Matka niepełnosprawnego dziecka zwróciła się do wójta gminy o przyznanie zwrotu kosztów przejazdu jej syna do szkoły i z powrotem.
Tłumaczyła, że syn jest osobą niepełnosprawną z niepełnosprawnością sprzężoną. Z uwagi na jego pogarszający się stan zdrowia zmuszona była przenieść syna do szkoły, która jest w stanie realizować zalecane potrzeby edukacyjne dziecka.
Wójt odmówił zawarcia umowy określającej zasady zwrotu kosztów przejazdu ucznia do szkoły.
Organ wyjaśnił, iż gmina nie ma obowiązku zwracania kosztów transportu dziecka do szkoły, bowiem nie jest to najbliższa miejscu zamieszkania placówka.
Matka chłopca odwołała się do sądu administracyjnego.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
WSA uznał skargę za zasadną.
Sąd zwrócił uwagę, iż warunki kształcenia, wychowania i opieki nad uczniem objętym orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego powinny uwzględniać szczególne potrzeby dzieci.
Ich potrzeby psychofizyczne i edukacyjne, rodzaje niepełnosprawności, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy, szczegółowy zakres indywidualnego programu edukacyjno – terapeutycznego a także zatrudnienie specjalistów do realizacji potrzeb dzieci.
Zatem najbliższą dla ucznia niepełnosprawnego szkołą jest tylko taka jednostka, która zapewnia odpowiednią ze względu na rodzaj niepełnosprawności formę kształcenia – podkreślił WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 9 sierpnia 2016 r., sygn. akt II SA/Bk 188/16, nieprawomocny