RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinie Zgromadzenia,
a także mając na uwadze, co następuje:
funkcjonowaniu i rozwojowi wspólnego rynku produktów rolnych musi towarzyszyć ustanowienie wspólnej polityki rolnej, której integralną częścią jest polityka w zakresie strukury rolnictwa;
na mocy art. 39 ust. 1 lit. a) i b) Traktatu jednym z celów wspólnej polityki rolnej jest zwiększenie wydajności produkcji rolnej i zapewnienie w ten sposób odpowiedniego poziomu życia ludności rolniczej, w szczególności poprzez podniesienie indywidualnych dochodów osób zatrudnionych w rolnictwie; aby cele te zostały osiągnięte, konieczne jest zachowanie zdrowych elementów w strukturze rolnictwa oraz wyeliminowanie braków w strukturze;
wdrażając politykę w zakresie struktury w ramach wspólnej polityki rolnej, należy zwrócić uwagę na tendencje występujące na rynkach rolnych; w konsekwencji konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy polityką w zakresie rynków rolnych i polityką w zakresie struktur rolnych; ponadto należy pamiętać, że struktura rolnictwa jest ściśle związana z gospodarką jako całością;
niezbędna zatem jest zarówno koordynacja polityki strukturalnej z polityką rozwoju regionalnego, jak i, w ramach polityki rozwoju regionalnego, podjęcie dodatkowych środków stworzonych w celu ułatwienia dostosowania rolnictwa do tendencji gospodarczych i społecznych;
na poziomie lokalnym i regionalnym występują braki strukturalne, zatem poprawa strukturalna jest możliwa wyłącznie przy aktywnej współpracy stron bezpośrednio zainteresowanych; przede wszystkim Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za wdrożenie polityki w zakresie struktury;
jednakże należy podjąć, w ramach Wspólnoty, kroki w celu pobudzenia wysiłków skierowanych na poprawę struktury rolnictwa, jak również w celu dokonania wszystkiego, co jest możliwe, aby zwiększyć potencjał gospodarczy i konkurencyjność rolnictwa;
koordynacja przez Wspólnotę polityk strukturalnych Państw Członkowskich zapewnia środki harmonizacji takich polityk ze wspólną polityką rolną oraz z innymi celami Wspólnoty;
koordynacja polityk strukturalnych wymaga ścisłej i trwałej współpracy pomiędzy Państwami Członkowskimi a Komisją; może to zostać osiągnięte w sposób najbardziej efektywny poprzez utworzenie Stałego Komitetu składającego się z przedstawicieli każdego z Państw Członkowskich oraz przedstawiciela Komisji jako przewodniczącego;
niezbędne jest, aby Komisja przedkładała corocznie Zgromadzeniu i Radzie sprawozdanie w sprawie struktury, przedstawiające ogólną sytuację we Wspólnocie w odniesieniu do struktury rolnictwa oraz zawierające ocenę polityk strukturalnych Państw Członkowskich w odniesieniu do celów wspólnej polityki rolnej;
w ramach koordynacji polityk strukturalnych należy podjąć kroki, aby zapewnić odpowiednie i skoordynowane korzystanie ze wspólnotowych możliwości finansowania w celu poprawy struktury rolnictwa, możliwości te oferowane są głównie przez Fundusz Orientacji i Gwarancji (w odniesieniu do działań objętych art. 3 ust. 1 lit. d) i art. 2 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Rady nr 25 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej), przez Europejski Fundusz Społeczny oraz przez Europejski Bank Inwestycyjny;
niezbędne jest, aby Komisja, opierając się w szczególności na sprawozdaniu w sprawie struktury, przedkładała Radzie do przyjęcia na mocy art. 43 Traktatu propozycje zmierzające do poprawy struktury rolnictwa oraz do umożliwienia koordynacji polityk strukturalnych Państw Członkowskich;
w celu koordynacji polityk strukturalnych niezbędne jest informowanie o sytuacji w Państwach Członkowskich w odniesieniu do struktury rolnictwa i polityk rolnych, a w szczególności o środkach podjętych w celu poprawy struktury, jak również warunków na poziomie regionalnym; Państwa Członkowskie powinny dostarczyć Komisji niezbędne informacje;
aby osiągnąć efektywną koordynację polityk strukturalnych, Komisja musi otrzymywać od Państw Członkowskich szczegóły wszystkich proponowanych wieloletnich planów oraz programów regionalnych, jak również projekty wszystkich proponowanych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych lub, jeżeli nie istnieją one w formie projektów, szeroki opis ogólny przewidzianych przepisów;
w odniesieniu do takich propozycji zapewnienie efektywnej koordynacji polityk strukturalnych Państw Członkowskich jest możliwe, wyłącznie, jeżeli Komisja jest uprawniona do wyrażania opinii w sprawie propozycji oraz jeżeli jest zobowiązana do podawania do wiadomości swoich opinii na wniosek Państwa Członkowskiego;
mając na względzie w szczególności harmonizację ustawodawstwa krajowego, koordynacja polityk strukturalnych wymaga znajomości wszystkich istotnych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych obowiązujących w Państwach Członkowskich; pożądane jest, aby Państwa Członkowskie dostarczały Komisji wszelkie inne informacje, których może ona potrzebować w związku z koordynacją polityk strukturalnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
