Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska UE (2017/2705(RSP)).

Przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska

P8_TA(2017)0450

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska UE (2017/2705(RSP))

(2018/C 356/14)

(Dz.U.UE C z dnia 4 października 2018 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 lutego 2017 r. zatytułowany "Przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska UE: Wspólne wyzwania i jak łączyć wysiłki, by uzyskiwać lepsze wyniki" (COM(2017)0063) i 28 towarzyszących mu sprawozdań krajowych,
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 maja 2016 r. zatytułowany "Osiągnięcie korzyści z polityki ochrony środowiska UE poprzez regularny przegląd wdrażania tej polityki" (COM(2016)0316),
-
uwzględniając decyzję nr 1386/2013/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. "Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety" 1  (7. EAP),
-
uwzględniając rezolucję przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ dnia 25 września 2015 r. zatytułowaną "Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030" (A/RES/70/1),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 listopada 2016 r. zatytułowany "Kolejne kroki w kierunku zrównoważonej przyszłości Europy - Europejskie działania na rzecz zrównoważonego rozwoju" (COM(2016)0739),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 maja 2017 r. zatytułowany "Europejski semestr na 2017 r.: zalecenia dla poszczególnych krajów" (COM(2017)0500),
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 2 grudnia 2015 r. zatytułowane "Zamknięcie obiegu - plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym" (COM(2015)0614),
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 26 stycznia 2017 r. na temat wdrażania planu działania na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym (COM(2017)0033),
-
uwzględniając pytania do Rady (O-000065/2017 - B8-0606/2017) oraz Komisji (O-000066/2017 - B8-0607/2017) na temat przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska UE,
-
uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,
-
uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że UE ma silne przepisy w dziedzinie ochrony środowiska, ale występującym od dawna problemem jest ich słabe i wadliwe wdrażanie; mając na uwadze, że luki we wdrażaniu stanowią zagrożenie dla zrównoważonego rozwoju, mają niekorzystne skutki transgraniczne dla środowiska i zdrowia ludzi oraz pociągają za sobą znaczne koszty społeczno-gospodarcze; mając na uwadze, że luki we wdrażaniu podważają dodatkowo wiarygodność UE;
B.
mając na uwadze, że 70 % unijnego prawa z dziedziny ochrony środowiska jest wdrażane przez władze regionalne i lokalne;
C.
mając na uwadze, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska UE oraz 28 sprawozdań krajowych po raz kolejny pokazuje, że wdrażanie prawa ochrony środowiska w UE nie jest jednolite, lecz różni się radykalnie między państwami członkowskimi, a także między różnymi obszarami o znaczeniu środowiskowym; stwierdza jednak, że istnieją wspólne obszary problematyczne, gdzie wdrażanie szwankuje w całej UE i dotyczą one często największych środowiskowych zagrożeń dla zdrowia;
D.
mając na uwadze, że składane co dwa lata sprawozdania są bardzo istotne dla pokazania rzeczywistej sytuacji w zakresie wdrażania w państwach członkowskich, ale ważne byłoby też regularne monitorowanie;
E.
mając na uwadze, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska zajął się ważnymi obszarami unijnego ustawodawstwa z dziedziny ochrony środowiska, ale należy go jeszcze rozszerzyć, aby umożliwić oferowanie bardziej systematycznych rozwiązań dla wyzwań, które stawia zrównoważony rozwój środowiskowy;
F.
mając na uwadze, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska powinien być instrumentem międzysektorowym zdolnym do oceny wpływu na środowisko w innych dziedzinach, takich jak rolnictwo, rybołówstwo, przemysł, transport, leśnictwo i ogółem polityka regionalna;
G.
mając na uwadze, że Komisja powinna dążyć do lepszej porównywalności danych wykorzystywanych do oceny wyników państw członkowskich; mając na uwadze, że różnice między danymi zebranymi w różnych państwach członkowskich stanowią ważną przeszkodę w ich porównywaniu, a co za tym idzie negatywnie wpływają na jakość oceny;
H.
mając na uwadze, że istotne jest zaangażowanie wszystkich właściwych organów w przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska w sposób spójny z instytucjonalną rzeczywistością państw członkowskich; mając na uwadze, że w szczególności należy podkreślić, że w niektórych państwach członkowskich regiony posiadają pełne kompetencje w materii ustawodawstwa dotyczącego środowiska;
I.
mając na uwadze, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska to narzędzie koncentrujące się na lepszym wdrożeniu w pełni komplementarne wobec innych instrumentów, jak na przykład IMPEL (Europejska Sieć Wdrażania i Egzekwowania Prawa Ochrony Środowiska) i inicjatywa "Make it Work";
J.
mając na uwadze, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska powinien być postrzegany jako instrument debaty politycznej, zwłaszcza na szczeblu ministerialnym, a nie tylko jako narzędzie techniczne;

Znaczenie i kontekst przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska

1.
z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą wprowadzenia przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska i uznaje jego ogromny potencjał, jeżeli zostanie mu nadane właściwe znaczenie polityczne oraz zachowana zostanie jego pełna przejrzystość; zwraca uwagę, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska mógłby potencjalnie umieścić problemy związane z wdrażaniem na wysokiej pozycji wśród priorytetów politycznych, służyć jako mechanizm wczesnego ostrzegania dla decydentów, a ostatecznie poprawić wdrażanie unijnego prawodawstwa i polityki w dziedzinie ochrony środowiska;
2.
przypomina, że Parlament wielokrotnie wzywał do bardziej aktywnej roli Komisji, jeżeli chodzi o monitorowanie, prowadzenie i wspieranie wdrażania przepisów i polityki w dziedzinie ochrony środowiska, np. w odniesieniu do dyrektyw dotyczących ochrony przyrody; uważa, że Komisja powinna działać stanowczo w przypadku naruszenia, aktywnie korzystając z wszystkich dostępnych jej środków ustawodawczych;
3.
popiera przyjęte przez Komisję międzysektorowe, holistyczne podejście obejmujące wiele zainteresowanych stron, co jest kluczowe dla dokonania zmian w terenie; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w przeglądzie wdrażania polityki ochrony środowiska wskazuje się podstawowe przyczyny niedostatecznego wdrażania i proponuje środki mające na celu podjęcie tych wyzwań w konstruktywny sposób;
4.
uważa, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska powinien być jednym z narzędzi stosowanych do osiągnięcia większej spójności z celami zrównoważonego rozwoju i do oceny postępów dokonanych przez państwa członkowskie i Unię w realizacji istotnych dla środowiska celów zrównoważonego rozwoju; dlatego wzywa Komisję do dalszego badania, jak wdrażanie unijnego ustawodawstwa z dziedziny ochrony środowiska pomaga także w osiąganiu odnośnych celów zrównoważonego rozwoju i poszczególnych wskaźników tych celów oraz celów państw członkowskich;
5.
uznaje, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska może również służyć jako narzędzie zapobiegania, dzięki czemu można by ograniczyć liczbę postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego; podkreśla jednak, że przegląd ten nie powinien zastępować ani opóźniać podejmowanych przez Komisję niezbędnych działań w sprawie naruszeń;

Jak ulepszyć przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska i osiągnąć lepsze wyniki?

6.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska obejmuje większość celów tematycznych 7. programu działań w zakresie środowiska (7. EAP); wyraża jednak ubolewanie, że nie uwzględniono ważnych obszarów, takich jak zmiana klimatu, środki efektywności energetycznej i oszczędności w zakresie energii, chemikalia i emisje przemysłowe, a także niektórych systemowych i środowiskowych wyzwań związanych z energetyką, transportem, polityką towarową i regionalną, i wzywa Komisję do dopilnowania, aby zostały one uwzględnione w przyszłych wersjach; podkreśla, że dostępne dane już opublikowane przez Europejską Agencję Środowiska mogły umożliwić co najmniej wstępną analizę wdrożenia przepisów dotyczących zmiany klimatu, środków w zakresie efektywności energetycznej i oszczędności energii na szczeblu zarówno UE, jak i państw członkowskich;
7.
ponadto wyraża ubolewanie z powodu pominięcia takich istotnych kwestii jak pozostałości hormonów i leków w ściekach, wodach powierzchniowych i gruntowych, a także ich wpływ na wodę pitną, zdrowie publiczne, różnorodność biologiczną oraz środowisko (wodne) i wzywa Komisję do dopilnowania, by zostały uwzględnione w przyszłych wersjach;
8.
podkreśla fakt, iż program działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 na szczeblu globalnym i 7. unijny program działań w zakresie środowiska na szczeblu UE wspólnie tworzą ramy postępowej polityki z dziedziny ochrony środowiska;
9.
uważa, że silniejszy związek między przeglądem wdrażania polityki ochrony środowiska a europejskim semestrem byłby korzystny dla spójności działań Unii;
10.
podkreśla, że ograniczona dostępność danych może prowadzić do luk we wdrażaniu i trudności w przeglądzie wdrażania;
11.
podkreśla znaczenie harmonizacji danych i okresów sprawozdawczych w celu usprawnienia procesów przeglądu w przyszłości; wzywa Komisję do zwiększenia porównywalności danych oraz do uwzględnienia w przyszłych przeglądach wdrażania polityki ochrony środowiska specjalnej sekcji dotyczącej oceny jakości sprawozdań i danych dostarczanych przez państwa członkowskie na mocy różnych dyrektyw; podkreśla znaczenie bezpiecznej wymiany danych elektronicznych w celu ułatwienia sprawozdawczości ze strony państw członkowskich;
12.
podkreśla znaczenie poparcia oceny jakościowej celami ilościowymi; w tym kontekście zauważa, że lepsza współpraca z Europejską Agencją Środowiska mogłaby pomóc w opracowaniu odpowiednich wskaźników;
13.
podkreśla, że w ramach przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska UE należy uwzględnić i ocenić wszelkie poważne problemy oraz ewentualne sprzeczne cele polityki ochrony środowiska i innych strategii sektorowych, kładąc nacisk na wszelkie wykryte niezgodności i opracowując propozycje ich skorygowania;
14.
uważa, że należy zmniejszyć margines uznania po stronie państw członkowskich, aby znaleźć rozwiązania na rzecz lepszego wdrażania;

Jak usprawnić wdrażanie prawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska?

15.
podkreśla, że nieuwzględnianie problemów ochrony środowiska w innych obszarach polityki jest jedną z podstawowych przyczyn luk we wdrażaniu przepisów i polityki w dziedzinie ochrony środowiska;
16.
podkreśla, że wdrażanie prawa z dziedziny ochrony środowiska można by poprawić dzięki szerszemu uwzględnieniu przepisów o ochronie środowiska w innych obszarach polityki i pełnemu stosowaniu zasady ostrożności;
17.
uważa, że powodem braku zdolności administracyjnych i braku zarządzania - dwóch głównych przyczyn wadliwego wdrażania - jest częściowo brak odpowiedniego finansowania, a częściowo nieefektywne wykorzystanie dostępnych funduszy przez państwa członkowskie, i apeluje do państw członkowskich o usprawnienia w tych obszarach;
18.
uważa, że w interesie dobrego i solidnego zarządzania i lepszej skuteczności, partnerstwa i jawności działań organów publicznych na wszystkich szczeblach konieczny jest jasny podział obowiązków, odpowiednie zasoby i zdolności oraz lepsze mechanizmy koordynacji;
19.
uważa, że stosowanie przez państwa członkowskie instrumentów rynkowych, takich jak polityka podatkowa oparta na zasadzie "zanieczyszczający płaci", stanowi wydajne i skuteczne narzędzie osiągnięcia celu, jakim jest pełna realizacja polityki ochrony środowiska;
20.
zdecydowanie popiera nacisk, jaki w przeglądzie wdrażania polityki ochrony środowiska położono na wymianę najlepszych praktyk i wzajemne przeglądy, oraz uważa, że mogłoby to pomóc w znalezieniu innowacyjnych rozwiązań przez państwa członkowskie napotykające trudności we wdrażaniu prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska; jest przekonany, że w tym kontekście przydatne byłyby wytyczne Komisji;
21.
uważa, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska powinien zawierać jasne i sztywne ramy czasowe określone przez Komisję w celu zapewnienia wdrożenia ustawodawstwa z dziedziny ochrony środowiska w państwach członkowskich;
22.
uważa, że przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska może również służyć jako narzędzie przekazywania informacji opinii publicznej, podnoszenia świadomości, zwiększania udziału społeczeństwa obywatelskiego i mobilizowania ludności oraz edukacji na temat polityki ochrony środowiska, z korzyścią dla państw członkowskich i obywateli; w związku z tym wzywa Komisję do opracowania zestawu środków w celu dokonania oceny postępów, które państwa członkowskie czynią w dziedzinie efektywności środowiskowej, włączając w to analizę porównawczą najlepszych praktyk i tablice wyników, które powinny być regularnie aktualizowane i publikowane w celu uczynienia ich publicznie dostępnymi;
23.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do wzmocnienia mechanizmów zapewniania zgodności, w tym dzięki poprawie i przyspieszeniu wysiłków na rzecz wdrażania dyrektywy w sprawie odpowiedzialności za środowisko;
24.
podkreśla, że organizacje pozarządowe i ogół społeczeństwa mogą również odgrywać ważną rolę w promowaniu lepszego wdrażania, a tym samym utrzymania praworządności, jeżeli mają skuteczny dostęp do wymiaru sprawiedliwości;
25.
wzywa Komisję, by przedstawiła wniosek ustawodawczy dotyczący kontroli środowiskowych, aby przyspieszyć wdrażanie przepisów i norm środowiskowych;
26.
w ramach dobrego zarządzania i zapewniania zgodności wzywa Komisję do przedstawienia nowego wniosku ustawodawczego w sprawie minimalnych standardów dostępu do kontroli sądowej, a także do zaproponowania przeglądu rozporządzenia w sprawie konwencji z Aarhus dotyczącego stosowania jej w Unii w celu uwzględnienia ostatnich zaleceń Komitetu do spraw Przestrzegania Konwencji z Aarhus;

Rola państw członkowskich i instytucji UE w działaniach następczych po przeglądzie wdrażania polityki ochrony środowiska

27.
wzywa Komisję, właściwe władze w państwach członkowskich i odpowiednie zainteresowane strony, aby w pełni i niezwłocznie zaangażowały się w przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska; podkreśla ważną rolę władz regionalnych i lokalnych; zwraca się do państw członkowskich o pełne zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych i o zachęcanie ich do dalszego włączania się do sieci IMPEL i promowania udziału ekspertów lokalnych i regionalnych, tak aby pilnie poprawić wymianę danych, wiedzy i najlepszych praktyk;
28.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do poprawy gromadzenia danych i dostępu do informacji, rozpowszechniania dobrych praktyk oraz zaangażowania obywateli i do rozważenia możliwości włączenia samorządów terytorialnych w większym stopniu w proces opracowywania polityki ochrony środowiska;
29.
zwraca się do właściwych władz na odpowiednim szczeblu w państwach członkowskich, aby dopilnowały organizacji otwartych dialogów dotyczących wdrażania z udziałem wszystkich zainteresowanych stron, z odpowiednim dostępem do informacji i udziałem podmiotów publicznych i społeczeństwa obywatelskiego, i wzywa Komisję do angażowania się w te dialogi i informowania o tym Parlamentu;
30.
z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji w sprawie strategii politycznych dotyczące specjalnych ram zorganizowanego dialogu dotyczącego wdrażania, ale uważa, że należy bezwzględnie zagwarantować przejrzystość tego procesu i udział odpowiednich organizacji pozarządowych i kluczowych interesariuszy;
31.
z zadowoleniem przyjmuje rozmowy między Komisją, państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami w ramach grupy ekspertów ds. ekologizacji europejskiego semestru, ale uważa, że udział specjalnej grupy ekspertów ds. wdrażania przepisów ochrony środowiska mógłby ułatwić zorganizowany dialog dotyczący wdrażania, w uzupełnieniu dwustronnych dialogów pomiędzy krajami;
32.
usilnie wzywa, by kwestia wdrażania figurowała jako stały punkt w priorytetach i programach trzech prezydencji, co najmniej raz do roku była omawiana na posiedzeniu Rady ds. środowiska, np. w formie specjalnej Rady ds. wdrażania, oraz została uzupełniona innym forum, w którym weźmie udział także Parlament Europejski i Komitet Regionów; apeluje o wspólne posiedzenia Rady mające na celu poruszenie międzysektorowych, horyzontalnych kwestii wdrażania i wspólnych wyzwań, a także nowych kwestii o potencjalnych skutkach transgranicznych;

o

o o

33.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
1 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024