| Doradczynie i doradcy | Lorenzo GIULIANI (z ramienia Grupy II) |
| Procedura ustawodawcza | EU Law Tracker |
| Wniosek o konsultację |
Rada Unii Europejskiej, 25.11.2024 Parlament Europejski, 10.2.2025 |
| Podstawa prawna | Art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej |
| Dokumenty Komisji Europejskiej | COM(2024) 531 final - 2024/0301 (COD) |
| Odpowiednie cele zrównoważonego rozwoju | CEL 8-10 |
| Sekcja odpowiedzialna | Sekcja Jednolitego Rynek, Produkcji i Konsumpcji |
| Data przyjęcia przez sekcję | 8.4.2025 |
| Data przyjęcia na sesji plenarnej | 29.4.2025 |
| Sesja plenarna nr | 596 |
| Wynik głosowania (za/przeciw/wstrzymało się) | 116/35/17 |
1. ZALECENIA
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES)
1.1. Dostrzega znaczenie transformacji cyfrowej dla uproszczenia i skuteczności zgłoszeń delegowania. Utworzenie publicznego punktu kontaktowego powinno przyczynić się do uproszczenia procedur informowania, do ułatwienia korzystania ze swobody świadczenia usług i ułatwienia funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz do krzewienia współpracy między państwami członkowskimi.
Komitet podkreśla zarazem, jak ważne jest zwalczanie nieprzestrzegania przepisów i oszustw, które powodują nieuczciwą konkurencję dla przedsiębiorstw i osłabiają ochronę pracowników. Zatem osiągnięcie celów polegających na uproszczeniu procedur i zmniejszeniu obciążeń administracyjnych ma zasadnicze znaczenie. Należy jednocześnie zagwarantować uczciwą konkurencję między przedsiębiorstwami i odpowiedni poziom ochrony praw pracowniczych, zwłaszcza w zakresie przestrzegania warunków pracy i zatrudnienia obowiązujących w państwie członkowskim, w którym świadczona jest usługa.
1.2. Podkreśla, że biorąc pod uwagę wytyczone we wniosku dotyczącym rozporządzenia cele polegające na uproszczeniu procedur, istotne jest przeprowadzenie odpowiedniej oceny skutków przed przyjęciem rozporządzenia. Powinna ona umożliwić przeanalizowanie korzyści dla państw członkowskich i uwzględnienie nie tylko chęci zmniejszenia obciążeń biurokratycznych, lecz również potencjalnych kosztów społecznych i ich wpływu na pracowników. Należy szczególnie wziąć pod uwagę znaczne inwestycje w tworzenie interfejsu krajowego, których dokonały państwa członkowskie.
1.3. Podkreśla całkowitą dobrowolność proponowanego zgłoszenia internetowego i apeluje o respektowanie prerogatyw państw członkowskich w zakresie wprowadzania niezbędnych wymogów administracyjnych i środków kontrolnych zgodnie z art. 9 Parlamentu Europejskiego i Rady dyrektywy 2014/67/UE 1 . Wzywa również do wyposażenia interfejsu w mechanizm umożliwiający elastyczne zarządzanie przez państwa członkowskie, tak by możliwe było dodawanie informacji do standardowego formularza i usuwanie ich z niego. Chodzi przy tym o to, by państwa członkowskie mogły zachować niezależność i jednocześnie realizować wyznaczone w rozporządzeniu cele dotyczące uproszczenia procedur.
1.4. Apeluje również, by z udziałem partnerów społecznych określono bardziej szczegółowo w rozporządzeniu rodzaj informacji, które będą zawarte w standardowym formularzu, a także proponuje dołączenie tego formularza do rozporządzenia w celu ułatwienia państwom członkowskim jego stosowania w odpowiedzi na potrzeby organów nadzoru. Proponuje włączenie tego formularza do rozporządzenia, aby ułatwić państwom członkowskim przystąpienie do niego, ponieważ odpowiada on potrzebom ich organów monitorujących;
1.5. Wnosi, by możliwe było sprawdzanie wprowadzania i weryfikacji informacji w celu zwiększenia identyfikowalności.
1.6. Wzywa do włączenia międzybranżowych i branżowych partnerów społecznych w opracowywanie narzędzi wdrażania przepisów dotyczących delegowania pracowników.
1.7. Zaleca, aby Europejski Urząd ds. Pracy (ELA) wspierał państwa członkowskie poprzez budowanie zdolności w celu ułatwienia i usprawnienia inspekcji oraz współpracy między państwami członkowskimi z myślą o stosowaniu przepisów w dziedzinie delegowania pracowników. W szczególności należy zapewnić dostępność aktualnych i kompletnych informacji zarówno dla przedsiębiorstw, jak i dla pracowników delegowanych.
1.8. Wzywa do szybkiego i wyważonego zakończenia przeglądu parlamentu europejskiego i rady rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 2 , szczególnie odnośnie do systemu uprzedniego powiadamiania.
1.9. Z uwagi na to, że państwa członkowskie mogą przystąpić do proponowanej inicjatywy na zasadzie dobrowolnej, EKES wzywa Komisję Europejską do przeprowadzania regularnych ocen, aby umożliwić państwom członkowskim i partnerom społecznym ponowne zanalizowanie celowości przystąpienia do tego nowego wspólnego systemu lub wycofania się z niego, z myślą o wzmocnieniu funkcjonowania jednolitego rynku.
2. NOTY WYJAŚNIAJĄCE
Argumenty na poparcie zalecenia 1.1
2.1. EKES przyjmuje do wiadomości wyrażony przez Komisję zamiar zmniejszenia obciążeń administracyjnych spoczywających na przedsiębiorstwach poprzez ułatwienie składania zgłoszeń delegowania. Przyznaje, że cyfryzacja procedur może ułatwić i przyspieszyć pokonywanie przeszkód takich jak bariera językowa i porównywanie informacji.
2.2. EKES zdaje sobie sprawę z tego, że dyrektywa 2014/67/UE ograniczyła ryzyko nadużyć finansowych. Podkreśla jednak, że przedsiębiorstwa europejskie, zwłaszcza mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), wciąż zmagają się z nieuczciwą konkurencją związaną z nadużyciami finansowymi i obchodzeniem przepisów dotyczących delegowania.
2.3. Określone w dyrektywie podstawowej Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 przepisy prawa europejskiego dotyczące delegowania pracowników powinny należycie uwzględniać trzy cele: poszanowanie praw pracowniczych, zapewnienie uczciwej konkurencji oraz dążenie do świadczenia usług w UE w kontekście transgranicznym. Zasadnicze znaczenie ma osiągnięcie celów polegających na uproszczeniu procedur i zmniejszeniu obciążeń administracyjnych. Należy jednocześnie zapewnić odpowiedni poziom ochrony praw pracowników delegowanych, szczególnie zastosowanie przepisów dotyczących warunków pracy i zatrudnienia oraz zdrowia i bezpieczeństwa obowiązujących w państwie członkowskim, w którym świadczona jest usługa.
2.4. Niemal jedna trzecia pracowników delegowanych (30,7 %) jest aktywna w sektorze budowlanym 4 , w którym - według najnowszych danych Eurostatu - dochodzi do prawie jednejczwartej wszystkich wypadków przy pracy (22,9 %) 5 . Dlatego też konieczne jest zajęcie się szczegółowymi aspektami dotyczącymi sektorów strategicznych takich jak budownictwo, w których niezbędne jest zaangażowanie branżowych partnerów społecznych. Ponadto w swoim ostatnim sprawozdaniu na temat pracowników delegowanych Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy odniosła się do różnorodności warunków pracy, niedostępności danych oraz wysokiego ryzyka naruszeń w zakresie wynagrodzeń oraz bezpieczeństwa i higieny pracy 6 . Dlatego też utrzymanie systemu uprzedniego powiadamiania o delegowaniu pracowników jest niezbędne, aby zapobiec pogarszaniu się warunków pracy i zwalczać oszustwa socjalne.
Argumenty na poparcie zalecenia 1.2
2.5. EKES odnotowuje, że podczas przygotowania projektu rozporządzenia konsultowano się formalne z partnerami społecznymi i zainteresowanymi stronami. Zwraca jednak uwagę na brak oceny skutków przed przedstawieniem obecnego wniosku. Podkreśla, że ta praktyka jest sprzeczna z logiką lepszego stanowienia prawa i wyraża zaniepokojenie, że proponowany instrument może nie być rzeczywiście adekwatny do potrzeb państw członkowskich, przedsiębiorstw oraz pracowników. Ta ocena jest ważna również dla krajowych systemów interfejsów publicznych wyświetlających powiadomienia przedsiębiorstw, które mają siedzibę w państwach trzecich i które pozbawione są dostępu do systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym (IMI).
2.6. Ocena skutków powinna również uwzględniać nie tylko zmniejszenie obciążeń biurokratycznych, lecz także potencjalne koszty społeczne dla pracowników delegowanych. Inwestycje w egzekwowanie przepisów są dobrem publicznym, niezbędnym do zapewnienia uczciwej konkurencji i godnych warunków pracy. System musi służyć interesowi publicznemu poprzez wspieranie organów monitorujących i chronienie pracowników o słabszej pozycji na rynku przed nadużyciami, a przedsiębiorstw - przed nieuczciwą konkurencją.
Argumenty na poparcie zalecenia 1.3
2.7. Komitet zauważa, że okres transpozycji dyrektywy 2014/67/UE zakończył się w 2016 r. Państwa członkowskie dokonały inwestycji, czasami z użyciem funduszy UE, by stworzyć systemy spełniające ich wymogi kontroli zgodnie z przepisami dyrektywy. EKES zastanawia się zatem nad celowością propozycji w sprawie standardowego zgłoszenia, z którą Komisja Europejska wychodzi niemal dziesięć lat po dokonaniu przez państwa członkowskie inwestycji.
2.8. Zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE do państw członkowskich należy nałożenie niezbędnych, uzasadnionych i proporcjonalnych "wymogów administracyjnych i środków kontrolnych". Artykuł 4 wniosku dotyczącego rozporządzenia upoważnia jednak Komisję do określenia wzoru formularza oraz do jego zmiany w drodze aktów wykonawczych i z pomocą komitetu ad hoc. Komitet uważa, że narusza to zasadę odpowiedzialności powierzonej państwom członkowskim na mocy dyrektywy 2014/67/UE, i wzywa do zmiany tego przepisu, aby umożliwić państwom członkowskim samodzielne uzupełnianie wykazu informacji bez konieczności kontroli wstępnej przez Komisję.
2.9. Z myślą o tym, by w pełni wykorzystać systemy wprowadzone przez państwa członkowskie i zapewnić zgodność z ich zobowiązaniami wynikającymi z dyrektywy 2014/67/UE, EKES podkreśla znaczenie dobrowolności europejskiego zgłoszenia internetowego.
Argumenty na poparcie zalecenia 1.4
2.10. Komitet uważa, że elementy, które można uwzględnić w zgłoszeniu, powinny zostać włączone do rozporządzenia, a nie określone w akcie wykonawczym, aby respektować prerogatywy państw członkowskich w zakresie nakładania niezbędnych "wymogów administracyjnych i środków kontrolnych" zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE.
Argumenty na poparcie zalecenia 1.5
2.11. EKES jest zdania, że dążenie do uproszczenia musi iść w parze z ułatwianiem procedur i poprawą zdolności kontrolnych państw członkowskich. Zaleca zatem, by wykorzystać zdobyte doświadczenie, szczególnie w ramach systemu IMI Transport, i umożliwić monitorowanie wprowadzania danych oraz weryfikowanie informacji.
2.12. Identyfikowalność informacji w systemie interfejsu jest kluczowym elementem uproszczenia procedur biurokratycznych (gdyż umożliwia dostęp do już wprowadzonych informacji) oraz wykrywania potencjalnych nieprawidłowości.
2.13. EKES zauważa, że art. 4 wniosku dotyczącego rozporządzenia przewiduje możliwość wymagania przez państwa członkowskie mniejszej ilości informacji, niż zaproponowano w wykazie, ale nie daje im możliwości zażądania większej ilości informacji. Niemniej zaznacza, że art. 9 dyrektywy 2014/67/UE pozostawia państwom członkowskim określenie niezbędnych środków. Ponadto by przeprowadzić odpowiednie kontrole, niektóre państwa członkowskie mogą z uzasadnionych powodów zwrócić się o informacje na temat wynagrodzeń, okresu delegowania, warunków pracy lub zakwaterowania pracowników delegowanych. W związku z tym wzywa, by we wniosku dotyczącym rozporządzenia przewidziano możliwość samodzielnego zwracania się przez państwa członkowskie o większą ilość informacji na temat delegowania, bez konieczności kontroli wstępnej przez Komisję.
Argumenty na poparcie zalecenia 1.6
2.14. EKES podkreśla, że konsultacje z międzybranżowymi i branżowymi partnerami społecznymi są niezbędne do zapewnienia adekwatności i prawidłowego funkcjonowania środków wynikających z przepisów dotyczących delegowania pracowników, zarówno z myślą o uczciwej konkurencji, jak i o ochronie pracowników. Dlatego też wzywa do ich pełnego włączenia w opracowywanie rozporządzenia.
Argumenty na poparcie zalecenia 1.7
2.15. Komitet uważa, że wniosek dotyczący rozporządzenia Komisji nie powinien stwarzać ryzyka osłabienia zdolności państw członkowskich do inspekcji. Podkreśla, że wszelkie działania na rzecz delegowania powinny ułatwiać inspekcje, zwłaszcza poprzez zwiększenie zdolności państw członkowskich i Europejskiego Urzędu ds. Pracy (ELA).
Argumenty na poparcie zalecenia 1.8
2.16. EKES jest zdania, że priorytetem Unii Europejskiej musi być prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących delegowania pracowników i zwalczania nadużyć finansowych. W związku z tym ponawia apel o szybkie zakończenie negocjacji w sprawie przeglądu rozporządzenia (WE) nr 883/2004, a zwłaszcza o znalezienie wyważonego rozwiązania odnośnie do systemu uprzedniego powiadamiania, który jest nieodzowny do zwalczania nadużyć finansowych.
3. PROPONOWANE ZMIANY DO WNIOSKU USTAWODAWCZEGO KOMISJI EUROPEJSKIEJ
Poprawka 1
powiązana z zaleceniami 1.4 i 1.5
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską | Poprawka EKES-u |
| Artykuł 2 | Artykuł 2 |
| Funkcje publicznego interfejsu | Funkcje publicznego interfejsu |
| 1. Publiczny interfejs obejmuje następujące funkcje: | 1. Publiczny interfejs obejmuje następujące funkcje: |
| a) utworzenie konta na potrzeby bezpiecznego dostępu do zastrzeżonego obszaru usługodawcy; | a) utworzenie konta na potrzeby bezpiecznego dostępu do zastrzeżonego obszaru usługodawcy; |
| b) zapewnienie odpowiedniego rejestrowania czynności użytkownika; | b) zapewnienie odpowiedniego rejestrowania czynności użytkownika; |
| c) tworzenie i składanie zgłoszeń dotyczących pracowników delegowanych oraz zarządzanie tymi zgłoszeniami; | c) tworzenie i składanie zgłoszeń dotyczących pracowników delegowanych oraz zarządzanie tymi zgłoszeniami, a także monitorowanie wszelkich zmian wprowadzanych do tych zgłoszeń; |
| d) przekazanie kopii zgłoszenia delegowania pracownikowi delegowanemu; | d) przekazanie kopii zgłoszenia delegowania pracownikowi delegowanemu; |
| e) udostępnianie przekazanych informacji w IMI właściwym organom krajowym przyjmującego państwa członkowskiego do celów współpracy administracyjnej zgodnie z pkt 6 i 7 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 1024/2012; | e) udostępnianie przekazanych informacji w IMI właściwym organom krajowym przyjmującego państwa członkowskiego do celów współpracy administracyjnej zgodnie z pkt 6 i 7 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 1024/2012; |
| f) umożliwienie co najmniej jednemu organowi krajowemu przyjmującego państwa członkowskiego, który jest właściwym organem w rozumieniu art. 3 dyrektywy 2014/67/UE, dodatkowego przyjmowania zgłoszeń delegowania bezpośrednio w krajowym systemie zaplecza na wniosek tego państwa członkowskiego; | f) umożliwienie co najmniej jednemu organowi krajowemu przyjmującego państwa członkowskiego, który jest właściwym organem w rozumieniu art. 3 dyrektywy 2014/67/UE, dodatkowego przyjmowania zgłoszeń delegowania bezpośrednio w krajowym systemie zaplecza na wniosek tego państwa członkowskiego; |
| g) uprawnienie co najmniej jednego organu krajowego przyjmującego państwa członkowskiego do weryfikacji wprowadzenia danych, do sprawdzania informacji oraz w stosownych przypadkach do odrzucenia wniosku. |
Uzasadnienie
Kwestią priorytetową w zakresie delegowania pracowników jest wciąż zapewnienie właściwego egzekwowania przepisów w celu powstrzymania nadużyć finansowych i zagwarantowania zgodności z prawem pracy. Proponowany system powinien zatem umożliwiać właściwym organom krajowym przeprowadzanie niezbędnych kontroli danych i weryfikowanie informacji.
Poprawka 2
powiązana z zaleceniem 1.3
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską | Poprawka EKES-u |
|
Artykuł 3 Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie 3. Państwa członkowskie korzystające z publicznego interfejsu nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów dotyczących zgłoszeń ani informacji wobec usługodawców składających zgłoszenia delegowania za pośrednictwem publicznego interfejsu. |
Artykuł 3 Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie 3. Państwa członkowskie korzystające z publicznego interfejsu mogą wprowadzać wszelkie dodatkowe wymogi dotyczące zgłoszeń lub informacji wobec usługodawców składających zgłoszenia delegowania za pośrednictwem publicznego interfejsu w celu przeprowadzenia odpowiednich kontroli zgodnie z przepisami krajowymi. |
Uzasadnienie
Artykuł 9 dyrektywy 2014/67/UE pozostawia państwom członkowskim określenie niezbędnych środków. Ponadto by przeprowadzić odpowiednie kontrole, niektóre państwa członkowskie mogą z uzasadnionych powodów wymagać informacji na temat wynagrodzeń, okresu delegowania lub zakwaterowania pracowników delegowanych.
Poprawka 3
powiązana z zaleceniami 1.3 i 1.4
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską | Poprawka EKES-u |
|
Artykuł 4 Standardowy formularz 1. Bez uszczerbku dla ust. 5 standardowy formularz zawiera informacje dotyczące: a) usługodawcy; b) pracownika delegowanego; c) delegowania; d) osoby wyznaczonejdo kontaktów z właściwymi organami; e) usługobiorcy. (...) 3. Państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o niewymaganiu podania wszystkich informacji zawartych w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. |
Artykuł 4 Standardowy formularz 1. Bez uszczerbku dla ust. 5 standardowy formularz zawiera informacje dotyczące: a) usługodawcy i przedstawiciela prawnego; b) pracownika delegowanego; c) delegowania; d) osoby wyznaczonej do kontaktów z właściwymi organami; e) usługobiorcy; f) warunków pracy pracownika delegowanego. 1a. Wszystkim poszczególnym elementom wymienionym w ust. 1 niniejszego artykułu muszą towarzyszyć odpowiednie szczegółowe informacje. (...) 3. Państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o niewymaganiu podania wszystkich informacji zawartych w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. 3a. Każde państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o wymaganiu podania większej ilości informacji, niż przewidziano w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. |
Uzasadnienie
Artykuł 9 dyrektywy 2014/67/UE pozostawia państwom członkowskim określenie niezbędnych środków. By przeprowadzić odpowiednie kontrole, państwa członkowskie mogą z uzasadnionych powodów wymagać informacji na temat wynagrodzeń, okresu delegowania lub zakwaterowania pracowników delegowanych.
Rozporządzenie powinno zawierać szczegółowe informacje na temat różnych elementów istotnych dla działań kontrolnych i wykrywania nieprawidłowości oraz przewidywać w tym celu automatyczne przekazywanie pracownikowi kopii zgłoszenia delegowania. W niektórych krajach odpowiedzialność za przestępstwa związane z pracą spoczywa na przedstawicielu prawnym, w związku z czym konieczne jest podanie jego imienia i nazwiska oraz danych kontaktowych. Ważne jest również zrozumienie, o jakiego rodzaju delegowanie chodzi: łańcuchowe lub nie, długoterminowe lub nie. W przypadku podwykonawstwa, delegowania podwójnego lub łańcuchowego należy również podać dane użytkownika końcowego.
Ponadto zasadnicze znaczenie dla zapewnienia adekwatności i prawidłowego funkcjonowania środków wynikających z przepisów dotyczących delegowania pracowników - zarówno z myślą o uczciwejkonkurencji, jak i o ochronie pracowników - mają konsultacje z międzybranżowymi i branżowymi partnerami społecznymi. W tym celu należy również ustanowić mechanizm interoperacyjności z kartami zabezpieczenia społecznego i ich bazami danych.
Rozporządzenie powinno zawierać szczegółowe informacje na temat standardowego formularza, co całkowicie wyklucza możliwość zmiany w drodze aktów wykonawczych.
Poprawka 4
powiązana z zaleceniem 1.3
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską | Poprawka EKES-u |
| Artykuł 3 | Artykuł 3 |
| Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie | Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie |
| 5. Państwo członkowskie może zaprzestać korzystania z publicznego interfejsu. Takie państwo członkowskie informuje o tym fakcie Komisję na sześć miesięcy przed planowaną datą zakończenia korzystania z publicznego interfejsu. | 5. Państwo członkowskie może zaprzestać korzystania z publicznego interfejsu. Takie państwo członkowskie informuje o tym fakcie Komisję na trzy miesiące przed planowaną datą zakończenia korzystania z publicznego interfejsu. |
Uzasadnienie
Proponuje się zapewnienie krótszego terminu i większej elastyczności w przypadku, gdy dane państwo członkowskie postanowi zawiesić lub porzucić korzystanie ze wspólnego interfejsu i powrócić do systemu krajowego. Termin sześciu miesięcy wydaje się zbyt długi, jeżeli państwo członkowskie przygotowało swój system krajowy i rozdzielenie może być natychmiastowe.
Poprawka 5
powiązana z zaleceniem 1.6
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską | Poprawka EKES-u |
|
Artykuł 9 Ocena Do dnia [pięć lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja składa sprawozdanie na temat doświadczeń zdobytych w trakcie stosowania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu bada się w szczególności, w jakim stopniu niniejsze rozporządzenie skutecznie ograniczyło bariery administracyjne w swobodnym |
Artykuł 9 Ocena 1. Do dnia [pięć lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja składa sprawozdanie na temat doświadczeń zdobytych w trakcie stosowania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu bada się w szczególności, w jakim stopniu niniejsze rozporządzenie skutecznie ograniczyło bariery administracyjne w swobodnym |
| świadczeniu usług, ułatwiło państwom członkowskim skuteczne monitorowanie zgodności z prawodawstwem UE mającym na celu zapewnienie ochrony pracowników delegowanych oraz wspierało związaną z tym współpracę administracyjną między właściwymi organami krajowymi w państwach członkowskich. | świadczeniu usług, ułatwiło państwom członkowskim skuteczne monitorowanie zgodności z prawodawstwem UE mającym na celu zapewnienie ochrony pracowników delegowanych oraz wspierało związaną z tym współpracę administracyjną między właściwymi organami krajowymi w państwach członkowskich. |
| 2. Komisja wskazuje narzędzia służące zachęcaniu partnerów społecznych do aktywnego udziału w procesie monitorowania i oceny. |
Uzasadnienie
Proponuje się skonstruowanie w odpowiednim czasie mechanizmu monitorowania i oceny, w tym z udziałem partnerów społecznych.
Bruksela, dnia 29 kwietnia 2025 r.
ZAŁĄCZNIK
Następujące poprawki, które uzyskały poparcie co najmniej jednej czwartej oddanych głosów, zostały odrzucone w trakcie debaty (art. 74 ust. 3 regulaminu wewnętrznego):
Poprawki 1 (2.6) i 11 (1.2) podlegały łącznemu głosowaniu:
Punkt 2.6
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Ocena skutków powinna również uwzględniać nie tylko zmniejszenie obciążeń biurokratycznych, lecz także potencjalne koszty społeczne dla pracowników delegowanych. Inwestycje w egzekwowanie przepisów są dobrem publicznym, niezbędnym do zapewnienia uczciwej konkurencji i godnych warunków pracy. System musi służyć interesowi publicznemu poprzez wspieranie organów monitorujących i chronienie pracowników o słabszej pozycji na rynku przed nadużyciami, a przedsiębiorstw - przed nieuczciwą konkurencją. | Ocena skutków mogła również uwzględniać nie tylko zmniejszenie obciążeń biurokratycznych, lecz także potencjalne konsekwencje społeczne dla pracowników delegowanych. Inwestycje w egzekwowanie przepisów są dobrem publicznym, niezbędnym do zapewnienia uczciwej konkurencji i godnych warunków pracy. System musi służyć interesowi publicznemu poprzez wspieranie organów monitorujących i chronienie pracowników o słabszej pozycji na rynku przed nadużyciami, a przedsiębiorstw - przed nieuczciwą konkurencją. |
Uzasadnienie
Prawdą jest, że obecna inicjatywa nie jest poparta oceną skutków. Projekt rozporządzenia został jednak poprzedzony szeroko zakrojonymi konsultacjami z partnerami społecznymi i różnymi zainteresowanymi stronami:
– w dniu 17 lutego 2022 r. we współpracy z Europejskim Urzędem ds. Pracy (ELA) odbyło się seminarium internetowe w celu poinformowania właściwych organów państw członkowskich i partnerów społecznych o projekcie oraz uzyskania od nich informacji zwrotnych;
– w okresie od lutego do kwietnia 2022 r. odbyły się spotkania i rozmowy z zainteresowanymi organami państw członkowskich i odpowiednimi zainteresowanymi stronami;
– w dniu 27 kwietnia 2022 r. zorganizowano warsztaty poświęcone doświadczeniom użytkowników z udziałem usługodawców wskazanych przez partnerów społecznych w celu zebrania informacji na temat doświadczeń związanych z delegowaniem pracowników pod względem pracy administracyjnej;
– w dniu 28 kwietnia 2022 r. zorganizowano warsztaty techniczne z udziałem odpowiednich przedstawicieli organów państw członkowskich w celu omówienia wariantów wdrożenia;
– w dniach 30 listopada 2021 r., 8 grudnia 2021 r., 8 lutego 2022 r., 2 czerwca 2022 r. i 11 maja 2023 r. odbyły się spotkania z partnerami społecznymi;
– w okresie od 9 czerwca do 6 lipca 2022 r. przeprowadzono ankietę techniczną przeznaczoną dla państw członkowskich;
– w dniu 29 kwietnia 2024 r. odbyło się wysłuchanie online z udziałem partnera społecznego w sprawie elektronicznego oświadczenia o delegowaniu pracowników.
Projekt elektronicznego zgłoszenia delegowania pracowników omówiono również z państwami członkowskimi i partnerami społecznymi na forum Europejskiego Urzędu ds. Pracy dotyczącym delegowania pracowników w dniach 13 marca 2023 r. i 11 kwietnia 2024 r.
Komisja przeanalizowała istniejący poziom obciążeń administracyjnych związanych ze zgłaszaniem pracowników delegowanych w 27 państwach członkowskich UE, co doprowadziło do szczegółowego modelowania kosztów różnych procedur zgłaszania. Nie ma dowodów na to, że istnieje możliwość ograniczenia praw socjalnych. Prośba o przeprowadzenie oceny skutków na tym etapie opóźni inicjatywę, nie zwiększając ochrony pracowników, ponieważ jest to dossier proceduralne, które nie zmienia żadnych przepisów materialnych dotyczących delegowania pracowników. Z tego powodu proponujemy tekst, który uwzględnia wpływ na ocenę skutków.
Punkt 1.2
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Podkreśla, że biorąc pod uwagę wytyczone we wniosku dotyczącym rozporządzenia cele polegające na uproszczeniu procedur, istotne jest przeprowadzenie odpowiedniej oceny skutków przed przyjęciem rozporządzenia. Powinna ona umożliwić przeanalizowanie korzyści dla państw członkowskich i uwzględnienie nie tylko chęci zmniejszenia obciążeń biurokratycznych, lecz również potencjalnych kosztów społecznych i ich wpływu na pracowników. Należy szczególnie wziąć pod uwagę znaczne inwestycje w tworzenie interfejsu krajowego, których dokonały państwa członkowskie. | Podkreśla, że biorąc pod uwagę wytyczone we wniosku dotyczącym rozporządzenia cele polegające na uproszczeniu procedur, przeprowadzenie odpowiedniej oceny skutków powinno było zostać przeprowadzone przed przyjęciem rozporządzenia. Umożliwiłoby to przeanalizowanie korzyści dla państw członkowskich przy uwzględnieniu nie tylko chęci zmniejszenia obciążeń biurokratycznych, lecz również potencjalnych konsekwencji społecznych i ich wpływu na pracowników. Należy szczególnie wziąć pod uwagę znaczne inwestycje w tworzenie interfejsu krajowego, których dokonały państwa członkowskie. |
Uzasadnienie
Prawdą jest, że obecna inicjatywa nie jest poparta oceną skutków. Projekt rozporządzenia został jednak poprzedzony szeroko zakrojonymi konsultacjami z partnerami społecznymi i różnymi zainteresowanymi stronami:
– w dniu 17 lutego 2022 r. we współpracy z Europejskim Urzędem ds. Pracy (ELA) odbyło się seminarium internetowe w celu poinformowania właściwych organów państw członkowskich i partnerów społecznych o projekcie oraz uzyskania od nich informacji zwrotnych;
– w okresie od lutego do kwietnia 2022 r. odbyły się spotkania i rozmowy z zainteresowanymi organami państw członkowskich i odpowiednimi zainteresowanymi stronami;
– w dniu 27 kwietnia 2022 r. zorganizowano warsztaty poświęcone doświadczeniom użytkowników z udziałem usługodawców wskazanych przez partnerów społecznych w celu zebrania informacji na temat doświadczeń związanych z delegowaniem pracowników pod względem pracy administracyjnej;
– w dniu 28 kwietnia 2022 r. zorganizowano warsztaty techniczne z udziałem odpowiednich przedstawicieli organów państw członkowskich w celu omówienia wariantów wdrożenia;
– w dniach 30 listopada 2021 r., 8 grudnia 2021 r., 8 lutego 2022 r., 2 czerwca 2022 r. i 11 maja 2023 r. odbyły się spotkania z partnerami społecznymi;
– w okresie od 9 czerwca do 6 lipca 2022 r. przeprowadzono ankietę techniczną przeznaczoną dla państw członkowskich;
– w dniu 29 kwietnia 2024 r. odbyło się wysłuchanie online z udziałem partnera społecznego w sprawie elektronicznego oświadczenia o delegowaniu pracowników.
Projekt elektronicznego zgłoszenia delegowania pracowników omówiono również z państwami członkowskimi i partnerami społecznymi na forum Europejskiego Urzędu ds. Pracy dotyczącym delegowania pracowników w dniach 13 marca 2023 r. i 11 kwietnia 2024 r.
Komisja przeanalizowała istniejący poziom obciążeń administracyjnych związanych ze zgłaszaniem pracowników delegowanych w 27 państwach członkowskich UE, co doprowadziło do szczegółowego modelowania kosztów różnych procedur zgłaszania. Nie ma dowodów na to, że istnieje możliwość ograniczenia praw socjalnych. Prośba o przeprowadzenie oceny skutków na tym etapie opóźni inicjatywę, nie zwiększając ochrony pracowników, ponieważ jest to dossier proceduralne, które nie zmienia żadnych przepisów materialnych dotyczących delegowania pracowników. Z tego powodu proponujemy tekst, który uwzględnia możliwy hipotetyczny wpływ na ocenę skutków.
Wynik głosowania
Za: 59
Przeciw: 102
Wstrzymało się: 3
Poprawka 2
Punkt 2.7
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Komitet zauważa, że okres transpozycji dyrektywy 2014/67/UE zakończył się w 2016 r. Państwa członkowskie dokonały inwestycji, czasami z użyciem funduszy UE, by stworzyć systemy spełniające ich wymogi kontroli zgodnie z przepisami dyrektywy. EKES zastanawia się zatem nad celowością propozycji w sprawie standardowego zgłoszenia, z którą Komisja Europejska wychodzi niemal dziesięć lat po dokonaniu przez państwa członkowskie inwestycji. | Komitet zauważa, że okres transpozycji dyrektywy 2014/67/UE zakończył się w 2016 r. Państwa członkowskie dokonały inwestycji, czasami z użyciem funduszy UE, by stworzyć systemy spełniające ich wymogi kontroli zgodnie z przepisami dyrektywy. EKES podkreśla zatem dobrowolne korzystanie z interfejsu publicznego i uważa, że rozwiązanie techniczne na szczeblu UE powinno zapewnić ograniczone wysiłki na rzecz wdrożenia na szczeblu krajowym. |
Uzasadnienie
We wniosku proponuje się, aby państwa członkowskie mogły dobrowolnie korzystać z publicznego interfejsu, żeby umożliwić usługodawcom składanie wymaganych zgłoszeń przy delegowaniu pracowników na ich terytorium. W takich przypadkach usługodawca wypełniałby po prostu deklarację za pośrednictwem publicznego interfejsu, a nie poprzez specjalny krajowy proces składania deklaracji. Z tego powodu nie jest uzasadnione zwracanie się o dopuszczenie różnych podejść krajowych, ponieważ podważa to cały cel projektu rozporządzenia.
Państwa członkowskie, które chcą uczestniczyć w tej dobrowolnej inicjatywie, będą musiały dostosować swoje odpowiednie przepisy krajowe w celu zapewnienia, aby usługodawcy byli zobowiązani do korzystania z tego interfejsu przy składaniu zgłoszenia delegowania właściwym organom krajowym, aby umożliwić kontrole stanu faktycznego w miejscu pracy. W związku z tym EKES powinien opowiedzieć się za tym, by stosowanie rozwiązania technicznego na szczeblu UE wiązało się z ograniczonymi wysiłkami na rzecz wdrożenia na szczeblu krajowym.
Jednocześnie zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw i właściwych organów krajowych nie powinno być sprzeczne z prawem UE dotyczącym delegowania pracowników.
Jednorodność, większa przejrzystość i lepszy dostęp do obowiązków w zakresie zgłaszania ułatwiłyby przestrzeganie przepisów dotyczących delegowania, a tym samym zwiększyłyby ochronę pracowników. Ponadto państwa członkowskie nie informują obecnie pracownika delegowanego o składanym zgłoszeniu. Przekazanie pracownikowi delegowanemu informacji na temat zgłoszenia delegowania zwiększyłoby wiedzę pracowników na temat delegowania i pomogłoby pracownikom delegowanym w uzyskaniu niezbędnych informacji na temat przysługujących im praw.
Wobec braku koordynacji między państwami członkowskimi w zakresie opracowywania i wdrażania krajowych procedur składania deklaracji systemy państw członkowskich nie są wzajemnie połączone i różnią się pod względem projektu i funkcjonalności oraz informacji wymaganych od usługodawców. Dotyczy to na przykład: różnych wymogów dotyczących rejestracji i logowania; ograniczonej dostępności innych języków; różnic w zakresie wymaganych informacji (liczby punktów informacyjnych, tematów i kategorii); ograniczonej zdolności do ponownego wykorzystania danych zawartych w deklaracji lub braku takiej zdolności.
Wynik głosowania
Za: 50
Przeciw: 105
Wstrzymało się: 7
Poprawki 3 (2.8), 6 (2.13), 9 (poprawka EKES-u 2), 10 (poprawka EKES-u 3) i 12 (1.3) podlegały łącznemu głosowaniu:
Punkt 2.8
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE do państw członkowskich należy nałożenie niezbędnych, uzasadnionych i proporcjonalnych "wymogów administracyjnych i środków kontrolnych". Artykuł 4 wniosku dotyczącego rozporządzenia upoważnia jednak Komisję do określenia wzoru formularza oraz do jego zmiany w drodze aktów wykonawczych i z pomocą komitetu ad hoc. Komitet uważa, że narusza to zasadę odpowiedzialności powierzonejpaństwom członkowskim na mocy dyrektywy 2014/67/UE, i wzywa do zmiany tego przepisu, aby umożliwić państwom członkowskim samodzielne uzupełnianie wykazu informacji bez konieczności kontroli wstępnej przez Komisję. | Zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE do państw członkowskich należy nałożenie niezbędnych, uzasadnionych i proporcjonalnych "wymogów administracyjnych i środków kontrolnych". Artykuł 4 wniosku dotyczącego rozporządzenia upoważnia jednak Komisję do określenia wzoru formularza oraz do jego zmiany w drodze aktów wykonawczych i z pomocą komitetu ad hoc. Komitet uważa, że nie powinno to naruszać zasady odpowiedzialności powierzonej państwom członkowskim na mocy dyrektywy 2014/67/UE. |
Uzasadnienie
Wniosek zakłada, że państwa członkowskie mogą zwracać się o wszystkie lub tylko niektóre informacje określone w standardowym formularzu, co umożliwia zharmonizowane podejście na jednolitym rynku. Ewentualne dodawanie informacji, których dotyczy wniosek, musi zostać poddane odpowiedniej procedurze komitologii.
Jasno określony wąski zakres informacji do celów oświadczenia nie oznacza jednak, że państwa członkowskie nie mogą żądać dodatkowych informacji do celów kontroli zgodnie z dyrektywą 2014/67/UE. W tym przypadku powinniśmy wyraźnie rozróżnić między deklaracją a kontrolą.
Punkt 2.13
Skreślić punkt
| Opinia sekcji | Poprawka |
| EKES zauważa, że art. 4 wniosku dotyczącego rozporządzenia przewiduje możliwość wymagania przez państwa członkowskie mniejszej ilości informacji, niż zaproponowano w wykazie, ale nie daje im możliwości zażądania większej ilości informacji. Niemniej zaznacza, że art. 9 dyrektywy 2014/67/UE pozostawia państwom członkowskim określenie niezbędnych środków. Ponadto by przeprowadzić odpowiednie kontrole, niektóre państwa członkowskie mogą z uzasadnionych powodów zwrócić się o informacje na temat wynagrodzeń, okresu delegowania, warunków pracy lub zakwaterowania pracowników delegowanych. W związku z tym wzywa, by we wniosku dotyczącym rozporządzenia przewidziano możliwość samodzielnego zwracania się przez państwa członkowskie o większą ilość informacji na temat delegowania, bez konieczności kontroli wstępnej przez Komisję. |
Uzasadnienie
Proponujemy skreślenie tekstu, ponieważ nie jest on powiązany z punktem 1.5 powyżej. W punkcie 1.5 wnosi się, by możliwe było sprawdzanie wprowadzania i weryfikacji informacji w celu zwiększenia identyfikowalności.
Poprawka EKES-u 2
Skreślić punkt
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską |
| Artykuł 3 |
| Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie |
| 3. Państwa członkowskie korzystające z publicznego interfejsu nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów dotyczących zgłoszeń ani informacji wobec usługodawców składających zgłoszenia delegowania za pośrednictwem publicznego interfejsu. |
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Artykuł 3 | Artykuł 3 |
| Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie | Korzystanie z publicznego interfejsu przez państwa członkowskie |
| 3. Państwa członkowskie korzystające z publicznego interfejsu mogą wprowadzać wszelkie dodatkowe wymogi dotyczące zgłoszeń lub informacji wobec usługodawców składających zgłoszenia delegowania za pośrednictwem publicznego interfejsu w celu przeprowadzenia odpowiednich kontroli zgodnie z przepisami krajowymi. | 3. Państwa członkowskie korzystające z publicznego interfejsu nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów dotyczących zgłoszeń ani informacji wobec usługodawców składających zgłoszenia delegowania za pośrednictwem publicznego interfejsu. |
| Uzasadnienie podane w opinii | Poprawka do uzasadnienia |
| Artykuł 9 dyrektywy 2014/67/UE pozostawia państwom członkowskim określenie niezbędnych środków. Ponadto by przeprowadzić odpowiednie kontrole, niektóre państwa członkowskie mogą z uzasadnionych powodów wymagać informacji na temat wynagrodzeń, okresu delegowania lub zakwaterowania pracowników delegowanych. |
Uzasadnienie
We wniosku proponuje się, aby państwa członkowskie mogły dobrowolnie korzystać z publicznego interfejsu, aby umożliwić usługodawcom składanie wymaganych zgłoszeń przy delegowaniu pracowników na ich terytorium. W takich przypadkach usługodawca wypełniałby po prostu deklarację za pośrednictwem publicznego interfejsu, a nie poprzez specjalny krajowy proces składania deklaracji. Z tego powodu nie jest uzasadnione zwracanie się o dopuszczenie różnych podejść krajowych, ponieważ podważa to cały cel projektu rozporządzenia.
Państwa członkowskie, które chcą uczestniczyć w tej dobrowolnej inicjatywie, będą musiały dostosować swoje odpowiednie przepisy krajowe w celu zapewnienia, aby ustanowieni usługodawcy byli zobowiązani do korzystania z tego interfejsu przy składaniu prostego zgłoszenia pracowników delegowanych (zgłoszenia delegowania) właściwym organom krajowym, aby umożliwić kontrole stanu faktycznego w miejscu pracy. W związku z tym EKES powinien opowiedzieć się za tym, by stosowanie rozwiązania technicznego na szczeblu UE wiązało się z ograniczonymi wysiłkami na rzecz wdrożenia na szczeblu krajowym.
Jednocześnie zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw i właściwych organów krajowych nie powinno być sprzeczne z prawem UE dotyczącym delegowania pracowników.
Jednorodność, większa przejrzystość i lepszy dostęp do obowiązków w zakresie zgłaszania ułatwiłyby przestrzeganie przepisów dotyczących delegowania, a tym samym zwiększyłyby ochronę pracowników. Ponadto państwa członkowskie nie informują obecnie pracownika delegowanego o składanym zgłoszeniu. Przekazanie pracownikowi delegowanemu informacji na temat zgłoszenia delegowania zwiększyłoby wiedzę pracowników na temat delegowania i pomogłoby pracownikom delegowanym w uzyskaniu niezbędnych informacji na temat przysługujących im praw.
Wobec braku koordynacji między państwami członkowskimi w zakresie opracowywania i wdrażania krajowych procedur składania deklaracji systemy państw członkowskich nie są wzajemnie połączone i różnią się pod względem projektu i funkcjonalności oraz informacji wymaganych od usługodawców. Dotyczy to na przykład: różnych wymogów dotyczących rejestracji i logowania; ograniczonej dostępności innych języków; różnic w zakresie wymaganych informacji (liczby punktów informacyjnych, tematów i kategorii); ograniczonej zdolności do ponownego wykorzystania danych zawartych w deklaracji lub braku takiej zdolności.
Poprawka EKES-u 3
Skreślić punkt
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską |
| Artykuł 4 |
| Standardowy formularz |
| 1. Bez uszczerbku dla ust. 5 standardowy formularz zawiera informacje dotyczące: |
| a) usługodawcy; |
| b) pracownika delegowanego; |
| c) delegowania; |
| d) osoby wyznaczonej do kontaktów z właściwymi organami; |
| e) usługobiorcy. |
| (...) |
| 3. Państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o niewymaganiu podania wszystkich informacji zawartych w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. |
| Opinia sekcji | Poprawka | ||
|
Artykuł 4 Standardowy formularz 1. Bez uszczerbku dla ust. 5 standardowy formularz zawiera informacje dotyczące: a) usługodawcy i przedstawiciela prawnego; b) pracownika delegowanego; c) delegowania; d) osoby wyznaczonejdo kontaktów z właściwymi organami; e) usługobiorcy; f) warunków pracy pracownika delegowanego. la. Wszystkim poszczególnym elementom wymienionym w ust. 1 niniejszego artykułu muszą towarzyszyć odpowiednie szczegółowe informacje. (...) |
Artykuł 4 Standardowy formularz 1. Bez uszczerbku dla ust. 5 standardowy formularz zawiera informacje dotyczące: a) usługodawcy; b) pracownika delegowanego; c) delegowania; d) osoby wyznaczonejdo kontaktów z właściwymi organami; e) usługobiorcy. (...) |
||
| 3. Państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o niewymaganiu podania wszystkich informacji zawartych w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. | 3. Państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o niewymaganiu podania wszystkich informacji zawartych w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. | ||
| "3a.Każde państwo członkowskie, które zdecyduje się korzystać z publicznego interfejsu, może podjąć decyzję o wymaganiu podania większej ilości informacji, niż przewidziano w standardowym formularzu, w którym to przypadku informuje o tym Komisję. | |||
| Uzasadnienie podane w opinii | Poprawka do uzasadnienia |
| Artykuł 9 dyrektywy 2014/67/UE pozostawia państwom członkowskim określenie niezbędnych środków. By przeprowadzić odpowiednie kontrole, państwa członkowskie mogą z uzasadnionych powodów wymagać informacji na temat wynagrodzeń, okresu delegowania lub zakwaterowania pracowników delegowanych. | |
| Rozporządzenie powinno zawierać szczegółowe informacje na temat różnych elementów istotnych dla działań kontrolnych i wykrywania nieprawidłowości oraz przewidywać w tym celu automatyczne przekazywanie pracownikowi kopii zgłoszenia delegowania. W niektórych krajach odpowiedzialność za przestępstwa związane z pracą spoczywa na przedstawicielu prawnym, w związku z czym konieczne jest podanie jego imienia i nazwiska oraz danych kontaktowych. Ważnie jest również zrozumienie, o jakiego rodzaju delegowanie chodzi: łańcuchowe lub nie, długoterminowe lub nie. W przypadku podwykonawstwa, delegowania podwójnego lub łańcuchowego należy również podać dane użytkownika końcowego. | |
| Ponadto zasadnicze znaczenie dla zapewnienia adekwatności i prawidłowego funkcjonowania środków wynikających z przepisów dotyczących delegowania pracowników - zarówno z myślą o uczciwej konkurencji, jak i o ochronie pracowników - mają konsultacje z między- branżowymi i branżowymi partnerami społecznymi. W tym celu należy również ustanowić mechanizm intero- peracyjności z kartami zabezpieczenia społecznego i ich bazami danych. | |
| Rozporządzenie powinno zawierać szczegółowe informacje na temat standardowego formularza, co całkowicie wyklucza możliwość zmiany w drodze aktów wykonawczych. |
Uzasadnienie
Analiza przeprowadzona przez KE wykazała, że średni czas na złożenie uprzedniej deklaracji w kontrolowanych doświadczeniach znacznie się różni w poszczególnych państwach członkowskich. Wynika to z różnych czynników, w tym różnych punktów informacyjnych wymaganych w uprzednim zgłoszeniu, różnych projektów, wymogów i funkcji krajowych narzędzi deklarowania, stopnia możliwości ponownego wykorzystania danych z poprzednich wcześniejszych deklaracji.
Z przeglądu krajowych wymogów informacyjnych dotyczących zgłaszania delegowania pracowników wynika, że istnieje ponad 300 różnych punktów informacyjnych wykorzystywanych w różnych państwach członkowskich do takich zgłoszeń. Proste systemy wypełniania deklaracji charakteryzują się mniejszą liczbą punktów informacyjnych i możliwością ponownego wykorzystania danych w przypadku wielu zgłoszeń. Uciążliwe systemy zazwyczaj dysponują narzędziami składania deklaracji, które są trudne do znalezienia lub uzyskania dostępu, wymogami językowymi wymagającymi tłumaczenia lub formularzami zawierającymi złożony zakres wymogów informacyjnych.
Komisja otrzymała informacje od grupy ekspertów na temat krajowych wymogów i systemów dotyczących deklaracji, a także na temat odpowiednich informacji niezbędnych do umożliwienia kontroli stanu faktycznego w miejscu pracy.
Państwa członkowskie mogą dobrowolnie korzystać z publicznego interfejsu, aby umożliwić usługodawcom składanie wymaganych zgłoszeń przy delegowaniu pracowników na ich terytorium. W takich przypadkach usługodawca wypełniałby po prostu deklarację za pośrednictwem publicznego interfejsu, a nie poprzez specjalny krajowy proces składania deklaracji.
W grudniu 2023 r. grupa ekspertów sfinalizowała wspólny wykaz wymogów informacyjnych na potrzeby zgłaszania delegowania pracowników. Na podstawie opinii grupy ekspertów państw członkowskich standardowy formularz będzie zawierał informacje na temat usługodawcy, pracownika delegowanego, działalności delegowania, osoby wyznaczonej do kontaktów dla właściwych organów i usługobiorcy. Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do bardziej szczegółowego ustanowienia standardowego formularza i jego późniejszych zmian. Umożliwi to niezbędną elastyczność w dostosowaniu technicznym i wdrażaniu formularza.
Składanie zgłoszeń delegowania za pośrednictwem publicznego interfejsu ułatwi lepsze i bardziej jednolite stosowanie dyrektywy 96/71/WE oraz poprawi współpracę administracyjną między organami państw członkowskich. Obecnie właściwe organy krajowe zwracające się o wzajemną pomoc do innych państw członkowskich przy składaniu uzasadnionego wniosku o udzielenie informacji muszą ręcznie wprowadzić do systemu IMI informacje dotyczące delegowania. Jeżeli informacje są różne we wszystkich państwach członkowskich, nie będą one już porównywalne i interoperacyjne.
Punkt 1.3
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Podkreśla całkowitą dobrowolność proponowanego zgłoszenia internetowego i apeluje o respektowanie prerogatyw państw członkowskich w zakresie wprowadzania niezbędnych wymogów administracyjnych i środków kontrolnych zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE. Wzywa również do wyposażenia interfejsu w mechanizm umożliwiający elastyczne zarządzanie przez państwa członkowskie, tak by możliwe było dodawanie informacji do standardowego formularza i usuwanie ich z niego. Chodzi przy tym o to, by państwa członkowskie mogły zachować niezależność i jednocześnie realizować wyznaczone w rozporządzeniu cele dotyczące uproszczenia procedur. | Podkreśla dobrowolność proponowanego zgłoszenia internetowego i zaznacza, że zastosowanie rozwiązania technicznego na szczeblu UE powinno zapewnić ograniczone wysiłki wdrożeniowe na szczeblu krajowym. |
Uzasadnienie
Wniosek zakłada, że państwa członkowskie mogą zwracać się o wszystkie lub tylko niektóre informacje określone w standardowym formularzu, co umożliwia zharmonizowane podejście na jednolitym rynku. Ewentualne dodawanie informacji, których dotyczy wniosek, musi zostać poddane odpowiedniej procedurze komitologii.
Jasno określony wąski zakres informacji do celów oświadczenia nie oznacza jednak, że państwa członkowskie nie mogą żądać dodatkowych informacji do celów kontroli zgodnie z dyrektywą 2014/67/UE. W tym przypadku powinniśmy wyraźnie rozróżnić między deklaracją a kontrolą.
Ustęp ten łączy dwie odrębne procedury - zgłoszenie ex ante delegowania i ewentualne procedury kontroli ex post. Wniosek zakłada, że procedura delegowania ex ante powinna być jak najbardziej zharmonizowana i jak najprostsza, przy jednoczesnym umożliwieniu państwom członkowskim zwracania się o dodatkowe informacje i dokumenty w przypadku kontroli ex post.
We wniosku proponuje się, aby państwa członkowskie mogły dobrowolnie korzystać z publicznego interfejsu, aby umożliwić usługodawcom składanie wymaganych zgłoszeń przy delegowaniu pracowników na ich terytorium. W takich przypadkach usługodawca wypełniałby po prostu deklarację za pośrednictwem publicznego interfejsu, a nie poprzez specjalny krajowy proces składania deklaracji. Z tego powodu nie jest uzasadnione zwracanie się o dopuszczenie różnych podejść krajowych, ponieważ podważa to cały cel projektu rozporządzenia.
Państwa członkowskie, które chcą uczestniczyć w tej dobrowolnej inicjatywie, będą musiały dostosować swoje odpowiednie przepisy krajowe w celu zapewnienia, aby usługodawcy byli zobowiązani do korzystania z tego interfejsu przy składaniu zgłoszenia delegowania właściwym organom krajowym, aby umożliwić kontrole stanu faktycznego w miejscu pracy. W związku z tym EKES powinien opowiedzieć się za tym, by stosowanie rozwiązania technicznego na szczeblu UE wiązało się z ograniczonymi wysiłkami na rzecz wdrożenia na szczeblu krajowym.
Jednocześnie zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw i właściwych organów krajowych nie powinno być sprzeczne z prawem UE dotyczącym delegowania pracowników.
Jednorodność, większa przejrzystość i lepszy dostęp do obowiązków w zakresie zgłaszania ułatwiłyby przestrzeganie przepisów dotyczących delegowania, a tym samym zwiększyłyby ochronę pracowników. Ponadto państwa członkowskie nie informują obecnie pracownika delegowanego o składanym zgłoszeniu. Przekazanie pracownikowi delegowanemu informacji na temat zgłoszenia delegowania zwiększyłoby wiedzę pracowników na temat delegowania i pomogłoby pracownikom delegowanym w uzyskaniu niezbędnych informacji na temat przysługujących im praw.
Wobec braku koordynacji między państwami członkowskimi w zakresie opracowywania i wdrażania krajowych procedur składania deklaracji systemy państw członkowskich nie są wzajemnie połączone i różnią się pod względem projektu i funkcjonalności oraz informacji wymaganych od usługodawców. Dotyczy to na przykład: różnych wymogów dotyczących rejestracji i logowania; ograniczonej dostępności innych języków; różnic w zakresie wymaganych informacji (liczby punktów informacyjnych, tematów i kategorii); ograniczonej zdolności do ponownego wykorzystania danych zawartych w deklaracji lub braku takiej zdolności.
Wynik głosowania
Za: 59
Przeciw: 98
Wstrzymało się: 7
Poprawka 4 (2.9)
Punkt 2.9
Skreślić punkt
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Z myślą o tym, by w pełni wykorzystać systemy wprowadzone przez państwa członkowskie i zapewnić zgodność z ich zobowiązaniami wynikającymi z dyrektywy 2014/67/UE, EKES podkreśla znaczenie dobrowolności europejskiego zgłoszenia internetowego. |
Uzasadnienie
Punkt ten łączy dwie odrębne procedury - zgłoszenie ex ante delegowania i ewentualne procedury kontroli ex post. Wniosek zakłada, że procedura delegowania ex ante powinna być jak najbardziej zharmonizowana i jak najprostsza, przy jednoczesnym umożliwieniu państwom członkowskim zwracania się o dodatkowe informacje i dokumenty w przypadku kontroli ex post.
Zobacz także pkt 2.7 powyżej.
Wynik głosowania
Za: 56
Przeciw: 105
Wstrzymało się: 7
Poprawki 5 (2.10) i 13 (1.4) podlegały łącznemu głosowaniu:
Punkt 2.10
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Komitet uważa, że elementy, które można uwzględnić w zgłoszeniu, powinny zostać włączone do rozporządzenia, a nie określone w akcie wykonawczym, aby respektować prerogatywy państw członkowskich w zakresie nakładania niezbędnych "wymogów administracyjnych i środków kontrolnych" zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE. | Komitet popiera wniosek Komisji mający na celu określenie elementów, które powinny zostać włączone do rozporządzenia poprzez akt wykonawczy, aby respektować prerogatywy państw członkowskich w zakresie nakładania niezbędnych "wymogów administracyjnych i środków kontrolnych" zgodnie z art. 9 dyrektywy 2014/67/UE. |
Uzasadnienie
Akt podstawowy powinien zawierać jedynie kategorie wymaganych informacji. Szczegółowe informacje określa się w aktach wykonawczych. Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do bardziej szczegółowego ustanowienia standardowego formularza i jego późniejszych zmian. Umożliwi to niezbędną elastyczność w dostosowaniu technicznym i wdrażaniu formularza. Jak stwierdzono w dokumencie roboczym służb Komisji (SWD(2024) 258 final), "doświadczenia z wdrażania standardowego formularza zgłaszania kierowców w sektorze transportu drogowego pokazały, że pomyślne wdrożenie techniczne wymaga pewnego poziomu elastyczności w ściśle określonych ramach. Powierzenie Komisji uprawnień wykonawczych umożliwiłoby również szybszą zmianę standardowego formularza, w razie potrzeby, bez konieczności zmiany podstawowego aktu prawnego".
Punkt 1.4
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Apeluje również, by z udziałem partnerów społecznych określono bardziej szczegółowo w rozporządzeniu rodzaj informacji, które będą zawarte w standardowym formularzu, a także proponuje dołączenie tego formularza do rozporządzenia w celu ułatwienia państwom członkowskim jego stosowania w odpowiedzi na potrzeby organów nadzoru. | Popiera wniosek Komisji dotyczący bardziej szczegółowego określenia rodzaju informacji wymaganych w standardowym formularzu w drodze aktu wykonawczego, ponieważ w razie potrzeby umożliwia to łatwiejsze dostosowania, a także apeluje o zaangażowanie partnerów społecznych w sporządzenie tego wniosku-. |
Uzasadnienie
Akt podstawowy powinien zawierać jedynie kategorie wymaganych informacji. Szczegółowe informacje określa się w aktach wykonawczych. Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do bardziej szczegółowego ustanowienia standardowego formularza i jego późniejszych zmian. Umożliwi to niezbędną elastyczność w dostosowaniu technicznym i wdrażaniu formularza. Jak stwierdzono w dokumencie roboczym służb Komisji (SWD(2024) 258 final), "doświadczenia z wdrażania standardowego formularza zgłaszania kierowców w sektorze transportu drogowego pokazały, że pomyślne wdrożenie techniczne wymaga pewnego poziomu elastyczności w ściśle określonych ramach. Powierzenie Komisji uprawnień wykonawczych umożliwiłoby również szybszą zmianę standardowego formularza, w razie potrzeby, bez konieczności zmiany podstawowego aktu prawnego".
Wynik głosowania
Za: 56
Przeciw: 106
Wstrzymało się: 10
Poprawki 7 (2.16) i 14 (1.8) podlegały łącznemu głosowaniu:
Punkt 2.16
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| EKES jest zdania, że priorytetem Unii Europejskiej musi być prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących delegowania pracowników i zwalczania nadużyć finansowych. W związku z tym ponawia apel o szybkie zakończenie negocjacji w sprawie przeglądu rozporządzenia (WE) nr 883/2004, a zwłaszcza o znalezienie wyważonego rozwiązania odnośnie do systemu uprzedniego powiadamiania, który jest nieodzowny do zwalczania nadużyć finansowych. | EKES jest zdania, że priorytetem Unii Europejskiej musi być prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących delegowania pracowników i zwalczania nadużyć finansowych. W związku z tym ponawia apel o szybkie zakończenie negocjacji w sprawie przeglądu rozporządzenia (WE) nr 883/2004, a zwłaszcza o znalezienie wyważonego rozwiązania odnośnie do systemu uprzedniego powiadamiania, który jest nieodzowny do zwalczania nadużyć finansowych. EKES podkreśla również potrzebę wprowadzenia pojęcia "podróży służbowej", aby położyć kres niepewności prawnej w odniesieniu do stosowania w tym celu certyfikatu Al. |
Uzasadnienie
W obecnym stanie prawnym nie ma wyraźnego rozróżnienia między podróżą służbową a delegowaniem w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 883/2004. Pojęcie "podróży służbowej" nie zostało zdefiniowane na szczeblu UE.
Zgodnie z art. 12 ust 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego "osoba, która wykonuje działalność jako pracownik najemny w państwie członkowskim w imieniu pracodawcy, który normalnie tam prowadzi swą działalność, a która jest delegowana przez tego pracodawcę do innego państwa członkowskiego do wykonywania pracy w imieniu tego pracodawcy, nadal podlega ustawodawstwu pierwszego państwa członkowskiego, pod warunkiem że przewidywany czas takiej pracy nie przekracza 24 miesięcy i że osoba ta nie jest wysłana, by zastąpić inną osobę". Pracodawca delegujący pracownika ma obowiązek wystąpienia o certyfikat A3 zgodnie z przepisami przedstawionymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 7 ustalającego procedurę wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004. W związku z tym obecne przepisy prowadzą do niepewności prawa, również ze względu na różne krajowe orzeczenia sądów. W trakcie przeglądu rozporządzenia 883 i rozporządzenia wykonawczego do niego przewiduje się wprowadzenie pojęcia "podróży służbowej" do celów stosowania art. 12 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i nie będzie konieczne ubieganie się o certyfikat A1 dla pracowników wysyłanych w ramach podróży służbowej, zgodnie z taką definicją.
Punkt 1.8
Zmienić
| Opinia sekcji | Poprawka |
| Wzywa do szybkiego i wyważonego zakończenia przeglądu rozporządzenia (WE) nr 883/2004, szczególnie odnośnie do systemu uprzedniego powiadamiania. | Wzywa do szybkiego i wyważonego zakończenia przeglądu rozporządzenia (WE) nr 883/2004, szczególnie odnośnie do systemu uprzedniego powiadamiania, oraz do dopuszczenia wyjątków w przypadku podróży służbowych i krótkich delegacji służbowych, tak aby przedsiębiorstwa nie znajdowały się w sytuacji niepewności prawnej. |
Uzasadnienie
W obecnym stanie prawnym nie ma wyraźnego rozróżnienia między podróżą służbową a delegowaniem w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 883/2004. Pojęcie "podróży służbowej" nie zostało zdefiniowane na szczeblu UE.
Zgodnie z art. 12 ust 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego "osoba, która wykonuje działalność jako pracownik najemny w państwie członkowskim w imieniu pracodawcy, który normalnie tam prowadzi swą działalność, a która jest delegowana przez tego pracodawcę do innego państwa członkowskiego do wykonywania pracy w imieniu tego pracodawcy, nadal podlega ustawodawstwu pierwszego państwa
Wynik głosowania
Za: 63
Przeciw: 101
Wstrzymało się: 4
Poprawka 8
Poprawka EKES-u 1
Zmienić
| Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską | |
|
Art. 2 Funkcje publicznego interfejsu |
|
| 1. | Publiczny interfejs obejmuje następujące funkcje: |
| a) | utworzenie konta na potrzeby bezpiecznego dostępu do zastrzeżonego obszaru usługodawcy; |
| b) | zapewnienie odpowiedniego rejestrowania czynności użytkownika; |
| c) | tworzenie i składanie zgłoszeń dotyczących pracowników delegowanych oraz zarządzanie tymi zgłoszeniami; |
| d) | przekazanie kopii zgłoszenia delegowania pracownikowi delegowanemu; |
| e) | udostępnianie przekazanych informacji w IMI właściwym organom krajowym przyjmującego państwa członkowskiego do celów współpracy administracyjnej zgodnie z pkt 6 i 7 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 1024/2012; |
| f) | umożliwienie co najmniej jednemu organowi krajowemu przyjmującego państwa członkowskiego, który jest właściwym organem w rozumieniu art. 3 dyrektywy 2014/67/UE, dodatkowego przyjmowania zgłoszeń delegowania bezpośrednio w krajowym systemie zaplecza na wniosek tego państwa członkowskiego; |
| Opinia sekcji | Poprawka | ||
|
Art. 2 Funkcje publicznego interfejsu 1. Publiczny interfejs obejmuje następujące funkcje: a) utworzenie konta na potrzeby bezpiecznego dostępu do zastrzeżonego obszaru usługodawcy; b) zapewnienie odpowiedniego rejestrowania czynności użytkownika; c) tworzenie i składanie zgłoszeń dotyczących pracowników delegowanych oraz zarządzanie tymi zgłoszeniami, a także monitorowanie wszelkich zmian wprowadzanych do tych zgłoszeń; d) przekazanie kopii zgłoszenia delegowania pracownikowi delegowanemu; e) udostępnianie przekazanych informacji w IMI właściwym organom krajowym przyjmującego państwa członkowskiego do celów współpracy administracyjnej zgodnie z pkt 6 i 7 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 1024/2012; |
Art. 2 Funkcje publicznego interfejsu 1. Publiczny interfejs obejmuje następujące funkcje: a) utworzenie konta na potrzeby bezpiecznego dostępu do zastrzeżonego obszaru usługodawcy; b) zapewnienie odpowiedniego rejestrowania czynności użytkownika; c) tworzenie i składanie zgłoszeń dotyczących pracowników delegowanych oraz zarządzanie tymi zgłoszeniami, a także monitorowanie wszelkich zmian wprowadzanych do tych zgłoszeń; d) przekazanie kopii zgłoszenia delegowania pracownikowi delegowanemu; e) udostępnianie przekazanych informacji w IMI właściwym organom krajowym przyjmującego państwa członkowskiego do celów współpracy administracyjnej zgodnie z pkt 6 i 7 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 1024/2012; |
||
|
f) umożliwienie co najmniej jednemu organowi krajowemu przyjmującego państwa członkowskiego, który jest właściwym organem w rozumieniu art. 3 dyrektywy 2014/67/UE, dodatkowego przyjmowania zgłoszeń delegowania bezpośrednio w krajowym systemie zaplecza na wniosek tego państwa członkowskiego; g) uprawnienie co najmniej jednego organu krajowego przyjmującego państwa członkowskiego do weryfikacji wprowadzenia danych, do sprawdzania informacji oraz w stosownych przypadkach do odrzucenia wniosku. |
f umożliwienie co najmniej jednemu organowi krajowemu przyjmującego państwa członkowskiego, który jest właściwym organem w rozumieniu art. 3 dyrektywy 2014/67/UE, dodatkowego przyjmowania zgłoszeń delegowania bezpośrednio w krajowym systemie zaplecza na wniosek tego państwa członkowskiego; g) uprawnienie co najmniej jednego organu krajowego przyjmującego państwa członkowskiego do weryfikacji wprowadzenia danych oraz do sprawdzania informacji. |
||
| Uzasadnienie podane w opinii | Poprawka do uzasadnienia |
| Kwestią priorytetową w zakresie delegowania pracowników jest wciąż zapewnienie właściwego egzekwowania przepisów w celu powstrzymania nadużyć finansowych i zagwarantowania zgodności z prawem pracy. Proponowany system powinien zatem umożliwiać właściwym organom krajowym przeprowadzanie niezbędnych kontroli danych i weryfikowanie informacji. | Kwestią priorytetową w zakresie delegowania pracowników jest wciąż zapewnienie właściwego egzekwowania przepisów w celu powstrzymania nadużyć finansowych i zagwarantowania zgodności z prawem pracy. Proponowany system powinien zatem umożliwiać właściwym organom krajowym przeprowadzanie niezbędnych kontroli danych i weryfikowanie informacji. |
Uzasadnienie
Nie zgadzamy się z włączeniem prawa do odrzucenia wniosku, co nie zostało wystarczająco wyjaśnione i może być potencjalnie sprzeczne z innymi przepisami prawa UE dotyczącymi swobodnego przepływu pracowników.
Wynik głosowania
Za: 58
Przeciw: 105
Wstrzymało się: 5
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.3196 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego interfejsu połączonego z systemem wymiany informacji na rynku wewnętrznym do celów zgłaszania delegowania pracowników i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (COM(2024) 531 - 2024/0301 COD) |
| Data aktu: | 02/07/2025 |
| Data ogłoszenia: | 02/07/2025 |