Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie osiągnięcia celu przeciwdziałania ubóstwu w świetle...

AA.

mając na uwadze, że uznając stan ubóstwa gospodarstwa domowego za nierozdzielny, należy podkreślić skutki energetycznego aspektu ubóstwa;

AB.

mając na uwadze, że renowacja krajowych zasobów budynków z zamiarem poprawy efektywności zużycia energii będzie miała bezpośredni wpływ na zmniejszenie kosztów energii, w szczególności dla gospodarstw domowych dysponujących mniejszymi środkami, i przyczyni się do stworzenia miejsc prac;

AC.

mając na uwadze, że 22 348 834 gospodarstw domowych (około 11 % ludności UE) wydaje ponad 40 % dochodu do dyspozycji na mieszkanie; mając na uwadze, że w ramach europejskiego semestru uznano przeciążenie wydatkami mieszkaniowymi za tendencję społeczną wartą obserwacji; mając na uwadze, że 21 942 491 gospodarstw domowych (około 10,8 % ludności UE) doświadcza trudności z utrzymaniem odpowiedniej temperatury otoczenia w pomieszczeniach mieszkalnych; mając na uwadze, że UE i państwa członkowskie powinny w trybie pilnym zidentyfikować, wdrożyć i utrzymać środki polityczne umożliwiające gospodarstwom domowym pokrywanie wydatków mieszkaniowych, w tym dodatki mieszkaniowe;

AD.

mając na uwadze, że ceny obowiązujące na rynkach energii są w Europie coraz bardziej do siebie zbliżone, podczas gdy zbliżenie siły nabywczej nie postępuje w takim samym tempie;

AE.

mając na uwadze, że dostęp do mieszkania stanowi prawo podstawowe, które można postrzegać jako niezbędny warunek wykonywania innych praw podstawowych i życia w godnych warunkach, a także posiadania do nich dostępu; mając na uwadze, że zapewnienie dostępu do pomocy na rzecz godnych i odpowiednich warunków mieszkaniowych stanowi międzynarodowe zobowiązanie państw członkowskich, które Unia musi uwzględnić, oraz że prawo do mieszkania i prawo dostępu do pomocy mieszkaniowej zostało uznane w art. 34 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w art. 30 i 31 zrewidowanej Europejskiej karty społecznej Rady Europy, w art. 25 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz jest o nim mowa w wielu konstytucjach państw członkowskich;

AF.

mając na uwadze, że koszty mieszkaniowe to największy wydatek w budżetach europejskich gospodarstw domowych; mając na uwadze, że wzrost cen związanych z mieszkaniem (gruntem, własnością, wynajmem, zużyciem energii) jest źródłem niestabilności i niepokoju oraz musi być postrzegany jako kwestia budząca poważne obawy;

AG.

mając na uwadze, że deprywacja mieszkaniowa i ubóstwo energetyczne są większe w krajach o niższym udziale lokali socjalnych (tj. w krajach Europy Wschodniej i krajach śródziemnomorskich);

AH.

mając na uwadze, że dane dotyczące procentowego udziału lokali socjalnych w ogólnej liczbie lokali mieszkalnych pokazują, że w krajach na zachodzie i północy Europy mamy do czynienia z wyższym udziałem publicznego mieszkalnictwa socjalnego w porównaniu ze średnią unijną, natomiast w krajach Europy Wschodniej i krajach śródziemnomorskich utrzymuje się minimalny poziom lokali socjalnych (około 5 %) lub sektor mieszkalnictwa socjalnego w ogóle nie istnieje;

AI.

mając na uwadze, że w badaniach Eurofound stwierdzono, iż głównym rodzajem długu wielu ludzi o niskich dochodach są zaległości w opłatach za media, czego czasem się nie dostrzega;

AJ.

mając na uwadze, że mieszkalnictwo socjalne odgrywa zasadniczą rolę w osiąganiu celu strategii "Europa 2020" dotyczącego ograniczenia ubóstwa, ponieważ przyczynia się do zapewnienia wysokich poziomów zatrudnienia, włączenia społecznego i spójności społecznej, sprzyja mobilności zawodowej i jest sprzymierzeńcem w walce z ubóstwem;

AK.

mając na uwadze, że w sprawozdaniu Eurofound zatytułowanym "Access to benefits: reducing non-take-up" ("Dostęp do świadczeń: zmniejszenie liczby osób nieotrzymujących świadczeń pomimo uprawnień") wyraźnie podkreślono problem polegający na tym, iż wiele osób uprawnionych nie otrzymuje świadczeń socjalnych i nie korzysta z systemów dochodu minimalnego; mając na uwadze, że samo stworzenie takich systemów nie wystarczy i że należy zapewnić osobom uprawnionym otrzymywanie świadczeń; mając na uwadze, że należy również wziąć pod uwagę oszczędności osiągane w dłuższej perspektywie w wyniku sprawnego, efektywnego i wydajnego kierowania świadczeń do grup docelowych;

AL.

mając na uwadze, że kryzys wpłynął na warunki dostępu gospodarstw domowych do mieszkań, jak również na inwestycje w mieszkalnictwo socjalne w Unii, oraz że miał on znaczący negatywny wpływ na wydatki publiczne przeznaczone na inwestycje w mieszkalnictwo socjalne, w związku z czym państwa członkowskie i Unia powinny podjąć pilne działania celem zagwarantowania prawa dostępu do godnych i przystępnych cenowo mieszkań;

AM.

mając na uwadze, że ubóstwo i wykluczenie społeczne są nadal kluczowymi społecznymi determinantami sytuacji zdrowotnej i warunków życia, w tym przewidywanej długości życia, zwłaszcza zważywszy na wpływ ubóstwa dzieci na ich zdrowie i dobrostan, oraz że dysproporcje pod względem zdrowia między osobami bogatymi a ubogimi utrzymują się na znacznym poziomie, jeśli wziąć pod uwagę dostęp do przystępnych cenowo usług zdrowotnych, jak również dochody i zamożność, a w nektórych dziedzinach nadal się pogłębiają;

AN.

mając na uwadze, że Komitet Ochrony Socjalnej Rady Unii Europejskiej w opinii z dnia 20 maja 2010 r. wyraził zaniepokojenie faktem, że obecny kryzys gospodarczy i finansowy może negatywnie wpłynąć na dostęp obywateli do opieki zdrowotnej oraz na środki budżetowe przeznaczane przez państwa członkowskie na służbę zdrowia;

AO.

mając na uwadze, że obecny kryzys gospodarczy i finansowy może mieć poważne skutki dla sektora opieki zdrowotnej w kilku państwach członkowskich, zarówno po stronie popytu, jak i podaży;

AP.

mając na uwadze, że ograniczenia spowodowane obecnym kryzysem gospodarczym i finansowym mogą poważnie zagrozić długoterminowej stabilności finansowej i organizacyjnej systemów opieki zdrowotnej państw członkowskich, a tym samym utrudnić równy dostęp do opieki zdrowotnej na ich terytorium;

AQ.

mając na uwadze, że łączne występowanie ubóstwa i innych przyczyn trudnej sytuacji, takich jak wiek dziecięcy lub podeszły, niepełnosprawność lub przynależność do mniejszości, powoduje dalsze zwiększenie ryzyka wystąpienia nierówności w sytuacji zdrowotnej, a także mając na uwadze, że również słabe zdrowie może prowadzić do ubóstwa lub wykluczenia społecznego;

AR.

mając na uwadze, że według ostatnich danych Eurostatu 21 % gospodarstw domowych w UE-28 nie ma dostępu do internetu, a 20 % osób w wieku 16-74 lat deklaruje, że nigdy z internetu nie korzystało; mając na uwadze, że w Holandii odsetek gospodarstw domowych posiadających łącze internetowe jest najwyższy (95 %), natomiast na ostatnim miejscu jest Bułgaria, gdzie dostęp do internetu posiada 54 % gospodarstw domowych;

AS.

mając na uwadze, że jednolity rynek cyfrowy jest jednym z 10 priorytetów nowej Komisji, a w przyszłości 90 % miejsc pracy będzie wymagało pewnych umiejętności informatycznych; mając na uwadze, że choć 59 % obywateli europejskich ma dostęp do sieci 4G, to na obszarach wiejskich ten odsetek nie przekracza 15 %;

AT.

mając na uwadze, że godziwa praca jest najlepszym sposobem na oddalenie ryzyka ubóstwa i wykluczenia społecznego, a znajomość technologii informatycznych i komunikacyjnych oraz dostęp do nich są niezaprzeczalnymi atutami w poszukiwaniu zatrudnienia;

AU.

mając na uwadze, że rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ 64/292 z dnia 28 lipca 2010 r. zatytułowana "Prawo człowieka do wody i urządzeń sanitarnych" uznaje prawo do bezpiecznej i czystej wody pitnej za prawo podstawowe, niezbędne do pełnego cieszenia się życiem i korzystania ze wszystkich praw człowieka;

AV.

mając na uwadze, że wielowymiarowość aspektów ubóstwa związanych z płcią wymaga wszechstronnego podejścia do rozwiązywania problemu dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie oraz takich kwestii jak warunki mieszkaniowe, koszty energii, usługi publiczne, bezpieczeństwo zatrudnienia, niepewne zatrudnienie i polityka podatkowa;

AW.

mając na uwadze, że cele przeciwdziałania ubóstwu nie zostaną osiągnięte, jeżeli nie rozwiąże się problemu ubóstwa kobiet, gdyż równość płci oraz wzmocnienie ekonomicznej pozycji kobiet i ich emancypacja są niezbędne do osiągnięcia większej konwergencji w ograniczaniu ubóstwa;

AX.

mając na uwadze, że gromadzenie danych i kształtowanie polityki w zakresie ubóstwa, kosztów utrzymania i dochodów w oparciu o gospodarstwa domowe jako jednostki podstawowe zakłada jednorodność i równą dystrybucję zasobów między członków gospodarstwa domowego; mając na uwadze, że w praktyce gospodarstwa domowe różnią się między sobą, a dystrybucja środków może być nierówna i uwarunkowana płcią, co wymaga podejścia do kształtowania polityki opartego na indywidualnych kosztach i dochodach;

AY.

mając na uwadze, że 17 % gospodarstw domowych prowadzonych przez samotnych rodziców, w przeważającej większości przez kobiety, nie jest w stanie ogrzać swoich mieszkań, podczas gdy w ogóle populacji odsetek ten wynosi 10 %; mając na uwadze, że hurtowe ceny energii spadły, natomiast jej ceny detaliczne wzrosły, prowadząc do wzrostu kosztów; mając na uwadze, że brakuje, niestety, ogólnounijnej definicji ubóstwa energetycznego, choć zjawisko to w nieproporcjonalny sposób dotyczy kobiet;

AZ.

mając na uwadze, że stopa bezrobocia wśród młodych kobiet jest wyższa niż w innych grupach wiekowych, w związku z czym młode kobiety są zagrożone ubóstwem od wczesnych lat życia;

BA.

mając na uwadze, że o ile rosnące koszty ponoszone przez gospodarstwa domowe i przeciążenie wydatkami mieszkaniowymi to jeden z czynników bezdomności wśród kobiet, o tyle odsetek kobiet tracących lub porzucających swój dom oraz przyczyny tego zjawiska wymagają dalszych badań; mając na uwadze, że zadłużenie poszczególnych osób i gospodarstw domowych jest bezpośrednio związane z kosztami ponoszonymi przez gospodarstwa domowe i stanowi jeden z podstawowych czynników ubóstwa i wykluczenia społecznego;

1.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do pełnego zaangażowania się w walkę z ubóstwem i wykluczeniem społecznym oraz do przyjęcia zintegrowanej strategii na rzecz przeciwdziałania różnym przejawom ubóstwa energetycznego poprzez wszechstronne podejście ściślej wiążące politykę gospodarczą, politykę zatrudnienia, politykę edukacyjną, energetyczną i transportową z polityką społeczną w oparciu o najlepsze praktyki;

2.

wzywa państwa członkowskie do podpisania europejskiego moratorium na odcinanie ogrzewania w okresie zimowym, aby zadbać o to, by w zimie przez ustalony okres żadne gospodarstwo domowe nie mogło zostać pozbawione dopływu energii lub by tym, które są w takiej sytuacji, został przywrócony dopływ energii, z podkreśleniem, że poniesienie związanych z tym kosztów jest z zasady obowiązkiem władzy publicznej, gdyż za politykę społeczną ponoszą w pierwszym rzędzie odpowiedzialność rządy; wzywa państwa członkowskie do oszacowania środków potrzebnych do spełnienia standardów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczących odpowiedniej temperatury otoczenia w pomieszczeniach mieszkalnych;

3.

zachęca Komisję do przeprowadzenia oceny skutków systemów dochodu minimalnego w UE i do rozważenia kolejnych kroków z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej i społecznej każdego państwa członkowskiego oraz z oceną tego, czy ta polityka umożliwia gospodarstwom domowym zaspokojenie podstawowych indywidualnych potrzeb; zachęca Komisję do oszacowania na tej podstawie sposobu i środków zapewniania na szczeblu państw członkowskich odpowiedniego dochodu minimalnego, zgodnie z krajowymi praktykami i tradycjami przy jednoczesnym poszanowaniu specyfiki każdego z nich, w celu wsparcia konwergencji społecznej w całej Unii;

4.

apeluje do państw członkowskich o zadbanie o to, by władze krajowe, regionalne i lokalne w skuteczniejszy, ukierunkowany i staranniej monitorowany sposób korzystały z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (EFSI) w celu zaradzenia ubóstwu energetycznemu, rosnącym kosztom życia, wykluczeniu społecznemu, deprywacji mieszkaniowej i niedostatecznej jakości budynków mieszkalnych; uważa, że Komisja powinna dopuścić większą elastyczność w tym zakresie;

5.

zachęca Komisję i państwa członkowskie do zorganizowania szczytu poświęconego ograniczeniu ubóstwa, skrajnego ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz dostępowi do godziwych warunków życia;

6.

ubolewa nad wzrostem liczby osób żyjących w ubóstwie i wykluczonych społecznie lub zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym, jako że celem strategii "Europa 2020" jest ograniczenie liczby takich osób o co najmniej 20 mln; ubolewa nad tym, że wskaźnik ubóstwa wskazuje na poprawę sytuacji tylko w niektórych państwach członkowskich; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by odnowiły zobowiązanie do osiągniecia celu ograniczenia ubóstwa, który staje się coraz bardziej nieosiągalny;

7.

wzywa państwa członkowskie do zapewniania wszystkim bez wyjątku łatwo dostępnego i odpowiedniego wsparcia, w tym dochodu minimalnego, dopóki jest on konieczny, oraz do zapewniania różnego rodzaju rekompensat niezbędnych do zaradzenia sytuacji ubóstwa, jeżeli nie da się zmniejszyć kosztów w krótkim czasie; podkreśla, że ważne jest ustalenie kryteriów kwalifikujących do korzystania z systemu odpowiedniego dochodu minimalnego;

8.

wzywa państwa członkowskie do ponownego rozważenia i dostosowania wszelkiego rodzaju strategii politycznych, które mogą prowadzić do wzrostu ubóstwa;

9.

wzywa Komisję, by rozważyła możliwość przedłużenia terminu działania Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym poza okres programowania 2014-2020 oraz jego ściślejsze współdziałanie z innymi funduszami europejskimi, a zwłaszcza z Europejskim Funduszem Społecznym (EFS) i aktywną polityką zatrudnienia, w celu ułatwienia osobom najbardziej potrzebującym wejścia na rynek pracy, jak również by oceniła, w jakiej mierze najbardziej potrzebujące i najbardziej narażone grupy społeczne, takie jak młode kobiety, rodziny niepełne, osoby niepełnosprawne i kobiety w starszym wieku, skorzystały z programu;

10.

zwraca się do państw członkowskich o ułatwienie stowarzyszeniom działającym w obszarze przeciwdziałania ubóstwu dostępu do europejskich źródeł finansowania z Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym bez dodatkowych obciążeń administracyjnych dla tych stowarzyszeń, które często nie dysponują odpowiednim personelem;

11.

zwraca się do Komisji i państw członkowskich o ustanowienie mechanizmów służących uznawaniu umiejętności zdobytych także w sposób nieformalny, a nie tylko formalny;

12.

podkreśla, że przy realizacji programów takich jak gwarancja dla młodzieży konieczny jest kompleksowy wgląd w strukturę zatrudnienia w regionach, w których mają one być wdrażane; wymaga to przedefiniowania roli urzędów pracy, czyli wspierania zarejestrowanych w nich osób, uwzględniania specyfiki każdej z nich, podniesienia kwalifikacji i zwrócenia uwagi na rozwijające się sektory poprzez bezpośredni kontakt z przedsiębiorcami w celu uzyskania od nich informacji o kompetencjach pożądanych u potencjalnych pracowników;

13.

przyjmuje z zadowoleniem wiadomość, że Komisja zamierza zaproponować utworzenie europejskiego filaru praw socjalnych; przypomina, że taki filar powinien dotrzymać zobowiązań ujętych w art. 9 TFUE;

14.

popiera Komisję w zamiarze dążenia do tego, by Unia osiągnęła "rating AAA" w obszarze polityki społecznej dzięki przedstawieniu nowych środków w celu poprawy skuteczności polityki społecznej i polityki zatrudnienia, co obejmuje m. in. jasną strategię zwalczania uwarunkowanych płcią aspektów wykluczenia społecznego;

15.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania, przyjęcia i wdrożenia ram UE dotyczących ograniczenia ubóstwa i wykluczenia społecznego zgodnie ze strategią "Europa 2020", obejmujących konkretne środki i działania, w tym wobec ubóstwa energetycznego;

16.

przypomina opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego pt. "W kierunku skoordynowanych działań europejskich na rzecz zapobiegania ubóstwu energetycznemu i zwalczania go" oraz odnotowuje jego zalecenie, by "stworzyć europejskie obserwatorium ubóstwa skoncentrowane głównie na ubóstwie energetycznym, które zgromadziłoby wszystkie zainteresowane strony w celu ustalenia europejskich wskaźników ubóstwa energetycznego (w powiązaniu z Eurostatem), dokonałoby przeglądu sytuacji, określiłoby najlepsze praktyki i wydałoby zalecenia dotyczące skuteczniejszego zapobiegania temu problemowi i radzenia sobie z nim oraz dotyczące ustanowienia europejskiej solidarności w tym zakresie"; podkreśla znaczenie opracowywania wskaźników i gromadzenia danych o zużyciu energii i kosztach gospodarstw domowych w związku z ubóstwem energetycznym, aby udostępniać wiarygodne informacje oraz umożliwiać prowadzenie polityki i skuteczne monitorowanie w oparciu o dane naukowe;

17.

uważa, że ubóstwo i wykluczenie społeczne mają wymiar międzypokoleniowy, i z tego względu podkreśla konieczność ułatwiania dzieciom żyjącym w gospodarstwach domowych w sytuacji poniżej poziomu ubóstwa dostępu do edukacji oraz opowiada się za polityką mającą za cel zapobieganie przedwczesnemu kończeniu nauki;

18.

apeluje do Rady i do państw członkowskich w obliczu pogłębiającego się ubóstwa o zintensyfikowanie działań na rzecz wsparcia osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, co obejmuje również istotny aspekt płci, przykładowo w formie zalecenia Rady, z zamiarem osiągnięcia celu ograniczenia ubóstwa określonego w strategii "Europa 2020";

19.

ponownie przypomina, jak istotne jest wzmacnianie pozycji kobiet i dziewcząt przez kształcenie, w tym kształcenie formalne i pozaformalne, a także jak ważna jest rola kształcenia w zwalczaniu stereotypów płci i przeciwdziałaniu stygmatyzacji ubóstwa oraz w zwiększaniu dochodów dzięki wkraczaniu kobiet do sektorów, w których dotychczas są one niedostatecznie reprezentowane, takich jak nauka, technika, inżynieria i przedsiębiorczość, a także wzywa Komisję do włączenia celów w dziedzinie szkolenia zawodowego kobiet do zaleceń dla poszczególnych krajów;

20.

zwraca się do każdego z państw członkowskich o przedstawienie szczegółowego przebiegu planu ograniczania ubóstwa oraz o wskazanie, w jaki sposób jego strategia będzie przeciwdziałać tym aspektom ubóstwa i wykluczenia społecznego, które są uwarunkowane płcią;

21.

podkreśla, że godziwy dochód jest zasadniczym warunkiem zdolności do przeżycia życia w poczuciu godności; podkreśla, że choć zatrudnienie może być jednym z kluczowych sposobów wyjścia z ubóstwa, ważne jest istnienie dochodu minimalnego wystarczającego, by wesprzeć obywateli w zaspokajaniu podstawowych potrzeb; przypomina, że w 2013 r. 16,7 % ludności UE-28 było zagrożonych ubóstwem po uwzględnieniu transferów socjalnych, co oznacza, iż poziom ich dochodu do dyspozycji znajdował się poniżej krajowego progu zagrożenia ubóstwem oraz że poziom ubóstwa pracujących i ubóstwa bezwzględnego jest wciąż niedopuszczalnie wysoki;

22.

zachęca Komisję, aby w ramach europejskiego semestru, uwzględniając specyfikę każdego z państw członkowskich, wydała zalecenia dla państw członkowskich dotyczące proponowanych strategii politycznych i reform mających skutecznie przeciwdziałać ubóstwu i wykluczeniu społecznemu z zamiarem sprzyjania konwergencji społecznej;

23.

przypomina opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie europejskiego dochodu minimalnego i wskaźników ubóstwa; zauważa, że w opinii tej poparto ideę europejskich ram odpowiedniego dochodu minimalnego, które powinny ustanowić wspólne standardy i wskaźniki, zapewnić metodologię monitorowania ich wdrożenia i usprawnić prowadzenie dialogu między zainteresowanymi stronami, państwami członkowskimi i instytucjami UE; uważa, że takie ramy musiałyby być oparte na danych naukowych i prawach podstawowych oraz uwzględniać sytuację gospodarczą i społeczną każdego z państw członkowskich, a także być zgodne z zasadą pomocniczości;

24.

podkreśla, że systemy dochodu minimalnego powinny zapobiegać głębokiej deprywacji materialnej gospodarstw domowych i wydobywać je z tego rodzaju sytuacji, umożliwiając osiągnięcie dochodu powyżej poziomu ubóstwa; przypomina, że systemy dochodu minimalnego na szczeblu krajowym mogłyby być podstawowymi instrumentami dotrzymania zobowiązań ujętych w art. 9 TFUE dzięki zagwarantowaniu odpowiedniej ochrony socjalnej, ograniczeniu wykluczenia społecznego, udziałowi w społecznej ochronie zdrowia oraz większej równości szans; podziela opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, że systemom dochodu minimalnego powinno towarzyszyć uczenie się przez całe życie, zaangażowanie zainteresowanych stron oraz aktywna polityka rynku pracy mająca na celu wspieranie bezrobotnych w powrocie na rynek pracy i w znalezieniu godziwego zatrudnienia;

25.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do dostarczania informacji osobom zagrożonym ubóstwem i wykluczeniem społecznym, udzielania im porad i pomocy, aby mogły podejmować świadomy wybór co do ich zużycia energii, oraz do wspierania podmiotów pozarządowych i organów lokalnych udzielających ukierunkowanego doradztwa w zakresie energii i szkolących doradców w tej dziedzinie, a także do zobowiązania dostawców energii do umieszczania na rachunkach za energię zużytą przez gospodarstwa domowe informacji o działaniach pozwalających zmniejszyć zużycie i poprawić efektywność energetyczną;

26.

zachęca państwa członkowskie, a w stosownych przypadkach Komisję, aby prowadziły proaktywną politykę w zakresie odpowiedniego budownictwa mieszkaniowego w celu zapewnienia dostępu do mieszkań dobrej jakości; wzywa państwa członkowskie do prowadzenia rozsądnej polityki czynszowej w razie niezbędnych pilnych środków społecznych i podkreśla, że polityce tej powinny także towarzyszyć długofalowe programy mieszkaniowe i wspólnotowe mające na celu zwiększenie liczby mieszkań dostępnych różnym grupom docelowym w niekorzystnej sytuacji społecznej; podkreśla, że w całej UE wciąż potrzebne są skuteczne działania służące uniknięciu kolejnych baniek mieszkaniowych takie jak skuteczne przepisy chroniące konsumentów na rynku nieruchomości; zachęca do prowadzenia polityki w tym zakresie mającej na celu udzielanie pomocy gospodarstwom domowym doświadczającym trudności finansowych w pozostaniu w ich głównych miejscach zamieszkania;

27.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do zapewnienia obywatelom europejskim ich podstawowego prawa do pomocy mieszkaniowej jako niezbędnego warunku prowadzenia godnego życia; wzywa do uznania znaczenia budownictwa mieszkaniowego na wynajem w przystępnych cenach jako rozwiązania ułatwiającego dostęp do mieszkania osobom o niskich dochodach oraz apeluje do państw członkowskich o zapewnienie dostatecznej liczby mieszkań w przystępnych cenach;

28.

podkreśla, że poważnym problemem w wielu państwach członkowskich jest ubóstwo osób starszych; apeluje zatem do państw członkowskich o reformę systemów emerytalnych z zamiarem zagwarantowania odpowiedniego poziomu świadczeń emerytalnych, a także stabilności i pewności systemów emerytalnych;

29.

wzywa Komisję, by zaradziła problemowi bezdomności jako skrajnemu przejawowi ubóstwa, a w szczególności problemowi zgonów w okresie zimowym wśród bezdomnych i osób mieszkających w nieogrzewanych domostwach; wzywa państwa członkowskie do dokonania ponownej oceny ich postępów w eliminowaniu tych skrajnych przejawów ubóstwa;

30.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do pilnego zidentyfikowania, wdrożenia i utrzymania środków politycznych, w tym dodatków mieszkaniowych, które umożliwią gospodarstwom domowym pokrycie wydatków mieszkaniowych, mając na uwadze, że 22 348 834 gospodarstw domowych (około 11 % ludności UE) wydaje ponad 40 % dochodu do dyspozycji na mieszkanie, a 21 942 491 gospodarstw domowych (około 10,8 % ludności UE) doświadcza trudności z utrzymaniem odpowiedniej temperatury otoczenia w pomieszczeniach mieszkalnych;

31.

przypomina, że gospodarstwa domowe o niskich dochodach oraz gospodarstwa domowe doświadczające ubóstwa lub zagrożone ubóstwem są bardziej uzależnione od wysokiej jakości usług publicznych w przystępnej cenie; apeluje do państw członkowskich o ponoszenie niezbędnych wydatków publicznych, aby zapewnić wysokiej jakości usługi publiczne w przystępnej cenie gospodarstwom domowym o niskich dochodach;

32.

przyjmuje z zadowoleniem prace Komisji nad budżetem referencyjnym, które są krokiem w dobrym kierunku, biorąc pod uwagę fakt, że potraktowanie w bardziej wyważony sposób zarówno dochodów, jak i wydatków ubogich gospodarstw domowych z zastosowaniem podejścia opartego na danych jest wciąż wyzwaniem do podjęcia; wskazuje, że budżety referencyjne odzwierciedlające wydatki gospodarstw domowych można by było wykorzystać do opracowania wsparcia i zbadania jego adekwatności; uważa taki instrument za niezwykle wartościowy dla przywrócenia spójności społecznej w UE, zmniejszenia nierówności i osiągnięcia określonego w strategii "Europa 2020" celu dotyczącego ubóstwa i wykluczenia społecznego; podkreśla, że obniżenie wydatków ubogich gospodarstw domowych pozytywnie wpłynie na odnośne gospodarstwa, a także na gospodarkę, zwłaszcza lokalną, i na spójność społeczną;

33.

przypomina, że ubogie gospodarstwa domowe wydają największą część dochodów na mieszkanie, media i żywność, w związku z czym wzywa Komisję do lepszego powiazania jej różnych strategii politycznych na rzecz zwalczania ubóstwa, do usprawnienia wymiany dobrych praktyk i do ułatwienia systematycznego dialogu z osobami dotkniętymi ubóstwem, aby zapewnić im możliwość udziału w ocenie dotyczących ich strategii politycznych;

34.

podkreśla, że dotychczas nie powstała definicja ubóstwa energetycznego na szczeblu unijnym, a zatem bardzo trudno jest właściwie ocenić zasięg, przyczyny i skutki tego aspektu ubóstwa w Unii; wzywa Komisję do opracowania wraz z zainteresowanymi stronami wspólnej definicji ubóstwa energetycznego oraz do ustalenia czynników przyczyniających się do trudnej sytuacji gospodarstw domowych;

35.

wzywa Komisję do dostarczenia w związku z tym ocen skutków i informacji o najlepszych praktykach w dziedzinie zwalczania ubóstwa energetycznego w państwach członkowskich; podkreśla, że energia musi być przystępna cenowo dla wszystkich obywateli Unii;

36.

podkreśla, że niezwykle ważne jest uniknięcie tego, by jeszcze więcej młodych ludzi popadło w ubóstwo energetyczne w przyszłości;

37.

zauważa, że wykazano, iż kształcenie ekonomiczne i finansowe w młodym wieku poprawia zdolność podejmowania decyzji ekonomicznych w późniejszym życiu, w tym również decyzji związanych z zarządzaniem kosztami i dochodami; zaleca wymianę najlepszych praktyk i propagowanie programów edukacyjnych skierowanych do kobiet i dziewcząt ze słabszych grup społecznych i ze zmarginalizowanych społeczności doświadczających ubóstwa i wykluczenia społecznego;

38.

podkreśla, że niemały odsetek osób doświadczających ubóstwa energetycznego to osoby zagrożone ubóstwem i wykluczeniem społecznym i w związku z tym nie stać ich na niezbędne początkowe inwestycje w wyposażenie zwiększające efektywność energetyczną, takie jak izolacja lub odnawialne źródła energii; wskazuje, że w ten sposób tworzy się błędne koło polegające na stałym przeznaczaniu większej niż to konieczne części dochodu gospodarstwa domowego na media, podczas gdy pozostaje nierozwiązana m.in. kwestia efektywności energetycznej lub braków energii;

39.

wzywa Komisję, Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) oraz państwa członkowskie do podjęcia badań nad bezdomnością wśród kobiet oraz jej przyczynami i czynnikami, ponieważ obecnie dostępne dane nie ukazują odpowiednio tego zjawiska; zwraca uwagę, że czynniki uwarunkowane płcią, które należy wziąć pod uwagę, obejmują zależność ekonomiczną ze względu na płeć, zamieszkiwanie w lokalach tymczasowych oraz unikanie korzystania z usług opieki społecznej;

40.

popiera inicjatywę opracowania budżetu referencyjnego stanowiącego zestaw wytycznych i apeluje do Komisji o uwzględnienie w pracach nad tym budżetem kwestii uwarunkowanych płcią, w tym nierówności między kobietami i mężczyznami w gospodarstwach domowych;

41.

uważa, że dłuższe średnie trwanie życia kobiet również musi być brane pod uwagę jako potencjalny czynnik trudnej sytuacji i wykluczenia;

42.

wzywa państwa członkowskie i UE, aby zapewniły gospodarstwom domowym o niskich dochodach nieoprocentowane lub nisko oprocentowane mikrokredyty lub pożyczki (np. za pośrednictwem EBI), aby pomóc im w początkowych inwestycjach w odnawialne źródła energii lub w efektywność energetyczną, np. izolację, energię słoneczną i urządzenia energooszczędne;

43.

nalega na państwa członkowskie, by realizowane przez nie inwestycje, zarówno w nowe lokale mieszkalne, jak i w renowację już istniejących opierały się na efektywności energetycznej;

44.

przypomina, że ukierunkowanie niektórych strategii politycznych i finansowania unijnego na zmniejszenie kosztów energii ponoszonych przez ubogie gospodarstwa domowe dzięki inwestowaniu w odnawialne źródła energii lub w efektywność energetyczną ma wielorakie pozytywne skutki: poprawa warunków życia i sytuacji zdrowotnej odnośnych osób, ograniczenie wydatków gospodarstw domowych przynoszące rodzinom ubogim ulgę finansową, większe inwestycje, więcej miejsc pracy i większy udział w osiąganiu celów strategii "Europa 2020" na szczeblu lokalnym;

45.

podkreśla ponadto, że należy monitorować wykorzystywanie funduszy oraz uprościć informacje o tych środkach i dostęp do nich;

46.

zwraca uwagę na znaczenie podjęcia walki z ubóstwem nie tylko z perspektywy społecznej czy politycznej, ale i gospodarczej ze średnioterminowymi skutkami; podkreśla, że Komisja powinna wśród swoich priorytetów uwzględnić konieczność przeciwdziałania obecnej dynamice nierówności, która w znacznym stopniu szkodzi wzrostowi i bardzo negatywnie wpływa na spójność i ubóstwo;

47.

podkreśla rolę UE i państw członkowskich w zmniejszeniu kosztów energii ponoszonych przez gospodarstwa domowe, przy czym UE powinna zagwarantować bezpieczeństwo dostaw, aby zapobiec znacznym wahaniom cen i spekulacjom na rynku energii, stworzyć lepsze połączenia międzysystemowe, doprowadzić do większej integracji rynku oraz zwiększyć inwestycje w zrównoważoną energię i w badania nad odnawialnymi źródłami energii, a państwa członkowskie powinny wzmocnić swoją politykę wspierania efektywności energetycznej gospodarstw domowych ze szczególnym uwzględnieniem niepodłączonych do sieci gospodarstw domowych doświadczających ubóstwa i wykluczonych społecznie; uważa, że wśród priorytetów Unii powinna się znaleźć ochrona konsumentów;

48.

uważa za naganne finansowe spekulacje zasobami naturalnymi i źródłami energii, zwłaszcza niepodlegającymi delokalizacji, jak np. energia hydroelektryczna, i dlatego wzywa Komisję i państwa członkowskie, by podjęły konieczne kroki w celu obniżenia kosztów energii dla ubogich gospodarstw domowych, wykorzystując w tym celu na przykład wpływy uzyskiwane z odpowiednich podatków;

49.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że inwestycje w efektywność energetyczną i odnawialne źródła energii kwalifikują się do finansowania z EFSI na lata 2014-2020 ze względu na ich znaczenie dla ograniczenia kosztów gospodarstw domowych związanych z energią; zachęca Komisję i państwa członkowskie, by wykorzystały w pełni potencjał funduszy europejskich do eliminowania ubóstwa energetycznego; podkreśla, że należy usunąć przeszkody w lepszym wykorzystywaniu funduszy, takie jak niedostępność funduszy spójności dla mniejszych organizacji czy brak informacji o wymogach dotyczących wniosków;

50.

przypomina, że ukierunkowanie finansowania na beneficjentów, którzy pracują z ubogimi gospodarstwami domowymi lub którzy wchodzą w skład takich gospodarstw, wymaga pewnych warunków wstępnych, które lepiej spełniają EFSI niż fundusze o szerszym zasięgu takie jak EFRR;

51.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do ułatwienia korzystania z mechanizmów finansowania krzyżowego, zwłaszcza między EFS i EFRR, w przypadku projektów z zakresu odnawialnych źródeł energii lub efektywności energetycznej ukierunkowanych na gospodarstwa domowe doświadczające ubóstwa energetycznego; podkreśla rozmaite korzyści z programów wielofunduszowych przy rozwiązywaniu przekrojowych problemów takich jak problemy związane z ubóstwem energetycznym;

52.

podkreśla, że warunki mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach w regionach wiejskich, zarówno jeśli chodzi o najemców, jak i właścicieli, są z reguły bardzo skromne; przypomina, że nakłada się to na tzw. pułapkę wysokich kosztów mediów, co nie zostawia miejsca na inwestycje w obniżanie kosztów energii; wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby poprawiły ukierunkowanie programu LEADER oraz EFRROW na zwalczanie ubóstwa energetycznego na obszarach wiejskich przez skierowanie programów operacyjnych i finansowania na wytwarzanie zwłaszcza w lokalnych sieciach zróżnicowanej energii ze źródeł odnawialnych, co obejmuje działania w zakresie efektywności energetycznej budynków skierowane do gospodarstw domowych doświadczających ubóstwa energetycznego;

53.

przypomina, że najemcy mają ograniczony dostęp do finansowania efektywności energetycznej, gdyż nie są właścicielami nieruchomości; przypomina, że najemcy mogą być mniej skłonni do inwestowania, ponieważ przeprowadzają się łatwiej i częściej niż właściciele mieszkań; z zadowoleniem przyjmuje pilotażowy projekt Komisji "Ubóstwo energetyczne/paliwowe - Ocena wpływu kryzysu i przegląd istniejących i ewentualnych nowych działań w państwach członkowskich", który ma zająć się tą kwestią; wzywa Komisję, aby w oparciu o wyniki tego projektu pilotażowego opracowała przepisy, które umożliwią finansowanie przez UE działań w zakresie efektywności energetycznej podejmowanych przez najemców;

54.

przypomina państwom członkowskim, że co najmniej 20 % łącznych zasobów EFS w każdym państwie członkowskim powinno być przeznaczane na cel "Wspieranie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją" oraz że na działania w zakresie włączenia społecznego można wykorzystywać również Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym;

55.

zwraca uwagę na natychmiastową ulgę i poprawę warunków życia najuboższych gospodarstw domowych, gdy otrzymują one tanie zasoby energii odnawialnej na małą skalę, na przykład panele słoneczne do domów, które nie są podłączone do sieci energetycznej;

56.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że w przepisach dotyczących europejskiej polityki energetycznej, a zwłaszcza w dyrektywie 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej i w dyrektywie 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, uznano, iż strategie na rzecz efektywności energetycznej powinny się kierować również celami społecznymi; uważa za godne ubolewania to, że odnośne przepisy dyrektywy 2012/27/UE o ukierunkowaniu finansowania na gospodarstwa domowe dotknięte ubóstwem energetycznym lub na mieszkania socjalne (art. 7 ust. 7) nie są w pełni wykorzystywane przez państwa członkowskie; wzywa Komisję, by w ramach przeglądu i oceny skutków pakietu efektywności energetycznej dokonała oceny wdrożenia i korzystania z przepisów art. 7 ust. 7 i art. 5 ust. 7; wzywa również Komisję, by rozważyła na podstawie tej oceny wzmocnienie przepisów art. 7, a zwłaszcza jego ust. 7, tak aby państwa członkowskie zostały zachęcone do uwzględniania w krajowych systemach zobowiązujących do efektywności energetycznej cele społeczne;

57.

przypomina, że władze lokalne również mają do odegrania rolę w zakresie promowania alternatywnych instrumentów finansowania, w tym modeli spółdzielczych, oraz w promowaniu umów dotyczących zakupów grupowych, aby umożliwić konsumentom połączenie ich zapotrzebowania na energię i tym samym osiągnięcie niższych cen energii; wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wspierały rolę władz lokalnych w zmniejszaniu ubóstwa energetycznego;

58.

wzywa państwa członkowskie do spełnienia standardów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczących odpowiedniej temperatury otoczenia w pomieszczeniach mieszkalnych, wspierając najsłabsze grupy społeczne, w szczególności małe dzieci, osoby starsze, przewlekle chore i niepełnosprawne, aby chronić ich zdrowie i dobrostan;

59.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia natychmiastowych działań w celu zaradzenia problemowi wyeliminowania niepewnego zatrudnienia, które uniemożliwia pracownikom otrzymywanie regularnych i stałych dochodów, a tym samym stanowi przeszkodę w tworzeniu możliwych do realizacji budżetów i w opłacaniu rachunków gospodarstw domowych;

60.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o zapewnienie wszystkim obywatelom dostępu do przystępnej cenowo, pewnej, zrównoważonej i nowocześnie uzyskiwanej energii zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju ONZ;

61.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o zaproponowanie radykalnych środków dotyczących mieszkalnictwa socjalnego i zwiększenie inwestycji w efektywność energetyczną w socjalnych mieszkaniach czynszowych za pośrednictwem europejskich funduszy; zaleca państwom członkowskim rozwijanie oferty dobrej jakości mieszkań socjalnych, aby zagwarantować wszystkim, a szczególnie osobom w najtrudniejszej sytuacji, możliwość mieszkania w odpowiednich warunkach; zachęca państwa członkowskie do dalszego wykorzystywania możliwości dostarczania mieszkań socjalnych dzięki alternatywnym konstrukcjom prawnym; zaleca państwom członkowskim wspieranie sojuszy konsumentów;

62.

zwraca uwagę, że aby umożliwić rodzicom powrót do pracy i zwiększenie ich dochodów, ważne jest zapewnienie dostępnej i dobrej jakości opieki nad dziećmi; podkreśla znaczenie takiej opieki szczególnie dla rodziców samotnie wychowujących dzieci oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie, by niezwłocznie wprowadziły środki służące udoskonalaniu usług w zakresie opieki nad dziećmi;

63.

zauważa, że zwiększenie efektywności energetycznej, modernizacja oraz energia ze źródeł odnawialnych mają kluczowe znaczenie dla wyeliminowania ubóstwa energetycznego; wyraża zaniepokojenie tym, że polityka modernizacji mieszkań często nie jest skierowana do osób w najtrudniejszej sytuacji; podkreśla, że polityka modernizacji mieszkań musi być przede wszystkim skierowana do ubogich i wykluczonych ekonomicznie gospodarstw domowych w trudnej sytuacji ze szczególnym uwzględnieniem osób narażonych na nierówne traktowanie ze względu na płeć oraz dyskryminację z wielu przyczyn jednocześnie;

64.

zwraca uwagę na ważną rolę przedsiębiorstw społecznych i alternatywnych modeli biznesowych, takich jak spółdzielnie i towarzystwa wzajemne, w ułatwianiu integracji społecznej i wzmacnianiu pozycji ekonomicznej kobiet, szczególnie w zmarginalizowanych społecznościach, oraz w zwiększaniu ich niezależności ekonomicznej;

65.

zwraca się do Komisji i państw członkowskich, by sprzyjały zaangażowaniu zainteresowanych stron i inicjowały debaty propagujące i ułatwiające bezpośredni udział osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym, w szczególności kobiet i dziewcząt, w kształtowaniu polityki włączenia społecznego na wszystkich szczeblach.

66.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, by wprowadziły w życie środki służące wyeliminowaniu skandalicznych różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w UE, które wynoszą obecnie 16 %, a w przypadku emerytur sięgają 39 %, oraz zwraca uwagę na ogromne znaczenie tych środków dla kobiet samotnie wychowujących dzieci, w przypadku których koszty gospodarstwa domowego mogą okazać się naprawdę trudne do udźwignięcia;

67.

zauważa, że samotni rodzice, z których większość to kobiety, są bardziej niż przeciętna zagrożeni ubóstwem (34 %); zauważa, że jednym z głównych czynników przyczyniających się tego podwyższonego ryzyka jest fakt, że z powodu kosztów opieki nad dzieckiem samotni rodzice są albo wykluczeni z rynku pracy, albo zatrudnieni na niepewnych warunkach na nisko płatnych stanowiskach; wzywa państwa członkowskie do podjęcia działań na rzecz ustanowienia przepisów w sprawie płacy zapewniającej utrzymanie na minimalnym poziomie, gwarantującej pracownikom zaspokojenie podstawowych potrzeb;

68.

zauważa, że zróżnicowanie wynagrodzenia i emerytury ze względu na płeć należy do najważniejszych czynników ubóstwa kobiet; zauważa długoterminowy wpływ, jaki na ubóstwo kobiet wywiera wykluczenie kobiet z sektorów gospodarki tradycyjnie zdominowanych przez mężczyzn, takich jak technologia i nauka, z zajmowania stanowisk kierowniczych i decyzyjnych wyższego szczebla oraz nadreprezentacja kobiet w sektorach o stosunkowo niskich płacach, takich jak opieka, służba publiczna, a także na stanowiskach o niepełnym wymiarze czasu pracy, nisko płatnych i niepewnych; wyraża zaniepokojenie, że feminizacji ubóstwa w pewnej mierze sprzyjają istniejące od dawna normy nierówno traktujące obie płci, co powoduje, że sektory zdominowane przez mężczyzn, np. sektor finansowy, są traktowane priorytetowo w polityce przemysłowej i w porozumieniach dotyczących płac;

69.

apeluje do państw członkowskich i Komisji o podjęcie kwestii ubóstwa i wykluczenia społecznego kobiet poprzez inicjatywy mające zagwarantować wysokiej jakości miejsca pracy za płacę zapewniającą utrzymanie na minimalnym poziomie w sektorach zdominowanych przez kobiety; podkreśla rolę, jaką mogą odegrać związki zawodowe w reprezentowaniu i wzmacnianiu pozycji kobiet w miejscu pracy oraz w przeciwdziałaniu wykluczeniu; wzywa państwa członkowskie, by zaproponowały i przeprowadziły badania wysokości wynagrodzeń u poszczególnych pracodawców i w poszczególnych sektorach w celu zobrazowania nierówności w systemach wynagrodzeń kobiet i mężczyzn w tym samym miejscu pracy, aby w ten sposób przyspieszyć proces dążenia do zrównania wynagrodzeń;

70.

podkreśla, że przy zwalczaniu ubóstwa i wykluczenia społecznego trzeba stosować ukierunkowane strategie polityczne mające na celu zaradzenie szczególnej sytuacji, w jakiej znajdują się najsłabsze grupy społeczne i społeczności zmarginalizowane, zagrożone szczególnymi formami braku równości w traktowaniu kobiet i mężczyzn oraz dyskryminacją z wielu przyczyn jednocześnie; apeluje do Komisji i państw członkowskich o dalsze opracowywanie strategii politycznych mających na celu przeciwdziałanie ubóstwu i wykluczeniu społecznemu kobiet niepełnosprawnych, kobiet w podeszłym wieku, uchodźczyń i migrantek, kobiet pochodzenia romskiego, kobiet należących do mniejszości etnicznych, kobiet zamieszkujących obszary wiejskie i zdegradowane, matek samotnie wychowujących dzieci oraz studentek;

71.

przypomina, że równy dostęp do powszechnej opieki zdrowotnej wysokiej jakości jest podstawowym prawem uznanym na szczeblu międzynarodowym, a w szczególności w UE;

72.

przypomina, że dostęp do systemu opieki zdrowotnej jest w wielu przypadkach ograniczony ze względu na ograniczenia finansowe lub regionalne (np. na obszarach słabo zaludnionych), w szczególności jeżeli chodzi o standardową opiekę zdrowotną (jak usługi dentystyczne lub okulistyczne) i profilaktykę;

73.

podkreśla, że łączne występowanie ubóstwa i innych przyczyn trudnej sytuacji, takich jak wiek dziecięcy lub podeszły, niepełnosprawność lub przynależność do mniejszości, powoduje dalsze zwiększenie ryzyka wystąpienia nierówności w sytuacji zdrowotnej oraz że słabe zdrowie może prowadzić do ubóstwa;

74.

podkreśla znaczenie usług zdrowotnych i opiekuńczych w likwidowaniu braków w zakresie zdolności dzięki promowaniu integracji społecznej oraz zwalczaniu ubóstwa i wykluczenia społecznego;

75.

z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji zatytułowany "Plan działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012- 2020: innowacyjna opieka zdrowotna w XXI wieku", który wprowadza dodatkowe inicjatywy, w szczególności mające na celu poprawę dostępu do usług zdrowotnych, ograniczenie kosztów opieki zdrowotnej i zapewnienie w większym stopniu równego traktowania obywateli europejskich;

76.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszych wysiłków na rzecz rozwiązania problemu nierówności społeczno-gospodarczych, co pozwoliłoby docelowo na zmniejszenie części nierówności związanych z opieką zdrowotną; zwraca się ponadto do Komisji i państw członkowskich, aby w oparciu o uniwersalne wartości godności ludzkiej, wolności, równości i solidarności, skoncentrowały uwagę na potrzebach grup w trudnej sytuacji takich jak osoby żyjące w ubóstwie;

77.

zwraca się do państw członkowskich o rozwiązanie problemów nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej, które wpływają na życie codzienne, np. w dziedzinie usług dentystycznych czy okulistycznych;

78.

wzywa Komisję, aby dołożyła wszelkich starań w celu zachęcenia państw członkowskich do zaoferowania pacjentom refundacji oraz podjęła wszelkie działania niezbędne dla zmniejszenia nierówności w dostępie do leków stosowanych w leczeniu chorób takich jak osteoporoza pomenopauzalna i choroba Alzheimera, które nie są objęte refundacją w niektórych państwach członkowskich, a także aby dokonała tego w trybie pilnym;

79.

ubolewa nad faktem, że opublikowana przez Komisję strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy nie uwzględnia potrzeby zapewnienia wszystkim powszechnego, równego i nieograniczonego dostępu do nowych technologii cyfrowych, rynków cyfrowych i telekomunikacji cyfrowej, a w szczególności osobom zagrożonym ubóstwem lub wykluczeniem społecznym;

80.

zachęca państwa członkowskie i Komisję do wprowadzenia strategii mających ograniczyć przepaść cyfrową i sprzyjać równemu dostępowi do nowych technologii informatycznych i komunikacyjnych, w szczególności w przypadku osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym;

81.

przypomina, że Zgromadzenie Ogólne ONZ uznało prawo do czystej wody pitnej wysokiej jakości oraz do urządzeń sanitarnych za prawo człowieka; zauważa jednak, że w niektórych regionach, w szczególności na obszarach wiejskich i w regionach najbardziej oddalonych dostęp do wody pitnej nie jest gwarantowany i coraz więcej osób ma trudności z opłaceniem rachunków za wodę; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by uczyniły co w ich mocy, aby bez zwłoki zapewnić wszystkim dostęp do wody pitnej; zachęca państwa członkowskie do dbania o minimalne zaopatrzenie w wodę i do ochrony praw człowieka w odniesieniu do gospodarstw domowych w najtrudniejszej sytuacji;

82.

zachęca zatem państwa członkowskie do uczynienia co w ich mocy, by w jak najkrótszym czasie wszyscy obywatele uzyskali dostęp do wody pitnej;

83.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2018.58.192
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie osiągnięcia celu przeciwdziałania ubóstwu w świetle rosnących kosztów ponoszonych przez gospodarstwa domowe (2015/2223(INI)).
Data aktu:	14/04/2016
Data ogłoszenia:	15/02/2018

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie osiągnięcia celu przeciwdziałania ubóstwu w świetle rosnących kosztów ponoszonych przez gospodarstwa domowe (2015/2223(INI)).

Osiągnięcie celu przeciwdziałania ubóstwu w świetle rosnących kosztów ponoszonych przez gospodarstwa domowe

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Dz.U.UE.C.2018.58.192