Urządzenia zaopatrzenia w wodę i urządzenia kanalizacyjne oraz opłaty za wodę i wprowadzanie ścieków.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 4 lutego 1977 r.
w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków.

Na podstawie art. 107 ust. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230) zarządza się, co następuje:
§  1.
Obowiązek właściciela urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych miast oraz urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi w zakresie utrzymania i eksploatacji tych urządzeń obejmuje:
1)
urządzenia wodociągowe do zaworu głównego za wodomierzem lub miejscem przeznaczonym na jego umieszczenie,
2)
studnie publiczne,
3)
urządzenia kanalizacyjne - do pierwszej studzienki na przykanaliku lub do punktu określonego przez jednostkę sprawującą zarząd nad urządzeniami zaopatrzenia w wodę i urządzeniami kanalizacyjnymi, zwaną dalej "dostawcą wody".
§  2.
Studnie publiczne wykonywane na terenie miast powinny być lokalizowane na obszarach zabudowy mieszkaniowej, z tym że jedna studnia powinna przypadać najwyżej na 3.000 stałych mieszkańców, a jej wydajność nie może być mniejsza niż 7,5 l/d na jednego mieszkańca.
§  3.
1.
Właściciele nieruchomości, do których doprowadzono na koszt Państwa urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i założono punkt poboru wody albo z których są odprowadzane ścieki do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi, są obowiązani do zwrotu części kosztów wykonania tych urządzeń.
2.
Podstawę wymiaru należności z tytułu zwrotu części kosztów, zwanej dalej "należnością", stanowi osiągnięty w roku poprzedzającym oddanie urządzeń do eksploatacji:
1)
przychód szacunkowy z gospodarstwa rolnego - dla właścicieli gospodarstw rolnych,
2)
suma szacunkowego przychodu z gospodarstwa rolnego, wynagrodzenia i dochodu - dla właścicieli gospodarstw rolnych, którzy oprócz przychodu z tych gospodarstw otrzymują również wynagrodzenie za pracę lub mają inne stałe źródła dochodu,
3)
suma wynagrodzenia za pracę i dochodu z innych źródeł - dla właścicieli nieruchomości, których wyłącznym źródłem utrzymania jest wynagrodzenie za pracę lub inny stały dochód.
3.
Jeżeli wynagrodzenie za pracę lub stały dochód z innych źródeł, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, powstały w roku oddania urządzeń do eksploatacji, podstawę wymiaru należności stanowi to wynagrodzenie i dochód z roku oddania urządzeń do eksploatacji, obliczone w stosunku rocznym.
§  4.
1.
Należność za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi określa poniższa tabela:
Lp. Podstawa wymiaru Należność
1 do 7.700 zł 9.000 zł
2 od 7.701 zł do 14.500 zł 10.200 zł
3 od 14.501 zł do 21.300 zł 11.200 zł
4 od 21.301 zł do 40.300 zł 13.500 zł
5 od 40.301 zł do 61.200 zł 16.200 zł
6 wyższe niż 61.200 zł 18.000 zł
2.
Należność za zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi wynosi 150% należności za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę.
3.
Jeżeli wyłącznym źródłem utrzymania właściciela jest gospodarstwo rolne, należność określoną w ust. 1 i 2 obniża się:
1)
o 25% przy przychodowości gospodarstwa do 7.700 zł,
2)
o 15% przy przychodowości gospodarstwa do 14.500 zł.
4.
Właścicielowi, który na własny koszt podłączył nieruchomość do urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi po ich oddaniu do eksploatacji, należność określoną w ust. 1 i 2 obniża się o 20%; właścicielowi takiemu nie przysługuje ulga, o której mowa w ust. 3.
5.
Należność zakładu nie będącego jednostką gospodarki uspołecznionej ustala się proporcjonalnie do ilości pobieranej wody i odprowadzanych ścieków.
§  5.
1.
Należność właścicieli nieruchomości, których wyłącznym źródłem utrzymania jest emerytura lub renta albo świadczenia alimentacyjne, określa poniższa tabela:
Lp. Miesięczna emerytura, renta lub świadczenie alimentacyjne Należność
1 2 3
1 do 1.500 zł 900 zł
2 od 1.501 zł do 2.500 zł 2.250 zł
3 wyższe niż 2.500 zł 4.500 zł
2.
Właściciele nieruchomości, którzy są członkami lub pracownikami rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych albo pracownikami państwowych jednostek organizacyjnych gospodarki rolnej, płacą należność w wysokości 9.000 zł.
§  6.
Należność zmniejsza się o wartość odszkodowania przysługującego właścicielowi nieruchomości za szkody poniesione w związku z wykonaniem urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi, stanowiących własność Państwa.
§  7.
Wymiaru należności dokonuje naczelnik gminy (miasta i gminy) w terminie 2 miesięcy od dnia oddania urządzeń do eksploatacji lub od dnia podłączenia nieruchomości do urządzeń oddanych do eksploatacji.
§  8.
1.
Należność podlega spłacie w okresie 10 lat w równych ratach rocznych, w ratach i terminach płatności niektórych podatków i należności pieniężnych pobieranych w formie łącznego zobowiązania pieniężnego.
2.
Jeżeli urządzenie zostało oddane do eksploatacji w pierwszym półroczu, połowa pierwszej rocznej należności przypada do zapłaty w drugim półroczu, jeżeli zaś oddanie do eksploatacji nastąpiło w drugim półroczu, płatność pierwszej rocznej raty przypada do zapłaty w następnym roku.
3.
W razie trudności właściciela, spowodowanych w szczególności inwestycjami niezbędnymi do rozwoju gospodarstwa rolnego, klęskami losowymi, chorobami lub innymi istotnymi przyczynami, naczelnik gminy (miasta i gminy) może zmniejszyć należność w granicach do 50% lub przedłużyć okres jej spłaty do 15 lat.
§  9.
1.
W razie przedterminowej jednorazowej zapłaty co najmniej połowy należności pozostałą kwotę należności obniża się o 10%, a w razie zapłaty całej należności w roku, w którym przypada termin płatności pierwszej raty, wysokość należności obniża się o 20%.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zaliczenia odszkodowania na poczet należności.
§  10. 1
 
1.
Wysokość opłat za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia w wodę miast i za ścieki wprowadzane do urządzeń kanalizacyjnych miast, stanowiących własność Państwa, ustalają terenowe organy administracji państwowej będące organami założycielskimi przedsiębiorstw eksploatujących te urządzenia.
2.
Podstawę do ustalania opłat stanowi koszt własny eksploatacji urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych, powiększony o narzut zysku w wysokości określonej w odrębnych przepisach.
3.
W wypadkach szczególnie uzasadnionych terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego może ustalić opłaty niższe, niż to wynika z zasady określonej w ust. 2.
4. 2
Obliczone w sposób określony w ust. 2 opłaty za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia w wodę miast i za ścieki wprowadzane do urządzeń kanalizacyjnych miast, ponoszone przez jednostki prowadzące działalność gospodarczą, z wyłączeniem jednostek gospodarki komunalnej oraz jednostek zaliczonych do sfery poza produkcją materialną, zwiększa się dodatkowo o 10 zł od 1 m3 wody i 10 zł od 1 m3 ścieków. Opłaty dodatkowe są przeznaczone na finansowanie budowy, rozbudowy i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych w miastach.
5.
Przepisów ust. 2-4 nie stosuje się do opłat ponoszonych przez osoby fizyczne, będące właścicielami domów i lokali mieszkalnych, za wodę zużywaną w tych domach i lokalach wyłącznie na cele gospodarstw domowych oraz za wprowadzanie ścieków przez te gospodarstwa. Osoby te ponoszą opłaty z tego tytułu według dotychczas obowiązujących przepisów.
6.
Wysokość opłat za wodę pobieraną z urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i za wprowadzanie ścieków do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi ustala organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego odpowiednio do średnich kosztów utrzymania i eksploatacji tych urządzeń na obszarze województwa.
§  11.
1.
Koszty utrzymania i eksploatacji urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi ponoszone przez kółka rolnicze i inne osoby prawne działające na terenie wsi, są im zwracane w formie składek użytkowników korzystających z tych urządzeń.
2.
Składkę jednostkową kosztów utrzymania i eksploatacji urządzeń określonych w ust. 1 ustala organ administracji państwowej stopnia podstawowego.
§  12.
1.
Dostawca wody jest obowiązany do:
1)
dostarczania wody i odprowadzania ścieków,
2)
zainstalowania w razie potrzeby wodomierza i jego utrzymywania,
3)
zainstalowania i wymiany wodomierza odliczającego na wniosek i koszt odbiorcy,
4)
likwidacji zbędnego podłączenia wodociągowego i kanalizacyjnego.
2.
Dostawcy wody przysługuje prawo:
1)
pobierania od odbiorców opłat określonych w § 10,
2)
określenia godzin poboru wody,
3)
zamknięcia lub ograniczenia dopływu wody, po uprzednim podaniu terminu wstrzymania i ponownego uruchomienia dostaw w razie:
a)
braku wody na ujęciu,
b)
zanieczyszczenia wody na jej ujęciu w sposób niebezpieczny dla zdrowia,
c)
potrzeby zwiększenia dopływu wody do hydrantów pożarowych,
d)
konieczności przeprowadzenia niezbędnych napraw urządzeń wodociągowych przez niego zarządzanych, z tym że naprawy tych urządzeń powinny być wykonywane w porze, w której odbiorcy zużywają najmniej wody,
e)
uszkodzenia instalacji odbiorczej grożącej niebezpieczeństwem.
3.
Ilość pobranej wody ustala dostawca wody na podstawie wskazań wodomierzy, a w razie ich braku - według wytycznych ustalonych przez Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa.
4.
Jeżeli dostawcą wody z urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi jest jednostka gospodarki uspołecznionej, wymiaru oraz poboru opłat od osób fizycznych i prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej dokonuje organ administracji państwowej stopnia podstawowego.
5.
Ilość ścieków wprowadzanych do stanowiących własność Państwa urządzeń kanalizacyjnych miast i wsi ustala się na podstawie ilości pobranej wody z własnych ujęć i ze stanowiących własność Państwa urządzeń zaopatrzenia w wodą.
6.
Tryb określania ilości pobieranej wody i wprowadzanych ścieków przez jednostki Sił Zbrojnych ustali Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Rolnictwa.
§  13.
Nie uiszczone w terminie opłaty za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia w wodę i za wprowadzanie ścieków do urządzeń kanalizacyjnych miast i wsi oraz składki, o których mowa w § 11, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
§  14.
Decyzję o przyznaniu odszkodowania za szkody wyrządzone w związku z wykonaniem, utrzymaniem i eksploatacją urządzeń zaopatrzenia w wodą i urządzeń kanalizacyjnych stanowiących własność Państwa wydaje organ administracji państwowej stopnia podstawowego.
§  15.
1. 3
(skreślony).
2.
Należność za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi, których wykonanie rozpoczęto po dniu 1 stycznia 1975 r., ustala się według zasad rozporządzenia. Przepisu tego nie stosuje się do należności wymierzonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia.
§  16.
Tracą moc:
1)
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 marca 1966 r. w sprawie udziału w kosztach budowy urządzeń zbiorowego zaopatrywania rolnictwa i wsi w wodę oraz opłat za wodę pobieraną z tych urządzeń (Dz. U. Nr 9, poz. 57),
2)
zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 6 maja 1963 r. w sprawie wytycznych dotyczących warunków korzystania z urządzeń wodociągowych oraz utrzymania ich w stanie zdatnym do użytku (Monitor Polski z 1963 r. Nr 40, poz. 199 i z 1964 r. Nr 80, poz. 379),
3)
zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 19 sierpnia 1971 r. w sprawie budowy i utrzymania studni publicznych w miastach zaopatrywanych w wodę z urządzeń wodociągowych (Monitor Polski Nr 44, poz. 282).
§  17.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 10 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1982 r. (Dz.U.82.43.279) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1983 r.
2 § 10 ust. 4 zmieniony przez § 6 rozporządzenia z dnia 7 stycznia 1985 r. w sprawie zasad tworzenia i wykorzystania Funduszu Gospodarki Wodnej (Dz.U.85.2.8) z dniem 1 stycznia 1985 r.
3 § 15 ust. 1 skreślony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1982 r. (Dz.U.82.43.279) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1983 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024