Dyrektywa 89/629/EWG w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych

DYREKTYWA RADY
z dnia 4 grudnia 1989 r.
w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych

(89/629/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 13 grudnia 1989 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 84 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

także mając na uwadze, co następuje:

stosowanie norm emisji hałasu w stosunku do cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych ma poważne konsekwencje dla świadczenia usług transportu lotniczego, w szczególności w przypadku, gdy takie normy nakładają ograniczenia na typy samolotów, które mogą być eksploatowane przez linie lotnicze, zachęcają do inwestycji w najnowsze i najcichsze dostępne samoloty oraz ułatwiają lepsze wykorzystanie istniejących zdolności przewozowych, łącznie z tymi, które dotyczą portów lotniczych; dyrektywa 80/51/EWG(4), zmieniona dyrektywą 83/206/EWG(5), określa ograniczenia wobec emisji takiego hałasu;

priorytetowy program Rady dotyczący badania zagadnień transportu lotniczego odnosi się do emisji z samolotów, w tym hałasu;

program działań Wspólnot Europejskich w zakresie środowiska(6) wykazuje jasno znaczenie problemu hałasu oraz w szczególności potrzebę podjęcia działań przeciwko hałasowi pochodzącemu z ruchu lotniczego;

hałas emitowany przez samoloty powinien być dalej ograniczany, przy uwzględnieniu czynników środowiskowych, technicznej wykonalności i skutków ekonomicznych;

właściwe jest zatem ograniczenie wpisywania cywilnych odrzutowych samolotów poddźwiękowych do rejestrów Państw Członkowskich obejmujących te samoloty, które spełniają normy określone w tomie 1 rozdział 3 część II załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 z 1988 r.; w związku z tworzeniem obszaru bez granic wewnętrznych uzasadnione byłoby wyłączenie z powyższej zasady niewpisywania do rejestrów samolotów będących w rejestrach krajowych Państw Członkowskich w dniu 1 listopada 1990 r.; zgodnie ze swobodnym przepływem, jaki umożliwiłaby ta zasada, istotne jest, aby wyłączenia były ograniczane, a te, które zostały udzielone, były ściśle monitorowane i ograniczone w czasie;

w tym celu powinny być wprowadzone, w rozsądnej skali czasowej, wspólne zasady, aby zapewnić zharmonizowane podejście do uzupełniania istniejących zasad w całej Wspólnocie; jest to szczególnie istotne w świetle tempa liberalizacji europejskiego ruchu lotniczego w ostatnim okresie;

praca podjęta przez Wspólnotę we współpracy z innymi organizacjami międzynarodowymi wykazała, że ograniczenie wpisywania do rejestrów Państw Członkowskich samolotów, które nie są w stanie spełnić norm certyfikacyjnych hałasu, określonych w rozdziale 3 wyżej wymienionego załącznika 16, dawałoby ograniczone korzyści dla środowiska i powinno być zatem uznawane jedynie za pierwszy etap, po którym powinny nastąpić środki mające na celu ograniczenie eksploatacji samolotów, które nie spełniają norm rozdziału 3 wymienionego załącznika 16,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1.
Celem niniejszej dyrektywy jest ustanowienie ściślejszych zasad ograniczania emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych.
2.
Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do samolotów o maksymalnej masie startowej 34.000 kg lub mniejszej i o pojemności 19 lub mniej miejsc.
Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie zapewniają, aby od dnia 1 listopada 1990 r. cywilne poddźwiękowe samoloty odrzutowe, zarejestrowane po tym dniu na ich terytorium, nie mogły być eksploatowane na ich terytorium lub na terytorium innego Państwa Członkowskiego, o ile nie przyznano im certyfikatu hałasu zgodnie z normami co najmniej równymi tym, określonym w tomie 1 rozdział 3 część II załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 z 1988 r.
2.
Ust. 1 nie ma zastosowania się do samolotów, wpisanych do rejestrów krajowych Państw Członkowskich w dniu 1 listopada 1990 r.
3.
Terytorium, wymienione w ust. 1, nie obejmuje departamentów zamorskich, określonych w art. 227 ust. 2 Traktatu.
Artykuł  3

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić, że cel, określony w art. 1 ust. 1, nie jest obchodzony przez, na przykład, jakąkolwiek formę umowy leasingu.

Artykuł  4

Państwa Członkowskie mogą zwolnić z przepisów art. 2:

a) samoloty o znaczeniu historycznym;

b) samoloty używane przez podmiot z Państwa Członkowskiego przed dniem 1 listopada 1989 r. w ramach nadal obowiązującej umowy kupna lub leasingu, które w tym kontekście zostały zarejestrowane w państwie trzecim;

c) samoloty wynajęte podmiotowi z państwa trzeciego, które z tego powodu zostały czasowo skreślone z rejestru Państwa Członkowskiego;

d) samolot, który zastępuje inny, zniszczony w wypadku i którego podmiot nie jest w stanie zastąpić przez dostępny na rynku porównywalny samolot z certyfikatem hałasu, określonym w art. 2 ust. 1, pod warunkiem że rejestracja zastępczego samolotu zostanie dokonana w ciągu jednego roku od powstałego zniszczenia;

e) samoloty napędzane silnikami o współczynniku przepływowości równym 2 lub więcej.

Artykuł  5

Państwa Członkowskie mogą przyznać wyłączenia w zakresie stosowania przepisów art. 2 na okres wstępny do trzech lat, odnawialny na okres do dwóch lat, pod warunkiem że takie wyłączenia wygasają z dniem 31 grudnia 1995 r.:

– samolotom, które są wynajmowane od państwa trzeciego krótkoterminowo, pod warunkiem że podmiot wykaże, że jest to typowa praktyka w jego sektorze przemysłu i że inne rozwiązanie wywarłoby negatywny wpływ na prowadzenie jego działalności,

– samolotom, w odniesieniu do których podmiot wykaże, że inne rozwiązanie wywarłoby w nieuzasadnionym zakresie negatywny wpływ na prowadzenie jego działalności.

Artykuł  6
1.
Państwo Członkowskie, udzielające wyłączeń, informuje o tym fakcie właściwe władze Państw Członkowskich i Komisję.
2.
Państwa Członkowskie uznają wyłączenia udzielone przez inne Państwa Członkowskie na mocy art. 4 i 5.
Artykuł  7
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, przed dniem 30 września 1990 r.
2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł  8

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 1989 r.

W imieniu Rady
M. DELEBARRE
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 37 z 14.2.1988, str. 6.

(2) Dz.U. C 158 z 26.6.1989, str. 492.

(3) Dz.U. C 221 z 28.8.1989, str. 1.

(4) Dz.U. L 18 z 24.1.1980, str. 26.

(5) Dz.U. L 117 z 4.5.1983, str. 15.

(6) Dz.U. C 328 z 7.12.1987, str. 1.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024