Rezolucja Komitetu Regionów w sprawie programu prac Komisji Europejskiej oraz priorytetów komitetu regionów na rok 2006(2006/C 115/15)
(Dz.U.UE C z dnia 16 maja 2006 r.)
KOMITET REGIONÓW,
uwzględniając program pracy Komisji na rok 2006 zatytułowany "Wyzwolić pełen potencjał Europy" (COM(2005) 531 wersja ostateczna),
uwzględniając cele strategiczne 2005-2009 (COM(2005) 12 końcowy),
uwzględniając wieloletni program strategiczny 2004-2006 sześciu prezydencji,
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Wkład Komisji w okres refleksji i plany na przyszłość: Plan D dla demokracji, dialogu i debaty" (COM(2005) 494 końcowy),
uwzględniając protokół dotyczący trybów współpracy między Komisją Europejską a Komitetem Regionów (DI CdR 81/2001 rev. 2),
uwzględniając rezolucję Komitetu Regionów w sprawie ożywienia strategii lizbońskiej (CdR 518/2004),
uwzględniając uchwałę Komitetu Regionów w sprawie przyszłości perspektyw finansowych na lata 2007- 2013 (CdR 203/2005),
a także mając na uwadze, co następuje: samorządy terytorialne to kompetentne władze w procesie implementacji istotnej części polityk UE,
a także mając na uwadze, co następuje: o ile samorządy terytorialne przyczyniają się do określenia priorytetów UE, może to stopniowo wzmocnić polityczną legitymację polityk UE,
a także mając na uwadze, co następuje: Komitet Regionów określi na początku swej czwartej kadencji w lutym 2006 r. priorytety na lata 2006-2010,
na 62. sesji plenarnej w dniach 16-17 listopada 2005 r. (posiedzenie z dnia 17 listopada) przyjął następującą uchwałę:
Komitet Regionów,
PERSPEKTYWY FINANSOWE
Uważa, że przyjęcie przez prezydencję brytyjską ambitnych perspektyw finansowych jest konieczne, by umożliwić Unii Europejskiej wywiązanie się ze swego mandatu i uzyskać silne poparcie społeczeństwa, wznowić proces reform, zapewnić europejską wartość dodaną unijnym politykom spójności oraz polityce rolnej, położyć podwaliny dla prawdziwie unijnej polityki badań naukowych i innowacji.
OKRES REFLEKSJI
Potwierdza swoje zaangażowanie w sprawę Traktatu konstytucyjnego i swe przywiązanie do jego osiągnięć, które w porównaniu z dotychczas obowiązującymi traktatami, znacznie udoskonalając i upraszczając funkcjonowanie Unii Europejskiej oraz zwiększając przejrzystość jej działań, gwarantują poprawę systemu sprawowania rządów w Europie.
Poleca Komisji Europejskiej, by uwzględniła jego propozycję "mapy drogowej" na rzecz zdecentralizowanej debaty w okresie refleksji, opracowanej na podstawie koncepcji bliskiego kontaktu z mieszkańcami regionów i miast Europy w zakresie celów Unii, wartości dodanej jaką ona przedstawia, jej podstawowych wartości i polityk.
Wzywa Komisję Europejską, by w ramach wdrażania planu D, jak i przyszłej polityki informacyjnej i komunikowania, mając na celu uzyskanie większego poparcia obywateli dla integracji europejskiej, przyjęła podejście ambitne, zaangażowane a przede wszystkim zdecentralizowane.
Gotowy jest w tym kontekście wywiązać się ze swych zobowiązań wobec regionalnych i lokalnych władz publicznych oraz prasy regionalnej i lokalnej, które niezaprzeczalnie są niezbędnym elementem w procesie komunikowania się z obywatelami; w związku z powyższym prosi o zwiększenie środków finansowych do swej dyspozycji przeznaczonych na ten cel, by wnieść odpowiedni wkład w debatę okresu refleksji.
SPRAWOWANIE RZĄDÓW
Z zadowoleniem przyjmuje stanowisko Komisji Europejskiej uznające, że Unia Europejska nie osiągnie swych celów bez wspólnego wkładu jej instytucji, publicznych władz krajowych, regionalnych i lokalnych, jak i samych obywateli; pragnie, by jego partnerstwo w procesie opracowywania i wdrażania polityk unijnych doprowadziło zwłaszcza do:
– zastanowienia się nad wkładem, jaki porozumienia i umowy trójstronne ukierunkowane na określone cele mogłyby stanowić dla mechanizmów ożywienia strategii lizbońskiej;
– systematycznego odwoływania się do konsultacji z władzami lokalnymi i regionalnymi we wczesnym stadium przygotowania prawodawstwa europejskiego i to niezależnie od przebiegu procesu ratyfikacji Traktatu konstytucyjnego;
– dalszego systematycznego stosowania nowej metody analizy oddziaływania w odniesieniu do ważniejszych inicjatyw Komisji Europejskiej i jej zaangażowanie w przeprowadzanie analizy oddziaływania;
– wprowadzenia poziomu regionalnego do krajowych planów działania w zakresie uproszczenia prawodawstwa;
– zwracania szczególnej uwagi na transpozycję prawodawstwa unijnego do prawa krajowego i jej skutki dla prawa ustanawianego przez władze lokalne i regionalne.
Przyjmuje z zadowoleniem planowaną przez Komisję intensyfikację procesu konsultacji i oceny oddziaływania otoczenia regulacyjnego w ramach celu lepszego stanowienia prawa. W kontekście możliwego oddziaływania wspólnej polityki handlowej na regiony i gminy wzywa Komisję do wysłuchania opinii KR-u także w przypadku inicjatyw dotyczących wspólnej polityki handlowej, zwłaszcza przy opracowywaniu zaleceń w sprawie mandatów negocjacyjnych w odniesieniu do międzynarodowych umów handlowych.
Wzywa wobec powyższego Komisję Europejską, by poparła bardziej proaktywny wkład Komitetu na etapie przygotowywania działań wspólnotowych, polegający na sporządzaniu opinii perspektywicznych w sprawie przyszłych polityk wspólnotowych i dotyczących ich oddziaływania na władze lokalne i regionalne, jak również poprzez sporządzanie raportów na temat oddziaływania niektórych dyrektyw na szczeblu lokalnym i regionalnym.
Podkreśla w kontekście wysiłku kodyfikacyjnego i nowelizacji wniosków prawodawczych podjętych przez Komisję, że "lepiej stanowić prawo" nie oznacza wyłącznie "wydawać mniej prawa". Każdemu wnioskowi prawodawczemu, który Komisja wycofuje powinno towarzyszyć uzasadnienie oceniające europejską wartość dodaną danego wniosku.
DOBROBYT
Potwierdza przekonanie, że z taką samą uwagą należy traktować trzy filary strategii lizbońskiej: gospodarczy, społeczny i zagadnienia środowiska naturalnego.
Zachęca Komisję Europejską do rozważenia, w kontekście procesu korekty i wdrażania Zintegrowanych Wytycznych dla Wzrostu i Zatrudniania, ważnej roli, jaką władze lokalne i regionalne odgrywają w osiągnięciu wyższego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w UE.
Sądzi, że spójność i konkurencyjność stanowią dwa wzajemnie wspierające się cele, które muszą być realizowane razem: dotarcie do nie dość wykorzystywanego potencjału oraz kapitału terytorialnego może zwiększyć konkurencyjność danego obszaru i w cenny sposób przyczynić się do realizacji celów równowagi i spójności terytorialnej. Ponadto popiera koncepcję, według której konkurencyjność zależy od sposobu działania jednolitego rynku i nalega, by szczególną uwagą otoczyć obszary przygraniczne.
Uznaje, że struktury odpowiedzialne za zarządzanie strategią lizbońską w Państwach Członkowskich powinny zostać dostosowane tak, by umożliwić bardziej bezpośrednie i ściślejsze formalne zintegrowanie pomocy funduszy strukturalnych i strategii lizbońskiej.
W pełni zgodny jest z oceną Komisji Europejskiej, że globalizacja jest stanem rzeczywistym, który należy zaakceptować, by przywrócić Europie dynamiczny wzrost gospodarczy i zapewnić odpowiedniej jakości miejsca pracy, zwłaszcza uprzedzając restrukturyzacje związane z globalizacją i organizując działania im towarzyszące.
Wzywa Komisję Europejską do dalszego znoszenia przeszkód na drodze mobilności obywateli oraz do zachęcania obywateli do korzystania z możliwości w całej Unii Europejskiej, co stanowi zasadniczy proces dla zdynamizowania gospodarki.
Uznaje, że kształcenie i szkolenia są podstawowymi instrumentami osiągania celów strategii lizbońskiej i że zapewniają one włączenie wszystkich Europejczyków do społeczeństwa opartego na wiedzy. Dlatego też z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja skupi się na zagadnieniu uznawania kwalifikacji i będzie zachęcać do mobilności oraz zajmie się zagadnieniem kultury przedsiębiorczości.
Przywiązuje dużą wagę do tego, by na zasadach sprawiedliwości społecznej i regionalnej promować społeczeństwo informacyjne zapewniające, by wszyscy obywatele posiadali umiejętności konieczne, by żyć i pracować w nowej epoce technologii cyfrowych. KR czyniło nadal będzie czynić wysiłki, by wnosić cenny wkład do rozwoju lokalnych i regionalnych usług elektronicznych i elektronicznej administracji podkreślając, że działania lokalne i regionalne są najskuteczniejszą metodą osiągnięcia wyników w tym zakresie.
Podziela stanowisko Komisji Europejskiej w sprawie konieczności stworzenia transeuropejskiej sieci w oparciu o europejską inicjatywę na rzecz wzrostu i zapewniając, by znaczne dodatkowe zasoby zostały zrekompensowane nowymi środkami polepszającymi system działania i koordynację sieci.
Uważa, że sieci transeuropejskie w branży transportu, telekomunikacji i energetyki mają podstawowe znaczenie dla osiągnięcia pełnego potencjału gospodarki europejskiej, połączenia rozszerzonej Europy w całość i polepszenia spójności terytorialnej.
SOLIDARNOŚĆ
Popiera wolę skoncentrowania wysiłków, by wprowadzić odpowiednio zaplanowaną nową generację Funduszy strukturalnych, jednak przypomina w tym kontekście o skutkach administracyjnych i finansowych, jakie dla samorządów lokalnych i regionalnych wynikają z opóźnienia spowodowanego przedłużającym się brakiem porozumienia w sprawie perspektyw finansowych.
Z uwagą będzie śledził realizowanie celu "europejskiej współpracy terytorialnej", zwłaszcza określenie obszarów mogących podlegać temu celowi, uproszczenie procedur administracyjnych i spójność jego działań ze strategicznymi wytycznymi europejskimi.
Z naciskiem zaleca, by przyszłe programy finansowane przez fundusze strukturalne pokrywały takie aspekty jak ożywienie obszarów miejskich, naglące potrzeby społeczne, poszczególne działania w zakresie polityki mieszkaniowej, restrukturyzacji gospodarczej i transportu publicznego, elementy które dotyczą raczej obszarów metropolitarnych; uznaje jednocześnie znaczenie wszystkich regionów Europy i konieczność zachowania równowagi pomiędzy terenami miejskimi i wiejskimi w przyszłych programach.
Zachęca Państwa Członkowskie i ich samorządy terytorialne do wykorzystania środków Europejskiego Funduszu Społecznego na konkretną pomoc dla obszarów dotkniętych zjawiskiem przemocy miejskiej. Wzywa Komisję do utrzymania inicjatywy URBAN i jej celów w kolejnych funduszach strukturalnych.
Z przekonaniem popiera nowy instrument prawny jakim jest "Europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej"(GECT), którego wartość dodana polega na ułatwianiu inicjatyw współpracy pomiędzy samorządami lokalnymi i regionalnymi i przypomina, jak ważne jest, by nie obciążać procedur kontrolnych na etapie tworzenia GECT. Komitet stworzył forum podmiotów współpracy lokalnej i regionalnej mające za cel śledzić przebieg procedury przyjęcia regulaminu GECT i powstawanie pierwszych takich ugrupowań.
Potwierdza konieczność zachowania rolnictwa wielofunkcyjnego we wszystkich regionach Europy zwłaszcza, że rolnictwo zajmuje 90 % obszaru Unii i wyraża zadowolenie, że kontynuowane są prace nad reformą WPR w branżach jeszcze niezreformowanych; w tym też kontekście przypomina, że przy okazji przyszłych reform stosowne by było poszukać środków sprzyjających zarządzaniu dużymi obszarami i ogólnie rzecz biorąc ich rozwojowi gospodarczemu, wychodząc poza zakres nowych mechanizmów kompensujących trudne warunki naturalne najczęściej występujące w gospodarstwach rolnych.
Uważa za niezbędne, by kontynuować działania w zakresie usług użyteczności publicznej, które dotyczą sektora usług użyteczności publicznej, a posiadają strategiczne znaczenie dla władz regionalnych i lokalnych. Szczególnie podkreśla konieczność utworzenia horyzontalnych i międzysektorowych wspólnotowych ram odniesienia określających zakres usług użyteczności publicznej, które należy wyłączyć z zasad konkurencji rynkowej. W tym kontekście w roku 2006 rozważy ze szczególnym zainteresowaniem komunikat w sprawie sektora usług użyteczności publicznej.
Przypomina o wyzwaniu politycznym, gospodarczym i społecznym, jakimi są dla europejskich samorządów terytorialnych zmiany demograficzne. Zjawisko to powinno być impulsem do podjęcia działań we wszystkich dziedzinach życia publicznego, gdyż od zdolności przewidzenia tych zmian zależy trwałość naszych społeczeństw; wzywa wobec tego Komisję, by w ciągu roku 2006 zainicjowała działania następcze wobec Zielonej Księgi w sprawie zmian demograficznych.
Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy Komisji, by rozwijać nową strategię bezpieczeństwa i higieny pracy, która pozwoli Unii Europejskiej określić spójniejsze ramy w tej dziedzinie. Podkreśla potrzebę zapewnienia pełnego zaangażowania się władz lokalnych i regionalnych, zwłaszcza w opracowanie wskaźników zdrowia i przyszłych analiz porównawczych.
Podkreśla z naciskiem znaczenie równości szans, dla której społeczności lokalne i terytorialne odgrywają kluczową rolę, jako główny pracodawca oraz dostawca usług i dóbr. W tym względzie oczekuje komunikatu Komisji Europejskiej w sprawie strategii w zakresie równości płci.
Z zadowoleniem przyjmuje propozycję zorganizowania rocznego forum dialogu w roku 2008 i potwierdza, że dla KR-u poszanowanie różnorodności kulturowej i językowej jest jedną z podstawowych zasad leżących u podstaw procesu integracji europejskiej, który nie polega na eliminowaniu różnic i kształtowaniu jednolitej tożsamości, lecz na wspieraniu większej współpracy i zrozumienia między ludami Europy.
Podziela punkt widzenia Komisji Europejskiej, która określa walkę ze zmianami klimatycznymi jako jedno z głównych wyzwań przyszłości, do którego należy podejść w sposób kompleksowy, poprzez współpracę na wszystkich poziomach rządów, poprzez partnerstwa z sektorem prywatnym, służbą zdrowia, grupami społeczności lokalnych, szkolnictwem, organizacjami zajmującymi się efektywnością energetyczną.
Wzywa Komisję Europejską, by włączyła do Planu działania więcej środków skierowanych do dostawców energii i przemysłu energetycznego i proponuje, by środkami ekonomicznymi zachęcać do stosowania środków efektywności energetycznej, zwłaszcza stosowania energii odnawialnych oraz by umożliwić przyznawanie pomocy państwowej w zakresie środków zachęcających do innowacji w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego i zwiększania wydajności mających na celu polepszenie efektywności energetycznej, przyczyniając się do innowacji, większej konkurencyjności Europy i zapewniając trwałe i bezpieczne dostawy energii.
Podkreśla konieczność powstania dynamicznej branży morskiej opartej na rozwoju zrównoważonym, wymagając jednak, by wkład samorządów lokalnych i regionalnych w zarządzanie zasobami morskimi został w pełni uznany i włączony do nowej polityki UE.
BEZPIECZEŃSTWO
Popiera wdrażanie dziesięciu priorytetów programu haskiego na najbliższe pięć lat, które świadczą o woli i zdecydowaniu, by wzmocnić Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz zwraca się do Komisji Europejskiej, by opracowała odrębny plan działania skierowany na władz lokalne i regionalne pozwalający na lepsze uwzględnienie wymiaru lokalnego i regionalnego w działaniach unijnych.
Popiera zaangażowanie Komisji Europejskiej w walkę z przestępczością zorganizowaną i terroryzmem i przypomina swą propozycję utworzenia europejskiego obserwatorium bezpieczeństwa obszarów miejskich, które składałoby się z przedstawicieli władz lokalnych i regionalnych Państw Członkowskich zdolnych przekazywać informacje przydatne przy opracowywaniu koncepcji politycznej, promowaniu i koordynowaniu badań, zbieraniu, kategoryzacji i opracowywaniu danych dotyczących bezpieczeństwa, zwłaszcza poprzez rozpowszechnianie przykładów i dobrych praktyk oraz poprzez zawieranie partnerstw regionalnych i lokalnych.
Ponawia swe zalecenie, by wykorzystywać fundusze strukturalne dla podtrzymania i rozwinięcia instrumentów realizacji przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości i zachęca Komisję Europejską, by w ramach nowych perspektyw finansowych wdrożyć wytyczne w tej sprawie poparte w trzecim raporcie o spójności.
Zgadza się z opinią, że system transportowy jest podstawową troską organizatorów transportu i kluczowych zainteresowanych stron, takich jak władze publiczne i pasażerowie, oraz że niedawne ataki terrorystyczne w Londynie i Madrycie w dramatyczny sposób przypomniały o konieczności większego skoncentrowania się na zagadnieniach bezpieczeństwa systemu transportowego w UE.
Zachęca Komisję Europejską do zaplanowania i zaaprobowania działań transgranicznych wymagających czynnego udziału obszarów przygranicznych, jak i polepszenia koordynacji nowego funduszu solidarności z funduszami strukturalnymi i sugeruje, by zwiększyć koordynację unijnego mechanizmu obrony cywilnej tworząc na wszystkich obszarach zwiększonego ryzyka regionalne ośrodki obrony cywilnej, które miałyby za zadanie zbieranie danych, kontrolowanie i utworzenie systemu wczesnego ostrzegania.
EUROPA JAKO PARTNER NA ŚWIECIE
Zamierza kontynuować swe zaangażowanie w sprawę międzykulturowego dialogu politycznego pomiędzy przedstawicielami samorządów lokalnych i regionalnych Państw Członkowskich, krajów kandydujących i przygotowujących się do złożenia swej kandydatury; uznaje za pożądane w tym kontekście ustanowienie mieszanego komitetu konsultacyjnego z Turcją i ponawia swe wezwanie, by Komisja Europejska zaproponowała, jak tylko to możliwe, rozwiązanie operacyjne pozwalające zaradzić brakowi podstawy prawnej umożliwiającej utworzenie wspólnego komitetu konsultacyjnego w sprawie układu o stabilizacji i stowarzyszeniu z Chorwacją i państwami Bałkanów Zachodnich.
Zachęca Komisję Europejską, by w ścisłej współpracy z samorządami terytorialnymi i społeczeństwem obywatelskim, promowała i wspierała kampanie informacyjne na temat procesu rozszerzenia Unii Europejskiej na poziomie lokalnym i regionalnym zarówno w Państwach Członkowskich, jak i krajach kandydujących i ewentualnych krajach kandydackich.
Popiera wzmocnienie polityki sąsiedztwa poprzez nowe plany działania; zachęca Komisję Europejską do uwzględnienia wkładu współpracy transgranicznej i międzyregionalnej w opracowywaniu tych działań oraz prosi o włączenie go do ich opracowania, wdrożenia i oceny.
Potwierdza swe zaangażowanie na rzecz wzmocnienia partnerstwa eurośródziemnomorskiego, jak i swą prośbę o środki na rzecz zwiększenia udziału i włączenia stowarzyszeń samorządów lokalnych i regionalnych oraz wzywa do utworzenia w ramach instytucji eurośródziemnomorskich nowego forum, którego zadaniem będzie z jednej strony zachęcanie do współpracy terytorialnej i zdecentralizowanej, a z drugiej zachęcanie do zawierania partnerstw i do rozwijania programów operacyjnych dla całego obszaru basenu Morza Śródziemnego.
Wyraża ubolewanie, że wkład europejskich samorządów lokalnych w europejską politykę rozwoju jest nadal nie dość znany i wobec powyższego zaleca, by ponownie poddać pod rozwagę miejsce współpracy zdecentralizowanej biorąc pod uwagę fakt, że samorządy lokalne, obok innych podmiotów, mają do swej dyspozycji wiedzę i doświadczenie pozwalające im na globalne podejście do walki z ubóstwem na świecie i podjęcie działań zmierzających do realizacji Milenijnych celów rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Zwraca się do swego Przewodniczącego z prośbą, by przekazał niniejszą rezolucję Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Prezydencji austriackiej i fińskiej.
Bruksela, 17 listopada 2005 r.
|
Przewodniczący |
|
Komitetu Regionów |
|
Peter STRAUB |
