Streszczenie decyzji Komisjiz dnia 17 marca 2010 r.
dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 54 Porozumienia EOG
(Sprawa COMP/39.386 - Umowy długoterminowe Francja)
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1580)
(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/C 133/05)
(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2010 r.)
Dnia 17 marca 2010 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania na podstawie art. 102 TFUE. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003(1)Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej. Pełen tekst omawianej decyzji w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności dostępny jest na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, pod adresem:
http://ec.europa.eu/competition/antitrust/cases/
1. WPROWADZENIE
(1) Sprawa dotyczy grupy EDF. Na mocy niniejszej decyzji zobowiązania zaproponowane przez EDF S.A. w imieniu całej grupy EDF stają się, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, prawnie wiążące dla spółki EDF S.A. oraz podmiotów prawnych bezpośrednio lub pośrednio przez nią kontrolowanych, w tym dla spółki Electricité de Strasbourg S.A.
2. OPIS SPRAWY
(2) W dniu 18 lipca 2007 r. Komisja na mocy art. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 wszczęła postępowanie przeciwko EDF w celu przyjęcia decyzji zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia nr 1/2003.
(3) W dniu 19 grudnia 2008 r. Komisja wystosowała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 oraz art. 10 rozporządzenia (WE) nr 773/2004, zawierające obawy Komisji co do naruszenia zasad konkurencji. W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja zarzuca przedsiębiorstwu EDF, będącemu podmiotem dominującym na rynku dostaw energii elektrycznej na potrzeby dużych odbiorców przemysłowych, nadużywanie pozycji dominującej w rozumieniu art. 102 TFUE poprzez:
– zawieranie umów na dostawy, które - ze względu na swój zakres zastosowania, okres realizacji i charakter - w znaczny sposób ograniczają możliwości innych przedsiębiorstw w zakresie zawierania z dużymi odbiorcami przemysłowymi we Francji umów na dostawy energii elektrycznej w charakterze głównych dostawców lub dostawców drugorzędnych,
– umieszczanie w umowach na dostawy podpisywanych z dużymi odbiorcami przemysłowymi ograniczeń dotyczących odsprzedaży.
Zdaniem Komisji praktyki te utrudniają innym dostawcom wchodzenie na rynek francuski oraz zmniejszają płynność na rynku hurtowym, opóźniając w ten sposób rzeczywistą liberalizację rynku energii elektrycznej we Francji.
(4) W dniu 4 marca 2009 r. (w przypadku Electricité de Strasbourg SA) oraz 9 marca 2009 r. (w przypadku EDF SA) adresaci pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń przedstawili w odpowiedzi swoje uwagi. W dniu 2 kwietnia 2009 r. odbyło się spotkanie wyjaśniające, na którym EDF i trzy inne zainteresowane podmioty przedstawiły swoje uwagi ustnie. EDF i pięć innych zainteresowanych podmiotów przedstawiło również Komisji swoje uwagi na piśmie.
(5) W dniu 14 października 2009 r. EDF, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, przedstawił zobowiązania w odpowiedzi na obawy Komisji co do naruszenia zasad konkurencji zawarte w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń.
W odpowiedzi na wątpliwości Komisji dotyczące zamknięcia dostępu do rynku EDF zaproponował, że przez cały okres ważności zobowiązań co roku uwolni średnio 65 % zakontraktowanych wielkości na omawianym rynku, udostępniając je tym samym innym dostawcom do zawierania umów. Ponadto EDF zobowiązuje się nie zawierać nowych umów na okres dłuższy niż pięć lat. W odniesieniu do zobowiązań handlowych skierowanych do tego rodzaju klientów EDF podejmuje się również stałego oferowania przynajmniej umów niewyłącznych, umożliwiających klientom pobieranie elektryczności od innych dostawców. Zobowiązanie to będzie obowiązywać przez okres dziesięciu lat, chyba że udział EDF w rynku spadnie do poziomu poniżej 40 % w dwóch kolejnych latach.
W odpowiedzi na wątpliwości Komisji dotyczące ograniczeń odnoszących się do odsprzedaży, EDF zobowiązuje się znieść te ograniczenia, poinformować klientów, że tego rodzaju ograniczenia zawarte w umowach uznaje się za nieważne i udzielić pomocy klientom, którzy chcą pod pewnymi warunkami odsprzedawać energię elektryczną. Zobowiązanie to jest ważne przez okres dziesięciu lat bez możliwości wcześniejszego zakończenia.
(6) W dniu 4 listopada 2009 r., zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie, w którym streszczono wątpliwości Komisji i podsumowano zaproponowane zobowiązania oraz wezwano zainteresowane strony trzecie do przedstawienia uwag na ich temat. Zasadniczo respondenci z zadowoleniem przyjęli przedstawione zobowiązania i uznali, że we właściwy i wystarczający sposób pozwalają one rozwiać obawy Komisji dotyczące naruszenia zasad konkurencji. Uwagi nie stanowiły podstawy do zakwestionowania treści zobowiązań, ale doprowadziły do zwiększenia ich skuteczności.
(7) W dniu 10 i 14 grudnia 2009 r. Komisja przekazała EDF uwagi otrzymane w wyniku opublikowania zawiadomienia. W dniu 26 stycznia 2010 r. EDF, po uwzględnieniu odpowiedzi na test rynkowy, przedstawił zmienione zobowiązania.
(8) W świetle wątpliwości wyrażonych przez Komisję w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń oraz uwzględniając uwagi przedłożone przez EDF i konsultacje publiczne przeprowadzone zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, Komisja uznaje, że zmienione zobowiązania przedstawione przez EDF stanowią właściwy, wystarczający oraz proporcjonalny środek do rozwiązania problemów dotyczących przestrzegania zasad konkurencji na francuskim rynku dostaw energii dla dużych odbiorców przemysłowych.
Ostateczne zobowiązania podjęte przez EDF umożliwiają otwarcie dostępu do francuskiego rynku dostaw energii elektrycznej dla dużych odbiorców przemysłowych we Francji oraz zagwarantowanie klientom rzeczywistej możliwości dostępu do dostaw od innych dostawców, a dostawcom - rzeczywistej możliwości wejścia na rynek lub rozwijania działalności. Ponadto zobowiązania - poprzez zniesienie ograniczeń dotyczących odsprzedaży energii elektrycznej dostarczanej przez EDF, a nawet poprzez ułatwianie takiej odsprzedaży pod pewnymi warunkami - umożliwi odbiorcom łatwiejsze i elastyczniejsze zarządzenia zasobami energii elektrycznej i może w dalszej perspektywie wzmocnić płynność na francuskim rynku hurtowym.
(9) W świetle tych ostatecznych zobowiązań nie ma podstaw do podejmowania przez Komisję dalszych działań, bez uszczerbku dla art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003; tym samym należy zamknąć postępowanie. Decyzja ta jest wiążąca do dnia 1 stycznia 2020 r.
(10) Na posiedzeniu w dniu 1 marca 2010 r. zasięgnięto opinii Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej, który wydał przychylną opinię. Urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające przedstawił sprawozdanie końcowe w dniu 3 marca 2010 r.
______
(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.
