Uwolniony dostęp do pętli lokalnej: umożliwienie świadczenia na warunkach konkurencyjnych pełnego zakresu usług w dziedzinie komunikacji elektronicznej w tym również szerokopasmowych usług multimedialnych i szybkiego Internetu.

KOMUNIKAT KOMISJI

uwolniony dostęp do pętli lokalnej: umożliwienie świadczenia na warunkach konkurencyjnych pełnego zakresu usług w dziedzinie komunikacji elektronicznej w tym również szerokopasmowych usług multimedialnych i szybkiego Internetu

(2000/C 272/10)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 23 września 2000 r.)

1. WPROWADZENIE

1.1. Cele

Głównymi celami polityki wspierającej istniejące ramy regulacyjne, jak wymieniono w komunikacie Komisji w sprawie Przeglądu z 1999 r.⁽¹⁾ są:

- wspieranie otwartego i konkurencyjnego europejskiego rynku dla usług komunikacyjnych,

- przynoszenie korzyści obywatelom Europy w szczególności poprzez tworzenie nowych szans na zatrudnienie,

- ujednolicenie rynku wewnętrznego w przybliżaniu środowiska.

Zalecenie Komisji w sprawie uwolnionego dostępu do pętli lokalnej⁽²⁾ wpisuje się w te ramy oraz we wnioski szczytu w Lizbonie, dotyczące przyspieszenia europejskiego przejścia do nowego społeczeństwa informacyjnego, w szczególności poprzez rozwinięcie tanich usług internetowych. Wyznacza to działania, które Państwa Członkowskie mają podjąć w celu rozwiązania problemu niedostatecznej konkurencji w dostępie do sieci lokalnej tam gdzie operator dominujący wciąż przeważa zarówno w zaopatrywaniu w telefonie głosową, jak i w usługach szerokopasmowych.

Dostarczanie dostępu do pętli lokalnej dla wszystkich nowych użytkowników będzie podnosiło poziom konkurencyjności i innowacyjności technologicznej w lokalnym dostępie do sieci, co z kolei będzie stymulowało konkurencyjność w dostępie do pełnego zakresu usług telekomunikacyjnych dla użytkownika, poczynając od prostej telefonii głosowej, a kończąc na usługach szerokopasmowych. Obecnie dostępne rodzaje technologii szerokopasmowych (patrz: załącznik I) dobrze nadają się do dostarczania opłacalnego dostępu do łącz dzierżawionych i szybkiego Internetu dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz dla wschodzącego rynku konsumenckiego. W miarę wzrostu rynku zwiększa się skala oszczędności, niższe ceny spowodują, że dostęp do szerokopasmowych usług stanie się osiągalny dla szerszej części społeczeństwa. Doświadczenie pokazuje jak szybko może wzrastać zapotrzebowanie przy zachowaniu odpowiedniej ceny.

Kilka Państw Członkowskich już nakazały lub formalnie ustaliły terminy dopuszczenia innych firm do otwarcia (Austria, Dania, Finlandia, Niemcy, Włochy, Niderlandy, Wielka Brytania, patrz: piąty raport wdrożeniowy⁽³⁾.

1.2. Kontekst

Pętla lokalna odnosi się do fizycznego łącza między lokalem konsumenta a przełącznikiem lub podobnym urządzeniem lokalnym operatora telekomunikacyjnego. Tradycyjnie wymagane są pary miedzianych przewodów (jedna para na jeden aparat telefoniczny), ale coraz częściej stosowane są przewody światłowodowe w celu połączenia wielkich klientów, jak również rozwijane są inne technologie w zakresie lokalnej sieci dostępu⁽⁴⁾. Dopuszczenie innych firm do korzystania z sieci dostępu danego operatora zostało nakazane w niektórych Państwach Członkowskich i jest stosowane do połączenia klientów takich jak małe i średnie przedsiębiorstwa (MSP) oraz klientów indywidualnych, dla których rozwinięcie włókien światłowodowych jest rozwiązaniem nieekonomicznym.

W swoim komunikacie w sprawie Przeglądu z 1999 r. Komisja odnotowała, że dostępność do uwolnionego dostępu do pętli lokalnej zwiększyła konkurencyjność i ponadto mogła przyspieszyć wprowadzenie usługi dostępu do szybkiego Internetu. Podczas publicznych konsultacji nad Przeglądem pojawiło się zgodne przekonanie co do potrzeby uwolnionego dostępu do pętli lokalnych w celu popierania powstających zaawansowanych usług w konkurencyjnym środowisku⁽⁵⁾.

Wynika to z faktu, że operatorzy mogli rozszerzyć, w stosunkowo długich okresach czasu, swoje lokalne sieci dostępu będąc chronieni prawami wyłączności oraz mogli pokryć swoje koszty inwestycyjne dzięki stawkom monopolistycznym. Ponadto, powszechność infrastruktury opartej na dostępie do miedzianych pętli lokalnych kontrolowanych przez dominującego operatora nie we wszystkich warunkach ekonomicznych jest możliwa do powielenia i alternatywne lokalne infrastruktury dostępu (telewizja kablowa, bezprzewodowe pętle lokalne, łącza satelitarne itd.) na ogół nie mogą być zbudowane z taką samą powszechnością i na warunkach konkurencyjnych w rozsądnym czasie. Przy braku wykonalnych alternatyw technicznych i komercyjnych odmowa dostarczenia dostępu przez przedsiębiorstwo dominujące i posiadające taką infrastrukturę może w określonych okolicznościach w konkretnym przypadku i w świetle orzecznictwa sądów Wspólnoty, być uważane za naruszenie art. 82 Traktatu.

2. ŚRODKI DOSTĘPU DO PĘTLI LOKALNEJ

Aby przezwyciężyć ograniczoną obecnie konkurencyjność w lokalnej sieci dostępu, o czym mowa powyżej, pod uwagę bierze się trzy środki dostępu do pętli lokalnej:

1. Pełne otwarcie pętli lokalnej (nieograniczony dostęp do miedzianych łączy dla konkurencyjnego dostarczania zaawansowanych usług przez strony trzecie).

W przypadku pełnego otwarcia pętli lokalnej, łącza miedziane są dzierżawione stronie trzeciej do jej wyłącznego użytku. Korzystający ma pełną kontrolę nad relacją ze swoim klientem przy dostarczaniu pełnego zakresu usług telekomunikacyjnych poprzez pętlę lokalną, włączając rozwinięcie systemu cyfrowej subskrypcji linii (DSL) do zastosowania szybkiego przesyłania danych.

2. Wspólne użytkowanie linii miedzianych (nieograniczony dostęp do wysokich częstotliwości sygnału w pętli lokalnej dla konkurencyjnego dostarczania systemu DSL i usług przez strony trzecie).

W tym rodzaju dostępu, operator dominujący kontynuuje dostarczanie usług telefonicznych, podczas gdy nowy podmiot zapewnia szybkie usługi w zakresie danych przez tą samą pętlę lokalną używając własnych szybkich modemów ADSL. Ruch telefoniczny i ruch danych są odseparowane poprzez rozdzielacz przed przełącznikiem operatora dominującego. Pętla lokalna, i jej część, pozostaje połączona z ogólną siecią łączy telefonicznych.

3. Dostęp do szybkiego strumienia bitów (dostarczanie usług DSL przez operatora dominującego)

Dostęp do szybkiego strumienia bitów odnosi się do sytuacji, gdy operator dominujący instaluje dostęp do szybkiego łącza do posesji klientów (np. poprzez instalowanie swoich uprzywilejowanych urządzeń ADSL i konfigurację lokalnego dostępu do sieci) a następnie udostępnia to łącze stronom trzecim, aby umożliwić im dostarczanie klientom szybkich usług. Operator dominujący może również dostarczyć transmisję usług do swoich konkurentów, aby przenieść na "wyższy" poziom w hierarchii ruchu w sieci gdzie nowe podmioty mogą już posiadać punkty przyłączenia (np. tranzyt lokacji przełączników).

Ten rodzaj dostępu nie może pociągać za sobą automatycznie żadnego otwarcia łączy miedzianych w pętli lokalnej (ale może używać wyższych częstotliwości miedzianej pętli lokalnej jak w pkt 2 powyżej).

Dalsze szczegóły techniczne zawarte są w Załączniku.

Komisja uważa, że te trzy środki dostępu do pętli lokalnej powinny być traktowane jako uzupełniające się. Dostępność tylko niektórych środków tego dostępu jest niewystarczająca. Łącznie służą one wspieraniu konkurencyjności i poprawie wyboru dla użytkowników, poprzez zezwolenie na to by rynek dokonywał wyboru, która oferta najlepiej spełnia potrzeby użytkowników, biorąc pod uwagę rozwój potrzeb użytkowników jak też techniczne i inwestycyjne wymogi graczy rynkowych.

3. KONKURENCYJNA SYTUACJA RYNKÓW

Ta sekcja rozpatruje obecną sytuację w dziedzinie konkurencyjności rynku pętli lokalnych i racji ekonomicznych dla otwarcia pętli lokalnych. Pomimo liberalizacji telefonii głosowej dnia 1 stycznia 1998 r. w większości Państw Członkowskich, potęga operatora dominującego na rynku pozostaje niezachwiana w znaczącym obszarze rynku telekomunikacyjnego. Jednym z głównych tego powodów jest problem wąskiego gardła na rynku związanym z pętlami lokalnymi, ponieważ pętla lokalna operatora dominującego jest kluczem do infrastruktury umożliwiając operatorom dominującym uprzywilejowane dotarcie do użytkowników końcowych z detalicznymi usługami telekomunikacyjnymi.

3.1. Korzystny wpływ dopuszczenia innych firm do korzystania z sieci dostępu danego operatora na wzrost konkurencyjności i efektywności ekonomicznej

Podczas gdy negocjacje handlowe są preferowaną metodą w osiągnięciu zgody na cenę dostępu do pętli lokalnej, doświadczenie pokazuje, że w większości wypadków niezbędna jest interwencja organów regulujących. Brak konkurencyjności w tej dziedzinie oznacza, że właściwe jest, aby krajowy organ regulacyjny (NRA) nakładał zobowiązania do wyceny zgodne z kosztami, oparte na wyraźnych zasadach i metodach w celu osiągnięcia w dalszej perspektywie zrównoważonej i efektywnej konkurencyjności oraz wprowadzenia elementu przewidywalności dla graczy rynkowych.

W celu osiągnięcia wzrostu zakresu wyboru dla konsumenta, bodźce ekonomiczne stworzone przez politykę ramową, w szczególności metodologii wyceny, mają zachęcić wszystkich operatorów do podjęcia właściwych inwestycji. W ten sposób, kiedy wycena na poziomie, który nie zniekształca decyzji "budować czy kupować" początkującego podmiotu gospodarczego, dopuszcza inne firmy do korzystania z sieci dostępu danego operatora może to zachęcić do długoterminowej konkurencyjności w dziedzinie infrastruktury poprzez zezwolenie początkującym podmiotom gospodarczym na przetestowanie rynku przed budowaniem własnej infrastruktury. Może też zachęcić do większej konkurencyjności i innowacyjności rynku dla zwykłej telefonii głosowej i rozwinięcia lokalnych szerokopasmowych (szybkich) usług. Podczas gdy możliwe jest, że operator dominujący wprowadzi te technologie w swoim czasie, tempo amortyzacji ma tendencję wzrostową, jeżeli początkujące podmioty gospodarcze mają również możliwość unowocześniania pętli lokalnych operatora dominującego i oferowania szerokopasmowych usług bezpośrednio użytkownikowi. Ta wolność nowych podmiotów gospodarczych do rozwijania usług niezależnie od decyzji dominujących operatorów jest silnym argumentem dla dopuszczenia innych firm do korzystania z sieci dostępu danego operatora bardziej niż odsprzedaż, ponieważ wraz z odsprzedażą, początkujące podmioty gospodarcze są zmuszone do oferowania podobnych usług jakie są dostarczane przez dominującego usługodawcy.

Istotne jest ustanowienie ram dla każdego zalecanego dostępu do pętli lokalnej operatorów dominujących i równoczesnej kontroli wyceny, przeciw standardowi promującemu efektywność ekonomiczną, umożliwiając w ten sposób szerszą konkurencyjność i maksymalne zadowolenie użytkownika i konsumenta.

3.2. Analizy rynku - siła rynkowa operatorów dominujących - kluczowa rola pętli lokalnej

W dyrektywie⁽⁶⁾ o pełnej konkurencji, Komisja rozróżniła pewne przyjęte detaliczne usługi telefoniczne: wstępne łączenie, miesięczną dzierżawę, lokalne rozmowy, regionalne rozmowy i rozmowy na dużą odległość. Podczas gdy kategorie usług muszą być bliżej monitorowane, w szczególności dana szybkość zmian technologicznych, i regularnie ponownie oszacowywana w oparciu o indywidualne przypadki, te usługi są obecnie zwyczajnie nie zastępowalne jedna drugą, i dlatego mogłyby być traktowane jako formujące się różne rynki powiązane.

Pętla lokalna jest pierwszoplanową częścią infrastruktury umożliwiającą dostarczanie detalicznych usług telekomunikacyjnych. Dwie kategorie detalicznych usług rynkowych są wymagane:

- pierwsza to tradycyjne detaliczne usługi telefonów stacjonarnych oferowane użytkownikom domowym, profesjonalistom, małym przedsiębiorstwom i wielkim instytucjom. Ten rynek jest już bardzo dobrze rozwinięty i dojrzały,

- drugim jest nowo wyłaniający się rynek składający się z szybkich usług telekomunikacyjnych, które mogą być dostarczone do pętli lokalnej w formie usług DSL.

Dodatkowo, pętla lokalna jest towarem, artykułem handlowym, produktem, który może być wyceniony i dochodowy dla konkurentów: to oznacza, że jak tylko umożliwiony jest dostęp do części sieci operatora dominującego rozwija się dostęp do nowego rynku, który jest także rynkiem właściwym branym pod uwagę.

W wyniku liberalizacji usług telefonii głosowej od dnia 1 stycznia 1998 r. w większości Państw Członkowskich, oferty usług nowych podmiotów rozwinęły się szybko w szczególności w zakresie rynku rozmów międzynarodowych i w mniejszym stopniu w zakresie rynku rozmów regionalnych. Jednocześnie, biorąc pod uwagę koszt inwestycji w infrastrukturę lokalnej sieci dostępu i/lub zależność odnośnie do usług oferowanych przez operatora dominującego, konkurencja w dostarczaniu pełnych usług z zakresu telefonii głosowej (włączając połączenie, miesięczną dzierżawę i rynek rozmów lokalnych) jest skoncentrowany na klientach instytucjonalnych w obszarach zurbanizowanych. W wyniku tego każdy z rynków jest w innej sytuacji i o ile udział operatorów dominujących w rynku zmalał w zakresie rynków rozmów międzynarodowych i regionalnych, wciąż dostarczają większość usług dostępu dla użytkownika końcowego - połączenie i dzierżawa linii - oraz mają udział w rynku rozmów lokalnych wynoszący, poza Wielką Brytanią, znacznie ponad 90 % a w większości przypadków jest on bliski 100 %.

Lokalna sieć dostępu należąca do operatorów dominujących (np. miedziane kable łączące użytkownika końcowego z najbliższym urządzeniem rozdzielającym) nie jest jedyną infrastrukturą techniczną pozwalającą na dostarczanie detalicznych usług użytkownikowi końcowemu. Inną taką alternatywą jak sieć światłowodowa, pętla bezprzewodowa lub unowocześniona sieć telewizji kablowej. Jednakże żadna z tych alternatyw nie może być brana pod uwagę jako ekwiwalent. Sieć światłowodowa jest obecnie konkurencyjna w górnej części łącza transmitującego i, biorąc pod uwagę detaliczną dystrybucję sieci, w specjalnych niszach jak sieć łącząca budynki biurowe lub dokładnie zdefiniowanych obszarach geograficznych. Pętle bezprzewodowe pojawią się w bliskiej lub średnio terminowej przyszłości i nakierowane są na specyficzne potrzeby klientów profesjonalnych i małych firm lub indywidualnych użytkowników końcowych ze specyficznymi potrzebami, ale pozostają nieekonomiczne do zastosowania dla znacznej większości użytkowników domowych. Sieci kablowe, które zostały przeznaczone na potrzeby jednokierunkowej telewizji wymagają kosztownych unowocześnień, aby dostarczały dwukierunkowe usługi telekomunikacyjne i dostarczały szybkich usług przez kabel, co pociąga za sobą dzielenie możliwości przewodu kanałowego, co oznacza że nie oferuje tak samo szybkiego przesyłu danych przez modemy kablowe jak miedziane łącza z zastosowaniem technologii DSL, która jest dedykowana pojedynczemu użytkownikowi końcowemu. Dodatkowo sieci kablowe na ogół, może z wyjątkiem niektórych krajów gdzie sytuacja byłaby oceniana na bazie merytorycznej, nie mają zasięgu krajowego, który pozwoliłby nowym podmiotom obsługiwać obszar geograficzny rynku taki jak operatorzy dominujący, czy też dostarczać detalicznych usług tradycyjnej telefonii głosowej lub nowych usług DSL. Inne innowacyjne technologie takie jak użycie sieci energii elektrycznej nie wydają się być obecnie technicznie lub ekonomicznie wykonalnym rozwiązaniem. Ale z czasem może się to zmienić, w chwili obecnej żadna z tych alternatywnych sieci ani nawet ich połączenie nie może być brana pod uwagę do celów detalicznego dostarczania wąsko i szerokopasmowych usług telekomunikacyjnych na poziomie krajowym porównując z miedzianymi łączami operatorów dominujących.

Lokalna sieć dostępu należąca do operatorów dominujących była rozwijana na poziomie krajowym w każdym z Państw Członkowskich. Nowe podmioty mają licencje przyznane przez władze krajowe i oczekuje się, że będą konkurowali na rynkach krajowych. Dlatego rynkiem geograficznym, na którym konkurencja rozwijałaby się normalnie, w przypadku braku wąskiego gardła, jest terytorium krajowe każdego z Państw Członkowskich: to jest to, co stało się już z rozmowami międzynarodowymi i dalekiego zasięgu, dla których posiadanie dostępu przez wzajemne połączenia, nie jest hamowane przez wąskie gardło rozwoju ofert na poziomie krajowym przez nowe podmioty. Problem wąskiego gardła doświadczony jak dotąd przy dostarczaniu usług dostępu i rozmów lokalnych oraz obecnie przy dostarczaniu szybkich usług nie zablokował nowym podmiotom rozwinięcia sieci lokalnej, w większym stopniu, na terenach gęsto zaludnionych, ale te sieci zwyczajnie nie dają możliwości konkurowania na poziomie krajowym w równoprawnym zakresie z operatorami dominującymi, udostępniającymi taki sam pełen zakres usług (patrz poniżej). Terytorium Państw Członkowskich jest, zgodnie z istniejącym orzecznictwem, znaczną częścią wspólnego rynku.

Tak więc, bez uwolnionego dostępu do pętli lokalnej operatora dominującego, i pomimo znaczącego ostatnio kroku jakim jest wprowadzenie operatorów preselekcji dla rozmów telefonicznych, nowe podmioty nie są w stanie konkurować na niektórych rynkach włączając dostarczanie szybkich usług do większości użytkowników końcowych. Sytuacja ta może ulec zmianie w dłuższym okresie czasu. Dalsze postępy powinny być bliżej monitorowane.

Dominujący operatorzy cieszą się dominującą pozycją na tradycyjnym - wąskopasmowym - rynku usług telefonicznych. Jest to oczywiste analizując udziały operatorów dominujących w rynku - najbardziej tradycyjny sposób wyceny dominacji. Udział w rynku operatora dominującego wynosi w każdym wypadku dużo powyżej 50 %, nawet na najbardziej konkurencyjnym rynku detalicznym (rozmowy międzynarodowe) w najbardziej otwartych geograficznie rynkach, Zjednoczone Królestwo, gdzie liberalizacja rozpoczęła się już w latach 1980. Jak zaznaczono powyżej na innych rynkach, takich jak rozmowy lokalne udział w rynku operatorów dominujących wynosi w większości wypadków dużo powyżej 90 %, a często blisko 100 %.

Podczas gdy wzajemne połączenia i wybór preselekcji operatora pozwalają na rozpoczęcie konkurencji na rynku rozmów długodystansowych i międzynarodowych, pętla lokalna jest kluczowym elementem infrastruktury dla dostarczenia dostępu do usług dla użytkownika końcowego (np. połączenie i dzierżawa linii) i pozostaje pod kontrolą operatorów dominujących. Pomimo to, w niektórych krajach preselekcja operatora pozwala także na dostarczanie usług rozmów lokalnych (zapoczątkowanie rozmowy) przez alternatywnych operatorów, ale nie jest to przypadek gdzie pętla lokalna jest także kluczem do infrastruktury do wprowadzenia usług rozmów lokalnych. Dlatego pętla lokalna jest wąskim gardłem infrastruktury dla dystrybucji na poziomie krajowym dostępu detalicznego i także w większości usług rozmów lokalnych, które tworzą dwa powiązane rynki niezastępowalnych usług.

Sytuacja na nowych rynkach szybkich usług jest mniej oczywista. Tam gdzie nowe szybkie usługi są oferowane obecność operatorów dominujących jest niemniej jednak już silna i w obecnych warunkach byliby oni w stanie umocnić swoją pozycję dominującą tak samo na nowych rynkach, posiadając swój uprzywilejowany dostęp do użytkownika końcowego przez istniejącą na poziomie krajowym sieć łącz miedzianych.

Tak więc wydaje się, że kontrola operatorów dominujących na poziomie krajowym nad pętlą lokalną mocno przekłada się na zachowanie ich dominującej pozycji na istniejących rynkach detalicznych telefonii głosowej, pomimo ich liberalizacji, lub ugruntowując podobną pozycję na nowych, wschodzących rynkach usług szerokopasmowych. Łącza miedziane należące do operatora dominującego są kluczowym elementem infrastruktury dla dostarczania: i) dostępu do detalicznych usług telefonii głosowej, co zawiera zakończenie rozmowy; ii) usługi rozmów lokalnych (zapoczątkowanie)⁽⁷⁾; i iii) szerokopasmowe usługi dla użytkownika końcowego. Te usługi tworzą trzy powiązane rynki.

Wymagane podanie rozmiaru inwestycji, absolutnego kosztu duplikowania sieci na poziomie krajowym operatorów dominujących z porównywalnym stopniem dostępu do ludności jest raczej barierą przy uczestnictwie dla każdego konkurenta. Ta infrastruktura wydaje się być przy dostępnych technologiach ekonomicznie niewykonalna⁽⁸⁾, lub bezpodstawnie trudna do powtórzenia na poziomie krajowym⁽⁹⁾ w rozsądnym okresie czasu, nawet dla najważniejszych konkurentów istniejących operatorów dominujących, w szczególności dominujący operatorzy z innych Państw Członkowskich, którzy rozwijają swoje działania w sąsiadujących krajach europejskich, same lub we współpracy z innymi.

Odmowa przez operatora dominującego oddania dostępu konkurentom do swoich pętli lokalnych jest w ten sposób eliminacją możliwości dla nowych podmiotów na konkurowanie na całym rynku krajowym⁽¹⁰⁾ na trzy, wymienione usługi, i mogą oni być ograniczeni do regionalnych lub lokalnych rynków, na których odniosły już sukces w budowaniu alternatywnych sieci. Jest wysoce mało prawdopodobne, że wszystkie te alternatywne sieci połączone razem będą w stanie w sensownym przedziale czasu dorównać zasięgiem na poziomie krajowym sieciom łączy miedzianych operatorów dominujących i dotrzeć do całej populacji klientów. Dlatego uważa się, że pętla lokalna jest obecnie najistotniejsza i w ten sposób jest konieczna konkurentom w celu umożliwienia im konkurowania na poziomie krajowym na równych zasadach gry z operatorami dominującymi na trzech tożsamych detalicznych rynkach usług i adresowaniu ich do takiej samej populacji klientów.

Podana szybkość zmian technologicznych i rozwój sytuacji rynkowej, która wpływa na techniczną i ekonomiczną wycenę alternatyw dla łącz miedzianych, obecna analiza może wymagać przejrzenia i jest bez uszczerbku dla decyzji w indywidualnych przypadkach.

4. ZASTOSOWANIE REGUŁ KONKURENCJI

4.1. Obowiązek udostępnienia pętli lokalnej przez operatora dominującego, zgodnie z regułami konkurencji

Odmowa udostępnienia pętli lokalnej konkurentom żądającym dostępu prowadzi do możliwości powstania różnych form nadużyć pozycji dominującej na mocy art. 82 Traktatu.

- Odmowa zawarcia umowy: rozpatrzone trzy stosowne rynki, na których operator dominujący jest jedynym usługodawcą poprzez pętlę lokalną, odmowa na zezwolenie konkurentom posiadania dostępu do pętli lokalnej operatora dominującego może na mocy niektórych warunków być w sprzeczności z art. 82, jeżeli uniemożliwiałoby to jakiemukolwiek konkurentowi na stosownych rynkach na poziomie krajowym i jeżeli jest to niezbędne do dostarczania na poziomie krajowym usług do użytkownika końcowego jak okazuje się być w obecnym przypadku. Dominujący operator musiałby udostępnić pętlę lokalną dla wszystkich konkurentów na nie mniej korzystnych warunkach niż własne możliwości wykonywania działań. Żądanie dostępu do pętli lokalnej może nastąpić pod pewnymi warunkami:

- odpowiednia przepustowość w sieci operatora dominującego musi być osiągalna, aby umożliwić dostęp,

- odmowa dostępu ograniczałaby pojawianie się nowych usług lub blokowała jakiegokolwiek konkurenta na stosownych rynkach zgodnie z definicją powyżej,

- strona żądająca jest gotowa płacić niedyskryminującą cenę za dostęp,

- nie ma obiektywnego wytłumaczenia odmowy dostępu.

- Dyskryminacja: na rozpatrzonych, trzech wymienionych rynkach, gdzie operator dominujący już umożliwia dostęp do pętli lokalnej do przynajmniej jednego operatora, będącego własnym, finansowo zależnym przedsiębiorstwem, odmowa dostępu może na mocy pewnych warunków płatniczych prowadzić do dyskryminacji i stanowić nadużycie pozycji dominującej.

- Limitowanie produkcji, rynków, lub rozwoju technicznego ze szkodą dla konsumentów. Odmowa dostępu w formie dostępu współdzielonego lub pełnego otwarcia może w pewnych warunkach ograniczać rozwój rynków wschodzących takich jak usługi szybkiej telekomunikacji i Internetu lub utrudniać rozwój konkurencyjności na istniejących rynkach takich jak usługi tradycyjnej telefonii głosowej.

Operator dominujący, poprzez tworzenie współdzielonego dostępu na szybkie usługi (patrz: pkt 2) pod warunkiem kontynuowania dostarczania swoich własnych wąskopasmowych usług telekomunikacyjnych do tego samego użytkownika końcowego i poprzez odmowę dopuszczenia innych firm do korzystania z sieci dostępu danego operatora, może być w pewnych warunkach zachowaniami antykonkurencyjnymi. Takie ograniczenia prowadzą do zakłócania konkurencji, poprzez ograniczanie możliwości konkurentów do wejścia na rynki lub rozwinięcia własnej działalności, i, biorąc pod uwagę fakt, że pełne otwarcie zostało z powodzeniem wprowadzone w wielu krajach, musiałoby być obiektywnie usprawiedliwione.

4.2. Obowiązki operatorów dotyczące warunków dostępu i wyceny

Tam gdzie dominujący operatorzy formalnie nie odmawiają żądaniom częściowego lub pełnego otwarcia pętli lokalnej, ale ustanawiają zastaw warunków dostępu, które ograniczają konkurencję, lub pojawiają się inne formy nadużyć, które również stoją w sprzeczności z art. 82 Traktatu.

- Opóźnienia. Dostęp powinien być umożliwiany natychmiastowo. Jeżeli przyznawanie dostępu jest opóźniane, operator dominujący mógłby w praktyce zarezerwować sobie wschodzący rynek szybkich usług opartych na technologiach DSL, rozszerzając w ten sposób swoją dominującą pozycję w dziedzinie nowych działań w sieci, lub odraczania możliwości nowym podmiotom konkurowania na równych zasadach gry na poszczególnych, powiązanych rynkach telefonii głosowej. Efektami takich opóźnień bez podania obiektywnych przyczyn mogłoby to tak samo, przynajmniej w krótkim okresie czasu, być traktowane jako bezprawna odmowa przyznania dostępu i zasądzone na mocy art. 82 na takiej samej podstawie jak odmowa.

- Dyskryminacja. Antykonkurencyjna dyskryminacja może przybrać wiele różnych form, takich jak dyskryminujące opłaty, opóźnienia w przyznawaniu dostępu lub opóźnienia w rozwiązywaniu problemów technicznych związanych z dostępem, w technicznej konfiguracji dostępu i w konkretnym przypadku dostęp do pętli lokalnej (np. jeżeli dostęp nie zawiera systemu operacyjnego i usług pomocniczych lub innych funkcji stosowanych przez operatora dominującego przy oferowaniu usług przez pętlę lokalną), dyskryminacji w terminach w których rozmieszczenie jest (lub nie) oferowane. Takie praktyki mogłyby tworzyć dyskryminacyjne zachowania jak określono w art. 82 lit. c).

- Nadużycia cenowe. Cena może być innym sposobem stosowanym przez operatorów dominujących, w sytuacji gdy przyznany jest formalnie dostęp do pętli lokalnej, do ograniczania konkurencji. Trzy główne kategorie nadużyć mogą się potencjalnie pojawić. Nadmierna cena dostępu do pętli, grabieżcze ceny usług oferowane użytkownikom końcowym lub drastyczne ograniczanie marży włączanej w ceny końcowe może być uważane za naruszenie art. 82 Traktatu. Zakres drastycznego ograniczania marży na ogół jest większy w rejonach w których taryfy operatorów dominujących nie zostały zrównoważone w celu odzyskania poniesionych kosztów.

5. ZASTOSOWANIE SZCZEGÓLNYCH ZASAD DLA SEKTORA (ONP)

5.1. Uwagi ogólne

Ramy zasad otwartej sieci (Open Network Provision) dotyczą harmonizacji warunków dla otwartego i efektywnego dostępu do, i użytkowania, publicznej sieci telekomunikacyjnej oraz, w danym przypadku, publicznych usług telekomunikacyjnych. Dyrektywa ONP określająca warunki dostępu, i użytkowanie, określonych rodzajów sieci i/lub usług; tak więc dyrektywa o łączach dzierżawionych⁽¹¹⁾ dotyczy dostępu i użytkowania zdolności przesyłowych łącz dzierżawionych, dyrektywa o telefonii głosowej⁽¹²⁾ dotyczy dostępu i użytkowania publicznych sieci telefonicznych i usług, włączając dostęp do specjalnych unowocześnień, i dyrektywę o wzajemnych połączeniach⁽¹³⁾ dotyczącą wzajemnych połączeń i dostępie do sieci publicznej telekomunikacji i usług w ogóle.

"Otwarty dostęp do sieci" jak przedstawiono w dyrektywach ONP oznacza czynienie dostępnymi pewnej części lub fragmentów istniejącej sieci do użytkowania przez inne strony nie pociągając za sobą zakłóceń działania elementu(-ów) właściciela sieci. Obowiązki w sektorze poszczególnych dyrektyw o zawieraniu umów lub spełniania żądań o dostęp do sieci (co stosuje się do operatorów uznanych za mających znaczącą siłę rynkową) nie zobowiązuje operatorów dominujących do wprowadzania pełnego, nieograniczonego dostępu do pętli lokalnych, pomimo że jest to bez uszczerbku dla zobowiązań na wprowadzanie "dostępu" który może być narzucany na dominującego operatora na mocy zasad konkurencji. Tylko dyrektywa o łączach dzierżawionych upoważnia wymienionych operatorów do dzierżawienia zdolności przesyłowej na mocy zharmonizowanych warunków dla stron trzecich na ich wyłącznych prawach.

5.2. Specjalny dostęp do sieci

Współdzielony dostęp wysokich częstotliwości sygnału pętli lokalnej jest gwarantowany przez art. 16 dyrektywy o telefonii głosowej i art. 4 dyrektywy o wzajemnych połączeniach. Dostęp do usług szybkiego strumienia bitowego jest gwarantowany przez art. 16 dyrektywy o telefonii głosowej i przepisy o dostarczaniu sprzężonych zdolności przesyłowych (tzw. back-haul) przez art. 10 dyrektywy o łączach dzierżawionych. Pełny, uwolniony dostęp do pętli lokalnej nie jest objęty dyrektywą ONP.

Tam gdzie operator jest uznany za posiadającego znaczącą siłę rynkową na mocy dyrektywy o telefonii głosowej dostarcza współdzielonego dostępu do pętli lokalnej dla swoich własnych usług, przyznaje sobie specjalny dostęp do sieci, w granicach, w jakich robi użytek ze stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej do dostarczania publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych. W takich okolicznościach, notyfikowany operator musi stosować podobne warunki do innych organizacji dostarczających podobne usługi, i musi dostarczyć specjalnych udogodnień dostępu do sieci i informacji dla wszystkich na takich samych zasadach, i takiej samej jakości jaką wprowadza dla swoich własnych usług lub podmiotów finansowo od niego zależnych albo partnerów (Dyrektywa 98/10/WE, art. 16 ust. 7).

Tam gdzie notyfikowany operator nie dostarcza jeszcze samemu takiego dostępu, musi przynajmniej rozpatrywać⁽¹⁴⁾ uzasadnione wnioski o specjalny dostęp do sieci. Biorąc pod uwagę, że większość operatorów WE przyznaje sobie współdzielony dostęp do pętli lokalnej na swoje własne usługi, żądanie na taki dostęp złożone przez nowych podmiotów nie może być uważane za żądanie nierozsądne. Dlatego, obowiązek rozpatrywania wniosków o dostęp może zostać odrzucony tylko jeżeli dwa następujące warunki są spełnione jednocześnie (art. 16 ust. 1):

- istnieją technicznie i ekonomicznie wykonalne alternatywy dla żądanego specjalnego dostępu, i

- żądany dostęp jest niedostosowany w stosunku do dostępnych zasobów potrzebnych na spełnienie żądania.

Ponieważ współdzielony dostęp dotyczy istniejących pętli lokalnych, rzadko będzie następował wypadek, że zasoby są niewystarczające do spełnienia żądań, a więc w większości wypadków obydwa warunki na odmowę dostarczenia dostępu nie wystąpią. Każda taka odmowa musiałaby być uzasadniona w zależności od przypadku.

5.3. Usługi szybkiego strumienia bitowego

Dostarczanie usług szybkiego strumienia bitowego nie jest obowiązkowe na mocy prawa wspólnotowego, ale tam gdzie operator dominujący dostarcza usług strumienia bitowego DSL dla własnych usług, przedsiębiorstwo zależne lub strona trzecia, zatem, zgodnie z prawem wspólnotowym, musi dostarczyć takich form dostępu dla pozostałych na przejrzystych warunkach (dyrektywa 98/10/WE, art. 16 ust. 7).

Dostęp do szybkiego strumienia bitowego nie może być uznawany za ekonomicznie lub technicznie równorzędny z dostarczaniem dostępu do łączy miedzianych w pętli lokalnej, ponieważ usługi szybkiego strumienia bitowego wymagają od nowego podmiotu wykorzystania szybkich modemów i innego sprzętu dostarczonego przez operatora dominującego, co w konsekwencji ma wpływ na zarządzanie usługą, i nakłada ograniczenia na rodzaj modemów, które klient nowego podmiotu może kupić lub wynająć⁽¹⁵⁾.

5.4. Zdolność przesyłowa łączy dzierżawionych

Operatorzy uznani jako posiadający znaczącą siłę rynkową w istniejącej publicznej sieci telefonicznej muszą być też uznani za posiadających znaczącą siłę rynkową na mocy dyrektywy⁽¹⁶⁾ o łączach dzierżawionych 92/44/EWG. Jako tacy mają oni obowiązek dostarczać dzierżawy zdolności przesyłowej do innych na takich samych zasadach i takiej samej jakości jaką dostarczają dla swoich własnych usług, lub podmiotów finansowo od nich zależnych albo partnerów (dyrektywa o łączach dzierżawionych 92/44/EWG, art. 8 ust. 2).

Kiedy notyfikowany operator oferuje usługę szybkiego strumienia bitowego, to na ogół przenosi ruch konsumenta do jednego lub więcej punktów w których usługodawca może się przełączyć, tak więc usługodawca nie musi budować swojej nowej sieci do wszystkich, lokalnych urządzeń służących wymianie danych. Tam gdzie wewnętrznie jest wprowadzona dzierżawiona zdolność przesyłowa, nie dyskryminując stosuje się przepisy art. 8 ust. 2 dyrektywy 92/44/EWG.

5.5. Kolokacja

Aby udzielanie praw dla uwolnionego dostępu do pętli lokalnej było efektywne musi towarzyszyć prawo o kolokacji. Krajowe organy regulacji (NRA) muszą podjąć kroki w celu zapewnienia, że strony trzecie, którym przyznano nieograniczony dostęp do pętli lokalnych, są również w stanie rozlokować sprzęt w pomieszczeniach operatora pętli lokalnej. Artykuł 11 dyrektywy w sprawie wzajemnych połączeń 97/33/WE, potwierdza prawo Państw Członkowskich do nakładania sposobów kolokacji. Tam gdzie fizycznie kolokacja jest niemożliwa z powodów ograniczeń przestrzeni, krajowe urzędy regulacji mogą wymagać zaopatrzenia dla "wewnętrznego przedziału wskazań" we wzajemne połączenia (nazywane czasem wirtualną kolokacją), według których strony trzecie są w stanie łączyć ze sobą sprzęt, który został zainstalowany w najbliższej odległości. Badania przeprowadzone dla Komisji dostarczyły zbioru zaleceń i praktycznych wskazówek dla NRA i operatorów rozlokowania sprawie wdrażania kolokacji⁽¹⁷⁾.

Organy nadzorujące będą potrzebowały odnieść się zarówno do jednorazowych kosztów tworzenia rezerw i kosztów kolokacji, ponieważ są one częścią całego pakietu dla nowych podmiotów poszukujących zysku z możliwości nieograniczonej pętli lokalnej. Najbardziej właściwym sposobem odzyskania takich jednorazowych kosztów jest możliwe na bazie ustalenia wcześniejszej opłaty. Alternatywnie, jeżeli koszty zrodzone przez operatora dominującego są zwracane okresowo, mogłoby to wprowadzać czynnik ryzyka do kalkulacji opłaty.

6. OBOWIĄZKI KRAJOWYCH ORGANÓW DS. REGULACJI I KONKURENCJI

Krajowe organy ds. regulacji, ustanowione we wszystkich Państwach Członkowskich UE przez ustawodawstwo krajowe przystosowane do transpozycji dyrektyw WE, są odpowiedzialne za stosowanie uregulowań sektorowych w dziedzinie telekomunikacji. Wspólnota prowadzi politykę wspierania konkurencji w sektorze infrastruktury jak również e sektorze usług a NRA muszą to brać pod uwagę w swoich działaniach. Krajowe organy ds. regulacji mogą również rozważać wprowadzenie "szybkiej ścieżki" dla rozwiązywania sporów, która pozwoli na szybkie rozstrzygnięcie sporów w przedmiocie uwolnionego dostępu.

NRA mają szczególną rolę do odegrania w definiowaniu zbioru warunków i wymagań dotyczących ofert uwolnionego dostępu do pętli lokalnej operatorów dominujących. W zakresie cen i kosztów, podczas wprowadzania w życie zasad przejrzystość i orientacji na koszty dotyczących dostępu do pętli lokalnej dominującego operatora, powinny one przestrzegać następujących zasad:

- zasady kosztów i wyceny powinny być przejrzyste i mieć obiektywne podstawy,

- zasady wyceny powinny zapewnić, że operator dominujący jest w stanie pokryć odnośne koszty plus rozsądny zysk,

- wycena pętli lokalnych powinna być zgodna z celem popierania uczciwej i trwałej konkurencji, i wprowadzania efektywnych bodźców dla inwestycji w alternatywne infrastruktury lokalnej sieci dostępu⁽¹⁸⁾,

- zasady wyceny powinny zapewniać, że nie powstaną zakłócenia na rynku, w szczególności drastyczne zmniejszanie marży między cenami hurtowymi a sprzedażą detaliczną oferowaną przez operatora dominującego.

W niektórych przypadkach, te zasady mogą być ze sobą w sprzeczności, w szczególności w sytuacji, gdy taryfy detalicznej sprzedaży operatora dominującego są zakłócane w wyniku odziedziczonej nierównowagi w taryfach i powtarzających ograniczeniach przy ponownym równoważeniu taryf. W tych okolicznościach, NRA mogą brać pod uwagę środki przejściowe, które pozwolą ominąć zakłócenia konkurencji w krótkiej perspektywie czasowej, jednocześnie chroniąc konkurencję w długiej perspektywie czasowej.

Wspólnotowe reguły konkurencji wciąż mają zastosowanie w dodatku do uregulowań sektorowych a NRA, tak jak każdy inny organ władzy publicznej, są zobowiązane do przestrzegania postanowień Traktatu WE⁽¹⁹⁾. W konsekwencji, Komisja w Nocie o Dostępie⁽²⁰⁾ stwierdziła, że NRA, podejmując decyzje dotyczące niektórych porozumień o dostępie, muszą przestrzegać zarówno zasad ONP specyficznych dla sektora jak i ogólnych reguł konkurencji. Decyzje podejmowane przez NRA przy zastosowaniu specyficznej dla sektora legislacji mogą być przedmiotem badań w świetle reguł konkurencji WE. Takie same reguły stosuje się w odniesieniu do krajowych organów ds. konkurencji. Biorąc pod uwagę przedsiębiorstwa publiczne lub przedsiębiorstwa, którym Państwa Członkowskie przyznają prawa specjalne lub wyłączne, art. 86 Traktatu wyraźnie wymaga od Państw Członkowskich niepodejmowania działań ani utrzymywania w mocy żadnych reguł sprzecznych z zasadami Traktatu, w szczególności z regułami konkurencji. Szerzej, co się tyczy wszystkich przedsiębiorstw, art. 10 Traktatu wymaga od Państw Członkowskich zapewnienia wypełnienia obowiązków wynikających z Traktatu i powstrzymywania się od stosowania środków, które mogłyby zagrozić realizacji jego celów.

Trybunał orzekł⁽²¹⁾ w szczególności, że art. 10 (dawny art. 5) i art. 86 (dawny art. 90) Traktatu EWG muszą być interpretowane następująco:

i) zakazują władzom krajowym zachęcania zawierania porozumień w sprawie taryf będących w sprzeczności z art. 81 ust. 1 lub art. 82 Traktatu, w odpowiednim przypadku;

ii) sprzeciwiają się zatwierdzaniu przez te władze taryf wynikających z takich porozumień.

Będzie to też miało zastosowanie do praktyk naruszających art. 82. Komisja będzie badać czy Państwa Członkowskie, w szczególności NRA lub organy ds. konkurencji, utrzymują lub wprowadzają środki będące w sprzeczności ze wspólnotowymi regułami konkurencji i dlatego albo naruszają art. 86 Traktatu, czytaj w powiązaniu z art. 82, lub art. 10 Traktatu, także czytaj w powiązaniu z art. 82. W takim wypadku, Komisja podejmuje odpowiednie działania.

7. WNIOSEK

Wprowadzenie dostępu do pętli lokalnej dla wszystkich nowych podmiotów podniesie poziom konkurencyjności i innowacyjności technologicznej w lokalnym dostępie do sieci, co kolejno będzie stymulowało konkurencyjność w dostarczaniu pełnego zakresu usług telekomunikacyjnych od prostej telefonii głosowej do usług szerokopasmowych multimediów i szybkiego Internetu do konsumenta.

Te trzy środki dostępu do pętli lokalnej rozpatrzone w pkt 2 uzupełniają się wzajemnie i powinny być dostępne jako oferty rynkowe. Razem służą one wspieraniu konkurencyjności i poprawie wyboru dla wszystkich użytkowników, poprzez zezwolenie rynkowi na decydowanie, która oferta najlepiej spełnia potrzeby użytkowników, biorąc pod uwagę rozwijające się wymagania użytkowników i technicznych oraz inwestycyjnych wymagań graczy rynkowych. Będzie to stymulowało rozwijanie dostępu do usług szybkiego Internetu dla małych przedsiębiorstw i konsumentów, ułatwiając wzrost handlu elektronicznego i przedsiębiorstw elektronicznych.

Reguły konkurencji stosują się do każdego przypadku, a odmowa przez dominujących operatorów otwarcia pętli lokalnej dla konkurentów żądanego dostępu może prowadzić do różnych form nadużyć pozycji dominującej na mocy art. 82 Traktatu, takich jak odmowa zawarcia umowy i limitowanie produkcji, rynków, lub technicznego rozwoju ze szkodą dla konsumentów. Tam gdzie dostęp jest przekazany, uczciwe i niedyskryminujące warunki dostępu decydują o powodzeniu otwarcia pętli lokalnej, i rozwój konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych, w szczególności szybkich usług. Wymaga to bliskiego monitorowania opóźnień, wyceny i związanych z umową ustaleń między operatorami dominującymi a nowymi podmiotami.

Komisja jest pewna, że rekomendowane otwarcie pętli lokalnych będzie znaczącym, nowym krokiem w kierunku bardziej konkurencyjnych i efektywnych rynków telekomunikacyjnych, i będzie ułatwiało przyspieszanie rozwoju usług internetowych.

______

⁽¹⁾ KOM(1999) 539.

http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/review99/review99en.pdf⁽²⁾ Dz.U.... (dotychczas nieopublikowany).

⁽³⁾ KOM(1999) 537, 11 listopada 1999 r., Piąty raport w sprawie wykonania zastawu rozporządzeń o telekomunikacji, patrz:

http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/5threport.html⁽⁴⁾ Bezprzewodowe pętle lokalne, sieć linii energetycznej itd., oprócz tego sieci telewizji kablowej.

⁽⁵⁾ Komunikat Komisji w sprawie rezultatów konsultacji publicznych na rok 1999 przegląd materiałów (KOM(2000)...).

⁽⁶⁾ Dyrektywa 96/19/WE, motyw 20 (Dz.U. L 74 z 22.3.1996, str. 13).

⁽⁷⁾ Tam gdzie selekcja operatora i preselekcja jest jeszcze dostępna dla usług rozmów lokalnych (zapoczątkowanie).

⁽⁸⁾ Patrz: orzeczenie TS z dnia 26 listopada 1998 r. Oscar Bronner GmbH & Co. KG v Mediaprint Zeitungs- und Zeitschriftenverlag GmbH & Co. KG, Mediaprint Zeitungsvertriebsgesellschaft mbH & Co. KG and Mediaprint Anzeigengesellschaft mbH & Co. KG. Sprawa C-7/97, ust. 44.

⁽⁹⁾ Wyjątek stanowić mogą najmniejsze kraje WE, Luksemburg.

⁽¹⁰⁾ Patrz: Oscar Bronner, orzeczenie ust. 38.

⁽¹¹⁾ Dyrektywa Rady 92/44/EWG z dnia 5 czerwca 1992 r. w sprawie zastosowania zasady otwartej sieci do łączy dzierżawionych (Dz.U. L 165 z 19.6.1992, str. 27), zmieniona dyrektywą 97/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r. (Dz.U. L 295 z 29.10.1997, str. 23) i decyzja Komisji 98/80/WE z dnia 7 stycznia 1998 r. (92/44/EWG, Dz.U. L 14 z 20.1.1998, str. 27).

⁽¹²⁾ Dyrektywa 98/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie zastosowania zasady otwartej sieci dla telefonii głosowej (Dz.U. L 101 z 1.4.1998, str. 24).

⁽¹³⁾ Dyrektywa 97/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r. w sprawie wzajemnego połączenia w telekomunikacji w odniesieniu do zapewnienia powszechnej usługi i współdziałania poprzez stosowanie zasad przepisów o otwartej sieci (ONP), (Dz.U. L 199 z 26.7.97, str. 32), zmieniony dyrektywą 98/61/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1998 r. w odniesieniu do przenośności numeru operatora i preselekcji operatora (Dz.U. L 268 z 3.10.1998, str. 37).

⁽¹⁴⁾ Dyrektywa 98/10/WE narzuca obowiązek zawierania "umów" na żądanie. Dyrektywa 97/33/WE nakłada silniejszy obowiązek "spełniania" żądań.

⁽¹⁵⁾ Międzynarodowa standaryzacja nie osiągnęła jeszcze poziomu, który gwarantowałby współdziałanie między systemami DSL pochodzącymi od różnych producentów bez wprowadzania znaczących strat w świadczeniach.

⁽¹⁶⁾ Patrz ISPO http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/en/commen. htm#misc

1 stycznia 2000 r. - Informacja otrzymana od Państw Członkowskich dotycząca organizacji o znaczącej sile rynkowej.

⁽¹⁷⁾ Patrz http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/en/Study-en.htm styczeń 1999 r. "zalecenia praktyczne dla rozlokowania i innych współdzielonych urządzeń dla infrastruktury telekomunikacyjnej" - zasięgnięta opinia przez Eutelis/Horrocks Technology/Tera Consultants

⁽¹⁸⁾ W zasadzie może być to wprowadzone na bazie systemu wyceny opartej na kosztach bieżących. Koszty bieżące są kosztami budowy wydajnego, nowoczesnej, równorzędnej infrastruktury i wprowadzenia takiej usługi po bieżących cenach.

⁽¹⁹⁾ Patrz sprawa 66/86 (Ahmed Saeed).

⁽²⁰⁾ Patrz Nota o dostępie, ust. 19.

⁽²¹⁾ Patrz wspomniana powyżej sprawa 66/86 (Ahmed Saeed), ust. 58.

ZAŁĄCZNIK

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Techniczna analiza dostępu do pętli lokalnej

1. SPOSOBY UWALNIANIA DOSTĘPU DO PĘTLI LOKALNEJ

1.1. Pełne otwarcie pętli lokalnej

W przypadku pełnego otwarcia pętli lokalnej, łącze miedziane jest dzierżawione stronie trzeciej na wyłączne użytkowanie. Finansujący straci kontrolę nad relacjami ze swoimi klientami na dostarczanie usług komunikacyjnych, i żadne obowiązki usługi powszechnej finansującego nie będą dłużej odnosić się do tego szczególnego klienta.

Przykłady użycia:

Przykład i): Klient życzy sobie zmienić dostawcę usług telefonu i/lub łącza dzierżawionego, i nowy podmiot używa nieograniczonej pętli lokalnej, przejmuje abonent od operatora dominującego i dostarcza konkurencyjne usług. (Jak wspomniano powyżej, kilka nowych podmiotów ogranicza się do oferowania prostych tego typu usług; one wolą dostarczać usług szerokopasmowego przekazywania danych lub wielousługową ofertę przekazywania głosu i danych.)

grafika

Przykład ii): Nowy podmiot używa nieograniczonej pętli lokalnej do dostarczania usług szybkiego przekazywania danych do klienta przez drugą linię, używając jakiegokolwiek rodzaju modemu DSL. Klient zachowuje operatora dominującego jako dostarczyciela usług telefonicznych na pierwszej.

grafika

Pełny uwolniony dostęp do pętli lokalnej pozwoli konkurentom na dostarczanie swoim klientom różnorodnych i efektywnych finansowo usług szerokopasmowych, opartych na innowacyjnych technologiach DSL (np. HDSL dla dzierżawionych linii 2 Mbit/s, VDSL dla wysoko pojemnych obwodów aż do 50 Mbit/s, patrz Tabela). Z pewnością wniesie to wkład w poprawę konkurencyjności na rynku linii dzierżawionych i szerokopasmowych usług w Unii Europejskiej.

Tabela - Technologie dostępne przy dostarczaniu szerokopasmowych usług (1 łącze miedziane)

DSL (Digital Subscriber Line) cyfrowa linia abonencka, jest wszechstronnym pojęciem dla rodziny technologii, które zamieniają miedzianą pętlę lokalną w szerokopasmową linię zdatną do dostarczania wielokanałowego obrazu do domu.

Istnieje wiele odmian technologii DSL i ogólnie są znane jako xDSL. Każdy rodzaj technologii DSL ma unikalny zestaw charakterystyk w znaczeniu otrzymywanych osiągów (maksymalna szerokopasmowa pojemność), dystans na jakim maksimum osiągów jest zachowane (mierzony jako odległość od przełącznika), częstotliwość transmisji i koszt.

Główne technologie cyfrowej pętli abonenckiej (xDSL) wykorzystujące jedno łącze miedziane i niektóre ich charakterystyki i zastosowania:

Asymetryczne DSL (ADSL) - używane do szybkiego dostępu do Internetu

Symetryczne DSL, (SDSL) i szybkie symetryczne DSL (HDSL) - używane przy 2 Megabitowych łączach dzierżawionych

Bardzo szybkie DSL (VDSL) - używane do wysokopojemnych łączy dzierżawionych i usług szerokopasmowych

Więcej informacji na temat technologii DSL można znaleźć na stronie

http://www.adsl.com/adsl_forum.html

1.2. Współdzielony dostęp do pętli lokalnej

W tym rodzaju dostępu, wybrany operator kontynuuje dostarczanie usługi telefonicznej, podczas gdy nowy podmiot dostarcza szybkich usług przesyłania danych przez tą samą pętlę lokalną używając swoich własnych modemów szybkiego ADSL. Ruch telefoniczny i ruch danych są rozseparowane poprzez rozdzielnik przed przełącznikiem operatora dominującego. Pętla lokalna pozostaje podłączona, i jej część, do wybranej sieci przełączników.

Standaryzacja systemów ADSL osiągnęła poziom rozwoju zgodnie z którym istnieje umowa międzynarodowa na jej bezpieczne rozwinięcie w pętli lokalnej operatorów dominujących⁽¹⁾. Ponadto, branża wypracowała również komercyjne rozwiązania dla współdziałania systemów ADSL w środowisku wielu dostawców⁽²⁾.

Przykład: Nowy podmiot zaopatruje klienta w modem ADSL w celu połączenia do jego/jej posesji, i instaluje dostęp do multipleksera DSL lub DSLAM (które łączy modemy ADSL i moduł interfejsu sieci) za zgodą operatora dominującego, na mocy zgody na kolokację.

Interfejs między systemem operatora dominującego a nowego podmiotu jest punktem C przedstawionym na diagramie (np. w tym przypadku rozdzielnik jest instalowany przez operatora dominującego).

grafika

Ten rodzaj dostępu może dostarczać najbardziej wydajnego ekonomicznie rozwiązania dla użytkownika pragnącego utrzymać usługę telefoniczną dostarczaną przez operatora dominującego, ale szukającego szybkiej usługi Internetowej pochodzącej od usługodawcy Internetu (internet Service Provider) przez niego lub ją wybranego. ISP ma pełną kontrolę nad komercyjnymi i technicznymi warunkami usługi ADSL tak że sprawia, że jest ona dostępna użytkownikowi.

1.3. Dostęp do szybkiego strumienia bitowego

Dostęp do szybkiego strumienia bitowego odnosi się sytuacji, w której operator dominujący instaluje łącze do szybkiego dostępu do posesji klienta (np. instalując preferowane przez siebie urządzenie ADSL i konfigurację w swoim lokalnym dostępie do sieci) i następnie udostępnia to łącze dla stron trzecich, umożliwiając im dostarczanie szybkich usług klientom. Operator dominujący może też dostarczać transmisje usług do swoich konkurentów, używając swojego trybu przesyłania asynchronicznego (ATM) lub protokołu internetowego (IP) sieci, do przeniesienia ruchu konkurentów z DSLAM na "wyższy" poziom w hierarchii sieci gdzie nowe podmioty mogą już mieć punkty prezencyjne (np. tranzyt lokalizacji przełącznika).

Ten rodzaj dostępu nie pociąga za sobą w zasadzie żadnego dostępu przez strony trzecie do miedzianego łącza w pętli lokalnej (ale operator dominujący może używać tylko wyższej częstotliwości miedzianej pętli lokalnej w ten sam sposób jak wyjaśniono powyżej).

Dla nowego podmiotu, problemem w eksploatacji dostępu do nieograniczonego łącza miedzianego jest taki, że pociąga to za sobą wybudowanie własnego rdzenia sieci do centrali lokalnej operatora dominującego gdzie kończą się łącza miedziane; w typowym kraju europejskim liczba miejsc może wynieść kilka tysięcy. Szybki dostęp do usług, jeżeli jest połączony z usługą transmisji, która doprowadza ruch do punktu, w którym obecny jest nowy podmiot, może być atrakcyjny, w szczególności we wczesnym stadium rozwoju sieci nowego podmiotu, w tym umożliwia to nowemu podmiotowi dostarczanie usługi szerokopasmowej do klienta zanim wybuduje on własną sieć. Dla operatora dominującego, dostarczanie usługi szybkiego strumienia bitowego jest atrakcyjna poprzez to, że nie pociąga za sobą fizycznego dostępu do łączy miedzianych, a więc nie przeszkadza w ciągłej modernizacji dostępu do sieci lokalnej (np. wymiany kabli miedzianych na światłowód). Wielu dominujących operatorów już udostępnia takie usługi⁽³⁾.

Jednakże samodzielnie, usługa tego typu pozwala operatorowi dominującemu utrzymać kontrolę nad skalą rozwinięcia dostępu do szybkich usług, i regionami geograficznymi, w których te usługi są rozwijane. Priorytety operatora dominującego mogą nie pasować do tych, jakie mają nowe podmioty. Takie usługi powinny być więc widziane jako uzupełnienie innych form nieograniczonego dostępu opisanych powyżej ale nie zastępować je.

2. INNE KWESTIE TECHNICZNE DOSTĘPU DO PĘTLI LOKALNEJ

2.1. Przejrzystość

Wszystkie dyrektywy ONP zawierają rodzajowe obowiązki wspomnianych operatorów do publikowania cen, terminów i warunków oferty sieciowej w celu zapewnienia rynkowi przejrzystości i braku dyskryminacji.

Zalecenie proponuje publikowanie odnośnych ofert uwolnienia dostępu do pętli lokalnej, pokrycia elementów sieci, do których oferowany jest dostęp, kolokacja usług, systemów wsparcia operacyjnego, warunki zaopatrzenia i ceny. Odnośne oferty dostępu muszą być sporządzone i opublikowane w odpowiednim czasie i w szczegółowy sposób, pod kierownictwem krajowego organu regulacyjnego.

Komisja zamierza regularnie publikować ceny w Państwach Członkowskich na nieograniczony dostęp do pętli lokalnych, w ten sam sposób jak obecnie publikuje się ceny wzajemnych połączeń⁽⁴⁾.

2.2. Współpraca i koordynacja branżowa

Dopuszczenie innych firm do korzystania z sieci dostępu danego operatora podnosi wiele technicznych i operacyjnych kwestii, co do których panuje zgoda zainteresowanych stron, ale pod warunkiem nadzoru krajowego organu regulacyjnego do zapewnienia uczciwego traktowania. Zalecenie proponuje żeby krajowy organ regulacyjny zachęcał do ustanowienia mechanizmów kooperacji na poziomie krajowym włączając w to wszystkie zainteresowane strony, pod generalnym nadzorem krajowego organu regulacyjnego, i do przedstawienia kwestii takich jak:

– ograniczenia sygnału i kompatybilność elektromagnetyczna (EMC), w celu uniknięcia zakłóceń między różnymi systemami używanymi w pętlach lokalnych, oraz zakłóceń między systemem pętli lokalnej, i systemami radiowymi,

– aspekty operacyjne połączone z dostarczaniem nieograniczonego dostępu do pętli lokalnej (uporządkowanie i tworzenie rezerwowych procedur, harmonogramów, technicznej kwalifikacji pętli, poziom zgodności usługi, utrzymanie procedur, problem z narastaniem procedur itd.),

– dostęp do systemów operacyjnych wspomagania pętli lokalnej dostawcy,

– kody postępowania przy kolokacji,

– treść ofert o dostępie (np. opisy techniczne produktu, certyfikaty kodowania linii, ceny pętli, wykaz stron głównych przełącznic (MDF), ceny kolokacji, pojedynczą instytucję zarządzającą i konserwującą - jak wymagane jest w załączniku I zalecenia).

2.3. Międzynarodowa koordynacja

Wiele problemów spotykanych w poszczególnych Państwach Członkowskich jest podobnych w całej Wspólnocie, więc istnieje zakres wymiany informacji zapewniający, że doświadczenia i dobra praktyka są przekazywane. Europejska platforma telekomunikacyjna zajmuje się tymi kwestiami (patrz: http://www.etp-online.org/).

Zalecenie zachęca do takich interakcji, np. przez zarekomendowanie publikowania przez krajowe ograny regulacji działań krajowych podjętych w tej materii i zachęcanie do koordynacji oraz wymiany informacji z zainteresowanymi stronami w innych Państwach Członkowskich.

______

⁽¹⁾ Międzynarodowa Unia Telekomunikacji (ITU) wypracowała specyfikacje techniczne dla ADSL przy pełnej prędkości - z szybkością do 8 Mbit/s do użytkownika i 1 Mbit/s od użytkownika - w swoim zaleceniu G.992.1. Ujmuje to wiele specyficznych dla kraju wariantów w celu przystosowania różnic regionalnych pętli lokalnej w infrastrukturze. ADSL może osiągać najwyższą prędkość na dystansie 4 km lub mniejszym. Połączenia pozwala również na dostarczanie usługi rozmów telefonicznych na podstawowym paśmie częstotliwości tej samej linii.

Ponadto ITU wypracowało rozwiązanie wariantu ADSL w swoim zaleceniu G.992.2, znanym również jako G.Lite, jest to bardzo proste do stosowania w posesjach klientów ponieważ jest to "bez rozdzielnikowe" (wymaga bardzo prostego seryjnego filtra, który rozdziela głos i dane, i nie potrzebuje żadnej wymiany przewodów w posesji klienta). Prędkość wynosi do 1,5 Mbit/s do użytkownika i 385 kbit/s od użytkownika. Niektórzy dostawcy komputerów już wprowadzili do obrotu komputery wyposażone w zintegrowane modemy G. Lite-ADSL tak więc rozwiązania tego uniwersalnego standardu mogą być rozwijane na dużą skalę na rynku domowym.

⁽²⁾ Patrz: prace Universal ADSL Working Group (http://www.uawg.com).

⁽³⁾ Patrz oferty wskazujące ADSL od wspomnianego operatora w

Państwach Członkowskich na http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/en/comm-en.htm#misc

⁽⁴⁾ Patrz http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/en/comm-en.htm#misc

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2000.272.55
• Rodzaj: Komunikat
• Tytuł: Uwolniony dostęp do pętli lokalnej: umożliwienie świadczenia na warunkach konkurencyjnych pełnego zakresu usług w dziedzinie komunikacji elektronicznej w tym również szerokopasmowych usług multimedialnych i szybkiego Internetu.
• Data aktu: 23/09/2000
• Data ogłoszenia: 23/09/2000
• Data wejścia w życie: 23/09/2000, 01/05/2004