Inicjatywa Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej mająca na celu przyjęcie decyzji ramowej Rady (2007/.../WSiSW) z dnia o uznawaniu i nadzorowaniu wykonywania kar z zawieszeniem wykonania, kar alternatywnych i kar warunkowych(2007/C 147/01)
(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2007 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 1 lit. a) i c) oraz art. 34 ust. 2 lit. b),
uwzględniając inicjatywę Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Unia Europejska postawiła sobie za cel rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Cel ten zakłada identyczne pojmowanie przez państwa członkowskie zasadniczych elementów pojęć wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, opierające się na zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządności.
(2) Celem współpracy policyjnej i sądowej w Unii Europejskiej jest zapewnienie wszystkim obywatelom wysokiego poziomu bezpieczeństwa. W tym zakresie podstawową rolę odgrywa zasada wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych, zawarta w konkluzjach z posiedzenia Rady Europejskiej w Tampere z dnia 15 i 16 października 1999 r., potwierdzona następnie w programie haskim z dnia 4 i 5 listopada 2004 r. na rzecz wzmacniania wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w Unii Europejskiej(2). W programie działań z 29 listopada 2000 r., przyjętym w celu wprowadzenia w życie zasady wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych, Rada opowiedziała się za współpracą w dziedzinie uznawania kar z zawieszeniem wykonania i zwolnień warunkowych.
(3) Wszystkie państwa członkowskie ratyfikowały Konwencję Rady Europy z dnia 21 marca 1983 r. o przekazywaniu osób skazanych. Konwencja umożliwia przekazywanie osób skazanych do państwa, którego są obywatelami, jeżeli zainteresowane państwa i osoba skazana wyrażą na to zgodę. Protokół dodatkowy z dnia 18 grudnia 1997 r. dołączony do tej konwencji, w którym przewidziano możliwość przekazania danej osoby bez jej zgody, nie został jeszcze ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie. W decyzji ramowej Rady 2007/.../WSiSW z dnia ... r. o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania do wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności - w celu wykonania tych wyroków w Unii Europejskiej(3) zasada wzajemnego uznawania została rozszerzona na wykonywanie kar pozbawienia wolności.
(4) Stosunki między państwami członkowskimi, charakteryzujące się wzajemnym uznawaniem krajowych systemów prawnych, umożliwiają również uznawanie orzeczeń wydanych w innym państwie członkowskim w ramach postępowania jurysdykcyjnego lub wykonawczego. Konwencja Rady Europy z dnia 30 listopada 1964 r. o nadzorze nad warunkowo skazanymi lub warunkowo zwolnionymi została ratyfikowana tylko przez dwanaście państw członkowskich, w kilku przypadkach z licznymi zastrzeżeniami. Zakres stosowania decyzji ramowej Rady 2007/.../WSiSW został celowo ograniczony do przekazywania tych osób skazanych, które zostały już umieszczone w zakładzie karnym. Niemniej jednak potrzebna jest szersza współpraca między państwami członkowskimi, zwłaszcza w przypadkach, w których w jednym państwie członkowskim przeciwko danej osobie prowadzone było postępowanie karne, w wyniku którego orzeczona została kara z zawieszeniem wykonania lub kara alternatywna, ale zgodne z prawem stałe miejsce pobytu tej osoby znajduje się w innym państwie członkowskim.
(5) Niniejsza decyzja ramowa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej, wyrażonymi również w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej rozdziale VI. Żaden z przepisów niniejszej decyzji ramowej nie powinien być interpretowany jako zakaz odmowy uznania wyroku lub przejęcia nadzoru nad przestrzeganiem warunków zawieszenia i obowiązków wynikających z kar alternatywnych, jeżeli istnieją obiektywne przesłanki wskazujące, że warunki zawieszenia lub kary alternatywne zostały nałożone w celu ukarania danej osoby ze względu na jej płeć, rasę, religię, pochodzenie etniczne, narodowość, język, przekonania polityczne lub orientację seksualną lub że dana osoba z uwagi na jeden z wymienionych powodów może znaleźć się w niekorzystnej sytuacji.
(6) Niniejsza decyzja ramowa nie powinna uniemożliwiać żadnemu z państw członkowskich stosowania własnych przepisów konstytucyjnych dotyczących prawa do rzetelnego procesu sądowego, wolności stowarzyszania się, wolności prasy i wyrażania opinii w innych mediach.
(7) Przepisy niniejszej decyzji ramowej powinny być stosowane w sposób nienaruszający prawa obywateli Unii do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich wynikającego z art. 18 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
(8) Wzajemne uznawanie i nadzorowanie wykonywania w państwie wykonania kar z zawieszeniem wykonania, obowiązków wynikających z kar alternatywnych oraz kar warunkowych ma służyć zarówno zwiększeniu szans osoby skazanej na społeczną readaptację, umożliwiając jej zachowanie więzi rodzinnych, językowych, kulturowych i innych, jak i poprawie kontroli przestrzegania warunków zawieszenia i obowiązków wynikających z kar alternatywnych w celu przeciwdziałania powrotowi do przestępstwa i tym samym zwróceniu odpowiedniej uwagi na ochronę ofiar.
(9) Aby zapewnić skuteczną wymianę informacji na temat wszystkich okoliczności mających znaczenie dla zawieszenia wykonania kary, zachęca się państwa członkowskie, aby umożliwiły w swoim prawie krajowym dokumentowanie w rejestrach krajowych przejęcia nadzoru nad przestrzeganiem warunków zawieszenia oraz obowiązków wynikających z kar alternatywnych.
(10) Zważywszy, że wszystkie państwa członkowskie ratyfikowały Konwencję Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r. o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, dane osobowe przetwarzane w związku z wdrożeniem niniejszej decyzji ramowej powinny podlegać ochronie zgodnie z zasadami określonymi w tej konwencji.
(11) Z uwagi na fakt, że cel niniejszej decyzji ramowej, mianowicie ustanowienie przepisów, zgodnie z którymi dane państwo członkowskie ma nadzorować przestrzeganie warunków zawieszenia lub obowiązków wynikających z kar alternatywnych określonych w wyroku wydanym w innym państwie członkowskim, nie może być w związku z transgranicznym charakterem takich przypadków w wystarczającym stopniu osiągnięty przez same państwa członkowskie i dlatego z powodu skali działania może być lepiej osiągnięty na poziomie unijnym, Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i stosowaną zgodnie z art. 2 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską niniejsza decyzja ramowa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ RAMOWĄ:
______
(1) Opinia z dnia ... (dotychczas nieopublikowana z Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. C 53 z 3.3.2005, str. 1.
(3) Dz.U. L ...
(4) Dz.U. L 76 z 22.3.2005, str. 16.
(5) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, str. 59.
(6) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 4.
(7) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 49.
(8) Dz.U. C 197 z 12.7.2000, str. 3.
(9) Dz.U. L 190 z 18.7.2002, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI
..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................