Język postępowania: polski(2018/C 005/26)
(Dz.U.UE C z dnia 8 stycznia 2018 r.)
Strony
Strona skarżąca: Rzeczpospolita Polska (Przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)
Druga strona postępowania: Uniwersytet Wrocławski, Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (REA)
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Po pierwsze, Rzeczpospolita Polska zarzuca zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 19 akapit trzeci i czwarty Statutu przez jego błędną wykładnię. Zaskarżone postanowienie opiera się na linii orzeczniczej sądów unijnych, wedle której wymóg niezależności prawnika, wywodzony z art. 19 Statutu, związany jest bezwzględnie z brakiem istnienia pomiędzy prawnikiem a jego klientem jakiegokolwiek stosunku pracy. Zdaniem Rzeczypospolitej Polskiej ta linia orzecznicza jest zasadniczo błędna i powinna zostać zrewidowana.
Ponadto, zaskarżone postanowienie, opierając się na dotychczasowej linii orzeczniczej sądów unijnych, równocześnie wykracza poza granice wyznaczone przez to orzecznictwo. W zaskarżonym postanowieniu wymóg niezależności został bowiem powiązany już nie tylko z brakiem stosunku pracy, ale również z brakiem stosunku cywilnoprawnego oraz brakiem ryzyka wywierania przez środowisko zawodowe prawnika jakiegokolwiek wpływu na wyrażaną przez niego opinię prawną.
Skutkiem takiego podejścia jest daleko idące ograniczenie prawa do ochrony przed sądami unijnymi. Jest to przy tym ograniczenie oparte na bardzo niejasnych i uznaniowych kryteriach, niemające żadnej wyraźnej podstawy w przepisach prawa unijnego oraz nie służące żadnym zrozumiałym celom
Po drugie, Rzeczpospolita zarzuca zaskarżonemu postanowieniu naruszenie zasady pewności prawa. Zaskarżone postanowienie wprowadza nową, niedookreśloną przesłankę niezależności pełnomocnika, dotyczącą braku ryzyka wpływu środowiska zawodowego, nie dając przy tym żadnych wskazówek co do sposobu jej oceny. W rezultacie strona nie jest w stanie stwierdzić, czy wybrany przez nią pełnomocnik spełnia warunek niezależności i czy jej skarga zostanie uznana za dopuszczalną.
Po trzecie, Rzeczpospolita zarzuca zaskarżonemu postanowieniu brak wystarczającego uzasadnienia pozwalającego na zrozumienie przyczyn, dla których Sąd uznał, że pełnomocnik nie spełnia wymogu niezależności i odrzucił podpisaną przez niego skargę.
W szczególności Sąd nie wyjaśnił, dlaczego relację taką jak ta łącząca pełnomocnika z Uniwersytetem Wrocławskim należy zrównać ze stosunkiem zatrudnienia mimo braku podporządkowania. Ponadto Sąd nie wyjaśnił, z jakich względów w ogóle uwzględnił okoliczności inne niż odnoszące się do świadczenia przez pełnomocnika pomocy prawnej. Sąd nie wyjaśnił też, jak w przypadku umowy cywilnoprawnej należy rozumieć pojęcie środowiska zawodowego i jakiego rodzaju wpływ wywiera ono na pełnomocnika. Ponadto z zaskarżonego postanowienia nie wynika, jakiego rodzaju ryzyko wiąże się z tego typu umową oraz na czym polega ograniczenie niezależności, ze względu na które konieczne było wykluczenie pełnomocnika.
