Określenie terytorium Państw Członkowskich w celu wykonania art. 1 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 26 lipca 1991 r
określająca terytorium Państw Członkowskich w celu wykonania art. 1 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych

(91/450/EWG, Euratom)

(Dz.U.UE L z dnia 29 sierpnia 1991 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r.(1) w sprawie harmonizacji ustalenia produktu narodowego brutto w cenach rynkowych, w szczególności jej art. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

do celów zdefiniowania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) na mocy art. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom niezbędne jest wyjaśnienie definicji terytorium Państw Członkowskich używanej do celów europejskiego systemu zintegrowanych rachunków gospodarczych;

przepisy przedstawione w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na podstawie art. 6 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Do celu wykonania art. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom obowiązywać będzie definicja terytorium gospodarczego Państw Członkowskich podana w Załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 1991 r.

W imieniu Komisji

Henning CHRISTOPHERSEN

Wiceprzewodniczący

______

(1) Dz.U. L 49 z 21.2.1989, str. 26.

ZAŁĄCZNIK  1

Terytorium gospodarcze Królestwa Belgii obejmuje:

– terytorium Królestwa Belgii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Bułgarii obejmuje:

– terytorium Republiki Bułgarii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach."

Terytorium gospodarcze Republiki Czeskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Czeskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia.

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży.

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Królestwa Danii obejmuje:

– terytorium Królestwa Danii z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Federalnej Niemiec obejmuje:

– terytorium Republiki Federalnej Niemiec,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Estonii obejmuje:

– terytorium Republiki Estonii

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Greckiej obejmuje:

– terytorium Republiki Greckiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Królestwa Hiszpanii obejmuje:

– terytorium Królestwa Hiszpanii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Francuskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Francuskiej z wyjątkiem krajów i terytoriów zamorskich, które pozostają pod suwerennym zwierzchnictwem Republiki Francuskiej zgodnie z załącznikiem IV do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Chorwacji obejmuje:

- terytorium Republiki Chorwacji,

- krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

- enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

- enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

- złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Irlandii obejmuje:

– terytorium Irlandii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Włoskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Włoskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Cypru obejmuje:

– terytorium Republiki Cypru,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Łotwy obejmuje:

– terytorium Republiki Łotwy

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Litwy obejmuje:

– terytorium Republiki Litwy,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Wielkiego Księstwa Luksemburga obejmuje:

– terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji, związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Węgier obejmuje:

– terytorium Republiki Węgier,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Malty obejmuje:

– terytorium Republiki Malty,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Królestwa Niderlandów obejmować będzie:

– terytorium Królestwa Niderlandów z wyjątkiem krajów i terytoriów zamorskich, które pozostają pod suwerennym zwierzchnictwem Królestwa Niderlandów zgodnie z załącznikiem IV do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) wszelkich odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje:

– terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach."

Terytorium gospodarcze Republiki Portugalskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Portugalskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Rumunii obejmuje:

– terytorium Rumunii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Słowenii obejmuje:

– terytorium Republiki Słowenii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Słowackiej obejmuje:

– terytorium Republiki Słowackiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej obejmować będzie:

– terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

1 Załącznik:

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 1792/2006 z dnia 23 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.362.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.74) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 lipca 2013 r.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1991.240.36

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Określenie terytorium Państw Członkowskich w celu wykonania art. 1 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych.
Data aktu: 26/07/1991
Data ogłoszenia: 29/08/1991
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/01/1970