Zasady wynagradzania pracowników samochodowych.

UCHWAŁA NR 672

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 29 października 1956 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników samochodowych. ^*

Prezydium Rządu w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:

§  1.

1. Przepisy uchwały stosuje się do:

1) kierowców samochodowych,

2) pomocników kierowców samochodowych,

3) pracowników warsztatów samochodowych,

4) personelu dysponującego taborem samochodowym zatrudnionych w przedsiębiorstwach, instytucjach i urzędach państwowych.

2. Przepisy uchwały nie dotyczą kierowców autobusów i trolejbusów miejskich przedsiębiorstw komunikacyjnych, pracowników określonych w ust. 1, a zatrudnionych w Państwowej Komunikacji Samochodowej, oraz pracowników warsztatów samochodowych budownictwa.

§ 2. Upoważnia się ministrów do wprowadzenia z mocą od dnia 1 października 1956 r. wynagrodzenia zasadniczego w wysokości:

1) dla kierowców samochodowych i ich pomocników - od 2,70 zł do 4,20 zł za godzinę,

2) dla kierowców samochodowych i ich pomocników, zatrudnionych w budownictwie i wynagradzanych według układu zbiorowego pracy w budownictwie, oraz kierowców samochodów ciężarowych i ich pomocników w transporcie leśnym - od 2,80 zł do 4,40 zł za godzinę,

3) dla pracowników warsztatów samochodowych - od 2,60 zł do 6,00 zł za godzinę,

4) dla personelu dysponującego taborem samochodowym - od 700 zł do 1.200 zł miesięcznie

zgodnie z tabelą płac zasadniczych i ramowymi zasadami zaszeregowania stanowiącymi załączniki nr 1, 2, 3 i 4.

§ 3. Dotychczasowe dodatki lokalne dla wszystkich pracowników oraz dodatki funkcyjne dla personelu dysponującego taborem samochodowym zostały wkalkulowane do stawek wynagrodzenia zasadniczego i w związku z tym pracownicy objęci uchwałą nie będą otrzymywać dodatków lokalnych i dodatków funkcyjnych.

§  4.

1. Pracownicy określeni w § 1 mogą otrzymywać poza wynagrodzeniem zasadniczym następujące premie:

1) pracownicy warsztatów samochodowych - premię w wysokości do 35% wynagrodzenia zasadniczego;

2) personel dysponujący taborem samochodowym - premię w wysokości do 20% wynagrodzenia zasadniczego;

3) kierowcy samochodów osobowych i ciężarowych, wynagradzani dotychczas według ogólnych zasad - premie za oszczędność materiałów pędnych, oszczędność ogumienia i konserwację pojazdów według zasad dotychczasowych;

4) kierowcy samochodów osobowych i ciężarowych, wynagradzani według układu zbiorowego pracy w budownictwie - premie za oszczędność materiałów pędnych i oszczędność ogumienia według zasad dotychczasowych.

2. Poza premiami określonymi w ust. 1 kierowcy samochodów ciężarowych oraz ich pomocnicy mogą otrzymywać premię na warunkach określonych przez zainteresowanego ministra w wysokości nie przekraczającej 30%, a kierowcy samochodów ciężarowych wynagradzani według zasad układu zbiorowego pracy w budownictwie - w wysokości nie przekraczającej 40% wynagrodzenia zasadniczego.

3. Określona w ust. 2 premia w wysokości 30% bądź 40% wynagrodzenia zasadniczego może być dla kierowców, którzy prowadzą samochody specjalne, wywrotki, samochody z przyczepami lub ciągniki, podwyższona dodatkowo do 10%.

§ 5. W przypadkach szczególnie uzasadnionych względami transportu branżowego właściwy minister w porozumieniu z Prezesem Państwowej Komisji Płac może przyznać kierowcom za dodatkowe czynności wykonywane w czasie pracy, a nie wchodzące w zakres ich obowiązków, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości nie przekraczającej 10% wynagrodzenia zasadniczego.

§ 6. W gospodarczo uzasadnionych przypadkach zainteresowani ministrowie mogą w porozumieniu z zarządem głównym właściwego związku zawodowego wprowadzić dla kierowców samochodów ciężarowych i ciągników akordowy system wynagradzania w ramach funduszu płac wynikającego z podwyższenia stawek oraz zmian regulaminów premiowania, a dla kierowców zatrudnionych w miejskich przedsiębiorstwach taksówkowych - prowizyjny system wynagradzania w granicach 18% zainkasowanych kwot.

§ 7. Utrzymuje się w mocy dodatki specjalne wypłacane na podstawie przepisów dotychczasowych kierowcom zatrudnionym w społecznych zakładach służby zdrowia.

§ 8. Kierowcy prowadzący wozy sanitarne, pożarne oraz w tych przypadkach, gdy nie ma możności sprawdzenia stanu przebiegu pojazdu (brak licznika), mogą otrzymać zryczałtowaną premię za oszczędność materiałów pędnych i oszczędność ogumienia w wysokości do 15% wynagrodzenia zasadniczego.

§ 9. W odniesieniu do pracowników określonych w § 1 ma zastosowanie ustawa z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. z 1933 r. Nr 94, poz. 734 z późniejszymi zmianami).

§ 10. Należności za podróże służbowe pracowników samochodowych określają przepisy obowiązujące we właściwym zakładzie pracy.

§ 11. Celem realizacji uchwały zobowiązuje się:

1) Ministra Finansów do wydania w porozumieniu z właściwymi zarządami głównymi związków zawodowych zarządzenia wykonawczego w odniesieniu do pracowników samochodowych, zatrudnionych w jednostkach budżetowych,

2) zainteresowanych ministrów do podpisania z właściwymi zarządami głównymi związków zawodowych protokołów dodatkowych do układów zbiorowych pracy w odniesieniu do pracowników wynagradzanych według tych układów.

§ 12. Zaleca się Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" oraz Centralnemu Związkowi Spółdzielczości Pracy wprowadzenie w trybie protokołu dodatkowego do zbiorowego układu pracy zasad wynagradzania pracowników samochodowych określonych uchwałą.

§ 13. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1956 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

TABELA STAWEK ZASADNICZYCH

I.

dla kierowców samochodowych i ich pomocników wynagradzanych według ogólnych zasad:

I - 4,20 zł za godzinę

II - 3,70 " " "

III - 3,30 " " "

IV - 2,95 " " "

V - 2,70 " " "

II.

dla kierowców samochodowych i ich pomocników wynagradzanych według zbiorowego układu pracy w budownictwie:

I - 4,40 zł za godzinę

II - 3,95 " " "

III - 3,60 " " "

IV - 3,15 " " "

V - 2,80 " " "

III.

dla pracowników warsztatów samochodowych:

VIII - 6,00 zł za godzinę

VII - 5,00 " " "

VI - 4,20 " " "

V - 3,80 " " "

IV - 3,40 " " "

III - 3,00 " " "

II - 2,80 " " "

I - 2,60 " " "

IV.

dla personelu dysponującego taborem samochodowym:

a - 1.200 zł miesięcznie

b - 1100 " "

c - 1000 " "

d - 700 " "

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

RAMOWA TABELA ZASZEREGOWANIA KIEROWCÓW SAMOCHODOWYCH I POMOCNIKÓW KIEROWCÓW

Kierowców samochodowych i pomocników kierowców samochodowych zaszeregowuje się do następujących grup:

do 1 grupy:

kierowców posiadających pozwolenia na prowadzenie pojazdów mechanicznych I kategorii i umiejętności montera w IV lub wyższej kategorii taryfikatora kwalifikacyjnego transportu drogowego i lotniczego oraz co najmniej 5-letni staż pracy na pojeździe samochodowym, prowadzących autobusy, samochody ciężarowe o ładowności od 5 ton wzwyż lub samochody specjalne (sanitarki, polewaczki, przeciwpożarowe, dźwigi, kina itp.);

do II grupy:

a) kierowców wymienionych wyżej, lecz nie odpowiadających określonym dla I grupy warunkom w zakresie umiejętności i stażu;

b) kierowców samochodów specjalnych i samochodów ciężarowych posiadających pozwolenie na prowadzenie pojazdów mechanicznych II kategorii oraz co najmniej 3-letni staż pracy na pojeździe samochodowym;

c) kierowców samochodów osobowych posiadających pozwolenie na prowadzenie pojazdów mechanicznych I kategorii;

kierowcy uprawnieni do zaszeregowania do II grupy, wykazujący się szczególną dbałością o stan techniczny przydzielonego im samochodu i posiadający prawo jazdy I kategorii, mogą być w granicach zatwierdzonego funduszu płac zaszeregowani przez kierownika przedsiębiorstwa do I grupy;

do III grupy:

nie wymienionych wyżej kierowców samochodowych;

do IV grupy:

pomocników kierowców posiadających pozwolenie na prowadzenie pojazdów mechanicznych;

do V grupy:

pomocników kierowców nie posiadających pozwolenia na prowadzenie pojazdów mechanicznych.

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

RAMOWA TABELA ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW WARSZTATÓW POMOCNICZYCH (STACJI OBSŁUGI)

Lp.	Nazwa specjalności	Grupa wynagrodzenia	Uwagi
1	Blacharz nadwoziowy	IV - VIII	Charakterystyki poszczególnych zawodów określa taryfikator kwalifikacyjny transportu drogowego i lotniczego część IV - remont i obsługa taboru samochodowego
2	Elektromonter samochodowy	IV - VIII
3	Kowal samochodowy	V - VII
4	Lakiernik samochodowy	VI - VIII
5	Monter podwoziowy	III - VII
6	Monter samochodowy	VI - VIII
7	Monter silnikowy	IV - VIII
8	Monter zespołów	III - VII
9	Palacz	III - V
10	Spawacz	V - VII
11	Stolarz nadwoziowy	V - VII
12	Ślusarz samochodowy	V - VII
13	Tapicer samochodowy	V - VI
14	Tokarz	IV - VIII
15	Wulkanizator	IV - VIII
16	Zmywacz samochodów	III
17	Pomoc fachowa	II - III
18	Dozorca	I - II
19	Sprzątaczka	I

ZAŁĄCZNIK  Nr 4

TABELA ZASZEREGOWANIA PERSONELU DYSPONUJĄCEGO TABOREM

Lp.	Stanowisko	Grupa wynagrodzenia
1.	Dyspozytor	b - a
2.	Kierownik warsztatu pomocniczego (stacji obsługi)	b - a
3.	Zastępca kierownika warsztatu pomocniczego (stacji obsługi)	c - b
4.	Kontroler techniczny	c - b
5.	Kierownik garażu ponad 10 pojazdów	c - b
6.	Kierownik garażu do 10 pojazdów	d - b

* Z dniem 1 sierpnia 1958 r. przepisy § 4 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz 8 nin. uchwały tracą moc obowiązującą w zakresie unormowanym uchwałą nr 254 z dnia 18 lipca 1958 r. w sprawie zmiany zasad premiowania kierowców pojazdów samochodowych za oszczędność paliwa płynnego. (M.P.58.62.348), zgodnie z § 8 pkt 2 i 3 przywołanej uchwały.

 Z dniem 1 sierpnia 1958 r. przepisy § 4 ust. 1 pkt 3 i 4 nin uchwały tracą moc obowiązującą w zakresie unormowanym uchwałą z dnia 9 czerwca 1959 r. w sprawie premiowania kierowców za zdanie opon nadających się do użycia w trakcji konnej lub do bieżnikowania (M.P.59.56.270), zgodnie z § 7 pkt 2 przywołanej uchwały.

• Identyfikator: M.P.1956.94.1049
• Rodzaj: Uchwała
• Tytuł: Zasady wynagradzania pracowników samochodowych.
• Data aktu: 29/10/1956
• Data ogłoszenia: 17/11/1956
• Data wejścia w życie: 17/11/1956, 01/10/1956