Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 stycznia 2016 r. w sprawie działalności Komisji Petycji w roku 2014 (2014/2218(INI)).

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 stycznia 2016 r. w sprawie działalności Komisji Petycji w roku 2014 (2014/2218(INI))

(2018/C 011/11)

(Dz.U.UE C z dnia 12 stycznia 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie wyniku obrad Komisji Petycji,

- uwzględniając art. 10 i 11 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

- uwzględniając znaczenie prawa do składania petycji, a także wagę bezzwłocznego informowania Parlamentu o konkretnych problemach obywateli lub rezydentów Unii, zgodnie z art. 24 i 227 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

- uwzględniając art. 228 TFUE,

- uwzględniając art. 44 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w którym mowa jest o prawie do składania petycji do Parlamentu Europejskiego,

- uwzględniając postanowienia TFUE dotyczące postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, w szczególności art. 258 i 260,

- uwzględniając art. 52, art. 215, art. 216 ust. 8, art. 217 oraz art. 218 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji (A8-0361/2015),

A. mając na uwadze, że w 2014 r. Parlament otrzymał 2 714 petycji, co stanowi spadek o blisko 6 % w stosunku do 2013 r., w którym do instytucji tej wpłynęło 2 885 petycji; mając na uwadze, że 790 petycji uznano za dopuszczalne i nadano im dalszy bieg; mając na uwadze, że 1 070 petycji uznano za niedopuszczalne; mając na uwadze, że 817 petycji uznano za dopuszczalne i zamknięto postępowanie w ich sprawie; mając na uwadze, że w przypadku 37 petycji zakwestionowano zalecenia; mając na uwadze, że z danych tych wynika, iż w 2009 r. wpłynęło o połowę więcej petycji; mając na uwadze, że nie nastąpił proporcjonalny wzrost liczby urzędników zajmujących się obsługą tych petycji;

B. mając na uwadze, że celem rocznego sprawozdania z działalności Komisji Petycji jest przedstawienie analizy petycji otrzymanych w 2014 r. oraz omówienie ewentualnego usprawnienia procedury oraz stosunków z innymi instytucjami;

C. mając na uwadze, że w stosunku do całkowitej liczby ludności UE liczba petycji jest raczej niewielka, co świadczy o tym, że większość obywateli nie wie jeszcze o istnieniu prawa do składania petycji oraz o jego użyteczności jako środka służącego zwróceniu uwagi instytucji europejskich i państw członkowskich na zagadnienia, które ich dotyczą i budzą ich obawy; mając na uwadze, że choć niektórzy obywatele wiedzą o istnieniu procedury petycji, to zakres kompetencji UE wciąż nie jest powszechnie znany, o czym świadczy wysoki odsetek otrzymanych petycji, które uznano za niedopuszczalne (39,4 %);

D. mając na uwadze, że aby obywatele mieli poczucie, iż prawo do składania petycji jest przestrzegane, petycje muszą być odpowiednio rozpatrywane w trakcie całej procedury; mając na uwadze, że składający petycje to na ogół obywatele, którym zależy na udoskonaleniu naszych społeczeństw i ich przyszłym dobrobycie, mając na uwadze, że doświadczenia tych obywateli z procesu rozpatrywania ich petycji mogą ostatecznie zaważyć na ich ocenie całego projektu integracji europejskiej;

E. mając na uwadze, że w 2014 r. zamknięto 1 887 petycji, z czego 1 070 uznano za niedopuszczalne; mając na uwadze, że tylko 29,1 % petycji uznano za dopuszczalne i rozpatrzono, 39,4 % petycji uznano za niedopuszczalne, a 30,1 % uznano za dopuszczalne i od razu zamknięto;

F. mając na uwadze, że obywatele Unii są bezpośrednio reprezentowani przez jedyną instytucję UE, którą sami wybrali - Parlament Europejski; mając na uwadze, że prawo do składania petycji umożliwia obywatelom Unii zwrócenie uwagi wybranych przez nich przedstawicieli;

G. mając na uwadze, że wykonując swoją pracę Parlament, a zwłaszcza Komisja Petycji, powinny zawsze stawiać na pierwszym miejscu, przed wszelkimi innymi względami czy kryteriami wydajności, obywateli i służbę im; mając na uwadze ryzyko, że przy obecnym poziomie dostępnych zasobów ludzkich w dziale petycji przestrzeganie tych podstawowych zasad nie będzie możliwe;

H. mając na uwadze, że w pełni respektowane prawo do składania petycji może wzmocnić komunikację między Parlamentem Europejskim a obywatelami i rezydentami Unii, jeżeli na wszystkich etapach procedury składania i rozpatrywania petycji uda się stworzyć otwarty, demokratyczny, integracyjny i przejrzysty mechanizm, którego celem byłoby rozwiązywanie problemów odnoszących się przede wszystkim do stosowania prawodawstwa unijnego;

I. mając na uwadze, że prawo do składania petycji jest zasadniczym elementem demokracji uczestniczącej;

J. mając na uwadze, że prawo do składania petycji służy rozwiązywaniu problemów dotyczących przypadków niewłaściwego administrowania w instytucjach UE lub instytucjach krajowych przy wdrażaniu prawa UE - podobną misję pełni Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich;

K. mając na uwadze, że petycje stanowią źródło cennych informacji dla prawodawców i organów wykonawczych, zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym, zwłaszcza w odniesieniu do ewentualnych luk we wdrażaniu prawa UE; mając na uwadze, że petycje mogą być sygnałem ostrzegawczym dla państw członkowskich, które mają zaległości we wdrażaniu prawa UE;

L. mając na uwadze, że petycje, które zostały skierowane do Komisji Petycji, były w wielu przypadkach przydatnym i bezpośrednim materiałem dla innych właściwych komisji w prowadzonych przez nie pracach legislacyjnych;

M. mając na uwadze, że czuwanie nad właściwym przestrzeganiem podstawowego prawa do składania petycji nie jest wyłącznym obowiązkiem Komisji Petycji, lecz powinno być raczej wspólnym staraniem wszystkich komisji Parlamentu oraz pozostałych instytucji UE; mając na uwadze, że żadnej petycji nie należy zamykać przed uzyskaniem uwag od pozostałych komisji parlamentarnych;

N. mając na uwadze, że Komisja Petycji powinna dążyć do tego, by w większym stopniu wykorzystywać swoje uprawnienia oraz ogólne i szczegółowe narzędzia komisyjne, takie jak pytania wymagające odpowiedzi ustnej i krótkie rezolucje, aby naświetlić różne kwestie będące - o czym świadczą otrzymane petycje - przedmiotem zainteresowania obywateli lub rezydentów europejskich, i przedkładać je na posiedzeniu plenarnym Parlamentu;

O. mając na uwadze, że każda petycja musi zostać uważnie, skutecznie, niezwłocznie i przejrzyście przeanalizowana i rozpatrzona, w trybie zapewniającym przestrzeganie przysługującego członkom Komisji Petycji prawa do uczestnictwa; mając na uwadze, że każdy autor petycji musi w krótkim okresie czasu otrzymać odpowiedź na złożoną petycję zawierającą powód jej zamknięcia lub informacje o podjętych w jej sprawie krokach, a także środkach wykonawczych i nadzorczych; mając na uwadze, że lepsza koordynacja pomiędzy instytucjami na szczeblu unijnym, krajowym i regionalnym ma podstawowe znaczenie dla szybkiego rozwiązywania problemów poruszanych w petycjach;

P. mając na uwadze, że skuteczne i niezwłoczne rozpatrywanie petycji należy zagwarantować również na przełomie kadencji parlamentarnych i podczas zmian personalnych związanych z zakończeniem kadencji;

Q. mając na uwadze, że przez wzgląd na dopuszczalne i uzasadnione petycje Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego nie powinna być zanadto obciążona petycjami niedopuszczalnymi lub nieuzasadnionymi;

R. mając na uwadze, że autor petycji musi zostać szczegółowo poinformowany o powodach niedopuszczalności złożonej przez niego petycji;

S. mając na uwadze, że petycje omawiane są podczas posiedzeń Komisji Petycji oraz że składający petycje mogą uczestniczyć w tych posiedzeniach i mają prawo przedstawić swoje petycje oraz podać bardziej szczegółowe informacje na ich temat, a tym samym aktywnie przyczynić się do prac Komisji Petycji, przekazując dodatkowe informacje członkom Komisji Petycji oraz Komisji Europejskiej, a także przedstawicielom państw członkowskich, którzy mogą być obecni na posiedzeniu; mając również na uwadze, że w 2014 r. w posiedzeniach Komisji Petycji wzięło aktywny udział 127 składających petycje; mając na uwadze, że poziom bezpośredniego uczestnictwa jest stosunkowo niski i należy go podwyższyć, m.in. przez zastosowanie środków komunikacji na odległość oraz planowanie posiedzeń w taki sposób, aby pozwolić składającym na zaplanowanie udziału w obradach komisji;

T. mając na uwadze, że wielokrotnie po przeprowadzeniu debaty publicznej na posiedzeniu komisji petycje pozostają otwarte i przewiduje się dalsze działania w związku z nimi oraz uzyskanie dodatkowych informacji, a mianowicie dodatkowe dochodzenia Komisji Europejskiej lub komisji parlamentarnych albo też konkretne wnioski o udzielenie informacji skierowane do organów krajowych lub regionalnych;

U. mając na uwadze, że w celu umożliwienia debat nad wieloma zagadnieniami oraz zapewnienia wysokiej jakości każdej debaty, należy zapewnić więcej czasu na posiedzenia; mając na uwadze, że posiedzenia koordynatorów grup politycznych mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia sprawnego planowania i przebiegu prac komisji, dlatego należy przeznaczyć odpowiednią ilość czasu na ten demokratyczny proces decyzyjny;

V. mając na uwadze, że działania Komisji Petycji opierają się na informacjach pisemnych dostarczonych przez składających petycje oraz ich wkładzie ustnym i audiowizualnym podczas posiedzeń, uzupełnionych informacjami pochodzącymi od Komisji Europejskiej, państw członkowskich, Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich lub innych organów politycznych;

W. mając na uwadze, że w procedurze petycji należy kompleksowo zająć się problemami zgłaszanymi przez składających petycję; mając na uwadze, że procedura ta może być wieloetapowa i obejmować kilkukrotne zwracanie się o udzielenie informacji m.in. do składającego petycję, właściwych instytucji europejskich i organów krajowych;

X. mając na uwadze, że kryteria ustalone w celu uznania petycji za dopuszczalną wymagają na mocy Traktatu i Regulaminu Parlamentu, aby petycje spełniały warunki dopuszczalności formalnej (art. 215 Regulaminu), tzn. przedmiot petycji musi dotyczyć obszarów działalności Unii Europejskiej i bezpośrednio odnosił się do składającego petycję, który musi być obywatelem lub rezydentem Unii Europejskiej; mając też na uwadze, że w związku z tym część otrzymanych petycji uznaje się za niedopuszczalne, gdyż nie spełniają one tych kryteriów formalnych; mając na uwadze, że decyzja o dopuszczalności opiera się raczej na kryteriach prawnych i technicznych i nie powinna być uzależniona od decyzji politycznych; mając na uwadze, że portal petycji powinien być skutecznym narzędziem oferującym składającym petycję niezbędne informacje i wskazówki dotyczące kryteriów dopuszczalności;

Y. mając na uwadze, że petycje dotyczące dzieci rozpatruje się odtąd w specjalnym trybie, co wynika z faktu, że każde opóźnienie w rozpoznawaniu takich spraw ma szczególnie dotkliwe skutki dla osób, których sprawy te dotyczą;

Z. mając na uwadze, że petycje mogą stanowić formę kontroli, opracowywania i stosowania prawa unijnego przez obywateli Unii; mając na uwadze, że petycje mogą być cennym źródłem informacji o postulatach obywateli dotyczących prawa UE i naruszeniach tego prawa, zwłaszcza w dziedzinach dotyczących środowiska naturalnego i rynku wewnętrznego, a także w obszarach związanych z uznawaniem kwalifikacji zawodowych, ochroną konsumentów i w sektorze usług finansowych;

AA. mając na uwadze, że złożeniu petycji często towarzyszy jednoczesne złożenie skargi do Komisji Europejskiej, która to skarga może prowadzić do wszczęcia postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego lub postępowania o zaniechanie działania; mając na uwadze, że dane statystyczne (zob. 23. sprawozdanie Komisji z kontroli stosowania prawa wspólnotowego (COM(2006)0416)) wskazują, iż jedna czwarta, a nawet jedna trzecia petycji i skarg rozpatrywanych w 2014 r. wiązała się z postępowaniem w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego lub była podstawą do wszczęcia takiego postępowania; mając na uwadze, że zaangażowanie Parlamentu Europejskiego w procedurę petycji gwarantuje dodatkową kontrolę nad pracami dochodzeniowymi prowadzonymi przez właściwe instytucje UE; mając na uwadze, że żadnej petycji nie powinno się zamykać, jeśli jest w trakcie rozpatrywania przez Komisję;

AB. mając na uwadze, że główne kwestie poruszane w petycjach dotyczą szerokiego wachlarza zagadnień, takich jak prawodawstwo środowiskowe (zwłaszcza kwestie związane z gospodarowaniem zasobami wodnymi i odpadami oraz z odwiertami w ramach poszukiwania i eksploatacji złóż węglowodorów, a także z dużymi projektami rozwoju infrastruktury), prawa podstawowe (zwłaszcza prawa dzieci i osób niepełnosprawnych, zważywszy szczególnie na to, że prawie jedna czwarta elektoratu europejskiego deklaruje pewien stopień upośledzenia lub niepełnosprawności), swobodny przepływ osób, dyskryminacja, imigracja, zatrudnienie, transatlantyckie partnerstwo handlowo-inwestycyjne (TTIP), dobrostan zwierząt, stosowanie prawa i integracja społeczna osób niepełnosprawnych;

AC. mając na uwadze, że w dniu 19 listopada 2014 r., z rocznym opóźnieniem, uruchomiono portal internetowy Komisji Petycji, który zastąpił poprzednią elektroniczną platformę składania petycji w witrynie Europarl; celem portalu jest propagowanie prawa do składania petycji i umożliwienie obywatelom aktywniejszego udziału w życiu UE; mając ponadto na uwadze, że portal ten - jeszcze nie w pełni funkcjonalny - ma stanowić kompleksowe rozwiązanie służące zaspokojeniu szczególnych potrzeb związanych z procedurą petycji oraz ma być odpowiedniejszym narzędziem internetowym dla obywateli Unii pragnących złożyć petycje, oferującym im możliwość śledzenia na żywo statusu własnych petycji; mając na uwadze fakt, że stwierdzono szereg niedociągnięć, szczególnie jeżeli chodzi o funkcję wyszukiwania, które ograniczają rolę portalu jako publicznego rejestru petycji, a także mając na uwadze, że druga faza realizacji tego przedsięwzięcia, polegająca na usunięciu wszelkich stwierdzonych luk, powinna się już zakończyć; mając na uwadze, że portal ten może przyczynić się do usprawnienia całej procedury oraz poprawy jej widoczności wśród obywateli i członków komisji, a także będzie służył jako rejestr elektroniczny (o którym mowa w art. 216 ust. 4 Regulaminu Parlamentu), dzięki któremu obywatele mogą wyrazić lub wycofać poparcie dla petycji oraz złożyć podpis elektroniczny pod własnymi petycjami; mając na uwadze, że nowy portal został zaprojektowany z myślą o poprawie przejrzystości i interaktywności procedury petycji przy jednoczesnym zapewnieniu większej efektywności administracyjnej, co leży w interesie składających petycje, posłów i ogółu społeczeństwa; mając na uwadze, że portal internetowy powinien być narzędziem, za pomocą którego będzie można poprawić przejrzystość procedury petycji, rozszerzyć dostęp autorów petycji do informacji, a także podnieść poziom wiedzy obywateli na temat możliwości udzielenia im przez Komisję Petycji pomocy w sytuacjach, w których się znaleźli; podkreśla, że powinno się w coraz większym zakresie stosować nowe technologie informacyjno-komunikacyjne i w dalszym ciągu je promować, aby przybliżyć obywatelom prace Komisji Petycji;

AD. mając na uwadze, że europejska inicjatywa obywatelska jest istotnym narzędziem umożliwiającym obywatelom udział w procesie podejmowania decyzji w Unii Europejskiej, którego potencjał należy w pełni wykorzystać; mając na uwadze, że instytucje europejskie (a zwłaszcza Komisja) powinny jeszcze bardziej udoskonalić europejską inicjatywę obywatelską, poprawić jej poziom reprezentatywności i powiązane z tą kwestią aspekty praktyczne, a także zapewnić jej pełne przestrzeganie i wdrożenie, co pozwoli na osiągnięcie jak najlepszych wyników w zakresie zaangażowania obywateli;

AE. mając na uwadze, że Komisja Petycji nadal z dużym zainteresowaniem śledzi stosowanie rozporządzenia dotyczącego europejskiej inicjatywy obywatelskiej oraz że ma na uwadze zapotrzebowanie na nowe rozporządzenie, które wyeliminowałoby liczne luki, przeszkody i słabe punkty stwierdzone w aktualnym rozporządzeniu, a także uelastyczniłoby nieco sztywne obecnie ramy prawne i mechanizmy wymagane do zapoczątkowania europejskiej inicjatywy obywatelskiej oraz podjęcia w związku z nią dalszych działań, zwłaszcza w odniesieniu do gromadzenia podpisów;

AF. mając na uwadze opinię Komisji Petycji, że po upływie trzech lat od wejścia w życie rozporządzenia nr (UE) nr 211/ 2011 w dniu 1 kwietnia 2012 r. należy dokonać oceny jego wdrożenia, aby stwierdzić ewentualne luki i zaproponować skuteczne rozwiązania służące przeprowadzeniu szybkiego przeglądu tego dokumentu w celu usprawnienia jego funkcjonowania;

AG. mając na uwadze, że wysłuchania publiczne na temat zakończonych pomyślnie inicjatyw zakończyły się sukcesem oraz że zaangażowanie Komisji Petycji w te wysłuchania i jej udział w nich w charakterze komisji zaangażowanej zostały docenione przez posłów oraz społeczeństwo obywatelskie; mając na uwadze, że Komisja Petycji wspiera ten proces i oferuje swoje długoletnie doświadczenie zdobyte w kontaktach z obywatelami w służbie temu celowi; mając na uwadze, że oczekuje się, iż Komisja Europejska będzie podejmować konkretne działania następcze w przypadku każdej pomyślnie zakończonej europejskiej inicjatywy obywatelskiej;

AH. mając na uwadze fakt, że z powodu dużego obciążenia pracą Komisji Petycji oraz ze względu na konieczność wzmocnienia zasobów ludzkich w sekretariacie komisji nie przeprowadzono żadnej misji informacyjnej dotyczącej petycji, które rozpatrywano w 2014 r.; mając na uwadze, że w przyszłości odbywać się będą jednak misje informacyjne dotyczące konkretnych petycji;

AI. mając na uwadze, że liczba misji informacyjnych powinna wrócić do normalnego poziomu w 2016 r., ponieważ należą one do szczegółowych uprawnień tej komisji i są zasadniczym elementem jej prac, jeśli chodzi o kontakty z obywatelami oraz władzami w poszczególnych państwach członkowskich; mając na uwadze, że członkowie uczestniczący w misjach biorą również we wszystkich powiązanych działaniach, w tym w sprawozdawczości;

AJ. mając na uwadze obowiązki Komisji Petycji względem Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, do którego zadań należy rozpatrywanie skarg kierowanych przez obywateli UE w związku z niewłaściwym administrowaniem w instytucjach i organach UE i któremu poświęcone są sprawozdania roczne Komisji Petycji sporządzane na podstawie własnego sprawozdania rocznego Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; mając na uwadze, że na podstawie art. 204 Regulaminu Parlamentu Komisja Petycji w sposób aktywny i bezpośredni uczestniczyła w 2014 r. w organizowaniu wyborów Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; mając na uwadze, że ponowny wybór Emily O'Reilly na pięcioletnią kadencję w grudniu 2014 r. odbył się w sposób skuteczny i przejrzysty;

AK. mając na uwadze, że Komisja Petycji jest członkiem europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich, do której należą również komisje petycji parlamentów narodowych - jeżeli takowe w nich działają - oraz mając na uwadze, jak ważne jest, aby parlamenty państw członkowskich powołały własne komisje petycji, aby wzmocnić te już istniejące oraz aby usprawnić współpracę między nimi;

1. podkreśla, że Komisja Petycji podejmie pracę na rzecz umożliwienia obywatelom i rezydentom Unii pewnego udziału w obronie i promowaniu ich praw oraz w sprawowaniu kontroli nad prawidłowym stosowaniem przepisów wspólnotowych, ponieważ dzięki składanym petycjom można zapoznać się z obawami obywateli i w rozsądnym terminie znaleźć rozwiązania zgłaszanych przez nich problemów; zwraca uwagę, że dopuszczalne petycje powinny zostać rozpatrzone w terminie 9 miesięcy po wpłynięciu petycji do Komisji Petycji; powtarza, że lepsza koordynacja pomiędzy instytucjami na szczeblu unijnym, krajowym i regionalnym a innymi organami ma podstawowe znaczenie dla szybkiego rozwiązywania problemów poruszanych w petycjach;

2. podkreśla, że Komisja Petycji (pełniąca funkcję punktu kontaktowego dla obywateli), Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich i europejska inicjatywa obywatelska to podstawowe instrumenty umożliwiające obywatelom większe zaangażowanie w życie polityczne, w związku z czym należy zapewnić im przejrzysty i właściwy dostęp do tych instrumentów, a także ich sprawne funkcjonowanie; podkreśla, że instrumenty te są odpowiedzialne za wpieranie obywatelstwa europejskiego oraz wzmacnianie widoczności i wiarygodności instytucji UE; wzywa instytucje UE do uwzględnienia w większym stopniu pracy wykonywanej przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; domaga się dodatkowych mechanizmów umożliwiających społeczeństwu pośredni udział w procesie podejmowania decyzji w instytucjach europejskich;

3. podkreśla, że poprawa współpracy z władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi w kwestiach związanych ze stosowaniem prawa unijnego jest niezbędna, aby zbliżać się do obywateli i umacniać legitymację demokratyczną oraz pogłębiać odpowiedzialność w procesie podejmowania decyzji w Parlamencie Europejskim; zwraca uwagę, że współpracę usprawnia aktywna wymiana informacji na wszystkich szczeblach instytucji i że ma ona kluczowe znaczenie w kwestii rozwiązywania problemów zgłaszanych przez autorów petycji; ubolewa, że w niektórych przypadkach władze krajowe, regionalne i lokalne nie reagują na wnioski zgłaszane przez Komisję Petycji;

4. ostrzega przed utrzymującymi się zaległościami w rozpatrywaniu petycji, które wynikają z ograniczonych zasobów ludzkich, jakimi dysponuje sekretariat Komisji Petycji, co bezpośrednio rzutuje na czas rozpatrywania petycji, a szczególnie ustalanie ich dopuszczalności; jest zdania, że takie opóźnienia są niedopuszczalne wobec dążenia do doskonałości w świadczeniu usług, jako że nie tylko podważają skuteczne prawo do petycji, ale również rzutują na wiarygodność instytucji europejskich w oczach zainteresowanych obywateli; nawołuje, by właściwe instancje polityczne i administracyjne Parlamentu, we współpracy z Komisją Budżetową, znalazły odpowiednie rozwiązanie pozwalające sprawić, by Komisja Petycji prowadziła swe prace w duchu traktatów;

5. podkreśla, że konieczne jest, aby składający petycje otrzymywali szczegółowe wyjaśnienie powodów stwierdzenia niedopuszczalności petycji lub jej zamknięcia w przypadku jej niezasadności;

6. wzywa Komisję Petycji i ewentualnie komisje parlamentarne odpowiedzialne za zmiany Regulaminu, aby wprowadziły wyraźną strukturę rozróżniającą kryteria dopuszczalności petycji od zasad określania jej zasadności, jak również kryteria pozostawienia petycji otwartą od warunków jej zamknięcia oraz jasno przedstawiły tę strukturę potencjalnym składającym petycję;

7. podkreśla ważną rolę Komisji Europejskiej w dziedzinie pomocy w rozpatrywaniu spraw zgłaszanych przez składających petycje i zwraca się do niej, by w drodze wprowadzenia urzędowego harmonogramu na bieżąco sprawowała aktywny nadzór nad niektórymi przedsięwzięciami zgłaszanymi przez autorów petycji, w przypadku których naruszono prawo UE lub może nastąpić naruszenie prawa UE; wzywa Komisję Europejską, by jako strażniczka traktatów podejmowała działania w przypadkach niewłaściwej transpozycji prawa unijnego lub braku jego transpozycji zgłaszane w licznych petycjach kierowanych do Parlamentu; wzywa również Komisję Europejską, aby przy tym bardziej zdecydowanie korzystała z możliwości wszczęcia postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego; podkreśla, że wszczynając postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, nie należy dopuszczać do powstawania wrażenia, iż większe państwa cieszą się szczególnymi względami; zwraca się do Komisji Europejskiej, aby na bieżąco informowała Komisję Petycji o przebiegu i konkretnych wynikach postępowań w sprawie uchybień bezpośrednio związanych z daną petycją;

8. wzywa Komisję Europejską do pełnego zaangażowania się w procedurę petycji, w szczególności poprzez prowadzenie postępowań w sprawie dopuszczalnych spraw skierowanych do jej instancji, a ostatecznie do terminowego przedstawiania autorom petycji dokładnych i aktualnych odpowiedzi pisemnych; oczekuje, że odpowiedzi te będą rozwijane w debatach ustnych dotyczących tych kwestii, które odbywać się będą podczas posiedzeń publicznych Komisji Petycji; jest zdania, że aby zachować wiarygodność instytucjonalną Komisję powinien w takich debatach reprezentować odpowiedniej rangi urzędnik; uważa, że jako strażniczka traktatów Komisja powinna w większym stopniu zagłębiać się w treść spraw, uwzględniając ducha stosownego prawodawstwa unijnego;

9. apeluje, aby w ramach zachowania przejrzystości i w duchu rzetelnej współpracy pomiędzy poszczególnymi instytucjami UE, Komisja Europejska ułatwiała dostęp do dokumentów zawierających wszelkie informacje odnoszące się do unijnych procedur pilotażowych, w szczególności w przypadkach dotyczących złożonych już petycji, w tym do wymian zapytań i odpowiedzi pomiędzy Komisją a zainteresowanym państwem członkowskim, przynajmniej po zakończeniu procedury;

10. podkreśla znaczenie aktywnego monitorowania przez Komisję oraz podejmowania przez nią w odpowiednim czasie działań zapobiegawczych, gdy istnieją wiarygodne dowody, że niektóre planowane i ogłoszone przedsięwzięcia mogą naruszać prawodawstwo UE; wyraża zaniepokojenie w związku z obserwowaną obecnie w Komisji Europejskiej tendencją do wstrzymywania dochodzeń odnośnie do części merytorycznej wielu petycji wyłącznie ze względów proceduralnych; nie zgadza się z ponawianymi sugestiami, aby zamknąć wiele dochodzeń dotyczących konkretnych petycji bez odpowiedniego zbadania poruszanych w nich kwestii i uważa, że postępowanie takie jest niezgodne z rolą Komisji jako organu stojącego na straży traktatów; wzywa do zwrócenia jeszcze baczniejszej uwagi na zgłaszane przez autorów petycji sprawy dotyczące przypadków ewentualnego naruszania prawodawstwa UE przez samą Komisję, np. w zakresie publicznego dostępu do dokumentów gwarantowanego na mocy konwencji z Aarhus oraz do podejmowania działań następczych w tych sprawach;

11. podkreśla, jak ważne jest, aby Komisja Europejska aktywnie udzielała szczegółowych odpowiedzi na petycje w możliwie najkrótszym terminie;

12. mając na uwadze specyficzny charakter pracy Komisji Petycji, a także duże obciążenie pracą związane z kontaktami z tysiącami obywateli i rezydentów, którzy co roku składają petycje, domaga się podwyższenia liczby pracowników w sekretariacie tej komisji;

13. podkreśla potrzebę poprawy komunikacji z obywatelami w zakresie rozpatrywania składanych przez nich wniosków;

14. uważa, że ogromne znaczenie ma zacieśnienie współpracy z parlamentami narodowymi, ich właściwymi komisjami i rządami państw członkowskich oraz zachęcanie władz państw członkowskich do transpozycji i stosowania unijnego prawa z zachowaniem pełnej przejrzystości; podkreśla znaczenie współpracy z Komisją Europejską i państwami członkowskimi w celu skuteczniejszej i bardziej przejrzystej obrony praw obywateli oraz zachęca do udziału przedstawicieli państw członkowskich w posiedzeniach; podkreśla, że najwyżsi rangą przedstawiciele Rady i Komisji powinni uczestniczyć w posiedzeniach Komisji Petycji i w organizowanych przez nią wysłuchaniach, gdy omawiane kwestie wymagają zaangażowania tych instytucji; powtarza wezwanie zawarte w swojej rezolucji z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie wyniku działalności Komisji Petycji w roku parlamentarnym 2013 ¹  do nawiązania intensywnego, zorganizowanego dialogu z państwami członkowskimi, w szczególności w drodze regularnych spotkań z członkami krajowych komisji petycji lub innych właściwych organów;

15. wzywa państwa członkowskie UE, aby uregulowały ustawowo obowiązek powołania dobrze funkcjonujących komisji petycji w parlamentach narodowych, co znacznie zwiększyłoby skuteczność współpracy Komisji Petycji PE z parlamentami narodowymi;

16. uważa, że należy zintensyfikować współpracę z pozostałymi komisjami Parlamentu poprzez zwracanie się do nich o opinie na temat petycji, zapraszanie ich członków do udziału w debatach dotyczących kwestii podlegających zakresowi kompetencji danej komisji, aktywniejsze zaangażowanie się w ich prace nad niektórymi sprawozdaniami w charakterze komisji opiniodawczej, szczególnie sprawozdaniami dotyczącymi należytej transpozycji i stosowania prawa unijnego w państwach członkowskich; zwraca się do właściwych komisji, by przeanalizowały przekazane im petycje oraz przekazały uwagi niezbędne do ich właściwego rozpatrzenia;

17. podkreśla rosnące znaczenie Komisji Petycji jako komisji prowadzącej kontrole, powinna stanowić punkt odniesienia, jeżeli chodzi o transpozycję i wdrażanie prawodawstwa europejskiego na szczeblu administracyjnym w państwach członkowskich; ponawia wezwanie do przeprowadzania większej liczby debat politycznych podczas posiedzeń plenarnych, a także do bardziej szczegółowego i jaśniejszego komunikowania się z obywatelami Europy w sprawie petycji, co wyraził w powyższej rezolucji w sprawie wyniku działalności Komisji Petycji w roku parlamentarnym 2013 r.;

18. wyraża ubolewanie, że składający petycje nie mogą częściej przedstawiać swoich spraw bezpośrednio na posiedzeniach Komisji Petycji, po części z braku czasu na organizację posiedzeń oraz z powodu niewystarczającej liczby pracowników w sekretariacie tej komisji; wzywa do wcześniejszego powiadamiania składających petycje o rozpatrywaniu ich wniosków i ich przedkładaniu komisji; wyraża poparcie dla częstszego korzystania z wideokonferencji lub wszelkich innych środków, dzięki którym składający petycje mogą czynnie uczestniczyć w pracach Komisji Petycji, nawet jeśli nie mogą być fizycznie obecni na jej posiedzeniach;

19. wzywa do niezwłocznego utworzenia w Parlamencie nieoficjalnej sieci petycji, w której skład wejdą posłowie reprezentujący wszystkie komisje parlamentarne, w celu zagwarantowania sprawnej i skutecznej koordynacji prac dotyczących petycji, co przyczyni się do sprawniejszego korzystania z prawa do petycji;

20. podkreśla ważną rolę, jaką mają do odegrania pozostałe komisje Parlamentu Europejskiego, rozpatrując na posiedzeniach sprawy należące do zakresu ich kompetencji, które poruszane są w petycjach, oraz w stosownych przypadkach wykorzystując otrzymane petycje jako źródło informacji w procedurach ustawodawczych;

21. wyraża ubolewanie, że nie wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej przyjęły kartę praw podstawowych oraz że wiele osób uważa, że nie jest ona stosowana w sposób jasny, co jest źródłem rozczarowania; ponadto wyraża ubolewanie, że UE jako taka nie przyjęła jeszcze europejskiej konwencji praw człowieka w rozumieniu art. 6 ust. 2 TUE oraz że obywatele Unii nie mają wystarczającego dostępu do informacji na temat procedur obowiązujących w tym zakresie; ubolewa nad sztywną interpretacją przez Komisję Europejską art. 51 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, który stanowi, że postanowienia karty mają zastosowanie do instytucji, organów i jednostek organizacyjnych i agencji Unii przy poszanowaniu zasady pomocniczości oraz do państw członkowskich wyłącznie w zakresie, w jakim stosują one prawo Unii; przypomina, że Komisja Europejska - powołując się na art. 51 Karty - często stwierdzała brak możliwości podjęcia działań w dziedzinie praw podstawowych w sytuacji, gdy Komisja Petycji zwracała się do niej z taką prośbą; podkreśla, że oczekiwania obywateli wykraczają często poza zakres ściśle prawnych postanowień Karty; zwraca się do Komisji Europejskiej o aktywniejsze działania na rzecz spełniania oczekiwań obywateli oraz o opracowanie nowego podejścia do interpretacji art. 51;

22. zwraca uwagę na ważną pracę, jaką Komisja Petycji wykonała w kontekście wdrażania Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych; w związku z tym uwzględnia uwagi końcowe Komitetu do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ w sprawie sprawozdania wstępnego Unii Europejskiej ² ; podkreśla, że ramom Unii Europejskiej powinny towarzyszyć odpowiednie zasoby, zgodnie z wymogami Konwencji; w związku z tym wzywa do poprawy wydajności Komisji Petycji i jej sekretariatu, aby umożliwić jej właściwe wypełnianie powierzonej jej roli ochronnej; domaga się powołania specjalnego urzędnika odpowiedzialnego za rozpatrywanie spraw powiązanych z niepełnosprawnością; podkreśla gotowość Komisji Petycji do bliskiej współpracy z komisjami parlamentarnymi zaangażowanymi w sieć Parlamentu Europejskiego dotyczącą niepełnosprawności; podkreśla potrzebę dalszych wysiłków i działań ze strony tej komisji na rzecz ochrony osób niepełnosprawnych, takich jak działania zmierzające do szybkiej ratyfikacji traktatu z Marrakeszu;

23. podkreśla obawy obywateli wobec negocjacji w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego (TTIP), w których uczestniczy Komisja Europejska, na co zwrócono uwagę w licznych petycjach złożonych w 2014 r.; podkreśla, jak ważne jest, aby Komisja Europejska w trybie pilnym wdrożyła zalecenia Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich w tej sprawie;

24. zwraca uwagę na opinię Komisji Petycji w sprawie zaleceń dla Komisji Europejskiej w sprawie negocjacji nad TTIP, w której to opinii, podobnie jak w licznych złożonych petycjach, Komisja Petycji odrzuca instrument rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem i ubolewa nad odrzuceniem europejskiej inicjatywy obywatelskiej w sprawie TTIP;

25. ubolewa, że niektóre państwa członkowskie nie ratyfikowały jeszcze Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych i wzywa je do jak najszybszego podpisania i ratyfikowania jej;

26. wzywa UE i państwa członkowskie do podpisania i ratyfikowania Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych;

27. wzywa państwa członkowskie do niezwłocznego podpisania i ratyfikowania Traktatu z Marrakeszu w sprawie ułatwienia dostępu do opublikowanych utworów drukowanych osobom niewidomym i słabowidzącym oraz osobom z niepełnosprawnościami uniemożliwiającymi zapoznawanie się z drukiem;

28. podkreśla szczególną uwagę, z jaką traktowane są niektóre petycje dotyczące projektu poszukiwania i eksploatacji ewentualnych złóż ropy na Wyspach Kanaryjskich; przyznaje, że składający petycje, którzy - motywowani troską o środowisko naturalne - sprzeciwiali się temu projektowi, w znaczący sposób przyczynili się do nadania bardziej przejrzystego charakteru toczącej się wokół niego debacie; przyznaje, że kwestie ochrony środowiska nadal mają pierwszorzędne znaczenie dla składających petycje, co wyraźnie pokazuje, iż państwa członkowskie wciąż nie są w stanie sprostać oczekiwaniom w tej dziedzinie; zwraca uwagę, że spora liczba tych petycji dotyczy gospodarowania odpadami, bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę, energii jądrowej, szczelinowania hydraulicznego i ochrony gatunków zwierząt;

29. zwraca uwagę na dużą liczbę złożonych petycji, w których potępiono stosowanie techniki szczelinowania hydraulicznego w wydobyciu gazu i ropy z podglebia, oraz w których wskazano na skutki stosowania tej techniki dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa;

30. szczególnie krytycznie ocenia praktykę dzielenia zgłaszanych spraw na mniejsze części, którą systematycznie stosuje się w sprawach dotyczących dużych przedsięwzięć infrastrukturalnych lub wiertniczych, będących przedmiotem licznych petycji z zakresu ochrony środowiska;

31. zwraca uwagę na obawy składających petycje związane z zarzutami o niesprawiedliwe traktowanie odczuwane podczas procedur administracyjnych i sądowych dotyczących separacji i rozwodu rodziców, w których porusza się również kwestie opieki nad małymi dziećmi i przymusowych adopcji; zauważa w tym kontekście, że w niektórych państwach członkowskich i w przypadku par mieszanych istnieje możliwość dyskryminacji ze względu na przynależność państwową na korzyść małżonka będącego obywatelem państwa członkowskiego, w którym toczy się postępowanie sądowe, a ze szkodą dla małżonka niebędącego obywatelem tego państwa, co wiąże się z poważnym oraz często negatywnym i dramatycznym wpływem na prawa dziecka; podkreśla, że Komisję Petycji informowano o podobnych sytuacjach występujących w wielu państwach członkowskich (w Niemczech, zwłaszcza w związku z działalnością Jugendamt, tj. Urzędu ds. Dzieci i Młodzieży, we Francji, Holandii, Słowacji, Danii i Norwegii) i dlatego też z zadowoleniem przyjmuje przegląd rozporządzenia Bruksela IIa planowany na 2016 r.; zwraca uwagę, że w 2105 r. w ramach Komisji Petycji powstała nowa grupa robocza, której zadaniem jest szybka i spójna reakcja w podobnych sytuacjach; grupa ta odbyła wizytę informacyjną w Zjednoczonym Królestwie w celu zbadania tego rodzaju skarg na miejscu;

32. podkreśla, że wpłynęło wiele petycji, w których ostro krytykuje się politykę migracyjną, handlową i zagraniczną UE w odniesieniu do jej zgodności z przepisami mającym na celu gwarantowanie praw człowieka osób migrujących, i w których ostrzega się przed skutkami takiej polityki; podkreśla, że wszystkie agencje, organy i instytucje UE, w tym Frontex, muszą cały czas gwarantować przestrzeganie praw człowieka i karty praw podstawowych w obrębie swoich działań;

33. z zadowoleniem przyjmuje organizowany z inicjatywy Komisji Europejskiej od 2007 r. doroczny dialog społeczny "Europejskie Forum Praw Dziecka", którego celem jest wspieranie praw dzieci za pomocą wewnętrznych i zewnętrznych środków UE; zwraca uwagę, że w dialogu tym uczestniczą przedstawiciele państw członkowskich UE, rzecznicy praw dziecka, Komitet Regionów, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, Rada Europy, UNICEF i szereg organizacji pozarządowych;

34. podkreśla różnorodność tematów poruszanych w petycjach składanych przez obywateli, wśród których znajdują się prawa podstawowe, prawa człowieka, prawa osób niepełnosprawnych, rynek wewnętrzny, prawo środowiskowe, stosunki pracy, polityka migracyjna, umowy handlowe, zagadnienia związane ze zdrowiem publicznym, dobro dziecka, transport, prawa zwierząt i dyskryminacja; domaga się dalszej specjalizacji prac Komisji Petycji w obszarach głównych strategii politycznych, do których odnoszą się autorzy petycji; domaga się przyznania dodatkowych zasobów sekretariatowi Komisji Petycji, aby mogła ona zająć się ogromną liczbą petycji dotyczących szerokiego wachlarza tematów, jakie otrzymuje;

35. jest zdania, że organizacja wysłuchań publicznych stanowi ważne narzędzie umożliwiające analizę problemów zgłaszanych przez obywateli; pragnie zwrócić uwagę na wysłuchanie publiczne zorganizowane wraz z Komisją Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności w ramach europejskiej inicjatywy społecznej pt. "Dostęp do wody prawem człowieka" oraz na wysłuchanie zorganizowane wspólnie z Komisją Prawną w związku z europejską inicjatywą obywatelską pt. "Jeden z nas"; uważa, że europejska inicjatywa obywatelska jest ponadnarodowym instrumentem wspierającym demokrację uczestniczącą i pośrednią, który po przyjęciu nowego rozporządzenia może umożliwić bardziej bezpośredni udział społeczeństwa w kształtowaniu unijnych strategii politycznych i prawodawstwa, którymi należy się zająć; potwierdza swoje zobowiązanie do aktywnego uczestnictwa w organizowaniu wysłuchań publicznych dotyczących inicjatyw, które udało się uruchomić; zobowiązuje się do nadania priorytetowego znaczenia na szczeblu instytucjonalnym kwestii skuteczności tego procesu, który jest elementem demokracji uczestniczącej, a w stosownych przypadkach do podjęcia następczych działań legislacyjnych; z zadowoleniem przyjmuje ułatwienia dla osób niepełnosprawnych dostępne podczas wysłuchań, takie jak syntezatory mowy;

36. ubolewa nad reakcją Komisji na kilka pomyślnych europejskich inicjatyw obywatelskich i nad bardzo ograniczonymi działaniami podjętymi w reakcji na jedyny instrument demokracji międzynarodowej w UE;

37. zwraca uwagę na niektóre rezolucje przyjęte w 2014 r., na przykład rezolucję z 12 marca 2014 r. w sprawie sprawozdania na temat obywatelstwa UE - 2013 r.: "Obywatele UE: Twoje prawa, Twoja przyszłość" ³ , które wywołało dyskusję na temat harmonizacji uprawnień emerytalnych, a także czynnego i biernego prawa wyborczego; zwraca uwagę na swe sprawozdanie roczne Komisji z działalności Komisji Petycji w 2013 r., (A7-0131/2014) a także na swą rezolucję z dnia 15 stycznia 2015 r. w sprawie sprawozdania rocznego dotyczącego działalności Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w 2013 r. ⁴ , zwłaszcza w odniesieniu do porozumienia w sprawie TTIP;

38. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji Europejskiej dotyczącą kontynuacji działań zainicjowanych w 2013 r. w ramach "Europejskiego Roku Obywateli" poprzez położenie większego nacisku na wybory europejskie (które odbyły się w dniach 22-25 maja 2014 r.); z zadowoleniem odnosi się do zadeklarowanego przez Komisję zamiaru informowania obywateli o udostępnionych im narzędziach umożliwiających im uczestnictwo w europejskim procesie podejmowania decyzji, a także do zamiaru udzielania im przy tej okazji informacji i na temat przysługujących im praw i oddanych do ich dyspozycji instrumentów demokratycznych służących obronie ich interesów; podkreśla, że należy podejmować dalsze wysiłki na rzecz podnoszenia poziomu wiedzy na temat wyborów europejskich, mając na uwadze, że w wielu państwach członkowskich frekwencja wyborcza w wyborach w 2014 r. wyniosła poniżej 50 %;

39. podkreśla, jak ważne jest dołożenie starań, by Komisja Petycji posiadała w pełni operacyjny portal internetowy, na którym obywatele mogą zarejestrować się, złożyć petycję, umieścić dokumenty towarzyszące, wyrazić poparcie dla przyjętych już petycji, a także uzyskiwać informacje na temat zaawansowania procesu rozpatrywania złożonych przez nich petycji oraz otrzymywać powiadomienia w postaci automatycznie generowanych wiadomości e-mail na temat zmian statusu petycji i za pośrednictwem którego mogą oni bezpośrednio kontaktować się z urzędnikami UE, aby uzyskać jasne, czytelne informacje na temat postępów w badaniu spraw poruszonych w petycjach; ubolewa, że portal ten nie został wprowadzony w przewidywanych ramach czasowych i że wiele ze spodziewanych funkcji portalu nadal nie jest dostępnych; nalega, aby właściwe organy administracyjne przyspieszyły działania na rzecz ukończenia realizacji pozostałych etapów projektu, a także wyeliminowały wszelkie pozostałe niedociągnięcia; zwraca uwagę, że należy podjąć dalsze działania na rzecz poprawy przejrzystości procedury petycji;

40. apeluje o wspólne podejście Parlamentu Europejskiego, parlamentów narodowych i organów niższych szczebli w państwach członkowskich oraz odpowiednich organów odwoławczych, aby uświadomić obywatelom, na jakim szczeblu i w jakiej instancji mogą złożyć petycję;

41. domaga się skutecznej oceny pracowników sekretariatu Komisji Petycji, której celem miałoby być osiągnięcie adekwatności sekretariatu pod względem jakościowym i ilościowym, mając na uwadze dużą akumulację petycji oraz utrzymujące się opóźnienia w ich rozpatrywaniu; jest zdania, że właściwe rozpatrywanie dopuszczalnych petycji, a także przedstawianie ich autorom odpowiednich informacji zwrotnych ma kluczowe znaczenie, jeżeli chodzi o wzmacnianie powiązań pomiędzy europejskim społeczeństwem obywatelskim a instytucjami europejskimi;

42. podkreśla potrzebę zapewnienia obywatelom bardziej konstruktywnych informacji za pośrednictwem strony internetowej Komisji Petycji, a w tym celu - organizacji szkoleń w państwach członkowskich;

43. podkreśla ważną rolę sieci SOLVIT, w ramach której regularnie ujawniane są i rozwiązywane problemy związane z wdrażaniem przepisów dotyczących rynku wewnętrznego; nalega, aby Komisja uaktualniła to narzędzie, by umożliwić dostęp do wszystkich informacji w nim zawartych członkom Komisji Petycji i informowała ich o sprawach związanych z zarejestrowanymi petycjami;

44. podkreśla potrzebę pogłębienia współpracy między Komisją Petycji a pozostałymi instytucjami i organami UE, a także władzami krajowymi w państwach członkowskich; uznaje umacnianie dialogu i systematycznej współpracy z państwami członkowskimi, zwłaszcza z komisjami petycji w parlamentach narodowych, za kwestię kluczową; zaleca, aby parlamenty państw członkowskich, które nie posiadają jeszcze komisji petycji, utworzyły je; jest zdania, że wizyta komisji petycji parlamentu szkockiego w dniu 2 grudnia 2014 r. była przykładem takiej współpracy oraz że takie partnerstwo umożliwi wymianę wzorcowych praktyk, dzielenie się zdobytym doświadczeniem oraz opracowanie systematycznej i skutecznej praktyki przekazywania petycji właściwym organom;

45. podkreśla, że ścisła współpraca z państwami członkowskimi ma ogromne znaczenie dla prac Komisji Petycji; zachęca państwa członkowskie do odgrywania aktywnej roli w reagowaniu na petycje dotyczące stosowania i przestrzegania prawa unijnego, a także przywiązuje szczególną wagę do obecności i aktywnej współpracy przedstawicieli państw członkowskich na posiedzeniach Komisji Petycji; zwraca uwagę na obecność przedstawicieli rządu greckiego na posiedzeniu w dniu 10 lutego 2014 r., podczas którego dokonano prezentacji sprawozdania z misji informacyjnej w Grecji (w dniach 18-20 września 2013 r.) na temat gospodarowania odpadami;

46. przypomina, że misje informacyjne są jednym z najważniejszych instrumentów badawczych, jakimi dysponuje Komisja Petycji, przewidzianych w przepisach, mimo iż w 2014 r. nie odbyła się żadna taka misja; uważa, że konieczne jest, by procedura rozpatrywania petycji, szczególnie w odniesieniu do niezbędnych misji informacyjnych, nie ustawała również w okresie między wyborami a ukonstytuowaniem się nowego Parlamentu, oraz wzywa komisje Parlamentu do wprowadzenia odpowiednich ustaleń w tym zakresie; zwraca uwagę, że misje takie powinny skutkować wysuwaniem konkretnych zaleceń mających na celu rozwiązanie problemów autorów petycji; oczekuje, że Komisja Petycji wznowi regularną działalność w dziedzinie misji informacyjnych od 2016 r.;

47. zwraca się do Grecji o uwzględnienie zaleceń sformułowanych w sprawozdaniu z misji informacyjnej dotyczącym gromadzenia odpadów i lokalizacji składowisk odpadów w Grecji, które przyjęto w lutym 2014 r.; zwraca się do Komisji Europejskiej o uważne kontrolowanie sposobu wykorzystania środków przeznaczanych na zbieranie odpadów; zwraca się do państw członkowskich o przestrzeganie przepisów dyrektyw unijnych w dziedzinie recyklingu odpadów;

48. przykłada dużą wagę do obecności przedstawicieli państw członkowskich na posiedzeniach Komisji Petycji i aktywnego udziału w nich; wyraża zadowolenie z powodu obecności przedstawicieli władz publicznych zainteresowanego państwa członkowskiego, ich aktywnego udziału i współpracy; zachęca wszystkie państwa członkowskie do aktywnego udziału w procedurze petycji;

49. podkreśla znaczenie współpracy z Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich oraz udziału Parlamentu Europejskiego w europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich; wyraża uznanie dla doskonałych stosunków instytucjonalnych między Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich a Komisją Petycji; szczególnie docenia regularny wkład Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w prace Komisji Petycji przez cały rok;

50. z zadowoleniem oczekuje na zintensyfikowanie współpracy z komisjami petycji w parlamentach narodowych i regionalnych państw członkowskich, w których komisje takie istnieją; zobowiązuje się udzielać pomocy w zakresie tworzenia takich komisji w pozostałych państwach członkowskich, które byłyby zainteresowane ich powołaniem;

51. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji oraz sprawozdania Komisji Petycji Radzie, Komisji, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, rządom i parlamentom państw członkowskich, ich komisjom petycji oraz ich krajowym rzecznikom praw obywatelskich lub organom o podobnych kompetencjach.

1 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0204.

2 Przyjęte przez komitet ONZ podczas 14. posiedzenia (w dniach 17 sierpnia - 4 września 2015 r.); zob.: http://tbinternet.ohchr.org/_layouts/treatybodyexternal/Download.aspx?symbolno=CRPD%2fC%2fEU%2fCO%2f1&Lang=en.

3 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0233.

4 Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0009.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2018.11.105
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 stycznia 2016 r. w sprawie działalności Komisji Petycji w roku 2014 (2014/2218(INI)).
• Data aktu: 21/01/2016
• Data ogłoszenia: 12/01/2018