dziedzinie robót budowlanych i ich szczególnym charakterem, zasady dotyczące ich ogłaszania powinny zostać włączone do niniejszej dyrektywy;

zamówienia na roboty budowlane o wartości mniejszej niż 5.000.000 euro ¹  mogą być wyłączone z konkurencji, jak przewidziano w niniejszej dyrektywie i właściwe jest zapewnienie wyłączenia ich z działań koordynujących;

należy uwzględnić wyjątkowe przypadki, w których nie trzeba stosować środków dotyczących koordynacji procedur, ale przypadki te należy wyraźnie ograniczyć;

procedura negocjacyjna powinna zostać uznana za wyjątkową i z tego względu mającą zastosowanie jedynie w niektórych, ograniczonych wypadkach;

niezbędne jest zapewnienie wspólnych zasad w dziedzinie technicznej, uwzględniających wspólnotową politykę w zakresie norm i specyfikacji;

w celu zapewnienia rozwoju rzeczywistej konkurencji w dziedzinie zamówień publicznych, niezbędne jest, aby ogłoszenia o zamówieniach, sporządzane przez instytucje zamawiające z Państw Członkowskich, były ogłaszane w całej Wspólnocie; informacje zawarte w tych ogłoszeniach muszą umożliwiać wykonawcom mającym swoje przedsiębiorstwo we Wspólnocie ocenę, czy są zainteresowani przewidzianymi zamówieniami; właściwe jest udzielenie im odpowiednich informacji w sprawie podjętych robót budowlanych oraz warunków z nimi związanych; w ramach procedur ograniczonych, ogłoszenie ma w szczególności umożliwić wykonawcom z Państw Członkowskich wyrażanie zainteresowania zamówieniami przez ubieganie się w instytucjach zamawiających o zaproszenia do składania ofert, zgodnie ze stawianymi warunkami;

dodatkowe informacje dotyczące zamówień muszą, w sposób zwyczajowo przyjęty w Państwach Członkowskich, być podane w dokumentach każdego zamówienia lub w równoważnym dokumencie;

niezbędne jest zapewnienie wspólnych zasad, dotyczących uczestnictwa w zamówieniach publicznych na roboty budowlane, obejmujących zarówno kryteria wyboru jakościowego, jak i kryteria udzielenia zamówienia;

właściwym byłoby umożliwienie stosowania niektórych warunków technicznych, dotyczących ogłoszeń i sprawozdań statystycznych wymaganych przez przepisy niniejszej dyrektywy; załącznik II do niniejszej dyrektywy odnosi się do statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE); Wspólnota może w razie potrzeby zmienić swoją wspólną nomenklaturę lub zastąpić ją nową oraz odpowiednio niezbędne jest ustanowienie przepisów dotyczących możliwości dostosowania odesłań do nomenklatury NACE w załączniku II;

niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań Państw Członkowskich, dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego oraz stosowania, wskazanych w załączniku VII;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

TYTUŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Do celów niniejszej dyrektywy:

a) "zamówieniami publicznymi na roboty budowlane" są umowy o charakterze odpłatnym, zawierane na piśmie między wykonawcą a instytucją zamawiającą, określoną w lit. b), których przedmiotem jest albo wykonanie, albo zarówno wykonanie jak i zaprojektowanie robót budowlanych, związanych z jedną z działalności określonych w załączniku II lub obiektu budowlanego, określonego poniżej w lit. c), albo wykonanie, za pomocą jakichkolwiek środków, obiektu budowlanego odpowiadającego wymogom określonym przez instytucję zamawiającą;

b) "instytucje zamawiające" oznaczają Państwo, jednostki samorządu terytorialnego, podmioty prawa publicznego, związki zawarte przez co najmniej jedną taką jednostkę lub podmiot prawa publicznego.

"Podmiot prawa publicznego" oznacza każdy podmiot:

– ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, który nie ma charakteru przemysłowego lub handlowego, oraz

– posiadający osobowość prawną, oraz

– finansowany w przeważającej części przez Państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub przez inne podmioty prawa publicznego; lub, jeżeli jego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych instytucji; lub jeżeli ponad połowę składu jego organu administracji, zarządu lub rady nadzorczej stanowią osoby mianowane przez Państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub przez inne podmioty prawa publicznego;

Wykazy podmiotów i kategorii podmiotów prawa publicznego spełniających kryteria określone w akapicie drugim są określone w załączniku I. Wykazy te są tak wyczerpujące, na ile to możliwe i mogą być poddawane przeglądom zgodnie z procedurą określoną w art. 35. W tym celu Państwa Członkowskie zobowiązane są regularnie informować Komisję o zmianach w swoich wykazach;

c) "obiekt budowlany" oznacza wynik całości robót budowlanych w zakresie budownictwa lub inżynierii lądowej i wodnej, który może samoistnie spełniać funkcję gospodarczą lub techniczną;

d) "koncesja na roboty budowlane" jest zamówieniem, tego samego typu, jak to wskazane w lit. a) z wyjątkiem faktu, że wynagrodzeniem za roboty budowlane , które mają być wykonane, jest albo wyłącznie prawo do eksploatacji obiektu budowlanego, albo takie prawo wraz z płatnością;

e) "procedurami otwartymi" są te procedury krajowe, w ramach których oferty mogą składać wszyscy zainteresowani wykonawcy;

f) "procedurami ograniczonymi" są te procedury krajowe, w ramach których oferty mogą składać tylko wykonawcy zaproszeni przez instytucję zamawiającą;

g) "procedurami negocjacyjnymi" są te procedury krajowe, w ramach których instytucje zamawiające zwracają się według swojego wyboru do wykonawców i negocjują warunki zamówienia z jednym lub kilkoma z nich;

h) wykonawca składający ofertę, jest oznaczony pojęciem "oferent" zaś ubiegający się o zaproszenie do udziału w procedurze ograniczonej lub negocjacyjnej, pojęciem "kandydat".

Artykuł  2

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki celem zapewnienia, że instytucje zamawiające stosują lub zapewniają stosowanie niniejszej dyrektywy, w przypadku gdy subsydiują one bezpośrednio ponad 50 % zamówienia na roboty budowlane, udzielanego przez podmiot inny niż one same.

2. Ustęp 1 dotyczy wyłącznie zamówień objętych klasą 50, grupą 502 statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE), a także zamówień dotyczących robót budowlanych w zakresie budowy szpitali, obiektów sportowych, rekreacyjnych i wypoczynkowych, budynków szkolnych i uniwersyteckich oraz budynków wykorzystywanych do celów administracyjnych.

Artykuł  3

1. Jeżeli instytucje zamawiające zawierają umowę dotyczącą koncesji na roboty budowlane, reguły dotyczące ogłoszeń, określone w art. 11 ust. 3, 6, 7 i 9-13 oraz w art. 15, mają zastosowanie do tej umowy, gdy jej wartość jest nie mniejsza niż 5.000.000 euro ² .

2. Instytucja zamawiająca może:

– albo wymagać, aby koncesjonariusz udzielił stronom trzecim zamówień, o wartości reprezentującej co najmniej 30 % całkowitej wartości robót budowlanych stanowiących przedmiot koncesji na roboty budowlane, jednocześnie stwarzając kandydatom możliwość zwiększenia tego udziału procentowego. Niniejszy minimalny udział procentowy określany jest w umowie dotyczącej koncesji na roboty budowlane,

– albo wezwać kandydatów ubiegających się o koncesję, aby określili w swych ofertach procent całkowitej wartości robót budowlanych, stanowiących przedmiot koncesji na roboty budowlane, który zamierzają zlecić stronom trzecim w przypadku, jeżeli przewidują tego typu zlecenie.

3. Jeżeli sam koncesjonariusz jest instytucją zamawiającą w rozumieniu art. 1 lit. b), to jest zobowiązany do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy w przypadku robót budowlanych, które mają być wykonane przez strony trzecie.

4. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, celem zapewnienia, że koncesjonariusz, który sam nie jest instytucją zamawiającą, stosuje do zamówień udzielanych stronom trzecim przepisy dotyczące ogłoszeń zawarte w art. 11 ust. 4, 6, 7 i 9-13 oraz w art. 16, w stosunku do zamówień, których wartość jest nie mniejsza niż 5.000.000 euro ³ . Ogłoszenie nie jest jednakże wymagane w odniesieniu do zamówień na roboty budowlane, które spełniają warunki określone w art. 7 ust. 3.

Przedsiębiorstwa, które utworzyły grupę w celu uzyskania koncesji na roboty budowlane lub przedsiębiorstwa z nimi powiązane, nie są uważane za strony trzecie.

"Przedsiębiorstwo powiązane" oznacza przedsiębiorstwo, na które koncesjonariusz może wywierać, bezpośrednio lub pośrednio, dominujący wpływ, lub przedsiębiorstwo, które może wywierać dominujący wpływ na koncesjonariusza, lub przedsiębiorstwo, które wspólnie z koncesjonariuszem podlega dominującemu wpływowi innego przedsiębiorstwa z uwagi na własność, zaangażowanie finansowe lub reguły określające jego działanie. Domniemywa się istnienie dominującego wpływu ze strony przedsiębiorstwa wobec innego przedsiębiorstwa, jeżeli to pierwsze przedsiębiorstwo, bezpośrednio lub pośrednio:

– posiada większość kapitału udziałowego tego przedsiębiorstwa, lub

– kontroluje większość głosów przypadających na akcje emitowane przez to przedsiębiorstwo, lub

– może powołać ponad połowę członków organu administracji, zarządu lub nadzoru tego przedsiębiorstwa.

Wyczerpujący wykaz takich przedsiębiorstw jest załączany do wniosku o udzielenie koncesji. Wykaz ten jest uaktualniany po zaistnieniu wszelkich zmian w stosunkach między przedsiębiorstwami.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

a) zamówień udzielanych w dziedzinach określonych w art. 2, 7, 8 i 9 dyrektywy 90/531/EWG oraz spełniających warunki określone w art. 6 ust. 2 tej dyrektywy;

b) zamówień na roboty budowlane, które są określone jako objęte tajemnicą lub których realizacji muszą towarzyszyć szczególne środki bezpieczeństwa zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi obowiązującymi w zainteresowanym Państwie Członkowskim, albo gdy wymaga tego ochrona podstawowych interesów w zakresie bezpieczeństwa tego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do zamówień publicznych, które podlegają innym regułom proceduralnym i są udzielane:

a) na podstawie umowy międzynarodowej, zawartej zgodnie z Traktatem, między Państwem Członkowskim a jednym lub wieloma państwami trzecimi, obejmującej roboty budowlane, mające na celu wspólną realizację lub użytkowanie projektu przez państwa-sygnatariuszy; wszystkie umowy należy podać do wiadomości Komisji, która może skonsultować się z Komitetem Doradczym ds. Zamówień Publicznych, powołanym decyzją Rady 71/306/EWG⁽⁵⁾

b) przedsiębiorstwom w Państwie Członkowskim lub w państwie trzecim, na podstawie umowy międzynarodowej odnoszącej się do stacjonowania wojsk;

c) na podstawie szczególnej procedury organizacji międzynarodowej.

Artykuł  6

1. 4  Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do:

a) zamówień publicznych na roboty budowlane, których wartość szacunkowa bez podatku VAT wynosi nie mniej niż równowartość w euro ⁵  5.000.000 specjalnych praw ciągnienia (SRD);

b) zamówień publicznych na roboty budowlane, określonych w art. 2 ust. 1, których wartość szacunkowa bez podatku VAT wynosi nie mniej niż 5.000.000 euro ⁶ .

2. 7  a) Wartość w euro ⁸  i w walutach krajowych progów, ustanowionych w ust. 1, podlega co do zasady rewizji co dwa lata, począwszy od dnia 1 stycznia 1996 r. Wyliczenie tej wartości jest oparte na średnich kursach dziennych euro ⁹  wyrażonych w SDR i na średnich kursach dziennych tych walut wyrażonych w euro ¹⁰ , w okresie dwudziestu czterech miesięcy kończącym się w ostatnim dniu sierpnia, poprzedzającego rewizji w dniu 1 stycznia.

Próg ustanowiony w ust. 1 i jego wartość wyrażona w euro ¹¹  i walutach krajowych, są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich na początku miesiąca listopada, następującym po wyżej wspomnianej rewizji.

b) Metoda wyliczenia ustanowiona w lit. a) podlega badaniu, na wniosek Komisji, przez Komitet Doradczy ds. Zamówień Publicznych, co do zasady dwa lata po jej pierwszym zastosowaniu.

3. W przypadku gdy obiekt budowlany jest podzielony na kilka części, z których każda stanowi przedmiot odrębnego zamówienia, wartość każdej z tych części jest uwzględniana przy obliczaniu wartości, określonej w ust. 1. W przypadku gdy łączna wartość części jest nie mniejsza niż wartość określona w ust. 1, przepis tego ustępu ma zastosowanie do wszystkich części. Instytucje zamawiające mogą odstąpić od stosowania przepisu ust. 1 w odniesieniu do tych części, których szacunkowa wartość, bez podatku VAT, jest mniejsza niż 1.000.000 euro ¹² , pod warunkiem, że całkowita wartość szacunkowa tych części nie przekracza 20 % całkowitej wartości wszystkich części.

4. Żaden obiekt budowlany ani żadne zamówienie, nie mogą być dzielone z zamiarem uniknięcia stosowania niniejszej dyrektywy.

5. Przy obliczaniu wartości określonych w ust. 1 oraz w art. 7, uwzględniana jest nie tylko wartość zamówienia publicznego na roboty budowlane, lecz także szacunkowa wartość dostaw, potrzebnych do wykonania robót budowlanych, udostępnionych wykonawcy przez instytucje zamawiające.

6. 13  Instytucje zamawiające zapewniają, że wszyscy dostawcy traktowani będą w niedyskryminujący sposób.

Artykuł  7

1. Przy udzielaniu zamówień publicznych na roboty budowlane instytucje zamawiające stosują procedury, określone w art. 1 lit. e), f) i g), dostosowane do niniejszej dyrektywy.

2. Instytucje zamawiające mogą udzielać zamówienia na roboty budowlane w ramach procedury negocjacyjnej z uprzednią publikacją ogłoszenia o zamówieniu oraz po dokonaniu wyboru kandydatów zgodnie z opublikowanymi kryteriami jakościowymi, w następujących przypadkach:

a) jeżeli w toku realizacji procedury otwartej lub ograniczonej wpłynęły nieprawidłowe oferty albo wpłynęły oferty, które nie mogą być przyjęte na mocy przepisów krajowych, zgodnych z przepisami tytułu IV, o ile początkowe warunki zamówienia nie zostały istotnie zmienione. Instytucje zamawiające w takich wypadkach nie publikują ogłoszenia o zamówieniu, jeżeli procedura negocjacyjna obejmuje wszystkie przedsiębiorstwa spełniające kryteria art. 24-29, które złożyły w toku uprzedniej procedury otwartej lub ograniczonej oferty zgodne z formalnymi wymogami procedury przetargowej;

b) gdy roboty budowlane wykonywane są wyłącznie w celach badawczych, eksperymentalnych lub rozwojowych a nie w celu osiągnięcia rentowności rynkowej lub pokrycia poniesionych kosztów badań i rozwoju;

c) w wyjątkowych przypadkach, gdy charakter robót budowlanych lub związane z nimi ryzyka nie pozwalają na dokonanie wcześniejszej ogólnej wyceny.

3. Instytucja zamawiająca może udzielić zamówienia na roboty budowlane w procedurze negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji ogłoszenia w następujących przypadkach:

a) jeżeli w toku procedury otwartej lub ograniczonej oferty nie wpłynęły lub wpłynęły jedynie oferty nieprawidłowe, pod warunkiem że początkowe warunki zamówienia nie zostały w istotny sposób zmienione a sprawozdanie zostało przekazane Komisji na jej wniosek;

b) jeżeli z przyczyn technicznych, artystycznych lub z przyczyn związanych z ochroną praw wyłącznych roboty budowlane mogą być wykonane tylko przez określonego wykonawcę;

c) w zakresie, w jakim jest to ściśle niezbędne, ze względu na wyjątkowo pilny charakter sprawy związany z wydarzeniami, których zainteresowane instytucje zamawiające nie mogły przewidzieć, nie mogą być dotrzymane terminy, przewidziane dla procedur: otwartej, ograniczonej lub negocjacyjnej, o których mowa w ust. 2. Okoliczności, na które można się powoływać w celu uzasadnienia wyjątkowo pilnego charakteru sprawy nie mogą być w żadnym przypadku wywołane przez instytucje zamawiające;

d) w przypadku dodatkowych robót budowlanych, nieprzewidzianych ani w projekcie pierwotnie rozważanym, ani w pierwotnie zawartej umowie, które jednak z uwagi na nieprzewidziane wydarzenia, stały się niezbędne do wykonania określonego w nich obiektu budowlanego, pod warunkiem, że zamówienie jest udzielone wykonawcy wykonującemu taki obiekt budowlany:

– gdy takie roboty budowlane ze względów technicznych i ekonomicznych nie mogą być oddzielone od głównego zamówienia bez istotnej uciążliwości dla instytucji zamawiających, lub

– gdy takie roboty budowlane mogą być oddzielone od wykonania pierwotnego zamówienia, lecz są ściśle niezbędne do jego zakończenia.

Jednakże, łączna wartość udzielonych zamówień na dodatkowe roboty budowlane nie może przekroczyć 50 % wartości głównego zamówienia;

e) w przypadku nowych robót budowlanych polegających na powtórzeniu podobnych obiektów budowlanych powierzonych przedsiębiorstwu, któremu te same instytucje zamawiające udzieliły zamówienia pod warunkiem, że roboty te są zgodne z zasadniczym projektem, stanowiącym przedmiot pierwszego zamówienia, udzielonego zgodnie z procedurami określonymi w ust. 4.

Możliwość zastosowania tej procedury musi być wskazana w zaproszeniu do ubiegania się o realizację pierwszego projektu a całkowita wartość zamówienia na kolejne roboty budowlane jest uwzględniana przez instytucję zamawiającą w zakresie stosowania przez nią przepisów art. 6. Procedura ta może być stosowana wyłącznie w okresie trzech lat od chwili udzielenia pierwotnego zamówienia.

4. We wszystkich innych przypadkach instytucje zamawiające udzielają zamówień na roboty budowlane w procedurze otwartej lub ograniczonej.

Artykuł  8

1. 14  Instytucja zamawiająca informuje każdego niedopuszczonego kandydata lub oferenta o przyczynach odrzucenia jego kandydatury lub oferty, w terminie piętnastu dni od otrzymania pisemnego wniosku, a każdego oferenta, który złożył ofertę dopuszczalną, o cechach i zaletach wybranej oferty, a także o nazwie oferenta, któremu udzielono zamówienia.

Instytucje zamawiające mogą jednakże zadecydować, że niektóre informacje dotyczące udzielania zamówień, określonych w akapicie pierwszym, nie są udostępniane, jeśli ich ujawnienie stanowiłoby przeszkodę w stosowaniu prawa lub byłoby sprzeczne z interesem publicznym, lub też naruszołyby uzasadnione interesy gospodarcze określonych przedsiębiorstw, publicznych lub prywatnych, czy też mogłoby zaszkodzić uczciwej konkurencji między przedsiębiorcami.

2. 15  Instytucje zamawiające informują niezwłocznie kandydatów i oferentów - na piśmie, jeśli o to wnioskowano - o podjętych decyzjach dotyczących udzielenia zamówienia, podając przyczyny, dla których zdecydowały się one zrezygnować z udzielenia zamówienia, na którego realizację ogłosiły zaproszenia do składania ofert lub ponownie wszcząć procedurę. O takich decyzjach informują także Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich.

3.  Instytucja zamawiająca, w przypadku każdego udzielonego zamówienia, sporządza pisemne sprawozdanie, zawierające co najmniej:

– nazwę i adres instytucji zamawiającej, przedmiot i wartość zamówienia,

– nazwy dopuszczonych kandydatów lub oferentów oraz powody ich wyboru,

– nazwy odrzuconych kandydatów lub oferentów oraz powody ich odrzucenia,

– nazwę oferenta, któremu udzielono zamówienia oraz powody wyboru jego oferty a także, jeśli to wiadome, wskazanie tej części zamówienia, którą oferent, któremu udzielono zamówienia, zamierza zlecić do wykonania stronom trzecim,

– w wypadku procedur negocjacyjnych, okoliczności określone w art. 7, uzasadniające zastosowanie tych procedur.

Sprawozdanie to albo jego główne elementy należy przekazać Komisji na jej wniosek.

Artykuł  9

W przypadku zamówień związanych z projektowaniem i wykonaniem robót budowlanych w ramach programu publicznego budownictwa mieszkaniowego, jeżeli rozmiary i stopień złożoności, a także przewidywany czas wykonania od samego początku wymagają planowania opartego na ścisłej współpracy w ramach zespołu złożonego z przedstawicieli instytucji zamawiających, rzeczoznawcy i wykonawcy odpowiedzialnego za przeprowadzenie prac - można zastosować procedurę specjalną w celu wybrania wykonawcy najbardziej odpowiedniego do włączenia do takiego zespołu.

W szczególności, instytucje zamawiające zawierają w ogłoszeniu o zamówieniu możliwie najbardziej dokładny opis prac, które mają być wykonane, aby umożliwić zainteresowanym wykonawcom sformułowanie właściwych koncepcji realizacji projektu. Ponadto, zgodnie z art. 24-29, instytucja zamawiająca przedstawia w ogłoszeniu warunki podmiotowe, techniczne i finansowe, które powinni spełniać kandydaci.

W przypadku przyjęcia takiej procedury instytucja zamawiająca stosuje wspólne zasady dotyczące ogłoszeń dotyczących procedury ograniczonej oraz zasady dotyczące jakościowych kryteriów wyboru.

TYTUŁ  II

WSPÓLNE REGUŁY W DZIEDZINIE TECHNICZNEJ

Artykuł  10

1. Specyfikacje techniczne, określone w załączniku III, zamieszczane są w dokumentacji przetargowej każdego zamówienia.

2. Bez uszczerbku dla prawnie wiążących krajowych norm technicznych, oraz w zakresie w jakim są one zgodne z prawem wspólnotowym, specyfikacje techniczne określane są przez instytucje zamawiające poprzez odniesienie do norm krajowych wdrażających normy europejskie lub do europejskich aprobat technicznych, lub poprzez odniesienie do wspólnych specyfikacji technicznych.

3. Instytucja zamawiająca może odstąpić od ust. 2, jeżeli:

a) normy, europejskie aprobaty techniczne lub wspólne specyfikacje techniczne nie zawierają żadnych przepisów w zakresie ustanawiania zgodności lub jeżeli nie istnieją techniczne sposoby do zadowalającego ustanowienia zgodności produktu z tymi normami, europejskimi aprobatami technicznymi lub wspólnymi specyfikacjami technicznymi;

b) te normy, europejskie aprobaty techniczne lub wspólne specyfikacje techniczne zobowiązywałyby instytucje zamawiające do używania produktów lub materiałów niekompatybilnych z urządzeniami już używanymi lub pociągałyby za sobą nieproporcjonalnie duże koszty lub trudności techniczne, jednak tylko w ramach wyraźnie określonej i opisanej strategii, przewidującej przestawienie się, w określonym czasie, na normy europejskie, europejskie aprobaty techniczne lub wspólne specyfikacje techniczne;

c) projekt, którego to dotyczy, jest rzeczywiście innowacyjny i stosowanie wobec niego istniejących norm europejskich, europejskich aprobat technicznych lub wspólnych specyfikacji technicznych nie byłoby właściwe.

4. Instytucje zamawiające, powołując się na ust. 3 odnotowują, jeśli to możliwe, przyczyny takiego postępowania w ogłoszeniu o zamówieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich lub w dokumentach zamówienia, oraz w każdym przypadku wskazują te przyczyny w swej wewnętrznej dokumentacji i przekazują te informacje Państwom Członkowskim oraz Komisji na ich wniosek.

5. W razie braku norm europejskich, europejskich aprobat technicznych lub wspólnych specyfikacji technicznych, specyfikacje techniczne:

a) są określane poprzez odniesienie do krajowych specyfikacji technicznych, uznanych za zgodne z podstawowymi wymaganiami wymienionymi w dyrektywach wspólnotowych w sprawie harmonizacji technicznej, zgodnie z procedurami określonymi w tych dyrektywach, w szczególności zgodnie z procedurami określonymi w dyrektywie Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych⁽⁶⁾;

b) mogą być określone poprzez odniesienie do krajowych specyfikacji technicznych, dotyczących projektowania, metod obliczania oraz wykonywania obiektów budowlanych oraz używania materiałów;

c) mogą być określone przez odniesienie do innych dokumentów.

W takim przypadku właściwe jest odniesienie się do norm w następującej kolejności:

i) normy krajowe wdrażające normy międzynarodowe przyjęte przez kraj instytucji zamawiającej;

ii) inne krajowe normy i krajowe aprobaty techniczne kraju instytucji zamawiającej;

iii) wszelkie inne normy.

6. Państwa Członkowskie zakazują wprowadzania do klauzul umownych, dotyczących danego zamówienia takich specyfikacji technicznych, które, odnosząc się do produktów określonej produkcji lub pochodzących ze szczególnego źródła, lub wytwarzanych w określony sposób, skutkują uprzywilejowaniem lub wykluczeniem niektórych usługodawców, chyba że jest to uzasadnione ze względu na przedmiot zamówienia. W szczególności, zakazane jest wskazywanie znaków towarowych, patentów, typów lub szczególnego pochodzenia, lub produkcji. Jednakże, jeżeli takiemu wskazaniu towarzyszą wyrazy: "lub równoważne", jest to dopuszczalne w przypadkach, gdy instytucje zamawiające nie mogą określić przedmiotu zamówienia przy użyciu specyfikacji wystarczająco dokładnych i zrozumiałych dla wszystkich zainteresowanych stron.

TYTUŁ  III

WSPÓLNE REGUŁY DOTYCZĄCE OGŁOSZEŃ

Artykuł  11

1. Instytucje zamawiające informują w drodze ogłoszenia informacyjnego o podstawowych cechach zamówień na roboty budowlane, których zamierzają udzielić, oraz szacunkowej wartości, która jest nie mniejsza niż próg ustanowiony w art. 6 ust. 1.

2. Instytucje zamawiające, które zamierzają udzielić zamówienia publicznego na roboty budowlane w procedurze otwartej, ograniczonej lub negocjacyjnej, określonych w art. 7 ust. 2, informują o swym zamiarze w ogłoszeniu.

3. Instytucje zamawiające, które zamierzają udzielić koncesji na roboty budowlane, informują o swym zamiarze w ogłoszeniu.

4. Koncesjonariusze robót budowlanych, inni niż instytucje zamawiające, którzy pragną udzielić zamówień na roboty budowlane stronie trzeciej w rozumieniu art. 3 ust. 4, informują o swym zamiarze w drodze ogłoszenia.

5. Instytucje zamawiające, które udzieliły zamówienia, informują o wyniku w drodze ogłoszenia. Jednakże niektóre informacje o udzieleniu zamówienia, w pewnych okolicznościach nie muszą być opublikowane, jeśli ich ujawnienie utrudniłoby stosowanie prawa, byłoby sprzeczne z interesem publicznym, naruszyłoby uprawnione interesy gospodarcze poszczególnych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych albo mogłoby naruszać uczciwą konkurencję między wykonawcami.

6. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1-5, są sporządzone zgodnie ze wzorami określonymi w załącznikach IV, V i VI i zawierają informacje wymagane w tych wzorach.

Instytucje zamawiające nie mogą wymagać spełnienia jakichkolwiek warunków innych niż te, o których mowa w art. 26 i 27, przy żądaniu informacji dotyczących standardów ekonomicznych i technicznych, których wymagają od wykonawców przy ich wyborze (załącznik IV B pkt 11, załącznik IV C pkt 10 oraz załącznik IV D pkt 9).

7. Instytucje zamawiające przesyłają ogłoszenia, określone w ust. 1-5, tak szybko jak to możliwe i w najbardziej odpowiedni sposób, do Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. W przypadku procedury przyspieszonej, określonej w art. 14, ogłoszenie przesyła się teleksem, telegraficznie lub telefaksem.

Ogłoszenie, określone w ust. 1, powinno być wysłane niezwłocznie po podjęciu decyzji zatwierdzającej planowanie zamówień na roboty budowlane, których instytucje zamawiające zamierzają udzielić.

Ogłoszenie określone w ust. 5, wysyła się nie później, niż w ciągu czterdziestu ośmiu dni od daty udzielenia danego zamówienia.

8. Ogłoszenia, określone w ust. 1 i 5 zostają opublikowane w całości w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich oraz w bazie danych TED, w językach urzędowych Wspólnot, przy czym autentyczny jest jedynie tekst w języku oryginału.

9. Ogłoszenia określone w ust. 2, 3 oraz 4 zostają opublikowane w całości w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich oraz w bazie danych TED, w językach oryginałów. Streszczenie ważniejszych elementów każdego ogłoszenia zostaje opublikowane w językach urzędowych Wspólnoty, przy czym autentyczny jest jedynie tekst w języku oryginału.

10. Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich publikuje ogłoszenia nie później niż po dwunastu dniach od daty ich wysłania. W przypadku procedury przyspieszonej, określonej w art. 14, termin ten ulega skróceniu do pięciu dni.

11. Ogłoszenia nie są publikowane w dziennikach urzędowych lub w prasie kraju instytucji zamawiającej przed datą wysłania do Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; przy publikacji należy podać tę datę. Ogłoszenie nie zawiera informacji innych niż te opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

12. Instytucje zamawiające muszą być w stanie udowodnić datę wysłania.

13. Koszty publikacji ogłoszeń w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ponoszą Wspólnoty. Tekst ogłoszenia nie przekracza jednej strony Dziennika Urzędowego lub około 650 wyrazów. Każde wydanie Dziennika Urzędowego zawierające jedno albo więcej ogłoszeń, odtwarza wzór ogłoszenia lub wzory, według których publikowane ogłoszenie jest sporządzane.

Artykuł  12

1. W procedurach otwartych termin składania ofert ustalony przez instytucje zamawiające nie może być krótszy niż pięćdziesiąt dwa dni od daty wysłania ogłoszenia.

2. 16  Termin składania ofert, ustanowiony w ust. 1, może być zastąpiony terminem wystarczająco długim, aby umożliwić zainteresowanym złożenie odpowiednich ofert, i który, zgodnie z ogólną zasadą, nie jest krótszy niż trzydzieści sześć dni, ale w żadnym wypadku nie jest krótszy niż dwadzieścia dwa dni od daty ogłoszenia o zamówieniu, jeśli instytucje zamawiające przesłały ogłoszenie wstępne, przewidziane w art. 11 ust. 1, sformułowane zgodnie ze wzorem zamieszczonym w załączniku IV A (informacja wstępna), do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich, na co najmniej pięćdziesiąt dwa dni i co najwyżej dwanaście miesięcy przed datą przekazania do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich ogłoszenia o zamówieniu przewidzianego w art. 11 ust. 2, pod warunkiem że ogłoszenie wstępne zawierało przynajmniej informacje określone we wzorze ogłoszenia z załącznika IV B (procedura otwarta), o ile były one dostępne w chwili publikacji ogłoszenia.

3.  Pod warunkiem że w odpowiednim czasie o to wnioskowano, dokumenty zamówienia i dokumenty towarzyszące są przesyłane wykonawcom przez instytucje zamawiające lub właściwe departamenty w terminie sześciu dni od daty otrzymania ich wniosku.

4. Pod warunkiem że w odpowiednim czasie o to wnioskowano, dodatkowe informacje dotyczące dokumentów zamówienia są przekazywane przez instytucje zamawiające nie później niż sześć dni przed końcowym terminem składania ofert.

5. W przypadku gdy dokumenty zamówienia, dokumenty towarzyszące lub dodatkowe informacje, z powodu ich znacznej objętości, nie mogą być dostarczone w terminach określonych w ust. 3 lub 4 lub w przypadku gdy oferty mogą zostać złożone tylko po wizycie na miejscu albo po dokonaniu na miejscu sprawdzenia dokumentów towarzyszących dokumentom zamówienia, terminy określone w ust. 1 oraz 2 są odpowiednio przedłużone.

Artykuł  13

1. W procedurach ograniczonych i negocjacyjnych, w rozumieniu art. 7 ust. 2, ustalony przez instytucje zamawiające termin zgłaszania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nie jest krótszy niż trzydzieści siedem dni od daty wysłania ogłoszenia.

2. Instytucje zamawiające równocześnie oraz na piśmie zapraszają wybranych kandydatów do złożenia ofert. Do zaproszenia dołącza się dokumenty zamówienia i dokumenty towarzyszące. Zaproszenie takie zawiera co najmniej:

a) tam, gdzie to stosowne, adres instytucji, do której można zwrócić się z wnioskiem o dokumenty zamówienia i dokumenty towarzyszące oraz termin zgłaszania takich wniosków, również wysokość i warunki płatności kwot uiszczanych ewentualnie za te dokumenty;

b) termin składania ofert, adres, na który muszą być wysłane oraz język albo języki, w jakich muszą być sporządzone;

c) odniesienie do opublikowanego ogłoszenia o zamówieniu;

d) wskazanie wszelkich dokumentów, które trzeba załączyć w celu potwierdzenia możliwych do zweryfikowania oświadczeń złożonych przez kandydata, zgodnie z. art. 11 ust. 7, albo w celu uzupełnienia informacji przewidzianych w tym artykule, na tych samych warunkach jak te określone w art. 26 i 27;

e) kryteria udzielenia zamówienia, jeżeli nie są zawarte w ogłoszeniu.

3. W procedurach ograniczonych, ustalony przez instytucje zamawiające termin składania ofert nie może by krótszy niż czterdzieści dni od daty wysłania pisemnego zaproszenia.

4. 17  Termin składania ofert ustanowiony w ust. 3 może być skrócony do dwudziestu sześciu dni, jeśli instytucje zamawiające przesłały ogłoszenie wstępne, przewidziane w art. 11 ust. 1, sformułowane zgodnie ze wzorem zamieszczonym w załączniku IV A (informacja wstępna), do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich, na co najmniej pięćdziesiąt dwa dni i co najwyżej dwanaście miesięcy przed datą przesłania do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich ogłoszenia o zamówieniu, przewidzianego w art. 11 ust. 2, pod warunkiem, że ogłoszenie wstępne zawierało przynajmniej informacje określone we wzorze ogłoszenia określonym w załączniku IV C (procedura ograniczona) lub gdy stosowne, w załączniku IV D (procedura negocjacyjna), o ile były one dostępne w chwili publikacji ogłoszenia.

5.  Wnioski o dopuszczenie do udziału w procedurach udzielania zamówień można składać listownie, telegraficznie, teleksem, faksem lub telefonicznie. W razie zastosowania jednego z czterech ostatnich środków, wniosek taki musi być potwierdzony pismem wysłanym przed upływem terminu ustanowionego w ust. 1.

6. Pod warunkiem że w odpowiednim czasie o to wnioskowano, dodatkowe informacje dotyczące dokumentów zamówienia są przekazywane przez instytucje zamawiające nie później niż sześć dni przed końcowym terminem składania ofert.

7. W przypadku, gdy oferty mogą zostać złożone wyłącznie po wizycie na miejscu albo po dokonaniu na miejscu sprawdzenia dokumentów towarzyszących dokumentom zamówienia, terminy określone w ust. 3 oraz 4 są odpowiednio przedłużone.

Artykuł  14

1. W przypadku, gdy ze względu na pilny charakter sprawy, terminy ustanowione w art. 13 nie mogą być zachowane, instytucje zamawiające mogą ustalić następujące terminy:

a) termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału, wynoszący nie mniej niż piętnaście dni od daty wysłania ogłoszenia;

b) końcowy termin składania ofert wynoszący nie mniej niż dziesięć dni od daty wysłania zaproszenia do składania ofert.

2. Pod warunkiem, że w odpowiednim czasie o to wnioskowano, dodatkowe informacje dotyczące dokumentów zamówienia muszą być przekazane przez instytucje zamawiające nie później niż cztery dni przed końcowym terminem składania ofert.

3. Wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, jak również zaproszenia do składania ofert, muszą być przekazywane najszybszymi środkami komunikacji. Jeżeli wnioski o dopuszczenie do udziału są przekazywane telegraficznie, teleksem, faksem lub telefonicznie, muszą być potwierdzone pismem wysłanym przed wygaśnięciem terminu przewidzianego w ust. 1.

Artykuł  15

Instytucje zamawiające, pragnące udzielić koncesji na roboty budowlane, wyznaczają termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału, który nie może być krótszy niż pięćdziesiąt dwa dni od daty wysłania ogłoszenia.

Artykuł  16

W zamówieniach na roboty budowlane udzielonych przez koncesjonariuszy innych niż instytucje zamawiające, termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału ustalony przez koncesjonariusza jest nie krótszy niż trzydzieści siedem dni, a termin składania ofert jest nie krótszy niż czterdzieści dni od daty wysłania ogłoszenia lub zaproszenia do składania ofert.

Artykuł  17

Instytucje zamawiające mogą opublikować w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ogłoszenia dotyczące zamówień publicznych na roboty budowlane, które nie podlegają wymogowi publikacji ustanowionemu w niniejszej dyrektywie.

TYTUŁ  IV

WSPÓLNE REGUŁY DOTYCZĄCE UCZESTNICTWA

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Artykuł  18

1. 18  Zamówienie jest udzielane na podstawie kryteriów, określonych w rozdziale 3 niniejszego Tytułu, przy uwzględnieniu przepisów art. 19, po sprawdzeniu odpowiedniości wykonawców przez instytucje zamawiające, którzy nie zostali wyłączeni na mocy art. 24, zgodnie z kryteriami sytuacji ekonomicznej i finansowej oraz wiedzy i możliwości technicznych określonych w art. 26-29.

2.   ¹⁹  Oferty są składane na piśmie, bezpośrednio lub listownie. Państwa Członkowskie mogą upoważnić do składania ofert w inny sposób zapewniający:

– by każda oferta zawierała wszelkie informacje konieczne dla jej oceny,

– by została zachowana poufność ofert w czasie oczekiwania na ich ocenę,

– by, w miarę potrzeby, do celów dowodowych, złożenie takich ofert było potwierdzane, tak szybko jak to jest możliwe, na piśmie lub poprzez odesłanie uwierzytelnionego odpisu,

– że oferty są otwierane po upływie terminu przewidzianego do ich składania.

Artykuł  19

W przypadku, gdy kryterium udzielenia zamówienia jest oferta najkorzystniejsza ekonomicznie, instytucje zamawiające mogą uwzględnić warianty przedstawione przez oferenta, jeżeli spełniają one minimalne wymogi instytucji zamawiających.

Instytucje zamawiające określają w dokumentach zamówienia minimalne wymogi, które muszą spełniać warianty oraz wszelkie szczególne wymagania ich prezentacji. Jeśli warianty nie są dozwolone, instytucje zamawiające wskazują to w ogłoszeniu o zamówieniu.

Instytucje zamawiające nie mogą odrzucić przedłożenia wariantu wyłącznie na podstawie tego, iż sporządzono go w oparciu o specyfikacje techniczne, określone przez odniesienie do norm krajowych wdrażających normy europejskie, do europejskich aprobat technicznych lub do wspólnych specyfikacji technicznych, określonych w art. 10 ust. 2 lub nawet przez odniesienie do krajowych specyfikacji technicznych, określonych w art. 10 ust. 5) lit. a) i b).

Artykuł  20

W dokumentach zamówienia, instytucja zamawiająca może wezwać oferenta do wskazania w jego ofercie tej części zamówienia, której wykonanie zamierza ona zlecić stronom trzecim.

Wskazanie takie pozostaje bez uszczerbku dla kwestii odpowiedzialności głównego wykonawcy.

Artykuł  21

Oferty mogą być składane przez grupy wykonawców. Od takich grup nie można wymagać, aby przybrały w celu złożenia oferty określoną formę prawną; można jednak tego wymagać od grupy, której udzielono zamówienia.

Artykuł  22

1. W procedurach ograniczonych i negocjacyjnych instytucje zamawiające, na podstawie informacji dotyczących sytuacji wykonawcy, jak również informacji i formalności niezbędnych do oceny, czy spełnia on minimalne wymogi ekonomiczne i techniczne, wybierają, spośród kandydatów mających kwalifikacje wymagane w art. 24-29, tych, których zapraszają do złożenia oferty lub do negocjacji.

2. W przypadku, gdy instytucje zamawiające udzielają zamówienia w procedurze ograniczonej, mogą ustalić przedział, w którym będzie się mieścić liczba zaproszonych wykonawców. W takim przypadku informację o przedziale wskazuje się w ogłoszeniu o zamówieniu. Przedział ten jest określany z uwzględnieniem charakteru wykonywanej roboty budowlanej. Przedział ten musi obejmować przynajmniej pięciu i nie więcej niż dwudziestu wykonawców.

W każdym przypadku liczba kandydatów zaproszonych do składania ofert jest wystarczająca do zapewnienia rzeczywistej konkurencji.

3. W przypadku, gdy instytucja zamawiająca udziela zamówienia w procedurze negocjacyjnej, określonej w art. 7 ust. 2, liczba kandydatów dopuszczonych do negocjacji nie może być mniejsza niż trzech, pod warunkiem, że liczba odpowiednich kandydatów jest wystarczająca.

4. Każde Państwo Członkowskie zapewnia, aby instytucje zamawiające zapraszały do udziału w procedurze, bez dyskryminacji, tych przedsiębiorców z innych Państw Członkowskich, którzy spełniają konieczne wymagania oraz na tych samych warunkach jak swoich obywateli.

Artykuł  23

1. Instytucja zamawiająca może określić w dokumentach zamówienia lub zostać zobowiązana przez Państwo Członkowskie do określenia, podmiotu lub podmiotów, od których oferent może uzyskać stosowne informacje odnośnie do obowiązków związanych z przepisami dotyczącymi ochrony zatrudnienia oraz warunków pracy, obowiązujących w Państwie Członkowskim, regionie lub miejscowości, w której roboty budowlane mają być wykonane i które mają zastosowanie do robót budowlanych wykonywanych na miejscu podczas realizacji zamówienia.

2. Instytucja zamawiająca, która przekazuje informacje określone w ust. 1, zobowiązuje oferentów lub uczestników procedury udzielania zamówień do wskazania, że, sporządzając swoje oferty, uwzględnili obowiązki związane z przepisami dotyczącymi ochrony zatrudnienia oraz warunków pracy, obowiązującymi w miejscu, w którym roboty budowlane mają być wykonywane. Pozostaje to bez uszczerbku dla stosowania przepisów art. 30 ust. 4 odnoszących się do badania nienormalnie niskich ofert.

Rozdział  2

Kryteria wyboru jakościowego

Artykuł  24

Z udziału w zamówieniu można wykluczyć każdego wykonawcę, który:

a) jest w stanie upadłości lub likwidacji, którego działalność jest objęta zarządem sądowym, zawarł umowę z wierzycielami, zawiesił działalność gospodarczą albo znajduje się w analogicznej sytuacji, wynikającej z podobnej procedury zgodnej z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi;

b) jest przedmiotem postępowania o ogłoszenie upadłości, o wydanie nakazu przymusowej likwidacji, o ustanowienie zarządu sądowego, postępowania układowego z wierzycielami lub innego podobnego postępowania zgodnego z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi;

c) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo związane z jego działalnością zawodową;

d) jest winny poważnego wykroczenia zawodowego, udowodnionego za pomocą jakichkolwiek środków przez instytucje zamawiające;

e) nie wypełnił zobowiązań dotyczących opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, zgodnie z przepisami prawnymi kraju, w którym ma przedsiębiorstwo lub zgodnie z przepisami prawnymi kraju instytucji zamawiającej;

f) nie wypełnił zobowiązań odnośnie obowiązku płatności podatków, zgodnie z przepisami prawnymi kraju, w którym ma przedsiębiorstwo lub zgodnie z przepisami prawnymi kraju instytucji zamawiającej,

g) jest winny poważnego wprowadzenia w błąd w zakresie przekazania lub nieprzekazania informacji, które mogą być wymagane na mocy niniejszego rozdziału.

W przypadku, gdy instytucja zamawiająca zobowiązuje usługodawcę do udowodnienia, że nie dotyczy go żaden z przypadków wymienionych w lit. a), b), c), e) lub f), przyjmuje za wystarczający dowód:

– w przypadku lit. a), b) lub c) wyciąg z rejestru sądowego, a w przypadku jego braku równoważny dokument wykazujący, że wymogi te zostały spełnione, wydany przez właściwy organ sądowy lub administracyjny kraju pochodzenia lub kraju, z którego ta osoba przybywa,

– w przypadku lit. e) lub f) - zaświadczenie wydane przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, którego to dotyczy.

W przypadku, gdy kraj, którego to dotyczy, nie wydaje takich dokumentów lub zaświadczeń, mogą być one zastąpione oświadczeniem złożonym pod przysięgą przed organem sądowym lub administracyjnym, notariuszem albo przed właściwą organizacją zawodową lub gospodarczą, w kraju pochodzenia lub w kraju, z którego ta osoba przybywa.

Państwa Członkowskie wyznaczają organy i instytucje właściwe do wydawania takich dokumentów lub zaświadczeń i niezwłocznie powiadamiają o tym inne Państwa Członkowskie oraz Komisję.

Artykuł  25 ²⁰

Każdy wykonawca, który pragnie wziąć udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia na roboty budowlane, może zostać wezwany do udowodnienia, że jest wpisany do rejestru zawodowego lub gospodarczego na warunkach określonych przez prawo Państwa Członkowskiego, w którym ma przedsiębiorstwo:

– w Belgii "Registre du Commerce - Handelsregister",

– w Danii "Handelsregistret, Aktieselskabesregistret" oraz "Erhvervsregistret",

– w Niemczech "Handelsregister" oraz "Handwerksrolle",

– w Grecji "Μητρώο Εργοληπτικών Eπιχειρήσεων" rejestr przedsiębiorstw Ministerstwa Środowiska, Gospodarki Przestrzennej i Robót Publicznych,

– w Hiszpanii "Registro Oficial de Contratistas del Ministerio de Industria, Comercio y Turismo",

– we Francji "Registre du Commerce" oraz "Répertoire des métiers",

– we Włoszech "Registro della Camera di commercio, industria, agricoltura e artigianato",

– w Luksemburgu "Registre aux firmes" oraz "Rôle de la Chambre des métiers"

– w Niderlandach "Handelsregister",

– w Portugalii "Commissão de Alvarás de Empresas de Obras Públicas e Particulares (CAEOPP)",

– w Zjednoczonym Królestwie i Irlandii wykonawca może być zobowiązany do przedstawienia zaświadczenia z "Registrar of Companies" lub z "Registrar of Friendly Societes", albo zaświadczenia stwierdzającego, że dana osoba zaświadczyła pod przysięgą, że wykonuje dany zawód w kraju, w którym ma przedsiębiorstwo, w określonym miejscu i pod określoną nazwą handlową,

– w Austrii, Firmenbruch, Gewerberegister, Mitgliederverzeichnisse der Landeskammern,

– w Finlandii, Kaupparekisteri/Handelsregistret;

– w Szwecji, aktiebolags-,handels- eller föreningsregistren,

– w Republice Czeskiej "obchodní rejstřík",

– w Estonii "Keskäriregister",

– na Cyprze, od dostawcy wymagane jest przedstawienie zaświadczenia wydanego przez Radę Rejestracji i Nadzoru Inżynierii Cywilnej i Dostawców Budowlanych (Συµβούλιο Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδοµικών και Τεχνικών Έργων) zgodnie z ustawą o rejestracji i nadzorze inżynierii cywilnej i budownictwa

– na Łotwie "Uzņēmumu reģistrs" ("Registre des entreprises"),

– na Litwie "Juridinių asmenų registras",

– na Węgrzech "Cégnyilvántartás", "egyéni vállalkozók jegyzői nyilvántartása",

– na Malcie uczestnik przetargu (lub dostawca) wskazują swój "numru ta' reġistrazzjoni tat- Taxxa tal- Valur Miżjud (VAT) u n- numru tal-liċenzja ta' kummerċ", a w przypadku spółki osobowej lub kapitałowej, odpowiedni numer rejestracji wydaje Maltański Urząd Usług Finansowych,

– w Polsce "Krajowy Rejestr Sądowy",

– w Słowenii "Sodni register" oraz "obrtni register",

– na Słowacji "Obchodný register".

Artykuł  26

1. Dowodem sytuacji finansowej i ekonomicznej wykonawcy może być jeden lub więcej spośród następujących dokumentów:

a) odpowiednie oświadczenia banków;

b) bilans lub wyciągi z bilansów firmy, w przypadku gdy opublikowanie bilansów jest wymagane na mocy prawa spółek w kraju, w którym wykonawca ma przedsiębiorstwo;

c) oświadczenie o ogólnym obrocie przedsiębiorstwa oraz o obrocie w odniesieniu do robót budowlanych w trzech poprzednich latach obrotowych.

2. Instytucje zamawiające określają w ogłoszeniu lub zaproszeniu do składania ofert, który lub które spośród dokumentów wybrały, a także jakie dokumenty powinny zostać przedstawione poza wymienionymi w ust. 1 lit. a), b) lub c).

3. Jeżeli, z jakiejkolwiek uzasadnionej przyczyny, wykonawca nie może przedstawić dokumentów, wymaganych przez instytucję zamawiającą, może udowodnić swą sytuację ekonomiczną i finansową za pomocą każdego innego dokumentu, który instytucja zamawiająca uzna za odpowiedni.

Artykuł  27

1. Dowodem możliwości technicznych wykonawcy mogą być:

a) wykształcenie i kwalifikacje zawodowe wykonawcy i/lub personelu zarządzającego firmy, a także, w szczególności, osoby lub osób odpowiedzialnych za wykonanie robót budowlanych;

b) wykaz robót budowlanych wykonanych w ciągu ostatnich pięciu lat wraz z zaświadczeniami należytego wykonania najważniejszych robót. Zaświadczenia wskazują wartość, datę i miejsce robót, oraz określają, czy roboty zostały wykonywane zgodnie z zasadami sztuki i prawidłowo ukończone. W razie konieczności właściwy organ powinien przedłożyć takie zaświadczenie bezpośrednio instytucji zamawiającej;

c) oświadczenie dotyczące wyposażenia, sprzętu i urządzeń technicznych dostępnych wykonawcy podczas wykonywania robót budowlanych;

d) oświadczenie, z którego wynika roczne średnie zatrudnienie u wykonawcy oraz liczebność personelu zarządzającego w ostatnich trzech latach;

e) oświadczenie dotyczące pracowników technicznych lub instytucji technicznych, jakimi wykonawca może się posłużyć wykonując zamówienie, niezależnie od tego, czy należą one do przedsiębiorstwa wykonawcy.

2. Instytucja zamawiająca określi w ogłoszeniu lub w zaproszeniu do składania ofert, które z tych dokumentów należy przedstawić.

Artykuł  28

W granicach art. 24-27 instytucja zamawiająca może wezwać wykonawcę do uzupełnienia przedłożonych zaświadczeń i dokumentów lub o ich wyjaśnienie.

Artykuł  29

1. Państwa Członkowskie prowadzące urzędowe wykazy uznawanych wykonawców muszą dostosować je do przepisów art. 24 lit. od a) do d) i g) oraz art. 25, 26 i 27.

2. Wykonawcy wpisani do urzędowych wykazów mogą, w przypadku każdego zamówienia, przedłożyć instytucji zamawiającej zaświadczenie o wpisie, wydane przez właściwy organ. Zaświadczenie to określa dokumenty, które stanowiły podstawę wpisu do wykazu oraz klasyfikację zawartą w tym wykazie.

3. Poświadczony przez właściwą instytucję wpis do urzędowych wykazów, stanowi dla instytucji zamawiających innych Państw Członkowskich domniemanie, że wykonawca jest odpowiedni do wykonania robót budowlanych odpowiadających jego klasyfikacji jedynie w odniesieniu do art. 24 lit. od a) do d) i g), art. 25, art. 26 lit. b) i c) oraz art. 27 lit. b) i d).

Informacje, które wynikają z wpisu do wykazu urzędowego, nie mogą być kwestionowane. Jednak w odniesieniu do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne można wymagać od każdego wpisanego usługodawcy dodatkowego zaświadczenia za każdym razem, gdy zamówienie jest ogłaszane.

Instytucje zamawiające innych Państw Członkowskich stosują powyższe przepisy jedynie wobec wykonawców mających przedsiębiorstwo w Państwie Członkowskim prowadzącym wykaz urzędowy.

4. W przypadku wpisu wykonawców z innych Państw Członkowskich do wykazu urzędowego, nie można wymagać żadnych innych dowodów i oświadczeń poza tymi, których wymaga się od krajowych wykonawców oraz, w żadnym przypadku, innych niż przewidziane w art. 24-27.

5. Państwa Członkowskie, prowadzące urzędowe wykazy zobowiązane są powiadamiać inne Państwa Członkowskie o adresie instytucji, do której można składać wnioski o dokonanie wpisu.

Rozdział  3

Kryteria udzielania zamówień

Artykuł  30

1. Kryteriami na podstawie, których instytucja zamawiająca udziela zamówienia, są:

a) albo wyłącznie najniższa cena,

b) albo, w przypadku gdy udzielenie zamówienia jest dokonywane na podstawie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie, różne kryteria odnoszące się do zamówienia, na przykład: jakość, koszty bieżące, opłacalność, wartość techniczna.

2. W przypadku określonym w ust. 1 lit. b), instytucje zamawiające zamieszczają w dokumentach zamówienia lub w ogłoszeniu o zamówieniu wszystkie kryteria, które zamierzają zastosować, w miarę możliwości, w kolejności przyznanego im znaczenia.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania, gdy Państwo Członkowskie opiera udzielanie zamówień na innych kryteriach w ramach regulacji, obowiązującej w chwili przyjęcia niniejszej dyrektywy i gwarantującej preferencje dla pewnych oferentów, o ile stosowana regulacja jest zgodna z Traktatem.

4. Jeżeli w przypadku danego zamówienia, oferty są nienormalnie niskie w stosunku do robót budowlanych, instytucja zamawiająca, przed odrzuceniem tych ofert, zwraca się na piśmie do oferenta o podanie szczegółów, dotyczących tych składowych elementów ofert, które uważa za istotne oraz weryfikuje składowe elementy uwzględniając otrzymane wyjaśnienia.

Instytucja zamawiająca może uwzględnić wyjaśnienia oparte na obiektywnych przesłankach odnoszących się do oszczędności metody budowlanej, wybranych rozwiązań technicznych, wyjątkowo sprzyjających warunków dostępnych dla oferenta przy wykonywaniu robót budowlanych, lub oryginalności rozwiązania proponowanego przez oferenta.

Jeśli dokumenty dotyczące zamówienia przewidują udzielenie go na podstawie najniższej oferowanej ceny, instytucja zamawiająca musi powiadomić Komisję o odrzuceniu ofert, które uznaje za zbyt niskie.

Jednakże, do końca 1992 r., jeśli pozwala na to obowiązujące w tym czasie prawo krajowe, instytucja zamawiająca może wyjątkowo, bez dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, odrzucić oferty rażąco niskie w stosunku do wartości robót budowlanych, bez obowiązku zastosowania się do procedury przewidzianej w pierwszym akapicie, jeżeli liczba ofert związanych z danym zamówieniem jest tak duża, że zastosowanie tej procedury prowadziłoby do znacznego opóźnienia i zaszkodziłoby interesowi publicznemu, związanemu z wykonaniem danego zamówienia. Informacja o zastosowaniu tej wyjątkowej procedury zawierana jest w ogłoszeniu przewidzianym w art. 11 ust. 5.

Artykuł  31

1. Niniejsza dyrektywa nie zabrania do dnia 31 grudnia 1992 r. stosowania istniejących przepisów krajowych w sprawie udzielania zamówień na roboty budowlane, których celem jest zmniejszenie różnic między regionami oraz wspieranie tworzenia nowych miejsc pracy w regionach wolniej rozwijających się, a także w podupadających regionach przemysłowych, o ile odpowiednie przepisy są zgodne z Traktatem, w szczególności z zasadami niedyskryminacji ze względu na przynależność państwową, swobody przedsiębiorczości i świadczenia usług a także z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają art. 30 ust. 3.

Artykuł  32

1. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o określonych w art. 30 ust. 3 oraz art. 31 przepisach krajowych i o regułach ich stosowania.

2. Zainteresowane Państwa Członkowskie, przekazują Komisji corocznie sprawozdanie opisujące stosowanie środków, określonych w ust. 1. Sprawozdania są przedkładane Komitetowi Doradczemu ds. Zamówień Publicznych.

TYTUŁ  V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  33

Obliczanie terminów składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu następuje zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określającym zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów⁽⁷⁾.

Artykuł  33a ²¹

Do celów udzielania zamówień publicznych przez instytucje zamawiające, Państwa Członkowskie stosują we wzajemnych stosunkach warunki równie korzystne jak te, które przyznają państwom trzecim wprowadzając w życie Porozumienie w sprawie Zamówień Rządowych, zawarte w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej ⁽⁸⁾, zwane dalej "Porozumieniem". W tym celu Państwa Członkowskie konsultują się wzajemnie w ramach Komitetu Doradczego ds. zamówień publicznych, odnośnie środków, jakie należy podjąć na mocy Porozumienia.

Artykuł  34 ²²

1.  W celu umożliwienia oceny skutków stosowania niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie przesyłają Komisji, najpóźniej do dnia 31 października 1997 r. i następnie najpóźniej do dnia 31 października każdego roku, sprawozdanie statystyczne dotyczące zamówień publicznych na roboty budowlane, udzielonych przez instytucje zamawiające w roku poprzedzającym.

2. Sprawozdanie to zawiera przynajmniej:

a) w przypadku instytucji zamawiających wymienionych w załączniku I do dyrektywy 93/36/EWG:

– szacunkową łączną wartość zamówień udzielonych poniżej progu przez każdą instytucję zamawiającą,

– liczbę i wartość zamówień udzielonych powyżej progu, przez każdą instytucję zamawiającą, z podziałem, w miarę możliwości, według procedur, kategorii robót budowlanych zgodnych z nomenklaturą używaną w załączniku II i przynależności państwowej wykonawcy, któremu udzielono zamówienia, oraz w przypadku procedur negocjacyjnych, podzielonych dalej zgodnie z art. 7, wymieniając liczbę i wartość zamówień udzielonych poszczególnym Państwom Członkowskim oraz państwom trzecim;

b) w przypadku wszystkich innych instytucji zamawiających, objętych niniejszą dyrektywą, liczbę i wartość zamówień udzielonych powyżej progu, przez każdą kategorię instytucji zamawiających, z ich podziałem, w miarę możliwości, według procedur, kategorii robót budowlanych zgodnych z nomenklaturą używaną w załączniku II i przynależności państwowej wykonawcy, któremu udzielono zamówienia, podzielonych zgodnie z art. 7, z wyszczególnieniem liczby i wartość zamówień udzielonych poszczególnym Państwom Członkowskim oraz państwom trzecim;

c) w przypadku instytucji zamawiających wymienionych w załączniku I do dyrektywy 93/36/EWG, liczbę i całkowitą wartość zamówień udzielonych przez każdą instytucję zamawiającą, stosownie do odstępstw od Porozumienia; w przypadku wszystkich innych instytucji zamawiających, objętych niniejszą dyrektywą, całkowitą wartość zamówień udzielonych przez każdą kategorię instytucji zamawiających, stosownie do odstępstw od Porozumienia;

d) wszelkie inne informacje statystyczne, jakie mają zostać ustalone przy zastosowaniu procedury przewidzianej w art. 35 ust. 3, które są wymagane zgodnie z Porozumieniem.

3. Komisja określi, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 35 ust. 3, rodzaj informacji statystycznych wymaganych na mocy niniejszej dyrektywy.

Artykuł  35

1. Komisja dokonuje zmian w załączniku I, zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 3, jeśli, w szczególności na podstawie notyfikacji otrzymanych od Państw Członkowskich, niezbędne wydaje się:

a) usunięcie z tego załącznika podmiotów prawa publicznego, które już nie spełniają kryteriów ustanowionych w art. 1 lit. b);

b) włączenie do tego załącznika podmiotów prawa publicznego, które spełniają te kryteria.

2. Warunki dotyczące sporządzania, przekazywania, otrzymywania, tłumaczenia, gromadzenia i dystrybucji ogłoszeń określonych w art. 11 oraz sprawozdań statystycznych przewidzianych w art. 34, nomenklatury przewidzianej w załączniku II jak również odniesienia w ogłoszeniach do poszczególnych pozycji nomenklatury, mogą być zmieniane zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 3.

3. Przewodniczący Komitetu Doradczego ds. Zamówień Publicznych przedkłada Komitetowi projekty wszelkich środków, które należy podjąć. Komitet wydaje swoją opinię dotyczącą projektu przyjętą, jeśli to konieczne, w głosowaniu, w terminie określonym przez przewodniczącego, zgodnie z pilnością sprawy.

Opinia jest odnotowana w protokole, ponadto każde Państwo Członkowskie ma prawo wnioskowania o odnotowanie w protokole swojego stanowiska.

Komisja uwzględnia w jak najszerszym zakresie opinię wydaną przez Komitet, oraz powiadamia Komitet o sposobie, w jaki jego opinia została uwzględniona.

4. Zmienione wersje załączników I i II oraz warunków określonych w ust. 2 są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  36

1. Dyrektywa 71/305/EWG⁽⁹⁾ traci moc, bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich wskazanych w załączniku VII, dotyczących terminów jej stosowania oraz transpozycji do prawa krajowego.

2. Odniesienia do uchylonej dyrektywy są interpretowane jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i rozumiane zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku VIII.

Artykuł  37

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 czerwca 1993 r.

	W imieniu Rady
	J. TRØJBORG
	Przewodniczący

_______

⁽¹⁾ Dz.U. C 46 z 20.2.1992, str. 79.

⁽²⁾ Dz.U. C 125 z 18.5.1992, str. 171 oraz Dz.U. C 305 z 23.11.1992, str. 73.

⁽³⁾ Dz.U. C 106 z 27.4.1992, str. 11.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 185 z 16.8.1971, str. 15. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 93/4/EWG (Dz.U. L 38 z 16.2.1993, str. 31).

⁽⁵⁾ Dz.U L 185 z 16.8.1971, str. 15; Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 77/63/EWG (Dz.U. L 13 z 15.1.1977, str. 15).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 124 z 8.6.1971, str. 1.

⁽⁸⁾Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących w zakresjej kompetencji, porozumień, będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986-1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, str. 1).

⁽⁹⁾ uwzględniając przepisy zmieniające niniejszą dyrektywę, mianowicie:

- dyrektywę 78/669/EWG (Dz.U. L 225 z 16.8.1978, str. 41),

- dyrektywę 89/440/EWG (Dz.U. L 210 z 21.7.1989, str. 1),

- dyrektywę 90/380/EWG (Dz.U. L 187 z 19.7.1990, str. 55),

- dyrektywę 90/531/EWG (Dz.U. L 297 z 29.10.1990, str. 1), oraz

- dyrektywę 93/4/EWG (Dz.U. L 38 z 16.2.1993, str. 31).

ZAŁĄCZNIKI 

ZAŁĄCZNIK  I ²³

 

WYKAZY PODMIOTÓW ORAZ KATEGORII PODMIOTÓW PRAWA PUBLICZNEGO, OKREŚLONYCH W ARTYKULE 1 b)

I. BELGIA

Podmioty

– Archives générales du Royaume et Archives de l’État dans les Provinces Algemeen Rijksarchief en Rijksarchief in de Provinciën,

– Conseil autonome de l’enseignement communautaire Autonome Raad van het Gemeenschapsonderwijs,

– Radio et télévision belges, émissions néerlandaises Belgische Radio en Televisie, Nederlandse uitzendingen,

– Belgisches Rundfunk- und Fernsehzentrum der Deutschsprachigen Gemeinschaft (Centre de radio et télévision belge de la Communauté de langue allemande Centrum voor Belgische Radio en Televisie voor de Duitstalige Gemeenschap),

– Bibliothèque royale Albert I^er Koninklijke Bibliotheek Albert I,

– Caisse auxiliaire de paiement des allocations de chômage Hulpkas voor Werkloosheidsuitkeringen,

– Caisse auxiliaire d’assurance maladie-invalidité Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekeringen,

– Caisse nationale des pensions de retraite et de survie Rijkskas voor Rust- en Overlevingspensioenen,

– Caisse de secours et de prévoyance en faveur des marins naviguant sous pavillon belge Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden onder Belgische Vlag,

– Caisse nationale des calamités Nationale Kas voor de Rampenschade,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs de l’industrie diamantaire Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van de Arbeiders der Diamantnijverheid,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs de l’industrie du bois Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van Arbeiders in de Houtnijverheid,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs occupés dans les entreprises de batellerie Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van Arbeiders der Ondernemingen voor Binnenscheepvaart,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs occupés dans les entreprises de chargement, déchargement et manutention de marchandises dans les ports débarcadères, entrepôts et stations (appelée habituellement "Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales des régiones maritimes") Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van de Arbeiders gebezigd door Ladings- en Lossingsondernemingen en door de Stuwadoors in de Havens, Losplaatsen, Stapelplaatsen en Stations (gewoonlijk genoemd: "Bijzondere Compensatiekas voor kindertoeslagen van de zeevaartgewesten"),

– Centre informatique pour la Région bruxelloise Centrum voor Informatica voor het Brusselse Gewest,

– Commissariat général de la Communauté flamande pour la coopération internationale Commissariaat-generaal voor Internationale Samenwerking van de Vlaamse Gemeenschap,

– Commissariat général pour les relations internationales de la Communauté française de Belgique Commissariaat-generaal bij de Internationale Betrekkingen van de Franse Gemeenschap van België,

– Conseil central de l’économie Centrale Raad voor het Bedrijfsleven,

– Conseil économique et social de la Région wallonne Sociaal-economische Raad van het Waals Gewest,

– Conseil national du travail Nationale Arbeidsraad,

– Conseil supérieur des classes moyennes Hoge Raad voor de Middenstand,

– Office pour les travaux d’infrastructure de l’enseignement subsidié Dienst voor Infrastructuurwerken van het Gesubsidieerd Onderwijs,

– Fondation royale Koninklijke Schenking,

– Fonds communautaire de garantie des bâtiments scolaires Gemeenschappelijk Waarborgfonds voor Schoolgebouwen,

– Fonds d’aide médicale urgente Fonds voor Dringende Geneeskundige Hulp,

– Fonds des accidents du travail Fonds voor Arbeitsongevallen,

– Fonds des maladies professionnelles Fonds voor Beroepsziekten,

– Fonds des routes Wegenfonds,

– Fonds d’indemnisation des travailleurs licenciés en cas de fermeture d’entreprises Fonds tot Vergoeding van de in geval van Sluiting van Ondernemingen Ontslagen Werknemers,

– Fonds national de garantie pour la réparation des dégâts houillers Nationaal Waarborgfonds inzake Kolenmijnschade,

– Fonds national de retraite des ouvriers mineurs Nationaal Pensioenfonds voor Mijnwerkers,

– Fonds pour le financement des pręts á des États étrangers Fonds voor Financiering van de Leningen aan Vreemde Staten,

– Fonds pour la rémunération des mousses enrôlés à bord des bâtiments de pêche Fonds voor Scheepsjongens aan Boord van Vissersvaartuigen,

– Fonds wallon d’avances pour la réparation des dommages provoqués par des pompages et des prises d’eau souterraine Waals Fonds van Voorschotten voor het Herstel van de Schade veroorzaakt door Grondwaterzuiveringen en Afpompingen,

– Institut d’aéronomie spatiale Instituut voor Ruimte-aëronomie,

– Institut belge de normalisation Belgisch Instituut voor Normalisatie,

– Institut bruxellois de l’environnement Brussels Institut voor Milieubeheer,

– Institut d’expertise vétérinaire Instituut voor Veterinaire Keuring,

– Institut économique et social des classes moyennes Economisch en Sociaal Instituut voor de Middenstand,

– Institut d’hygiène et d’épidémiologie Instituut voor Hygiëne en Epidemiologie,

– Institut francophone pour la formation permanente des classes moyennes Franstalig Instituut voor Permanente Vorming voor de Middenstand,

– Institut géographique national Nationaal Geografisch Instituut,

– Institut géotechnique de l’État Rijksinstituut voor Grondmechanica,

– Institut national d’assurance maladie-invalidité Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering,

– Institut national d’assurances sociales pour travailleurs indépendants Rijksinstituut voor de Sociale Verzekeringen der Zelfstandigen,

– Institut national des industries extractives Nationaal Instituut voor de Extractiebedrijven,

– Institut national des invalides de guerre, anciens combattants et victimes de guerre Nationaal Instituut voor Oorlogsinvaliden, Oudstrijders en Oorlogsslachtoffers,

– Institut pour l’amélioration des conditions de travail Instituut voor Verbetering van de Arbeidsvoorwaarden,

– Institut pour l’encouragement de la recherche scientifique dans l’industrie et l’agriculture Instituut tot Aanmoediging van het Wetenschappelijk Onderzoek in Nijverheid en Landbouw,

– Institut royal belge des sciences naturelles Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen,

– Institut royal belge du patrimoine artistique Koninklijk Belgisch Instituut voor het Kunstpatrimonium,

– Institut royal de météorologie Koninklijk Meteorologisch Instituut,

– Enfance et famille Kind en Gezin,

– Compagnie des installations maritimes de Bruges Maatschappij der Brugse Zeevaartinrichtingen,

– Mémorial national du fort de Breendonck Nationaal Gedenkteken van het Fort van Breendonck,

– Musée royal de l’Afrique centrale Koninklijk Museum voor Midden-Afrika,

– Musées royaux d’art et d’histoire Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis,

– Musées royaux des beaux-arts de Belgique Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België,

– Observatoire royal de Belgique Koninklijke Sterrenwacht van België,

– Office belge de l’économie et de l’agriculture Belgische Dienst voor Bedrijfsleven en Landbouw,

– Office belge du commerce extérieur Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel,

– Office central d’action sociale et culturelle au profit des membres de la communauté militaire Centrale Dienst voor Sociale en Culturele Actie ten behoeve van de Leden van de Militaire Gemeenschap,

– Office de la naissance et de l’enfance Dienst voor Borelingen en Kinderen,

– Office de la navigation Dienst voor de Scheepvaart,

– Office de promotion du tourisme de la Communauté française Dienst voor de Promotie van het Toerisme van de Franse Gemeenschap,

– Office de renseignements et d’aide aux familles des militaires Hulp- en Informatiebureau voor Gezinnen van Militairen,

– Office de sécurité sociale d’outre-mer Dienst voor Overzeese Sociale Zekerheid,

– Office national d’allocations familiales pour travailleurs salariés Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers,

– Office national de l’emploi Rijksdienst voor de Arbeidsvoorziening,

– Office national des débouchés agricoles et horticoles Nationale Dienst voor Afzet van Land- en Tuinbouwprodukten,

– Office national de sécurité sociale Rijksdienst voor Sociale Zekerheid,

– Office national de sécurité sociale des administrations provinciales et locales Rijksdienst voor Sociale Zekerheid van de Provinciale en Plaatselijke Overheidsdiensten,

– Office national des pensions Rijksdienst voor Pensioenen,

– Office national des vacances annuelles Rijksdienst voor de Jaarlijkse Vakantie,

– Office national du lait Nationale Zuiveldienst,

– Office régional bruxellois de l’emploi Brusselse Gewestelijke Dienst voor Arbeidsbemiddeling,

– Office régional et communautaire de l’emploi et de la formation Gewestelijke en Gemeenschappelijke Dienst voor Arbeidsvoorziening en Vorming,

– Office régulateur de la navigation intérieure Dienst voor Regeling der Binnenvaart,

– Société publique des déchets pour la Région flamande Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaams Gewest,

– Orchestre national de Belgique Nationaal Orkest van België,

– Organisme national des déchets radioactifs et des matières fissiles Nationale Instelling voor Radioactief Afval en Splijtstoffen,

– Palais des beaux-arts Paleis voor Schone Kunsten,

– Pool des marins de la marine marchande Pool van de Zeelieden ter Koopvaardij,

– Port autonome de Charleroi Autonome Haven van Charleroi,

– Port autonome de Liège Autonome Haven van Luik,

– Port autonome de Namur Autonome Haven van Namen,

– Radio et télévision belges de la Communauté française Belgische Radio en Televisie van de Franse Gemeenschap,

– Régie des bâtiments Regie der Gebouwen,

– Régie des voies aériennes Regie der Luchtwegen,

– Régie des postes Regie der Posterijen,

– Régie des télégraphes et des téléphones Regie van Telegraaf en Telefoon,

– Conseil économique et social pour la Flandre Sociaal-economische Raad voor Vlaanderen,

– Société anonyme du canal et des installations maritimes de Bruxelles Naamloze Vennootschap "Zeekanaal en Haveninrichtingen van Brussel",

– Société du logement de la Région bruxelloise et sociétés agréées Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij en erkende maatschappijen,

– Société nationale terrienne Nationale Landmaatschappij,

– Théâtre royal de la Monnaie De Koninklijke Muntschouwburg,

– Universités relevant de la Communauté flamande Universiteiten afhangende van de Vlaamse Gemeenschap,

– Universités relevant de la Communauté française Universiteiten afhangende van de Franse Gemeenschap,

– Office flamand de l’emploi et de la formation professionnelle Vlaamse Dienst voor Arbeidsvoorziening en Beroepsopleiding,

– Fonds flamand de construction d’institutions hospitalières et médico-sociales Vlaams Fonds voor de Bouw van Ziekenhuizen en Medisch-Sociale Instellingen,

– Société flamande du logement et sociétés agréées Vlaamse Huisvestingsmaatschappij en erkende maatschappijen,

– Société régionale wallonne du logement et sociétés agréées Waalse Gewestelijke Maatschappij voor de Huisvesting en erkende maatschappijen,

– Société flamande d’épuration des eaux Vlaamse Maatschappij voor Waterzuivering,

– Fonds flamand du logement des familles nombreuses Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen.

Kategorie

– les centres publics d’aide sociale,

– les fabriques d’église (rady kościelne).

II. DANIA

Podmioty

– Koebenhavns Havn,

– Danmarks Radio,

– TV 2/Danmark,

– TV2 Reklame A/S,

– Danmarks Nationalbank,

– A/S Storebæltsforbindelsen,

– A/S Øresundsforbindelsen (alene tilslutningsanlæg i Danmark),

– Koebenhavns Lufthavn A/S,

– Byfornyelsesselskabet København,

– Tele Danmark A/S wraz z filiami:

– Fyns Telefon A/S,

– Jydsk Telefon Aktieselskab A/S,

– Kjøebenhavns Telefon Aktieselskab,

– Tele Søenderjylland A/S,

– Telecom A/S,

– Tele Danmark Mobil A/S.

Kategorie

– De kommunale havne (porty komunalne),

– Andre Forvaltningssubjekter (inne publiczne organy administracyjne)

III. NIEMCY

1. Osoby prawne prawa publicznego

Organy, przedsiębiorstwa i fundacje prawa publicznego i utworzone zwłaszcza przez władze federalne, państwowe lub lokalne, w szczególności w następujących sektorach:

1.1. Podmioty

– Wissenschaftliche Hochschulen und verfaßte Studentenschaften (uniwersytety i ustanowione organizacje studenckie),

– berufsstäendige Vereinigungen (Rechtsanwalts-, Notar-, Steuerberater-, Wirtschaftsprüfer-, Architekten-, Ärzte- und Apothekerkammern) (organizacje zawodowe reprezentujące prawników, notariuszy, doradców podatkowych, księgowych, architektów, lekarzy i farmaceutów),

– Wirtschaftsvereinigungen (Landwirtschafts-, Handwerks-, Industrie- und Handelskammern, Handwerksinnungen, Handwerkerschaften) (stowarzyszenia gospodarcze i handlowe: rolnicze i rzemieślnicze, izby handlowe i przemysłowe, cechy rzemieślnicze, zrzeszenia handlowców),

– Sozialversicherungen (Krankenkassen, Unfall- und Rentenversicherungstraeger) (instytucje zabezpieczenia społecznego: fundusze ubezpieczeń zdrowotnych, wypadkowych i rentowych),

– kassenärztliche Vereinigungen (stowarzyszenie lekarzy kas),

– Genossenschaften und Verbaende (spółdzielnie i pozostałe stowarzyszenia).

1.2. Przedsiębiorstwa i fundacje

Przedsiębiorstwa nieprzemysłowe i niehandlowe podlegające kontroli państwa i działające w ogólnym interesie, w szczególności w następujących dziedzinach:

– Rechtsfähige Bundesanstalten (instytucje federalne posiadające zdolność prawną),

– Versorgungsanstalten und Studentenwerke (organizacje emerytów i związki studenckie),

– Kultur-, Wohlfahrts- und Hilfsstiftungen (fundacje kultury, zabezpieczenia i pomocy społecznej).

2. Osoby prawne prawa prywatnego

Przedsiębiorstwa nieprzemysłowe i niehandlowe podlegające kontroli państwa i działające interesie ogółu (łącznie z "kommunale Versorgungsunternehmen" - przedsiębiorstwa komunalne użyteczności publicznej), w szczególności w nastepujących dziedzinach:

– Gesundheitswesen (Krankenhäuser, Kurmittelbetriebe, medizinische Forschungseinrichtungen, Untersuchungs- und Tierköerperbeseitigungsanstalten) (zdrowie: szpitale, uzdrowiska, medyczne instytuty badawcze, zakłady przeprowadzające badania oraz utylizację),

– Kultur (öffentliche Bühnen, Orchester, Museen, Bibliotheken, Archive, zoologische und botanische Gärten) (kultura: teatry publiczne, orkiestry, muzea, biblioteki, archiwa, ogrody zoologiczne i botaniczne),

– Soziales (Kindergärten, Kindertagesheime, Erholungseinrichtungen, Kinder- und Jugendheime, Freizeiteinrichtungen, Gemeinschafts- und Bürgerhäuser, Frauenhäuser, Altersheime, Obdachlosenunterkünfte) (opieka społeczna: żłobki, przedszkola, place zabaw dla dzieci, domy wypoczynkowe, domy dziecka, internaty dla młodzieży, ośrodki rekreacji, ośrodki środowiskowe i obywatelskie, domy dla maltretowanych żon, domy starców, noclegownie dla bezdomnych),

– Sport (Schwimmbäder, Sportanlagen und -einrichtungen) (sport: baseny kąpielowe, kompleksy sportowe),

– Sicherheit (Feuerwehren, Rettungsdienste) (bezpieczeństwo: straż pożarna, inne służby ratownicze),

– Bildung (Umschulungs-, Aus-, Fort- und Weiterbildungseinrichtungen, Volkshochschulen) (edukacja: szkolenie, instytucje dokształcające, szkolenie wieczorowe dla dorosłych),

– Wissenschaft, Forschung und Entwicklung (Großforschungseinrichtungen, wissenschaftliche Gesellschaften und Vereine, Wissenschaftsförderung) (nauka, badanie i rozwój: instytuty badawcze o dużej skali, stowarzyszenia i zrzeszenia naukowe, instytucje popularyzacji wiedzy),

– Entsorgung (Strassenreinigung, Abfall- und Abwasserbeseitigung) (usługi usuwania odpadów i śmieci: czyszczenie ulic i usuwanie ścieków i odpadów),

– Bauwesen und Wohnungswirtschaft (Stadtplanung, Stadtentwicklung, Wohnungsunternehmen, Wohnraumvermittlung) (budownictwo, inżynieria lądowa i wodna i mieszkalnictwo: planowanie przestrzenne miast, urbanizacja, przedsiębiorstwa budownictwa mieszkaniowego, usługi agencji nieruchomości),

– Wirtschaft (Wirtschaftsförderungsgesellschaften) (gospodarka: organizacje wspierania rozwoju gospodarczego),

– Friedhofs- und Bestattungswesen (cmentarze i usługi pogrzebowe),

– Zusammenarbeit mit den Entwicklungsländern (Finanzierung, technische Zusammenarbeit, Entwicklungshilfe, Ausbildung) (współpraca z krajami rozwijającymi się: finansowanie, współpraca techniczna, pomoc rozwojowa, szkolenie).

IV. GRECJA

Kategorie

Pozostałe osoby prawne prawa publicznego, których zamówienia publiczne na roboty budowlane podlegają kontroli państwa.

V. HISZPANIA

Kategorie

– Entidades Gestoras y Servicios Comunes de la Seguridad Social (podmioty administracyjne i usługi o charakterze powszechnym w zakresie opieki zdrowotnej i socjalnej)

– Organismos Autónomos de la Administración del Estado (niezależne organy administracji krajowej)

– Organismos Autónomos de las Comunidades Autónomas (niezależne organy wspólnot autonomicznych)

– Organismos Autónomos de las Entidades Locales (niezależne organy władz lokalnych)

– Otras entidades sometidas a la legislación de contratos del Estado español (pozostałe podmioty podlegające hiszpańskiemu ustawodawstwu krajowemu dotyczącemu zamówień publicznych).

VI. FRANCJA

Podmioty

1. Krajowe organy publiczne:

1.1. o charakterze naukowym, kulturalnym i zawodowym:

– Collège de France,

– Conservatoire national des arts et métiers,

– Observatoire de Paris.

1.2. Naukowe i technologiczne:

– Centre national de la recherche scientifique (CNRS),

– Institut national de la recherche agronomique,

– Institut national de la santé et de la recherche médicale,

– Institut français de recherche scientifique pour le développement en coopération (ORSTOM).

1.3. o charakterze administracyjnym:

– Agence nationale pour l’emploi,

– Caisse nationale des allocations familiales,

– Caisse nationale d’assurance maladie des travailleurs salariés,

– Caisse nationale d’assurance vieillesse des travailleurs salariés,

– Office national des anciens combattants et victimes de la guerre,

– Agences financières de bassins.

Kategorie

1. Krajowe organy publiczne:

– universités (uniwersytety),

– écoles normales d’instituteurs (studia nauczycielskie).

2. Organy administracji publicznej na poziomie regionalnym, departamentalnym i lokalnym:

– collèges (szkoły średnie),

– lycées (licea),

– établissements publics hospitaliers (szpitale publiczne),

– offices publics d’habitations à loyer modéré (OPHLM) (urzędy publiczne taniego budownictwa mieszkaniowego).

3. Zrzeszenia władz samorządu terytorialnego:

– syndicats de communes (zrzeszenia władz lokalnych),

– districts (okręgi),

– communautés urbaines (samorząd miejski),

– institutions interdépartementales et interrégionales (instytucje wspólne dla więcej niż jednego departamentu oraz instytucje międzyregionalne).

VII. IRLANDIA

Podmioty

– Shannon Free Airport Development Company Ltd,

– Local Government Computer Services Board,

– Local Government Staff Negotiations Board,

– Córas Tráchtála (Irish Export Board),

– Industrial Development Authority,

– Irish Goods Council (Promotion of Irish Goods),

– Córas Beostoic agus Feola (CBF) (Irish Meat Board),

– Bord Fáilte Éireann (Irish Tourism Board),

– Údarás na Gaeltachta (Development Authority for Gaeltacht Regions),

– An Bord Pleanála (Irish Planning Board).

Kategorie

– Third level Educational Bodies of a Public Character,

– National Training, Cultural or Research Agencies,

– Hospital Boards of a Public Character,

– National Health & Social Agencies of a Public Character,

– Central & Regional Fishery Boards.

VIII. WŁOCHY

Podmioty

– Agenzia per la promozione dello sviluppo nel Mezzogiorno.

Kategorie

– Enti portuali e aeroportuali (władze portów żeglugowych i lotniczych),

– Consorzi per le opere idrauliche (konsorcja inżynierii wodnej),

– Le università statali, gli istituti universitari statali, i consorzi per i lavori interessanti le universitè (Uniwersytety państwowe, instytuty przy uniwersytetach państwowych, konsorcja działające na rzecz rozwoju działalności uniwersyteckiej),

– Gli istituti superiori scientifici e culturali, gli osservatori astronomici, astrofisici, geofisici o vulcanologici (wyższe instytuty naukowe i kulturalne, obserwatoria astronomiczne, astrofizyczne, geofizyczne lub wulkanologiczne),

– Enti di ricerca e sperimentazione (organizacje prowadzące prace badawcze i eksperymentalne),

– Le istituzioni pubbliche di assistenza e di beneficenza (publiczne instytucje opieki społecznej i instytucje dobroczynne),

– Enti che gestiscono forme obbligatorie di previdenza e di assistenza (agencje zarządzające obowiązkowymi systemami zabezpieczenia społecznego i pomocy społecznej),

– Consorzi di bonifica (konsorcja zajmujące się rekultywacją gruntów),

– Enti di sviluppo o di irrigazione (agencje rozwoju lub nawadniania),

– Consorzi per le aree industriali (zrzeszenia stref przemysłowych),

– Comunità montane (ugrupowania miejskich władz samorządowych obszarów górskich),

– Enti preposti a servizi di pubblico interesse (organizacje świadczące usługi dla interesie ogółu),

– Enti pubblici preposti ad attivitè di spettacolo, sportive, turistiche e del tempo libero (organy publiczne zaangażowane w rozrywkę, sport, turystykę oraz organizowanie wypoczynku),

– Enti culturali e di promozione artistica (organizacje wspierające działalność kulturalną i artystyczną)

IX. LUKSMBURG

Kategorie

– Les établissements publics de l’État placés sous la surveillance d’un membre du gouvernement (publiczne przedsiębiorstwa państwowe podlegające nadzorowi członka rządu),

– Les établissements publics placés sous la surveillance des communes (przedsiebiorstwa publiczne podlegające nadzorowi gmin),

– Les syndicats de communes créés en vertu de la loi du 14 février 1900 telle qu’elle a été modifiée par la suite (zrzeszenia gminne powołane na mocy ustawy z dnia 14 lutego 1900 r. z późniejszymi zmianami).

X. NIDERLANDY

Podmioty

– De Nederlandse Centrale Organisatie voor Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek (TNO) en de daaronder ressorterende organisaties.

Kategorie

– De waterschappen (zarządzanie pracami z dziedziny inżynierii wodnej),

– De instellingen van wetenschappelijk onderwijs vermeld in artikel 8 van de Wet op het Wetenschappelijk Onderwijs (1985), de academische ziekenhuizen (Instytuty edukacji naukowej, określone w art. 8 Scientific Education Act (1985)) wet op het Wetenschappelijk Onderwijs (1985) (szpitale o profilu kształcącym).

XI. PORTUGALIA

Kategorie

– Estabelecimentos públicos de ensino investigaçaço científica e saúde (publiczne instytucje edukacyjne, naukowo-badawcze oraz ochrony zdrowia),

– Institutos públicos sem carácter comercial ou industrial (instytucje publiczne inne niż o charakterze handlowym lub przemysłowym),

– Fundações públicas (fundacje publiczne),

– Administrações gerais e juntas autonómas (organy administracji ogólnej oraz niezależne rady).

XII. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Podmioty

– Central Blood Laboratories Authority,

– Design Council,

– Health and Safety Executive,

– National Research Development Corporation,

– Public Health Laboratory Services Board,

– Advisory, Conciliation and Arbitration Service,

– Commission for the New Towns,

– Development Board For Rural Wales,

– English Industrial Estates Corporation,

– National Rivers Authority,

– Northern Ireland Housing Executive,

– Scottish Enterprise,

– Scottish Homes,

– Welsh Development Agency.

Kategorie

– Universities and polytechnics, maintained schools and colleges (uniwersytety, politechniki, szkoły oraz szkoły wyższe otrzymujące dotacje),

– National Museums and Galleries (narodowe muzea i galerie),

– Research Councils (rady zajmujące się promocją działań badawczych),

– Fire Authorities (organy straży pożarnej),

– National Health Service Authorities (krajowe organy służby zdrowia),

– Police Authorities (organy policji),

– New Town Development Corporations (korporacje rozwoju nowych miast),

– Urban Development Corporations (korporacje rozwoju obszarów miejskich).

XIII. AUSTRIA:

wszystkie podmioty podlegające nadzorowi budżetowemu ze strony "Rechnungshof" (organ kontrolny) niemające charakteru handlowego lub przemysłowego.

XIV. FINLANDIA:

przedsiębiorstwa lub jednostki publiczne lub podlegające publicznej kontroli niemające charakteru handlowego lub przemysłowego.

XV. SZWECJA:

wszystkie podmioty niekomercyjne których zamówienia są przedmiotem nadzoru ze strony Krajowej Rady Zamówień Publicznych,

XVI. REPUBLIKA CZESKA:

– Fond národního majetku (Fundusz Majątku Narodowego)

– Pozemkový fond (Fundusz Gruntów)

– oraz inne fundusze państwowe

– Česká národní banka (Narodowy Bank Czeski)

– Česká televize (Telewizja Czeska)

– Český rozhlas (Czeskie Radio)

– Rada pro rozhlasové a televizní vysílání (Rada Radiofonii i Telewizji)

– Česká konsolidační agentura (Czeska Agencja Konsolidacji)

– Organy ubezpieczeń zdrowotnych

– Uniwersytety

oraz inne osoby prawne ustanowione odrębną ustawą, które dla swojego działania, zgodnie z przepisami budżetowymi, korzystają ze środków pochodzących z budżetu państwowego, funduszy państwowych, dotacji z instytucji międzynarodowych, budżetu władz okręgowych lub też budżetu samorządnych jednostek terytorialnych.

XVII. ESTONIA:

Organy:

– Eesti Kunstiakadeemina (Estońska Akademia Sztuk Pięknych)

– Eesti Liikluskindlustuse Fond (Estoński Fundusz Ubezpieczeń Komunikacyjnych)

– Eesti Muusikaakadeemia (Estońska Akademia Muzyki)

– Eesti Põllumajandusülikool (Estoński Uniwersytet Rolniczy)

– Eesti Raadio (Estońskie Radio)

– Eesti Teaduste Akadeemia (Estońska Akademia Nauk)

– Eesti Televisioon (Telewizja Estońska)

– Hoiuste Tagamise Fond (Fundusz Depozytów Gwarancyjnych)

– Hüvitusfond (Fundusz Kompensacji)

– Kaitseliidu Peastaap (Siedziba Główna Ligi Obrony)

– Keemilise ja Bioloogilise Füüsika Instituut (Narodowy Instytut Chemii Fizycznej i Biofizyki)

– Keskhaigekassa (Centralny Fundusz Ubezpieczeń Zdrowotnych)

– Kultuurkapital (Estoński Fundusz Kulturalny)

– Notarite Koda (Izba Notariuszy)

– Rahvusooper Estonie (Estońska Opera Narodowa)

– Rahvusraamatukogu (Estońska Biblioteka Narodowa)

– Tallinna Pedagoogikaülikool (Talliński Uniwersytet Pedagogiczny)

– Tallinna Tehnikaülikool (Talliński Uniwersytet Techniczny)

– Tartu Ülikool (Uniwersytet w Tartu)

Kategorie:

– Inne osoby prawne podlegające prawu publicznemu, których zamówienia publiczne poddane są kontroli państwowej

XVIII. CYPR:

– Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου ∆ υναµικού Κύπρου (Urząd Rozwoju Zarządzania Zasobami Ludzkimi)

– Αρχή Κρατικών Εκθέσεων (Cypryjski Urząd Targów Państwowych)

– Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου (Cypryjska Komisja Zbóż)

– Επιστηµονικό Τεχνικό Επιµελητήριο Κύπρου (Naukowa i Techniczna Izba Cypryjska)

– Θεατρικός Οργανισµός Κύπρου (Cypryjski Teatr Narodowy)

– Κυπριακός Οργανισµός Αθλητισµού (Cypryjska Organizacja Sportu)

– Κυπριακός Οργανισµός Τουρισµού (Cypryjska Organizacja Turystyki)

– Κυπριακός Οργανισµός Αναπτύξεως Γης (Cypryjska Korporacja Zagospodarowania Terenu)

– Οργανισµός Γεωργικής Ασφαλίσεως (Organizacja Ubezpieczeń Rolniczych)

– Οργανισµός Κυπριακής Γαλακτοκοµικής Βιοµηχανίας (Cypryjska Organizacja Przemysłu Mleczarskiego)

– Οργανισµός Νεολαίας Κύπρου (Rada Młodzieży Cypru)

– Οργανισµός Χρηµατοδοτήσεως Στέγης (Korporacja Finansowania Gospodarki Mieszkaniowej)

– Συµβούλια Αποχετεύσεων (Zarząd Gospodarki Kanalizacyjnej)

– Συµβούλια Σφαγείων (Rady Rzeźnicze)

– Σχολικές Εφορίες (Rady Szkolne)

– Χρηµατιστήριο Αξιών Κύπρου (Giełda Cypryjska)

– Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Cypryjska Komisja Papierów Wartościowych)

– Πανεπιστήµιο Κύπρου (Uniwersytet Cypryjski)

– Κεντρικός Φορέας Ισότιµης Κατανοµής Βαρών (Centralna Agencja Równego Rozkładu Zadań)

– Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου - Cypryjski Urząd Radia i Telewizji

XIX. ŁOTWA:

Kategorie:

– Bezpeļņas organizācijas, kuras nodibinājusi valsts vai pašvaldība un kuras tiek finansētas no valsts vai pašvaldības budžeta (Organizacje nienastawione na osiąganie zysku ustanowione przez Państwo lub samorząd lokalny, których budżet finansuje państwo lub samorząd terytorialny)

– Specializētie bērnu sociālās aprūpes centri (Wyspecjalizowane centra pomocy społecznej dla dzieci)

– Specializētie valsts sociālās aprūpes pansionāti (Wyspecjalizowane państwowe domy opieki społecznej dla osób starszych)

– Specializētie valsts sociālās aprūpes un rehabilitācijas centri (Wyspecjalizowane państwowe centra pomocy społecznej i rehabilitacji)

– Valsts bibliotēkas (Państwowe biblioteki)

– Valsts muzeji (Państwowe muzea)

– Valsts teātri (Państwowe teatry)

– Valsts un pašvaldību aģentūras (Organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego)

– Valsts un pašvaldību pirmsskolas izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (Instytucje przedszkolnego kształcenia, państwowe i samorządowe zarejestrowane w Rejestrze Instytucji Kształcenia przy Ministerstwie Szkolnictwa i Nauki)

– Valsts un pašvaldību interešu izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (Państwowe i samorządowe instytucje zainteresowań zarejestrowane w Rejestrze Instytucji Kształcenia w Ministerstwie Szkolnictwa i Nauki)

– Valsts un pašvaldību profesionālās ievirzes izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (Państwowe i samorządowe instytucje kształcenia zawodowego zarejestrowane w Rejestrze Instytucji Kształcenia w Ministerstwie Szkolnictwa i Nauki)

– Valsts un pašvaldību vispārējās izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (Państwowe i samorządowe instytucje kształcenia ogólnego zarejestrowane w Rejestrze Instytucji Kształcenia w Ministerstwie Szkolnictwa i Nauki)

– Valsts un pašvaldību pamata un vidējās profesionālās izglītības iestādes un koledžas, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (Państwowe i samorządowe instytucje kształcenia podstawowego i średniego zawodowego oraz kolegia (instytucje wyższego kształcenia zawodowego pierwszego stopnia) zarejestrowane w Rejestrze Instytucji Kształcenia w Ministerstwie Szkolnictwa i Nauki)

– Valsts un pašvaldību augstākās izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (Państwowe i samorządowe instytucje szkolnictwa wyższego zarejestrowane w Rejestrze Instytucji Kształcenia w Ministerstwie Szkolnictwa i Nauki)

– Valsts zinātniskās institūcijas (Państwowe naukowe jednostki badawcze)

– Valsts veselības aprūpes iestādes (Państwowe zakłady opieki zdrowotnej)

– Citi publisko tiesíbu subjekti, kuru darbíba nav saistíta ar komercdar-bíbu (Inne podmioty prawa publicznego nie mające charakteru handlowego)

XX. LITWA:

Wszystkie organy nie mające charakteru przemysłowego lub handlowego, których zamówienia są poddane nadzorowi Urzędu Zamówień Publicznych podległemu rządowi Republiki Litewskiej

XXI. WĘGRY:

Organy:

– a megyei, illetőleg a regionális fejlesztési tanács (okręgowe i rejonowe rady rozwoju), az elkülönített állami pénzalap kezelője (organy zarządu odrębnych funduszy państwowych), a társadalombiztosítás igazgatási szerve (organ administracji ubezpieczeń społecznych)

– a köztestület (korporacja prawa publicznego) és a köztestületi költségvetési szerv (organ budżetowy korporacji prawa publicznego), valamint a közalapítvány (fundacja publiczna)

– a Magyar Távirati Iroda Részvénytársaság (Węgierska Agencja Prasowa PLC.), a közszolgálati műsorszolgáltatók (publiczni nadawcy mediów), valamint azok a köz-műsorszolgáltatók, amelyek működését többségében közpénzből finanszírozzák (publiczni nadawcy mediów głównie finansowani z budżetu państwowego)

– az Állami Privatizációs és Vagyonkezelő Részvénytársaság (Węgierskie Przedsiębiorstwo Prywatyzacji i Własności Państwowej)

– a Magyar Fejlesztési Bank Részvénytársaság (Węgierski Bank Rozwoju Plc.), az a gazdálkodó szervezet, melyben a Magyar Fejlesztési Bank Részvénytársaság ellenőrző részesedéssel rendelkezik (podmioty gospodarcze, w których Węgierski Bank Rozwoju Plc. wywiera znaczący wpływ).

Kategorie:

– egyes központi és önkormányzati költségvetési szervek (niektóre organy budżetowe)

– alapítvány (fundacja), társadalmi szervezet (organizacje społeczeństwa obywatelskiego), közhasznú társaság (spółki działające dla dobra publicznego), biztosító egyesület (stowarzyszenia ubezpieczycieli), víziközmű-társulat (stowarzyszenia wodne użyteczności publicznej)

podmioty gospodarcze ustanowione w celu zaspokajania potrzeb publicznych i kontrolowane przez jednostki publiczne lub finansowane przede wszystkim z budżetu publicznego

XXII. MALTA:

1. Kunsill Malti għall-Iżvilupp Ekonomiku u Soċjali (Rada Rozwoju Gospodarczego i Społecznego Malty)

2. Awtorità tax-Xandir (Urząd Radiofonii i Telewizji)

3. MITTS Ltd. (Maltańskie Służby Technologii Informacji i Kształcenia Ltd.)

4. Awtorità għas-Saħħa u s-Sigurta' fuq il-Post tax-Xogħol (Urząd chorób zawodowych i bezpieczeństwa)

5. Awtorità tad-Djar (Urząd Mieszkalnictwa)

6. Korporazzjoni għax-Xogħol u t-Taħrig (Korporacja Zatrudnienia i Kształcenia)

7. Fondazzjoni għas-Servizzi għall-Ħarsien Soċjali (Służby Fundacji Pomocy Społecznej)

8. Sedqa

9. Appoġġ

10. Kummissjoni Nazzjonali Persuni b'Diżabilita' (Narodowa Komisja ds. osób niepełnosprawnych)

11. Bord tal-Koperattivi (Komisja Spółdzielczości)

12. Fondazzjoni għaċ-Ċentru tal-Kreativita' (Fundacja Centrum Kreatywności)

13. Orkestra Nazzjonali (Orkiestra Narodowa)

14. Kunsill Malti għax-Xjenza u Teknoloġija (Rada Nauki i Technologii Malty)

15. Teatru Manoel (Teatr Manoel)

16. Dar il-Mediterran għall-Konferenzi (Centrum Konferencji Śródziemnomorskich)

17. Bank Ċentrali ta' Malta (Centralny Bank Malty)

18. Awtorità għas-Servizzi Finanzjarji ta' Malta (Maltański Urząd Usług Finansowych)

19. Borża ta' Malta (Maltańska Giełda)

20. Awtorità dwar il-Lotteriji u l-Logħob (Urząd ds. gier i loterii)

21. Awtorità ta' Malta dwar ir-Riżorsi (Maltański Urząd Zasobów)

22. Kunsill Konsultattiv dwar l-Industrija tal-Bini (Rada Konsultacyjna Przemysłu Budownictwa)

23. Istitut għall-Istudju tat-Turiżmu (Instytut Studiów nad Turystyką)

24. Awtorità tat-Turiżmu ta' Malta (Maltański Urząd Turystyki)

25. Awtorità ta' Malta dwar il-Komunikazzjoni (Urząd Komunikacji Malty)

26. Korporazzjoni Maltija għall-Iżvilupp (Korporacja Rozwoju Malty)

27. Istitut għall-Promozzjoni ta' l-Intrapriżi Żgħar (IPSE Ltd)

28. Awtorità ta' Malta dwar l-Istandards (Maltański Urząd Standaryzacji)

29. Awtorità ta' Malta ta' l-Istatistika (Maltański Urząd Statystyczny)

30. Laboratorju Nazzjonali ta' Malta (Maltańskie Laboratorium Narodowe)

31. Metco Ltd

32. MGI/Mimcol

33. Maltapost plc

34. Gozo Channel Co Ltd

35. Awtorità ta' Malta dwar l-Ambjent u l-Ippjanar (Maltański Urząd ds. Ochrony Środowiska i Zagospodarowania Przestrzennego)

36. Fondazzjoni għas-Servizzi Mediċi (Fundacja Służb Medycznych)

37. Sptar Zammit Clapp (Szpital Zammit)

38. Ċentru Malti għall-Arbitraġġ (Maltańskie Centrum Arbitrażu)

39. Kunsilli Lokali (Lokalne Rady)

XXIII. POLSKA:

1. Uniwersytety i szkoły wyższe, wyższe szkoły pedagogiczne, ekonomiczne, rolnicze, artystyczne, teologiczne m.in.

– Uniwersytet w Białymstoku

– Uniwersytet Gdański

– Uniwersytet Śląski

– Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

– Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

– Katolicki Uniwersytet Lubelski

– Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

– Uniwersytet Łódzki

– Uniwersytet Opolski

– Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

– Uniwersytet Mikołaja Kopernika

– Uniwersytet Szczeciński

– Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

– Uniwersytet Warszawski

– Uniwersytet Wrocławski

– Uniwersytet Zielonogórski

– Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Bialej

– Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie

– Politechnika Białostocka

– Politechnika Częstochowska

– Politechnika Gdańska

– Politechnika Koszalińska

– Politechnika Krakowska

– Politechnika Lubelska

– Politechnika Łódzka

– Politechnika Opolska

– Politechnika Poznańska

– Politechnika Radomska im. Kazimierza Pułaskiego

– Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza

– Politechnika Szczecińska

– Politechnika Śląska

– Politechnika Świętokrzyska

– Politechnika Warszawska

– Politechnika Wrocławska

– Akademia Morska w Gdyni

– Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie

– Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach

– Akademia Ekonomiczna w Krakowie

– Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

– Szkoła Główna Handlowa

– Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego we Wrocławiu

– Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego

– Akademia Pedagogiczna im. KEN w Krakowie

– Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

– Akademia Podlaska w Siedlcach

– Akademia Świętokrzyska im. Jana Kochanowskiego w Kielcach

– Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku

– Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna »Ignatianum« w Krakowie

– Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze

– Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie

– Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Rzeszowie

– Akademia Techniczno-Rolnicza im. J. J. Śniadeckich w Bydgoszczy

– Akademia Rolnicza im. Hugona Kołłątaja w Krakowie

– Akademia Rolnicza w Lublinie

– Akademia Rolnicza im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu

– Akademia Rolnicza w Szczecinie

– Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

– Akademia Rolnicza we Wrocławiu

– Akademia Medyczna w Białymstoku

– Akademia Medyczna im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy

– Akademia Medyczna w Gdańsku

– Śląska Akademia Medyczna w Katowicach

– Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

– Akademia Medyczna w Lublinie

– Akademia Medyczna w Łodzi

– Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

– Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie

– Akademia Medyczna w Warszawie

– Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

– Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego

– Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie

– Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu

– Papieski Fakultet Teologiczny we Wrocławiu

– Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie

– Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni

– Akademia Obrony Narodowej

– Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie

– Wojskowa Akademia Medyczna im. Gen. Dyw. Bolesława Szareckiego w Łodzi

– Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu

– Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Obrony Przeciwlotniczej im. Romualda Traugutta

– Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema w Toruniu

– Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie

– Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie

– Szkoła Główna Służby Pożarniczej w Warszawie

– Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy

– Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku

– Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach

– Akademia Muzyczna w Krakowie

– Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi

– Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu

– Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie

– Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

– Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

– Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach

– Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

– Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi

– Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu

– Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

– Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu

– Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie

– Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi

– Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie

– Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku

– Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach

– Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie

– Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu

– Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie

– Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

2. Państwowe i samorządowe instytucje kultury

3. Parki narodowe

4. Agencje państwowe działające w formie spółek

5. Państwowe Gospodarstwo Leśne »Lasy Państwowe«

6. Podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne szkoły publiczne

7. Publiczni nadawcy radiowi i telewizyjni

– Telewizja Polska S. A.

– Polskie Radio S. A.

8. Publiczne muzea, teatry, biblioteki i inne publiczne placówki kultury m.in.:

– Narodowe Centrum Kultury w Warszawie

– Zachęta - Państwowa Galeria Sztuki w Warszawie

– Centrum Sztuki Współczesnej

– Zamek Ujazdowski w Warszawie

– Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

– Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie

– Centrum Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej - Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie

– Dom Pracy Twórczej w Wigrach

– Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach

– Instytut Dziedzictwa Narodowego

– Biblioteka Narodowa w Warszawie

– Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych

– Muzeum Narodowe w Krakowie

– Muzeum Narodowe w Poznaniu

– Muzeum Narodowe w Warszawie

– Zamek Królewski w Warszawie - Pomnik Historii i Kultury Narodowej

– Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki w Krakowie

– Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce

– Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu

– Państwowe Muzeum na Majdanku w Lublinie

– Muzeum Stutthof w Sztutowie

– Muzeum Zamkowe w Malborku

– Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku

– Muzeum »Łazienki Królewskie« - Zespół Pałacowo-Ogrodowy w Warszawie

– Muzeum Pałac w Wilanowie

– Muzeum Wojska Polskiego

– Teatr Narodowy w Warszawie

– Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

– Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie

– Filharmonia Narodowa w Warszawie

9. Publiczne placówki naukowe, jednostki badawczo-rozwojowe oraz inne placówki badawcze

XXIV. SŁOWENIA

– občine

– javni zavodi s področja vzgoje, izobraževanja ter športa,

– javni zavodi s področja zdravstva,

– javni zavodi s področja socialnega varstva,

– javni zavodi s področja kulture,

– javni zavodi s področja raziskovalne dejavnosti,

– javni zavodi s področja kmetijstva in gozdarstva,

– javni zavodi s področja okolja in prostora,

– javni zavodi s področja gospodarskih dejavnosti,

– javni zavodi s področja malega gospodarstva in turizma,

– javni zavodi s področja javnega reda in varnosti,

– agencije,

– skladi socialnega zavarovanja,

– javni skladi na ravni države in na ravni občin,

– Družba za avtoceste v RS,

– Pošta Slovenije.

XXV. SŁOWACJA

Podmiot zamawiający, zgodnie z treścią art. 3 §1 ustawy nr 263/1999 Z.z. o zamówieniach publicznych, z późniejszymi zmianami, określony jako:

1. organ finansowany z budżetu państwa (np. ministerstwa, inne organy administracji państwowej) lub też współfinansowane z budżetu państwa (np. uniwersytety, szkoły średnie) lub finansowane przez wyodrębnione do określonego celu fundusze państwowe.

2. region samorządny, gmina lub też związek samorządnych regionów lub gmin, finansowane lub współfinansowane z powyżej wymienionych źródeł

3. organ ubezpieczeń zdrowotnych

4. osoba prawna ustanowiona w drodze ustawy jako instytucja publiczna (np. Slovenská televízia, Slovenský rozhlas, Sociálna poisťovňa)

5. Narodowy Fundusz Własności Republiki Słowackiej

6. Słowacki Fundusz Gruntów

7. stowarzyszenie osób prawnych, które zostało ustanowione przez podmioty zamawiające wymienione w punktach 1-3)

ZAŁĄCZNIK  II

WYKAZ DZIAŁALNOŚCI ZAWODOWYCH ODPOWIADAJĄCYCH STATYSTYCZNEJ KLASYFIKACJI DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ WE WSPÓLNOCIE EUROPEJSKIEJ (NACE)

Klasy	Grupy	Podgrupy i punkty	Opis
50			BUDOWNICTWO I INŻYNIERIA LĄDOWA I WODNA
	500		Roboty w zakresie budownictwa ogólnego oraz inżynierii lądowej i wodnej (bez szczegółowej specyfikacji) oraz rozbiórka
		500.1	Roboty w zakresie budownictwa ogólnego oraz inżynierii lądowej i wodnej (bez szczegółowej specyfikacji)
		500.2	Rozbiórka
	501		Budowa mieszkań, budynków biurowych, szpitali i innych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych
		501.1	Budownictwo ogólne
		501.2	Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych
		501.3	Budowa kominów, piecyków i pieców
		501.4	Zakładanie izolacji wodnych
		501.5	Odnawianie i konserwacja ścian zewnętrznych (spoinowanie, czyszczenie itp.)
		501.6	Wznoszenie i rozbieranie rusztowań
		501.7	Inne specjalistyczne działalności związane z pracami budowlanymi (wraz z pracami stolarskimi)
	502		Inżynieria lądowa i wodna: budowa dróg, mostów, linii kolejowych itd.
		502.1	Ogólne roboty z zakresu inżynierii lądowej i wodnej
		502.2	Roboty ziemne
		502.3	Budowa mostów, tuneli, szybów; odwierty
		502.4	Inżynieria wodna (rzeki, kanały, porty, potoki, jeziora, zapory)
		502.5	Budownictwo drogowe (włączając specjalistyczne konstrukcje lotnisk i pasów startowych)
		502.6	Specjalistyczne roboty budowlane związane z wodą (nawadniające, odwadniające, wodociągi, odprowadzanie ścieków, kanalizacja itd.)
		502.7	Inna specjalistyczna działalność w zakresie inżynierii lądowej i wodnej
	503		Instalacje
		503.1	Ogólne prace instalacyjne
		503.2	Instalacje gazowe i hydrauliczne, instalacje sanitarne
		503.3	Instalacje grzewcze i urządzenia wentylacyjne (centralne ogrzewanie, klimatyzacja, wentylacja)
		503.4	Izolacje dźwiękochłonne i cieplne oraz izolacje antywibracyjne
		503.5	Instalacje elektryczne
		503.6	Instalacja anten, piorunochronów, linii telefonicznych itp.
	504		Wykończeniowe roboty budowlane
		504.1	Ogólne wykończeniowe roboty budowlane
		504.2	Tynkowanie
		504.3	Stolarka, stosowana głównie po złożeniu i/lub instalacji (włączając w to układanie parkietów)
		504.4	Malowanie, szklenie i tapetowanie
		504.5	Układanie ceramiki i wszelkie inne sposoby pokrywania podłóg i murów
		504.6	Inne wykończeniowe roboty budowlane (szpachlowanie kominków itd.)

ZAŁĄCZNIK  III

DEFINICJE NIEKTÓRYCH SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH

Do celów niniejszej dyrektywy, następujące wyrazy definiuje się jako:

1. "Specyfikacje techniczne: całość wszystkich wymagań technicznych, zawartych w szczególności w dokumentach zamówienia, określających wymagane cechy roboty budowlanej, materiału, produktu lub dostawy, które pozwalają na takie określenie roboty budowlanej, materiału, produktu lub dostawy, aby odpowiadała ona jego przeznaczeniu, zamierzonemu przez instytucję zamawiającą. Te specyfikacje techniczne obejmują poziom jakości, wykonania, bezpieczeństwa lub rozmiarów, w tym wymagania stosowane do materiału, produktu lub dostawy odnośnie do jakości, terminologii, symboli, badania i jego metod, pakowania, znakowania lub etykietowania. Specyfikacje techniczne obejmują również reguły dotyczące warunków projektowania i kosztorysowania, badania, inspekcji i przyjęcia obiektów budowlanych, jak też metod lub technik budowlanych oraz wszystkich innych warunków technicznych, które instytucja zamawiająca może określić na mocy przepisów ogólnych lub szczegółowych w odniesieniu do ukończonych obiektów budowlanych oraz do materiałów lub elementów, które je tworzą;

2. "Norma": specyfikacja techniczna zatwierdzona przez uznany organ normalizacyjny w celu powtarzalnego i stałego stosowania, której wypełnianie zasadniczo nie jest obowiązkowe;

3. "Norma europejska": norma zatwierdzona przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) lub przez Europejski Komitet Normalizacji Elektrotechnicznej (CENELEC) jako "norma europejska (EN)" lub "dokument harmonizacyjny (HD)" zgodnie ze wspólnymi regułami tych organizacji;

4. "Europejska aprobata techniczna": aprobująca ocena techniczna zdatności produktu do użycia, oparta o wymogi zasadnicze w zakresie robót budowlanych, przy użyciu własnej charakterystyki produktu oraz określonych warunków jego zastosowania i użycia. Europejska aprobata wydawana jest przez organ zatwierdzający, wyznaczony do tego celu przez Państwo Członkowskie;

5. "Wspólna specyfikacja techniczna": specyfikacja techniczna, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, ustanowiona zgodnie z procedurą uznaną przez Państwa Członkowskie w celu zapewnienia jednolitego jej stosowania we wszystkich Państwach Członkowskich.

6. "Wymogi zasadnicze": wymogi dotyczące bezpieczeństwa, zdrowia i niektórych innych aspektów interesu ogólnego, jakie muszą odpowiadać te roboty budowlane.

ZAŁĄCZNIK  IV ²⁴

grafika

ZAŁĄCZNIK  V ²⁵

 

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI ²⁶

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

TERMINY TRANSPOZYCJI DO PRAWA KRAJOWEGIO I STOSOWANIA

dyrektywa 71/305/EWG(1)	zmieniona dyrektywami					zmieniona Aktem Przystąpienia
	78/669/EWG(2)		89/440/EWG(3)	90/531/EWG(4)		DK, IRL, UK(5)		GR(6)		E, P(7)
art. 1			zmieniony
art. 1a			zmieniony
art. 1b			zmieniony
art. 2			zmieniony
art. 3 ust. 1			skreślony
art. 3 ust. 2			skreślony
art. 3 ust. 3			skreślony
art. 3 ust. 4 i 5,			skreślony
lit. a) i b)
art. 3, ust. 4 i 5			zmieniony
lit. c)
art. 4			zmieniony
art. 4a			zmieniony
art. 5			zmieniony
art. 5a			zmieniony
art. 6			zmieniony
art. 7 ust. 1	zmieniony		skreślony
art. 7 ust. 2			skreślony
art. 8			skreślony
art. 9			skreślony
art. 10			zmieniony
art. 11			skreślony
art. 12			zmieniony
art. 13			zmieniony
art. 14			zmieniony
art. 15			zmieniony
art. 15a			zmieniony
art. 15b			zmieniony
art. 16			skreślony
art. 17			skreślony
art. 18			skreślony
art. 19	zmieniony		zmieniony
art. 20			zmieniony
art. 20a			zmieniony
art. 20b			zmieniony
art. 21
art. 22			zmieniony
art. 22a			zmieniony
art. 23
art. 24			zmieniony			zmieniony		zmieniony		zmieniony
art. 25
art. 26
art. 27
art. 28
art. 29 ust. 1
art. 29 ust. 2
art. 29 ust. 3			skreślony
art. 29 ust. 4			zmieniony
art. 29 ust. 5			zmieniony
art. 29a			zmieniony
art. 29b			zmieniony
art. 30
art. 30a			zmieniony
art. 30b			zmieniony
art. 31			skreślony
art. 32
art. 33
art. 34
załączniki I-VI			I-VI			I		I		II
(1) WE-6: 30.7.1972.		(2) WE-9: 16.2.1979.			(3) WE-9: 19.7.1990.		(4) WE-9: 1.1.1993.		(5) WE-9: 1.1.1973.
DK, IRL, UK: 1.1.1973.		GR: 1.1.1981.			GR, E, P: 1.3.1992.		E: 1.1.1996.		(6) WE-10: 1.1.1981.
GR: 1.1.1981.		E, P: 1.1.1986.					GR, P: 1.1.1998.		(7) WE-12: 1.1.1986.
E, P: 1.1.1986.

ZAŁĄCZNIK  VIII

TABELA KORELACJI

dyrektywa 71/305/EWG	niniejsza dyrektywa
art. 1	art. 1
art. 1a	art. 2
art. 1b	art. 3
art. 2	-
art. 3 ust. 1	-
art. 3 ust. 2	-
art. 3 ust. 3	-
art. 3 ust. 4 i 5, lit. a) i b)	art. 4 lit. a)
art. 3 ust. 4 i 5, lit. c)	art. 4 lit. b)
art. 4	art. 5
art. 4a	art. 6
art. 5	art. 7
art. 5a	art. 8
art. 6	art. 9
art. 7	-
art. 8	-
art. 9	-
art. 10	art. 10
art. 11	-
art. 12	art. 11
art. 13	art. 12
art. 14	art. 13
art. 15	art. 14
art. 15a	art. 15
art. 15b	art. 16
art. 16	-
art. 17	-
art. 18	-
art. 19	art. 17
art. 20	art. 18
art. 20a	art. 19
art. 20b	art. 20
art. 21	art. 21
art. 22	art. 22
art. 22a	art. 23
art. 23	art. 24
art. 24	art. 25
art. 25	art. 26
art. 26	art. 27
art. 27	art. 28
art. 28	art. 29
art. 29 ust. 1	art. 30 ust. 1
art. 29 ust. 2	art. 30 ust. 2
art. 29 ust. 3	-
art. 29 ust. 4	art. 30 ust. 3
art. 29 ust. 5	art. 30 ust. 4
art. 29a	art. 31
art. 29b	art. 32
art. 30	art. 33
art. 30a	art. 34
art. 30b	art. 35
art. 31	-
-	art. 36
art. 32	-
art. 33	-
-	art. 37
art. 34	art. 38
załączniki I-VI	załączniki I-VI
-	załączniki VII i VIII

1 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

2 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

3 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

4 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 1 lit. A) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

5 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

6 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

7 Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 1 lit. A) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

8 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

9 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

10 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

11 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

12 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

13 Art. 6 ust. 6 dodany przez art. 3 pkt 1 lit. B) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

14 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

15 Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

16 Art. 12 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

17 Art. 13 ust. 4 zmieniony przez art. 3 pkt 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

18 Art. 18 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 3 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

19 Art. 18 ust. 2 dodany przez art. 3 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

20 Art. 25:

- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

21 Art. 33a dodany przez art. 3 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

22 Art. 34 zmieniony przez art. 3 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

23 Załącznik I:

-zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

24 Załącznik IV:

-zmieniony przez art. 3 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/52/WE z dnia 13 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.328.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2001/78/WE z dnia 13 września 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.285.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 listopada 2001 r.

25 Załącznik V zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2001/78/WE z dnia 13 września 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.285.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 listopada 2001 r.

26 Załącznik VI zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2001/78/WE z dnia 13 września 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.285.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 listopada 2001 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1993.199.54
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 93/37/EWG dotycząca koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane
• Data aktu: 14/06/1993
• Data ogłoszenia: 09/08/1993
• Data wejścia w życie: 05/07/1993, 01/05/2004