(Dz.U.UE C z dnia 5 kwietnia 2006 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych(1), w szczególności jego art. 5 ust. 3,
uwzględniając zalecenie Komisji,
po zasięgnięciu opinii Komitetu Ekonomiczno-Finansowego,
PRZEDSTAWIA NINIEJSZĄ OPINIĘ:
(1) W dniu 14 marca 2006 r. Rada przeanalizowała zaktualizowany program stabilności Niemiec.
(2) Wzrost PKB Niemiec w ciągu ostatnich 10 lat wynosił 1,4 % rocznie, czyli o ponad 0,5 punktu procentowego mniej od średniej w strefie euro. Potencjał wzrostu w tym okresie stale się zmniejszał. Żywotność gospodarki, której sprzyjał dynamiczny eksport, hamował zastój w popycie krajowym. Po dłuższym okresie stagnacji na początku dekady, popyt i realny PKB ożywiły się na krótko w 2000 i 2004 r., po czym ponownie osłabły. Ponieważ wskaźnik tworzenia nowych miejsc pracy również zmalał, stopa bezrobocia wzrosła do poziomu do 9,5 % siły roboczej. Deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych przekroczył w 2005 r. po raz czwarty z rzędu określoną w traktacie wartość odniesienia, która wynosi 3 % PKB. Dług publiczny, który w 1991 r. był bliski wartości 40 % PKB, od 2002 r. przekracza określoną w traktacie wartość odniesienia wynoszącą 60 % PKB.
(3) W dniu 21 stycznia 2003 r. Rada stwierdziła występowanie nadmiernego deficytu w Niemczech i zaleciła na podstawie art. 104 ust. 7 skorygowanie nadmiernego deficytu do 2004 r. W komunikacie do Rady z grudnia 2004 r. w sprawie "sytuacji Niemiec i Francji wobec ich zobowiązań w ramach procedury nadmiernego deficytu w następstwie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości" Komisja stwierdziła, że za właściwy termin dla korekty należy uznać rok 2005. W styczniu 2005 r. Rada zgodziła się z tym poglądem. W dniu 14 marca 2006 r. Rada postanowiła wezwać Niemcy w trybie art. 104 ust. 9 do przyjęcia do roku 2007 środków zmierzających do zaradzenia sytuacji nadmiernego deficytu. W opinii z dnia 17 lutego 2005 r. dotyczącej aktualizacji programu stabilności z grudnia 2004 r., obejmującej lata 2004-2008, Rada wezwała Niemcy do: podjęcia niezbędnych działań w celu skorygowania nadmiernego deficytu w 2005 r.; w latach następujących po roku 2005 - wdrożenia korekt budżetowych oraz dołożenia niezbędnych starań strukturalnych, aby doprowadzić budżet do stanu bliskiego równowagi przed końcem okresu objętego programem; oraz kontynuowania reform strukturalnych w celu dalszej poprawy długoterminowej stabilności finansów publicznych, w szczególności w odniesieniu do systemu opieki zdrowotnej.
(4) Według danych Eurostatu w 2005 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w Niemczech wyniósł 3,3 % PKB. Dane te, które zostaną jeszcze poddane dalszej ocenie pod względem jakościowym, są oparte na wstępnym zgłoszeniu Niemiec, przedłożonym Komisji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 3605/93 w dniu 24 lutego 2006 r. Poprzednia aktualizacja programu stabilności wyznaczyła osiągnięcie wartości 2,9 % PKB jako cel na 2005 r.
(5) Aktualizacja programu stabilności została przedstawiona przez Niemcy w dniu 22 lutego 2006 r. Program obejmuje lata 2005-2009. Program zasadniczo zgodny jest z wzorcową strukturą programów stabilności i konwergencji określoną w nowym kodeksie postępowania(2).
(6) Scenariusz makroekonomiczny, na którym opiera się program, przewiduje, że nastąpi realny wzrost PKB z poziomu 0,9 % w 2005 r. do 1,4 % w 2006 r., przy jednoczesnym wzroście popytu krajowego. Po okresie spowolnienia do 1 % w 2007 r. w późniejszych latach ma powrócić tendencja wzrostowa, a średnia stopa wzrostu w latach 2005-2009 ma wynieść 1,5 %. Na profil wzrostu wpływają obrane przez nowy rząd koalicyjny kierunki polityczne. W świetle dostępnych aktualnie informacji scenariusz referencyjny wydaje się prawdopodobny, choć w końcowych latach programu jest może nieco zbyt optymistyczny. Przewidywania programu dotyczące inflacji wydają się realistyczne.
(7) Głównym celem średnioterminowej strategii budżetowej wskazanej w programie jest zapewnienie długoterminowej stabilności finansów publicznych. Aby osiągnąć ten cel, w programie proponuje się dalszą konsolidację budżetową, przy jednoczesnej poprawie warunków dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Program zakłada, że nadmierny deficyt budżetowy zostanie skorygowany do 2007 r. Na lata 2006 i 2007 aktualizacja przewiduje deficyty nominalne w wysokości, odpowiednio, 3,3 % i 2,5 % PKB. Deficyt ma następnie spadać o 0,5 punktu procentowego PKB rocznie, by ostatecznie osiągnąć wartość 1,5 % PKB w 2009 r. Dostosowanie budżetowe opiera się zarówno na dochodach, jak i na wydatkach. Jako zasadniczy element strategii konsolidacyjnej program wymienia ograniczenie wydatków socjalnych. Po stronie dochodów wzrost udziału podatków jest w dużej mierze równoważony spadkiem udziału składek na ubezpieczenia społeczne. Przewiduje się, że udział inwestycji publicznych w PKB będzie się utrzymywał na stałym poziomie. W porównaniu z poprzednią aktualizacją ścieżka dostosowania zasadniczo pozostaje bez zmian. Planowany wskaźnik deficytu ma być jednak każdego roku wyższy od przewidzianego w poprzedniej aktualizacji o 0,5 punktu procentowego (w zaokrągleniu), a w 2006 r. - nawet więcej
(8) Następstwem korekty nadmiernego deficytu do 2007 r. ma być według programu poprawa salda strukturalnego (tzn. dostosowanego cyklicznie salda budżetowego z wyłączeniem środków jednorazowych i innych środków tymczasowych) o ponad jeden punkt procentowy łącznie w roku 2005 i 2007, przy czym punkt ciężkości będzie przypadał na rok 2007. Przewiduje się, że w okresie objętym programem saldo strukturalne obliczane zgodnie z powszechnie przyjętą metodologią będzie się zwiększać średnio o 0,5 % PKB rocznie, choć wartość ta będzie nieco niższa w latach 2008 i 2009. Jako cel średniookresowy dla sytuacji budżetowej program zakłada osiągnięcie równowagi w kategoriach strukturalnych, choć nie zmierza do osiągnięcia jej w okresie trwania programu. Ponieważ cel ten jest bardziej ambitny niż wymaga tego minimalny punkt odniesienia (szacowany jako deficyt wynoszący około 1,75 % PKB), jego osiągnięcie powinno stworzyć margines bezpieczeństwa chroniący przed ryzykiem pojawienia się nadmiernego deficytu. Wyznaczony w programie cel średnioterminowy mieści się w zakresie określonym dla strefy euro i dla państw członkowskich grupy ERM II w Pakcie na rzecz stabilności i wzrostu oraz w kodeksie postępowania i jest nieco bardziej ambitny niż wskazywałyby wskaźnik zadłużenia i długoterminowy średni wzrost produktu potencjalnego.
(9) Zagrożenia dla wyniku budżetowego w 2006 r. uważa się za zrównoważone. Jednakże począwszy od 2007 r., wyniki budżetowe mogą być gorsze niż przewiduje się w programie. Ograniczenia wydatków socjalnych, które nie są szczegółowo opisane w programie, ale mają stanowić zasadniczy wkład w dostosowanie budżetowe, są uzależnione od rygorystycznej realizacji planów. Wydatki socjalne są jedną z głównych przyczyn przekroczenia celów budżetowych wyznaczonych w poprzednich programach. Zagrożeniem dla celów budżetowych byłaby sytuacja, w której planowane zwolnienie ze składek na ubezpieczenia społeczne zostałoby w pełni zrealizowane bez osiągnięcia odpowiednich celów w zakresie wydatków. Ponadto niewystarczający wzrost gospodarczy mógłby skutkować niewystarczającymi dochodami, co mogłoby się okazać trudne do zrekompensowania kolejnymi obniżkami w wydatkach w celu zachowania planowanej ścieżki wskaźnika deficytu. Program zapowiada również przeprowadzenie do 2008 r. reformy podatku dochodowego od osób prawnych, a także reformy ubezpieczeń zdrowotnych i ubezpieczeń na opiekę długoterminową, które, o ile nie zostaną w pełni sfinansowane jak przewiduje program, w krótkiej perspektywie będą miały negatywny wpływ na deficyt.
(10) W świetle tej oceny ryzyka strategia budżetowa przyjęta w programie wydaje się spójna z zaleconą przez Radę korektą nadmiernego deficytu do roku 2007. Jednak wydaje się, że wystarczający margines bezpieczeństwa zabezpieczający przed naruszeniem progu deficytu wynoszącego 3 % PKB przy zwykłych wahaniach makroekonomicznych pojawi się nie wcześniej niż w przedostatnim roku okresu objętego programem. W latach następujących po korekcie nadmiernego deficytu tempo działań dostosowawczych zmierzających do osiągnięcia przyjętego w programie celu średniookresowego jest zasadniczo zgodne z Paktem na rzecz stabilności i wzrostu, który stanowi, że dla strefy euro i dla państw członkowskich grupy ERM II roczna poprawa salda strukturalnego powinna wynieść 0,5 % PKB, rozumiane jako punkt odniesienia, oraz że dostosowanie powinno być większe w okresach dobrej koniunktury gospodarczej i może być mniejsze w okresach gorszej koniunktury.
(11) Szacuje się, że w 2005 r. wskaźnik zadłużenia osiągnie poziom 67,5 %, czyli więcej niż wartość odniesienia określona w traktacie, która wynosi 60 % PKB. Program przewiduje, że wskaźnik zadłużenia wzrośnie w 2006 r. do 69 % PKB (w zaokrągleniu), a następnie spadnie do poziomu 67 % pod koniec okresu objętego programem. Wskaźnik zadłużenia może kształtować się mniej korzystnie niż przewiduje program, zważywszy na wspomniane wyżej zagrożenia dla osiągnięcia celów budżetowych. W świetle tej oceny ryzyka wskaźnik zadłużenia może nie obniżać się dostatecznie szybko, aby zbliżyć się do wartości odniesienia w sposób wystarczający.
(12) Jeśli chodzi o stabilność finansów publicznych, w przypadku Niemiec odnotowuje się średni poziom zagrożenia ze strony przewidywanych kosztów budżetowych związanych ze starzeniem się społeczeństwa(3). Reformy strukturalne przeprowadzone w poprzednich latach, a w szczególności reforma systemu emerytalnego, pomogły zahamować wzrost wydatków publicznych w przyszłości. Ponieważ obecny poziom długu publicznego brutto przewyższa określoną w traktacie wartość odniesienia, która wynosi 60 % PKB, a deficyt strukturalny jest wysoki, w celu zmniejszenia zagrożeń dla długoterminowej stabilności konieczne jest rygorystyczne przeprowadzenie silnej konsolidacji budżetowej w okresie objętym programem.
(13) Przewidziane w programie środki w sektorze finansów publicznych są zasadniczo zgodne z ogólnymi wytycznymi polityki gospodarczej zawartymi w zintegrowanych wytycznych na lata 2005-2008. Niemcy planują w szczególności przeprowadzenie kilku reform strukturalnych w celu poprawy stabilności finansów państwa w średniej i długiej perspektywie. Jeżeli ograniczenie wydatków w zakresie systemów ubezpieczeń społecznych zostanie wykonane zgodnie z planem, struktura wydatków publicznych będzie sprzyjać czynnikom wywołującym wzrost gospodarczy, zgodnie ze strategią lizbońską.
(14) Krajowy program reform Niemiec, przedstawiony w dniu 7 grudnia 2005 r. w kontekście zaktualizowanej strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia, określa sześć priorytetowych obszarów: społeczeństwo oparte na wiedzy; funkcjonowanie rynku i konkurencyjność; otoczenie gospodarcze; stabilność finansów publicznych (łącznie z trwałym wzrostem i zabezpieczeniami społecznymi); innowacje ekologiczne; oraz reorientację rynku pracy. Ogólnie rzecz biorąc, środki w sektorze finansów publicznych przewidziane w programie stabilności pokrywają się z działaniami przewidzianymi w krajowym programie reform. Skutki dla budżetu działań nakreślonych w krajowym programie reform znajdują w dużej mierze odzwierciedlenie w zawartych w programie stabilności prognozach budżetowych. Oprócz treści krajowego programu reform program stabilności przewiduje, jako część reform sytemu federalnego, że potencjalne sankcje, jakie mogą wyniknąć ze stosowania Paktu na rzecz stabilności i wzrostu, rozdzielono by zgodnie z pewną zasadą między poszczególne poziomy rządu. Rozwiązanie to zostałoby wprowadzone do niemieckiej konstytucji.
W świetle powyższej oceny Rada z zadowoleniem przyjmuje fakt przyznania przez rząd nadrzędnego znaczenia przedstawionej w programie konsolidacji budżetowej, jednak dostrzega pewne zagrożenia dla realizacji celów budżetowych oraz długoterminowej stabilności finansów publicznych. W świetle decyzji Rady z dnia 14 marca 2006 r., zgodnie z art. 104 ust. 9 traktatu Rada wzywa Niemcy do:
– zapewnienia, by planowane łączne dostosowanie strukturalne wyniosło przynajmniej jeden punkt procentowy (łącznie) w latach 2006 i 2007, co w sposób wiarygodny i trwały sprowadziłoby deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych do poziomu poniżej 3 % PKB tak szybko jak to tylko możliwe, a najpóźniej do 2007 r.;
– szybkiego osiągnięcia średnioterminowego celu budżetowego przez obniżanie salda strukturalnego o przynajmniej 0,5 punktu procentowego rocznie po skorygowaniu nadmiernego deficytu, w szczególności przez rygorystyczne wprowadzanie planowanych ograniczeń wydatków, by móc dzięki temu zapewnić planowane ulgi w zakresie składek na ubezpieczenia społeczne oraz przez zapobieganie zagrożeniom, jakie zapowiedziana reforma podatku dochodowego od osób prawnych może wywołać w kontekście konsolidacji budżetowej;
– wprowadzenia w życie planowanej reformy systemu federalnego, aby udoskonalić ramy budżetowe i przyczynić się w ten sposób do zapewnienia, że cele budżetowe zostaną osiągnięte na wszystkich szczeblach rządu.
Porównanie głównych prognoz makroekonomicznych i budżetowych
| 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | ||
| Realny PKB | PS luty 2006 | 1,6 | 0,9 | 1,5 | 1 | 1,75 | 1,75 |
| (zmiana w %) | KOM listopad 2005 r.(6) | 1,6 | 0,8 | 1,2 | 1,6 | - | - |
| PS grudzień 2004 r. | 1,8 | 1,7 | 1,75 | 2 | - | - | |
| Inflacja HICP | PS luty 2006 r. | - | - | - | - | - | - |
| (%) | KOM listopad 2005 r. | 1,8 | 2,0 | 1,6 | 1,1 | - | - |
| PS grudzień 2004 r. | - | - | - | - | - | - | |
| Luka produktowa (% | PS luty 2006 r.(1) | - 0,6 | - 0,9 | - 0,7 | - 1,1 | - 0,7 | - 0,4 |
| potencjalnego PKB) | KOM listopad 2005 r.(5) | - 0,6 | - 0,9 | - 0,8 | - 0,4 | - | - |
| PS grudzień 2004 r.(1) | - 1,2 | - 0,9 | - 0,7 | - 0,3 | - 0,0 | - | |
| Saldo sektora instytucji rządowych i | PS luty 2006 r. | - 3,7 | - 3,3 | - 3,3 | - 2,5 | - 2 | - 1,5 |
| samorządowych | KOM listopad 2005 r. | - 3,7 | - 3,9 | - 3,7 | - 3,3 | - | - |
| (% PKB) | PS grudzień 2004 r. | - 3,75 | - 2,9 | - 2,5 | - 2 | - 1,5 | - |
| Saldo | PS luty 2006 r. | - 0,8 | - 0,5 | - 0,5 | 0,5 | 1,25 | 1,5 |
| pierwotne | KOM listopad 2005 r. | - 0,8 | - 0,9 | - 0,9 | - 0,4 | - | - |
| (% PKB) | PS grudzień 2004 r. | - 0,5 | 0 | 0,5 | 1,5 | 2 | - |
| Saldo dostosowane | PS luty 2006 r.(1) | - 3,4 | - 2,9 | - 2,9 | - 1,8 | - 1,5 | - 1,1 |
| cyklicznie | KOM listopad 2005 r. | - 3,3 | - 3,2 | - 3,2 | - 3,0 | - | - |
| (% PKB) | PS grudzień 2004 r.(1) | - 3,0 | - 2,4 | - 1,9 | - 1,6 | - 1,3 | - |
| Saldo | PS luty 2006 r.(3) | - 3,4 | - 3,0 | - 2,9 | - 1,8 | - 1,5 | - 1,1 |
|
strukturalne(2) (% PKB) |
KOM listopad 2005 r.(4) | - 3,3 | - 3,2 | - 3,2 | - 3,0 | - | - |
| PS grudzień 2004 r. | - | - | - | - | - | - | |
| Dług rządowy | PS luty 2006 r. | 65,5 | 67,5 | 69 | 68,5 | 68 67 | |
| brutto (% PKB) | KOM listopad 20057 r. (7) | 66,4 | 68,6 | 70,0 | 71,4 | - | - |
| PS grudzień 2004 r. | 65,5 | 66 | 66 | 65,5 | 65 | - | |
| Uwagi: | |||||||
| (1) Obliczenia służb Komisji na podstawie danych zawartych w programie. | |||||||
|
(2) Saldo dostosowane cyklicznie (jak w poprzednich wierszach) z wyłączeniem środków jednorazowych i innych środków tymczasowych. | |||||||
|
(3) Środki jednorazowe i inne środki tymczasowe zgodnie z programem (0,1 % PKB w 2005 r.). | |||||||
|
(4) Środki jednorazowe i inne środki tymczasowe zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2005 r. | |||||||
|
(5) Na podstawie szacowanego potencjalnego wzrostu w wysokości, odpowiednio, 1,1 %, 1,1 %, 1,1 % i 1,2 % w latach 2004-2007. | |||||||
|
(6) Zgodnie z pierwszymi szacunkami wzrost gospodarczy w 2005 r. wyniósł 0,9%. Według śródokresowej prognozy służb Komisji z dnia 21 lutego 2006 r. wzrost gospodarczy w 2006 r. powinien wynieść 1,5 %. | |||||||
|
(7) Wskaźnik obliczono, stosując do szeregu PKB starą metodę alokacji FISIM (usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio), tak więc dane te nie są bezpośrednio porównywalne. | |||||||
| Źródło: | |||||||
| Program stabilności (PS); prognozy gospodarcze służb Komisji z jesieni 2005 r. (KOM) przed objęciem urzędu przez nowy rząd w listopadzie 2005 r., oparte na założeniu, że polityka się nie zmieni; obliczenia służb Komisji. | |||||||
______
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1055/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 1). Dokumenty przywołane w niniejszym tekście są dostępne na stronie internetowej:
http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm
(2) Podobnie jak w poprzednich latach aktualizacja zawiera jedynie zaokrąglone dane liczbowe, a czasami średnie okresowe dla końcowych lat objętych programem. Brakuje w nim niektórych danych obowiązkowych i fakultatywnych, których podania wymaga nowy kodeks postępowania (w szczególności brak jest danych na temat bezrobocia, sald w poszczególnych sektorach oraz podziału dochodów z podatków).
(3) Szczegóły dotyczące długoterminowej stabilności zamieszczono w ocenie merytorycznej programu sporządzonej przez służby Komisji
(http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm).
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2006.82.6 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia w sprawie zaktualizowanego programu stabilności Niemiec na lata 2005-2009. |
| Data aktu: | 14/03/2006 |
| Data ogłoszenia: | 05/04/2006 |